Нарадзiўся у г. Вiцебску за два гады да вайны. Бацька з 1941 г. на фронце. Загiнуў у канцы вайны, у 1945 годзе. Мяне з мацi i сотнямi такiх жа гаротнiкаў немцы везлi на таварняку ў Германiю. Але не давезлi чамусьцi. Высадзiлi ў Лiтве. Там, на хутары Стары Млын, мы i перабылi лiхалецце.
Пасля вайны вярнулiся на радзiму. Закончыў ў Вiцебску СШ ? 3,а ў 1961 г. - Магiлёўскi педiнстытут. Працаваў у Смалоўскай СШ Гарадоцкага раёна, загадваў аддзелам студэнцкай моладзi ў Вiцебскiм абкоме камсамола, выкладаў у Вiцебскiм станкаiнструментальным тэхнiкуме.
З 1979 г. жыву ў Рагачове. Працаваў у ГПТВ-100. Апошнiя чатырнаццаць гадоў - выкладчык Рагачоўскага педвучылiшча. За гэтыя дваццаць гадоў я душою зраднiўся з нашым утульным зялёным горадам, прыдбаў тут шмат добрых, надзейных сяброў.
Пачатак лiтаратурнай дзейнасцi датую 1957 годам, калi ў полацкай газеце 'Сцяг камунiзма' быў надрукаваны першы верш.. Пасля вершы змяшчалiся ў рэспублiканскiх i мясцовых перыядычных выданнях, шматлiкiх калектыўных зборнiках.
Пашчасцiла мне выдаць i тры свае кнiжкi вершаў - 'Иду к себе' (Масква, 1996 г.) i 'Чатыры зярняткi' (Рагачоў, 1998 г.), 'Дарункi Жыцця' (Магiлёў, 2004г)//выйшла пасля смерцi//.
