Илһам
Сәләтле кеше диярсең,
Кайчак каләм алгалыйм,
Илһам белән 
кочаклашып
Әз-мәз шигырь язгалыйм.

Укып чыккан булам кат-кат, 
Сызгалыйм ошатмасам, 
Төзәткәлим, янә укыйм - 
Монсы шигырь ичмасам!

Шундый шәп чыкты диярсең,
Горурлык белән шуннан
Тавыш белән укып чыгам, 
Тыңлыйлар өстәл, диван.

Ягез!? Ничек!? Ошадымы!?
Рәхмәт, рәхмәт, мин бик шат.
Сез генә мине аңлыйсыз, 
Башкалары миңа ят.

Тукта! Илһам кая булды!?
Күрмәдегез? Юк? Китте?..
Әһә! Беләм нигә юк ул - 
Шешәбез бушап бетте.