Рыбаченко Олег Павлович : другие произведения.

Хлопчык-Юнга I ТаямнIца МIсIя

Самиздат: [Регистрация] [Найти] [Рейтинги] [Обсуждения] [Новинки] [Обзоры] [Помощь|Техвопросы]
Ссылки:
 Ваша оценка:
  • Аннотация:
    Зноѓ мудрагелiсты Эдуард Асетраѓ ужо ѓ ролi звычайнага хлопчыка-слугi пранiкае ѓ горад, дзе знаходзiцца губернатар у самае яго логава. У вынiку чаго адбываецца падступнае i дзёрзкае напад пiратаѓ, i ѓспыхвае неабыякая бойка.
  Хлопчык-ЮНГА I ТАЯМНIЦА МIСIЯ
  АНАТАЦЫЯ
  Зноѓ мудрагелiсты Эдуард Асетраѓ ужо ѓ ролi звычайнага хлопчыка-слугi пранiкае ѓ горад, дзе знаходзiцца губернатар у самае яго логава. У вынiку чаго адбываецца падступнае i дзёрзкае напад пiратаѓ, i ѓспыхвае неабыякая бойка.
  . РАЗДЗЕЛ Љ1
  Па блiскучай палубе пiрацкага карабля пляскалi босымi, мускулiстымi нагамi шматлiкiя дзяѓчынкi. Ваяѓнiцы-пiраткi складалi большасць экiпажа на гэтай, не занадта развiтай тэхналагiчна, ды i магiчна, планеце.
  Але ѓлада над караблём, у асноѓным, належала мужчынам.
  Раварнава i яшчэ тры чалавекi, сярод iх чарнаскурая ваяѓнiца Абломава, адышлi на нараду, неѓзабаве да iх далучыѓся капiтан Манiтор i шасцёра яго падручных, з якiх двое не мелi нiякага дачынення да чалавечай расы. Басаногi хлопчык Эдуард Асетраѓ, пальцамi нiжнiх канечнасцяѓ хутка накрэслiѓ схему горада.
  - Асноѓныя багаццi ѓжо пагружаныя на караблi i вось-вось могуць сысцi. - пачаѓ адважны разведчык. Так, яшчэ, у шляхi да iх, гэта я ведаю сапраѓды, далучацца трое судоѓ танажом i ѓзбраеннем не якiя саступаюць нашаму караблю. Трэба спяшацца напасцi на дадзенага вожыка з гарматамi па ранiцы - Зрабiѓ выснову Эдуард-свавольнiк. I яго плiткi прэса, вельмi мускулiстага хлапчукi, прыйшлi ѓ рух. Чарнаскурая жанчына-волаты, якая грае ролю Старэйшага боцмана, закрактала ад захаплення, пры поглядзе на гэтага ѓзрушаюча прыгожага хлопчык. Тут жа выказаѓ здагадку юны, моцны рухомы, як малпа, Эдуард яшчэ адзiн варыянт. - З маскiроѓкай пад гарнiтуры супернiкаѓ.
  Манiтор спакойна вымавiѓ:
  - Я згодзен з гэтым хлапчуком. Трэба стукнуць досвiткам, ваш карабель яны, спадзяюся, добра ведаюць i не адкрыюць агонь.
  - Гэта нядрэнная iдэя, але прыйшла ѓ галаву iншая думка. - Вымавiѓ, толькi якi здаваѓся простачком, Раварнава.
  Чарнаскурая, з буйнымi зусiм не жаночымi цяглiцамi i з бычынай шыяй, але па-свойму, прыгожая, з тонкай талiяй, магутнымi сцёгнамi i высокiмi грудзьмi, Абломава ѓсклiкнула:
  - Так! Стромка...
  Манiтор з iранiчнай усмешачкай (ну што можа прыдумаць, няхай вялiкая, але з пакатым iлбом, галава гэтага грамiлы!), спытаѓ:
  - Якая ж?
  Носьбiт iмя, якi стаѓ у дадзеным, i не толькi, свеце легендарным, дзякуючы Эфiсусу Фрысту, хiтранька заявiѓ:
  - Калi ѓсе багаццi з горада вязуцца, то навошта падвяргаць сябе рызыцы, штурмуючы горад. Можна паступiць значна прасцей.
  Манiтор зрабiѓ пару сутаргавых глыткоѓ з кубка, пасля чаго, тыцнуѓ сабе кулачышчам, спрабуючы на трываласць скiвiцу. З хiтрай думкай забiць клiн памiж капiтанам i яго першым памагатым ( хто мог падумаць, што гэты хлопчык не проста юнга!) верхавод марскiх разбойнiкаѓ заявiѓ:
  - Сумняваюся, план, прапанаваны хлапчуком просты i эфектыѓны.
  Абломава трасянула сваёй высокай, ледзь прыкрытай тонкай палоскай вышытай тканiны грудзьмi, i прамычэла ѓ адказ нешта невыразнае.
  Раварнава на гэта зноѓ-такi запярэчыѓ. Прычым казаѓ падкрэслена лянiва i цягуча:
  - А вось i не, у мяне ёсць iншае меркаванне. Так як наш залаты хлопчык патапiѓ галоѓны суправаджальны карабель, то самым лепшым было б нам узяць на сябе яго функцыi.
  Манiтор ажывiѓся i, нахiлiѓшыся, спытаѓ:
  - Гэта значыць, што ты маеш на ѓвазе?
  I кiнуѓ погляд на палубу, па якой, практычна бясшумна, крочылi босыя, загарэлыя, мускулiстыя ногi самак-пiратаѓ. Зрэшты, iх анёльская знешнасць не павiнна нiкога ѓводзiць у памылку парвуць на часткi капiтальна. А палонных прымусяць абсыпаць свае ногi пацалункамi i лiзаць босыя, агрубелыя пяткi ваяѓнiц, панадлiвых i небяспечных.
  Раварнава хiтра падмiргнуѓ, i нiбы стары сыч прабуркаваѓ:
  - Мы маглi б суправаджаць нагружаныя транспарты, завязучы iх не ѓ метраполiю, а ѓ наша пiрацкае гняздзечка.
  Манiтор у прыкрасцi стукнуѓ кулаком па стале i заелазiѓ:
  - Так проста, а калi яны, перш чым даручыць нам гэта, захочуць асабiста сустрэцца з Папiрус дон Хапугай?
  Чарнаскурая Абломава пакруцiла галавой на бычынай шыяй i зрабiла такi бiцэпс, што яму б пазайздросцiѓ любы, самы моцны i накачаны мужчына.
  Раварнава напыжыѓся i выпнуѓ шырачэзную, як прыгонная сцяна грудзi:
  - Ну i што? Я думаю з задавальненнем адыграць гэтую ролю. - Атаман флiбусцьераѓ падняѓ угору вялiкi палец. - Бо я плаваѓ пяць гадоѓ пад Кантрабасным сцягам i выдатна пераймаю iх акцэнту.
  I таксама кiнуѓ погляд на акно. Адна з дзяѓчынак-пiратаѓ прысядала з напарнiцай на плячах. I вiдаць было, як перакочваюцца шарыкамi ад напругi цяглiц панадлiвых, жаночых, спартовых ног.
  Манiтор, якому вельмi дапякала, што не яму асабiста ѓ галаву прыйшла гэтая думка, прамармытаѓ, знарок панiжаючы тэмбр голасу:
  - А калi цябе сустрэне той, хто ведае гэтага адмiрала асабiста?
  Чарнаскурая, маладая жанчына-багатыр Абломава ѓсклiкнула з усмешкай, якая агалiла зубы тыгрыцы:
  - Пастка для котак!
  Раварнава раскрыѓ глыбокую пашчу ѓ прытворным пазяханнi i прабуркаваѓ:
  - I гэта не смяротна, тады нашы матросы нанясуць загадзя падрыхтаваны ѓдар.
  Манiтор скептычна ссунуѓ бровы i скрывiѓ i без таго капрызны рот:
  - А ты думаеш, што здолееш пайсцi?
  Эдуард сцiпла маѓчаѓ. А Абломава яго спрабавала пагладзiць па голай, мускулiстай, бронзавай ад загару назе. Але хлапчук ссоѓваѓ сваю ступню, не даючы ахапiць яе вялiкай лапай, сапраѓднай жанчыны-гарылы.
  Варнава выглядаѓ вельмi ѓпэѓнена:
  - Са мной будзе мой памочнiк- ваяр, якi не мае сабе роѓных у мастацтве валодання мячом. Баец Эдуард, якi можа тварыць цуды. - Раварнава яшчэ больш выпнуѓ грудзi. - Ён, спадзяюся, здолее мяне выручыць.
  Манiтор адмахнуѓся шырокiмi лапамi:
  - Што ж, я з табой не пайду i галаву ѓ пашчу льву не засуну. Лепш няхай мае хлопцы раз засяродзяцца па ѓзбярэжжы, каб накрыць тыя гарматы, што вам не ѓдасца знiшчыць залпам.
  Абломава буркнула:
  - I дзяѓчаты таксама!
  Раварнава ѓхмыльнуѓся i запэѓнiѓ таварыша:
  - Добра, я пакуль пастараюся дабiцца перамогi, не пралiѓшы крывi. Трэба выбраць сабе прыдатны касцюм, басэтлi апранаюцца раскошна.
  - I яшчэ прыхапi мяшок, цi лепш куфар золата ѓ падарунак. - Падаѓ рэплiку Эдуард Асетраѓ, якi сваёй босай, хупавай, нiбы ѓ дзяѓчыны точанай нагой, дражнiѓ жанчыну-мядзведзiцу. Хлопчыку гэтак жа прыкра, што думка аб майстэрскiм падмане прыйшла ѓ галаву не i яму асабiста, а таму, каго ён i, верагодна, iншыя лiчылi тупым салдафонам.
  На гэты раз Манiтор вызверыѓся:
  - А гэта яшчэ да чаго такая марнатраѓнасць?
  Хлапчук-ваяѓнiк цiха вымавiѓ:
  - Золата затуманiць iм вочы, лепш дымавой заслоны. З яго дапамогай мы прытупiм пiльнасць ворага.
  Манiтор тут разгубiѓся i прамармытаѓ:
  - Пiраты звычайна адымаюць золата, а не дораць.
  Эдуард-свавольнiк, прымусiѓшы ѓ чарговы раз прамахнуцца чорную лапу велiзарнай жанчыны, хiхiкнуѓ i растлумачыѓ:
  - Вось менавiта, такiм чынам, нiкому i ѓ галаву не прыйдзе, што мы флiбусцьеры. - I прыгожа дадаѓ цалкам вiдавочную iсцiну. - Часам трэба аддаць, каб атрымаць.
  - Толькi выкарыстоѓвайце сваё золата, я вам не дам нi манеты. - агрызнуѓся Манiтор.
  - У нас свайго хопiць. - Адказаѓ паблажлiва Раварнава.
  Праз зубы пiрат прабурчаѓ:
  - Добра быць забяспечаным.
  Тут назiральны Эдуард перахапiѓ прагны погляд, кiнуты, вонкава прылiзаным i арыстакратычным, пiратам. Тут жа Абломава, карыстаючыся секунднай адцягненнем, злавiла хлапчука за нагу. Але юны ваяѓнiк тузануѓся, i яго босая ступня выслiзнула.
  Эдуард прыгразiѓ:
  - Не добра дарослай цётцы, лапаць хлопчыкаѓ!
  Абломава, сумеѓшыся, прамармытала:
  - Я ѓсяго толькi гуляю! А так, балюча ты мне патрэбен! На караблi хапае дарослых i самавiтых мужчын! - Магутная жанчына тупнула босай нагой i рыкнула. - Ну, навошта мне такi смаркач, як ты?
  Раварнава развалiстай хадой адправiѓся ѓ найбагацейшы гардэроб адмiрала.
  Па шляху было вiдаць мноства прыгожых дзяѓчынак-флiбусцьераѓ. Яны скалiлi зубкi i строiлi вочкi. А ѓ руках у iх мячы i кiнжалы, прычым з дзяржальнямi, упрыгожанымi каштоѓнымi камянямi.
  Таксама i на руках, i на босых пальчыках ног, цудоѓныя дзяѓчаты насiлi пярсцёнкi з самацветамi. I гэта выглядала надзвычай прыгожа.
  А як апетытна пахла ад дзяѓчат. Проста цуд, водары розных дарагiх пахошчаѓ, цудоѓных духаѓ.
  Раварнава, зрэшты, стараѓся не адцягвацца на iх цудоѓныя любаты. Трэба зайсцi ѓ гардэроб, i выканаць маскiроѓку. А дзяѓчынкi ад яго не сыдуць.
  Там прыняѓся прымяраць на сябе адзенне грандаѓ Кантрабаса. Нi ѓ адной краiне гэтага паѓшар'я не апраналiся гэтак вытанчана i на шырокую нагу, як у iх. Што, зрэшты, улiчваючы багацце iмперыi i не дзiѓна. I чым вышэй ранг, тым раскошней гарнiтур. Раварнава аказаѓся занадта буйным, i нi як не мог падабраць прыдатную вопратку. Ён ужо быѓ страцiѓ надзею, але пасля працяглых пошукаѓ яму пашанцавала, у пазалочаным куфры ён выявiѓ камплект убору, разлiчаны на графа Калочычова , таксама, вельмi здаравеннага суб'екта. У новым гарнiтуры смуглы i барадаты карсар Раварнава выглядаѓ вельмi эфектна.
  - Чым я не герцаг. - Вымавiѓ ён, то жмурачыся, то разгладжваючы маршчыны, пры гэтым узiраючыся ѓ досыць добра адпалiраванае люстэрка. - Я самы шляхетны гранд!
  Пiрат-главар нават прытупнуѓ ад захаплення, толькi вялiкая чорная i крыху неахайная бародка, псавала ѓражанне.
  - Паклiчце Крывасоса, няхай крыху мяне падраѓняе.
  Раварнава, праѓда, хацеѓ паклiкаць спачатку жанчыну, але вырашыѓ, што мужчынская рука апынецца надзейней.
  Нягледзячы на грозную мянушку, Крывасос выглядаѓ досыць бяскрыѓдна. Гэты тып, перш чым патрапiць на катаргу, працаваѓ цырульнiкам. Ён лiслiва ѓсмiхаѓся, затым, дастаѓшы прыналежнасцi, акуратна пастрыг i злёгку падгалiѓ грубую фiзiяномiю флiбусцьера. На нясмелую прапанову пагалiць бараду цалкам, рушыѓ услед рык.
  - Я што, баба, цi дзiцё, каб раставацца са сваёй добрай якасцю. - Раварнава, здавалася, ашалеѓ i энергiчна махаѓ пудовымi кулачышчамi. - Вы цырульнiкi быдла, скарабеi i толькi нявечыце твары.
  Крывасос адхiснуѓся, хто яго ведае старэйшага капiтана, цi не пырне нажом. Набачыѓся ён такiх тыпаѓ на сваiм вяку. Калi за дробязь адзiн апраѓляецца на тое святло, iншы на катаргу.
  - Ну, чаго дрыжыш, ты хто, пiрат, або сцыкун . - Раварнава паспрабаваѓ надаць сабе вобраз велiчы, што яму добра ѓдавалася. - Цяпер слухай, падобны я на кантрабасскага адмiрала?
  Крывасос паспрабаваѓ усцешыць грознага атамана:
  - Так! У кожным вашым руху бачна арыстакратычнае паходжанне.
  Якiя стаяць каля ѓваходу дзве дзяѓчынкi з мускулiстымi, стройнымi целамi, ледзь прыкрытымi на грудзях i сцёгнах, але затое з залатымi бранзалетамi на шчыкалатках i запясцях, прабуркавалi:
  - Як кароль вы, сiр, цудоѓныя,
  Гэта, як свяцiла ясна!
  Раварнава надзьмуѓся i згодна сказаѓ:
  - Згодзен, я з пароды тых, хто абвык загадваць. Вось зараз i ты стаѓ падхалiмам. - I моцны штуршок шырокай далонню ѓ плячо. - Ну добра, iдзi, выканаѓ працу добра.
  Варнава лiтасцiва адпусцiѓ Крывасоса, затым пазяхнуѓ, да свiтання засталося ѓжо зусiм няшмат, трэба хоць крыху паспаць. Хоць ён нарадзiѓся ѓ свеце, дзе ѓначы асвятленне ѓвесь час вагаецца, i бывае пры чатырохразовай поѓнi светла, як на Зямлi ѓ ясны дзень, але ѓсё роѓна - цыклы i ёсць цыклы. Рытмы дзённыя i начныя.
  I нават выдатныя дзяѓчыны ля ѓваходу, якiя падмiргвалi сваiмi сапфiравымi i смарагдавымi вочкамi i пагульвалi мускуламi рук i ног, не ѓзбуджалi.
  Хоць, калi паглядзець на плiткi прэса прыгажунi, на саспелыя дынi грудзей, дзе тонкая палоска тканiны толькi пунсовы сасок i затуляе, то такая ваяѓнiца i мёртвага паднiме. А калi паглядзець яшчэ i на твары прыгажунь. Таксама яны ѓ iх маладыя. Ёсць спецыяльныя травы, што тармозяць старэнне дзяѓчынак, таму яны могуць i ѓ пяцьдзесят-шэсцьдзесят гадоѓ здавацца юнымi, свежымi, без маршчын, цi гнiлых зубоѓ. Праѓда, настойкi не зробяць i каралеву несмяротнай, але прытармазiць старэнне здольныя.
  Эдуард падумаѓ, што на зямлi нават гэтага не ѓмелi. Няѓжо што пластычныя аперацыi жанчынам i мужчынам рабiлi, i то за больш грошы. Хлопчык падумаѓ, што добрая рэч - вечнае юнацтва. Аднак не варта быць iнфантыльным.
  Велiчны карабель уплываѓ у бухту, па ёй яшчэ плавалi абломкi патанулага карабля, прычым, вялiкая частка гармат была ѓжо на дне i вадалазы, цi дакладней, асобы розных рас, якiя ѓзялi на сабе такую ролю, беспаспяхова спрабавалi дастаць пашкоджаныя прылады. А з яшчэ большым энтузiязмам i казну, якая знаходзiцца на караблi, i iншыя каштоѓнасцi.
  Усё гэта дапамагалi зносiць шматлiкiя дзяѓчаты-рабынi з мiнiмумам адзення, але з пышнымi, светлымi, вельмi яркiмi валасамi. I ѓсё з бездакорнымi фiгурамi. Мясцовыя травы не толькi амалоджвалi да пары, да часу мясцовых прадстаѓнiц прыгожага полу, але яшчэ i фiгуры рабiлi бездакорнымi.
  Зразумела, абутак рабыням толькi замiнае, як хлопчыкам-рабам у плаѓках, што таксама загарэлыя, смажанкi працуюць тут.
  Губернатар Фрэйдзi мучыѓся галаѓнымi болямi. Ноч, i сапраѓды, выдалася кашмарнай, прыгажосць i гонар флоту iмперыi Кантрабас лiнкор "Папяляючы" узляцеѓ на паветра. Цяпер груз напэѓна затрымаецца ѓ порце, ва ѓсякiм разе, да падыходу iншых караблёѓ суправаджэння. Гэта яшчэ паѓбяды, але сам факт, што падобны карабель страчаны ѓ яго горадзе, што ѓ гэтым выпадку падумае кароль i iмператар усяе Кантрабаса? Як паднясуць гэта падхалiмаѓ-вяльможы, у гэтым выпадку адной адстаѓкай не абыдзешся.
  Добра яшчэ, што шматлiкiя дзяѓчаты-нявольнiцы i цудоѓныя начныя феi ацалелi, што служыла некаторым суцяшэннем пры падобнай страце.
  Але мужчыны-рабы мруць, як мухi. А нявольнiц i так зашмат. Вось якi ѓ гэтым свеце востры дэфiцыт самцоѓ. А яго i так гэтыя тэмпераментныя прыгажунi замучылi, змучылi, адчуваеш, быццам па табе статак мамантаѓ пратаптаѓся.
  Выйшаѓшы са свайго зробленага з ружовага мармуру палаца, ён ледзь не абмёр. Прыгожы карабель, так якi нагадвае той, на якiм Папiрус дон Хапуга адправiѓся помсцiць арфiстам, распасцёр ветразi. Рухаѓся, праѓда, ён, не спяшаючыся, але гэта тлумачылася неверагоднай бязладзiцай, панавальным у бухце.
  Шматлiкiя дзяѓчаты-рабынi пакiнулi мноства сваiх босых слядоѓ, розных кветак на мармуры прычала. Целы прыгажунь блiшчалi ад поту, нiбы з лiтой бронзы здавалiся прадстаѓнiцы выдатнай падлогi. З iх характэрнымi вузкiмi станамi, шырокiмi сцёгнамi, пругкiмi грудзьмi, анёльскiмi тварыкамi i поѓным зубамi ротам. Так, можна выбiтыя зубы дзяѓчынкам вырошчваць з дапамогай спецыяльнай мазi? А мужчыны? Яны здавольваюцца ѓстаѓнымi. I тут, мусiць, асаблiва старыя, i на самай справе, зайздросцяць, што яны такiя аказалiся непаѓнавартасныя.
  - Усявышнi Гасподзь пачуѓ нашы малiтвы. - Прабуркаваѓ губернатар, падымаючы ѓверх густыя бровы. - У такую цяжкую гадзiну прыйшла дапамога. - Грубым жэстам ваяѓнiк паклiкаѓ багата упрыгожанага мужчыну сярэднiх гадоѓ. - Гэй, Фашанге , падрыхтуй шляхетны стол, я запрашу адмiрала ѓ палац.
  Старэйшы лёкай раскланяѓся i пачаѓ гарлапанiць на служанак i рабыняѓ, i рэдкiх хлапчукоѓ, прымушаючы iх спешна рыхтаваць шляхетны сняданак.
  Дзяѓчаты мiльгалi голымi нагамi i спявалi:
  У моры дрэнна без вады,
  А страѓнiку без ежы...
  Прыгатуем мы пiрог,
  I вiна з золата рог!
  Калi, нарэшце, пасудзiна заняла належнае ёй месца, выклiкаючы павагу, усiм была бачная эмблема "Тыгр" i ганарлiвы кантрабасаѓскi сцяг. Захоѓваючы падабенства строгай дысцыплiны, iлжывыя басэтлi , а ѓ рэчаiснасцi пiраты, выстраiлiся на пляцы, блiскаючы яркiмi, старанна выдраенымi латамi. Нават дзяѓчынкi, з гэтай нагоды, неахвотна нацягнулi такiя нязграбныя непрыемныя для нашэння ѓ трапiчную спякоту боты i даспехi са шлемамi. Затым спусцiѓся пышна прыбраны Раварнава. Яго суправаджаѓ, якi выконвае ролю сакратара Польшча , ён адрознiваѓся ѓменнем кiдаць ножыкi i, натуральна, ваяѓнiк Эдуард Асетраѓ, якi ѓзяѓ ролю хлопчыка слугi. Самае непрыемнае, але прыйшлося апрануць усё ж лакаваныя туфлi. Бо выпадак урачысты, заход у порт, i ён слуга не просты, для падноса куфляѓ, а менавiта асабiсты. Два рослыя чатырохрукiя воiны неслi ѓслед за iм куфар поѓны золата.
  У порце спешна збiраѓся аркестр, ён надрыѓна зайграѓ. Потым паступова мелодыя выраѓнялася, i гукi сталi больш стройнымi.
  На сустрэчу выбег афiцэр, звярнуѓшы ѓвагу на эпалеты, ён аддаѓ гонар i вымавiѓ:
  - Жадаю ѓсiх нябесных выгод, спадар адмiрал. Губернатар ужо чакае вас.
  Раварнава паблажлiва махнуѓ сваёй лапiшчам-каѓшом:
  - Вольна, дакладзяце яго правасхадзiцельству, што я ѓжо iду.
  Палац тутэйшага ѓладара размяшчаѓся ѓ глыбiнi шыкоѓнага сада. Каля ѓвахода стаялi дзве буйныя яшчаркi з гарматамi на спiне, удалечынi пасвiѓся кактусавы слон. Непасрэдна ля ѓваходу ѓ палац раслi дзве высачэзныя ѓ дзесяць метраѓ гваздзiкi з бутонам, у якi лёгка мог схавацца не толькi стройны Эдуард-свавольнiк, але i дарослы мужчына.
  Шмат прыгожых дзяѓчат-служанак, якiя ад рабыняѓ адрознiвалiся бранзалетамi на запясцях i шчыкалатках, каштоѓнай вышыѓкай на тканiнах i тунiках. I толькi зусiм ужо высокага статуту служанкi, насiлi сандалi ѓ самацветах.
  Варта з дзiдамi i арбалетамi ля ѓвахода расступiлася. Было вiдаць, што мушкеты яшчэ не гэтак модныя. Сам палац рабiѓ спрыяльнае ѓражанне, шырокiя вокны надавалi яму вясёлы выгляд. На сценах развешана шмат карцiн, зброi, шчытоѓ з рознымi гербамi. Хлопчык Эдуард крочыѓ услед за Раварнавай i злёгку моршчыѓся, цiснулi новенькiя лёкайскiя туфлi немiласэрна. Ён ужо настолькi прывык фарсiць голенькiмi пяткамi, што забыѓ, што iснуюць гэтыя брыдкiя, катаржныя калодкi, пакутлiвыя для дзiцячых ног вечнага хлопчыка.
  Адзiнае суцяшэнне, што дзяѓчыны-служанкi глядзяць на яго з захапленнем, а не з пагардай, калi б ён быѓ, як звычайна, басанож i ѓ шортах, цi плаѓках. Ды i ѓ лiѓрэi непрыемна, мускулiстыя тулава пацее, i батыставая кашуля абмяжоѓвае руху. Ды ты ж ужо маеш нейкi статус. Так што iм лепей ганарыцца.
  Вось чатыры дзяѓчыны ѓ знак пашаны нават схiлiлi адно калена. Не яму, вядома, а Раварнава, але ѓсё роѓна прыемна.
  А вось сам губернатар, лёгкi на памоѓцы. Даволi тоѓсты, але iмкнецца трымацца прама. Вельмi мяккiм голасам уладар навакольных месцаѓ вымавiѓ:
  - Я рады вiтаць гэтак шляхетнага госця.
  Раварнава цырымонна адказаѓ на ветлiвасць:
  - Я таксама дзякую лёсу, што паслала мне сустрэчу з такой гасцiннай хатай.
  Губернатар, iмкнучыся зрабiць тон яшчэ больш лiслiвым, вымавiѓ:
  - У мiнулы раз, о высока шанаваны дон Папiрус, вы адмовiлiся наведаць мой палац, спасылаючыся на неадкладныя справы. Цяпер вы аказалi нам гонар.
  Дзяѓчаты-служанкi высокага рангу, што вiдаць па iх сандалях, вышытых каменьчыкамi, ды яшчэ з высокiмi абцасамi, усклiкнулi:
  - Вiват, вялiкаму Адмiралу!
  Тут Раварнава зразумеѓ, што ледзь не ѓлiп, што было б, калi б губернатар бачыѓ раней за гэтага адмiрала. Яго чакала б у лепшым выпадку шыбенiца, цi нешта больш жорсткае, напрыклад, слуп, калi прыбiваюць цвiкамi за рукi i ногi, цi вогнiшча, прычым з агнём павольным.
  Адказ, зрэшты, халодны:
  - Так, апынуѓся заняты, справы службы. - I нечаканая палкая фраза. - Але колькi можна грэбаваць гасцiннасцю!
  Губернатар цiха спытаѓ:
  - Як прайшла ваша экспедыцыя да берагоѓ дзяржавы язычнiкаѓ Арфы?
  Раварнава шчыра адказаѓ:
  - Выдатна! Атрымалася разрабаваць адно вельмi багатае арфiйскае мястэчка, прычым, без вялiкiх страт.
  Вочы губернатара акруглiлiся:
  - Спадзяюся, ваша iмя не было засвечана, бо пакуль мы фармальна, не ваюем з Арфай.
  Пры гэтых словах прыгожыя i прыбраныя, абчэпленыя ѓпрыгожваннямi дзяѓчыны-служанкi прыклалi ѓказальныя пальчыкi да сваiх поѓных, пунсовых вуснаѓ:
  Раварнава зноѓ, не па крывячы душой, адказаѓ:
  - Усё прайшло чыста, я нават сам здзiвiѓся.
  - Здабыча багатая? - У голасе губернатара адчувалася зайздрасць.
  - Не бедная, нам дапамагаѓ сам Бог. - Тут верхаводу прыйшлося сябе крыху перадужаць. - У знак нашай глыбокай удзячнасцi i даверу мы дорым вам куфар з золатам. - Раварнава нават развёѓ рукi, дэманструючы шчодрасць.
  Дзяѓчаты-служанкi затупалi сваiмi цудоѓнымi басаножкамi на высокiх абцасах i хорам усклiкнулi:
  - Брава! Слава адмiралу!
  Губернатар быѓ ахоплены сквапнасцю. Страцiѓшы самавiтасць, ён кiнуѓся да куфра i адкрыѓ вечка:
  - Ба, ды тут цэлае стан. Нездарма гэтыя лайдакi валаклi яго з такой працай. Аб Папiрус дон Хапуга. - Вяльможа пакланiѓся. - Я ваш даѓжнiк, патрабуйце ад мяне што заѓгодна.
  Верхавод пiратаѓ без хiтрыкаѓ адказаѓ:
  - Я думаю, лепшай узнагародай будзе адданае служэнне кароне. Я чуѓ, што гэтай ноччу вы страцiлi лiнкор "Папяляючы", празваны ѓ гонар пякельнага пляменнiка нашага найвялiкшага манарха. Я мяркую, што гэта занадта адчувальны ѓдар у той момант, калi сталiца мае патрэбу ѓ фiнансах.
  Губернатар прамямлiѓ:
  - Вы маеце рацыю.
  Прыгожыя дзяѓчаты-служанкi схiлiлi галоѓкi. У валасах у iх зiхацелi брошкi са смарагдаѓ, рубiнаѓ, алмазаѓ.
  Раварнава ганарлiва вымавiѓ:
  - Таму, я прапаную перадаць камандаванне i суправаджэнне гэтак каштоѓнага грузу мне. У мяне, у сваю чаргу, хопiць гармат, каб адбiць яго ад любога пiрацкага нападу.
  Губернатар быѓ рады выканаць любую просьбу адмiрала:
  - Вядома, я вам даю ѓсе неабходныя паѓнамоцтвы. Я думаю, з такiм бравым ваяром нашы грузы будуць, нiбы ѓ спадарынi правiцы.
  Прыгожыя дзяѓчынкi энергiчна закiвалi галовамi. Зiхацелi i брошкi, i дыяментавыя завушнiцы. Эдуард падумаѓ, што вiдаць багаты губернатар, калi яго асабiстыя служанкi, нiбы прынцэсы прыбраныя, i настолькi прыгожыя, што вока не адвесцi.
  Раварнава хруснуѓ пальцамi:
  - Тады неадкладна адплываем.
  Губернатар зноѓ пралебезiѓ :
  - Хаця б паснедайце адмiрал. Акажыце нам гонар, акрамя таго, караблям таксама патрэбны час, каб сабрацца.
  Дзяѓчаты-служанкi схiлiлiся ѓ паклоне i прабуркавалi:
  - Калi ласка, о вялiкi!
  Верхавод флiбусцьераѓ паблажлiва ѓпусцiѓ:
  - Ну добра, крыху падсiлкавацца не перашкодзiць.
  Раварнава не хацелася ѓзбуджаць падазрэнне залiшняй паспешнасцю, ды i хутчэй за ѓсё, святочны стол у губернатара будзе хвацкi.
  Прыгожага i прыбранага Эдуарда-сарванца, як прыслугу, пакiнулi за дзвярыма, а iлжэадмiрала частавалi, нiбы самога караля. З'явiлiся дзяѓчынкi, таксама выдатныя i ва ѓборах, але ѓжо басаногiя, каб менш было шуму ад груку па каляровай, мармуровай плiтцы. Губернатар зрабiѓ жэст. I элiтныя служанкi таксама акуратна знялi свой абутак, паставiлi яго ѓ адмысловую крыштальную скрыню i сталi прыслужваць басанож. Iх рухi голымi падэшвамi куды мякчэйшыя, плыѓныя i грацыёзныя сталi. Такiя стравы падносiлi, прычым, нават хлеб i тарты, выпечаныя ѓ выглядзе паруснiкаѓ i каралеѓскiх палацаѓ. Прыгожа, мудрагелiстым арнаментам выкладзеныя кавалкi нарэзанай рыбы, мяса, гароднiны, садавiны i мноства запраѓ. А вiны i зусiм казачныя, якiя дагаджаюць уладара разбойнiкаѓ. Так, тут аказалася дастаткова спакус, каб застацца яшчэ на некаторы час.
  Раварнава спраѓляѓ трапезу груба, нiбы апошнi мужлан, не знаёмы з этыкетам. На яго сталi зважаць, але сам губернатар рабiѓ выгляд, што ѓсё iдзе, як трэба.
  Пасля некалькiх бутэлек дорага вiна, Раварнава не страцiѓ галаву, яго цела па-ранейшаму было волатаѓскiм, але затое мова стаѓ празмерна рухомым i патрабаваѓ працы.
  Нядоѓга думаючы, пiрат заспяваѓ, яго глыбокi бас гучаѓ прыемна, некаторыя прысутныя афiцэры сталi падпяваць, а шматлiкiя дзяѓчаты-служанкi прытанцоѓваць, сваiмi голымi панадлiвымi ножкамi;
  Вы гатовыя пайсцi за мной,
  Не застацца ѓ лахманах з торбай!
  Каб здабыча, як мёд цякла,
  Каб золатам пралiлася рака!
  
  Для таго трэба рабiць так,
  Каб не ѓ грош аказаѓся пятак!
  Каб кожны з нас умеѓ,
  Высцiлаць шлях дываном з целаѓ!
  
  Ох пiраты вы дзецi мае,
  Не нейкiя крыжык - нулi!
  Кожны з вас, гэта волат,
  Хутчэй за дыванку стыр!
  
  Абордаж, гэта для мужчын,
  Не шукаць у паражэнне прычын!
  Лепш проста пусцiцца ѓ скокi,
  Веру я, што ваш дух не загас!
  
  Павяду вас у атаку сябры,
  Мы пiраты - родная сям'я!
  Будзем бiцца накшталт чарцей,
  I iншых больш няма iдэй!
  
  Ёсць iдэя, але праѓда адна,
  Кашалькi ѓ купцоѓ трыбушыць...
  Атакуе карсараѓ арда,
  Мы здолеем вяльможаѓ вырашыць!
  Шуму стварала гэтая песня шмат.
  Дзяѓчынкi-служанкi, у iншым, смяялiся, i падскоквалi нiбы чартоѓкi.
  Граф Санта-Клаѓс дон Парадны ѓвайшоѓ у памяшканне, ён спазнiѓся на запрашэнне губернатара, i таму аказаѓся страшна злы. Убачыѓшы здаравеннага дзяцюку, якi спявае малапрыстойныя песенькi, ён з хваляваннем спытаѓ:
  - А гэта яшчэ што за блазан?
  Губернатар адказаѓ:
  - Ты бачыш самага вялiкага адмiрала Папiрус дон Хапуга!
  - Ды якi гэта дон Хапуга? - Раз'юшыѓся, тупаючы ботам па мармуру, граф. - Гэта проста блазан бабовы.
  - Не можа быць, у яго эпалеты. - Прамармытаѓ, апусцiѓшы галаву i густа пачырванеѓшы, губернатар.
  Якiя прыслужваюць за сталом i танцуючыя танга прыгожыя, з голымi, мускулiстымi, загарэлымi нагамi i з вельмi добрымi прапорцыямi ладных, спартовых тэл дзяѓчынкi, завылi:
  - У, у, у, у! Iдзем да дна!
  Граф нема прароѓ:
  - Дык гэты тоѓсты гадзёнак самазванец, я некалькi разоѓ сустракаѓся з адмiралам, ён зусiм не падобны на гэтую пераапранутую гарылу.
  - Арыштуйце яго! - пракрычаѓ, стараючыся схаваць збянтэжанасць, губернатар.
  Шматлiкiя дзяѓчынкi-служанкi затупалi сваiмi босымi, вельмi панадлiвымi нагамi, закруцiлi сцёгнамi, затрэслi бюстамi i прарычалi:
  - А тую яго! А тую!
  Ужо не раз цёрты вечны хлопчык Эдуард зразумеѓ, што справа дрэнна, чыркнуѓ запалкай i падпалiѓ загадзя падрыхтаваны кнот. Куфар толькi зверху быѓ пакрыты тонкiм пластом залатых, дакладней, нават апыленых жоѓтым металам, манет, а ѓнiзе i пасярэдзiне быѓ порах. Юны, але надзвычай мацёры ваяѓнiк, на ѓсялякi выпадак, прадугледзеѓ шляхi адыходу. Плюс, вядома ж, i эканомiя каштоѓнага металу, калi сумяшчаеш прыемнае з карысным. А больш дакладна, выконваеш, прычым паспяхова, дзве функцыi. Выбух павiнен стаць сiгнал для агульнай атакi пiратаѓ. Цэлы атрад валасатых у даспехах вартаѓнiкоѓ, як людзей, так i акров , ужо падбягаѓ да дзвярэй, i Эдуард Асетраѓ шпурнуѓ куфар у iх. У кiдок ён уклаѓ усю сваю роспач i лютасць, таму, даволi важкi прадмет паляцеѓ даволi далёка.
  Акрамя таго, зразумела, не хацелася, каб пацярпелi вельмi прыгожыя, напаѓаголеныя, мускулiстыя, з прыемным, пахучым водарам дзяѓчынкi. Яны ѓжо падскоквалi i вылi, i нават вiшчалi ад захаплення. Так, вельмi рэдкае наспявала вiдовiшча.
  Адна з iх пiскнула:
  Нас атакуе самазванец,
  У руках яго злавесны ранец...
  I калi хто яго возьме -
  Атрымае славу i пашану!
  Выбух быѓ страшны, абвалiлася пара калон, было забiта больш за трыццаць чалавек, а выбухная хваля адкiнула Эдуарда Асятрова паветранай дубiнай да сцяны, ледзь не расплюшчыѓшы юнага i спрытнага ваяѓнiка.
  Моцныя косцi хруснулi, але гэта толькi раззлавала Эдуарда, размахваючы мячом, ён кiнуѓся дабiваць уцалелых ворагаѓ. Раварнава таксама не губляѓ дарма часу, шпурнуѓшы стол i прыцiснуѓшы губернатара, ён выхапiѓ шаблю i наляцеѓ на графа.
  Памiж iмi ѓспыхнуѓ гарачы паядынак.
  Галаногiя рабынi-служанкi расступiлiся, справядлiва вырашыѓшы, што вайна не жаночая справа. Ды i пакалечыць незнарок могуць. А так, хто пераможа - той гаспадар.
  Самая галоѓная з iх, адзiная, што засталася ѓ туфлях на высокiм абцасе, выдала:
  Хто кароль, нам, па сутнасцi, не важна,
  Дык бiцеся мужчыны адважна!
  Санта-Клаѓс крычаѓ, хрыпячы, нiбы зламаны грамафон:
  - Гарыла аблезлая, я цябе праткну наскрозь шпагай.
  Раварнава ѓ адказ гарлапанiѓ:
  - Певень, я ссяку табе галаву.
  Перавага капiтана пiратаѓ у росце i вазе адбiлася магутным ударам масiѓнай шаблi, ён перасек шпагу, а затым амаль расьсек свайго супернiка напалову.
  Праѓда, памiраючы, граф абрубкам шпагi злёгку падрапаѓ яму жывот, праступiла кроѓ.
  Зрэшты, Раварнаву гэта не магло спынiць, ён працягваѓ махацца направа i налева. На яго кiдалiся вартаѓнiкi, i, атрымаѓшы добры ѓдар, асядалi. Ад выбуху выбiла дзверы i, бачачы хлапчука, якi люта змагаецца, капiтан дадаѓ ходу да яго.
  Юны ваяѓнiк урэзаѓ нагой з такой сiлай стражнiку ѓ пахвiну, што той праляцеѓ, i рагатым шлемам закалоѓ адразу дваiх.
  Дзяѓчынкi-служанкi, у якi ѓжо па лiку раз запляскалi ѓ ладкi, i прачырыкалi:
  Брава, брава, брава!
  Слава! Хлопчык - слава!
  Эдуард-свавольнiк гучна пракрычаѓ:
  - Атаман, бяжыце адсюль, я затрымаю iх.
  Раварнава, засекшы чарговага, супернiка прабурчаѓ:
  - Хутка падыдуць нашы сябры, а мы i так пратрымаемся.
  Ужыѓшы прыём падвойная шруба, дзяцюк-тэрмiнатар Эдуард ссек адразу траiх i стаѓ побач з капiтанам. Хлапчук шапнуѓ:
  - Галоѓнае, каб не ѓжылi мушкеты.
  Звонку было чуваць, як карабель даѓ залп, потым, разгарнуѓшыся, пальнуѓ iншы раз.
  Дзяѓчаты-служанкi з захапленнем лямантавалi i вiшчалi, тупалi нагамi, прычым, каб гукi былi гучней, прынялiся апранаць туфлi i сандалi з высокiмi абцасамi.
  Эдуард-свавольнiк паступiѓ наадварот, рыѓком скiнуѓ ненавiсныя туфлi. Запусцiѓ абцасам проста ѓ вока аднаму з тых, хто спрабаваѓ прарвацца афiцэраѓ. Балазе абцас срэбны i лупiць моцна, вылецела вока, завiсшы на нервовым сцябле.
  Дзяѓчынкi-служанкi правапiлi:
  -Брава! Бiс! Брава! Бiс!
  А самая галоѓная з iх выдала:
  - Хлопчык мой дарагi,
  У гэты час мы з табой!
  Ты такi дзяцюк круты,
  Б'еш усiх босаю нагою!
  I сапраѓды, голая пятка хлапчука-тэрмiнатара зламала чарговую скiвiцу.
  Як i лiчылi пiраты, раптоѓнасць дазволiла iм часткова захапiць, i часткова знiшчыць варожыя гарматы. Гарнiзон крэпасцi трапiѓ пад жорны, многiя салдаты былi забiты адразу, яны ѓпалi, нават не ѓсвядомiѓшы небяспекi. Амаль трыста загартаваных у баях марскiх разбойнiкаѓ уварвалiся ѓ горад. Кантрабасаѓцы гiнулi сотнямi, толькi асобныя з iх адстрэльвалiся, цi спрабавалi секчыся.
  Стромкi Эдуард-баец i Раварнава, i яшчэ два пiраты, не стаялi на месцы, а перайшлi ѓ наступ, ахова палаца даволi хутка ѓпала ѓ панiку. Яны тузалiся i адступалi, закiдваючы сваiмi мёртвымi целамi мармуровыя лесвiцы. Дзяѓчаты сталi дапамагаць пiратам. Кiдалi ѓ вартаѓнiкоѓ туфлi, сандалi, падносы, даволi важкiя залатыя кубкi, вiдэльцы i нажы.
  Юны ваяѓнiк увайшоѓ у дзiкi раж, нiбы ѓ яго i не было бурнай ночы, вось ачысцiѓшы некалькi пакояѓ, яны вырвалiся з каларытнага збудавання, дзе здавалася, нават сцены крынiчылi пагрозу.
  Ссекшы траiх, Эдуард-свавольнiк акiнуѓ наваколлi арлiным позiркам. Усе блiжэйшыя подступы да горада былi ахоплены пажарамi, бачныя шматлiкiя фiгуркi, якiя варушылiся, як мурашкi, i сутыкалiся адна з адной.
  - Нашы перамагаюць! Цяпер галоѓнае, каб не адна залатая манета не сплыла з нашых рук. - Нечакана баявы падшыванец, з аголеным, пакрытым крывёй, з вельмi рэльефным, мускулiстым тулавам (зразумела, ён сарваѓ з сябе i гарнiтур слугi, каб не мяшаѓ, ды i зневажальна насiць юнаму карсару лiѓрэю!), выявiѓ прыкметы стяжателя. Перахапiѓшы здзiѓлены погляд Раварнавы, хлапчук-тэрмiнатар дадаѓ:
  - Я хачу стаць не проста пiратам, а думаю арганiзаваць сваю ѓласную рэспублiку флiбусцьераѓ, а для гэтага нам спатрэбяцца фiнансы.
  - Свая рэспублiка? - Раварнава на гэты раз непадробна пазяхнуѓ i свiснуѓ, праз шырачэнныя ноздры-лейкi. - Навошта так складана, малыш. Кiраванне краiнай, гэта сама сумная рэч на свеце.
  Эдуард запярэчыѓ:
  - Не думаю, мне вельмi падабалася гуляць стратэгii з ваенна-эканамiчным кiраваннем. Гэта вельмi прыемна адчуваць сябе царом, цi iмператарам.
  Хлапчук паглядзеѓ на крывавы след, якi пакiнула яго моцная, але амаль дзiцячая нага. Мiльганула думка - цi будуць слухацца падданыя таго, хто асуджаны, быць вечна падобным на дзiця, няхай нават з мускуламi, як сталёвы дрот?
  Раварнава дурное замiргаѓ:
  - Я нешта не разумею, пра што ты кажаш. Хаця ты, у цэлым, маеш рацыю, улада салодкая i гэты напой хочацца бясконца ѓлiваць сабе ѓ горла. Але i адказнасць за свае ѓчынкi ѓзрастае.
  Юны ваяѓнiк Эдуард некалькi прытворна хiхiкнуѓ у адказ:
  - Мяне гэта не палохае. Давайце дадамо лепш спрытнасцi, а то бiтва пройдзе без нас.
  Неапёршыся на выгляд, але мацёры па справах, карсар пабег наперад. Рэшткi гарнiзона змагалiся адчайна, усiм была вядомая жорсткасць пiратаѓ, якiя звычайна не бралi палонных, а калi i бралi, то прадавалi ѓ жорсткае рабства, а часам выменьвалi на цацкi, ракавiнкi, а часам i золата шасцiрукiх дзiкуноѓ-людаедаѓ, якiя лiчылi мяса людзей страшным . дэлiкатэсам. Зрэшты, гэта магло толькi падоѓжыць агонiю, бо ѓ рукапашнай сутычцы пiраты былi мацнейшымi. Акрамя таго, начальнiк гарнiзона генерал Касалапенка быѓ забiты ѓ самым пачатку бою, i яго проста не было каму было замянiць, бо першаму памочнiку, палкоѓнiку Варатту , Манiтор дакладным стрэлам з мушкета размажджэрылi галаву.
  А тут яшчэ i рабы, у першую чаргу, хлопчыкi i дзяѓчаты сталi дапамагаць пiратам, i кiдаць у ненавiсных гаспадароѓ камянi, плiтку, шкляныя аскепкi.
  Дзесятак яшчарак з гарматамi адважылiся на контратаку. Па баках яны змясцiлi вострыя палосы металу, а зверху бiлi з гармат. Гэта прычыняла карсарам некаторы ѓрон. Эдуард першы падбег да яшчаркi, падчас бою хлопчык вельмi нават эфектна, так што i другiм абцасам збiѓ з даху супернiка, скiнуѓ нарэзалi ногi туфлi i таму ляцеѓ, як сокал. Ускочыѓшы на спiну, ён адным махам ссек абодвух стралкоѓ, затым, памяняѓшы мэту, кiнуѓся на другога яшчара. Прыхапкам хлапчук разрэзаѓ сабе голую ступню, спатыкнуѓшыся аб метал. Зрэшты, рана была павярхоѓнай, i ѓ гарачцы бою ён не звярнуѓ на яе ѓвагi.
  Астатнiя, бачачы гэтага "нiндзя", кiнулiся наѓцёкi.
  - Я не дам вам пайсцi! - Крычаѓ, падскокваючы вышэй, вельмi спрытны i жвавы Эдуард. Аднак яшчаркi аказалiся на рэдкасць шустрымi, актыѓна перабiраючы лапкамi, яны iмклiва iмчалiся да лесу. Як не быѓ хуткi шалёны юнак, ён здолеѓ дагнаць толькi аднаго звера, прыкончыѓшы коннiкаѓ. Астатнiя хвасталi сваiх "коней" з усiх сiл. Тады Эдуард-хулiган кiнуѓ меч, ён упiѓся ѓ складчаты зад i затрымаѓся. Жывёла толькi прыбавiла хаду.
  - Ну добра, успомнi спрынт i памры, але даганi.
  Збоку было пацешна глядзець, як такая туша ѓцякае ад хлопца, якому на выгляд не дасi больш за трынаццаць гадоѓ, па сутнасцi гладкатварага хлопчыка. Раз'юшаны, усё яго цела варушылася рабiзна мускул, нiбы марскi прыбой, Эдуард усё дадаваѓ, на яго шчасце пачаѓся лес, i велiзарныя паѓзуны запаволiлi ход. Дагнаѓшы ворага, юны ваяѓнiк вырваѓ меч, затым заскочыѓ на хвост.
  Монстар стукнуѓся ѓ пальму i скiнуѓ хвасткага Эдуарда-свавольнiка. Хлопчык-тэрмiнатар вельмi ѓрэзаѓся ѓ навала калючых лiян. Вострыя шыпы ѓваткнулiся ѓ цела, пракалоѓшы скуру. Але толькi раззлавала хлопца. Скiнуѓшы рэшткi падарванай, скрываѓленай вопраткi, на яшчэ была празрыстая майка i штаны, засталiся толькi плаѓкi. Пацан сабраѓ сiлы i, ухапiѓшыся, за падобную на канат галiну, ён нiбы Тарзан з лямантам дзiкiм здзейснiѓ гiганцкi скачок, затым, злавiѓшы iншую галiну другой i ѓжыѓ прыём "трэснуты жорнаѓ", адсек галавы двум байцам, беспаспяхова адмахiва.
  - Ну што, астатнiя ѓцекачы! Спадзяецеся схавацца, не выйдзе. - Сказаѓ, падмiргваючы, непераможны Эдуард-хулiган i дадаѓ ходу. Пасля таго, як ён адкрыѓ новы спосаб перамяшчэння, даганяць яшчарак стала плявой справай.
  - Я малпа! - крычаѓ ён. - Гiперраѓс ! - Так клiкалi героя фiльма дзiкуна, якi пабiѓ рэкорды састарэлага Тарзана.
  Далей ён разганяѓся, робячы дзiкiя скачкi, якiм пазайздросцiла б любая малпа. Некалькi разоѓ байцы стралялi ѓ сляпую, але пры гэтым, прамахвалiся. Iмклiвы, як гепард, Эдуард-свавольнiк смяяѓся iм у твар. Калi, нарэшце, былi забiтыя апошнiя супернiкi, юны ваяѓнiк сеѓ на карак яшчаркi i накiраваѓ яе прама ѓ бок горада, iмкнучыся хутчэй выбрацца з джунгляѓ. У галiнах час ад часу паблiсквалi аскалы чатырохрукiх гарыл, але напасцi на ѓзброенага, хай нават i маленькага воiна, яны не адважвалiся. Акрамя таго, гэтыя звяры не зусiм тупыя i бачылi, як лiха Эдуард расправiѓся з буйнейшымi салдатамi, чым ён сам.
  - Што макакi выскаляецеся, слаба вам сюды сунуцца. - Юны ваяѓнiк памахаѓ мячом, але прыматы не паддавалiся на правакацыю.
  Калi ён прыбыѓ у горад, бiтва амаль скончылася. Апошнiм, не ѓзятым пунктам, была мясцовая турма, там за высокiмi варотамi было зацiснута тое, што засталося ад гарнiзона, а таксама мясцовая суровая варта, якая складаецца ѓ асноѓным з замежнiкаѓ . Яны любiлi паздзекавацца з вязняѓ, асаблiва жанчын, i таму разумелi, што iм не будзе лiтасцi.
  Ваяѓнiк Эдуард, iмклiвай кобрай выскачыѓ на яшчарцы i стаѓ насупраць варот, затым паслаѓ ядро ѓ самы цэнтр.
  Удар патрос, пакiнуѓшы ѓвагнутасць у жалезе, але трывалыя вароты вытрымалi. Усадзiѓшы голай пяткай, якi падпаѓзае справа кананiру ѓ нос, той залiѓся крывёй i зацiх, ваяѓнiк Эдуард-хулiган плюнуѓ скрозь зубы i стаѓ перазараджваць непаслухмяную гармату. Гэта заняло нямала часу. У адказ у хлопца паляцелi стрэлы. Эдуард спрытна вывернуѓся ад зарадаѓ паражэння, а тры стрэлы нават ссек на лёце.
  - Ну што, патрапiлi мазiлы?
  Стрэлы з мушкетаѓ таксама прайшлi мiма, праѓда, было некалькi трапленняѓ у тоѓстую скуру яшчаркi. Ад болю яна, было тузанулася, але была спынена хвацкiм хлопцам.
  - Не бойся, для тваёй шкуры, гэта як семечкi. - Хiхiкнуѓ хлапчук.
  Перазарадзiѓшы гармату, юны ваяѓнiк узяѓ прыцэл па дакладней, i зноѓ ударыѓ у стойку брамы. Ядро зноѓ адскочыла.
  - Вось, чорт пабяры! Гэтая прылада занадта слаба! - Эдуард-свавольнiк лаяѓся, i раптам яму ѓ галаву прыйшла цiкавая думка.
  - Паспрабую iх адкрыць знутры.
  Хоць вонкава, сцяна турмы выглядала непрыступна, было вiдаць, што ѓ асобных месцах сцяны прагнiлi, i цэгла сталi шурпатымi, такiм чынам, пры пэѓным спрыце па iх можна было забрацца. Толькi вось варты занадта шмат, цi не саб'юць яго незнарок. Зрэшты, Раварнава нездарма меѓ баявы досвед, ён загадаѓ:
  - Бярыце лаѓкi, бярвеннi, нясiце сухое ламачча, будзем падпальваць, супастаѓ. А вы, хутчэй коцiце "царыцу"
  Пiраты, не зважаючы на стрэлы, i асобныя мушкетныя стрэлы, падпалiлi вароты, устроiѓшы " дымавуху ".
  Iншыя валаклi прыкрыты дровамi вазок з бочкай пораху - так звалi "царыцу". Дровы не давалi прастрэлiць яе з мушкетаѓ. Разам з флiбусцьерамi тут старалiся дапамагчы сваiм вызвалiцелям i мясцовыя дзяѓчынкi рабынi, i хлопчыкi ѓ плаѓках з кляймамi на плячах i грудзях. Вiдаць яны напакутавалiся ѓ рабстве i не баялiся пiратаѓ. Паставiѓшы "царыцу" перад варотамi, пiраты падпалiлi кнот i адскочылi.
  Яны гэта зрабiлi вельмi спрытна, пры гэтым правыѓшы:
  Д'ябал, Д'ябал, Д'ябал выратуй,
  Вырабiм, ламаючы ѓдар...
  Дай нам, дай нам у рукi мячы,
  Мы атрымаем апраметнай дар!
  
  Што ж Стваральнiк - параненае пекла,
  Будзем змагацца з чортам рагатым.
  Абы ѓ баi быѓ з мячом вынiк,
  Каб не быць мне рабом тут гарбатым!
  
  Хлопчык-ШУТ СУПРАЦЬ САЙКЛАђ
  АНАТАЦЫЯ
  Хлапчук, якi перажыѓ вялiкае мноства прыгод, зараз камандуе атрадам дзiцячага спецпрызна. I яму даводзiцца змагацца з цывiлiзацыяй сайклаѓ. Што вельмi нават цiкава, дык тут у наяѓнасцi касмiчныя тэхналогii.
  . РАЗДЗЕЛ Љ1
  Хлопчык-блазан быѓ у баявым гарнiтуры з эпалетамi касмiчнага афiцэра. Побач з iм знаходзiлася дзяѓчынка, таксама ѓ скафандры з наваротамi. I на ёй празрысты, з усiх бакоѓ адкрыты шлем. Дзяѓчынка трымала ѓ руках бластэр, i прачырыкала:
  - Эдзiк, можа быць, дачакаемся астатнiх членаѓ каманды? Змагацца з сайкламi ѓдваiх, калi iх, як мiнiмум сотня, занадта вялiкая рызыка!
  Хлопчык ваяѓнiк, хоць яму на выгляд не больш за дванаццаць-трынаццаць, у боекасцюме не вiдаць якая мускулатура, але погляд меѓ сапраѓднага прынца. I ён упэѓнена вымавiѓ:
  - Не! Пойдзем у бой удваiх! А на рахунак ворагаѓ, не бойся. Я ж табе даѓ малюсенькi каменьчык-артэфакт "браня", ён знiжае верагоднасць траплення ѓ сто разоѓ!
  Дзяѓчынка адзначыла:
  - I сто разоѓ нямала!
  Хлапчук абурыѓся:
  - Я не ведаѓ, што ты, Адала, такая баязлiѓка!
  Дзяѓчынка з аранжавымi валасамi заявiла:
  - Я не баязлiвец! Што ж, пойдзем на рашучы прарыѓ!
  I вось дзецi-ваяры рушылi ѓ бой. Вакол былi такiя скалы, якiя зiхацелi фiялетавымi, смарагдавымi, лiловымi i ѓ ружовую крапiнку камянямi, i з грунту раслi сталактыты. I гэта надзвычай загадкавы краявiд.
  А наперадзе замак. На выгляд, накшталт рыцарскага, сярэднявечнага, але з радамi на вежах ракетамi i прамянёвымi гарматамi. А зверху свецiць мясцовае сонца, якое нават па форме шасцiкутнае, i святло раз-пораз мяняе колеры i размалёѓку. I гэта таксама надае ѓсяму пейзажу вельмi загадкавы i, разам з тым, па-свойму чароѓны выгляд.
  Хлопчык i дзяѓчынка iмчалiся па перамежнай, з пульсавалымi плiткамi дарожцы. Юнаму ваяру, можа быць было i звыклей пляскаць басанож, але дадзены баявы гарнiтур, нажаль, неразборны. А колькi сайклаѓ у замку? Гэта таксама загадка. I калi iх толькi сто, то гэта ѓжо не так ужо i дрэнна.
  Хлопчык i дзяѓчынка маментальна схавалiся за камень, калi з'явiѓся танк гэтай агрэсiѓнай расы. Ён быѓ высокi, у форме трыкутнiка, а з кожнай з трох бакоѓ па рулi. I браня аддае сталлю, а сам не дакранаецца паверхнi, на паветранай падушцы.
  Хлопчык-воiн Эдуард усмiхнуѓся сваёй вельмi мiлай, няхай i дзiцячай усмешкай. I кiнуѓ у машыну касмiчных агрэсараѓ маленькую гарошынку.
  Тая праляцела i заскочыла прама, у даволi шырокую, рулю гарматы. I праз пару секунд трохкутны, магутны танк, як iрване. Нiбы дзюбнула маланкай у склад боепрыпасаѓ, i разляцеѓся на дробныя абломкi.
  Вось гэта, сапраѓды, аказаѓся дастаткова круты пасаж.
  Дзяѓчынка Адала прачырыкала:
  - Вось гэта спрытна! Ты прама джэдай !
  Хлопчык Эдзiк кiѓнуѓ:
  - Прыходзiлася мне быць i падаванам ! Але гэта ѓжо iншая гiсторыя!
  Пасля чаго, адважныя дзецi iрванулi далей да замка. Вароты адчынiлiся, i адтуль выскачылi яшчэ тры танкi. Два такiя ж трохкутныя, а трэцi буйнейшы i шасцiкутны, з гарматамi з кожнага боку i яшчэ сёмы, што зверху.
  Дзяѓчынка-баец свiснула:
  - Ого! Да нас новыя гульцы!
  Хлопчык-воiн кiѓнуѓ:
  - Можна сарваць ва-банк!
  I юны ваяр дастаѓ маленькi прыборчык, памерам з запалкавую скрынку. I ѓключыѓ у iм некалькi праграм, паваротам указальнага пальца. Затым хлапчук, якога ѓ дадзеным баявым эпiзодзе дзяѓчынка называла Эдуард, запусцiѓ гэтую скрыначку. Яна плаѓна паляцела ѓ напрамку самага буйнога танка. I яе амаль не бачна.
  Дзяѓчынка спытала хлапчука:
  - А гэта што такое?
  Эдзiк усмiхнуѓся i адказаѓ:
  - Сюрпрыз! Цяпер ты ѓбачыш, як гэта працуе!
  Сапраѓды, каробка ѓляцела ѓ ствол вялiкага танка. Толькi на гэты раз выбуху не было. Трыумвiрат працягваѓ рух. Мала таго, з'явiлiся яшчэ дзве дадатковыя машыны.
  Дзяѓчынка Адала прашаптала:
  - Што, не спрацавала?
  Хлопчык-воiн падмiргнуѓ:
  - Зараз убачыш!
  I вось сапраѓды, самая буйная гармата вялiкага танка ѓзяла i разгарнулася, i як дзюбне па сваiм трохкутным апаненце. I ѓразiць яго бранябойным снарадам. Той успыхнуѓ, i стаѓ дэтанаваць баявы камплект. А затым ствол перавёѓся на iншы танк, якi мяльчэй, i садануѓ па iм.
  Адала з усмешкай адзначыла:
  - Клас!
  Эдзiк прачырыкаѓ:
  Калi крэпасць на шляху,
  Непрыяцель пабудаваѓ...
  Трэба з тылу абысцi -
  Узяць яе без стрэлу!
  Дзяѓчынка падмiргнула свайму юнаму вiзавi. Адважныя i разумныя дзецi былi супраць цэлага войска. Але хiтрасць i тэхналогii супраць монстраѓ суцэль працавалi.
  Вось загарэѓся i трэцi танк, пасля чацвёрты. I зноѓ дэтанацыя i разрывы. Вось гэта расклад смерцi i анiгiляцыi, пакуль у адны вароты.
  Хлопчык-воiн цалкам лагiчна адзначыѓ:
  - А навошта нам каманда? Яны такiя ж дзецi, як i мы. Толькi ѓ мяне вопыт i веды стагоддзяѓ, а яны неапёршыяся юнакi. I падстаѓляць iх пад удары снарадаѓ з уранавым стрыжнем, не варта.
  Дзяѓчынка прачырыкала:
  - Усе людзi на роднай планеце,
  Павiнны заѓсёды сябраваць...
  Павiнны смяяцца дзецi,
  I ѓ мiрным свеце жыць!
  Хлопчык-воiн падхапiѓ i праспяваѓ:
  Павiнны смяяцца дзецi,
  Павiнны смяяцца дзецi,
  Павiнны смяяцца дзецi,
  I ѓ мiрным свеце жыць!
  Па ашалелым танку сталi палiць прылады, якiя стаяць на сценах крэпасцi. Вакол машыны ѓспыхвалi фантаны агню, разбурэнняѓ i палаючага пяску. I пара пападанняѓ у браню разышлася расколiнамi.
  Дзяѓчынка Адала заѓважыла:
  - Не вельмi-то супернiк трапны.
  Аднак яшчэ некалькi снарадаѓ трапiлi ѓ танк. I ад дэтанаваѓ, i ѓзарваѓся. У момант выбуху малюсенькая кропка аддзялiлася ад яго. I Адала працягнула руку. У далонь дзяѓчынкi заляцела прылада, якое выкарыстоѓваѓ генiяльны хлапчук. Або, ва ѓсякiм разе, падобны на хлапчука дасведчаны герой i канструктар.
  Эдзiк ухвальна пляснуѓ дзяѓчынку па плячы:
  - Малайчына, злавiла!
  Тая засмяялася:
  - Лавiць вам, не пералавiць!
  I прылада слiзганула ѓ спрытную, як у макакi, далоньку хлопчыка.
  Цяпер дзецi былi задаволенымi. Нiбы гульцы, якiя сарвалi банк у рулетцы i атрымалi залатыя фiшкi. Але зразумела, што калi табе шанцуе, цяжка спынiцца. Якi мае выдатную памяць, Эдзiк памятаѓ, што быѓ у дваццатым стагоддзi такi вусаты, якi не ведаѓ меры, i за гэта паплацiѓся, хоць спачатку яму шанцавала. Так што, канешне ж, трэба ѓ казiно ѓмець своечасова выйсцi з гульнi.
  Эдзiк, зрэшты, разумеѓ, што гэта не зусiм гульня. I што сапраѓдная вайна, гэта не РПГ.
  Вось, напрыклад, зараз з'явiлiся над замкам два верталёты. I яны, здаецца, гатовы даследаваць мясцовасць.
  Дзяѓчынкi пiскнула са спалохам:
  - Баюся! Мы iх зможам дастаць!
  Эдзiк засмяяѓся i адказаѓ:
  - Круцейшыя мiшэнi бывалi. Вось глядзi, як працуе мой шматразовы кiбернетычны жучок.
  I дзяцюк запусцiѓ яго зноѓ. А колькасць верталётаѓ узрасла да шасцi. I яны былi абцякальнай формы i вялiкiя.
  Адала прачырыкала:
  Хай бягуць нязграбна,
  Бранятанкi па лужынах...
  I цвыркае восай верталёт!
  Эдзiк падхапiѓ:
  Чабурашка наводчык,
  Шапакляк, нiбы лётчык,
  Кракадзiл зарадзiѓ кулямёт!
  I вось верталёт, атрымаѓшы на сябе жучка, як дзюбнуѓ з авiягармат па сваiм вiзавi. Той атрымаѓ пашкоджаннi i пачаѓ дымiцца. А iншыя верталёты закруцiлiся. I па iх таксама агонь, а яны ѓ адказ. Вось пайшла забава. Адна з круцёлак ужо стала падаць, пакiдаючы за сабой дымны хвост.
  А за ёй i iншая. Вось гэта, сапраѓды, пацеха i мiжусобная лаянка.
  Хлопчык кiѓнуѓ сваёй сяброѓцы:
  - Як разборка?
  Адала буркнула:
  - Пашанцавала!
  Эдзiк пакрыѓдзiѓся i надзьмуѓ румяныя шчокi.
  - Можа, ты яшчэ скажаш, халява?
  Дзяѓчынка стукнула сябе па празрыстым шаломе, але прамаѓчала. Тым часам упалi адразу два верталёты. I адзiн трапiѓ у замак, таксама пашкодзiѓшы адразу тры гарматы.
  Хлопчык-генiй прачырыкаѓ:
  - Пагадзiся, спрытна!
  Дзяѓчынка адказала:
  - Магчыма, што i спрытна, i як тут не падтрымаць!
  Два апошнiя верталёты з сiлай сутыкнулiся, i зараз выбухнулi. I зноѓ палыхнула ѓспышка. Вось гэта выдатна!
  Эдзiк праспяваѓ:
  Вялiкi генiй, пястун фартуны,
  I ѓ той жа час, чалавек...
  Паэзii лiрычныя струны,
  Каб мець годны сэрцы стагоддзе!
  Дык вось i другi раунд прайшоѓ на карысць адважных дзяцей. I кiраѓнiк супержучок з чыпам вярнуѓся на далонь пацану.
  Дзяѓчынка адзначыла:
  - Так, гэта мы нядрэнна дзейнiчаем. Але ѓ ворага можа аказаць i джокер у кiшэнi!
  Эдзiк з ухмылкай адказаѓ:
  - Ведаѓ я аднаго джокера. А дакладней, не аднаго. У гульнях i кiно былi такiя вось кадры!
  Вароты замка зноѓ адчынiлiся. На гэты раз з iх сталi выходзiць монстры па буйнейшыя. Яны нават згiналiся, каб выпаѓзцi.
  У дадзеным выпадку крочачыя робаты!
  Хлопчык-генiй усклiкнуѓ:
  - Евангелiён !
  Дзяѓчынка здзiѓлена спытала:
  - Што?
  Эдзiк з усмешак растлумачыѓ:
  - Гэты мультсерыял быѓ зняты на той планеце, адкуль я родам. I там таксама былi робаты такiя вялiкiя!
  Адала заѓважыла:
  - Планета ѓ вас дзiѓная. Ты неяк казаѓ, што ѓ вас больш за дзвесце краiн.
  Хлапчук з уздыхам адказаѓ:
  - Так, нажаль, так яно i ёсць.
  Дзяѓчынка недаверлiва спытала:
  - А чаму на жаль? Можа, якраз на шчасце. Бо мець столькi краiн i культур на адной планеце, выдатна!
  Эдзiк запярэчыѓ:
  - Не! Не вельмi i выдатна. Людзi занадта ѓжо часта ваююць i пускаюць у ход кулакi. Гэта значыць, я хацеѓ сказаць, розныя краiны занадта ѓжо часта канфлiктуюць i кiдаюць адна на адну ракеты.
  Адала з уздыхам заѓважыла:
  - Ды гэта...
  Хлопчык-воiн рашуча скончыѓ:
  - Непарадак! А пакуль зоймемся робатамi!
  А электронных монстраѓ выйшла, i сапраѓды, цэлы тузiн. I на iх зброi столькi, што могуць разбурыць цэлы горад.
  Эдзiк заѓважыѓ:
  - Тут супраць iх патрэбен iншы падыход.
  I хлапчук дастаѓ з кiшэнi невялiкi прыборчык з антэнай.
  Дзяѓчынка са здзiѓленнем спытала:
  - Што гэта такое?
  Эдзiк адказаѓ з усмешкай:
  - Пераносчык хуткiх, але разбуральных вiрусаѓ!
  Адала прачырыкала ѓ адказ:
  - Ах, якiя вiрусы, вiрусы- шкодзiрусы !
  Хлопчык паправiѓ:
  - Не! Наша мэта абаранiць дабро, а не шкодзiць людзям, цi сайкалам , цi нават iх робатам!
  I хлопчык-генiй выпусцiѓ нябачны прамень у бок тэрмiнатараѓ.
  Успомнiлiся фiльмы аб робатах, i iншыя. I тут ужо нiяк не папрэш, што прасунуты прамень такi.
  Эдзiк вадзiѓ па буйных робатах, кожны памерам з дзевяцiпавярховiк , промнем. I ѓ яго атрымалася. Вось адзiн з тэрмiнатараѓ раптам застыѓ i пачаѓ апускацца. А за iм i iншы.
  Хлапчук з усмешкай праспяваѓ:
  Гадзiна фартуны -
  Надышоѓ час пагуляць!
  Гадзiна фартуны -
  Старайцеся гэтую гадзiну не страцiць!
  Дзяѓчынка, гледзячы як застываюць i падаюць робаты, паднiмаючы ѓверх пыл i раскiдваючы пры ѓдары аб плiты паламаныя дэталi, адзначыла:
  - Так, гэта тэхнiчна!
  Эдзiк кiѓнуѓ з усмешкай:
  - Так, тэхнiка ѓ перыяд рэканструкцыi вырашае ѓсё!
  Адала запярэчыла:
  - Не! Людзi i кадры вырашаюць усё! I разам з тым, i не ѓсё!
  I дзяѓчынка таксама выняла з кiшэнi, што нешта нагадвае кубiк- рубiк , i стала яго круцiць.
  Робаты-тэрмiнатары зноѓ сутыкнулiся, i iх ахутала цэлая святлiвая сетка, якая заiскрыла i завiбравала. А затым, баявыя машыны, сталi крышыцца i разлятацца на дробныя абрыѓкi. Якiя таксама, у сваю чаргу, выбухалi, i ляцелi аскепкi, нiбы крыга, якая трапiла пад скрышальны ѓдар клюшкi хакейнай зоркi.
  Адала зрабiла настройку i адзначыла:
  - Цяпер мы можам на пару хвiлiн стаць нябачнымi!
  Хлопчык-генiй адказаѓ:
  - Не самы дасканалы прыбор, у iнфрачырвоным святле нас будзе вiдаць. Давай, я лепш зраблю настройку.
  У гэты момант ззаду пары пачуѓся шумок. З'явiлiся хлопчыкi i дзяѓчынкi ѓ баявых строях. Iх было ѓсяго тузiн, i па ѓзросце яны анi не старэйшыя за пару, ва ѓсякiм разе, з выгляду. Але пры гэтым, у дзяцей суцэль прыстойная зброя. Лазерныя аѓтаматы, бластэры, анiгiляцыйныя маленечкiя гарошынкi-гранаты. Так, рабяты тут вiдавочна не простыя. Ды яшчэ i навучаныя ѓ баях у вiрце !
  Эдзiк усклiкнуѓ:
  - Хлопцы асцярожней, iнакш патрапiце пад удар! Тут ёсць прылады, здольныя прабiваць вашыя баявыя гарнiтуры.
  Дзецi-ваёѓнiкi залеглi. Па паветры праносiлiся светлавыя промнi, i зарабiлi лазерныя гарматы.
  Яны пачалi бiць па ѓсiм, што рухаецца. Нават па пыле.
  Адала прачырыкала:
  - Вось так. Тут вялiкая шчыльнасць агню.
  Пары ацалелых робатаѓ-тэрмiнатараѓ патрапiла пад удар уласных прылад. I яны запалалi i сталi разрывацца. У аднаго галава, адарваѓшыся, падляцела высока ѓверх i закруцiлася турком.
  Дзецi з лазернымi аѓтаматамi захiхiкалi. Вiдаць глядзелася вельмi нават весяла. Хоць адну дзяѓчынку зачапiла асколкам, яна неасцярожна падняла галаву ѓ празрыстым шлеме, i ружовую, дзiцячую шчочку апякло.
  Ваяѓнiца ѓсклiкнула:
  - Антыквазарна !
  Адала пагадзiлася:
  - Чарнадырна проста!
  Хлопчык ваяр пырснуѓ на абпаленую i парэзаную шчочку дзяѓчынкi з цюбiка рэгенеруе пастай. I амаль маментальна пашкоджанне зацягнулася, а затым гладкая скура юнай ваяѓнiцы разгладзiлася, не пакiнуѓшы i следа.
  Дзяѓчынка пiскнула з усмешкай:
  - Навука, аднак!
  Эдзiк адзначыѓ, хмурачы свой гладкi лоб, у якiм памяць i вопыт мноства стагоддзяѓ:
  - Сайклы не так простыя. У нас могуць быць праблемы.
  Адала прачырыкала ѓ адказ:
  - Хоць не вырашыць нам усiх праблем,
  Не вырашыць усiх праблем...
  Але стане радасней усiм,
  Весялей стане ѓсiм!
  I вось зноѓ брама сярэднявечнага замка расчынiлiся. I адтуль папёр чарговы сюрпрыз. У дадзеным выпадку, гэта аказалiся вялiзныя тыраназаѓры. I на iх сядзелi воiны ѓ баявых касцюмах.
  Адала пiскнула:
  - Сайклы!
  Эдзiк згодна кiѓнуѓ:
  - Вельмi нават падобна на тое. З дыназаѓрамi яны небяспечныя.
  Дзецi-воiны хорам заспявалi:
  Дыназаѓрыкi, дыназаѓрыкi,
  Можа, вы жывяце ѓ Афрыцы!
  Апельсiны жуяце на сняданкi,
  Дыназаѓрыкi, дыназаѓрыкi!
  Сайклы былi па фiгурах падобныя да людзей, але буйней i вышэй ростам. I пальцаѓ на кожнай руцэ было цэлых шэсць, i самыя вялiкiя тоѓстыя фалангi размяшчалiся адзiн супраць аднаго.
  Вельмi жорсткiя iстоты.
  Адала прачырыкала:
  - Я iх крыху баюся!
  У адказ Эдзiк праспяваѓ:
  Колькi ж баяцца, я не разумею,
  Моцны ваяѓнiк для бiтвы народжаны...
  Страх - гэта слабасць, i таму -
  Хто спалохаѓся - ужо пераможаны!
  Дзецi-воiны прачырыкалi:
  Мы не будзем монстраѓ баяцца,
  Нарадзiлiся з прамянёмам у руках...
  Рыцары заѓсёды ѓмелi бiцца,
  Вораг няхай будзе вечна ѓ дурнях!
  Дыназаѓры вялiзных памераѓ насоѓвалiся. I нават падскоквалi гэтыя пагрозлiвыя рэптылii.
  Хлопчык-камандзiр кiѓнуѓ Адале :
  - Давай сюды свой кубiк- рубiк !
  Дзяѓчынкi прачырыкала:
  - А гэта навошта?
  Эдуард у адказ праспяваѓ:
  Дзеля шчасця, дзеля нашага,
  Калi мы жадаем яго...
  Нi пра што мяне не пытайся,
  Не распытвай, не выведвай нiчога!
  Дзецi-воiны зноѓ засмяялiся, нiбы вясёлая iшла гульня.
  Хлопчык-воiн, што быѓ з боку ѓ баявым гарнiтуры, у аранжавую крапiнку адзначыѓ, хмурачы дзiцячы, але мужны i прыгожы твар:
  - Калi мы ѓсе будзем загады камандзiраѓ абмяркоѓваць, ды яшчэ падчас бою, то знiкне начыста дысцыплiна.
  Дзяѓчынка-воiн, ужо не спрачаючыся, перадала свой кубiк- рубiк . Эдзiк падхапiѓ яго i праспяваѓ:
  Мы мецiм ворага адным ударам,
  Славу пацвердзiм крутым мячом...
  Сайклоѓ перамагалi мы нездарма -
  У трэскi дыназаѓраѓ разаб'ём!
  I хлапчук-генiй стаѓ нацiскаць сваiмi спрытнымi рукамi на кнопкi гэтага дзiѓнага кубiка. А вялiзныя i злыя тыраназаѓры падыходзiлi ѓсё блiжэй i блiжэй да атрада дзяцей-ваяѓнiкоѓ. А буйныя, у два з паловай метры ростам сайклы ѓжо сталi весцi агонь са сваiх крута наварочаных лазерных аѓтаматаѓ.
  Адала прачырыкала:
  На валаску лёс твой,
  Нас атакуюць монстры!
  Але дзякуй Богу, ёсць сябры,
  Але дзякуй Богу, ёсць сябры!
  I нанясуць такi ѓдар,
  Пакуль не позна!
  I вось тры тыраназаѓра, якiя iшлi спераду, раптам разгарнулiся i накiнулiся адзiн на аднаго. I сталi рваць кiпцюрамi трывалую, шэрую ѓ карычневую крапiнку скуру. Сайклы зляцелi з монстраѓ i забiлiся ѓ прыпадку. На iх сталi наступаць iншыя тыраназаѓры, i рэальна давалi, ламаючы косцi i перамолваючы мяса зрынутых прышэльцаѓ.
  Адала адзначыла з уздыхам:
  - Гэта жудасна!
  Хлопчык ваяр з рудымi валасамi праспяваѓ:
  - Вайна жыццё робiць жахлiвым,
  А смерць годнай i цудоѓнай!
  Вось зноѓ Эдзiк нешта пакруцiѓ у кубiку- рубiку . I зноѓ ужо iншыя тыраназаѓры кiдалiся адзiн на аднаго i кусалiся. Заадно i скiдалi сайклаѓ. Тыя спрабавалi страляць у адказ. Але iх агонь быѓ не занадта эфектыѓным супраць такiх монстраѓ.
  Дзецi весела праспявалi:
  Дарэмна супернiк лiчыць,
  Што можа нас адважных зламаць...
  Хто адважны, той у баi нападае -
  Ворагаѓ будзем люта бiць!
  Але ѓ дадзеным выпадку, ворагi сайклы нiшчылi i стралялi, як раз сябар у сябра. I iх цiснулi тыраназаѓры. I пайшла такая вось катавасiя. I кроѓ дыназаѓраѓ была зялёная i сiняя, а сайклаѓ аранжавая. Вось у аднаго зляцеѓ шлем. I стала вiдаць вельмi адваротная рожа, праѓда, аддалена якая нагадвае чалавечую. Але ѓ татуiроѓках, з жудаснымi стварэннямi.
  Адала пiскнула:
  - Так, гэтыя пачвары не вельмi прыемныя, i такiя дарослыя!
  Эдзiк упэѓнена адказаѓ:
  - Вось я нiколi, спадзяюся, не стану дарослым, i тым больш старым! Ёсць спосаб i для нашай каманды не сталець, ва ѓсякiм разе, целам!
  Дзецi хорам праспявалi:
  Дарослыя, вядома, дурнi,
  Бараду гадаваць розуму не трэба...
  Нам жа галiцца, дзецям, не з рукi,
  Быць несмяротным вечная ѓзнагарода!
  Вось артылерыя замка стала лупiць па сваiх жа войсках, i рабiла гэта з каласальнай лютасцю.
  Нечакана, на сценах з'явiлiся прылады цяжэй, i сталi выкiдваць прэзенты, што рвалiся, нiбы мiнiяцюрныя атамныя бомбы, i нават паднiмалiся характэрныя грыбы!
  Адала праспявала з трывогай:
  Ядзерная вайна, ядзерная вайна,
  Ты моц геены, такая жахлiвая,
  Людзям, павер, не патрэбна!
  Эдзiк кiѓнуѓ, у яго была модная, светлая, крыху залацiстая стрыжка. Вельмi мiлы хлопчык, якi мог бы цалкам, са сваёй мiлавiднай, анёльскай мордачкай, здымацца ѓ рэкламных ролiках. Дарэчы, ён i здымаѓся пры iншых абставiнах i прыгодах.
  А вакол усё дымiлася, i ѓверх узносiлiся бруi дыму.
  Дзяѓчынка-воiн спытала ѓ Эдзiка:
  - А як мы будзем браць гэтую крэпасць? Моѓчкi, цi што?
  Хлопчык-генiй адказаѓ з усмешкай:
  - Не зусiм! Хутчэй, наадварот, з гукам!
  Хлопчык-воiн з выкалатым на шчацэ арлом, здзiвiѓся:
  - Якiм гукам? Можа, ультрагукам?
  Эдзiк запярэчыѓ:
  - Не! Мы прыменiм гiпергук! Гэта, я думаю, вам спадабаецца.
  Юныя ваяѓнiкi засмяялiся i выдалi:
  Замочыце ѓ лаянцы сайкла
  I забiце ваѓкалака...
  Падкруцiлi моцна гайкi,
  I забрахаѓ сабака!
  Але вось зноѓ вароты замка адчынiлiся, ужо якi раз. I з iх папоѓз механiчны ѓдаѓ, прычым, каласальных памераѓ. А яго пашча большая, чым у кашалота. I зубы, нiбы вялiзныя свердзелы, круцяцца i гудуць, i ѓ паветры iскрыць.
  Вось гэта чарговы монстар кiбернетыкi.
  Адала адзначыла, аблiзнуѓшы язычком свае пунсовыя губкi:
  - Вось гэта я не чакала, вось так сюрпрыз!
  Дзецi-ваяры ѓ захапленнi, i нават заспявалi з энтузiязмам:
  Уяѓляеце, якое становiшча,
  Усё, што спраѓдзiцца, вядома нам загадзя...
  I да чаго тады сумневы, хваляваннi,
  Усё на свеце прадугледзiць расклад!
  А мы кiдаем бурам выклiк,
  Ад чаго i чаму...
  Жыць на свеце без сюрпрызаѓ,
  Немагчыма нiкому!
  Няхай удачы, няѓдачы.
  Скачым жвава - уверх i ѓнiз!
  Толькi так, а няйначай,
  Толькi так, а няйначай,
  Няхай жыве сюрпрыз!
  Сюрпрыз, сюрпрыз!
  Няхай жыве сюрпрыз!
  Сюрпрыз, сюрпрыз,
  Няхай жыве сюрпрыз!
  
  ДЗЯђЧЫНЫ-НIНДЗЯ СУПРАЦЬ МОНСТРА ШЧОДРАГА
  АНАТАЦЫЯ
  Прыгоды цудоѓнай чацвёркi дзяѓчат-нiндзя i разам мутантаѓ супраць цэлай хеѓры монстраѓ i небяспечных касмiчных салдат, i iншых супернiкаѓ.
  . РАЗДЗЕЛ Љ1
  У прыватнасцi, яны вырашылi пазмагацца з монстрам Шчодрым i яго баявой парай мутантаѓ.
  Тыя якраз задумалi спалiць цэлы горад з дапамогай лазернай зброi з гравiтацыйнай напампоѓкай.
  Ну што ж, гэта таксама цiкавая прыгода. Тым больш, монстар Шчодры яшчэ выклiкаѓ сталёвых салдат з нулявога вымярэння.
  Лiзавета падскочыла i ѓрэзала голай пяткай сталёваму салдату ѓ жывот. Ад удару загрымела жалеза.
  Грамiла сагнуѓся, але тут жа выпрастаѓся i разрагатаѓся:
  - Нiкчэмная, зямная жанчына!
  Алена свайму вiзавi рушыла галёнкай у пахвiну. Але наткнулася на суцэльны, легiраваны метал, якi зазвiнеѓ. I ёй нават стала крыху балюча.
  Рудая краля прабуркавала:
  - Вось гэта мужчына, са сталёвымi яйкамi!
  Кацярына таксама босай нагой дзюбнула бранiраванага монстра ѓ галаву. I не змагла яе знесцi, адляцела, вякнуѓшы:
  - Мужчына цвярдзей, чым скала!
  Ефрасiннi таксама рушыла сталёвага воiна, на гэты раз, выканаѓшы падсечку. Грамiла з грукатам павалiѓся, але затым тут жа ѓскочыѓ. I бой працягнуѓся з новай, апантанай, ураганнай сiлай.
  Дзяѓчынка ѓзяла i праспявала:
  - Так, мы ѓмеем ваяваць,
  Але не жадаем, каб iзноѓ...
  Дзяѓчынкi падалi ѓ баi,
  I забiвалi каляiну!
  Лiзавета адказала, спрытна адскочыѓшы, i два ваяры са сталi сутыкнулiся галовамi, ды так, што паляцелi ва ѓсе бакi iскры.
  Дзяѓчынка з блакiтнымi валасамi прачырыкала:
  - Метал можна i падвергнуць уздзеянню электрычнасцi.
  I ѓзяла запусцiла пры дапамозе правай рукi кiнжал у правады... Тое ж самае зрабiла i Алена. I вось электрычныя ланцугi ѓпалi на сталёвых ваяроѓ, i пранёсся па iх агрэсiѓны, шокавы разрад. I сталёвыя монстры сталi распаляцца дачырвана.
  Потым прайшлiся трэшчынамi i застылi, нiбы пацяруха.
  Кацярына адзначыла, кiнуѓшы свой бумеранг у правады. Прымушаючы iх падаць i пячы монстраѓ:
  - Мы выводзiм са строю небяспечных байцоѓ!
  Еѓфрасiння прабуркавала:
  - За выдатныя рубяжы ѓ касмiчнай бiтве!
  I таксама кiне свой падарунак у ворагаѓ.
  Ва ѓсякiм разе, з ваярамi са сталi было скончана. I ваяѓнiцы зноѓ ратуюць свет.
  Вось галоѓны непрыяцель ужо падрыхтаваѓ для стральбы забойчую па сiле батарэю з адмысловым генератарам, якi працаваѓ, паглынаючы гравiтоны з Зямлi i з iншых планет.
  I як урубiць забойны разрад. I пайшло ваганне атмасферы, i ѓ паветры стала нашмат гарачэй. I па iм нiбы прайшлi трэшчынкi, залiтыя прамянiстым святлом.
  Лiзавета прабуркавала:
  - Вось так! У бой хлопцы!
  Вось перад ёю ѓзнiк буйны мутант, падобны на гарылу, з iкластым тварам. Ён кiнуѓся на дзяѓчыну, прычым вельмi хутка i спрытна. Лiзавета адскочыла, падставiѓшы падножку. Гарыла ѓпала, расцягнуѓшыся на паверхнi.
  Дзяѓчына з блакiтнымi валасамi плюнула, i яе слiна мутанта, прымусiла, паднялася гарылу, грукнуцца яшчэ раз. I прычым, яго галава, якраз трапiла ѓ сметнiцу .
  Iншы звер-мутант, дакладней, сумесь чалавека i жывёлы, быѓ з ваѓчынай галавой. I ён паспрабаваѓ атакаваць Алену. Дзяѓчынка з рудымi валасамi ѓпала на спiну i перакiнула праз сябе монстра. Той праляцеѓ i ѓрэзаѓся ѓ лiхтар. I завыѓ, нiбы пабiты сабака.
  Еѓфрасiння ваѓку-мутанту рушыла па галаве цэглай. Той раскалоѓся.
  Дзяѓчынка прачырыкала:
  - Цаглiны, цэгла!
  Ты не выццё ваѓчара - лепш памаѓчы!
  Кацярына адзначыла з усмешкай, калi мутант-гарыла спрабавала ѓстаць. Яна рушыла яму памiж ног, прымусiѓшы падскочыць. А затым перавярнула супернiка дагары нагамi.
  Пасля чаго, яны разам з Лiзаветай паказыталi пры дапамозе кiнжалаѓ жывёле-мутант пяткi.
  I жывёла, як возьме i засмяецца. I лiтаральна яго ѓнутры сметнiцы i сцэментавала.
  Дзяѓчынкi ѓзялi ваѓка за шкiрку i шпурнула на гарылу. Зноѓ яны сутыкнулiся i перавярнулiся. Усе чатыры прыгажунi дадалi голымi пяткамi. I пара мутантаѓ пакацiлася з вялiкай хуткасцю, i як плюхнецца ѓ раку.
  Алена праспявала:
  - Як дам па лбе, так i пойдзеш на дно!
  I дзяѓчынкi кiнулiся далей. А вось i сам, галоѓны злыдзень Шчодры. Ён у сваiх руках трымае важкi бластэр. I з яго, як дзюбне энергетычнай плынню. Прычым, сам Шчодры ѓ бранiраваных даспехах, а таксама ѓ масцы i бранi.
  Дзяѓчынкi, падскокваючы i адхiнаючыся , ухiляюцца ад забойных прамянёѓ. I iхнiя голыя, круглыя, ружовыя пяткi так мiльгаюць.
  Лiзавета кiнула бумеранг у ворага. Той па iм пальнуѓ. Але зброя пайшла ѓбок i патрапiла ѓ святлафор. Разрэзала слуп, i трохвокi прыбор, якi паказвае дарожны рух, дзюбнуѓ Шчодраму па галаве, прычыненай шлемам.
  Алена, бачачы, што супернiк аглушаны, кiнула вяроѓку, свiтую ѓ ласо, i захапiла бластэр. Рэзка тузанула i вырвала яго з лапы.
  Пасля чаго, праспявала:
  - Ад дзевак лап,
  Жорсткiх лап...
  Пайсцi, паверце немагчыма,
  Удар у пятак,
  Удар у пятак!
  Мужчыну абкласцi не складана!
  Шчодры быѓ абяззброены. Дзяѓчаты-нiндзя ѓзялi i ѓрэзалi па iм пры дапамозе босых пальчыкаѓ ног. I лiтаральна звалiлi злачынцу сваiм квартэтам. Пасля чаго, падскочылi да генератара. Лiзавета паспрабавала адключыць, як па ёй ударыѓ ток. I дзяѓчынка-мутант адскочыла i прачырыкала:
  - Слава дзяѓчынам-нiндзя,
  Героям баявых дзеянняѓ слава!
  Алена шпурнула ѓ генератар, падхапiѓшы з асфальта, гаечны ключ. Той праляцеѓ, дзюбнуѓ i выклiкаѓ кароткае замыканне.
  Дзяѓчына з рудымi валасамi прачырыкала:
  - Я вырашаю праблему не проста, а вельмi проста!
  Тэмпература паветра стала ѓжо не такой гарачай. А тым часам, дзяѓчынкi зноѓ сталi гуляць.
  Вось ужо iншая мiсiя. З'явiѓся сур'ёзны супернiк у асобе робата-монстра. I дадзены монстар вельмi небяспечны. Ён прыняѓ выяву рэактыѓнага знiшчальнiка, i давай дзяѓбцi пры дапамозе лазерных прамянёѓ па адным з вялiкiх, вiртуальных гарадоѓ, зносячы хмарачосы.
  Вось паток энергii разбурае вялiкую, шматпавярховую хату, зносячы i бетон, i метал.
  Алена адзначыла, гледзячы на гэта з захапленнем:
  - Колькi ѓ яго энергii!
  Лiзавета з уздыхам адказала:
  - Цяпер нам самiм трэба нечым абзавесцiся супраць яго!
  Кацярына хiхiкнула i выняла вельмi сур'ёзную баявую зброю проста з паветра:
  - Вось гэта, гiперлазерны аѓтамат! Б'е па ворагу, выкарыстоѓваючы энергiю злiцця кваркаѓ!
  Еѓфрасiння кiѓнула:
  - Вось гэта якраз i падыходзiць! Давай, па непрыяцелю возьмем i дзяѓбуць!
  Лiзавета кiѓнула, i ѓ яе руках узнiкла вельмi крута наварочаная стрэльба. Дзяѓчына-мутант прабуркавала:
  - Гэта пучковая гармата, з гiперядзернай напампоѓкай!
  Астатнiя дзве дзяѓчыны таксама абзавялiся стваламi. I як возьмуць i па робату, што разбурае горад, дзяѓбуць.
  Яны гэта, зразумела, зрабiлi. Але здарылася нечаканае. Баявыя выпраменьваннi ѓдарылi ѓ робата, але тут жа былi адлюстраваны нейкiм вельмi моцным ахоѓным бар'ерам.
  I дзяѓчынкi адчулi, як iх самiх абдало жорсткiм запалам.
  Алена праспявала:
  - Вось гэта прыйшла абарона,
  Як адолець паразiта?!
  Лiзавета з усмешкай адказала:
  - Здаецца, я ведаю, чым абараняецца гэты робат. У дадзеным выпадку, гэта паѓтарапрасторавае вымярэнне, якое так проста не прабiць!
  Кацярына прапанавала:
  - А калi прымянiць гiпербластэр з термопреонновой напампоѓкай?
  Еѓфрасiння кiѓнула:
  - Будзе забойная моц!
  Лiзавета запярэчыла:
  - Не! Тут так проста даданнем энергетыкi не возьмеш. У тым i сутнасць гэтага вымярэння, што ѓсе плынi энергii i часцiц iдуць у адным кiрунку!
  I тут у адказ па iх лупануѓ гiперлазерны прамень. Дзяѓчынкi ледзь паспелi адскочыць у бакi. Iм нават запалiла босыя, з хупавым выгiбам пяткi.
  Адразу ѓсiм чацвярым голыя, мазолiстыя падэшвы лiзнуѓ гiперагонь .
  Дзяѓчынкi нават ѓскрыкнулi i прачырыкалi, ва ѓсю глотку:
  - Славiцца зямля мая святая,
  Бура штармоѓ у полымi перамог...
  Ты адна на ѓсёй Зямлi такая,
  I цябе даражэй у свеце няма!
  Пасля чаго, прыгажунi ѓзялi i плюнулi з усёй злосцю ѓ робата. А слiна ѓ дзяѓчынак-мутантаѓ - гэта атрутная ультракiслата . Яна, як пранясецца i праб'е поле. I баявы робат атрымаѓ чатыры жорсткiя раны. Яму праела браню, утварыѓшы вялiкiя ѓвагнутасцi, якiя дымiлiся.
  I баявая машына стала страчваць хуткасць.
  Алена праспявала са здзекам:
  З шумам наблiжаецца Зямля.
  Мой фатон не слухае руля...
  Нагiнаюся над прыцэлам,
  I ракеты iмчацца да мэты...
  Мы не пачынаем бой з нуля!
  А баявы робат у адказ узяѓ, i як дзюбне па дзяѓчынках з дапамогай гiперплазменнай кляксы. Тая вылецела з баявых ствалоѓ i, як паiмчыцца за дзяѓчынкамi-мутантамi.
  Лiзавета ѓзяла i агалiла пунсовыя саскi грудзей. Яе напарнiцы ѓзялi прыклад.
  Рудая гарпiя праспявала:
  Расiя шар зямны сваiмi грудзьмi,
  Прыкрыла i выратавала народ ад бед...
  Але пекла паѓстаѓ сваёй чырвонай каламутай,
  Кагосьцi раздражняѓ наш гул перамог!
  I ваяѓнiцы ѓзялi i сiнхронна выпусцiлi гiпергукавыя хвалi са сваiх, колеру пераспелай трускаѓкi, саскоѓ.
  Тыя праляцелi, нiбы цунамi. I ѓдарылi па гiперплазменнай кляксе. Тая, атрымаѓшы скрышальны ѓдар, завiбравала i панеслася ѓ зваротным кiрунку. Пасля чаго, узяла i накрыла робата, якi i без таго гарэѓ i дымiѓся. I вось механiчны монстар заблытаѓся ѓ агнязным павуцiннi, запалаѓ, як свечка.
  Лiзавета са смяшком праспявала:
  Дзяѓчынкi будуць кiраваць над сусветам,
  Хоць з неба нават сыплецца напалм...
  Служыць Айчыне, абавязак наш нязменны,
  Агонь святы ѓ сэрцы запалаѓ!
  I ваяѓнiцы зноѓ са сваiх рубiнавых саскоѓ, як возьмуць i дзяѓбуць маланкамi.
  Вось гэта сапраѓды пiсаныя прыгажунi. I iх целы такiя мускулiстыя, моцныя, рэльефныя, энергiчныя.
  Робат-забойца канчаткова рассыпаѓся ѓ касмiчны пыл. I гэта аказалася рэальна смяротнае ѓздзеянне з грудзей такiх цудоѓных прыгажунь.
  Алена праспявала:
  Мы святло ѓсяму свету, павер, прынясем,
  Няхай мы загiнем, планету выратуем...
  Хоць доля жахлiвая, смерць злая прыйшла,
  Памры не дарма, бо Радзiма наша жывая!
  Лiзавета запярэчыла:
  - Не, лепш i выжыць, i перамагчы!
  Дзяѓчынкi, у цэлым, паказалi свой немалы баявы ѓзровень. Але вось зноѓ Шчодры з'явiѓся. Гэта напампаваны, мускулiсты мужчына ѓ масцы i бранi, у дадзеным выпадку, разам з двума ѓжо iншымi напарнiкамi, нёс зброю, якая выклiкала баявую карозiю камянёѓ. I лупiѓ з яго па хатах. Тыя рабiлiся друзлымi, нiбы пясок, i рассыпалiся. А прыгожыя дзяѓчаты, што жылi ѓ iх, з вояѓ разбягалiся.
  Кацярына адзначыла:
  - Разбурэнне, гэта страсць,
  Кiруе баль дрэнная ѓлада...
  Тая шчодра п'е чужую кроѓ,
  Кiнем козыр, падарыѓшы каханне!
  Дзяѓчынкi ѓзялi i зараз, як засвiшчаць. I з дахаѓ зляцелi некалькi важкiх грыфаѓ. Яны абрынулiся на галовы мутантаѓ - сумесi чалавека i дзiка i яшчэ аднаго вiдавочнага насарога. I дзюбы грыфаѓ набiлi iм важкiя гузы на чарапашцы, прымусiѓшы завалiцца ѓ накаѓт.
  А яшчэ адна дзюба, як трапiць Шчодраму памiж ног у пахвiну.
  I той падскочыць i тоненькiм галаском заспявае:
  Я скачу на сцэне, я скачу на сцэне,
  Стану еѓнухам у гарэме!
  Стану еѓнухам у гарэме!
  А голас стаѓ такiм тонкiм, нiбы ѓ маленькага дзiцяцi.
  А сама гармата падскочыла вышэй i перавярнулася. Лiзавета скокнула. Злавiла яе босымi пальчыкамi ног i перанацэлiла iмклiвымi рухам.
  I разбураныя было дамы, сталi аднаѓляцца. У тым лiку i тыя, якiя спалiѓ робат забойца.
  Алена i Кацярына падскочылi да монстраѓ-мутантаѓ, якiя пачалi прыходзiць у сябе. Дзяѓчынкi ѓпалi на спiну, i падкiнулi абодвух монстраѓ сваiмi моцнымi нагамi.
  Тыя падляцелi, перавярнулiся ѓ сваiм баражыраваннi. I трапiлi галовамi ѓ сметнiцы з рознымi недакуркамi.
  I як яны ѓзялi i завылi ад болю.
  Алена прачырыкала, выскалiѓшы зубкi:
  - Адпусцiце мяне ѓ Гiмалаi,
  Адпусцiце мяне на зусiм...
  А не то я заваю, я не тое я залаю,
  А то я каго-небудзь з'ем!
  I ваяѓнiца з чырвонымi, як колер сцяга Ленiна валасамi, узяла i плюнула мутанту, якi захраснуѓ у сметнiцы ѓ зад. Той, атрымаѓшы разрад жорсткага, пякучага ѓльтраядавiтага соку, як падскочыць, перавернецца, зараве i зашыпiць, з дзiкiм выццём.
  Ефрасiння i Кацярына дзюбанулi па непрыяцелю босымi нагамi, накiраваѓшы яго ѓ пякельным палёце ѓ адну кропку.
  Той як памчыцца, нiбы некiравальная ракета. I дзяѓбане ѓ Шчодрага, змяняючы апошняму панцыр.
  А затым, туды ж паляцеѓ i чалавек-насарог сутыкаючыся, са сваiм гаспадаром.
  Алена ѓзяла i ѓ захапленнi праспявала:
  - Хоць родам я са сцiплага пасёлка,
  Дзе нас вучылi жыць па Iллiчу...
  Быць не жадаю безадмоѓнай цялушкай,
  I дойнай стаць каровай не хачу!
  I ѓсе чатыры дзяѓчыны ѓзялi i сваiмi босымi, мускулiстымi нагамi сталi падкiдваць мутантаѓ разам з iх гаспадаром, прымусiѓшы iх лiтаральна кружыцца.
  Пры гэтым, прыгажунi спявалi:
  Я, ты, ён, яна,
  Разам цэлая краiна,
  Разам дружная сям'я,
  У слове мы - сто тысяч Я!
  I ваяѓнiцы, нiбы футбалiсты вышэйшай лiгi, узялi i забiлi трох зладзеяѓ прама ѓ буйную бетонамяшалку. Пасля чаго, Алена ѓрубiла на поѓную моц рухавiк.
  I гэтых монстраѓ закруцiла.
  Лiзавета адзначыла, узяѓ зноѓ у руку асаблiвай канструкцыi гармату, аднаѓляючы разбураныя будынкi:
  - Мы, як заѓсёды, перамагаем...
  Алена з усмешкай, якая здавалася страшнай, прачырыкала:
  Але калi шчыра казаць,
  Усё перамагаю пагалоѓна!
  Паляѓнiчы ператварыѓся ѓ дзiчыну,
  Адкрылi рахунак, то, безумоѓна!
  Добранька размяшаѓшы сваiх апанентаѓ, дзяѓчынкi ѓзялi, i без лiшнiх цырымонiй, iх запусцiлi. I вось вылецеѓ вялiзны, бетонны куб, плюхнуѓся i застыѓ на яркiм вiртуальным сонцы!
  Кацярына адзначыла:
  - Чарговая разборка на нашу карысць!
  Алена ѓдакладнiла:
  -Вiртуальная разборка!
  I пстрыкнула босымi пальчыкамi ног. Ад чаго паѓстаѓ агнiсты, якi пералiваецца бурбалка. Ён узляцеѓ вышэй у паветра, якi пашыраецца на хаду i зiготкi ѓсiмi колерамi вясёлкi. Вось гэта быѓ твор мастацтва.
  Рудая дзяѓчынка прачырыкала:
  - Сюрпрызаѓ казачных поѓным- поѓны сусвет,
  А дзяѓчынка, што ѓ бiтве вельмi каштоѓная...
  Магу я зрушыць у пахвiну босаю нагою,
  Аддаю перавагу, зрэшты, быць сама сабой!
  Быць сама сабой! Быць сама сабой!
  Такi дзяѓчынкай, дзiкай, завадны!
  Лiзавета з усмешкай кiнула:
  - Так трымаць!
  Алена, душачы монстра, нешта невыразнае пратарахцела.
  Еѓфрасiння ѓзяла i сцягнула з сябе станiк, дзюбанула па супастаце з крышталю, якi раптам узнiк перад ёй пульсарамi. Тыя праляцелi i абрынулiся на блiскучую паверхню. I нанеслi вялiкi, забойнай сiлы ѓдар.
  Дзяѓчына з валасамi белымi, як сьнег, прачырыкала:
  - Дзяѓчынка шар зямны сваiмi грудзьмi,
  Прыкрыла i выратавала ѓвесь свет ад бед...
  Не разабралiся, вiдаць дзеѓкi з сутнасцю,
  Калi пайшоѓ у ва-банк гуляць сусед!
  Кацярына дзяѓчына з залатымi валасамi, узяла i голай пяткай дзюбанула па паверхнi. Адна з якiя тырчаць труб лопнула ад страсення, i надыходзячых салдат супернiка рэальна абдало струменем пары.
  Дзяѓчынка з шавялюрай, падобная на дзьмухавец, толькi пышней, узяла i праспявала:
  - Лазня, лазня, лазня, лазня,
  Дубовы i бярозавы настой...
  Лазня, лазня, лазня, лазня,
  Удар круты ѓ дзяѓчыны босы!
  I яе жамчужныя зубкi, як возьмуць i блiснуць, нiбы люстэрка. Вось гэта дзяѓчаты-тэрмiнатары.
  Супраць такiх, як яны, рэальна нiводнае войска вiртуальных стварэнняѓ не выстаiць. I няхай нават не спрабуюць.
  Алена раптам убачыла над горадам вялiзную, снежную гару. I побач варушыся нейкiя людзi ѓ касцюмах вiкiнгаѓ. Яны былi рослыя i куды буйнейшыя, чым звычайныя прадстаѓнiкi чалавецтва.
  Рудая дзяѓчынка крычала:
  - Няма лiтасцi, няма лiтасцi, няма лiтасцi ворагу,
  Ведай, злы вiкiнг, ведай, злы вiкiнг з цябе з'ем рагу!
  Лiзавета босымi пальчыкамi ног падкiнула манету. Тая пракруцiлася i ѓдарыла па вароне, што ляцела па паветра. Прычым, гэтае шэрае стварэнне было памерамi з буйнога альбатроса. I дагадзiла ёй прама ѓ цемечка. Варона страцiла прытомнасць i панеслася, нiбы метэарыт унiз. I пакiдала за сабой дымлiвы хвост.
  Дзяѓчына з блакiтнымi валасамi праспявала:
  - Каханне падобнае горнаму струменю,
  Што разбураецца на зямлю, нiбы град...
  I ѓрубiѓшы, па супастаце токам,
  Дзяѓчынка зараджае аѓтамат!
  Варона ѓдарыла ѓ баявога робата, пры сваiм дзiкiм падзеннi, дзюбай. Спрацавала кароткае замыканне. I вялiзны кiбарг, як iрване. Пасля чаго, страсянула i гару.
  I на адважную чацвёрку дзяѓчынак павалiѓ снег.
  Кацярына адзначыла, праспяваѓшы:
  Снегапад, снегапад,
  Не цэлi мне на косы...
  Вынiк, вынiк -
  Вечна дзяѓчыны босы!
  I ваяѓнiца ѓзяла i закруцiла сваiмi залацiстымi валасамi, нiбы была ваѓчок. I адразу ж узнiкла яркае ззянне, i палiлiся патокi агнязарных прамянёѓ. I замест снега закапалi дажджы. I было гэта ѓсё вельмi прыгожа, i кропелькi пералiвалiся ѓ вiртуальным сонцы нiбы брыльянты.
  Лiзавета са смяшком адзначыла:
  - У бiзнэсе праявiць варта нам таленты,
  Лепшыя сябры дзяѓчат - гэта брыльянты!
  Еѓфрасiння хiхiкнула i, паказаѓшы на гару, дзе ѓ снезе варушылiся скандынаѓскiя воiны, адзначыла:
  - Гэтыя хлопцы, чагосьцi нядобрае задумалi!
  Алена прапанавала:
  - Давайце са сваiх пунсовых саскоѓ грудзей выпусцiм забойныя прамянi смерцi.
  I рудая мегера засмяялася, выскалiѓшы свае жамчужныя зубкi.
  Лiзавета прапанавала:
  - Давайце, дзяѓчынкi, спачатку высадзiм дэсант!
  Кацярына з захапленнем праспявала:
  - Як цяпло iх сэрцаѓ дапамагае дэсантным,
  Як цяпло iх сэрцаѓ дапамагае дэсантным,
  Якiя прадзiмаюцца ѓсiмi вятрамi войскам!
  I ваяѓнiцы ѓзялi, разагналiся i з усяе сiлы, як возьмуць i скокнуць.
  I паляцiць баявая, агрэсiѓная чацвёрка прыгажунь проста ѓ бой. I вiдаць, яны гатовы разам i горы звярнуць.
  Алена ѓ захапленнi ѓзяла i праспявала:
  Я буду абсалютным чэмпiёнам свету,
  I пранясуся, як блiскучы ѓраган...
  Па кручы, гэта ѓсё тварэннi Шэкспiра,
  Я скокну проста ѓ Цiхi акiян!
  Лiзавета падхапiла, заспяваючы:
  - Iрвуцца ѓ бiтву, хвацкiя спартоѓцы,
  Кожны ѓ перамогу верыць горача!
  Еѓфрасiння дадала, скалячы зубы:
  - Бо нам любое мора, мора па калена,
  Бо нам любыя горы па плячо!
  I вось дзяѓчынкi, i сапраѓды, ѓскараскалiся на гару ѓ вiртуальнай гульнi. Яны настроены, даць бой i вiкiнгам. Хай яны нават гiганты ѓ тры чалавечыя росты.
  Алена ѓступiла ѓ бой. Яна правяла сваiмi мячамi млын. I ссекла галаву вiкiнгу, праспяваѓшы:
  Не трэба галаву губляць,
  Не варта спяшацца...
  Не трэба галаву губляць,
  А раптам ды спатрэбiцца,
  Ты запiшы сабе ѓ сшытак,
  На кожную старонку!
  Не трэба галаву губляць!
  Не трэба галаву губляць!
  А лепш хутка выцякаць!
  Лiзавета кiнула босымi пальчыкамi ног некалькi iголак. Тыя праляцелi i трапiлi ѓ лятучых над вiкiнгамi сцярвятнiкаѓ. Буйныя, драпежныя птушкi, страцiѓшы арыентацыю, паляцелi i таранiлi сваiмi дзюбамi па чэрапах воiнаѓ-вiкiнгаѓ. Прабiлi iх, прымусiѓшы выпусцiць фантаны крывi.
  Кацярына рушыла блiжэйшаму вiкiнгу босай, загарэлай нагой у пахвiну. Прымусiла яго падскочыць i ад удару перавярнуцца.
  Пасля чаго, дзяѓчынка выдала:
  - Бачыш у небе зацьменне,
  Гэта войска ворагаѓ...
  Ада наступiць знак,
  Больш не трэба слоѓ!
  I дзяѓчына ѓзяла i, як блiсне жамчужнымi вочкамi. Вось гэта сапраѓды краля, дык краля!
  Еѓфрасiння ѓзяла i засвiстала. Пара соснаѓ ад свiсту скаланулася, нiбы на iх абрынулiся бамбукавыя палкi. I ѓнiз паляцелi важкiя гузы. Яны ѓдарылi па галовах вiкiнгаѓ, прабiваючы iх разам са шлемамi.
  Дзяѓчына-бландынка адзначыла:
  - Пускаю я ворагаѓ у выдатак,
  Мой першы ход, апошнi ход!
  I вось застаѓся толькi самы вялiкi, шыракаплечы ѓ залатых даспехах вiкiнг-главар.
  I ён зароѓ ва ѓсю глотку:
  - У вас няма шанцаѓ! У мяне сякера Тора!
  Грамiла-вiкiнг замахнуѓся i паслаѓ з сякеры цэлую хвалю цунамi.
  Дзяѓчат злёгку прысыпала снегам.
  Але яны жвава ѓсталi.
  Алена зразумела ѓпушчаны воiнам-гiгантам кошык, раѓнуѓшы:
  - Ну, збiрайся супастат у кашаль!
  I яна ѓзяла i ёю трасянула.
  Лiзавета праспявала з мiлай усмешкай:
  - Хлопчык мой, мой малыш,
  У гэты час ты не спiш,
  I ѓ якой невядомай краiне,
  Будуць твае думкi пра мяне!
  Вiкiнг-волат яшчэ раз замахнуѓся. I вось у тую ж секунду ён адчуѓ скажэнне прасторы. I яго, нiбы лебядзiнае пярынку, усмактала магутным пыласосам.
  I гiгант расплюшчыѓся ѓ кошыку, стаѓшы памерамi з макавае зярнятка.
  Алена ѓхмыльнулася i адзначыла:
  - Вось гэта, сапраѓды, ператварэнне!
  Кацярына з усмешкай праспявала:
  - Будзе прымусовае лячэнне, i пацешныя ператварэннi!
  Лiзавета з трывогай глядзела ѓ гару i заѓважыла:
  - Пад снегам замаскiраваная бомба!
  Алена пiскнула:
  - Атамная?
  Дзяѓчына з блакiтнымi валасамi буркнула:
  -Бяры сястра вышэй - термопреонновая !
  Рудая ваяѓнiца акруглiла вочы i спытала:
  - I як мы яе абясшкодзiм?
  Еѓфрасiння хiхiкнула i прабуркавала:
  - Для гэтага трэба з нашых пунсовых саскоѓ выпусцiць iнфрагук. Давайце дзяѓчынкi, усе чатыры, гэта ва ѓнiсон зробiм!
  I ваяѓнiцы ѓзялi i дзюбанулi патокамi вялiзнай энергii са сваiх рубiнавых саскоѓ.
  Термопреонновая бомба крэкнула i адключылася. Пасля чаго зайграѓ урачысты марш.
  Алена прачырыкала:
  - Хто захоча бомбу, той атрымае па лбе!
  
  ДЗЯђЧЫНА РАТАЕ ЦЫВIЛIЗАЦЫЮ ЭЛЬФАђ
  АНАТАЦЫЯ
  Прыгожая дзяѓчына-эльфiйка Эрымiяда, павiнна адшукаць чырвонага дракона, каб выратаваць ад згубы сваю цывiлiзацыю эльфаѓ. Але па дарозе ёй даводзiцца змагацца з рознага роду ваярамi i адгадваць цяжкiя загадкi, перажываючы неверагодныя прыгоды.
  . РАЗДЗЕЛ Љ 1.
  Вось ёй выпала мiсiя, што яна iдзе па дарожцы з чырвонай цэглы. I ѓ яе за спiной калчан, лук i стрэлы. Босыя падэшвы адчуваюць цеплыню нагрэтай на трох сонцах паверхнi.
  Эрымiяда ѓ кароткай спаднiцы, а грудзi прычынена толькi вузкай палоскай тканiны.
  Яна выконвае нейкае важнае заданне.
  Якую, канкрэтна, яна i сама не ведае. Але вiдавочна нешта асаблiвае, накшталт выратавання цывiлiзацыi эльфаѓ.
  А ёй на сустрэчу выходзiць нейкая iстота. Памерам з добры танк, i з панцырам зiготкiм дыяментамi.
  Эльфiйка пакланiлася яму i прачырыкала:
  - Я рада нашай сустрэчы!
  Велiчэнская, рагатая чарапаха прахрыпела:
  - Не радуйся раней часу! Ты чаго шукаеш?
  Эрымiяда пацiснула плячыма i адказала:
  - Сама не ведаю. Але ведаю толькi, што гэта вельмi важна, каб уратаваць цывiлiзацыю эльфаѓ.
  Грамiла адзначыла:
  - Вось як, сама не ведаеш? У цябе няма, цi што, цара ѓ галаве?
  Эльфiйка ѓзяла i праспявала:
  Межаѓ выразных у жыццi не бывае,
  Межаѓ дакладных у жыццi не бывае...
  I шмат лiшняй, сумнай мiтуснi...
  А мне заѓсёды нечага не хапае,
  А мне заѓсёды нечага не хапае,
  Зiмою лета, зiмою лета, восенню вясны!
  Чарапаха ѓхмыльнулася i адзначыла, блiснуѓшы алмазным панцырам:
  - Ты, я бачу, несур'ёзная асоба, якая зiхацiць голымi, ружовымi пяткамi па цэгле. Таму, калi ты хочаш, каб цябе прапусцiлi, адкажы на такое пытанне...
  Эрымiяда кiѓнула:
  - Я гатова, адказаць на любыя пытаннi!
  Грамiла прачырыкала:
  - Хто такi, накшталт бы круты, але ѓ рэалii благой?
  Эльфiйка хiхiкнула i буркнула:
  - Троль!
  Чарапаха разрагаталася, i яе панцыр яшчэ ярчэй блiснуѓ дыяментамi, якiя пералiвалiся на трох сонцах. I выдала:
  - Не! Не ѓгадала! За гэта табе будзе пакаранне!
  Эльфiйка ѓ адказ, як падскочыць, i кiнецца ѓцякаць. Лiтаральна ружовыя пяткi зазiхацелi, i яе голыя, загарэлыя ногi замiльгалi, нiбы лопасцi прапелера.
  Дзяѓчына зароѓ:
  - Iмчыцца эльфiйка, бурныя конi,
  Трэба прызнацца, чорта ѓрое !
  Нас не дагоняць, нас не дагоняць!
  У адказ, тут жа ѓзнiклi два рослыя волаты з галовамi казлоѓ. Яны кiнулiся бегчы за эльфiйкай. I тупалi сваiмi капытамi. Вельмi накачаныя суб'екты.
  Эрымiяда уплятаючы, узяла i заспявала:
  -Занесла, занесла, занесла мяне!
  Вырасла, вырасла, вырасла пеня!
  А за ёй iмчалiся рагатыя гарылы з шырокiмi плячыма i тоѓстымi рукамi нагамi.
  Гэта, як кажуць, цi гонка за лiдэрам, цi пераслед за крытыку.
  Босыя ногi эльфiйкi лёгкiя, спрытныя. Двое грамiл нiяк не маглi скарацiць адлегласць i ѓжо сталi задыхацца.
  Але тут перад Эрымiядай узнiк вершнiк на вараным канi i ѓ чорных даспехах. Ён блiснуѓ доѓгiм мячом, якi ярка засвяцiѓся, нiбы быѓ з зорак.
  Гэты чорны ваяр прагрымеѓ:
  - Куды бяжыш, дзяѓчынка?
  Эрымiяда адказала спалоханым галаском:
  - За мной пагоня, калi ты сапраѓдны рыцар, то дапамажы!
  Коннiк, у даспехах колеру чарнiлаѓ, узмахнуѓ рукой. Два вялiзныя воiны з казiнымi галовамi застылi ѓ паветры. Замерла i эльфiйка. Яны нiбы апынулiся замарожанымi ѓ тоѓшчы лёду, i не маглi варухнуцца.
  Чорны ваяр з усмешкай спытаѓ:
  - Ну, i пра што ваш сыр бор?
  Два ваяры з казлiнымi галовамi ва ѓнiсон зароѓ:
  - Яна няправiльна адказала на пытанне, i нашай гаспадынi павiнна за гэта заплацiць!
  Рыцар спытаѓ:
  - А хто ваша гаспадыня?
  Воiны-казлы хорам адказалi:
  - Чарапаха Фарцiла !
  Воiн у чорных даспехах кiѓнуѓ:
  - Я яе ведаю! Яна мудрая i справядлiвая. I што вы хочаце за гэта з дзяѓчыны ѓзяць?
  Воiны-казлы хорам адказалi:
  - Дзевяць удараѓ палкамi па босых пятках, толькi i ѓсяго!
  Воiн у чорных даспехах пацвердзiѓ:
  - Добра, гэта не смяротна, але затое справядлiвасць будзе выканана!
  Эрымiяда капрызна спытала:
  - I вы дазволiце дзяѓчыну бiць палкамi па голай падэшве маёй хупавай, прыгожай нагi?
  Воiн усмiхнуѓся i прапанаваѓ:
  - Можа, даць табе адыграцца? Як вы на гэта гледзiце!
  Воiны-казлы кiѓнулi хорам:
  - Гэта можна! Але толькi адзiн раз! I калi яна прайграе, то па босых пятках будзе ѓжо дваццаць удараѓ.
  Рыцар у чорных даспехах кiѓнуѓ:
  - Тым лепш! Давайце!
  Гарылы з галовамi казлоѓ пабулькалi.
  - Што менш макавага збожжа i больш чым сусвет?
  Эрымiяда пацiснула плячыма i адказала:
  - А падумаць можна?
  Воiны-казлы рыкнулi:
  - Некалi думаць!
  Дзяѓчына нахмурыла лобiк i адказала:
  - Мусiць, ганарлiвасць троляѓ. Яно нiкчэмнае за макавае зярнятка, i ѓ той жа час раздзьмута большае за сусвет!
  Гарылы з галовамi казлоѓ захiхiкалi.
  - Не ѓгадала! Вось зараз палачкай атрымлiваеш па пятках!
  Воiн у чорных даспехах спытаѓ:
  - А вы самi ведаеце адказ?
  Воiны-казлы кiѓнулi:
  - Так! Гэта, законы светабудовы. Яны могуць змясцiцца ѓ ёмiстасць, што менш макавага збожжа i, адначасова, iм месца ѓ сусвеце мала!
  Чорны рыцар кiѓнуѓ:
  - Выдатна! Таму, прыступайце да свайго абавязку.
  Казлы-ваяры вызвалiлiся i падышлi i Эрымiядзе. Яна беспаспяхова спрабавала скрануцца.
  Дзяѓчынку ѓзялi пад локцi i павалiлi на спiну. Затым, дасталi з рукзакоѓ адмысловую прынаду.
  Сунулi туды босыя ногi эльфiйкi i моцна замацавалi. Пасля чаго, адзiн з казлоѓ выламаѓ бамбукавую палку. I размахнуѓся ёю па паветры. I яна прасвiстала.
  Эрымiяда ляжала на спiне. Каменьчыкi калолi яе вострыя лапаткi. Голыя, загарэлыя ногi моцна зацiснутыя. I iх не тузанеш.
  I вось бамбукавая палка са свiстам абрынулася на дзявочую, з вытанчаным выгiбам босай, ружовай пяткi, падэшву.
  Эльфiйка адчула рэзкi боль, якi аддаѓся ёй ад ступняѓ да патылiцы.
  Другi казёл прытрымлiваѓ прыстасаванне i заадно лiчыѓ:
  - Раз!
  Зноѓ на босыя пяткi дзяѓчынкi абрынуѓся ѓдар палкi.
  - Два!
  Эрымiяда закрычала ад болю. Як гэта было жорстка i непрыемна. А палка ѓсё свiстала i бiла з усяго размаху па голай, ружовай, хупавай падэшве прыгажунi.
  То па адной, то па другой. Эрымiяда гучна стагнала i ѓскрыквала, як гэта пакутлiва i балюча.
  Чорны ваяр заѓважыѓ:
  - Вы яе, спадзяюся, не пакалечыце?
  Буйны казёл упэѓнена адказаѓ:
  - У нас у гэтым велiзарны досвед!
  Iншы рагаты заявiѓ:
  - У эльфiек, наогул, вельмi трывалае i жывучае цела.
  Калi ѓдары спынiлiся. Воiны-казлы знялi з босых ног дзяѓчынкi прыстасаванне для фалакi i, адкланяѓшыся, адышлi. Яны, зрэшты, адышлi гучна тупаючы.
  Эрымiяда спынiла стагнаць i паспрабавала ѓстаць. Але яе збiтыя палкамi, пасiнелыя ногi адчулi такi боль, што яна закрычала. I ѓстаѓ на карачкi, нiбы сабака.
  Дзяѓчына прабурчала:
  - Мае пяткi адбiлi, як я зараз буду хадзiць?
  Чорны ваяр заѓважыѓ:
  - А ты паспрабуй на шкарпэтках! Так будзе лягчэй!
  Эрымiяда асцярожна ѓстала на шкарпэткi, але ѓсё роѓна было вельмi балюча. Дзяѓчына захныкала:
  - Ох, па пятках атрымлiваць вялiкая мука,
  Нiкому на свеце не зразумець...
  Я ж дзяѓчына, не проста сука,
  I магу, паверце, рэшту даць!
  Чорны ваяр упэѓнена адказаѓ:
  - Хутка зажыве, не бойся! А пакуль ты, мусiць, жадаеш выратаваць свой эльфiйскi народ ад згубы?
  Дзяѓчына здзiвiлася:
  - А чаму ты так думаеш?
  Рыцар у чорным адказаѓ:
  - Хто iдзе па дарозе з чырвонай цэглы, абавязкова iмкнецца кагосьцi ды выратаваць!
  Эльфiйка кiѓнула i пацвердзiла:
  - Так, гэта дакладна! I што ты можаш мне прапанаваць?
  Чорны воiн адказаѓ:
  - Нiчога асаблiвага. Ты ж сама не ведаеш, што шукаеш. А я вось, затое, ведаю!
  Эрымiяда ѓсмiхнулася i спытала:
  - I што ты ведаеш?
  Чорны рыцар адказаѓ:
  - Ты шукаеш статую дракона чырвонага колеру. Яна павiнна абаранiць ваш народ ад самага рэальнага, сямiгаловага дракона.
  Эльфiйка з уздыхам адказала:
  - Дакладна войн. Але ты хiба зможаш мне дапамагчы?
  - Магу, калi ты пазмагаешся на мячах з вампiрам i здолееш яго перамагчы!
  Эрымiяда заявiла:
  - Вампiры вельмi ѓжо моцныя. I супраць iх надзвычай цяжка выстаяць. Можа, ты мне дасi працiѓнiка па лягчэй?
  Чорны кiѓнуѓ:
  - Так? Жадаеш пазмагацца, напрыклад, з чалавекам?
  Эльфiйка з усмешкай кiѓнула:
  - З вялiкiм бы задавальненнем!
  Рыцар прапанаваѓ:
  - Будзеш адказваць на загадкi?
  Дзяѓчына паглядзела на свае збiтыя ногi i з уздыхам адказала:
  - Не хацела б! I так ладна адбiлi. Магчыма, прапануеце мне нешта iншае?
  Чорны рыцар кiѓнуѓ:
  - Добра, калi так... Праспявай тады, што-небудзь!
  Эрымiяда кiѓнула i прачырыкала:
  - Гэта можна!
  Эльфiйка пракашлялася i заспявала:
  У маiх руках найвостры меч,
  Рублю я галовы, лёгка з размаху...
  Магу любую, я павер, адсекчы,
  Не ведаючы нi ганьбы i нi страху!
  
  Страшная вестка, на жорсткай вайне,
  Дзяѓчына тая, што навек пакахалася!
  Кiнута ѓ пашчу, кату-сатане,
  Дзе ж, Гасподзь, справядлiвасць i лiтасць?!
  
  Дзева Эльфiйка пайшла басанож,
  Ногi па пыльных дарожках стукалi!
  Бо за грахi, што лiлiся крынiцы,
  Ёй давялося марш у заморскiя далечынi!
  
  Ранняй вясною адправiлася ѓ шлях,
  Ногi ад холаду так пасiнелi!
  Мяса нельга нi часцiцы куснуць,
  Толькi кiваюць у iнэi елi!
  
  Так па дарозе поѓнай камянёѓ,
  Ступнi дзявочыя ѓ свечку збiла!
  I па Эльфii мiма злыдзень,
  Бок граду цароѓ Ерусалiма!
  
  Горы Фаѓказскiя , у снезе хрыбты,
  Вострыя камянi колюць падэшвы!
  Але ты сiлкавалася сiлай зямлi,
  Выбраѓшы нялёгкi хадж у горад Божы!
  
  Лета, пустыня, злы сонцапёк,
  Як у патэльнi дзявочыя ножкi!
  Горад святы стаѓ недалёкi,
  Кожны нясе бязмежную ношу!
  
  Там у магiлы Бога- Фрыста ,
  Дзева каленi з просьбай схiлiла!
  Дзе ж, вялiкi, мера граху,
  У чым жа чэрпаю ѓ праведнасьць сiлы?
  
  Божа сказаѓ ёй, хмурачы лоб,
  Толькi малiтвай гэты свет не зменiш!
  [правiць] Эльфii ѓ стагоддзях наканавана,
  Правiльна служы ёй, не патрабуючы грошай!
  
  Дзева кiѓнула: веру Фрысту,
  Ты ж абраѓ Эльф выратавальнiкам свету!
  Праѓду пра гэта ѓсё разнясу,
  Вестка Фiiсуса Бога-кумiра!
  
  Шлях быѓ зваротны лёгкi i хуткi,
  Ногi босыя моцныя сталi!
  Далонь з ласкай Божа працягнуѓ,
  Цяглiцы i воля, нiбы з сталi!
  
  I паступiла ѓ войска ты,
  Лётчыцай стала, бiла Трольвафэ !
  Там выявiла верх прыгажосцi,
  Троляѓ эсмiнец iрвануѓшы на фугасе!
  
  Воiн, хвацкi, смелы баец,
  Аддана партыi - справе парад!
  Веру ѓ пераможны над брыдою канец,
  Зграю дэманскую да сценкi, да адказу!
  
  Ну чаму, знiшчальнiк падбiты,
  Ты не паспела выпусцiць шлейкi!
  I апынуѓся з дэфектамi шчыт,
  А злы гад-троль пабратаѓся ѓраз з нянькай!
  
  Стала няроѓнай, жорсткай вайна,
  Я хоць дзяѓчынка, раву, горка плачу!
  Нiбы ѓ бядзе данырнуць нам да дна,
  Бо ад Айчыны адпаѓ поспех!
  
  Да Бога мой воклiч: Усявышнi, завошта?
  Ты разлучыѓ мяне з хлопцам каханым!
  Нават у мароз не насiла палiто,
  I за траiх супастатаѓ бiла!
  
  Хiба яна не вартая таго,
  Сустрэць са мною з кветкамi перамогу!
  Шчодра на свята спячы пiрагоѓ,
  I на парад я з надзеяй прыеду!
  
  Мудра адказаѓ суровы Гасподзь:
  Хто ѓ свеце шчаслiвы, каму добра?
  Будзе пакутаваць i стагнаць з болем плоць,
  Бо эльф супольнасць гiдка, грэшна!
  
  Ну, а потым, калi ѓ славе прыйду,
  Кiну ѓ геенну, хто жыць не варты !
  Хлопца мары i цябе ѓваскрашу,
  Лепшай тады не захочацца долi!
  Падчас спеваѓ у небе з'явiѓся тузiн выдатных, нябесных анёлаѓ. Яны з вялiкiм энтузiязмам запляскалi ѓ ладкi, пацвердзiѓшы, што спевы прыгажунi iм вельмi спадабалася.
  Чорны ваяр ухвальна кiѓнуѓ галавой i зароѓ:
  - Выдатна, у цябе цудоѓныя вакальныя дадзеныя! Аднак, каб здабыць статуэтку чырвонага дракона, варта таксама цудоѓна валодаць i мячом.
  Эрымiяда пакланiлася i, зморшчыѓшыся, вымавiла:
  - З такiмi абабiтымi нагамi, практычна, немагчыма бiцца, нават з такiм нiкчэмным супернiкам, як чалавек!
  Рыцар у чорных латах махнуѓ сваiм блiскучым у зорках мячом. I ад яго прайшла зеленаватая, нiбы водблiск травы, хваля. I збiтыя, точаныя, хупавыя ногi дзяѓчынкi зноѓ сталi цэлымi.
  Эльфiйка пакланiлася, тупнула з вялiкай упэѓненасцю босай нагой i вымавiла:
  - Цяпер, падай мне сюды чалавека! Я разнясу яго ѓ крывавае мяса, няхай гэта будуць нават волат сажнёвага росту!
  Чорны пацвердзiѓ:
  - Будзе табе супернiк, што трэба!
  I зрабiѓ мечам васьмёрку. Перад дзяѓчынкай з роду эльфаѓ нечакана паѓстаѓ хлопчык. Ён быѓ у адных плаѓках, дзiця гадоѓ адзiнаццацi-дванаццацi. Худзенькi, загарэлы, але жылiсты. У яго былi вострыя лапаткi, праступалi рэбры пад загарэлай скурай, а спiна i бакi былi спрэс спаласаваныя слядамi ад бiзуноѓ i бiзуна.
  Хоць, гэта быѓ усяго толькi хлопчык з дзiцячым тварыкам, але глядзеѓ ён ганарлiва. Светлыя валасы, шакаладнага ад загару раба, былi падобна акуратна падстрыжаныя, а падбародак надаваѓ мужнае выраз твару.
  Эрымiяда разгублена прамармытала:
  - Я не буду бiцца з дзiцем. Тым больш мне здаецца, што гэта хлопчык-раб.
  Чорны ваяр пацвердзiѓ:
  - Так, гэта хлопчык-раб, якi басанож i ѓ адных плаѓках працаваѓ у каменяломнях, укалываючы больш за дзве трацiны сутак, на самых цяжкiх працах. Але з iншага боку, ён быѓ народжаны прынцам. I трапiѓ у рабства, якое загартавала яго, але не зламала.
  Хлопчык-раб злосна тупнуѓ босай нагой, размаляваѓшы мазолiстым пяткай каменьчык, i крыкнуѓшы:
  - Я гатовы бiцца з табой, шляхетная дама! Спадзяюся, у цябе добры род, бо з прасталюдзiнкай змагацца мне ѓ падлу!
  Чорны воiн кiѓнуѓ:
  - У цябе на коне, з аднаго боку будзе стаяць статуэтка чырвонага дракона, а з другога, твая свабода хлопчык!
  Юны ваяѓнiк трасянуѓ сваiм не занадта доѓгiм, але вострым мячом, i вымавiѓ:
  За Айчыну i свабоду да канца,
  Прымушаючы ва ѓнiсон стукаць сэрцы!
  . РАЗДЗЕЛ Љ 2.
  
  Вiкантэса ѓпэѓнена адказала:
  - Гэта будзе няроѓны бой!
  I ѓзмахнула сваiм куды даѓжэйшым i цяжкiм мячом. Абодва воiны сышлiся ѓ руху. У iх было агульнае тое, што яны басанож. Але ѓ хлопчыка ногi хоць i маленькiя, але ѓжо арагавелыя ад пастаяннага хаднi голай падэшвай па вострых камянях каменяломняѓ. А ѓ дзяѓчыны-эльфiйкi, наадварот, падэшвы больш далiкатныя, ружовыя з хупавым выгiбам босай пятачкi.
  Мячы сутыкнулiся, i пасыпалiся iскры. Вiкантэса, зразумела, як шляхетная асоба займалася фехтаваннем. Няхай, гэта нават у касмiчную эпоху, i не лiчылася галоѓным прыярытэтам. Яна была для эльфiйкi рослая, буйная, мускулiстая i разлiчвала, што зможа перамагчы якога напаѓголага, худзенькага хлапчука з каменяломняѓ лёгка i проста.
  Але натыкнулася на ѓпартага i спрытнага пацана, якi ѓ раннiм дзяцiнстве засвоiѓ урокi фехтавання i не забыѓся iх у руднiках, дзяѓбаючы камянi ломiкам i пхаючы ваганеткi.
  Эрымiяда спачатку шкадавала дзiця i атакавала яго не занадта рашуча. На самай справе, такая драбок, i яшчэ яму вiдаць даставалася ѓ каменяломнях. Бач, як рабрынкi прасвечваюцца, а на скуры ранкi i ѓдары.
  Хлапчук, аднак, быѓ шустрым i драпнуѓ дзяѓчыну мячом па каленцы. Выступiла кроѓ.
  Эрымiяда ѓ адказ ударыла пацана з крыкам:
  - Маленькая вош!
  Хоць хлопчык-раб i парыраваѓ, але яго збiла з ног. Але ён тут жа ѓскочыѓ. I накiнуѓся на эльфiйку нiбы чарцяня. I ѓ яго тонкiх, але моцных i спрытных руках меч мiльгаѓ, нiбы крылцы камарыка.
  I вось iмклiвы i худзенькi хлапчук, зноѓ драпнуѓ Эрымiяду.
  Дзяѓчына, атрымаѓшы рану на назе, прачырыкала:
  Дзяѓчынкi не здадуцца нiколi,
  I будзе iх, ведай, слаѓная перамога...
  Пацан не адолее, Сатана,
  Якi вiдаць доѓга не абедаѓ!
  Хлапчук у адказ працягваѓ наскокi. Ён быѓ iмклiвы, нiбы конiк. I яго меч вельмi хуткi. Ён быццам бы меншы, але затое лёгкi. Сам хлапчук хоць i перацягваѓ цяжкiя валуны i лупiѓ кавадлам, з-за беднага харчавання ѓ каменяломнi не здолеѓ набраць масы, i застаѓся вельмi жылiстым i рухомым.
  Эрымiяда нiяк не магла патрапiць у яго худзенькае, спрытнае, з рэльефнымi мускуламi цела. Яна некалькi разоѓ спрабавала ѓкласцiся, але нiяк не атрымлiвалася.
  Дзяѓчына-вiкантэса стала пацець. Яе загарэлае, моцнае цела ѓ бiкiнi пакрывалася потам i, здавалася, нiбы надраеная бронза. I дыханне стала цяжэй.
  Вось Эрымiяда ѓрэзала з усiх сiл, але хлопчык спрытна скокнуѓ, i нават на iмгненне ѓстаѓ босымi нагамi на клiнок. I ѓдарыѓ Эрымiяду ѓ грудзi. I кроѓ пацякла ѓ эльфiйкi мацней. Дзяѓчына ѓскрыкнула ад болю. I зноѓ паспрабавала атакаваць.
  Але цяжка патрапiць, калi мэта маленькая i нiжэй цябе, i пры гэтым рухомая.
  Хлопчык-раб, ваюючы, таксама стаѓ пакрывацца маленькiмi кропелькамi поту, i заблiшчаѓ. Заадно ён праспяваѓ:
  Спартак вялiкi доблесны баец,
  Падняѓ ворагаѓ ён супраць злога ярма...
  Але вось прыйшоѓ паѓстанню канец,
  Воля доѓжылася толькi часцiцу iмгненне!
  
  Але хлопчык з iншых зараз часоѓ,
  Вырашыѓ за справу правае ваяваць...
  На выгляд ён малы, i накшталт не моцны,
  Затое ѓмее вельмi спрытна дзерцiся!
  Рыцар у чорных даспехах кiѓнуѓ:
  - Так, гэты прынц не такi ѓжо i просты! Каменаломнi яго толькi загартавалi, але зусiм не зламалi. I калi ты хочаш яго перамагчы, то трэба паспрабаваць.
  Хлапчук-раб усклiкнуѓ:
  - Я, або выйграю, або памру! Без свабоды не варта i жыць!
  Эрымiяда прашыпела:
  - А я змагаюся за будучыню сваёй нацыi.
  I дзяѓчына зноѓ размахнулася, i паспрабавала ѓсадзiць свайму юнаму вiзавi.
  Аднак яе ѓдар не меѓ поспеху. Мала таго, спрытны чарцяня ѓзяѓ i кальнуѓ дзяѓчынку з роду эльфаѓ у жывот i пакiнуѓ яшчэ адну крывавую дзiрачку.
  Эрымiяда стала асцярожней. На самай справе, як гэта зневажальна бiцца з чалавечым дзiцем. Ды яшчэ пры гэтым прайграваць. Яна яшчэ нi разу яго не зачапiла.
  Вельмi ѓжо спрытны басаногi, жылiсты хлопчык-раб. I скача, нiбы конiк.
  Эмiра праспявала:
  У траве сядзеѓ конiк,
  У траве сядзеѓ конiк,
  Зусiм, як агурочак,
  Зялёненькi ён быѓ!
  Але вось прыйшла эльфiйка,
  Якая ѓсiх бiла...
  Яго азалацiла,
  I з'ела каваля!
  Ад гэтага стала смяшней, але сiлы не дадалося. Хлапчук час ад часу наносiѓ эльфiйцы неглыбокiя, але шматлiкiя i адчувальныя раны. Ад страты крывi Эрымiяда стала слабець i запавольвацца.
  А яе супернiк быѓ нават занадта ѓжо цягавiтым. На самай справе, шаснаццаць-сямнаццаць гадзiн працы ѓ суткi, каго жадаеш, цi заб'юць, цi загартуюць. I цела ѓ хлопчыка было на рэдкасць моцным i здольным вытрымаць любыя нагрузкi.
  Пры гэтым, цяганне цяжкiх валуноѓ цэлымi суткамi не закрепостило мышцы, а наадварот, зрабiла iх мацней i спрытней.
  Вось дзяцюк-прынц ударыѓ яе пад каленку мячом, i Эрымiяда нахiлiлася, i ѓжо яе перакасiла так, што яна не магла ѓжо i як след павярнуцца.
  А хлопчык-раб насядаѓ, весела i забiяцка напяваючы, i зноѓ укалоѓ дзяѓчыну ѓ жывот. I на гэты раз куды глыбейшае.
  Эрымiяда стала задыхацца. Яна тузанула нагой, але вастрыё мяча трапiла дзяѓчыне прама ѓ босую пятку, i адчувальна яе пракалола. А гэта ѓжо не толькi балюча, але i мяшае стаяць.
  Эльфiйка ѓпала на бок, i прабуркавала:
  - Я не здамся ворагам Сатаны - катам,
  Выяѓлю бадзёрасць духу пад катаваннем...
  Хоць палае агонь, i бiзун б'е па плячах,
  Я люблю сваю Эльф запалам палкай!
  Хлапчук-нявольнiк усмiхнуѓся, i ѓ адказ рушыѓ дзяѓчыну босай пяткай у нос. I моцна даѓ, разбiѓшы дыхальны апарат, i праспяваѓ:
  - Свабода - гэта рай,
  Няма радасцi ѓ ланцугах...
  Змагайся i мацуйся,
  Адкiнь жаласны страх!
  I хлапчук яшчэ мацней ударыѓ мячом, i так, што выбiѓ меч з саслабелых рук Эрымiяды. Дзяѓчына пацягнулася яго падбiраць. Але вастрыё клiнка тут жа ѓпiлiся ёй памiж лапаткамi. I выступiла зноѓ кроѓ.
  Дзяѓчына ѓпала, i схапiла было меч за дзяржальню. Але ёй патрапiла клiнком, што рушыѓ напаѓголы хлапчук прама па пэндзлi, перарэзаѓшы жылу. Меч выпаѓ, i Эрымiяда аказалася абяззброена.
  Хлопчык-раб выпусцiѓ клiч радасцi i дзюбнуѓ эльфiйку дзяржальняй у скронь. Тая тузанула сваiмi босымi, шматпакутнымi нагамi i завалiлася ѓ глыбокi накаѓт.
  Прынц паставiѓ сваю голую, ужо некалькi гадоѓ не ведала абутку, нагу дзяѓчын на яе цяжка ѓздымаюцца грудзi.
  I выпусьцiѓшы пераможны поклiч, вымавiѓ:
  - Няхай жыве святло i воля!
  А затым звярнуѓся да чорнага воiна:
  - Дабiць яе?
  Рыцар у чорных даспехах упэѓнена адказаѓ:
  - Не! Ты ѓжо яе перамог! Цяпер ты вольны i скiнуѓ ланцугi рабства!
  Хлопчык, цяпер ужо былы раб, спытаѓся:
  - А зараз я магу аднавiцца ѓ ранейшым званнi прынца?
  Воiн у чорных даспехах рашуча адказаѓ:
  - Не! Твая краiна заваяваная. Але ты паказаѓ сябе выдатным байцом. Ты пойдзеш у войска, i станеш там выведнiкам. Будзеш камандаваць атрадам такiх самых хлапчукоѓ, як i сам. I гэта стане табе ѓзнагародай за перамогу над вiкантэсай.
  Юны прынц пакланiѓся i вымавiѓ з усмешкай:
  - Дзякую! Я не вярнуся ѓ гэтыя смярдзючыя каменяломнi.
  Рыцар у чорных латах махнуѓ мячом, i хлапчук-пераможца знiк.
  Эрымiяда з цяжкасцю адкрыла вочы. Яе галава балела. Хiстаючыся, яна прыѓзнялася i, запiнаючыся, спытала:
  - Што са мной?!
  Чорны ваяр адказаѓ са смуткам у голасе:
  - Ты прайграла! Хлапчук выйграѓ i атрымаѓ свабоду.
  Эльфiйка з уздыхам вымавiла:
  - I што зараз, мой народ загiне?
  Рыцар у чорных латах упэѓнена адказаѓ:
  - Вядома ж, не! Калi што, у цябе ёсць шанец атрымаць новы бой. Толькi на гэты раз давядзецца змагацца з тым, каго ты адпрэчыла ѓ першы. Не з чалавекам, а з вампiрам!
  Эрымiяда з уздыхам адказала:
  - Я б згодна была i з вампiрам. Але я ѓся паранена i ѓ мяне няма сiлы. Цi ёсць якi спосаб вылечыць мае раны, каб я была гатова для бою?
  Рыцар у чорных даспехах заявiѓ:
  - Ёсць толькi адзiн спосаб. Табе трэба адгадаць загадку. Адкажаш на яе правiльна, i ѓсе твае раны зараз вылечвацца.
  Эльфiйка ѓзмалiлася:
  - Вашы загадкi такiя складаныя, што на iх проста немагчыма адказаць. Можа, якi iншы спосаб ёсць? Ну хочаш, я табе праспяваю!
  Воiн, у чорным адказаѓ:
  - Ты мне, вядома ж, у любым выпадку праспяваеш! Але каб твае раны вылечыць, трэба адказаць на маё пытанне. За ѓсё трэба плацiць!
  Анёлы, што лёталi над галавой рыцара, тут жа пацвердзiлi, бомкаючы хорам галасочкамi:
  - За ѓсё трэба плацiць!
  Рыцар у чорных даспехах заѓважыѓ:
  - Але я буду лiтасцiвы да цябе, i дам падумаць над пытаннем. А ты дзяѓчына разумная, i я мяркую, абавязкова здагадаешся, якi будзе слушны адказ.
  Эрымiяда заѓважыла:
  - Усё на свеце ведаць немагчыма!
  Воiн з блiскучым мячом кiѓнуѓ:
  - Так! Але лагiчна вылiчыць можна любы адказ, на любое пытанне.
  Эльфiйка з уздыхам адказала:
  - Ну добра. Я гатова.
  Рыцар у чорных латах вымавiѓ:
  - Што прыходзiць, не прыходзячы, i сыходзiць, не сыходзячы!
  Эрымiяда свiснула, акруглiѓшы сапфiравыя вочы:
  - Ого! Нiчога сабе пытаньне.
  Воiн у чорным кiѓнуѓ:
  - Думай! Пастарайся гэта вылiчыць лагiчна!
  Вiкантэса напружыла лобiк, i пачала разважаць уголас;
  Можа, гэта грошы? Яны, сапраѓды, быццам бы прыходзяць, але iх заѓсёды мала, так што можна сказаць, што яны прыходзяць, не прыходзячы ѓ такiх колькасцях як мае быць. З iншага боку i сыходзяць, як бы i не сыходзячы, нiбы iх не было.
  Эрымiяда кранула паказальным пальчыкам сваёй параненай пяткi i працягнула развагi;
  А можа, гэта праблемы. Яны быццам бы прыходзяць, але яны заѓсёды былi i так, так што прыходзяць, не прыходзячы. I быццам бы праблемы сышлi, але насамрэч, яны ж i засталiся.
  Эрымiяда зноѓ пачухала сабе патылiцу i працягнула развагi на зададзеную тэму.
  Вось, напрыклад, магчыма, гэта жыццё. Кажуць, i жыццё прыйшло, але ж яно i было да гэтага. А з iншага боку, жыццё, гавораць сышла. Але яна ж пры гэтым засталася, у тым лiку i душа несмяротная.
  Так, шмат яшчэ можна прапанаваць варыянты. Прама вочы разбягаюцца ад розных магчымасцяѓ адказу. Тут ёй далечы час. А насамрэч, чым больш думаеш, тым больш заблытваешся, i ѓзнiкае разнастайных варыянтаѓ адказаѓ. Ды i час не дапамагае...
  Тут Эрымiяду ахiнула, i яна заявiла:
  - Гатова я даць адказ!
  Воiн у чорным, кiѓнуѓ сваёй блiскучай, як эбанiт, галавой:
  - Ну, кажы!
  Эрымiяда рашуча заявiла:
  - Прыходзiць, не прыходзячы, час! Вось кажуць, час прыйшоѓ, але ён ужо быѓ! I сыходзiць, не сыходзячы, таксама час. Кажуць, час сышло, але яно ж i засталося!
  Рыцар у чорных даспехах хiхiкнуѓ i адказаѓ:
  - Ну, адказ, у цэлым правiльны, i яго можна залiчыць! Хоць, у эталоне адказ - успамiны! Але i час суцэль магчымы варыянт.
  Воiн у чорным адзеннi зрабiѓ блiскучым мячом васьмёрку. I праз пару секунд, усе раны i пашкоджаннi Эрымiяды бясследна знiклi, нiбы iх не было.
  Дзяѓчына-эльфiйка ѓсмiхнулася i вымавiла:
  - Дзякуй! Цяпер я магу выкарыстоѓваць свой другi шанец?
  Рыцар у чорных даспехах адказаѓ грамавым голасам:
  - Можаш! Але табе давядзецца бiцца гэтым разам з вампiрам. Цi гатова ты да падобнага выпрабавання?
  Эрымiяда рашуча адказала:
  - Калi ѓ мяне няма выбару, то так! Гатовая!
  Воiн падняѓ было меч, але тут анёлы, якiя пырхалi над яго чорным шлемам, дружна загаласiлi:
  - Няхай яна нам праспявае! У яе такi цудоѓны галасок!
  Рыцар у чорных латах кiѓнуѓ:
  - Праспявай, прыгажуня! Мая свiта гэтага патрабуе!
  Эрымiяда неахвотна кiѓнула i заѓважыла:
  - Ды я не ѓ голасе!
  Анёлы са смяшком залямантавалi:
  - Не трэба! Ты цудоѓная! Давай, не саромейся!
  Эльфiйка набрала ѓ лёгкiя паветра i з захапленнем заспявала;
  Слава краiне, што квiтнее ѓ вышынi,
  Слава вялiкай, святой Эльфii...
  Не, не бываць у вечнасцi цiшынi -
  Зоркi поля жэмчугам абросiць!
  
  З намi вялiкi Усявышнi Сварог,
  Сын Усемагутнага грознага Роду...
  Каб у бiтву гэты воiн дапамог,
  Трэба славiць эльфаѓ святло Бога!
  
  Няма ѓ дзяѓчынак сумневаѓ, павер,
  Люта дзеѓкi арду атакуюць...
  Будзе разадраны, шалёны звер,
  А непрыяцель атрымае ѓ нос кукiш!
  
  Не, не спрабуйце вы эльфаѓ зламаць,
  Вораг не паставiць нас на каленi...
  Мы адолеем цябе, злосны зман,
  З намi вялiкi дзядуля Элiн !
  
  Не, нiколi, не паддацца ворагам,
  Дзеѓкi босыя бiлiся пад Эльфаю ...
  Мы не пакажам слабасць i сорам,
  Сладзiмся з вялiкiм сатаною!
  
  Даѓ Бог скончыць бiтвы свае,
  I разнесцi арды Вермахта лiха...
  Каб не мелi ѓ вынiку нулi,
  Каб не было на могiлках цiха!
  
  Дайце дзяѓчынкам вы волю, байцы,
  Так што аркшыстам такое задаволяць...
  Будуць ганарыцца намi бацькi,
  Нас, як кароѓ супастат не падоiць!
  
  Дакладна, што хутка надыдзе вясна,
  Будуць каласы ѓ палях залацiцца...
  Веру, выканаецца наша мара,
  Калi давядзецца за праѓду бiцца!
  
  Бог, гэта значыць, усе людзi каханне,
  Верная, трывалая, у радасцi вечная...
  Хоць пралiваецца бурная кроѓ,
  Часта бывае дзяѓчынка бестурботная!
  
  Мы руйнуем у бiтву ворага,
  Робячы нешта такое паветранае...
  Хоць над светамi бушуе навальнiца,
  I надыходзiць зацьменне душнае!
  
  Не, людзi будуць да труны стаяць,
  I не саступяць эркшыстам нi кропелькi...
  Вы запiшыце хлапчукi ѓ сшытак,
  I натачыце для лаянкi ѓсе шабелькi!
  
  Так, дакладна будзе без граняѓ свiтанак,
  Кожнаму радасць, паверце, дастанецца...
  Мы адкрываем iншы, павер, святло-
  У высi рука ѓ дзяѓчынкi цягнецца!
  
  Зможам , мы зможам такое, павер,
  Тое, што аб чым i марыць мы не смеем...
  Мы бачым ясна найсвятлейшую мэту,
  Не, не нясiце байцы ахiнею!
  
  А трэба, паляцiм, жартам на Марс,
  Адкрыем там палi, лiчы, рубiнаѓ...
  I зарадзiм акршыстам прама ѓ вока,
  Параць над намi арды херувiмаѓ!
  
  Так, славiцца савецкая краiна,
  Што падарыла камунiзм народам...
  Яна на векi Родам нам дадзена -
  За Радзiму, за шчасце, за свабоду!
  
  У Эльфii кожны воiн з ясляѓ,
  Немаѓля цягне ручку да пiсталета...
  Таму, ты трапечы злыдзень,
  Мы заклiкаем ката на адказ!
  
  Так, наша будзе дружная сям'я,
  Што эльфiнiзм пабудуе ѓ светабудове...
  Мы станем, ведайце, верныя сябры,
  А нашай справай стане стварэнне!
  
  Бо эльфiнiзм навечна Родам дадзены,
  Каб у шчасцi былi дарослыя i дзецi...
  Яшчэ чытае хлопчык па складах,
  Але полымя дэмiурга ѓ вачах свецiць!
  
  Так, будзе радасць людзям назаѓжды,
  Што разам б'юцца за справы Сварога...
  Убачым хутка Фолгi берага,
  I будзем мы ѓ ганаровым месцы Бога!
  
  Так, Эльф ворагам Айчыны не зламаць,
  Яна мацней будзе нават сталi...
  Эльфiя, ты родная дзецям мацi,
  А наш бацька, паверце, мудры Фталiн !
  
  Няма для Айчыны, павер, перашкод,
  Яно iдзе наперад без прыпынку...
  Атрымае кароль пекла хутка мацюк,
  Хоць у яго ѓ руках татуiроѓкi!
  
  За Радзiму мы сэрца аддамо,
  Паднiмемся ѓсiх гор, паверце, вышэй...
  У нас дзяѓчынак вельмi шмат сiл,
  Часам нават зносiць дахi!
  
  За Эльф падпiску таксама хлопчык даѓ,
  Сказаѓ, што будзе люта ваяваць...
  У яго вачах зiготкi метал,
  I РПГ схаваны моцна ѓ ранцы!
  
  Так што не будзем дурня валяць,
  А лепш усё сцяною дружна ѓстанем...
  Iспыты, здаючы, толькi на пяць,
  Каб кiраваѓ Авель, а не злосны Каiн!
  
  Карацей, будзе шчасце для людзей,
  I ѓлада Сварога над святым светам...
  Аркшыстаѓ ты, гуляючы, разбi,
  Няхай будзе Лада шчасцем i кумiрам!
  Дзяѓчына-эльфiйка з вялiкiм энтузiязмам даспявала. I пакланiлася, тупнула босай нагой i выдала:
  - Мерсi!
  Рыцар у чорных даспехах пацвердзiѓ:
  - Гэта вартая песня! Яна сагравае сэрца i душу. Таму, я табе дам параду, зрабi нагамi васьмёрку, i табе дадасца сiлы. I ты зможаш зладзiцца нават з такiм монстрам, як вампiр!
  Эрымiяда пакланiлася i адказала:
  - Мiр нас павiнен паважаць, баяцца.
  Подзвiгам салдат не палiчыць колькасцi ...
  Эльфы ж заѓсёды ѓмелi бiцца.
  Оркаѓ знiшчым мы да тла!
  Воiн у чорных даспехах зрабiѓ круг мячом, i пачулася музыка, нiбы пералiвы ледзяшоѓ.
  I ѓ небе з'явiѓся сiлуэт. Гэта быѓ прыгожы, але бледны юнак у цылiндры i скураным гарнiтуры. Яго рукi былi ѓ скураных, чорных пальчатках, а боты, наадварот, чырвоныя. I ён трымаѓ меч. З рота юнака тырчалi iклы.
  Эрымiяда ѓсклiкнула, скалячы зубкi:
  - Вось гэта i ёсць вампiр! З выгляду даволi мiлы.
  Юнак трасянуѓ галавой, паправiѓ цылiндр, а затым прызямлiѓся, моцна стаѓшы на зямлю.
  Пакланiѓся дзяѓчынцы i заѓважыѓ:
  - Яна амаль голая i басанож, нiбы рабыня!
  Чорны воiн адказаѓ:
  - Гэта вiконтэс з вельмi шляхетнага роду. I яна хоча атрымаць статую чырвонага дракона, каб выратаваць свой народ ад гiбелi.
  Юнак-вампiр адказаѓ:
  - У любым выпадку, я яе павiнен перамагчы! Пастараюся пакiнуць яе ѓ жывых, калi атрымаецца!
  Эрымiяда з усмешкай адказала:
  - Я таксама не хачу цябе забiваць! Але калi давядзецца, то буду бiцца з усiх сiл!
  Чорны воiн кiѓнуѓ:
  - Змагацца будзеце на мячах. Зброя роѓная, i ѓсё сумленна.
  Вампiр пакланiѓся i адказаѓ:
  - З такой дзяѓчынкай скрыжаваць мячы - вялiкi гонар для мяне!
  Эрымiяда падмiргнула i прачырыкала:
  - Мы смела ѓ бой пойдзем,
  За справу эльфаѓ...
  Усе оркаѓ разаб'ём,
  Дзярыс, не дрэйфi!
  Дзяѓчына i юнак узялi ѓ рукi блiскучыя, зiготкiя мячы i падрыхтавалiся бiцца. Iх настрой быѓ на поѓнае знiшчэнне.
  Прагучаѓ сiгнал. Юнак-вампiр кiнуѓся з дзiкай лютасцю на Эрымiяду. Тая яго сустрэла ѓдарам мяча, парыраваѓшы выпад. Дзяѓчынка адчула сябе куды больш упэѓнена, i зноѓ адбiла спробу, прыём бочка.
  Затым, Эрымiяда босай нагой рушыла супернiка памiж ног. Удар вампiр паспеѓ заблакаваць, але ѓсё роѓна яго скаланула.
  Эльфiйка прачырыкала:
  - Сiлы нашай вораг яшчэ не ведае,
  Моц сваю не прымянiлi ѓсю...
  На немаѓлятаѓ, жанчын нападае,
  Усё роѓна, вампiр, цябе заб'ю!
  Юнак у адказ злёгку адарваѓся ад паверхнi, i паспрабаваѓ зайсцi на Эрымiяду, нiбы штурмавiк.
  А дзяѓчына ѓзяла i ѓкалола непрыяцеля лязом мяча прама ѓ жывот. Той атрымаѓ балючы ѓкол, i выступiла кроѓ. Эльфiйка правяла прыём матылёк i ѓчапiла бот вампiра, пасля чаго, прачырыкала:
  Зламаю ворага адным ударам,
  Я, эльфiйка, адважная нездарма!
  Бой, тым часам, працягваѓся. Вампiр спрабаваѓ узляцець, але Эрымiяда падскоквала, i раз-пораз яго чапляла. I кропелькi пунсовай крывi разляталiся.
  Юнак-крывасмок адзначыѓ:
  - Ты шмат чаму навучылася! А не магла зладзiцца з хлопчыкам!
  Эльфiйка заѓважыла, выскалiѓшы зубкi ва ѓсмешцы:
  - З чагосьцi ды даводзiцца пачынаць! Мы ѓсе вучылiся пакрысе, i не грашы, вампiр ты Богу!
  Вампiр нечакана паскорыѓся, але яго меч прайшоѓ мiма мэты, а Эрымiяда дзюбнула крывасмок па пэндзлi. Iзноѓ пырскi колеру рубiнаѓ i стогны.
  Вампiр адзначыѓ:
  - Ты, д'яблыца!
  Эльфiйка запярэчыла:
  - Я служу сiлам дабра!
  Юнак-крывасмок заѓважыѓ:
  - А ѓ чым рознiца памiж дабром i злом?! Нават багi святла забiваюць i не лiтуюць сваiх ворагаѓ!
  Эрымiяда пацiснула плячыма i прачырыкала:
  Далiкатная кветкi пялёстак,
  Калi ён сарваны даѓно...
  Хоць свет вакол i жорсткi,
  Жадаецца рабiць дабро!
  Вампiр зноѓ паспрабаваѓ паскорыцца, i iмклiва атакаваѓ дзяѓчынку. Ён правёѓ прыём вiлы, але, нечакана, клiнок дзяѓчынкi-эльфiйкi упiѓся яму ѓ горла. Брызнуѓ бруя крывi. Вампiр адскочыѓ, стрэсваючы чырвоныя кропелькi, i адзначыѓ:
  - Сапраѓды, д'ябла!
  Эрымiяда скокнула, з усiх сiл, уклаѓшыся ва ѓдар. Яе голая, круглая пятка дагадзiла вампiру прама ѓ падбародак. Той павалiѓся i раскiнуѓ у розныя бакi рукi. Некалькi выбiтых зубоѓ вылецелi з рота крывасмока.
  Эрымiяда паставiла яму на грудзi сваю босую нагу, падняла ѓверх рукi i ѓсклiкнула:
  - Перамога!
  Чорны ваяр спытаѓся ѓ яе:
  - Будзеш дабiваць?
  Эрымiяда рашуча заявiла:
  - Не!
  Рыцар у чорных даспехах кiѓнуѓ:
  - Статуэтка чырвонага дракона твая!
  I зрабiѓ блiскучым мечам трыкутнiк. Тут жа ѓ паветры палыхнула, i з'явiлася выява маляѓнiчага, магутнага дракона. Якi падляцеѓ да Эрымiяды. Дзяѓчына мiмаволi скурчылася.
  Потым маленькая ѓспышка, i цмок ператварыѓся ѓ маленькую статуэтку, што сама заплыла ѓ рукi дзяѓчыны-эльфiйкi. Тая ѓзяла i праспявала:
  - Эльфы, эльфы, эльфы,
  Будзе вечным наша юнацтва...
  Эльфы, эльфы, эльфы,
  Будзем у вечным шчасцi мы!
  
  ПЯТАЕ ПАДАРОЖЖА ГУЛIВЕРА
  АНАТАЦЫЯ
  Вядомы падарожнiк Гулiвер, на чале вялiкага карабля зноѓ адпраѓляецца ѓ падарожжа. Патрапiць у шторм, i яго пасудзiну выкiдвае на бераг. I бывалы Гулiвер сутыкаецца з такiм дзiѓным светам, дык на яго фоне бляднеюць усе ранейшыя прыгоды легендарнага марака.
  . РАЗДЗЕЛ Љ1
  Гулiвер ужо быѓ немалады. Тым не менш, зноѓ адправiѓся ѓ чарговае падарожжа. На самой справе, яго апiсаннi прыгод прымалi не больш, чым за фантазii, i казкi.
  А гады iдуць, i галава сiвее, прабiваецца ѓ ёй ладная лысiна. Калi табе за пяцьдзесят па мерках васямнаццатага стагоддзя гэта вельмi многа. Тым не менш, Гулiвер вырашыѓ зноѓ выправiцца ѓ дарогу. Тым больш варажбiтка на картах прадказала яму, што ён на гэты раз знойдзе сваё шчасце, i ѓжо не захоча вяртацца.
  Буйны галiён раздзiмала ветразi, i плыѓ у напрамку Цiхага акiяна. Гулiвер ужо даволi багаты, i асаблiвы даход яму прыносiла тонкая поѓсць маленькiх авечак узятых з Лiпуцii . Але яны ѓсё вымерлi. I ѓзнiкла iдэя зноѓ наведаць дадзеную выспу.
  Гадоѓ ужо прайшло больш за трыццаць. А лiлiпуты жывуць менш за людзей. Так што ѓсе, хто ведаѓ Гулiвера, ужо вымерлi.
  А чаму б не зарабляць там захопам здабычы? У лiлiпутаѓ няма нi гармат, нi стрэльбаѓ, а iх стрэлы супраць волатаѓ нiшто. А ѓ самiм Лiлiпуцii захапiць можна шмат каштоѓнага.
  Адны толькi маленькiя жывёлы маглi прынесцi каласальны даход i iх можна прадаць за вялiзную цану.
  Да велiканаѓ iсцi на захоп занадта рызыкоѓна. Грамiлу ѓ дванаццаць разоѓ больш за чалавека не ѓсякая i гармата возьме. Тым больш у iх ёсць кароль, у якога магутнае войска. Праѓда, пораху пакуль у волатаѓ няма.
  У любым выпадку Гулiверу хацелася наведаць сваю першую краiну, дзе былi дзве дзяржавы маленькiх людзей. Магчыма, там ён мог бы знайсцi тое, што зрабiла б яго казачна багатым.
  Пазнаёмiѓшыся з Эху , i светам разумных коней Гулiвер стаѓ больш жорсткiм i цынiчным. Гады iдуць i трэба багацець. Колькi яшчэ жыцця яму засталося невядома. I яшчэ з цябе смяюцца людзi, i рознага кшталту газеты падаюць пошлыя намёкi, што Гулiвер не проста фантазёр, а яшчэ i вар'ят. I тым больш прывесцi доказы, што названыя iм краiны iснуюць, гэта i было матывацыяй.
  Прыблiзна дзе знаходзiцца Лiлiпуцiя i востраѓ Блефуску , Гулiвер ведаѓ. I яго карабель ужо выйшаѓ на гэтае месца.
  Але вось сапраѓды дзе? Астравы ж невялiкiя, i паспрабуй iх знайсцi ѓсляпую, пры прымiтыѓнай навiгацыi пачатку васемнаццатага стагоддзя.
  А тут яшчэ карабель узяѓ i патрапiѓ у шторм...
  Яго матала сем дзён i начэй, кiдала па хвалях. На шчасце канструкцыя вялiкага i магутнага з гарматамi карабля аказалася вельмi трывала. I ён не развалiѓся.
  А затым раптоѓна хваля паднялася i выкiнула англiйскi галiён на пустынны бераг. Выматаныя зацяжной барацьбой са штормам i дзiкай стыхiяй экiпаж больш за дзвесце матросаѓ, i сам Гулiвер моцна заснулi.
  Яны не думалi i аб чым як адпачыць, i аднавiць сiлы.
  Снiлiся Гулiверу суцэльныя кашмары. А калi ён ачуѓся, то кашмар працягнуѓся наяве. Па-першае, ён аказаѓся звязаным, i каля яго стаялi хлопчыкi гадоѓ дванаццацi-трынаццацi на выгляд. Яны былi размаляваныя фарбамi, на галаве пёры як у iндзейцаѓ, босыя ногi, напаѓголыя тулавы. Зрэшты, тут даволi горача, i гэта можна зразумець.
  Гулiвер агледзеѓся. I ѓбачыѓ побач некалькi звязаных матросаѓ. Толькi яны таксама змянiлiся. Сталi менш, бароды i шчацiнне знiклi, а адзенне абвiсла нiбы мяшкi.
  Гулiвер кiнуѓ позiрк на сябе. I здзiвiѓся. Яго цела стала менш, жывот знiк, ды i тупы боль у спiне таксама. I гарнiтур абвiс нiбы мачала. I боты аказалiся раптам свабоднымi. I ён тузануѓся, i вяроѓкi злёгку абвiслi.
  Хлопчык падобны да iндзейца, увесь у татуiроѓках крыкнуѓ:
  - Яны становяцца такiмi як мы! Ану падцягнiце вяроѓкi!
  Матросы i сапраѓды ѓжо мелi дзiцячыя твары, i памяншалiся ѓ памерах на вачах.
  Хлапчукi з пер'ем i размалёѓкай кiнулiся падцягваць вяроѓкi. Гулiвер адчуваѓ, што ён працягвае змяншацца. I разам з тым целе, адчуваецца лёгкасць i прылiѓ сiл. I зубы перасталi балець, i наогул, нiбыта ты нанова нарадзiѓся.
  Тым часам на карабель узлезлi яшчэ новыя мясцовыя воiны. Яны былi ѓжо ѓ больш акуратнай форме ѓ даспехах i з мячамi. На нагах сандалi i з iмi некалькi дзяѓчынак. Але таксама выглядалi дзецьмi каля дванаццацi, максiмум трынаццацi год ад роду. Дзяѓчынкi насiлi завушнiцы i ювелiрныя ѓпрыгожаннi.
  Адна з iх са светлымi валасамi засмяялася i адзначыла:
  - Шкада! Я не паспела ѓбачыць iх дарослымi! Цяпер яны такiя ж карапузы як i мы!
  Хлапчук у татуiроѓках заѓважыѓ:
  - Iх тут больш за дзвесце! Трэба было б iх адправiць у каменяломнi рабамi!
  Дзяѓчынка запярэчыла:
  - Не! Мы iх проста прададзiм! Каму не павязе на руднi, а астатнiя новым гаспадарам!
  Хлапчук у даспехах i залатым шлеме строга спытаѓ:
  - Хто ѓ вас галоѓны! Я вам гавару! I не прыкiдвайцеся, быццам не ведаеце нашай мовы! Усе хто падае ѓ нашу iмперыю, адразу ж пачынае разумець нашу мову, а мы ѓ сваю чаргу яе!
  Адзiн з матросаѓ, якiя сталi хлопчыкам, прамармытаѓ:
  - Гэта ён капiтан Гулiвер! Яго адразу не даведаешся ѓ целе хлопчыка!
  Воiн у залатым шлеме загадаѓ:
  - Выцягнiце, iх вонкi. Калi яны канчаткова стануць такiм як мы, то, магчыма, iх развяжуць. Заадно падрыхтуюць да пераходу.
  Гулiвера i iншых хлопчыкаѓ i дзяѓчынак хлопчыкi-ваяры ѓзвалiлi на плечы па двое ѓзяѓшыся, панеслi вонкi.
  Гулiвер падумаѓ, што гэта магчыма трызненне. Але потым успомнiѓ лiлiпутаѓ. Яны, то быѓ меншы ростам. Толькi ѓ асноѓным дарослыя, а не дзецi. Можа не варта яму дзiвiцца?
  Ён пабываѓ у розных мiрах i бачыѓ краiны дзiѓныя. Дык чаму i не быць сярод iх дзiцячаму свету? Толькi гэтага яму i не хапала для калекцыi адчуванняѓ.
  Гулiвер убачыѓ, што бераг ужо не пустынны. Там было шмат салдат у даспехах. Былi тут i хлопчыкi з пер'ем тыпу iндзейцаѓ i з лукамi, i байцы ѓ лёгкiх металiчных даспехах. I дзяѓчынкi з лукамi, таксама, дарэчы, басаногiя акрамя камандзiраѓ, якiя мелi каштоѓныя ѓпрыгожваннi, i сандалi ѓ жамчужынах.
  Дзяѓчынкi-лучнiцы стаялi шэрагам. Яшчэ ля адной шэрагi ѓ руках былi больш магутныя арбалеты, што стралялi забойнымi балтамi. Справа боку стаялi катапульты. Каля iх таксама хлапчукi i дзяѓчаты. Галоѓны ваяр у залатым шлеме скамандаваѓ:
  - Забраць у палонных адзенне! Яны зараз рабы, павiнны быць у вопратцы па рангу.
  Адзенне i так ужо была не якраз i ледзь трымалася. Палонных, якiя сталi хлапчуком матросаѓ развязалi, i ѓсё ѓжо ладна смярдзючы рыззё, пакiдалi ѓ кучу, разам абуткам. Затым палiлi сумессю нафты i серы i падпалiлi.
  Цяпер матросы былi хлопчыкамi не старэйшыя за трынаццаць гадоѓ, а ѓ васемнаццатым стагоддзi, да акселерацыi дзецi такога ѓзросту выглядалi як дзесяцiгадовыя ѓ дваццаць першым стагоддзi. Ды яны заѓважна зменшылiся.
  I цяпер былi голенькiя, некаторыя сарамлiва прыкрывалi сорам рукамi.
  Дзяѓчынкi-лучнiцы i арбалетчыцы трымалi з-пад прыцэлам.
  Хлапчук у залатым шлеме скамандаваѓ:
  - Ану iх у моры няхай памыюць! Потым мы дамо iм адзенне для рабоѓ, каб выканаць прыстойнасцi.
  I палонных хлопчыкаѓ пагналi ѓ мора. Вада была цёплая, нагрэтая на трапiчным сонцы. Тут быѓ добры клiмат. Можна было бачыць i пальмы i какосы.
  Ва ѓсякiм разе, не змерзнеш.
  Гулiверу было i сорамна, i разам з тым весела. Ён скiнуѓшы больш за сорак гадоѓ, цяпер стаѓ зусiм здаровым, энергiчным, бадзёрым. I настрой стаѓ вясёлым, хоць наперадзе яго чакала рабства i знявага, а таксама магчыма цяжкая праца ѓ каменяломнях. Што гэта такое Гулiвер на сваёй шкуры не ведаѓ, але чуѓ расказы, наколькi гэта не здорава! Затое, якi ён зараз юны i здаровай.
  Пясок быѓ гарачы i абпальваѓ босыя, дзiцячыя падэшвы. Яны яшчэ не паспелi агрубець i пакрыцца мазалямi, як гэта бывае, калi доѓга ходзiш без абутку. Трэба адзначыць у Брытанii хадзiць басанож лiчылася прыкметай вялiкай галечы, i нават дзецi калi i фарсiлi голымi пяткамi, то толькi ѓ спякоту, i то звычайна ѓ беднякоѓ. А так старалiся абувацца, нягледзячы на ??ѓсё задавальненне адчуваць паверхню зямлi, дзiцячай, адчувальнай падэшвай.
  Але разам з тым без абутку i балюча . Пясок апоѓднi пякучы на трапiчным сонцы. Мясцовыя хлопчыкi i дзяѓчынкi маюць вiдавочна вельмi трывалыя i цвёрдыя падэшвы.
  Дарэчы, Гулiвер падумаѓ - а колькi iм гадоѓ? А раптам тут усе несмяротныя? I не таму, што ѓ адным са светаѓ, дзе пабываѓ Гулiвер, i людзi хоць не памiралi, але ѓсё ж старэлi, а неѓмiручасць юная, радасная i энергiчная!
  Быць дзiцём па-свойму выдатна! I, магчыма, ты пражывеш так не адно тысячагоддзе.
  Праѓда, потым Гулiвер спахмурнеѓ. А раптам яму давядзецца працаваць сотнi гадоѓ у якасцi голага, босага хлопчыка-раба ѓ каменяломнях? А гэта радасьцi вельмi мала дастаѓляе.
  Гэтыя тыпу як у пекле. Вось, напрыклад, адзiн святар выказаѓ меркаванне, што вечны агонь гэта метафара, а грэшнiкi працуюць як рабы ѓ вечнай катарзе!
  Яшчэ што здзiвiла Гулiвера, што ѓсю iх зброю, воiны-хлапчукi склалi ѓ асобную кучу i заключылi пiсталеты i мушкеты ѓ жалезныя скрынi.
  Гулiвер падумаѓ, што гэта не надта разумна. Бо агнястрэльная зброя рэч нядрэнная. Тым больш некаторыя стрэльбы зробленыя ѓ Англii, на той момант самай перадавой краiны свету, страляюць даволi дакладна. А тут лукi i арбалеты, нiбы ѓ раннiм сярэднявеччы. А ѓ iх у Брытанii ѓжо прамысловая рэвалюцыя надыходзiць. I хутка Англiя стане настолькi моцнай, што нават з волатамi здольна будзе счапiцца. Хаця можа быць гэта i каласальная рызыка.
  Голыя хлопчыкi-рабы плёскалiся ѓ марской вадзе. I гэта было па-свойму здорава. Гулiвер i пара хлопчыкаѓ былых матросаѓ нечакана пачалi плёскацца адзiн у аднаго. Яны абдавалiся хмарай пырсак i весела смяялiся, паказваючы мовы.
  Вось здавалася б розумам дарослыя людзi, i захавалi ранейшую памяць, але вось па паводзiнах раптам сталi сапраѓднымi дзецьмi. I iм так хочацца шчэрыцца i ѓсмiхацца, i гарэзнiчаць.
  I Гулiвер плёскаѓ у сваiх матросаѓ, i тыя ѓ яго. Хлопчыкi былi вельмi вясёлыя i скалiлi зубкi. Якiя зараз у iх свае, i белыя. Вось гэта новы, цудоѓны свет, пры якiм адбываецца слаѓнае вяртанне ѓ дзяцiнства.
  Гулiвер адчуваѓ сябе добра фiзiчна, у цэлым мог быць цалкам задаволены. I сапраѓды, да яго вярнулася юнацтва i гэта можна сказаць ёсць самае галоѓнае.
  I чаго яшчэ жадаць. Праѓда з iншага боку ты проста голенькi раб, i гэта нават прыкра. А быць рабом не вельмi добра. Зрэшты, хлопчыкам-рабом куды лепш.
  Вось сапраѓды пры ѓсiх праблемах дзяцiнства даволi шчаслiвая пара. Няхай часам могуць быць канфлiкты з аднагодкамi, цi даводзiцца хадзiць у школу, а то яшчэ i працаваць.
  Хаця... Зразумела ѓ канцы семнаццатага стагоддзя, калi было дзяцiнства Гулiвера гэта быѓ час, калi не вельмi здорава. I няма тых радасцяѓ, што ёсць у дзяцей у дваццаць першым. Ды гэта менавiта так.
  Але ѓсё роѓна дзецi ж маюць зносiны сябар i сябрам i гуляюць. А гэта можна сказаць забаѓка, няхай ты нават паняцця не маеш, аб iснаваннi гульнявых прыставак i смартфонаѓ.
  Хлопцам зрэшты, не далi доѓга плёскацца, i пагналi дзiдамi з вады. А гарачы пясок вельмi моцна печыць пяткi. Праѓда, калi падэшвы мокрыя гэта не вельмi адчуваецца. На затым пачынае нежартоѓна прыпякаць.
  Гулiвер усклiкнула:
  - Палiць моцна ногi! Дайце хоць якi абутак!
  У адказ хлопчык-воiн агрэѓ яго бiзуном, крыкнуѓшы:
  - Маѓчы! Рабам абутак не пакладзена па рангу!
  Дзяѓчынкi-ваяры зрэшты, сталi разносiць плаѓкi. Гэта адзiная вопратка якую маглi насiць рабы. Нiбы ѓ нейкiм Егiпце.
  Хлопчыкi, якiя трапiлi ѓ палон, сталi апранаць хаця б i гэта, што прыкрыць сорам.
  Гулiвер паспрабаваѓ спытаць:
  - Хiба так сустракаюць чужаземцаѓ!?
  I тут жа зноѓ атрымаѓ бiзуном. Зрэшты, прыбраная дзяѓчынка з дыяментавымi завушнiцамi ѓсклiкнула:
  - Лягчэй! Ён усё ж у iх верхавод! Можа, я яму растлумачу?
  Воiн у залатым шлеме кiѓнуѓ:
  - Давай!
  Дзяѓчынка, тупаючы ножкамi ѓ каштоѓных сандалях, падышла да Гулiвера, якi стаѓ хлапчуком i прачырыкала:
  - Усе чужаземцы з мора становяцца па звычаi рабамi i прадаюцца з таргоѓ. Такiя ѓ нас правiлы. Аднак, калi вы хоць нешта ѓмееце рабiць i давядзеце што можаце прыносiць карысць, то ваша жыццё ѓ рабстве будзе не такiм ужо i цяжкiм. А з часам, за заслугi можна атрымаць свабоду. Таксама калi вы выдатна валодаеце зброяй, мы можа вас адправiць у цырк ваяваць як гладыятары. I калi вы i там сябе выявiце добра, то вас возьмуць у войска, а гэта шанец на кар'еру. Гэта значыць, у нас нават рабы могуць жыць нядрэнна i стаць шляхетнымi людзьмi.
  Гулiвер пакланiѓся i адказаѓ:
  - Я лекар-хiрург, магу быць карысны!
  Дзяѓчынка пакiвала галавой:
  - У вашай краiне медыцына развiта слаба. Цi наѓрад вы прынесяце карысць!
  Гулiвер з усмешкай спытаѓ:
  - А што ѓ вас былi ангельцы?
  Дзяѓчынка з дыяментавымi завушнiцамi кiѓнула:
  - Вядома! I не толькi яны! Зразумела ѓсiх iх чакала рабства. А хто быѓ адпраѓлены на вайну!
  Гулiвер спытаѓ:
  - А хiба вам не патрэбны гарматы, пiсталеты, мушкеты?
  Дзяѓчынка рашуча адказала:
  - Не! Мы змагаемся толькi халоднай зброяй! Порах пад забаронай i ѓ нас, i ѓ iмперыi Буйвала.
  Гулiвер здзiвiѓся:
  - Ёсць яшчэ адна iмперыя?
  Дзяѓчынка кiѓнула:
  - Ды i памiж намi iдзе вайна! Толькi ты не думай, што калi б патрапiѓ туды, табе было б лепш. Вас таксама звярнулi б у рабства i выставiлi б на продаж!
  Гулiвер з уздыхам заѓважыѓ:
  - Нажаль! Такi вiдаць наш лёс! Увесь час быць рабом цi палонным!
  Хлопчык у залатым шлеме кiѓнуѓ:
  - Усё яна цябе растлумачыла! Зараз вас павядуць у горад. Там падрыхтуюць да продажу. Не ѓспушце бегчы. За спробу ѓцёкаѓ адразу ж распiнаем на крыжах. Там у горадзе вас таѓруюць, i паголяцца па звычаi валасы нагала. I вывядуць прадаваць. Калi патрапiце на руднi, то паводзьце сябе добра. Тады вас будуць чаргаваць на паверхнi праца i ѓ падзямелле. Так вы можаце пры дастаткова харчаваннi працягнуць не адно стагоддзе!
  Гулiвер свiснуѓ:
  - Не адно стагоддзе, рабом у каменяломнях!?
  Хлапчук кiѓнуѓ:
  - Вось менавiта! Старасцi ѓ нас няма! Радуйся, быць вечным юным. Калi цябе не заб'юць, то праз тысячу гадоѓ твая душа ѓсё роѓна пакiне цела. Але ѓ цябе ёсць яшчэ тысяча гадоѓ наперадзе. Жывi i радуйся!
  I Гулiвера зноѓ агрэлi бiзуном. Перспектыва пражыць тысячу гадоѓ пасля гэтага не надта, то радавала.
  Але з iншага боку, хiба гэта i не выдатна? Але вось цiкава што будзе, калi яна ѓцячэ? Зноѓ стане дарослым, цi застанецца хлопчыкам? Хаця напэѓна пакуль пра гэта яшчэ рана думаць.
  Хлапчукоѓ былых яшчэ нядаѓна матросамi сагналi ѓ адну калону. А гэта дзвесце дзецюкоѓ. Усе напаѓголыя ѓ чорных, рабскiх плаѓках. Сiмпатычныя хлопчыкi, стройныя, але не сказаць хто худыя. Такiя вось даволi мускулiстыя i моцныя на выгляд, i без тлушчу. Скура загарэлая, i зубы ѓсе цэлыя, белыя. I вiдаць зусiм здаровыя.
  Хоць яшчэ не зусiм агрубелi iх босыя падэшвы, але так цярпiма без абутку.
  Падляцела некалькi коннiкаѓ. Таксама хлопчыкi, з бiзунамi ѓ руках. А таксама яшчэ i з'явiлiся на аднарогах дзяѓчынкi.
  Вось i кавалерыя падышла. А разам з ёй пяць дрэсiраваных леапардаѓ.
  Хлапчук на канi i ѓ сярэбраным шлеме папярэдзiѓ:
  - Гэтыя звяры будуць вас ахоѓваць! Калi хто паспрабуе збегчы, яны парвуць на часткi. Кармiць i паiць вас пакуль не будзем - пацерпiце рабы. Потым будзе ежа i вада. Ну i зразумела, паколькi вы ѓсе тут хлопчыкi, то вас паселяць у асобны барак да выстаѓлення на гандаль. Не заманiцеся бунтаваць. Вас пераб'юць, а хто патрапiць у палон будзе ѓкрыжаваны на крыжы цi зорцы. У час пераходу размаѓляць забаронена. Парушальнiкаѓ будзем лупцаваць без жалю. А самых упартых пасадзiм на кольк.
  I яшчэ калi хочаце нешта сказаць, трэба казаць: спадар цi спадарыня, дазвольце звярнуцца. I не забывайце кланяцца!
  Гулiвер, перасiлiѓшы страх, прабулькаѓ:
  - Дазвольце, калi ласка, звярнуцца!
  Юнак у залатым шлеме рыкнуѓ:
  - Ну, кажы!
  Гулiвер, якi стаѓ хлапчуком, папрасiѓ:
  - Не трэба нас звязваць! Мы дадзiм слова гонару, што будзем паводзiць сябе цiха i спакойна i, не будзем уцякаць!
  Юнак у залатым шлеме ѓсмiхнуѓся i адказаѓ:
  - А няѓжо ѓ Ангельшчыне прынята трымаць слова, асаблiва дадзенае чужаземцам?! Тым не менш, мы не будзем апранаць на вас ланцугi, калi вы хаця б гадзiну зможаце паводзiць сябе цiха, i не шумець. Iнакш скуем вас усiх адным ланцужком як катаржнiкаѓ!
  Дзяѓчынка з дыяментамi завушнiцамi заѓважыла:
  - Можа, быць, гэтага юнака я вазьму i пасаджу на понi побач з сабой?
  Юнак у залатым шлеме пакiваѓ галавой:
  - Занадта шмат гонару для голага i бруднага хлопчыка-раба. Можаш яго як сабачку прывязаць за павадок i пусцiць за сабой.
  Дзяѓчынка з усмешкай кiѓнула i прабуркавала:
  - На срэбны ланцужок яго! Якiм мiленькiм хлопчыкам ён зараз стаѓ.
  Юны Гулiвер адчуѓ чарговае прынiжэнне. На яго нiбы на шчанюка начапiлi аброжак, i прыкавалi серабрыстым ланцужком.
  Iншых матросаѓ-хлапчукоѓ нанiзалi на вяроѓку. Яны былi цяпер нiбы хлопчыкi-рабы. Атачы вершнiкi, а частка варты рухалася пеша.
  I вось уся гэтая басаногая каманда рушыла ѓ дарогу. Хлопчыкi-рабы, стаѓшы дзецьмi ѓсмiхалiся, але калi спрабавалi загаварыць атрымлiвалi бiзуны. Бязладна яны затупацелi босымi пяткамi, спачатку па пяску. А потым i па буйным жвiры дарогу.
  Гулiвера-хлапчука цягнулi на павадку. Праѓда, iсцi ѓ дзiцячым целе было лёгка. Ды i дзяѓчынка на понi ѓ каштоѓнасцях не спяшалася. Ёй нават наадварот быѓ цiкаѓны новы спадарожнiк вiзавi. Якi яшчэ нядаѓна быѓ дарослым.
  Яна з усмешкай спытала:
  - Ты быѓ сярод iх самым галоѓным?
  Хлопчык Гулiвер кiѓнуѓ.
  - Да Я!
  I наступiѓ босы, дзiцячай падэшвай на востры каменьчык, пасля чаго ѓскрыкнуѓ.
  Дзяѓчынка ѓсмiхнулася i зноѓ спытала:
  - У цябе былi падарожжы па цiкавых краiнах?
  Хлопчык-раб упэѓнена адказаѓ:
  - Вядома!
  Прыгажуня ѓ каштоѓнасцях папрасiла:
  - Раскажы! Што ѓ цябе было першым i цiкавым?
  Гулiвер, якi стаѓ юным, ахвотна адказаѓ:
  - Зразумела трапленнi ѓ краiну Лiлiпуцiю . Там жылi чалавечкi, тыпу нас людзей, толькi ѓ дванаццаць разоѓ менш!
  Дзяѓчынка, цiкаѓна, спытала:
  - Яны былi такiя як мы, дзецi, цi такiя як вы дарослыя?
  Хлопчык-раб ахвотна адказаѓ:
  - Яны былi як наш выгляд - дарослыя i дзецi, толькi менш у дванаццаць разоѓ.
  Ну i ѓ iх яшчэ не было агнястрэльнай зброi - толькi халодная!
  Дзяѓчынка скрывiла мордачку, якая была ѓ яе мiлая, дзiцячая i адзначыла:
  - Яшчэ да нашай вайны, i агнястрэльная зброя! Бракавала такога шчасця!
  Гулiвер адзначыѓ:
  - Але вы можаце заваяваць з яго дапамогай увесь ваш кантынент!
  Прыгажуня буркнула i праспявала:
  Я не хачу перамогi любой цаной,
  Я не хачу ставiць нагу на грудзi...
  Мы ж не будзем у саюзе з Сатанай,
  Напэѓна, з дарогi нам зусiм не згарнуць!
  Хлопчык-раб, тупаючы босымi, ножкамi, якiя ад буйнога жвiру на дарогах сталi чухацца адзначыѓ:
  - Не заѓсёды дзеля вялiкай мэты варта выконваць правiлы!
  Дзяѓчынка кiѓнула:
  - Ды i я напрыклад, цябе падняцца на прэнг!
  Некаторы час яны iшлi моѓчкi. Гулiвер глядзеѓ на калону хлапчукоѓ, у якiх ператварылiся матросы. Гэта хлопчыкi гадоѓ не старэйшыя за трынаццаць. На выгляд суцэль мiлыя дзецi, праѓда, амаль голыя, босыя, падобныя на рабоѓ. Ды яны i ёсць рабы. Доля чакала зусiм незайздросная.
  Дзяѓчынка спытала:
  - А лiлiпуты калi цябе такога вялiкага ѓбачылi, што зрабiлi?
  Хлопчык Гулiвер з мiлай усмешкай адказаѓ:
  - Яны мяне звязалi!
  Прыгажуня засмяялася i пiскнула:
  - I ты такi вялiкi iм паддаѓся?
  Хлопчык-раб заявiѓ:
  - Яны гэта зрабiлi, калi я спаѓ! Як зрэшты, i вы! Калi б вас своечасова знайшлi, то так проста ѓ вас падобнае не прайшло б!
  Дзяѓчынка кiѓнула:
  - Не сумняваюся! Але звычайна калi ѓ нас на бераг выкiдваюць са дарослымi караблi, то iх насельнiкi апускаюцца ѓ сон. А потым становяцца такiмi ж дзецьмi, як i мы!
  Хлопчык Гулiвер адзначыѓ:
  - Вечнае дзяцiнства... Што ж гэта лепш, чым часовая старасць!
  . РАЗДЗЕЛ Љ 2.
  Дзецi, адна на аднарогу прыгожым i белым, iншы хлопчык-раб у адных толькi плаѓках працягвалi размаѓляць.
  Дзяѓчынка заѓважыла:
  - У iншых мiрах, людзi такiя недасканалыя. Яны старэюць i жанчыны асаблiва з узростам становяцца такiмi агiднымi i выродлiвыя. Старыя маршчынiстыя, гарбатыя, бяззубыя, смярдзючыя. Гэта проста брыдота нейкая!
  Хлопчык Гулiвер, якi iшоѓ на павадку, развёѓ рукамi i адказаѓ:
  - Гэта промысел Божы! Я таксама хацеѓ бы, каб жанчыны i мужчыны не старэлi, але...
  Дзяѓчынка засмяялася i спытала:
  - Ты кажаш промысел Божы? Але ѓ нас было ѓжо некалькi экiпажаѓ, з розных часоѓ. I ѓсе яны прадстаѓляюць Бога па-рознаму. У прыватнасцi ксёндз казаѓ, што правiльная вера каталiцкая, а кiраѓнiк усiх хрысцiян Рымскi Папа!
  Хлопчык Гулiвер пакруцiѓ галавой:
  - У нас iншая крыху вера! I кiраѓнiк царквы кароль! Зрэшты, не ѓсе ангельцы гэтага прытрымлiваюцца. Ёсць пратэстанты розных напрамкаѓ, шмат католiкаѓ, а ѓ iншых краiнах свету, i зусiм рэлiгii iншыя.
  Дзяѓчынка ѓсмiхнулася i спытала:
  - Ды рэлiгiй у вас шмат. Але вы нават ва ѓласнай рэлiгii не можаце разабрацца. Я вось чытала Бiблiю. Там Iсус выразна i наѓпрост кажа, што Бог толькi адзiн i на небе. Тым не менш, апостал Фама стаѓ на каленi i вымавiѓ Хрысту - Гасподзь мой, i Бог мой? Так што атрымлiваецца ѓ хрысцiян два Бога?
  Хлопчык Гулiвер адказаѓ з усмешкай:
  - Не! Не так!
  Дзяѓчынка рыкнула:
  - Як не так! Не можа быць такога, што было адначасова два Багi i адзiн. А ксёндз нават сказаѓ, што i Святы Дух, таксама Бог, так што багоѓ - тры! А бо сказанае выразна: слухай мяне Iзраiль Бог твой Адзiн ёсць!
  Хлопчык-раб з уздыхам адказаѓ:
  - Гэта неспасцiжная таямнiца Тройцы!
  Дзяѓчынка ѓсмiхнулася i заѓважыла:
  - I яшчэ што мяне бянтэжыць. Калi Iсус Усемагутны Бог, то чаму ѓ яго не хапiла сiл, каб нават крыж на Галгофу знесцi? Якi Ён усемагутны Бог, калi нават такога простага зрабiць не можа?
  Хлопчык Гулiвер адказаѓ з разгубленым выглядам:
  - Вялiкая таямнiца: Бог з'явiѓся ѓ плоцi, паказаѓ сябе анёлам, апраѓдаѓся ѓ духу, узьнёсься ѓ славе!
  Дзяѓчынка злосна адзначыла:
  - Дык такiмi словамi таямнiца, можна ѓсё што заѓгодна ѓ свеце растлумачыць. Гэта тлумачэнне, без тлумачэння!
  Хлопчык-раб кiѓнуѓ:
  - Так! Але лепшага няма! А ѓ Бiблii напiсана, што ёсць таямнiцы, у якiя i анёлы намагаюцца пракрасцiся!
  Прыгажуня дастала з сумкi бiзун, i следка пляснула хлопчыка па гладкай, безвалосы спiнцы.
  Гулiверу было не так балюча, як зневажальна.
  А дзяѓчынка вымавiла:
  - Любую недарэчнасць i бязглуздзiцу можна растлумачыць, словам таямнiца!
  I надышла зноѓ паѓза. Хлопчыкi шлёпалi па вострых, гарачых каменьчыках дарогi. Было вiдаць, што iх ступнi яшчэ недастаткова агрубелыя адчуваюць боль, i пакуты. На падэшвах дзяцей з'яѓляюцца пухiры, i ранкi i ѓдары. А вось частка якiя ахоѓваюць з хлопчыкаѓ i дзяѓчынак адважна крочыць басанож, i за доѓгае жыццё i ступнi сталi вельмi мазолiстымi, трывалей скуры ботаѓ i не адчуваюць дыскамфорту. Так што хлопчыкi-рабы стагналi, кульгалi i пакутавалi.
  У Брытанii басанож хадзiць не было прэстыжным - лiчылася прыкметай вельмi беднасцi. I нават дзецi не любiлi фарсiць голымi, круглымi пяткамi. Ды i лета ѓ Брытанii не такое спякотнае. Так што дзецi тут яшчэ не такiя загартаваныя.
  Хлопчык Гулiвер таксама пакутаваѓ. Яго босыя, дзiцячыя ножкi палалi, i ѓжо падэшвы была парэзана, i пакутавала ад спякота камянёѓ. Ён трымаѓся толькi на мужнасцi i ѓпартасцi. Хоць i хлапчук, але ѓсё ж такi мужчына i павiнен трываць, паказаѓшы прыклад мужнасцi.
  Каб хоць неяк адцягнуцца ад пакут, Гулiвер спытаѓ:
  - А ѓ вас Бог ёсць?
  Дзяѓчынка ѓсмiхнулася i спытала:
  - А ты ѓ свайго Бога верыш?
  Хлопчык Гулiвер не надта ѓпэѓнена адказаѓ:
  - Ды веру!
  Прыгажуня кiѓнула i заѓважыла:
  - А чаму ты зараз у рабстве. I твае дзiцячыя ножкi пакутуюць ад вострых i гарачых камянёѓ?
  Хлопчык-раб з уздыхам адказаѓ:
  - Ва ѓсiх ёсць грахi! I гэта адплата за мае грахi! I акрамя таго я вярнуѓ сабе юнацтва, што ѓжо можна назваць i ѓзнагародай!
  Дзяѓчынка ѓсмiхнулася i адказала:
  - Да, магчыма! Ты можаш пражыць тысячу гадоѓ, i ѓ цябе будуць усе свае зубы. Нават калi зуб i выб'юць, ён вырасце. I ѓ цябе не будзе лысiны, бароды, гарба. Ды босыя ножкi хутка агрубеюць i хадзiць па вострых, i гарачых камянях стане нават прыемна!
  Хлопчык Гулiвер кiѓнуѓ.
  - Тым больш! Гэта ѓжо амаль рай! У вечным светлым юнацтве!
  Дзяѓчынка ѓ каштоѓнасцях праспявала:
  Як выдатна ведайце юным быць,
  Бадзёрасць i энергiя вялiкая...
  Ператварыцца няхай паляѓнiчы ѓ дзiчыну,
  А планета стане вечным раем!
  Пасля дзяѓчынка ѓзяла i зняла са сваiх прыгожых, хоць i дзiцячых ножак сандалi з каштоѓнымi камянямi. Злезла з аднарога i пакрочыла басанож разам з хлопчыкам Гулiверам.
  Яе тварык усмiхалася i, дзяѓчынка адзначыла:
  - А яно голымi пяткамi па каменьчыках нават прыемна!
  Хлопчык Гулiвер пагадзiѓся:
  - Так! Сапраѓды можа быць вам i прыемна! Але рэальна балюча!
  Дзяѓчынка задала пытанне:
  - А ѓ што вы верыце? Вось ксёндз казаѓ: праведнiкi пойдуць адразу ѓ рай, вялiкiя грэшнiкi ѓ пекла, а вось тыя, хто грэшнiк мяльчэй у чысцец. А ѓ вас як?
  Хлопчык-раб з уздыхам адказаѓ:
  - Мы не верым у чысцец! У нас цi ѓ рай цi ѓ пекла!
  Дзяѓчынка засмяялася i заѓважыла, шлёпаючы па каменьчыках сваiмi босымi, вельмi прыгожымi, точанымi ножкамi:
  - Але ѓ такiм выпадку, у пекла давядзецца адпраѓляць усiх! Бо бязгрэшных людзей не бывае. Усё грашаць, калi i не справамi, то думкамi. I што iх ваш Бог кiдае ѓ агонь?
  Хлопчык Гулiвер пацiснуѓ плячыма, якiя ѓ яго сталi дзiцячымi i адказаѓ з усмешкай:
  - У нас ёсць вера, што iснуе Божая мiлата, якая ратуе людзей ад пекла. I ѓ прыватнасцi Усемагутны Багi Iсус Хрыстос для таго i пайшоѓ на крыж, каб пакрыць усе грахi людскiя! I яго адкупленчая ахвяра дае нам шанец на выратаванне!
  Дзяѓчынка ѓсмiхнулася i заѓважыла, працягваючы атрымлiваць асалоду ад цеплынёй вострых камянёѓ, якiя ёй казыталi i масажавалi босую падэшву:
  - Вось гэта як раз мне i незразумела! Людзi, забiѓшы Бога Сына, не толькi не сталi лепшымi, але нават павялiчылi колькасць сваiх грахоѓ i злачынстваѓ. I Бог Айцец, iх толькi дзякуючы гэтаму дараваѓ? Хоць па iдэi, за падобнае дзеянне павiнен быѓ наогул iх канчаткова праклясцi?
  Хлопчык Гулiвер уздыхнуѓ i адказаѓ:
  - Гэта таксама вялiкая таямнiца. Таямнiца таго як адбылося адкупленне! Ва ѓсякiм разе, Усявышнi Бог Iсус узяѓ вiну i грахi ѓсяго свету на сябе. А без пралiцця крывi не бывае прабачэннi!
  Дзяѓчынка, шлёпаючы босымi ножкамi, лагiчна заѓважыла:
  - Але ж так нельга! Гэта супярэчыць юрыдычным прынцыпам. Адзiн чалавек за другога яшчэ можа заплацiць штраф, але не мае права адседзець у турме. Ну, а тым больш пайсцi за iншага на смяротную кару. Гэта i вашым Брытанскiм законам супярэчыць!
  Хлопчык Гулiвер кiѓнуѓ у знак згоды:
  - Чалавечым законам, ды супярэчыць! Але Усявышнi Гасподзь Бог Сам усталёѓвае законы i на Зямлi i на Небе! I супраць гэтага не папрэш!
  Дзяѓчынка задала пытанне:
  - I што Божыя законы асудзiлi на смерць нявiннага? Ды яшчэ Усявышняга Бога-Тварца?
  Хлопчык-раб адказаѓ:
  - Усявышнi Бог Iсус узяѓ вiну на сябе! Ён прыняѓ на сябе гнеѓ Божы. I паступiѓ высакародна. А ѓсё астатняе... Ну нехта павiнен быѓ адказаць за грахi i гэта зрабiѓ сам Бог, у асобе свайго Сына!
  Дзяѓчынка лагiчна заѓважыла:
  - Але ж смерць на крыжы Бога Сына не зрабiла чалавецтва лепшым. I толькi дадало яму злачынстваѓ. Атрымлiваецца, для таго каб атрымаць прабачэнне, чалавецтва павiнна было стаць яшчэ больш злачынным? Гэта ж зусiм абсурдна!
  Хлопчык Гулiвер адказаѓ з усмешкай:
  - Неспасцiжныя задумы Божыя. Пагадзiся, што i для мурашак шмат, што ёсць у нас у людзей незразумела!
  Дзяѓчынка засмяялася i адказала:
  - Унiверсальны адказ - неспасцiжна! Так можна ѓсё тлумачыць, нiчога не тлумачачы. Сапраѓды, Бога спасцiгнуць немагчыма i думаць не трэба!
  Хлопчык Гулiвер з уздыхам заѓважыѓ:
  - А ѓ нашым свеце вельмi шмат чаго зразумець немагчыма! Вось, напрыклад, чаму Зямля прыцягвае прадметы? Цi можаце вы даць гэтаму тлумачэнне?
  Дзяѓчынка ѓсмiхнулася i адказала:
  - Ну-так, не ѓсяму можна даць лагiчны i разумны адказ! Але вось пытанне, а чаму мы павiнны верыць у Бога? Бо Яго нiхто не бачыѓ i нiколi. I разам з тым, вы ѓ гэта верыце?
  Хлопчык-раб зноѓ пацiснуѓ плячыма i адказаѓ:
  - Iнакш цяжка растлумачыць iснаванне нашага свету, i розных зорак. Як гэта спасцiгнуць? Нехта iх стварыѓ!
  Басаногая прыгажуня заѓважыла:
  - А як растлумачыць iснаванне Стваральнiка? Нехта ж i Яго стварыѓ?
  Хлопчык Гулiвер наступiѓ босай ножкай, на востры камень i войкнуѓ, затым вымавiѓ:
  - Мы верым, што Бог быѓ заѓсёды!
  Дзяѓчынка засмяялася i заѓважыла:
  - А як мог з'явiцца Бог без прычыны! Для ѓсяго павiнна быць першапрычына!
  Хлопчык-раб адказаѓ:
  - Трэба прыняць за аксiёму, што Бог ёсць. I ѓ гэта верыць. А так калi доѓга думаць i прыкiдваць, дык сапраѓды звар'яцееш!
  Прыгажуня засмяялася i праспявала:
  - Гэта казкi для дзяцей,
  Ты, вядома, у Бога вер...
  Грошы ксяндзам аддавай,
  I тады атрымаеш рай!
  Хлопчык Гулiвер кiѓнуѓ.
  - Нажаль, усё ведаць немагчыма!
  Дзяѓчынка спытала:
  - А чаму людзi старэюць i памiраюць пры ѓсемагутным Богу?
  Хлопчык-раб адказаѓ:
  - Адплата за грэх!
  Прыгажуня адзначыла:
  - Але мы таксама грэшым i не старэем!
  Хлопчык Гулiвер пацiснуѓ плячыма:
  - Чаму вы вечныя дзецi я не ведаю! Ды i вы таксама не ведаеце! Гэтаксама як невядома, чаму ѓ каровы рогi, а ѓ свiннi iх няма!
  Дзяѓчынка падмiргнула хлопчыку-палоннаму i прапанавала:
  - Можа, ты бiзуны хочаш? Цi табе падсмажыць босыя пяткi?
  Хлопчык Гулiвер спытаѓ:
  - А гэта што дакажа?
  Прыгажуня звонка адказала:
  - Што для цябе я Гасподзь Бог!
  Хлопчык-раб смела адказаѓ:
  - Ну, маю душу, ты забiць усё роѓна не зможаш!
  Дзяѓчынка заѓважыла:
  - Цябе могуць адправiць у каменяломнi, што сапраѓднае пекла. А могуць у месца лепшае. Вось, напрыклад, я магу цябе зрабiць сваiм збраяносцам!
  Хлопчык Гулiвер кiѓнуѓ.
  - Дзякуй!
  Дзяѓчынка папрасiла:
  - Раскажы лепш, якiя ѓ цябе былi прыгоды ѓ лiлiпутаѓ?
  Хлопчык-раб адказаѓ з усмешкай:
  - Калi я спаѓ, яны мяне звязалi. Потым, праѓда, далечы паесцi. Ну i абстрэльвалi стрэламi. Далей, было цiкавей. Мяне развязалi i нават далi сякую-такую свабоду. У адказ я iм таксама аказаѓ сякiя-такiя паслугi.
  Басаногая прыгажуня, тупаючы па вострых, нагрэтым каменьчыкамi, сваiмi босымi, дзiцячымi, але вельмi хупавымi ножкамi i ѓсмiхаючыся, спытала:
  - А якiя паслугi ты iм аказаѓ? З тваiм ростам, дамам, мусiць, не вельмi зручна з такiм волатам справу мець!
  Хлопчык Гулiвер усмiхнуѓся i адказаѓ:
  - Я аказаѓ вельмi буйную паслугу. Адвёѓ пяцьдзесят караблёѓ, якiя супернiкi Лiлiпуцii прыгатавалi для дэсанта. I тым самым выратаваѓ iх дзяржаву ад высадкi моцнага войска!
  Дзяѓчынка пляснула хлопчыка далонькай, па голай, чырвонай ад свежага загару спiне i прабуркавала:
  - Вось гэта сапраѓды выдатна! Аказваецца вялiзны рост, можна выкарыстоѓваць з карысцю для справы!
  Хлопчык Гулiвер у адказ праспяваѓ:
  Не толькi палаць, але чадзiць,
  Можа вулкан, можа вулкан...
  Можа ѓ душы, карлiкам быць,
  I велiкан, i велiкан!
  I хлопчык працягваѓ тупаць па вострых, гарачых камянях, сваiмi дзiцячымi, збiтымi, падрапанымi ножкамi. I гэта было балюча i непрыемна. Але мужнае дзiця трымалася.
  I каб адцягнуцца спытаѓ:
  - А ѓсё ж у вас якая вера?
  Дзяѓчынка з усмешкай спытала:
  - А што, па-твойму, абавязкова мець веру?
  Хлопчык Гулiвер кiѓнуѓ.
  - Ва ѓсiх народаѓ ёсць хоць нейкая вера. Нават у дзiкуноѓ!
  Дзяѓчынка пiскнула:
  - Мы не дзiкуны! I не верым у казкi!
  Хлопчык-раб заѓважыѓ:
  - Але вы рызыкуеце страцiць душу!
  У адказ дзяѓчынка заспявала з iронiяй;
  А што Гасподзь меѓ на ѓвазе,
  Ён, абiтая ѓ страшнай далечынi...
  Калi загад аддаѓ да працы,
  Каб мы ѓ сне не знаходзiлiся.
  
  Хоць пышны царскi ѓбор,
  Але чалавека няма скупей.
  Страляе галеча ва ѓпор -
  Наш свет пакут эпапея!
  
  I не вiнаваты ѓ тым Адам -
  Просты савецкi, рускi хлопец...
  Хадзiѓ голы, не хаваючы сорам,
  Як пры царызме пралетар!
  
  Ежы яму даѓ Бог - лiмiт,
  Падножны корм не ведаючы вiдэльцаѓ...
  А хочаш больш будзеш бiт!
  I пiць далонню без бутэлек.
  
  Адам трываѓ такi надзел,
  У нейкiм жудасным, сумна раi!
  Але змей на крылах прыляцеѓ,
  Ён зразумеѓ: чалавек пакутуе...
  
  Ёсць спосаб выйсцi з нетраѓ,
  Пабудаваць горад, даць нашчадства!
  Каб не блукаць па гаi тэрмiн,
  Трэба часам i вераломства!
  
  Я ключ чароѓны з раю спёр,
  Каб Эдэм руцiн пакiнуць...
  Там дзеву здабудзеш мары,
  Хоць можаш у пекла згiнуць!
  
  Ды рызыка вядома хлопчык ёсць,
  Планета гэтая не падарунак...
  Але ты даведаешся сумленне, гонар,
  I здабудзеш, сваю ведай пару!
  
  Адам гэты ключык атрымаѓ -
  Адкрыѓ браму i выйшаѓ з раю.
  Патрацiѓ шмат грэшнiк сiл,
  Па камянях гор вялiкiх ступаючы...
  
  Вось бачыць зноѓ вароты -
  I зноѓ крылаты змей з'явiѓся...
  Сказаѓ: я добры сатана -
  Завала тут сама сабой адкрылася...
  
  Адам увайшоѓ i бачыць ён -
  Такi размаляваны цуд...
  Голая панна за грудам,
  Трэцяць з фарфору золата страва.
  
  Але да чаго ж добрая,
  Адам-хлапчук не стрымаѓся!
  I пацалунак у яе вусны,
  Саладзейшы за мёд аказаѓся!
  
  Яна адказала яму -
  Целы ѓ экстазе бурным злiлiся...
  Не, не клянiце сатану -
  У граху хлопцы з'явiлiся!
  
  Бог выгнаѓ iх з раю, але...
  Планета стала iм жыллём.
  Хоць сонца ѓ людзей адно,
  Затое патомства сталi тысячы!
  
  Ды было вельмi цяжка -
  Патопы, засухi i зiмы.
  Але розум магутнае вясло,
  Стаѓ чалавек тварэннем моцным!
  
  Як анёл можа ён лётаць,
  Як дэман гор рэльеф разбурыць!
  Стварыць дарогу, там, дзе грэбля -
  Дасягнуць любую кропку сушы.
  
  А трэба космасу прастора -
  Мы таксама пакарыць здолеем.
  Дык вось наш грэх не прысуд,
  Не, не нясi поп ахiнею!
  
  Не будзь граху - прагрэсу няма,
  Рух думкi спараджаюць!
  На пропаведзь адзiн адказ:
  Не трэба нам чужога раю!
  I дзяѓчынка злосна тупнула сваёй босай ножкай, прымушаючы скалынаць камянi i падскокваць. I гэта ён зрабiла рашуча.
  Вось гэта сапраѓды дзяѓчынка з вечна юнай краiны.
  Хлопчык Гулiвер заѓважыѓ:
  - Ну, няѓжо вас не палохаюць вечныя, пякельныя мукi?
  Дзяѓчынка ѓсмiхнулася i спытала:
  - А сам, то ты бачыѓ Пекла?
  Хлопчык Гулiвер пацiснуѓ дзiцячымi плячыма i адказаѓ:
  - Сапраѓды кажучы, не!
  Дзяѓчынка ѓсмiхнулася i дадала:
  - А хто-небудзь з людзей у вашай краiне пекла бачыѓ?
  Хлопчык-раб развёѓ рукамi:
  - Не ведаю! Адзiн, праѓда п'янiца, дапiѓся да белай гарачкi i бачыѓ пекла i чарцей. Але дакладна нiхто пра гэта не ведае i не можа ведаць!
  Прыгажуня адзначыла з iронiяй:
  - Вось так вы верыце ѓ дзiцячыя казкi. А папы з вас дзяруць грошы, за казкi!
  Хлопчык Гулiвер пацiснуѓ плячыма i адказаѓ:
  - Справа не толькi ѓ страху перад пеклам. Падпарадкоѓвацца Богу з-пад палкi - гэта зусiм не тое, што трэба Усявышняму. Калi б ён так хацеѓ, дык напэѓна паказаѓ бы ва ѓсёй красе i Рай i Пекла. I нiхто не асмелiѓся б пярэчыць!
  Дзяѓчынка кiѓнула i спытала:
  - I ѓ чым сутнасць праблемы?
  Хлопчык Гулiвер адказаѓ:
  - У тым, што мы Бога не толькi баiмся, але i любiм!
  Басаногая прыгажуня кiѓнула:
  - Гэта добра, што вы Яго любiце! А чаму ён не кахае вас?
  Хлопчык-раб упэѓнена адказаѓ:
  - I Гасподзь Бог любiць нас!
  Дзяѓчынка хiхiкнула:
  - I таму ператварае маладых, прыгожых жанчын у старых. I яшчэ насылае рознага роду стыхiйныя бедствы?
  Хлопчык Гулiвер заѓважыѓ:
  - Хто каго любiць, той таго i чубiць !
  Басаногая прыгажуня хiхiкнула i агрэла ѓдарам бiзуны хлопчыка-раба Гулiвера, прачырыкаѓшы:
  - Я вось цябе кахаю! I таму б'ю!
  Пасля чаго босымi пальчыкам ножак падхапiла каменьчык. Шпурнула яго далей. Прабiла лiсцiк пальмы, што расла ѓздоѓж дарогi. I расплываючыся ва ѓсмешцы, папрасiла:
  - Давай можа, быць праспяваеш! Напрыклад, пра тое як ты любiш Усявышняга Бога?!
  Хлопчык-раб Гулiвер кiѓнуѓ:
  - З задавальненнем!
  Дзяѓчынка грозна папярэдзiла:
  - Але калi мне не спадабаецца, то табе хлапчук падсмажаць босыя, дзiцячыя пяткi!
  Хлопчык-раб у адказ заспяваѓ, сваiм чыстым i вельмi нават прыемным галаском;
  Ззяе прамень сонца, скрозь змрок залатой,
  Прыслаѓ херувiм, мне ад Бога прывiтанне!
  Злых духаѓ атака - разбуджаны рой,
  Нясе апраметная - мноства бед!
  
  Якi творыцца шмат паскудстваѓ - мярзотных спраѓ,
  Жадаеш дабра - застаешся адзiн!
  Кайды парваць, я на часткi хацеѓ,
  Але моцны аброжак, што даѓ уладар!
  
  Я ѓспомнiѓ каханай жаноцкае аблiчча,
  Праз полымя бiтваѓ i навальнiцы прыйду!
  I ѓ сэрца маё, дух свяшчэнны пракраѓся,
  Мне цяжка, стогну, задыхаюся ѓ трызненнi!
  
  Пад намi раѓнiна, дрэѓ дыван,
  Ворагаѓ цемра незлiчоная, устала сцяной!
  Але анёл Гасподнi правiцу працягнуѓ,
  Час перамагаць, i расстацца з нудой!
  
  Хрыста ѓсхваляю - боскi ён,
  У душы маёй грэшнай: Усявышнi спявае!
  Матыѓ усiм знаёмы, у псалмах паѓтораны,
  Дзiда навастры - адпраѓляйся ѓ паход!
  
  Бог свету сустракае са змрочным чалом,
  Святая айчына табой аддана!
  Ты збаяѓся ѓ баi i растаѓся з мячом,
  Цябе пакарыѓ: супастат - сатана!
  
  Адказаѓ я Богу, схiлiѓшыся да зямлi,
  Ды слабы чалавек, яго плоць як вада!
  Калi было туга заклiкаѓ я да цябе,
  Адказ не прыйшоѓ, выжыѓ у сутычцы ледзь!
  
  Прашу аб Усявышнi, дай мне адзiн шанец,
  Каб волю напружыць, перамагчы пекла раць!
  Адказаѓ Хрыстос - бачыѓ згубную гадзiну,
  Але веру тваю, я хацеѓ, выпрабаваць!
  
  Ну што ж iдзi, памалiся - я дарую,
  Пакуты людзей, мне зразумелыя нажаль!
  Ты ѓспомнi Давiда, сунь камень у прашчу,
  Усе грэшнiкi свету - Хрыстовыя сыны!
  
  I вось я змагаюся, на славу Хрыста,
  I льецца паток, кiпячая кроѓ!
  I горы забiтых, не палiчыць ахвяр колькасцi,
  Але веру ѓ Усявышняга Бога любоѓ!
  Дзяѓчынка спачатку моцна агрэла хлопчыка-раба Гулiвера бiзуном. Голы дзяцюк войкнуѓ.
  Затым ухвальна пляснула яго па плячы, адзначыѓшы:
  - Нядрэнна ты праспяваѓ! У цябе талент!
  Гулiвер-дзiця кiѓнуѓ i адзначыѓ:
  - А бiзуном за што?
  Дзяѓчынка ѓпэѓнена адказала:
  - Каб ты ведаѓ сваё месца!
  Хлопчык-раб кiѓнуѓ:
  - Ды я гатовы ведаць! Але сярод лiлiпутаѓ я насiѓ тытул герцага. I гэта было вельмi нават крута!
  Дзяѓчынка хiхiкнула i адзначыла:
  - Ты быѓ герцагам? Гэта вельмi цiкава! А я вось вiкантэса!
  Хлопчык-раб кiѓнуѓ:
  - Вы вiкантэса? Гэта выдатна!
  Дзяѓчынка адзначыла:
  - Я магу загадаць з цябе садраць шкуру жыѓцом, i прысыпаць соллю! Тады ты зразумееш, што значыць са мной цягацца!
  Хлопчык Гулiвер пакланiѓся i адказаѓ:
  - Я поѓны пакоры!
  Дзяѓчынка засмяялася i адзначыла:
  - Твае босыя пятачкi, вельмi вiдаць жадаюць палкi. А яшчэ лепш прыпячы iх распаленым ломiкам. Тады ты зразумееш чаго каштуеш!
  Хлопчык-раб адказаѓ:
  - Я прыму ад вас любое пакаранне!
  Прыгажуня ѓсмiхнулася i адказала:
  - Але я сёння добрая i дарую цябе. Пры ѓмове, што ты мне зноѓ праспяваеш!
  Хлопчык-раб Гулiвер кiѓнуѓ:
  - Я гатовы спяваць дзеля вас хоць увесь дзень!
  Дзяѓчынка зноѓ агрэла яго бiзуном, i раѓнула:
  - Давай спявай!
  I няшчаснае дзiця прынялося выконваць раманс;
   Той подлы хлус, хто казаць пра тое,
  Што быццам Бацькаѓшчына гэта проста пыл!
  Што галоѓнае ва ѓсiм - паляванне за рублём,
  I трэба па плынi лёсу плыць!
  
  Але не такi салдат, краiны Свяшчэннай сум,
  Бо для яго вайна найпершае паклiканне!
  Загад цара просты: змагайся i не трусь,
  Не спалохае смерцi ледзяной дыханне!
  
  I космас гэта тое, што ведае чалавек,
  Дадзена яму лётаць i пакараць прастору!
  Спачатку нясмелы старт, затым круты разбег,
  У галактык мiльёны будзе царства!
  
  Спынiць нельга, хоць кроѓ цячэ ракой,
  Вайна мiж людзей, з дурным вар'яцтвам!
  Паляванне адпачыць, пiрог з'есцi залiѓны,
  I паляжаць у траве пад салодкiм вуллем!
  
  Але шчасце дзе наедзеш, не ѓ небе, нi пекле,
  Яно заѓсёды з табой, i разам з тым далёка!
  Ты шукаеш у нябёсах - выбраннiцу зорку,
  Каб сэрца захаваць у свяшчэннай сечы!
  
  Але Радзiма i ёсць, i сонца, i месяц,
  Яна як дзiвоснае вока - твой заступнiк!
  I калi трэба, то парвiся, хоць да пупа,
  Ох, да чаго тонкiя i рвуцца жыццi нiткi!
  
  Айчына назаѓжды, для ѓсiх народаѓ ты,
  Як акiян, у якiм плёскае шчасце!
  Велiч прыгажосцi, i дзёрзкасць i мары,
  I той агонь кахання, што не згасне!
  Хлапчук-раб праспяваѓ i пакланiѓся. Дзяѓчынка кiѓнула i стукнула яго бiзуном, але на гэты раз лёгенька i прабуркавала:
  - Гэта ты нядрэнна напiсаѓ! Я думаю, катаванне на прэнгу ты гэтым заслужыѓ!
  Хлопчык-раб Гулiвер заскуголiѓ:
  - Не трэба мяне на прэнг!
  Дзяѓчынка запярэчыла:
  - Не трэба! Ты хоць даведаешся, што адчувае хлапчук, калi распаленае жалеза прыпякае босую пятку. Заадно табе будуць выварочваць суставы. I так што нават жылы звядзе i капiтальна выверне навыварат.
  Хлопчык-раб Гулiвер кiѓнуѓ:
  - Воля ваша! Я на ѓсё згодзен!
  Дзяѓчынка хiхiкнула, адзначыла:
  - Ты такi паслухмяны! Ну добра мы цябе будзем катаваць акуратна, каб не пакалечыць. Скажы цябе, калi ты быѓ хлопчыкам, хоць раз лупцавалi?
  Гулiвер шчыра адказаѓ:
  - Ды так, не моцна!
  Дзяѓчынка кiѓнула:
  - А хочаш, каб цябе адлупцавалi вельмi нават моцна?!
  Хлопчык-раб сапраѓды адказаѓ:
  - Вядома ж, не! Я псiхiчна нармальны, i зразумела не люблю калi мне прычыняюць боль!
  Вiкантэса праспявала з усмешкай:
  Шчодрая да вас грэшнiкам Зямля,
  А нябёсы поѓныя пагрозы...
  Мы будзем разам як сям'я,
  Перад навальнiцай так пахнуць ружы!
  Хлопчык Гулiвер усклiкнуѓ:
  Залежыць усё, што ѓ свеце ёсць,
  Ад паднябеснай высi...
  Але наш гонар, але наш гонар,
  Ад нас адных залежыць!
  
  
  
  Прыгоды беглай басаногi ПРЫНЦЭСЫ
  АНАТАЦЫЯ
  Прыгожую скандынаѓскую прынцэсу сiлком выдаюць замуж за старога французскага караля. У роспачы яна ѓ жабраку сукенку збягае, i пачынаецца яе басаногае падарожжа па Францыi, поѓнае небяспек i прыгод.
  . РАЗДЗЕЛ Љ1
  У адным каралеѓстве, што квiтнела ѓ Скандынавii, жыла была прынцэса казачнай прыгажосцi. Яна мела валасы колеру снегу, злёгку прысыпанага залатой пудрай, якi вiлiся, нiбы поѓсць баранчыка. I вось кароль Францыi захацеѓ яе ѓзяць сабе за жонку. I адправiѓ за ёй цэлых пяць караблёѓ з дарагiмi падарункамi.
  Кароль Швецыi прыняѓ падарункi i паслоѓ з пашанай. I пагадзiѓся аддаць сваю дачку. Але тая раптам заѓпарцiлася. У яе быѓ таемны палюбоѓнiк, выдатны бялявы юнак. А кароль Францыi быѓ ужо немалады, i не блiскаѓ прыгажосцю.
  I цудоѓная Аѓгусцiна, так звалi прынцэсу, адмовiлася ехаць. Але шведскi кароль марыѓ аб саюзе з тады вельмi магутнай Францыяй, каб супрацьстаяць царскай Расii.
  I тады ён пайшоѓ на хiтрасць. Запрасiѓ сваю дачку на вячэру. Iмкнуѓся сустрэць яе максiмальна ветлiва. А сам цiшком падлiѓ моцнага снатворнага, ад якога адсякаюцца на тры днi i ночы.
  Прынцэса не падазравала свайго бацьку ѓ каварстве, i без лiшнiх цырымонiй выпiла чырвонае, салодкае вiно.
  I моцна заснула. Яе на залатых насiлках, укрыѓшы аксамiтам i шоѓкамi, перанеслi на флагманскi карабель каралеѓскага, французскага флота.
  I паклалi ѓ абклееную залатой фальгой каюту, i прыставiлi служанак з ганаровай вартай.
  Пасля чаго пяць вялiкiх з гарматамi караблёѓ Вялiкай Францыi адплылi.
  Гарматы шведскага каралеѓства салютавалi iм.
  А дзяѓчына мiрна спала. Яе сны былi лёгкiмi, паветранымi i прыемнымi. Яна бачыла ѓ iх i анёлаѓ, i прамянiстых херувiмам, i выдатную, як сонца Багародзiцу, i шмат чаго яшчэ. Трое сутак запар праспала дзяѓчына, i, магчыма, нiколi яна яшчэ не бачыла такiх яркiх, прыгожых i прыемных сноѓ. Але вось наступiла абуджэнне. I яно аказалася не такiм ужо вясёлым. Аднак прынцэса была разумная. I не стала ѓпадаць у iстэрыку. I пры гэтым, яна цвёрда вырашыла пры выпадку збегчы.
  Але зрабiць гэта цяжка. За ёй увесь час сачылi. Ды i караблi былi нагружаны харчаваннем i вадой i ѓ парты не заходзiлi.
  Але вось прыбылi яны, нарэшце, у Порт-дэ-Кале. I была прынцэса сустрэта з пашанай. Яе лiтаральна нагрузiлi каштоѓнасцямi, нiбы ювелiрную краму.
  I на залатой, абсыпанай дыяментамi карэце з вялiкай аховай павезлi ѓ Парыж.
  Аѓгусцiна яшчэ, зразумела, не магла прачытаць казку пра Герду са Снежнай каралевы, але адчувала сябе не зусiм з талерцы. Яе суправаджаѓ шматлiкi канвой i ганаровы эскорт. Так што разбойнiкi не пагражалi.
  Прынцэса думала аб тым, як збегчы. Iдэй было шмат, але нi адна не падыходзiць.
  I ѓжо калi яна пад'язджалi да Парыжа, яны на шляху ѓбачылi дзяѓчынку. Яна была ѓ iрванай сукенцы, мурзатая i босая. Але пры гэтым прыгожая, i таксама бландынка. I яна, калi яе адмыць i апрануць вельмi станавiлася прахожай на прынцэсу.
  Аѓгустына запрасiла яе ѓ карэту, i папрасiла даць ёй па шляху крыху памыцца. Тым больш лета i спякотна, i зразумела, ты ѓ раскошнай вопратцы, каштоѓнасцях i залатой карэце пацееш.
  Тамака яна спытала дзяѓчыну хто яна.
  Тая адказала:
  - Я Гертруда! Мой бацька быѓ герцаг, а мацi простая сялянка. Яна памерла, i зараз я стала сiроткай-бадзяжкай.
  Аѓгусцiна прапанавала ёй:
  - Давай памяняемся! Ты станеш прынцэсай, а я апрану твае лахманы. Пасля чаго, ты мяне выставiш, i я пайду. А вось ты Гертруда станеш жонкай французскага караля!
  Дзяѓчына, падобная на прынцэсу, цудоѓная бландынка, адмытая ад пылу такая прыгожая i чароѓная, кiѓнула:
  - Добра! Я згодна. Ува мне цячэ кроѓ самога дэ Гiзза. I мама мяне навучыла латынi, i ѓ мяне ёсць паняцце аб палацавых манерах.
  Аѓгустына заѓважыла:
  - Ты iншаземка. Калi што, сышлiся на страту памяцi ад моцнага снатворнага ѓ вiне!
  Гертруда кiѓнула:
  - Я пастараюся ѓжо! А ты?
  Прынцэса рашуча заявiла:
  - А я, як святая, пайду басанож па свеце шукаць шчасця!
  Дзяѓчына заѓважыла:
  - Улетку басанож хадзiць адно задавальненне. Але вось узiмку, так пакутлiва мерзнуць голыя ногi!
  Аѓгустына заѓважыла:
  - Да зiмы яшчэ далёка. А ѓ Францыi, мне казалi, лета доѓгае. Так што я, спадзяюся, змагу неяк прыстроiцца. А можа, i вярнуцца на радзiму.
  Гертруда кiѓнула:
  - У добры шлях!
  Прынцэса пагрэбавала надзець лахманы, якiя былi яшчэ мокрыя пасля мыцця. Яна ѓзяла простую, але чыстую сукенку служанкi. А iсцi вырашыла босы, бо ёй заѓсёды хацелася. Але па-першае ѓ Швецыi лета не такое цёплае як у Францыi, а па-другое, хто дазволiць дачцэ караля хадзiць босы?
  А так прыемна гэта рабiць па кiлiмку i гладкай плiтцы, адчуваючы гэта голай падэшвай дзяѓчыны, амаль дзяѓчынкi.
  А вось як лёгка, калi з цябе зняты ѓсе ѓпрыгожваннi i грувасткая сукенка. На табе толькi амаль балахон белага колеру, ужо замыраны, i даволi кароткi, пакiнуѓшы босыя ногi голымi. Можна было б выбраць у служанак сукенку i багацей, але Аѓгусцiна вырашыла не прыцягваць да сябе лiшняй увагi. А так нават зручней у балахоне на голае цела.
  На развiтанне дзве сяброѓкi пацiснулi адзiн аднаму рукi. Гертруда, наадварот, была вельмi задаволеная, хоць яе i абцяжарылi каштоѓнасцi, асаблiва дыядэма i каралi, а завушнiцы яна наогул начапiла неяк так каб не калоць мочкi вуха.
  Непрыемна было i нагам у каштоѓных туфлях на высокiх абцасах. Але затое зараз яна царская асоба.
  I яе мужам стане сам кароль.
  А Аѓгусцiна пакiнула лазню. I як мага хутчэй затупала босымi, точаным нагамi.
  Калi яна iшла па траѓцы адчувала лёгкiя ѓколы. Але вось уступiла на жвiр. Гарачыя камянi балюча абпалiлi спешчаную падэшву ног дзяѓчыны. Яны ж у яе нiбы ѓ маленькага дзiцяцi. Было балюча, i Аѓгусцiна войкнула.
  I спешна сышла на траву. Тут было лягчэй, але ѓсё роѓна, дзiрван калоѓ яе далiкатныя, сапраѓды найсвятлейшай асобы ногi.
  Аѓгустыне вельмi хацелася павярнуць назад, але яна сцiснула зубы i рушыла далей.
  Яна старалася ѓявiць сабе, што яна святая. А святыя ж цярпелi пакуты.
  Вось Гертруда па нагрэтым жвiры крочыла босая з лёгкасцю i ѓсмешкай. Вiдаць у яе скура на падэшве нiбы капыты вярблюда.
  I яна Аѓгусцiна прывыкне.
  Але пакуль абвыкнеш... Чым больш крочыла прынцэса, тым больш хварэлi яе сколатыя, босыя падэшвы. Для сялянкi гэта дробязь, але для прынцэсы з паѓночнай краiны?
  Тым не менш Аѓгусцiна ѓпарта iшла наперад. Да Парыжа недалёка. А там яна думала, што нешта знойдзе. Але вось яна выйшла на ѓскраiну сяла пад Парыжам. Прыйшлося iсцi па пяску. Што для скручаных травiнкамi ног, таксама вельмi балюча. Дзяѓчына накульгвала на абедзве нагi i стагнала. Яе хiстала.
  Нылi i iкры - хадзiць далёка басанож ёй нязвыкла.
  Плюс ёй захацелася есцi. Якраз час абеду. А шпацыр на свежым паветры абуджае апетыт.
  Дзяѓчына пастукалася ѓ блiжэйшую хатку. Яе адчынiла дзверы гаспадыня - жанчына гадоѓ трыццацi. Яна паглядзела на бадзяжку практычна апранутую ѓ рубiшча са збiтымi, босымi нагамi i заѓважыла:
  - Чаго табе трэба! Я не падаю.
  Аѓгустына бразнула:
  - Дайце мне хоць нейкую робату.
  Сялянка паглядзела на яе больш уважлiва. Твар у Аѓгустыны быѓ бледны, але ѓжо пачырванеѓ ад загару, як i ногi. I вiдаць, што ѓ яе падэшвы далiкатныя i збiтыя, i рукi арыстакраткi, кiпцiкi доѓгiя.
  Сялянка спытала:
  - Ты была служанкай у шляхетнай асобы?
  Прынцэса кiѓнула:
  -Так, была!
  Жанчына кiѓнула:
  - Цябе падобна выгналi. Ну добра. Мне не патрэбная працаѓнiца, дзецi маюцца. Але я табе ѓсё ж дам папрацаваць, каб пакармiць. Кошыкi плесцi ѓмееш?
  Прынцэса ѓздыхнула i адказала:
  - Не спрабавала.
  Жанчына злосна тупнула сваёй босай, загарэлай нагой:
  - Гэта проста, навучышся! Спляцеш пяць кошыкаѓ i атрымаеш абед.
  Аѓгустына кiѓнула. I ѓвайшла ѓ дом. Ён быѓ бедным. Дзецi таксама былi худзенькiя, загарэлыя i басаногiя. Тры дзяѓчынкi i хлопчык плялi кошыкi. Аѓгусцiна прысела да iх. Дзяѓчынка сунула ёй лыка i паказала, як гэта робiцца.
  Прынцэса стала плесцi. Яе пальцы былi ад прыроды спрытныя i моцныя, i яна хутка вучылася.
  Нават Аѓгусцiне стала цiкава, i яна пляла з энтузiязмам. Неѓзабаве з'явiѓся мужчынка з барадой, муж жанчыны, i забраѓ кошыкi. На новую, праѓда, звярнуѓ увагу:
  - Ты такая прыгожая. Магла б зарабляць, нечым больш прыбытковым, чым кошыкамi!
  Сялянка махнула рукой:
  - Яна прыстойная дзяѓчына. Не рабi ёй непрыстойных прапаноѓ.
  Селянiн пакiнуѓ хату, ён адзiн з сям'i быѓ у ботах. Зрэшты, у чэрвенi ѓ Францыi боты насiць не вельмi i прыемна. Але лiчылася, што басанож прыстойна толькi дзецям, ну можа яшчэ i жанчынам, а вось даросламу мужчыну нiяк.
  Аѓгусцiна i дзецi выплелi ѓсё лыка. Пасля чаго, нарэшце, атрымалi кашы i малака. Паела i прынцэса. Простая ежа здалася ёй пасля фiзiчнай працы i пераходу вельмi смачнай.
  Сялянка заѓважыла:
  - Можаш пажыць у нас.
  Аѓгустына адмоѓна матнула галавой:
  - Я хачу вярнуцца на радзiму.
  Жанчына спытала:
  - А дзе твая радзiма?
  Прынцэса шчыра адказала:
  - У Швецыi!
  Сялянка заѓважыла:
  - Далёка. Трэба ѓ порт iсцi. Але ѓ цябе ногi далiкатныя. Трэба каб яны агрубелi, цi надзець абутак.
  Аѓгустына буркнула:
  - Вытрымаю.
  Жанчына спытала:
  - Ты шыць умееш?
  Прынцэса кiѓнула:
  - Трохi песцiлася шыццём, а што?
  Сялянка адзначыла:
  - Зайдзi да Марка. У яго найбагацейшы дом у вёсцы. Ён прадае дываны. Заробiш у яго i на абутак, i на прыстойную сукенку.
  Аѓгустына кiѓнула:
  - Я гэта ѓлiчу.
  Дзяѓчына найсвятлейшых кровей адчула стомленасць, i ѓжо было позна. I яна сказала:
  - Можа, мне дазволiце паспаць?
  Сялянка кiѓнула:
  - Можаш паспаць з дзецьмi на сене. Яны таксама стамiлiся за дзень i паслухмяныя.
  Дзяцей было восем ад пяцi да трынаццацi год. Яны сапраѓды паводзiлi сябе цiха. На сене прынцэса спала ѓпершыню. Але гэта было нармальна для моцнага i здаровага цела. I яна ѓзяла i заснула. I дзецi саплi носiкамi.
  А тым часам, якраз Гертруда прыбыла ѓ Парыж. Нягледзячы на познi час, яе асабiста выйшаѓ сустракаць кароль.
  Былая сялянка i пазашлюбная дачка герцага, i сапраѓды вельмi прыгожая i падобная на прынцэсу. Толькi, зразумела, яе твар смуглы ад загару, i ногi, i значная частка цела. Але Гертруда прыпудрылася i схавала загар.
  Але ѓсё роѓна ёй было некамфортна. Яшчэ седзячы ѓ карэце нiчога. А вось калi спускаеш i iдзеш, то туфлi з нязвычкi шаруюць ногi, i абцасы высокiя - таго i глядзi грымнешся.
  Затое яе сустрэѓ сам кароль. Яму на выгляд ужо за пяцьдзесят. Не вельмi сiмпатычны i маршчынiсты. Але апрануты раскошна. I ѓзяѓ Гертруду пад руку.
  I стаѓ ветлiва распытваць яе аб здароѓi.
  Дзяѓчына-сялянка ад мацi атрымала iнфармацыю аб двары i адказвала даволi талкова. I ѓ цэлым не скардзiлася.
  Кароль даѓ ёй выпiць i прапанаваѓ паесцi. У ложак не цягнуѓ - да вяселля нельга. Гертруда з задавальненнем уплятала стравы, з цяжкасцю сябе стрымлiваючы, каб не паказаць хамства.
  Пасля ежы звычайна напаѓгалодная сялянка пацяжэла. Кароль загадаѓ яе вымыць i пакласцi ѓ ложак.
  Гертруда лягла ѓ ванную. Дзяѓчаты сталi яе церцi i адмываць. Адна з iх адзначыла:
  - Якiя ѓ вас мазолiстыя ступнi.
  Гертруда адказала:
  - А шмат бегала басанож, каб быць моцнай i спрытнай.
  Служанка спытала:
  - А ѓ вашых прынцэс такое прынята?
  Гертруда рыкнула:
  - А гэта ѓжо не ваша справа!
  Дзяѓчына i на самой справе прывыкла хадзiць босы. Асiрацеѓшы, яна нават зiмой цярпела холад. Як яна не хварэла, тупаючы па снезе. Хаця, звычайна на зiму тупала на поѓдзень Францыi.
  Добра, што яе хоць не таѓравалi за крадзеж. Замест гэтага, суддзя мiласэрна загадаѓ ёю бiць палкамi па босых пятках. Гэта балюча i пакутлiва, але затое слядоѓ не пакiдае на скуры. Пасля чаго Гертруда перастала красцi i пачала падзарабляць у сёлах.
  А вось калi б яе адлупцавалi як след, тое гэта было б у ваннай прыкметна. Але ѓсё роѓна яна занадта ѓжо загарэлая. I як бы не выклiкала падобнае падазрэнняѓ.
  Ногi дзяѓчыны вельмi хупавыя па форме. Але ступнi i на самай справе такiя цвёрдыя, трывалей скуры ботаѓ.
  Але служанка прамаѓчала i далей пытанняѓ не задавала.
  Абмыѓ самазваную прынцэсу, яе паклалi ѓ ложак. Нязвыкла, калi ты тонеш у пярынах. Але Гертруда ѓзяла i заснула, i пагрузiлася ѓ сны.
  На наступны дзень Аѓгусцiна прачнулася. На сняданак ёй далечы хлеба i кiслага малака. I сялянка прапанавала сплесцi яшчэ два кошыкi.
  А потым прынцэса адправiлася далей у дарогу.
  Яе параненыя ступнi за ноч падпалiлi i iсцi стала крыху лягчэй. Але ѓсё роѓна балюча. Асаблiва, калi яна выйшла на дарогу са жвiру. Прыйшлося зноѓ перайсцi на траву. Дзяѓчынка пайшла далей. Яна сцiснула зубы i напружылася. Трохi яе ногi разагрэлiся i стала лягчэй.
  Нарэшце наперадзе з'явiлiся i сцены Парыжа. Горад вельмi вялiкi, часы калi ѓжо сканчалася сярэднявечча i пачынаѓся новы час. I ѓжо iдзе iндустрыялiзацыя.
  Але i халодная зброя яшчэ не знiкла. Сямнаццатае стагоддзе - асаблiвы час.
  Аѓгусцiна крочыць сабе па траве, шпiлька, часам даводзiцца з пятак даставаць калючкi.
  Нарэшце прынцэса зноѓ вымушана выйсцi на дарогу. Балюча i горача. На шчасце, сонца схавалася за хмарамi i не так моцна палiць. Але затое колецца.
  З вялiкай цяжкасцю Аѓгусцiна крочыць. Яна зноѓ кульгае на абедзве нагi, i адчувае моцны боль. Але выяѓляе сiлу духу i iдзе.
  Усё блiжэй i блiжэй вароты. Там варта... На чарговую босую, жабрачку не звяртаюць увагi. Людзi ѓваходзяць i выходзяць. Многiя жанчыны i большая частка дзяцей таксама басаногiя. Але яны не так баяцца камянёѓ на дарозе. А Аѓгусцiна пакутуе.
  Але вось яна i ѓ Парыжы. Тут маставыя каменныя i крыху раѓнейшыя. Ужо не так балюча. Але ѓсё роѓна, разбiтыя ногi дзяѓчыны моцна пакутуюць. I бачныя нават сляды ледзь-ледзь вылучаецца крывi.
  Аѓгустына iдзе сабе i трывае. Горад вялiкi i даволi брудны. Жабракi дзецi шуруюць усюды.
  Аѓгустына крочыць. I думае, што ёй рабiць? Да караля, вядома, у любым выпадку звяртацца нельга. А калi да кагосьцi з герцагаѓ i графаѓ. Але цi павераць яны, што басаногая дзяѓчына ѓ балахоне - дачка шведскага караля?
  Так можна i да ката трапiць.
  Але што рабiць? Аѓгусцiна не ведала. Яе iкры зноѓ занылi, i адчувалася стомленасць.
  Дзяѓчына прысела на прыступкi, стала адпачываць. Яна пераводзiла дыханне, i церла збiтыя падэшвы, якiя страшна свярбелi.
  Да яе падышоѓ хлапчук. З выгляду даволi прыстойна апрануты i ѓ чаравiках.
  Прычым новых i лакiраваных.
  Паглядзеѓшы на Аѓгусцiну, заѓважыѓ:
  - Такая прыгожая i такая жабрака?
  Прынцэса падняла галаву i адказала:
  - Шукайце сабе скарбы на нябёсах!
  Хлапчук кiѓнуѓ:
  - А ты разумная! Ведаеш, можна такi як ты весцi куды лепшае жыцьцё.
  Разумная Аѓгустына заявiла:
  - Я сабой гандляваць не буду.
  Хлапчук кiѓнуѓ:
  - I на гэтым ты таксама магла б зарабляць. Але ёсць iншы шлях!
  Прынцэса здзiѓлена спытала:
  - I якi?
  Юны махляр адзначыѓ:
  - Можам, цябе апрануць, прыабуць i прыбудаваць у багатую хату служанкай.
  Аѓгустына спытала:
  - А што ѓзамен?
  Хлапчук у фраку адказаѓ:
  - Адчынiш патрэбным хлопцам дзверы, калi гаспадароѓ не будзе ѓ хаце.
  Прынцэса пагардлiва фыркнула:
  - Думаеш я пайду на гэта?
  Юны махляр заѓважыѓ:
  - А чаго ты хочаш?
  Аѓгустына з уздыхам адказала:
  - Шчыра працаваць!
  Хлопчыка пацiснуѓ плячыма:
  - Гэта можна. Але ѓкалываць за грошы дурное, калi можна мець стан.
  Дзяѓчына пацiснуѓ плячыма i адказала:
  - Я ѓ Парыжы доѓга не затрымаюся.
  Юны махляр заѓважыѓ з усмешкай:
  - Я гэта бачу!
  I ён адышоѓ ад дзяѓчыны. Адпачыѓшы i адчуѓшы голад, Аѓгусцiна рушыла далей. Яе ногi вельмi моцна хварэлi ѓ першыя хвiлiны, але разагрэлiся i боль аслабла.
  Аѓгусцiна рухалася цяпер больш энергiчна. I ѓсё больш хацелася есцi. Але ѓкрасцi было небяспечна - караюць. Часы не лiберальныя. Могуць i таѓраваць, i балюча высячы, цi адправiць на катаргу. А часам яшчэ i вешаюць зладзюжак. Няхай i не заѓсёды.
  Аѓгусцiна рухалася ѓсё больш энергiчна. I яе збiтыя падрапаныя пяткi замiльгалi.
  Тут яе заѓважыѓ з карэты спадар i крыкнуѓ:
  - Iдзi сюды!
  Аѓгусцiна падскочыла да яго:
  - Я гатова!
  Чалавек у цылiндры заявiѓ:
  - Хочаш зарабiць на хлеб, жабрака?
  Прынцэса, якую голад мучыѓ усё мацней, кiѓнула:
  - Вядома!
  Спадар кiѓнуѓ:
  - Аднясi ѓ Луѓр гэты лiст!
  Аѓгустына кiѓнула:
  - Я гатова! А дзе Луѓр?
  Сеньёр адказаѓ:
  - Гэта ѓсё ведаюць, спытаеш! I перадасi спадарынi Догвiль .
  Прынцэса падхапiла лiст i кiнулася з iм бегчы. Яна адчувала натхненне. I раз-пораз пыталася, дзе Луѓр. Ёй паказвалi.
  Аѓгусцiна дабегла да палаца. Тут у ѓваходу яе тармазнула страху. Прынцэса заявiла:
  - Я да спадарынi Догвiль з лiстом!
  Стражнiкi выклiкалi лейтэнанта. Той узяѓ у рукi лiст. Паглядзеѓ на герб i адказаѓ:
  - Я сам перадам яго! А гэтую шынку ѓ Шатле !
  Стражнiкi кiнулiся да Аѓгустыны i заламалi ёй рукi. Дзяѓчына войкнула.
  Лейтэнант паглядзеѓ на яе больш уважлiва i адзначыѓ:
  - Якiя ѓ цябе цудоѓныя валасы, iх можна прадаць за вялiкiя грошы!
  Стражнiк адзначыѓ:
  - Яна сама цудоѓная!
  Лейтэнант кiѓнуѓ.
  - Давай, iдзi за мной красуня. Можа, ты i ѓцячэш турмы.
  Стражнiкi адпусцiлi Аѓгусцiну. Яна рушыла за лейтэнантам. Той пайшоѓ наперад.
  I тут Аѓгусцiна як iрване. Босыя ногi прынцэсы лёгкiя, плюс яшчэ i страх. I яна панеслася нiбы лань.
  Стражнiкi ѓ латах млява паспрабавалi яе дагнаць, але пад адсталi. Аѓгусцiна пабегла ва ѓсю спрыт. I iмчалася даволi доѓга, але потым стамiлася i выматалася.
  Прысела адпачыць... Да яе падбег хлапчук гадоѓ дванаццацi. Ён быѓ босы i ѓ лахманах. Працягнуѓ Аѓгусцiне яблык, сказаѓшы:
  -Паясi, мiлая!
  Прынцэса ѓзяла i з'ела. Пагрызла яго з вялiкiм задавальненнем i ѓсмiхнулася.
  Хлапчук кiѓнуѓ ёй:
  - Можаш атрымаць працу. Яна цяжкая, але з голаду не памрэш.
  Аѓгустына спытала:
  - Што я павiнна рабiць?
  Хлопчык адказаѓ:
  - Круцiць помпу. Звычайна гэта робяць хлапчукi. Але гаспадар атрымаѓ ад палiцыi загад - наняць дзяѓчыну. Пакуль яшчэ не прыйшлi, можаш устаць.
  Аѓгуста з уздыхам адказала:
  - Я гатова.
  Дзяѓчына адправiлася разам з хлапчуком да гаспадара.
  I тут жа была расчараваная. Ужо тузiн дзяѓчынак стаяѓ на ѓваходзе i гатова была працаваць.
  Прынцэса здрыганулася... Але на гэтым непрыемнасцi яе не скончылiся. Раптам за яе спiной пачулася валтузня i ѓзнiк велiзарны сабака. Яна кiнулася на дзяѓчыну. Тая паспрабавала ѓцячы, i была тут жа дагнана.
  За сабакам з'явiѓся дваранiн у гарнiтуры, стражнiкi i ѓжо знаёмы лейтэнант.
  Той усмiхнуѓся i адзначыѓ:
  - У Шатле , гэтую красуню!
  Аѓгусцiне звязалi ззаду рукi i павялi ѓ турму. Стражнiкi звялi разам локцi дзяѓчынцы i вывярнулi плечы, ад чаго было так балюча. I павялi яе пад канвоем.
  Зусiм яшчэ юная дзяѓчына iшла апусцiѓшы нiзка галаву. Яе цудоѓныя валасы спускалiся нiжэй плячэй. Босыя, збiтыя ѓ кроѓ ногi тупалi па каменным бруку Парыжа.
  Яна выглядала нявiнна i кранальна, калi б не занадта кароткi рубiшча.
  Вось так прынцэсу, дачку i спадчыннiцу немалой дзяржавы, зараз босую i ѓ жабраку сукенку вядуць у турму. А Шатле , гэта турма для простага люду, у адрозненне, напрыклад, ад Бастылii, дзе сядзяць багатыя людзi.
  Аѓгусцiна ѓзяла i праспявала:
  Час наступлення, амаль ужо настае,
  Каралеву босую вядуць на эшафот!
  Лейтэнант усмiхнуѓся:
  - Вось так! Яшчэ i абраза яе вялiкасцi каралевы! Цябе ѓ Шатле чакае цэлы пук розаг, i жароѓня для падсмажвання пятак.
  Аѓгустына нясмела вымавiла:
  - Што мяне яшчэ i катаваць будуць?
  Лейтэнант каралеѓскай гвардыi кiѓнуѓ:
  - Так! Бадзяжнiцтва, уцёкi з-пад варты, абраза каралеѓскай вялiкасцi, дастаѓка любоѓных лiстоѓ, з магчымай змовай. Аб дзетка цябе чакае кат i прэнг.
  Прынцэса збялела i запнулася. Вось яе давялi да змрочнага замка Шатле .
  Гэта была турма ад якой несла смуродам, а камеры перапоѓненыя простым людам. Ня тое што ѓ Бастылii, дзе ѓ кожнага вязьня асобная, добрая камэра.
  Аѓгусцiну адвялi ѓ жаночае аддзяленне. Вакол былi сцены i рашоткi. Пры заключэннi спачатку ператрус. Акрамя рубiшча на Аѓгусцiне нiчога не было. Яго сарвалi дзве моцныя, магутныя, мужападобныя наглядчыцы. Яны надзелi перад ператрусам пальчаткi. I сталi груба мацаць голае цела прынцэсы. Дзяѓчына ледзь не страцiла прытомнасць ад сораму i страху.
  Ёй зазiрнуѓ i рот, паглядзелi ѓважлiва ноздры i вушы. Нават запалiлi газавы ражок, каб лепей было вiдаць. Потым самае зневажальнае, калi прымусiлi рассунуць ногi.
  Аѓгусцiна праверашчала:
  - Я нявiннiца асцярожней!
  Дасведчаныя цёткi зараз яе мацалi мякка i акуратна. Адна з iх адзначыла:
  - Такая прыгожая i цэлая!
  Старэйшая наглядчыца адзначыла:
  - Так, гэтая птушка можа прынесцi немалы прыбытак!
  Потым Аѓгусцiна зноѓ закрычала ад болю, калi пальцы ѓ пальчатках глыбока i груба ѓварвалiся ѓ пятую кропку.
  Наглядчыца ѓсмiхнулася:
  - Цярпi мiлая! Вы там часта хаваеце каштоѓныя камянi i кольцы.
  Аѓгусцiна лiтаральна згарала ад сораму i болю. Нiбы саджаюць цябе на кол.
  Потым ёй памацалi i ногi.
  Назiральнiца заѓважыла:
  - У яе далiкатныя i збiтыя падэшвы. Яна вiдавочна не просты чалавек.
  Аѓгустына бразнула:
  - Я прынцэса!
  Старэйшая наглядчыца крыкнула:
  - Маѓчы, цi я цябе адпраѓлю ѓ камеру да вар'ятаѓ.
  Ператрус завяршылi. Пасля чаго, Аѓгусцiну аблiлi вядром з цёплай нагрэтай на сонца вадой. I па загадзе старэйшай, выдалi паласатую адзежу.
  Тая заѓважыла:
  - Па правiлы цябе трэба было б падстрыгчы i адправiць у агульную камеру. Але ты такая прыгожая i цнатлiвая, што з цудоѓнымi валасамi будзеш каштоѓней! Табе, як прынцэсе, адвядуць асобны пакой з кратамi, а там тваю долю вырашыць камендант Шатле .
  Назiральнiца заѓважыла:
  - Яе некранутасць можна прадаць з малатка.
  Старэйшая пагадзiлася:
  - Гэта вырашыць камендант. Без яго мы не маем права. А зараз яе адвязем у прывiлеяваны сектар.
  З нумарком i ѓ паласатай сукенцы, але па-ранейшаму босая, прынцэса была паведзена па пыльных, абшарпаных мноствам калiдорах.
  Звычайна ѓ Шатле ѓтрымлiваецца ѓ камерах па многу зняволеных. Але ёсць i асаблiва небяспечныя разбойнiкi, якiх iмкнуцца ѓтрымлiваць асобна ад саѓдзельнiкаѓ. I дзяѓчаты, якiх выкарыстоѓваюць на ѓвазе асаблiвай прыгажосцi, каб лашчыць багатых клiентаѓ.
  У асобную камеру адвялi i Аѓгусцiну. Там быѓ ложак з матрацам з саломай i нават люстэрка, а таксама месца для таго, каб спраѓляць патрэбу са змывам. У параѓнаннi з агульнымi камерамi, дзе страшны смурод, i дзяѓчынкi лiтаральна сядзяць сябар на сябру - сапраѓды амаль курорт. А зiмой тут нават за сцяной камiн ёсць.
  Аѓгустыне прынеслi хлеб i збанок з вадой. Пакуль яе яшчэ не паставiлi на забеспячэнне з узмоцненым харчаваннем, каб дзяѓчаты, якiя абслугоѓваюць клiентам, не былi худымi.
  Прынцэса, будучы галоднай i стомленай, ахвотна паела i чорнага хлеба, выпiѓшы вады.
  Пасля чаго, яе страѓнiк запоѓнiѓся, яна пацяжэла i заснула. Так пайшла яе першая ноч у французскай турме.
  . РАЗДЗЕЛ Љ 2.
  Палоннай прынцэсе ѓ турэмнай камеры на саламяным матрацы снiлася, быццам яна камандуе палком анёлаѓ. I яны змагаюцца з войскам Люцыпара.
  Сышлiся крылатыя анёлы i крылатыя дэманы. I сталi секчы мячамi. У анёлаѓ мячы блакiтныя, у дэманаѓ чырвоныя. Пышная прынцэса, якая стала ѓ сне ваяѓнiцай, ваюе з Люцыпарам. I бой iдзе вельмi нават разлютаваны.
  Люцыпар вельмi прыгожы светлавалосы юнак, атлетычнага целаскладу з рэльефнай мускулатурай. Не скажаш, што гэта сатана, чыiм iмем палохаюць дзяцей.
  Наадварот, ён самы цудоѓны i дасканалы анёл. Такога прыгожага юнака Аѓгусцiна яшчэ не бачыла.
  Тым не менш, яны сякуцца на мячах, i з клiнкоѓ злятаюць iскры.
  Люцыпар спытаѓся ѓ яе:
  - Ты хто?
  Аѓгустына ѓпэѓнена адказала:
  - Прынцэса-анёл!
  Святланосны адказаѓ:
  - Дзеля чаго нам бiцца?
  Дзяѓчына-прынцэса з уздыхам адказала:
  - Не ведаю. Але трэба!
  Люцыпар узяѓ i заспяваѓ:
  Кроѓ пралiць на полi лаянцы,
  Вам дзяѓчаты не ѓпершыню...
  Але яе, лiчы, як бруду,
  На Парыжскай маставой!
  Аѓгусцiна з энтузiязмам падхапiла:
  Бог нам шаблi даѓ,
  Не магу спынiць я...
  У грудзi якi ѓлятае метал,
  Кровапралiцце, кровапралiцце!
  I мячы зноѓ сутыкнулiся, выбiваючы снапы iскраѓ.
  Люцыпар задаѓ дзяѓчына пытанне:
  - А чым дабро адрознiваецца ад зла?
  Аѓгусцiна збянтэжылася i прабуркавала:
  - Ну... чым дзень адрознiваецца ад ночы...
  Святланясучы анёл адказаѓ:
  - Дзень - гэта, вядома ж, добра! Але i ноч нядрэнна. У цёмным небе такiя цудоѓныя зоркi.
  Прынцэса-анёл пагадзiлася:
  - Так, дакладна. Я кахаю глядзець на зоркi, асаблiва ѓ тэлескоп.
  Люцыпар з усмешкай кiѓнуѓ:
  - Так, зоркi - гэта выдатна, як i месяц.
  Аѓгустына са смакам праспявала:
  Месяц, месяц, кветкi, кветкi,
  Як часта ѓ жыццi не хапае,
  Людзей i дабрынi, i дабрынi!
  Святланясучы анёл дадаѓ:
  - Мы ѓсiм закаханым давяраем,
  Надзеi i мары, i мары!
  Прынцэса кiѓнула анёлу, якi i нёс святло, як Праметэй i, адначасова, лiчыѓся князем цемры.
  А на самой справе, хто такi Люцыпар? Хрысцiяне вучаць: - Бог абсалютнае дабро, сатана абсалютнае зло. Але па Бiблii Бог забiѓ шмат мiльёнаѓ людзей, сатана толькi дзесяць чалавек. Так што дабро i зло тут такiя дзiѓныя.
  Бог ёсць любоѓ? Але гэта ёсць дзiѓнае каханне.
  Калi большасць чакае вечная мука ѓ возеры вогненным i серным, а меншасць вечная казарма - тыпу турмы ѓ тропiках. Дык атрымлiваецца ж?
  Аѓгустына была разумная дзяѓчынка, i ёй таксама здавалася дзiѓным, што большасць людзей асуджана на вечныя, пякельныя пакуты. Але з iншага боку, што iсцiна?
  I Хрыстос - цi Бог Ён?
  Бо сапраѓды, стаѓ бы Бог, якi знiшчыѓ амаль усё чалавецтва ѓ днi Ноя i, пакiнуѓшы з мiльёнаѓ толькi восем чалавек, так прынiжаць сябе i памiраць пакутлiва на крыжы?
  I яшчэ малiцца за катаѓ. Цi падобна гэта на праѓду?
  Аѓгустына сама дзiвiлася, наколькi Бог Iсус не падобны на Грознага Бога Старога запавету!
  Люцыпар адгадаѓшы яе думкi, спытаѓ:
  - Можа, хопiць бiцца?
  Прынцэса ѓ адказ з лютасцю заспявала:
  Усе людзi на адной планеце,
  Павiнны заѓсёды сябраваць...
  Павiнны заѓсёды смяяцца дзецi,
  I ѓ мiрным свеце жыць...
  Павiнны смяяцца дзецi,
  Павiнны смяяцца дзецi!
  Павiнны смяяцца дзецi!
  I ѓ мiрным свеце жыць!
  Пасля гэтых слоѓ меч у руках Аѓгустыны ѓзяѓ i ператварыѓся адразу ж у пышны букет руж. I ад iх зыходзiѓ водар.
  Дзяѓчына-прынцэса з лютасцю праспявала:
  Побач, побач радасць i бяда,
  Трэба, трэба, цвёрды адказ!
  Сонечнаму свету, так, так, так!
  А людзей разрыву - не, не, не!
  Люцыпар у адказ праспяваѓ:
  Людзi прашу вас, цiшэй, цiшэй,
  Войны няхай згiнуць у iмзе...
  Бусел на даху, шчасце пад дахам,
  Мiр на Зямлi!
  I яго меч таксама ператварыѓся ѓ пышны, духмяны куст маргарытак.
  I анёлы, i дэманы спынiлi ваяваць. У iх руках зброя ператварылася ѓ цудоѓныя творы флоры.
  I ѓсе хорам праспявалi:
  Павiнны смяяцца дзецi,
  Павiнны смяяцца дзецi!
  Павiнны смяяцца дзецi!
  I ѓ мiрным свеце жыць!
  Прынцэса-вязня прачнулася. Прагучаѓ сiгнал да ѓздыму. Вязняѓ Шатле павiнны былi адвесцi на сняданак, а потым i на працу.
  Аѓгусцiну паднялi з ложа, i далi вядро вады памыцца i пачысцiць зубы. Потым прынеслi аѓсянкi з хлебам i крыху малака.
  Прынцэса паела... Яна ѓжо стала зусiм непатрабавальнай дзяѓчынай. На самой справе, чаго ёй яшчэ патрабаваць.
  Потым Аѓгусцiну адвялi на працу. Паколькi шыць яна не вельмi ѓмела, ды i заказаѓ не хапала, прынцэсу адправiлi круцiць жорнаѓ. Такiм чынам перамолвалi збожжа на муку.
  Праца была цяжкая i нудная. Аѓгустына адчувала боль у сваiх збiтых нагах, iдучы па камянях двара. Босыя падэшвы сталi чухацца, фармавалiся на парэзаных ступнях свежыя мазалi. I гэта пакутлiва балюча.
  Аѓгусцiна i яшчэ тры дзяѓчыны круцiлi кола. А зверху сыпалася зерне. I не спынiцца i не перавесцi дыханне. Вельмi цяжкая праца. Але дзяѓчынкi ѓжо ѓцягнулiся, а iх босыя ступнi лiтаральна арагавялi. Яны ѓ iх мазолiстыя, нiбы капыты вярблюда. А Аѓгусцiна толькi нядаѓна стала басаножкай, i не так звыклая да працы. I ѓ яе iкры хутка сталi хварэць i каленкi, i спiна. Проста катаванне, а не праца.
  А над iмi стаiць наглядчык, i крыху павольней круцiцца кола, як агрэе бiзуном.
  Нiбы яны рабынi ѓ Старажытным Рыме. Так, была ты нядаѓна спадчыннай прынцэсай, магла стаць жонкай караля Францыi - на той момант найвялiкшай дзяржавы планеты. А цяпер ты басаногая зняволеная ѓ iрванай, паласатай сукенцы з нумарком. Твае плечы аголеныя, а ногi амаль да сцёгнаѓ голыя. I ты пакутуеш. Аб ад камянёѓ пад босымi нагамi, i фiзiчнай нагрузкi, i бiзуны, i знявагi.
  Аѓгусцiна пакутавала яшчэ i ад смагi. Усё ж лета i душнавата. Вельмi цяжка круцiць кола. Але яе арганiзм юны i ад прыроды здаровы. Вось адчыняецца другое дыханне, i становiцца лягчэй.
  Дзяѓчына адчувае, што i босыя ступнi задубелi i амаль нiчога не адчуваюць.
  Каб адцягнуцца ад болю i стомленасцi, дзяѓчынка спрабуе сабе нешта ѓявiць.
  Вось, напрыклад, каралева патрапiла ѓ палон да злога iмператара. I яе адвялi да ѓладара.
  Той загадаѓ ёй:
  - Пакахай мяне!
  Аднак у адказ рушыла ѓслед ганарлiвае:
  - Не!
  I па загадзе дыктатара, каралеву паднялi на прэнг! Паднялi, спачатку сарваѓшы ѓсю вопратку да нiткi. Потым ганарлiвую ѓладальнiцу паднялi да самай столi. Да скляпенняѓ. А потым вяроѓку адпусцiлi. Каралева ѓпала ѓнiз. Каля самай падлогi вяроѓка нацягнулася. I маладая жанчына ѓскрыкнула i ад болевага шоку страцiла прытомнасць.
  На яе вылiлi вядро халоднай вады. Маладая жанчына прыйшла ѓ сябе.
  Старэйшы кат кiѓнуѓ i вымавiѓ:
  - Будзеш любiць дыктатара?
  Каралеве было балюча i страшна, ёй вельмi сорамна голай вiсець перад катамi, якiя яхiдна шчэрыць рожы.
  Старэйшы катаваѓ кiѓнуѓ. Пачалi зноѓ паднiмаць аголеную жанчыну ѓгору. Вяроѓка зноѓ, якi раз нацягнулася. I каралеву на прэнгу паднялi да самай столi.
  Затым яна замерла. Бледная скура найсвятлейшай асобы блiшчала.
  Пасля вяроѓку зноѓ адпусцiлi. Цела дзяѓчыны павалiлася ѓнiз. I яна спачатку здрыганулася ад страсення. А потым, калi вяроѓка нацягнулася, яна як залямантаваѓ ад дзiкага расцяжэння.
  I зноѓ страцiла прытомнасць.
  Старэйшы кат кiѓнуѓ... Каралеву зноѓ аблiлi ледзяной вадой узятай з вялiкай глыбiнi.
  Маладая жанчына прыйшла ѓ сябе.
  Старэйшы катаваѓ спытаѓ:
  - Пакахаеш iмператара!
  Каралева адчайна зароѓ:
  - Не!
  Старэйшы кат загадаѓ:
  - Трэцi раз яе задраць!
  I зноѓ каралеву сталi паднiмаць каты ѓверх. Катаванне расцяжкай звычайна вельмi нават эфектыѓная. I ѓ вынiку гэтага катавання, многiя магутныя мужчыны ламалiся i гатовы былi на ѓсё.
  Але прыгожая, найсвятлейшая крывi жанчына, працягвала маѓчаць. I яе зноѓ паднялi да самай столi. Ён быѓ выгнуты, i камянi сырыя i шэрыя.
  I вось каты застылi дзяѓчыну ѓ паветры. А потым узялi i рэзка са смакам апусцiлi вяроѓку.
  Нагая каралева павалiлася ѓнiз, i вяроѓка зноѓ нацягнулася ля самай падлогi. I зноѓ маладая жанчына лямантуе i губляе прытомнасць.
  I яе твар такi бледны i сiнi ад болевага шоку. I зноѓ на яе льюць каты ваду. Каралева аголеная i змучаная прыходзiць у сябе не адразу. Яе даводзiцца яшчэ бiць па шчоках.
  Нарэшце вочы расплюшчылiся.
  Старэйшы кат спытаѓ:
  - Будзеш казаць? Гэта значыць, згодна стаць наложнiцай iмператара?
  Каралева, дрыготкiм мовай, прашыпела:
  - Не! Лепш памерцi!
  Галоѓны катаваѓ сказаѓ стомленым тонам:
  - Дзесяць удараѓ пугай у паѓсiлы!
  Каралеву крыху прыѓзнялi на прэнгу. I кат размахнуѓся i не моцна ѓдарыѓ яе па спiне. Маладая жанчына цяжка ѓздыхнула. А катаванне працягваѓ бiць.
  Яго ѓдары бiлi мерныя i дакладныя. На белай спiне дзяѓчыны надзьмулiся чырвоныя палосы.
  Скончыѓшы бiць, катаваѓ запытальна паглядзеѓ на старэйшага ката.
  Той спытаѓ:
  - Згодна ты стаць наложнiцай iмператара?
  Каралева правiшчала:
  - Ты мне не тыкай!
  Старэйшы кат загадаѓ:
  - Пяць удару пугi ѓ поѓную сiлу!
  Кат размахнуѓся i ѓрэзаѓ. Белая скура каралевы лопнула. I палiлася кроѓ.
  Маладая жанчына ѓскрыкнула. Але тут жа сцяла губу i сцiснула зубы. Кат зноѓ ударыѓ яе з усяго размаху.
  Каралева маѓчала, але стала яшчэ бялейшая. Яе дыханне цяжкае, з аголенай грудзей, на якой зiхацяць рубiнаѓ соску, падаюць кропелькi поту.
  Кат бiѓ, скура лопалася, i сцякала струменьчык крывi.
  Скончыѓшы бiць, ён зноѓ паглядзеѓ на верхавода.
  Старэйшы катаваѓ кiѓнуѓ:
  - А цяпер калодку з крукамi на яе!
  Каты начапiлi на босыя ногi каралевы дубовую, каваную жалезам калодку. А па краi тырчалi крукi. Замацавалi.
  Галоѓны катаваѓ загадаѓ:
  - Расцягнiце яе!
  I каты павесiлi па пудавой гiры на крукi. I справа, i злева. Гiры, зразумела, стаялi загадзя прыгатаваныя. I наогул, у катавальным падвале найбагацейшы арсенал.
  Старэйшы кат спытаѓ каралеву:
  - Будзеш казаць?
  Тая ѓпэѓнена адказала, хрыпячы ад болю:
  - Не!
  Галоѓны катаваѓ заѓважыѓ:
  - Мы цябе можам замучыць да смерцi.
  Каралева ѓпэѓнена заявiла:
  - Лепш памерцi, чым здрадзiць.
  Старэйшы кат загадаѓ:
  - Яшчэ па гiре з двух бакоѓ!
  Каты пыхкаючы павесiлi па гiры. Голае цела каралевы яшчэ больш выцягнулася. I яго капала сумесь поту i крывi, а жылкi яшчэ больш напружылiся i вылучылiся.
  Каралева сталi цiха, скрозь зубы стагнаць. Ёй было так балюча.
  Старэйшы катаваѓ спытаѓ:
  - Ты будзеш казаць? Пойдзеш у наложнiцы iмператару?
  Маладая жанчына выцiснула з сябе:
  - Не!
  Галоѓны кат прапанаваѓ:
  - Цяпер мы падсмажым табе пяткi.
  Каралева вякнула:
  - Усё роѓна не пайду ѓ яго рабынi.
  Каты дасталi з шафы бутлю з алiѓкавым алеем. Адкаркавалi корак i лiнулi сабе на далонi. Пасля чаго сталi энергiчна змазваць ёй падэшвы.
  Каралева адчайна тузаючыся i, стагнаючы, вымавiла:
  - Усё роѓна нiчога не скажу! I за ваѓкалака замуж не выйду!
  Каты скончылi змазваць падэшвы. Потым паклалi пад босыя ногi каралевы тонкiя палены i салому. Капнулi серу i паднеслi паходню.
  Загарэлася полымя. Яго мова драпежна лiзнуѓ голую, дзявоцкую катаванне.
  Ружовая падэшва напружылася. I каралева стала цяжка дыхаць. А затым, калi ступнi дзяѓчыны ахапiѓ жар, закрычала.
  Старэйшы кат яхiдна спытаѓ:
  - Дык пойдзеш да iмператара ѓ наложнiцы?
  Каралева зноѓ загарлапанiла:
  - Не!
  Кат выскалiѓся. Па яго сiгнале памагатыя дадалi дроѓ. I полымя стала яшчэ вышэй i гарачэй.
  Каралева пачала лямантаваць ва ѓсю глотку. Ёй было вельмi балюча. А каты ѓхмылялiся.
  Галоѓны кат спытаѓ:
  - Ну, ты перадумала?
  Каралева зароѓ:
  - Не!
  Старэйшы катаваѓ упэѓнена вымавiѓ:
  - Тады падсмажым ёй i грудзi!
  Каты зноѓ лiлi масла сабе на рукi. I кiнулiся да маладой жанчыны змазваць поѓныя грудзi.
  Яны груба лапалi каралеве соску, якiя былi пунсовага колеру, i шчыкалi бюст.
  Ад дакрананняѓ катаваѓ грудзi ѓ найсвятлейшай асобы набраклi i зацвярдзела.
  Каралева ѓзяла i зароѓ:
  - Падонкi!
  Скончыѓшы змазваць, адзiн з катаѓ узяѓ у рукi паходню i запалiѓ яго. Казальнiкi паднеслi агонь да аголеных грудзей жанчыны. I сталi без цырымонiй яе палiць.
  Каралева застагнала мацней. Як гэта было вельмi пакутлiва i балюча.
  Каты ж хiхiкалi i скалiлi зубы. У многiх яны былi жалезныя, а ѓ старэйшага ката залатыя!
  Вось гэта, сапраѓды, крывавая каманда. I зубы ѓ iх, як душа!
  Ёй палiлi адначасова i босыя пяткi i голыя грудзi.
  Кат, пры гэтым, ухмыляѓся i падмiргваѓ...
  Каралева ж курчылася на прэнгу. I гэта надзвычай ёй балюча.
  Старэйшы катаваѓ спытаѓ:
  - Пойдзеш замуж за iмператара?
  Маладая, змучаная жанчына крыкнула:
  - Не!
  Галоѓны катаваѓ прабуркаваѓ:
  - А зараз ёй сiтавiна вышмараваць i ѓлонне...
  Тут у прынцэсы скончылася праца. I яе адправiлi крыху перакусiць. Паколькi яна была вельмi прыгожая, то ёй далi малака i рыбы да кашы. Прынцэса паела i адчула, як ёй паляванне спаць.
  Але прыйшлося зноѓ iсцi i станавiцца за кола, круцiць ужо абрыдлы жорнаѓ.
  А гэта так цяжка, i мышцы лiтаральна круцiць ад болю. Каб адцягнуцца Аѓгусцiна стала зноѓ складаць.
  Каты ѓжо хацелi пачаць змазваць ѓлонне, але ѓбег хлапчук i перадаѓ загад iмператара спынiць катаванне.
  Каты загасiлi вогнiшча пад босымi нагамi маладой жанчыны, i вельмi асцярожна знялi спачатку гiры з калодкi. Потым i саму калодку, а далей з прэнга i каралеву.
  Яе працерлi спiртам, i панеслi ѓ пакоi наверх, каб яна адпачыла i акрыяла ад болю.
  А тым часам, iмператар глядзеѓ у зале гладыятарскiя баi. Гэта таксама вельмi жорсткае, але прызнацца, забаѓнае вiдовiшча.
  Бiлiся дзве дзяѓчыны. Адна з рудымi валасамi, другая з белымi.
  Абедзве вельмi прыгожыя, мускулiстыя, трэнiраваныя.
  Выйшлi на рынг у адных толькi трусiках, пакiнуѓшы аголеныя тулавы.
  Вялiкi Вiзiр заѓважыѓ, шапнуѓшы iмператару:
  - Дзiѓныя прыгажунi i сiлы роѓныя.
  Дыктатар кiѓнуѓ:
  - Так, дзiвосныя, i гэта клас!
  Бландынка была ѓзброена мячом i шчытом, а рудая трызубцам i кiнжалам.
  Яны асцярожна ступалi босымi нагамi, зблiжаючыся.
  Затым кiнулiся адно на аднаго.
  Рудая стукнула трызубцам бландынку па назе, але сама атрымала мячом па плячы i адскочыла.
  Абедзве дзяѓчыны былi параненыя. Публiка засвiстала. Потым рудая зноѓ паспрабавала дзюбнуць бландынку па босых нагах. Але тая лёгка вывернулася. Бой станавiѓся ѓсё больш напружаным.
  Рудая з ровам ударыла кiнжалаѓ у напрамку грудзей бландынкi, але тая падставiла шчыт.
  I клiнок адскочыѓ.
  Абедзве жанчыны раз'юшылiся i пайшлi на зблiжэнне. Вось зноѓ трапленнi i ѓдары. I два, амаль аголеныя целы, сплялiся разам.
  Дзяѓчынкi сталi змагацца ѓ клiнчы. Дыктатар зрабiѓ знак. Падскочылi маѓры i сунулi запаленыя паходнi да босых, злёгку запыленым пяткам дзяѓчынак. Тыя як возьмуць i заравуць.
  Яны пайшлi на разрыѓ. Але рудая стукнула бландынку кiнжалам у бок, i сама атрымала мячом па шыi.
  Абедзве дзяѓчынкi ад болевага шоку адключылiся, i застылi скрываѓленыя i голыя.
  Маѓры прыпалiлi iм распаленым жалезам босыя, дзявочыя, такiя панадлiвыя пяткi.
  Але дзяѓчаты нават не паварушылiся.
  Iмператар заѓважыѓ:
  - Шкада, калi жанчыны гiнуць! Цi не лепш кiнуць у бой хлапчукоѓ?
  Вялiкi вiзiр кiѓнуѓ:
  - Вы, як заѓсёды маеце рацыю, уладар!
  На арэну першымi выйшлi два падлеткi гадоѓ чатырнаццацi. Яны былi мускулiстыя, прыгожыя, загарэлыя хлопчыкi ѓ чырвоных плаѓках. У руках трымалi мячы.
  Iм насустрач выйшлi таксама хлопчыкi, таго ж узросту i росту. I таксама мускулiстыя, прыгожыя, загарэлыя, толькi плаѓкi зялёныя i замест мячоѓ шаблi.
  Яны пакланiлiся iмператару i яго свiце. Топнулi босымi, агрубелымi, хлапечымi нагамi i крыкнулi:
  - Хто iдзе на смерць, вiтаюць цябе!
  Iмператар буркнуѓ:
  - Пачынайце!
  Хлапчукi пачалi секчыся. Адразу палiлася кроѓ, i на загарэлых, мускулiстых целах праступiлi раны. Шчытаѓ у хлапчукоѓ не было, а самi яны байцы волкiя, так што бой быѓ хуткаплынны. Упаѓ дзяцюк у зялёных плаѓках. Яму маѓры паходняй прыпяклi босую падэшву ног. Ён ускочыѓ, але зноѓ упаѓ прабiты. Упаѓ яшчэ хлапчук i ѓ чырвоных плаѓках. Але амаль адразу ж i ѓ зялёных. Тры хлопчыкi зацiхлi. Адзiн застаѓся стаяць на нагах. I яго босыя падэшвы пакiнулi крывавыя сляды.
  Маѓры прыпялi хлапчукам голыя, мазолiстыя пяткi. Пахла смаленым мясам. I ѓцягнулi iх на крукi.
  Хлопчык жа атрымаѓ некалькi драпiн...
  Iмператар кiѓнуѓ:
  - Будзеш i далей бiцца! Пакуль, дару жыццё да заѓтра!
  Хлопчыка забралi...
  Потым выйшла яшчэ пяць дзецюкоѓ гадоѓ дванаццацi-трынаццацi ѓ жоѓтых плаѓках i з трызубцамi. I пяць хлапчукоѓ таго ж узросту i росты ѓ чорных плаѓках i з рапiрамi.
  Спачатку заключыла свiта тырана стаѓкi. А потым пайшоѓ бой.
  Хлапчукi гiнулi адзiн за адным. На нагах застаѓся толькi адзiн баец, дзiця гадоѓ дванаццацi ѓ жоѓтых плаѓках. Астатнiя ѓсе ляжалi праколатыя. I нават прыпяканне босых пятак распаленым жалезам не дапамагло iм устаць.
  Iмператар загадаѓ:
  - Гэтаму хлопчыку жыць да наступнага бою. Астатнiх кiнуць iльвам i кракадзiлам.
  На наступны бой ужо вывелi дзясятак хлапчукоѓ з дзiдамi супраць насарога. Хлопцы былi юныя, гадоѓ чатырнаццацi-дванаццацi. А супраць iх вялiзны насарог.
  Фактычныя не было шанцаѓ выжыць. Праѓда, дзецi спрытныя, i бой зацягнуѓся.
  Мала таго, маѓры па загадзе тырана нават сталi кiдаць пад босыя ногi хлапчукоѓ распаленае вуголле.
  I гэта было вельмi балюча.
  Iмператар быѓ вельмi задаволены. Ён не спяшаючыся пiѓ салодкае, чырвонае вiно i пажыраѓ iндычку ѓ падлiѓцы.
  Хлапчукi ж гiнулi адзiн за адным. Праѓда, дзяцюк у сiнiх плаѓках здолеѓ патрапiць дзiдай у вока насарога i выклiкаѓ дзiкую лютасць жывёлы. I потым яшчэ некаторы час спрытна ѓхiляѓся ад удараѓ вялiзнага рога.
  Але ѓ рэшце рэшт i яго прыкончыѓ монстар.
  Пакаленыя трупы падхапiлi крукамi i павалаклi да клетак.
  Затым зноѓ бой: сем хлопчыкаѓ у плаѓках i з мячамi, супраць буйнага, афрыканскага льва.
  Дзецям было наогул гадоѓ па дзесяць-адзiнаццаць, i яны пачаткоѓцы гладыятары.
  Але асяроддзе тырана было дастаткова. I сапраѓды, бой выдаѓся крывавы i даволi хуткаплынны.
  Вялiкi вiзiр нават заѓважыѓ:
  - Лепш было б выставiць хлопчыкаѓ старэй!
  Iмператар запярэчыѓ:
  - Не! Дык самы раз.
  Леѓ разарваѓ хлапчукоѓ, а сам амаль не пацярпеѓ. Вось такi тут выдаѓся бой.
  Потым зноѓ паядынак. На гэты раз выйшла дзяѓчына даволi высокага росту i атлетычнага целаскладу. Яна была таксама ѓ адных толькi плаѓках. А яе валасы пафарбаваны ѓ тры колеры: жоѓты, чырвоны, зялёны. Яна была з мячом i кiнжалам.
  У дадзеным выпадку, гэта ѓжо дасведчаны гладыятар i вядомая прыгажуня.
  Супраць яе ваяваѓ даволi буйны i мацёры воѓк.
  Бой меѓся быць займальны. Але было вiдаць, што звер ужо немалады, i не хуткi.
  Тым не менш, паядынак прыгожы. Магутная дзяѓчына не спяшалася. Яна раз-пораз драпала ваѓка мячом i кiнжалам, раз-пораз ухiляючыся. А затым, як рушыць яму голай пяткай у падбародак.
  Ад удару ѓ ваѓка вылецела пара зубоѓ. А калi ён зусiм замарудзiѓся, дзяѓчына-волаты адсекла яму галаву.
  Вось такi аказаѓся паядынак.
  Пакiнуѓшы босыя, крывавыя сляды дзяѓчына пакiнула стадыён.
  Затым выйшла iншая, на гэты раз брунэтка. Яна загарэлая, басаногая i таксама ѓ адных толькi плаѓках.
  Супраць яе выйшлi тры хлопчыкi з мячамi. Яны былi юныя, гадоѓ дванаццацi, худзенькiя, але жылiстыя. Вiдаць, што гэта рабы, i спiны, i бакi ѓ iх у шнарах ад бiзуноѓ. Галовы хлапчукоѓ паголеныя нагала, i яны ѓ плаѓках, з вострымi якiя тырчаць лапаткам, супраць буйнай i моцнай дзяѓчыны. У якой у руках два мячы.
  Вiдаць было, што хлопчыкi неспрактыкаваныя i асуджаныя на пагiбель.
  Iмператар заѓважыѓ:
  - Цi не занадта бой няроѓны?
  Вялiкi вiзiр заѓважыѓ:
  - Вы не любiце, калi гiне цудоѓная падлога.
  Тыран кiѓнуѓ:
  - Так, жанчыны не павiнны памiраць! А хлопчыкi - гэта мужчыны, i самы малакаштоѓны тавар.
  Бой пачаѓся па сiгнале гонга. Чарнавалосая жанчына не спяшалася. Яна хацела даць хлопчыкам шанц i паказаць прыгожы бой. Дзецюкi рухомыя, цягавiтыя, але вiдавочна ненавучаныя.
  Але б'юцца з вялiкай лютасцю. I ѓжо вiдаць, як кашчавыя целы загарэлых хлапчукоѓ блiшчаць поту.
  Iмператар кiѓнуѓ:
  - Дзiѓна!
  Вось брунэтка аднаго з хлопчыкаѓ драпнула па мускулiстых, асмуглых грудзях. Той атрымаѓ раненне i завiшчаѓ.
  Зноѓ бой...
  Дзяѓчына стукнула хлапчука сваёй босай нагой у пахвiну. Той упаѓ ад болевага шоку i адключыѓся.
  Iмператар загадаѓ:
  - Падняць!
  I маѓр, прыскокнуѓшы, прыпалiѓ босую, мазолiстым пятку хлопчыка распаленым жалезам. Той ускочыѓ.
  Брунэтка правяла двума мячамi млын i стукнула плазам клiнком па патылiцы. Не смяротна, але высякае прытомнасць капiтальна.
  Маѓр зноѓ пячэ босую пятку дзiцяцi. У каменяломнях хлопчыкi-рабы працуюць, як правiла, круглых год без абутку, i ѓ iх падэшвы больш цвёрдыя, чым скура ботаѓ. Але распаленае жалеза ѓсё роѓна iх прапальвае i прымушае крычаць.
  I ён зноѓ ускоквае. Чарнавалосая жанчына рушыла локцем хлапчуку ѓ падбародак, i ён упаѓ. I зноѓ босыя, шматпакутныя пяткi дзiцяцi пакутуюць ад распаленага жалеза.
  Неахвота дзяѓчыне-гладыятару забiваць хлапчукоѓ. Але куды падзенешся. Яна б'е дзяржальняй у скронь. Але зноѓ маѓр прыпякае пятку. I хлопчык крычыць.
  Вiдаць, давядзецца iх дадаваць .
  I аднаму з дзецюкоѓ ссякае жанчына галаву.
  Дзяѓчына потым высякае яшчэ аднаго i збiвае другога. Глядзiць на iмператара.
  Той крычыць:
  - Дабi!
  Дзяѓчына-брунэтка ѓздыхнула i закалола хлапчука. Дэспат не ведае лiтасцi. I прыйшлося прыкончыць i iншага. А потым дабiць i трэцяга.
  Пасля дзяѓчына паплакала i з засмучаным тварам пакiнула стадыён, або рысталiшча.
  Яе босыя, хупавыя ногi пакiдалi крывавыя, точаныя сляды.
  Наступны бой быѓ яшчэ больш жорсткiм.
  Выйшла два буйных гладыятара-мужчыны з аголенымi тулавамi. Супраць iх бiлiся сямёра хлапчукоѓ гадоѓ дзесяцi-адзiнаццацi. У мужчыны былi вялiкiя мячы, у хлопчыкаѓ маленькiя.
  I гэта, зразумела, жорсткi бой. I бязлiтаснае, скажам прама, збiццё.
  Хлопчыкi падалi i гiнулi, пускалi кроѓ.
  Але i яны часам паспявалi драпнуць гладыятараѓ-мужчын. I нанесцi раны на тулава.
  Iмператар адзначыѓ:
  - Канкурэнтны бой!
  Вялiкi вiзiр заѓважыѓ:
  - Так, ваша вялiкасць. Хоць хлопчыкi i не каштоѓны тавар, але iх таксама крыху шкада!
  Дэспат кiѓнуѓ:
  - Так, жаль - гэта не для мужчыны! Добра, што гэтыя воiны справiлiся, але наступным разам на iх я спушчу льва!
  Пад канец выйшлi два хлапчукi з трызубцамi i сеткай. Таксама юныя, гадоѓ трынаццацi, нявопытныя i падстрыжаныя нагала. Хлапчукам перад боем часта згольваюць валасы на парыкi, каб потым быѓ з iх прыбытак.
  А на дзецюкоѓ спусцiлi тыгра.
  Дзецi спрабавалi кiдаць сетку, але тыгр яе сарваѓ i кiнуѓся рэзаць хлопцаѓ.
  Iмператар праспяваѓ:
  - Я тыгр, а не кот,
  Ува мне зараз жыве...
  Не Леапольд, а Леапард!
  Праца была, нарэшце, скончана, i думкi Аѓгустыны перапынiлiся. Яна адправiлася на вячэру. Дзяѓчынкам-вязням загадалi зняць адзенне. Яны агалiлiся, i на iх лiлi з вёдраѓ цёплую, нагрэтую на сонцы ваду. Потым дзяѓчат адвялi на вячэру. Аѓгусцiне зноѓ далi малака i курыную ножку.
  Пасля чаго павялi ѓ камеру. Перад сном дзяѓчына, зразумела, прачытала малiтву, бухнулася на матрац i адразу ж заснула.
  
  
  ПРЭЗIДЭНТ РАСII УЛАДЗIМIР ЗЯЛЕНСКI
  Уладзiмiр Зяленскi пасля iнаѓгурацыi аб'явiѓ, аб роспуску Рады, i правядзеннi датэрмiновых выбараѓ у парламент. Гэта, увогуле, i чакалася. Адносiны з Расiяй зрэшты, заставалiся напружанымi. Уладзiмiр Пуцiн не павiншаваѓ Зяленскага з перамогай i не стаѓ прызнаваць выбары прэзiдэнта ђкраiны. Але гэта нават пайшло на карысць новаму маладому лiдэру. Нацыяналiсты, якiя глядзелi на яго з падазрэннем, прызналi сваiм. А Захад зразумеѓ, што Пуцiн сапраѓды агрэсар. I ѓзмацнiѓ падтрымку Украiны. Так што пачалося за здароѓе, а скончылася за спачын. Зяленскi ѓзяѓ i на новых выбарах у Раду выступiѓ на рэдкасць моцна. Здолеѓ атрымаць парламенцкую большасць. А затым правёѓ некалькi рэферэндумаѓ. У тым лiку i па канстытуцыйнай рэформе.
  Паѓнамоцтвы прэзiдэнта была iстотна пашыраны. А Рада наадварот абмежавана. Пасля чаго Зяленскi стаѓ рашуча праводзiць рэформы i мадэрнiзацыю.
  Адначасова на Данбасе быѓ прыдуманы хiтры ход. Ваяѓнiцы Анастасii Арловай, быѓ прапанаваны цiкавы варыянт. Яна пры падтрымцы Украiны i заходнiх спецслужбаѓ стане намеснiцай на Луганскай i Данецкай абласцямi. Потым будзе мець фармальнае сяброѓства ва ђкраiне i грошы на аднаѓленне i вялiкую асабiстую ѓладу. I нават сваё ѓласнае войска. Гэта значыць Кадыраѓскi варыянт. Калi Расея фактычна дала незалежнасьць Чачэнii, толькi чыста фармальна захаваѓшы над ёй кантроль.
  Анастасiя Арлова, якая карыстаецца ѓплывам сярод палявых камандзiраѓ, прыняла гэты варыянт. Трэба сказаць, што гэтая жанчына была вельмi прыгожая, бландынка, i звычайна, нават зiмой у мароз бегала босая.
  Настасся абвясцiла вайну "пракрадзенаму" кiраѓнiцтву Новай Расii. Яна дзяѓчына вельмi баявая i аѓтарытэтная. I ѓ Новаазаѓску заснавала сваю рэзiдэнцыю. Частка народа i апалчэнцаѓ падтрымала яе.
  Анастасiя з батальёнам басаногiх дзяѓчынак, здзейснiла некалькi рэйдаѓ, i захапiла некалькi гарадоѓ. Разгарнулiся баi мясцовага значэння. Пайшло перацягванне каната.
  Анастасiя дзейнiчала дастаткова ѓмела, i атрымлiвала грошы з-за мяжы. Акрамя таго ѓ яе была падтрымка i ѓ Расii. У тым лiку ад жанчын. Поспеху спрыяла i тое, што ѓ Пуцiна захварэла. Вiдаць перанапружыѓся амбiцыйны прэзiдэнт Расii. I ѓ гэтых умовах кiраѓнiцтва ѓ Расii падзялiлася. Анастасiя скарысталася з гэтага i захапiла Данецк. Атрымаѓшы сур'ёзную апору.
  Пачалася вайна i з Луганскам. Але не надта энергiчная. Апалчэнцы не вельмi хацелi забiваць адзiн аднаго.
  У канчатковым вынiку прайшлi выбары прэзiдэнта Новороссii, i перамагла Анастасiя. Адразу ж яе прызналi ЗША i Кiеѓ. А потым i iншыя краiны Захаду, ды i ѓсяго свету!
  Зяленскi стрымаѓ слова, надаѓшы Новороссii асаблiвы статус, у складзе Украiны. А ѓ Данецку зноѓ узвiѓся жоѓта-блакiтны сцяг.
  Наступiѓ доѓгачаканы свет.
  Зяленскi актыѓна змагаѓся з карупцыяй, i нават увёѓ сьмяротнае пакараньне за эканамiчныя злачынствы. Жорстка i ѓмела кiруючы, сфармiраваѓшы прафесiйную каманду, Уладзiмiр Зяленскi забяспечыѓ Украiне высокiя тэмпы росту. Краiна паднiмалася, а ѓлада новага лiдэра мацнела. Адносiны з Расiяй паляпшалiся. Чым спрыяѓ iнсульт, якi хапiѓ Пуцiна, i зрабiѓ яго менш амбiцыйным i агрэсiѓным.
  У Расii папулярнасць Зяленскага ѓсё расла. Ён быѓ моцны прамоѓца, абаяльны чалавек, папулiст. I не камунiст, але i не антыкамунiст. Папулярны, i сярод левых i сярод расейскiх алiгархаѓ. Вельмi папулярны сярод расiйскай моладзi. Iнтэлектуал i свой хлопец. Накшталт бы iнтэлiгентны, але якi захапiѓ трывалую ѓладу. Ды безумоѓна лiдэр, але i адначасова джэнтльмен! Высокая культура, але зразумелы i каханы народам. Сапраѓдны талент у кiраваннi. I вялiкi арганiзатар.
  I вось калi абмiнула пяць гадоѓ росквiту i ѓздыму Украiны, i ѓлада Зяленскага канчаткова адужэла, рушыла ѓслед сенсацыйную прапанову.
  А менавiта - аб'яднацца з Расiяй. Стварыць адзiную саюзную дзяржаву мелага - агульнага прэзiдэнта з вялiкай уладай. Зразумела, усенародна абранага.
  I ѓ Расii элiта была ѓ шоку. Вось гэта ход! Пуцiн да гэтага часу саслабеѓ ад цяжкай хваробы, i страцiѓ папулярнасць. А значыць, не мог дужацца, ва ѓсякiм разе, паѓнавартасна. А Мядзведзеѓ i сам, увогуле, не баец i нялюбы народам.
  А тут Зяленскi вiдавочна хоча стаць прэзiдэнтам саюзнай дзяржавы i... Яго шанцы рэальныя! Па-першае, i Захад Уладзiмiра Зяленскага хацеѓ бы бачыць прэзiдэнтам Расii i Украiны! Ён паказаѓ сябе цалкам празаходнiм палiтыкам i еѓрапейскiм. Па-другое, Зяленскi папулярны i ѓ Расii i асаблiва на Украiне. Па-трэцяе, i канкурэнтаѓ не бачна. Пуцiн цяжка хворы, Мядзведзеѓ слабаваты i не папулярны, Зюганаѓ i Жырыноѓскi занадта ѓжо старыя. Iншых лiдэраѓ i не бачна. Ды яшчэ, па-чацвёртае, i сачы алiгархаѓ Расii i Зяленскага ёсць падтрымка.
  Ды зразумела, што гэта кандыдат у прэзыдэнты Расеi вельмi сур'ёзны. У яго i сiла ёсць i харызма, i выдатны аратарскi дарунак. А яшчэ i падтрымка як заходнiх, так i расейскiх СМI. Плюс яшчэ папулярнасць новага ѓ Расiйскай палiтыцы, пры старых i дакучлiвых лiдэрах.
  Карацей кажучы, i адмовiць няёмка, i прыняць прапанову страшна. Пуцiна хапiѓ другi iнсульт. Выканаѓцам прэзiдэнта Расii стаѓ Мядзведзеѓ.
  Канешне, далёка не факт, што Зяленскi абавязкова пераможа. А далучыць да сябе Украiну вельмi нават жадаецца. У Мядзведзева ёсць жаданне Пуцiна перасягнуць! Толькi вось цi варта iсцi на такую рызыку, як выбары з Зяленскiм?
  Аднак народ Расii падтрымаѓ iдэю аб'яднання з Украiнай. Сотнi тысяч людзей выйшлi на вулiцы - патрабуючы: адзiнства братоѓ-славян. У Маскве прайшлi сутыкненнi дэманстрантаѓ з палiцыяй. Мноства людзей было паранена. Пачала ѓзнiмацца хваля пратэсту.
  У камунiстаѓ Зюганаѓ канчаткова дайшоѓ, цi дакладней сказаць дагнiѓ, i маладзейшае кiраѓнiцтва стала выводзiць народ на вулiцы. Патрабуючы змены рэжыму.
  Падцягнулiся i нацыяналiсты, у якiх свае моцныя i амбiцыйныя лiдары з'явiлiся. Майдан станавiѓся ѓсё больш i больш модным. У палiцыянтаѓ ляцелi камянi i бутэлькi з запальнай сумессю. Доѓга якая збiралася незадаволенасць народа стала выяѓляцца ѓсё мацней i мацней.
  Мядзведзеѓ правёѓ параду бяспекi.
  Вялiкая частка сябраѓ выступiла за аб'яднанне - матывуючы гэта тым, што не такi страшны чорт як яго малююць. А адмiнiстрацыйны рэсурс i прапаганда гэта вялiзная сiла! I што людзям можна капiтальна прамыць мазгi, i яны ѓвогуле галасаваць будуць за партыю ѓлады.
  Расейскiя мiльярдэры таксама паклялiся ѓ вернасцi Мядзведзеву, якi быѓ прадказальны, даѓно знаходзiѓся ва ѓладзе i больш-менш за ѓсiх уладкоѓваѓ.
  Мiльярдэр Дзерыбаска лагiчна заѓважыѓ:
  - Трэба весцi перадвыбарную кампанiю ѓ стылi: Мядзведзеѓ - гэта Пуцiн сёння, i нiякiя Зяленскiя нам не небяспечныя!
  Раман Абрамовiч аѓтарытэтна заѓважыѓ:
  - Мы Ельцына з электаральнай ямы ѓ чатыры працэнты рэйтынгу выцягнулi, а ѓжо вас i тым больш выцягнем! Нашы грошы i СМI парука!
  Прохараѓ пацвердзiѓ:
  - Мы не хочам такiх высокiх падаткаѓ на багатых як на Украiне, i будзем стаяць усё за вас!
  Дзмiтрый Мядзведзеѓ стукнуѓ кулаком па стале i аб'явiѓ:
  - Тады прапанову па iнтэграцыi i аб'яднаннi прымаем!
  Памiж Украiнай i Расiяй было падпiсана пагадненне аб аб'яднаннi. Адразу ж баланс сiл змянiѓся. Цягам трох месяцаѓ павiнны адбыцца прэзiдэнцкiя выбары.
  Для рэгiстрацыi ѓ прэзiдэнты дастаткова альбо сабраць сто тысяч подпiсаѓ, альбо ѓнесцi дзевяноста тысяч долараѓ закладу, якi вернецца толькi ѓ выпадку выхаду ѓ другi тур. Такiя ѓжо атрымалiся смешныя правiлы. Часткова ѓзятыя з расейскага, а часткова з украiнскага заканадаѓства.
  Натуральна кандыдатаѓ у прэзiдэнты будзе шмат, каманда Мядзведзева вiдаць палiчыла, што так iм будзе яшчэ больш выгадна! Маѓляѓ, мабiльнасць электарату ѓлады i дасць перавагу ѓ першым туры. А ѓ другiм усё падтрымаюць Мядзведзева. Ва ѓсякiм разе, выконваючы абавязкi прэзiдэнта на гэта разлiчваѓ. I пачалося...
  Анастасiя Арлова гэтая басаногая Клеапатра заявiла, што будзе Зяленскi супраць цэлай сотнi. I што ён Ланцэлот супраць дракона Пуцiна i Мядзведзева.
  Разгарнулiся разлютаваныя выпады ѓ прэсе. Адны былi на баку Зяленскага iншыя Мядзведзева.
  Пачаѓся перыяд рэгiстрацыi кандыдатаѓ. У Расii было неспакойна. На Каѓказе аб'явiѓся сын Джахара Дудаева, якi аб'явiѓ джыхад. I атрымаѓ шырокую падтрымку ѓ iсламскiх рэгiёнах. Многiя эксперты падазравалi тут вушы ЦРУ. Тым больш прэзiдэнцтва Трамп на вылете, i трэба хоць нейкiя атрымаць перамогi. А Зяленскi на расiйскiм прастоле - вялiкая перамога! Хаця, ёсць i скептыкi, якiя сцвярджаюць, што Зяленскi можа зрабiць Расею вялiкай краiнай, куды мацнейшай, асаблiва эканамiчна, чым яна была пры Пуцiне.
  Так што меркаванне падзялiлася i на Захадзе. Адзiная Украiнска-руская дзяржава гэта зразумела магутнае аб'яднанне i зусiм не жарт. Такi рэальна мог атрымацца монстар. Натуральна i расейскiя сiлавiкi падтрымалi аб'яднанне. Тым Анастасiя крутая баба. Яна разам з батальёнам дзяѓчынак, прычым усе красунi, былi басанож i ѓ бiкiнi, перакулiла i разбiла расiйскi спецпрызн. Калi тыя спрабавалi зрынуць занадта ѓжо заѓзятую прыхiльнiцу Зяленскага.
  Вось паказалi дзеѓкi, што басанож i ѓ бiкiнi яны казачна ваююць! I спецгрупа "Вымпел", аказалася разбiтая гарачымi бабамi. У вынiку чаго, i было прынята рашэнне не лезцi, больш у Новороссiю глее прыйшло да ѓлады праѓкраiнскi кiраѓнiцтва.
  Анастасiя ж агiтавала за Зелянкога . Дзяѓчына ѓ баi ѓмела кiдаць босымi нагамi i вострыя, тоненькiя дыскi, i бумерангi, i гранаты. Ваяѓнiцы ѓ бiкiнi сталi легендай. Цэлы полк дзяѓчат, кожная з iх стаiць цэлай дывiзii. Гэта пагадзiцеся вялiзная сiла!
  Анастасiя iмчалася па снезе, яе чырвоныя, босыя пятачкi так i мiльгалi. Дзяѓчына спявала:
  У прасторах космасу, паверце, ёсць мара,
  Яна як сонца праменьчык у паднябессi...
  У вачах Сварога мiр i чысцiня,
  Ён дзеля нас, як Iсус уваскрэсне!
  
  Народзiм мы прамянiсты лёс,
  Яна як сонца заззяе ѓ маi...
  Але колькi можна нежыць не разумею,
  Наколькi з намi злосны рок грае!
  
  Айчыню сваю вiцязь абаранi,
  Няхай зоркай нябеснай заззяе...
  Мы беражом прастор роднай Зямлi,
  Няхай планета стане вечным раем!
  
  Але што ж можа грозны камунiзм,
  Ён зробiць сцяг радзiмы ѓсёмагутным...
  I згiне ѓ пекла люты фашызм,
  Ворага пранiзам ударам вельмi моцным!
  
  Вы дайце нашай Радзiме сэрца,
  Каб палалi вельмi яркiм запалам...
  Пройдзем сваю мы бiтву да канца,
  А фюрара змяцем адным ударам!
  
  Таварыш Сталiн замянiѓ бацьку,
  Мы дзецi самых розных пакаленняѓ...
  У геенну згiне ѓ шаленстве арда,
  А шлях у Эдэм пакажа генiй Ленiн!
  
  У Расii кожны хлопчык волат,
  А дзяѓчынкi прывучаны ваяваць...
  Гасподзь усявышнi Род у нас Адзiн,
  Мы рускiя заѓсёды ѓмелi бiцца!
  
  Дасягнем, хутка веру, мы ѓсяго,
  Таго што ѓ сусвеце няма вышэй...
  Падняла камсамолка, ведай вясло,
  I саданула фюрару па даху!
  
  Няма больш камунiзму, ведай iдэй,
  Яны прыгожыя i падораць шчасце!
  А фюрар гэта папросту злыдзень,
  Вельмi падступнай, вельмi чорнай масцi!
  
  Я дзяѓчына - велiч байца,
  Босая iмчалася смела па марозе...
  Мая з золата тоѓстая каса,
  Зрабiла iмклiвую ружу!
  
  Узнiкнуць можа мiльярд iдэй,
  Айчыну ѓ камунiзме як задаволiць...
  Ты калi фрыца бачыш, моцна бi,
  Каб не сядзеѓ Адольф крывавы ѓ троне!
  
  Дастаньце па фашыстах кулаком,
  А лепш рушце вы па iх кавадлам...
  Пракоцiмся па Волзе з ветрыкам,
  Цiснуць казлоѓ нам проста не шкада!
  
  За Радзiму паднiмем мы салдат,
  Дзяѓчынкi накiроѓваюцца ѓ атаку...
  Нацэлiла красуня аѓтамат,
  Ужо будзе балюча Гiтлеру адплата!
  
  Нiхто не зможа рускiх адолець,
  Хоць воѓк фашызму, дык чорта мацёры...
  Але ѓсё ж мацнейшы за яго мядзведзь,
  Якi ж парадак будуе новы!
  
  За Радзiму, за Сталiна бягом,
  Нясуцца камсамолкi крокам босым...
  Фашыстаѓ паласнулi кiпенем,
  Паколькi страмчэй усiх вялiкаросы!
  
  Увойдуць дзяѓчынкi ганарлiвыя ѓ Берлiн,
  Пакiнуць адбiткi ножак босых...
  Над iмi золатакрылы херувiм,
  I срэбяцца, нiбы жэмчуг восы!
  Дзяѓчынка то спявае, а як яна ваюе! Бо менавiта яна з чатырма напарнiцамi ѓ свой час выратавала апалчэнцаѓ ад поѓнага разгрому пад Iалайскам .
  Тады пяць дзяѓчынак у бiкiнi i басаногi ѓступiлi з цэлай армiяй.
  Ды гэта было тое яшчэ вiдовiшча.
  Анастасiя дала вельмi з аѓтамата, зразаючы шэраг працiѓнiкам, а потым як кiне босымi пальцамi ног адразу некалькi тоненькiх дыскаѓ. Тыя галовы зразаюць.
  А Анастасiя як заспявае:
  - За Русь святую!
  Наташа таксама пальнула, секла непрыяцеляѓ, i як пiскне, кiдаючы гранату босай ножкай, збiваючы танк:
  - За Сварога!
  А затым дае чаргу i залатавалосая Зоя. I таксама босай ножкай шпурляе прэзент смерцi, i крычыць:
  - За будучыню Раднаверства!
  А за iмi i Аѓрора як паддасць. I голай пяткай выпусцiць падарунак смерцi, пракрычаѓшы:
  - За вялiкiя рубяжы!
  I далей ужо Святлана ѓсадзiць. Дасць чаргу, а потым з аѓтамата, i босымi пальчыкамi ножак пашле разбурэнне...
  I праарэ галаваногая прыгажуня:
  - За вяртанне Раманавых!
  Ды Анастасiя была прыхiльнiцай аднаѓлення царскай iмперыi. На самай справе, у Расii i так ва ѓладзе фактычна цар. Дык чаму не аформiць легiтымную манархiю. Тым больш у жылах Раманавых цячэ кроѓ шматлiкiх пакаленняѓ каралёѓ Еѓропы. Такi ѓ iх радавод? А якi род у Пуцiна, i асаблiва Лукашэнка? Хто яны такiя, каб быць царамi? А вось Раманавы памазанцы Божыя!
  Анастасiя са сваiмi сяброѓкамi ѓ бiкiнi тварыла многiя цуды. Змагалася нiбы д'яба. Але потым пасварылася з Пуцiным, i ѓстала на бок Зяленскага. Наогул Анастасiя бачыла, што Украiну крыѓдзяць, i валодаючы падвышаным пачуццём справядлiвасцi - ѓстала на бок слабога!
  Наста са сваёй пяцёркай адбiла штурм Новаазоѓска, калi яе спрабавалi арыштаваць як мяцежнiцу. Цэлая калона ѓрадавых сiл, аказалася адрэзана i раззброена.
  Пасля чаго палонныя падалi нiцма, i цалавалi Анастасii i iншым дзяѓчына босыя, пыльныя ножкi.
  Дзяѓчына па-фiласофску сказала палонным байцам Новороссii:
  - Я вас не хачу забiваць! Вы мае браты! А я стану вашай каралевай!
  Увогуле Анастасiю Новороссiя прыняла без асаблiвых страт i цяжкiх страт. Праѓда бландынка-тэрмiнатар адрэзала галаву губернатару Данецкай Рэспублiкi, i перабiла яго ахову, якая складаецца ѓ асноѓным з каѓказцаѓ.
  Настасся даѓно ѓжо была легендай. У Крыме яна тварыла такiя цуды, што атрымала зорку героя Расiйскай Федэрацыi. Без яе з напарнiцамi ѓ бiкiнi так гладка не атрымалася. Але потым Насту ѓзялi i пазбавiлi ѓсiх расiйскiх узнагарод. У тым лiку i за забойства расейскiх спецназаѓцаѓ у баi, калi спрабавалi зрушыць. Нават была ѓзбуджаная крымiнальная справа.
  Але пачынаць вялiкую вайну з фактычна незалежнай Новороссii не вырашылiся. Тым больш Пуцiн захварэѓ, а без яго нiхто не хацеѓ браць адказнасць.
  Асаблiва Мядзведзеѓ, якi ѓвогуле па нутры i духу зусiм не лiдэр. Але ж менавiта гэтым Мядзведзяѓ i задавальняѓ расiйскiх алiгархаѓ i пуцiнскае асяроддзе - iм лёгка можна манiпуляваць.
  Як бы там нi было, але супраць Зяленскага паднялася вялiзная, прапагандысцкая машына. Вiнавацiць сталi ва ѓсiм. I што нiбыта наркаман, i зладзюга, i праз афшоры выводзiѓ мiльярды, i што ѓвогуле нетрадыцыйнай арыентацыi.
  Пайшла пiсаць губерня. I зразумела сведкi знайшлiся, i запэѓненнi рознага роду. У тым лiку абвiнавачаннi ѓ гомасэксуалiзм. Яшчэ толькi рэгiстрацыя кандыдатаѓ пачалася, а бруд ужо палiѓся.
  Колькасць жадаючых прыняць удзел у выбарах, як украiнцаѓ i так асаблiва расейцаѓ аказалася каласальнай. Палезлi i камунiсты i нацыяналiсты. Нечакана нават стары i хворы Зюганаѓ сунуѓся на выбары. Хаця ѓжо пакiнуѓ пасаду старшынi КПРФ. Пайшоѓ на выбары i Афонiн , i Удальцов, i Грудзiнiн . I наогул яшчэ куча левых кандыдатаѓ малавядомых, але хартоѓ. I столькi жадаючых у прэзiдэнты палезла! А што дзевяноста тысяч долараѓ? Няѓжо гэта такая ѓжо вялiкая сума па мерках Расii?
  Нiбы танкi жадаючыя лезлi. I бiзнесмены, i артысты, i дзеячы эстрады, i пiсьменнiкi. Ды пiсьменнiкi таксама актыѓныя. Сабе рэкламу зрабiць. А дзевяноста тысяч долараѓ не так ужо i шмат. Так што ѓ ЦВК пасыпалiся сотнi заявак.
  Ну i выбары! Ну i шоу аказалася! Нават Ала Пугачоѓ у прэзiдэнты сунулася. А чаму i не? Забываць стала Алку , там можа i нагадаць пра сябе! Са старых Юрый Лужкоѓ палез у прэзiдэнты. Таксама мабыць нагадаць аб сабе захацелася.
  Ну, зразумела, без Уладзiмiра Вольфавiча такое шоу не магло абысцiся. Але на гэты раз у выбарах прыняѓ удзел i яго сын Iгар Лебедзеѓ, i правая рука Дзегцяроѓ. Таксама пайшлi трыма калонамi на выбары.
  Рушылi таксама i нацыяналiсты. Вядома ж, i легендарны, якi адсядзеѓ у турме Дзямушкiн , i што цiкава "Павук", лiдэр "Карозii металу", i кiраѓнiк рок-гурта "Калаѓрат" пайшоѓ у прэзiдэнты i многiя iншыя.
  Ну, канешне ж, i спевакi эстрады рушылi ѓ паход. Тут Фiлiп Кiркораѓ i Мiкалай Баскаѓ. Iм таксама губляць па вялiкiм рахунку няма чаго. Такая баявая гвардыя разгарнулася.
  I Цiмацi i Вiтас , i ѓвогуле вельмi многiя рушылi ѓ паход.
  Канешне, не выпадкова! План Мядзведзева складаѓся ѓ вылучэннi вялiкай колькасцi кандыдатаѓ, якiя павiнны былi б у другiм туры перадаць галасы яму. План увогуле цiкавы. Рэйтынг у Мядзведзева першапачаткова нiжэйшы, чым у Зяленскага. I перамагчы без хiтрасцi немагчыма!
  Але ж i ѓ Ельцына быѓ рэйтынг нулявы, а змог выйграць у Зюганава. Праѓда, апошнi вёѓ выбары, нiбы iнвалiд: знарок прайграваючы!
  А ѓ дадзеным выпадку, супрацьстаiць Мядзведзеву выдатная i вельмi таленавiтая асоба.
  Так што тут шмат чаго ѓ ход пускаецца. На шоу Салаѓёва Зяленскага стала палiвалi брудам. Праѓда, потым Салаѓёву аднаго дзяѓчына пальчыкамi босых ножак марожанае ѓ пысу запусцiла. I выбiла вока. Пасля чаго стала ясна, што Зяленскага аблiваць брудам не бяспечна! Маѓляѓ, гэты хлопец украiнскi арол!
  Наогул у расiйскiм грамадстве не было адзiнства. Многiя, вельмi многiя падтрымлiвалi Зяленскага. Маѓляѓ, сапраѓды маладая кроѓ i змог без высокiх коштаѓ на нафту i газ падняць Украiну! А што Мядзведзеѓ? Краiна лiтаральна захлынае ад даляраѓ на нафту i газ, а эканомiка ѓ поѓнай стагнацыi. Няма росту, толькi беспрацоѓе павялiчваецца.
  Мядзведзеѓ увогуле мае найбольшы антырэйтынг сярод усiх палiтыкаѓ. Хаця менавiта гэтым ён i выгадны алiгархам. Больш ад iх залежыць, мацней кiраваны. Урад Расii стаѓ спешна павышаць усiм заробкi i пенсii. Прычым у разы...
  Мала таго Мядзведзеѓ, нават прапанаваѓ знiзiць пенсiённы ѓзрост на два гады. Маѓляѓ, усё для дабра народа. I былi ѓнесены папраѓкi, якiя падвышаюць пенсii i залiчваюць у стаж працу ѓжо пасля адстаѓкi.
  Не забыѓся Мядзведзеѓ i службоѓцаѓ. Каб за яго яны стаялi i галасавалi. У прыватнасцi былi адмененыя публiчныя дэкларацыi даходаѓ, i дазволена атрымлiваць падарункi да тысячы долараѓ. Што, вядома ж, чыноѓнiкам спадабалася. Так i дазвол мець нерухомасць за мяжой, а таксама рахункi.
  Для таго каб прыцягнуць на свой бок якiя паляць, быѓ значна змякчэлы антытытунёвы закон. Дазволены продаж спiртнога ѓ начны час, i нават iгральны бiзнес быѓ легалiзаваны. Апошняе вiталi алiгархi, сапраѓды, навошта такiя даходы губляць i выводзiць у падполле.
  Перадача "Лялькi" вярнулася. Пачалi больш паказваць па тэлебачаннi эротыкi.
  Мядзведзеѓ таксама аб'явiѓ амнiстыю, i нават загадаѓ выплацiць зняволеным пад'ёмныя грошы. I гэта таксама немалы працэнт галасоѓ. I самi зэкi i iх сем'i.
  Наогул, Мядзведзеѓ высунуѓ лозунг: больш свабоды! Сапраѓды, Расея стамiлася ад дэспатыi Пуцiна. Калi, нават голай бабы ѓ тэлевiзары не ѓбачыш!
  I вядома была спроба паказаць: жыць стала вальней, жыць стала весялей!
  Мядзведзеѓ таксама знiзiѓ кошты на алкаголь, i дазволiѓ рэкламу пiва на тэлебачаннi. На самай справе, чаго перагiнаць палку.
  Але на Каѓказе разгаралася вайна. Пасля сыходу Пуцiна горцы сталi патрабаваць яшчэ больш прывiлеяѓ i правоѓ. I iх амбiцыi толькi выраслi. Ды яшчэ i Турцыя стала больш актыѓна цiснуць на Каѓказе, у iх выраслi амбiцыi, тым больш у Сiрыi Эрдаган атрымаѓ на яго погляд занадта мала. Сiтуацыю пагоршыла i падзенне коштаѓ на нафту i, такiм чынам, на газ. Якраз Венесуэла пасля звяржэння рэжыму Мадура павялiчылi здабычу. ЗША i Iран, нарэшце, прымiрылiся, а ѓ Лiвii ѓсталявалася адзiная ѓлада.
  Падзенне коштаѓ нафты абвалiла расейскi рубель, падштурхнула iнфляцыю, i абясцэнiла павышэнне заробкаѓ i пенсiй.
  Ды i ѓсё большая актыѓнасць баевiкоѓ на Каѓказе гуляла супраць Мядзведзева.
  Казалi, што ён няздольны зберагчы спадчыну Пуцiна. I што ѓвогуле, як часта бывае: суперзорка прызначыла сабе слабога пераемнiка.
  I ЗША i арабскiя краiны i нават Iран падагравалi сепаратызм на Каѓказе. А сярод сiлавiкоѓ намецiлiся рознагалоссi. Адны хацелi ѓсё ж бачыць прэзiдэнтам даѓняга партнёра Пуцiна - Мядзведзева! А iншыя збiралiся сунуць куды папулярнейшага Сяргея Шайгу.
  Але апошняга не падтрымлiвалi алiгархi, i прамыслоѓцы. Лiчылi занадта ѓжо левым, ды i дыктатура адной асобы мiльярдэрам надакучыла. Хацелася ѓсiм лiберала на прастоле i замiрэннi з Захадам. Мядзведзеѓ, дачакаѓшыся, калi скончыцца перыяд рэгiстрацыi кандыдатаѓ у прэзiдэнты, узяѓ i звольнiѓ Шайгу. Што выклiкала хваляваннi ѓ войску.
  . РАЗДЗЕЛ Љ 2.
  Тады Мядзведзеѓ прысвоiѓ Шайгу даѓно абяцанае званне маршала, i даѓ яму пасаду ганаровага вiцэ-прэм'ера. Таксама папулiсцкi ход. Але ѓ любым выпадку перадвыбарныя расклады былi не на карысць выконваючага абавязкi прэзiдэнта.
  Зяленскi маладзейшы, больш паспяховы, больш красамоѓны набiраѓ акуляры. I нават калi было зарэгiстравана, больш за дзвесце кандыдатаѓ у прэзiдэнты захоѓваѓ безумоѓнае лiдэрства. А вось Мядзведзеву даводзiлася змагацца яшчэ за другое месца. Нечакана яму канкурэнтам на выхад у другi тур стала Ала Пугачова. Пастарэлая i даѓно ѓжо не выступала прымадонна, якая не вельмi i рвецца з пiярам, раптам падскочыла ѓ рэйтынгу.
  Магчыма, гэта была рэакцыя на надакучлiвых палiтыканаѓ. Жырыноѓскi i Зюганаѓ наадварот рэзка знiзiлiся ѓ рэйтынгах. Надакучылi народу абодва гэтыя палiтыкi страшна. Тым больш з'явiлiся на iх электаральным полi маладзейшыя i арыгiнальныя лiдэры.
  Прыкметна дадаѓ Дзямушкiн , якi атрымаѓ iмiдж пакутнiка ѓ турме. Сурайкiн усё яшчэ не мог набраць рэйтынг, але iншы член яго партыi Сяргей Кавалёѓ - лепшы расiйскi баксёр-прафесiянал стаѓ таксама набiраць ачкi.
  Наогул Сяргей Кавалёѓ аказаѓся цiкавым хлопцам. Балатаваѓся на пасаду мэра Масквы i стаѓ нечакана для ѓсiх другiм. Уступiѓ у партыю камунiстаѓ Расii. I таксама стаѓ дадаваць рэйтынгу.
  Трэба адзначыць, што Сяргей Кавалёѓ вельмi нават вялiкi баксёр - лепшы сярод расiйскiх, нават перасягнуѓ Косцю Цзю.
  Сяргей Кавалёѓ, такiм чынам, тэрмiнатар i небяспечна наблiзiѓся да Мядзведзева.
  Праѓда большасць расiйскiх службаѓ па апытаннях рэйтынг i. а. прэзiдэнта завышалi. Але раскрутка iшла капiтальная. Аднак Мядзведзеву не надта шанцавала. Пасля Пуцiна, неяк фартуна стала больш скупай. Кошты на нафту працягвалi падаць, валiѓся i курс рубля, раслi iмклiва кошты. Каѓказ усё больш актыѓна гарэѓ. I нават кадыраѓцы сталi ваяваць на баку баевiкоѓ. Такая ѓзнiкла сiтуацыя. А тут яшчэ i талiбы ѓдарылi па расейскiх войсках на мяжы з Таджыкiстанам.
  I як высветлiлася, расiйскiя войскi аказалiся не гатовыя. Мядзведзеѓ зноѓ падставiѓся. Плюс яшчэ выявiѓся скандал з крадзяжамi ѓ мiнiстэрстве абароны, i ѓ мiнфiне . Упаѓ цень на даѓнiх сяброѓ Мядзведзева. Узнiклi таксама сумневы - хто вывеѓ з Расii сотнi мiльярдам даляраѓ. Таксама падазрэннi. I СМI нахабiлiся...
  Зяленскi ж вёѓ перадвыбарную кампанiю спакойна, прафесiйна як шоу. Жырыноѓскi ж, як заѓсёды, працаваѓ больш на ѓладу, чым на сябе. Зюганава ж асвiсталi i закiдалi тухлымi яйкамi. Потым зноѓ iнцыдэнты...
  Зразумела ѓ выбарах удзельнiчала Ксенiя Сабчак, i яна не магла не выкiнуць конiк. Узяла i Жырыноѓскаму ѓ твар запусцiла торцiкам. I прыцягнула да сябе ѓвагу. Таксама эпiчна адбывалася.
  Аляксандр Паветкiн таксама ѓ выбарах браѓ удзел. Расейскi баксёр, пасля паразы ад Джошуа , доѓга не мог вярнуцца, потым правёѓ пару баёѓ з прахаднымi супернiкамi, i зламаѓся на больш сур'ёзным. Завяршыѓшы кар'еру, падаѓся ѓ палiтыку, стаѓ ствараць нацыяналiстычную партыю.
  Пакуль без асаблiвага поспеху.
  Паветкiн зрэшты, падчас тэледэбатаѓ ударыѓ апанента кулаком па твары. Вызначыѓся i, гэта крыху падняло яму рэйтынг.
  У цэлым выбары праходзiлi iстэрычна.
  Праводзiлi тэледэбаты: давалi трыццаць секунд на адказ, i атрымлiвалася лаянка. Тусоѓкi, бойкi, скандалы. Цэлы балаган.
  Мядзведзева пiярылi бязбожна, але рэйтынг практычна не рос. Усё яшчэ пад сумневам выхад у другi тур.
  Зяленскi ж iшоѓ з вялiкiм адрывам. I няхiтра! Здолеѓ Уладзiмiр за пяць гадоѓ скончыць з беспрацоѓем i аднавiць усе заводы i фабрыкi, i новыя пабудаваць.
  Адным з дасягненняѓ Зяленскага стала i развiццё сельскай гаспадаркi i альтэрнатыѓных крынiц энергii.
  Ва Украiне ѓ прыватнасцi з'явiлiся электрастанцыi, якiя працуюць i зараджаюцца ад перападу атмасфернага цiску. А таксама геатэрмiчныя электрастанцыi. I шмат яшчэ iншае. У тым лiку выкарыстоѓваючае энергiю iёнасферы. Так атрымалася, што навука пайшла супраць нафты i газу.
  Сапраѓднай сенсацыяй стала з'яѓленне на Украiне камбiната якi вырабляе сiнтэтычную ежу i якi пастаѓляе яе ѓ Кiтай. А Расiя знiзiла экспарт харчавання.
  Сярод украiнцаѓ таксама былi вылучэнцы. У прыватнасцi Уладзiмiр Клiчко. Славуты баксёр зрабiѓ складаную кар'еру. Вярнуѓся на рынг: перамогшы Чарра i Тайсана Ф'юры . Але трэцi бой-рэванш супраць Джошуа , усёткi зноѓ прайграѓ, але затое зарабiѓ вялiкiя грошы. I заявiѓ аб канчатковым сыходзе з бокса.
  Але потым зноѓ вярнуѓся. Правёѓ бой у Кiеве з Гасiевым i перамог. Пасля, правёѓ яшчэ адзiн бой i заваяваѓ тытул рэгулярнага чэмпiёна свету - пабiѓшы нарэшце i рэкорд Формана i рэкорд Джо Луiса. Пасля чаго заявiѓ аб вылучэннi ѓ прэзiдэнты аб'яднанай Расii i Украiны. I трэба сказаць Уладзiмiр Клiчко сярод украiнцаѓ саступае толькi самому Зяленскаму. I нягледзячы на самавiты бокса век, Уладзiмiр Клiчко правёѓ ужо падчас перадвыбарнай кампанii абавязковую абарону супраць баксёра якi быѓ яго на дваццаць гадоѓ маладзей. I зноѓ перамог накаѓтам.
  Пасля чаго рэйтынг Уладзiмiра Клiчко падскочыѓ, i ён наблiзiѓся да Мядзведзева, атрымаѓшы шанцы на другi тур.
  Наогул, гэтыя выбары мелi аднаго бясспрэчнага фаварыта: Зяленскага, а за другое месца iшла вельмi шчыльная барацьба. Ала Пугачова, якая на кароткi час абыйшла ѓ барацьбе за другое месца Мядзведзева стала адставiць. У прынцыпе яна нiчым яркiм i не засвяцiлася. I Уладзiмiр Клiчко выйшаѓ на другое месца. Але яго электарат не надта ѓстойлiвы. Сяргей Кавалёѓ, якi здолеѓ пасля трох паражэнняѓ адправiцца i сабраць усе чатыры паясы ѓ паѓцяжкай вазе - таксама правёѓ бой на рынг, i зноѓ заваяваѓ чэмпiёнскi тытул.
  I яго рэйтынг зноѓ падскочыѓ. Таксама мог выйсцi ѓ другi тур. Iншыя ѓкраiнскiя баксёры: Вусiк i Ламачэнка - падтрымалi Зяленскага i прэзiдэнты не палезлi. Хаця абодва яшчэ i кар'еру не завяршылi. А чаго iм завяршаць? Вусiк па ачках выйграѓ у Джошуа , i абсалютны чэмпiён свету суперцяж. Ламачэнка вандруе з адной вагавой катэгорыi ѓ iншую, i яму такiя вялiкiя ганарары плацяць, што i завяршаць кар'еру неахвота.
  У ЗША таксама перадвыбарная кампанiя. Дональд пасля двух тэрмiнаѓ сыходзiць, ды i не вельмi ён i здаровы, каб лезцi на трэцi. У прэзiдэнты iдуць маладыя хлопцы. Ад дэмакратаѓ вельмi прыгожая жанчына-губернатар гадоѓ трыццацi дзевяцi - напэѓна, самая юная лэдзi з кандыдатаѓ у прэзiдэнты. Ад рэспублiканцаѓ таксама з маладых генералаѓ-герояѓ вайны супраць Iрана.
  Змянялася пакаленне палiтыкаѓ у ЗША.
  У Расii Пуцiн можа i мог бы перамагчы Зяленскага, але вiдавочна згарэѓ на працы. Перанапружанне адбiлася! А што ён хацеѓ - пераацанiѓ сiлы, не давяраѓ асяроддзю. А можа яшчэ i прытруцiлi. Пасля сыходу Назарбаева пайшла ѓ СНД iншая хваля - дэмакратызацыi. Казахстан стаѓ парламенцкай рэспублiкай. У Беларусi, неяк падазрона знiк Лукашэнка. I таксама прэзiдэнт стаѓ намiнальнай фiгурай.
  Пайшла другая хваля. Вось ужо i ѓ Турцыi парламент узняѓся супраць Эрдагана . Маятнiк захiстаѓся ѓ iншы бок.
  Зяленскi праѓда змянiѓ канстытуцыю на карысць больш аѓтакратыi, але на Захадзе яго ѓспрымаюць як свайго чалавека! Ды i рэферэндумы ѓвесь час праходзяць. I свабода слова рэальная ёсць.
  Ва ѓсякiм разе, пакуль няма асаблiвых праблем Зяленскаму ѓ другiм туры перамагчы. Хутчэй за ѓсё, менавiта Мядзведзеѓ i выйдзе ѓ другi тур - адмiнiстрацыйны рэсурс можа пабiць нiзкую папулярнасць, i не вельмi ѓдалае кiраванне. Многiя адзначалi i падабенства з выбарамi на Украiне - шмат кандыдатаѓ у прэзiдэнты, лiдэрства Зяленскага, нiзкi рэйтынг улады, i высокi антырэйтынг .
  Здолеѓ бы Зяленскi перамагчы Пуцiна гэтае яшчэ пытаньне, але Мядзьведзеѓ на ролю лiдэра нацыi не цягнуѓ вiдавочна. I дэмакратыя тут гуляла ѓжо супраць улады.
  Мядзведзеѓ асаблiва не мог настроiцца на барацьбу. Не той у яго характар. Не сапраѓдны баец!
  А вось праблема ѓсiх аѓтакратый - пераемнiкi не вельмi-то добрыя! Звычайна дыктатар пасля сябе ставiѓ слабака - каб не зрынуѓ! Як, напрыклад, пераемнiка Назарбаева ва ѓладзе абмежавалi. А ён i не пярэчыць - мяккацелы!
  А Уладзiмiр Зяленскi ѓ любым выпадку прыйшоѓ да ѓлады ад апазiцыi, i слабаком не з'яѓляецца.
  Трэба сказаць, што i Пуцiна лiчылi мяккацелым i слабым, таму i паставiлi прэзiдэнтам, пасля крыклiвага Ельцына. Але як высветлiлася, у цiхiм балоце водзяцца чэрцi!
  А тут аказалася, што не такое ѓжо балота i цiхае. Але Мядзведзеѓ, здаецца, не воѓк у авечай шкуры, а сапраѓды натуральная авечка. I сабраць сiлы не можа.
  Жырыноѓскi абразiѓ Зяленскага матам i быѓ аштрафаваны. Некалькi дзясяткаѓ кандыдатаѓ у прэзiдэнты знялiся на карысць Мядзведзева, але гэта амаль нiчога не дало. З вядомых хто зняѓся, быѓ баксёр Дзянiс Лебедзеѓ. Ён сапраѓды чыста тэхнiчна вылучаѓся. А таксама былi i бiзнэсмэны, дробныя дзеячы культуры. З пiсьменнiкаѓ зняѓся на карысць Мядзведзевым толькi Сяргей Лук'яненка. Астатнiя хацелi папiярыцца . Ды i кожны верыѓ у поспех.
  Мядзведзеѓ падрос зусiм нязначна. Але была надзея, што войска, турма, i палiцыя прагаласуюць, як загадаюць. Плюс яшчэ i подкуп выбаршчыкаѓ. I зразумела датэрмiновае галасаванне. Тут таксама ёсць усе шанцы на поспех.
  Ды менавiта гэта i падштурхнула да падвышанай актыѓнасцi ѓладаѓ. Даеш датэрмiновае галасаванне. А там зразумела фальсiфiкацыi. I жаданне галасаваць сэрцам.
  У адрозненне ад выбараѓ 1996 года накруцiць рэйтынг Мядзведзеву не ѓдавалася. Ельцыну таксама трэба сказаць шанцавала. У прыватнасцi, выпадкова загiнуѓ Джахар Дудаеѓ. Якая муха яго ѓкусiла, не зрабiць звычайных мер засцярог падчас званка. Бо калi б гэта адбылося крыху раней, удару б не паспелi б зрабiць. А крыху пазней, накрылi б толькi антэну, а сам Джахар быѓ бы на бяспечнай адлегласцi. Вось такое шанцаванне на вайне i для прапаганды.
  А тут ужо Дудаева не прыкончыш. I няма Радуева , якi так бязглузда трапiѓся, напярэдаднi выбараѓ прэзiдэнта Расii. А Дудаеѓ-малодшы гiнуць падчас выбараѓ нiяк не жадае. I наогул мабыць трыѓмвiрат пераемнiкаѓ: Ельцын, Пуцiн, Мядзведзеѓ - перарываецца...
  Спробы подкупу выбаршчыкаѓ пратачылiся i выклiкалi дадатковы скандал. Патрыярх не стаѓ нiкога падтрымлiваць, разважыѓшы: Богу Богава, а кесару кесарава . Наогул пры Ельцыне неяк прасцей выйшла. I Праваслаѓная царква чамусьцi ѓстала на бок Ельцына, якi здаваѓся ѓжо зусiм безнадзейны. I прамысловыя колы.
  А тут ужо алiгархi расiйскiя сталi падлашчвацца да Зяленскага. Вiдаць не атрымлiваецца Мядзведзева падняць.
  I ѓ СМI сталi мяняцца настроi. Усё больш Зяленскага хвалiлi. Вось ужо i Жырыноѓскi пачала казаць, што яго цёзка насамрэч чалавек-дыямент.
  Мядзведзеѓ зноѓ падняѓ у цэлых два разы заробкi i пенсii. Але абвалiѓ канчаткова рубель. I панеслася iнфляцыя. Падскочылi i тарыфы.
  Нават прыйшлося, просiць пазыку ѓ МВФ. А нафта i газ усё таннеюць i таннеюць.
  Iран, Венесуэла, Лiвiя, Саудаѓская Аравiя ѓсё павялiчваюць экспарт. А яшчэ i ѓ ЗША новы спосаб здабычы сланцаѓ укаранiлi. Рэзка ѓпала сабекошт.
  А тут яшчэ i ѓ Кiтаi спад эканомiкi i хваляваннi. Ну, зразумела - надакучыла панаванне кампартыi. I кiтайцы хочуць свабоды i шматпартыйнасцi!
  Крыху змянiлася ѓлады ѓ Iндыi. Там была спроба перавароту i ѓсталявання дыктатуры.
  Рэзка вырасла супрацьстаянне на Каѓказе. У Сiбiры таксама пачалiся хваляваннi. У прыватнасцi ѓзмацнiлiся сепаратысты.
  У Брытанii на выбарах перамагла партыя: "Адраджэнне", праѓда, у каалiцыi з лейбарыстамi. Каралева Лiзавета яшчэ жывая, але паабяцала, што на сваё стагоддзе сыдзе, пасля чаго пройдзе рэферэндум, якi скасоѓвае манархiю. I засноѓваючую пасаду прэзiдэнта Брытанii.
  У Францыi ж неспакойна. Замест Макрона перамагла Мэры Лiпэн , i была спроба ѓсталяваць дыктатуру. Але французы самi не ведаюць, чаго жадаюць, учынiлi новы майдан. Ды небывалы па маштабах. I Мэры была вымушана адмовiцца ад радыкальных планаѓ высылкi арабаѓ i iншых. Затым яшчэ страмчэй, вярхоѓны суд ануляваѓ выбары прэзiдэнта, i Мэры арыштавалi.
  Аб'явiлi i ѓ Францыi датэрмiновыя выбары. Гэта значыць, як заѓсёды ѓсюды бардак.
  У Беларусi нахлынаѓшыся самадурства Лукашэнкi, правялi рэферэндум i ѓвогуле лiквiдавалi пасаду прэзiдэнта. Рэспублiка стала парламенцкай, а новы прэм'ер заявiѓ, што можа быць i далучэнне да Расii. Але ѓжо пасля выбараѓ тамака прэзiдэнта. У Беларусi Зяленскi вельмi папулярны.
  У Казахстане абвастрылiся адносiны памiж прэзiдэнтам i парламентам. Узнiкла пагроза iмпiчменту. Але хутка дамовiлiся, але ѓладу кiраѓнiка дзяржавы яшчэ больш абмежавалi.
  Мядзведзеѓ нерваваѓся ѓсё больш i больш. Выбары наблiжалiся, а рэйтынг у Зяленскага ѓ некалькi разоѓ вышэйшы. Праѓда ѓ першым туры ён не перамагае, але ѓ любым выпадку Мядзведзеѓ пасуе. Ёсць толькi разлiк схiтрыць цi выбiць.
  Адбылася таемная парада. Сабралiся мiльярдэры Расii.
  Мядзведзеѓ прама заявiѓ:
  - Вы хочаце, каб чужынец-украiнец атрымаѓ велiзарную ѓладу прэзiдэнта iмперыi?
  Дзерыбаска лагiчна заѓважыѓ:
  - Хочам мы цi не хочам, але з любой уладай ужывацца трэба! Зяленскi не камунiст, i... Гэта не Зюганаѓ, якi нас пры любым раскладзе не задавальняѓ!
  Мядзведзеѓ суха заявiѓ:
  - Ва Украiне падаходны падатак куды вышэй, чым у Расii!
  Раман Абрамовiч хiхiкнуѓ, i заѓважыѓ:
  - А хто ведае i лiчыць нашы даходы! Акрамя, тамака нядаѓна iх знiзiлi i амаль зраѓнялi з нашымi!
  Прохараѓ з усмешкай адказаѓ:
  - Улады мяняюцца. Мы застаемся! Што вы можаце параiць?
  Мядзведзеѓ прахрыпеѓ у лютасцi:
  - Я не веру, што Ельцын сапраѓды выйграѓ!
  Дзерыбаска холадна адказаѓ:
  - Калi б супернiкам Ельцына быѓ бы не Зюганаѓ, то ѓ Борыка сапраѓды было мала б шанцаѓ. Але людзi яшчэ занадта добра памяталi "любаты" камунiстычнай улады. А менавiта: пустыя палiцы, карткi, талоны, вiзiтоѓкi, доѓгiя чэргi, заробак у пяць даляраѓ у месяц. Вядома, нiхто звароту да гэтых пякельных часоѓ не хацеѓ. Ды яшчэ каб пазбавiцца вiдовiшча, i палiтычных шоу, а таксама фiльмаѓ з сэксам, i шмат чаго iншага. Народ хацеѓ свабоды. I галасавалi не за Ельцына, а супраць Пугала Зюганава. А Зяленскiм народ не папужаеш. Ён перадачу "Лялькi" у адрозненне ад Пуцiна не закрые, i народ на карткi не пасадзiць. Якраз дзевяноста шосты год ужо не паѓтарыць. Ельцын скраѓ пяць-шэсць працэнтаѓ, але перамог з рознiцай у трынаццаць! Так што амаль сапраѓды!
  А Зяленскi iдзе з такiм адрывам, што яго ты не пераб'еш !
  Мядзведзеѓ прароѓ:
  - Кiнулi мяне! Змовiлiся!
  Раман Абрамаѓ заѓважыѓ:
  - Хоць санкцыi з нас усё здымуць! А ты Мядзведзь... На пенсiю ѓжо зарабiѓ!
  Мядзведзеѓ прашыпеѓ:
  - Гарэць вам у пекле!
  Прохараѓ лагiчна заѓважыѓ:
  - Ада няма! Ёсць толькi пудзiла, для збору грошай!
  Мядзведзеѓ разгублена спытаѓ:
  - Так? А што Бога няма?
  Прохараѓ усмiхнуѓся i адказаѓ:
  -А якога Бога? Па-рознаму яго прадстаѓляюць!
  Раман Абрамовiч прапанаваѓ:
  - Можа новую веру зрабiць! Хто багаты, таго Бог любiць! Хто багацейшы за ѓсiх, таго Усявышнi любiць больш за ѓсiх!
  Мядзведзеѓ кiѓнуѓ:
  - Лагiчна! Але што скажа народ?
  Раман Абрамовiч хiхiкнуѓ:
  - Народ можна i выхаваць!
  Мядзведзеѓ пробулькал:
  - Спадзяюся, мы застанемся сябрамi!
  Пасля чаго пакiнуѓ залу...
  У свеце працягваѓ бушаваць калейдаскоп падзей. Вiталь Клiчко таксама вярнуѓся на рынг i правёѓ бой на стадыёне ѓ Кiеве. Ён бiѓся з Майклам Тайсанам. Два дзядкi, вельмi вядомыя, i папулярныя. Ну, грошы яны сабралi вялiкiя. Майкл Тайсан, зразумела, пагадзiѓся на бой, бо быѓ амаль жабраком.
  Хай нават маладзейшы i галоѓнае ѓ куды лепшай форме Вiталь Клiчко яго лiтаральна збiѓ. Уладзiмiр Клiчко заявiѓ, што хоча ѓсё ж заваяваць званне абсалютнага чэмпiёна свету i правесцi бой з Вусiкам. Пасля чаго ён паб'е ѓсе рэкорды, стаѓшы самым узроставым абсалютным чэмпiёнам свету... I можа супакоiцца. А што яшчэ бiць? Джо Луiса ѓжо пабiѓ, i Формана пабiѓ, i чатыры разы заваёѓваѓ тытул чэмпiёна свету ѓ суперцяжах .
  Вiталь Клiчко зарабiѓ вялiкiя грошы на баi, папоѓнiѓ казну i славу, i правёѓ параѓнальна лёгкi бой.
  Зяленскi ѓзнагародзiѓ Вiталя Клiчко залатым ордэнам Iльi Мурамца. I гэтым набыѓ дадатковыя сiмпатыi.
  У свеце палiтыкi ѓвогуле баксёры сталi папулярныя. Флойд Мавейзер стаѓ кандыдатам у прэзiдэнты ЗША. Фармальна незалежным. I з прыстойным рэйтынгам. А што i мiльярдэр, i баксёр нябiты, i чарнаскуры. Чым не прэтэндэнт?
  Флойд Мавейзер падтрымаѓ на выбарах прэзiдэнта Зяленскага i паабяцаѓ сяброѓства.
  Мала Флойд захацеѓ бою-рэваншу з Пакiа , i на гэта збiралi вялiкiя грошы.
  Мядзведзеѓ вiдавочна губляѓ глебу пад нагамi. Каб крыху стварыць эпатажу, ён прызначыѓ Анатоля Кашпiроѓскага мiнiстрам аховы здароѓя ѓ рангу вiцэ-прэм'ера. Што, вядома ж, моцны ход, але недастатковы. Дарэчы, Анатоль Кашпiроѓскi стаѓ самым старым мiнiстрам i вiцэ-прэм'ерам за ѓсю гiсторыю Расii. Ды рэкардсмен! Дзмiтрый Мядзведзеѓ таксама ѓзнагародзiѓ англiйскую каралеву ордэнам "Андрэя Першазванага", нават уручыѓ зорку героя Шайгу. I пазбавiѓ Гарбачова яго вышэйшага ордэна. Што, увогуле, не так ужо i прыгожа.
  I яшчэ ѓзяѓ i аднавiѓ у званнi маршала Берыю. Можа, каб прыцягнуць
  на свой бок сталiнiстаѓ. А Барыса Нямцова пасмяротна ѓзнагародзi ордэнам за заслугi перад Айчынай першай ступенi. Далей, пераназваѓ Валгаград сваiм указам у Сталiнград. Таксама падлашчванне да сталiнiстаѓ . Але i з лiбераламi таксама. Навадворскай прысвоiѓ пасмяротнае званне героя Расii i... Сталiну!
  Пасмяротна Мядзведзеѓ таксама ѓручыѓ ордэн "Андрэя Першазванага" Юрыю Гагарыну. I аднавiѓ ордэн "Перамога" Леанiду Iллю Брэжневу. Нечакана Мядзведзеѓ уручыѓ залатую зорку героя Расii i Гары Каспараву.
  Таксама падлашчванне да лiбералаѓ. I з камунiстамi. I вашым i нашым.
  Мядзведзеѓ таксама ѓручыѓ ордэн "Андрэя Першазванага" i рымскаму папе Францiшку Першаму.
  Таксама вельмi шчодрыя дары "вялiкага кiраѓнiка"! Акрамя таго, Мядзведзеѓ нечакана зноѓ знiзiѓ пенсiйны ѓзрост, прычым i мужчынам i жанчынам да пяцiдзесяцi пяцi гадоѓ. Што аказалася сенсацыяй. I зноѓ павялiчыѓ пенсii.
  Чаго толькi не робiш напярэдаднi выбараѓ.
  Акрамя таго выконваючы абавязкi прэзiдэнта прысвоiѓ Уладзiмiру Жырыноѓскаму званне генерал-лейтэнанта. Маѓляѓ, за верную службу атрымай з панскага пляча. А яго сын Iгар Лебедзеѓ нечакана быѓ прызначаны мiнiстрам замежных спраѓ, замест старога i нялюбага на Захадзе Лаѓрова.
  Мядзведзеѓ таксама прапанаваѓ Дзямушкiну пасаду кiраѓнiка мiнiстэрства ѓнутраных спраѓ, але аѓтарытэтны нацыяналiст адмовiѓся. З новых прызначэнняѓ сенсацыяй стала прызначэнне Ксенii Сабчак мiнiстрам культуры. Тая, бачачы, што яе рэйтынг зусiм маленькi пагадзiлася. Але запатрабавала i пасаду вiцэ-прэм'ера. Мядзведзеѓ на гэта пагадзiѓся.
  Яѓлiнскi таксама ѓдзельнiчаѓ у выбарах, але зусiм захварэѓ i зняѓся паводле стану здароѓя.
  Выконваючы абавязкi прэзiдэнта i яго ѓзнагародзiѓ зоркай героя Расii.
  Мiхаiл Касьянаѓ атрымаѓ ордэн за заслугi перад айчынай першай ступенi, i пасаду ганаровага дарадцы па эканомiцы. Завошта зняѓся ѓ карысць Мядзведзева. Але гэта зусiм малыя долi працэнта.
  Сяргею Кавалёву прапаноѓвалi мiнiстра спорту, але яму падалося мала.
  Узнiкла калiзiя са старшынёй канстытуцыйнага суда. Зоркiн нарэшце сышоѓ. Але каму даць такую пасаду? Пажадана жанчыне! I прапанавалi Але Пугачовай.
  Але вядомая спявачка адмовiлася, спаслаѓшыся, што гэта не па ёй. Мядзведзеѓ усё ж уручыѓ i ёй зорку героя Расii. Хаця Ала на яго карысць i адмовiлася здымацца.
  Але хто будзе старшынём канстытуцыйнага суда? Пасада завiсла. Шайгу таксама адмовiѓся - не яго профiль!
  Нечакана пагадзiѓся Дзiма Бiлан. Хаця вядома яшчэ не факт што гэта яго профiль! Ды i вядома спеваком быць больш выгадна i куды больш весела, чым старшынёй канстытуцыйнага суда.
  Мядзведзеѓ, ва ѓсякiм разе, хутка за гэта ѓчапiѓся i ѓручыѓ зорку героя Расii.
  Дзiма Бiлан зрэшты, паведамiѓ, што гэта толькi жарт. Старшынёй канстытуцыйнага суда зрэшты, да агульнай ухвалы, прызначылi Людмiлу Пуцiну. Гэта быѓ моцны ход - улiчваючы папулярнасць Пуцiна ѓ Расii, але ѓжо некалькi запознены, i выратаваць Мядзведзева гэта не магло.
  Хоць намаганнi i рабiлiся тытанiчныя. Але кошты раслi, курс рубля падаѓ, талiбы ѓ Таджыкiстане наступалi, пераканаць не было чым выбаршчыка.
  У апошнi момант Генадзя Зюганава прызначылi першым вiцэ-прэм'ерам, якi курыруе сацыяльны блок. Але гэта ѓжо мёртваму прыпарку.
  Ды i сам Зюганаѓ ужо цалкам страцiѓ свой электарат.
  Генеральным пракурорам напярэдаднi галасавання прызначылi Дзегцярова. Таксама кандыдата ѓ прэзыдэнты ад ЛДПР.
  Мядзведзеѓ варушыѓся i шукаѓ новыя шляхi. Адным з эфектных перадвыбарных хадоѓ, стала ѓручэнне спецыяльнага залатога медаля iмя Жукава, усiм ветэранам Вялiкай Айчыннай Вайну. I мiльёны расiйскiх рублёѓ у прыдачу. Але Ветэранаѓ Вялiкай Айчыннай вайны засталося вельмi мала.
  Мядзведзеѓ таксама ѓзнагародзiѓ ордэнам "Андрэя Першазванага" i Церашкову. Што пакуль ёсць магчымасць, чаму б i не па ѓзнагароджваць? Вось i Анатолю Карпаву можна даць героя Расii. Ён жа шахматыст вялiкi! I Алёхiну, i Батвiннiку, i Талю i Спасскаму, Тыграну - пасмяротна ѓручыць узнагароды - зусiм нядрэнна!
  Зорачкi героя Расii - гэта класна!
  Прыемна дарыць узнагароды i раздаваць медалькi. А калi яшчэ i ордэн iмя Пуцiна заснаваць. Цэлы чатыры ступенi: чацвёртай - бронзавы, трэцяй - сярэбраны, другой - залаты, першай - залаты з дыяментамi!
  Вось якi Мядзведзеѓ вынаходнiк.
  Зрэшты, гэтага таксама мала. Зяленскi ж таксама ордэны новыя засноѓвае. Ордэн, напрыклад Тараса Шаѓчэнкi. Цi Тараса Бульбы! Або Гогаля! А што драбязнiцца. А ордэн iмя Кажадуба! Гэта моцны ход Зяленскага, каб дагадзiць левым сiлам. Наогул, вядома ж Зяленскi не камунiст, i нават не левы. Так што ѓ яго маглi быць праблемы. Але ѓ камунiстаѓ у Расii не знайшлося лiдэра.
  Ды i яшчэ, Андрэй Навальны? Неяк пра яго ѓсё забылiся. Няѓжо ѓ прэзiдэнты не пайшоѓ? Але Андрэй Навальны даѓно ѓжо ѓ камандзе Зяленскага працуе i ѓжо шмат зрабiѓ у барацьбе з карупцыяй на Украiне.
  Так што нiхто яшчэ не загiнуѓ! I iдзе працэс злiцця двух брацкiх народаѓ i агульныя выбары лiдэра нацыi.
  Андрэй Навальны таксама памые Зяленскаму... Той як звычайна ва ѓдары.
  I энергiчна дзейнiчае з шалёным напорам.
  I пры гэтым вельмi тонка, каб не адпудзiць ад сябе выбаршчыкаѓ. Зусiм не ѓ стылi Трамп.
  А ѓ свеце надыходзяць новыя часы - больш бяспечныя i спакойныя. У Саудаѓскай Аравii пачынаюцца дэмакратычныя i свецкiя рэформы, i ѓвогуле рэлiгiйны экстрэмiзм слабее. Сапраѓды, шмат хто можа спачыць у iнтэрнэце супярэчнасцi Карана i навукi i задумацца: дзеля чаго яны гэта робяць? Якiя, падставы лiчыць Каран, ды i Бiблiю словам Божым?
  Калi людзi пачынаюць задумвацца i задаваць пытаннi, то яны ѓжо не такiя неабдуманыя. На самай справе, чаму стагоддзе i ѓзнiкае? Хутчэй ад страху перад смерцю! А так мала хто баiцца памерцi, пакуль не захварэе!
  Мядзведзеѓ напярэдаднi выбараѓ падняѓ выплаты па бюлетэнях па хваробе i дапамозе iнвалiдам. А таксама быѓ павялiчаны выпуск танкаѓ...
  Мядзведзеѓ, каб паказаць сябе патрыётам, значна падняѓ планку ваенных выдаткаѓ. У серыйную вытворчасць быѓ запушчаны танк "Мядзведзь", самы цяжкi з монстраѓ, вагой больш за сто тон i атамным рэактарам замест рухавiка.
  Праект "Мядзведзь" распрацоѓваѓся яшчэ пры Пуцiне, па яго асабiстым загадзе. Меркавалася стварыць танк-монстр для застрашвання. Машына атрымалася вельмi цяжкая i дарагая, са шматслаёвай бранёй i двума рэактыѓнымi бамбаметамi на ѓзбраеннi.
  Асаблiвасцю машыны была яе хуткасць больш за сто кiламетраѓ за гадзiну, пры вазе ѓ сто пяцьдзесят тон, i каласальны дзякуючы атамнаму рэактару запас ходу.
  Праѓда падчас прабегу здарыѓся чарговы прыкры iнцыдэнт - лопнуѓ вусень. I зноѓ уражанне аказалася сапсавана. Мядзведзева лiтаральна высмеялi.
  А тут яшчэ эпiзод здарыѓся з выконваючым абавязкi прэзiдэнта - знарок не прыдумаеш. Калi Мядзведзеѓ перад лесарубамi, спрабаваѓ збiць дрэва, то ѓпала проста на святочны стол з ежай. Так што няѓдачлiвы часовы кiраѓнiк Расii зноѓ зганьбiѓся.
  Ды не шанцавала рэальна Мядзведзеву. Такая фартуна капрызная: аднаго адорвае, другога крыѓдзiць. Цi так ужо дрэнны, напрыклад, цi быѓ Мiкалай Другi, але яго рэальна пакрыѓдзiлi вышэйшыя сiлы. Так i ѓ Мядзведзева, увогуле, недурнога чалавека ѓсё валiлася лiтаральна з рук.
  Спробы нешта зрабiць натыкалiся на супрацiѓленне i нешта ѓпартае.
  Мядзведзеѓ нiбы ѓжо тузаѓся на патэльнi. А тут яшчэ i iншыя праблемы ѓзнiклi. Выконваючы абавязкi прэм'ера таксама засвяцiѓся ѓ скандале з карупцыяй.
  I тут, вядома ж, не абышлося без Андрэя Навальнага. Гэты тып заѓсёды ѓлезе!
  Такi забойны кампрамат раздабыѓ на Мядзведзева i яго асяроддзе - скандал апынуѓся надзвычайны. Карацей кажучы, уславiѓся i Навальны i якiя трапiлi, пад яго скрышальны ѓдар.
  А Мядзведзеву прыйшлося апраѓдвацца, i абцiраць пляѓкi. I чаго толькi на яго не вылiлася. Не выбары, а проста жах.
  У дзень галасавання Мядзведзеѓ прыехаѓ пад аховай. Вiдаць было, што ён хмурны i няѓпэѓнены. Рукi дрыжаць, калi бюлетэнь браѓ. Сваiм апошнiм распараджэннем, выконваючы абавязкi прэзiдэнта, у тры разы павялiчыѓ латы вайскоѓцам i палiцыянтам. I ѓ пяць разоѓ пенсii!
  Наста Арлова зрэшты, дасцiпна падкалола прэтэндэнта, на ролю дыктатара:
  - На штыках колка сядзець! Вось i падкладае грашовую падушку!
  Пасля дзяѓчына-тэрмiнатар узяла i паказала дулю, пры дапамозе босых пальчыкаѓ ног.
  Анастасiя ж вядома дзеѓка, што, словам у кiшэню не палезе. Дасцiпная, моцная, крутая, харызматычная .
  I ѓ яе столькi хлопцаѓ закахалася. Прычым Настасся вельмi тэмпераментная бландынка, i не кладзецца спаць, не абраѓшы на ноч новага мужчынку. Вядома, яна выбiрае прыгажэйшых, спартыѓных, накачаных мужчын, часам нават зусiм яшчэ юных. Але абавязкова розных. Вiдаць, каб энергiяй зараджацца. I нiхто гэтую грозную ваяѓнiцу шлюхай не лiчыць.
  Наадварот, для такой моцнай i мускулiстай жанчыны, гэта здаецца вельмi крута.
  Анастасiя прагаласавала таксама ѓзяла i бюлетэнь босымi пальцамi сваiх хупавых ножак, а гэта цэлы рулон, дзе цяжка знайсцi прозвiшча, i паставiла сабе без лiшнiх забабонаѓ. Ну зразумела за каго!
  Пасля чаго босымi пальчыкамi ножак паказала вялiкую дулю!
  Уладзiмiр Зяленскi прыехаѓ галасаваць на веласiпедзе. Паскакаѓ, пакруцiѓся. Як заѓсёды ён баявы i тэмпераментны. Сапраѓдны Напалеон Банапарт.
  I вядома ж прагаласаваѓ як i чакалася жвава.
  Уладзiмiр Клiчко так i не зняѓся з выбараѓ. I таксама прагаласаваѓ за сабе, i пагразiѓ Мядзведзеву кулаком.
  Мiкалай Валуеѓ у самы апошнi момант атрымаѓ зорку героя Расii ад Мядзведзева i пасаду мiнiстра ѓнутраных спраѓ. Ледзь паспеѓ зняцца. Хаця адмовiѓся сказаць, за каго прагаласаваѓ.
  Шмат хто тут галасаваѓ: i Ала Пугачова, i Сурайкiн ...
  Жырыноѓскi, вядома, не мог не вызначыцца. Узяѓ i проста на выбарчым участку парваѓ партрэт Уладзiмiра Зялонскага i паабяцаѓ, што яго, прыйшоѓшы да ѓлады, абавязкова расстраляе.
  Дзiма Бiлан падчас галасавання спяваѓ:
  - Усё немагчымае, магчыма ведаю дакладна! Бiлан абяруць, ён вiцязь беззаганны!
  Пасля з'явiлiся i iншыя зоркi.
  Гары Каспараѓ паведамiѓ, што ѓлада мяняецца, i што Мядзведзеѓ сыдзе i з iм канчаткова скончыцца эпоха Пуцiна.
  Пры гэтым былы чэмпiён свету паведамiѓ, што не супраць аднавiць шахматную кар'еру. I пабiць узроставы рэкорд Стейнiца . I што Расея хутка атрымае годнага i дэмакратычнага лiдэра, а эпоха цароѓ канчаткова кане ѓ мiнулае.
  I што Гары Каспараѓ прыдумаѓ уласныя шахматы, якiя хутка здабудуць папулярнасць ва ѓсiм свеце.
  I прадэманстраваѓ стоклетачную дошку. У ёй з'явiлiся новыя постацi. Па два блазна: побач з каралём i ферзем. Прычым блазан ходзiць як ферзь, але б'е выключна як конь. I па два лучнiкi на краi замест пешак. Ходзяць лучнiкi як пешкi, але наѓскасяк б'юць на цэлых два палi. Праѓда з-за таго яны на самым краi дошкi iх каштоѓнасць крыху знiжаецца. Але яны таксама могуць ператварыцца ѓ любую постаць.
  Шахматы Гары Каспарава, несумненна прыцягнулi ѓвагу людзей i журналiстаѓ.
  Навальны паабяцаѓ, што Каспараѓ абавязкова стане мiнiстрам.
  Анатоль Карпаѓ таксама галасаваѓ. Але ён ужо стары былы чэмпiён, таму паабяцаѓ толькi раiць. I сказаѓ, што, хутчэй за ѓсё, будуць вялiкiя перамены. I што будзе лепей заѓтра, чым учора!
  Мядзведзеѓ ужо ѓ дзень выбараѓ аб'явiѓ, што працягласць мiнiмальнага водпуску ѓ Расii, павялiчвае да трыццацi рабочых дзён, i што ѓсе жанчыны, якiя нарадзiлi дзесяць i больш дзяцей, атрымлiваюць ад яго ѓзнагароду: зорку героя Расiйскай федэрацыi.
  Новы папулiсцкi ход, i трэба сказаць дастаткова моцны. Але занадта ѓжо запознены. Тым больш у дзень выбараѓ зразумела, што гэта толькi праца на публiку.
  Мядзведзеѓ вiдавочна губляѓ глебу пад нагамi... Яго нязменная ѓлада моцна ѓсё надакучыла.
  Народ хацеѓ саскочыць з каляiны Пуцiна, i прага пераменаѓ наспела. Плюс яшчэ вiдавочная няздольнасць Мядзведзева быць моцнай асобай, аказалася вiдавочнай.
  Зяленскi набiраючы акуляры, i дзейнiчаючы без лiшняга папулiзму i абяцанняѓ, упэѓнена iшоѓ наперад.
  Дадзены апытанняѓ на выхадзе, казалi, што ён вiдавочны фаварыт. А вось цi пройдзе Мядзведзеѓ у другi тур - гэта яшчэ пытанне! Пакуль яшчэ Уладзiмiр Клiчко i Сяргей Кавалёѓ, а таксама "Грудзiнiн" , маглi ѓ яго гэтае месца аспрэчыць.
  Зюганаѓ галасаваѓ апошнiм. Стары, хворы, былы старшыня КПРФ чыркануѓ па прозвiшчы Грудзiна i ѓздыхнуѓ. Ды нялёгкая гэтая ноша ѓ амаль восемдзесят гадоѓ стаць першым вiцэ-прэм'ерам Расii. А яму гэта патрэбна?
  I Зюганаѓ, цяжка дыхаючы, прахрыпеѓ:
  Мы зноѓ у бой пойдзем,
  За ѓладу парад...
  I як адзiн памром -
  У барацьбе за гэта!
  Хiстаючыся, выйшаѓ з кабiны. Не, ён падасць у адстаѓку ѓ блiжэйшы ж час.
  Час наблiжаѓся, i вось-вось пачнуць паступаць першыя звесткi аб выбарах прэзiдэнта. Расiя стаяла на парозе вялiзных перамен. У Беларусi таксама праходзiлi мiтынгi i патрабаваннi аб саюзе з Расiяй. Усё рабiлася ѓсё больш лютым i захапляльным.
  Яѓка на выбарах прэзiдэнта Расii дасягнула рэкордных за ѓсю гiсторыю альтэрнатыѓных выбараѓ амаль дзевяноста працэнтаѓ.
  I вось толькi што абвясцiлi, што скрынi выкрыты, i пачаѓся падлiк галасоѓ з Далёкага Усходу.
  . РАЗДЗЕЛ Љ 3.
  Вынiкi першага туру пацяклi з Далёкага Усходу. Як i казалi ѓсе сацапытаннi, упэѓнена лiдыраваѓ Зяленскi. Мядзведзеѓ пакуль нават не быѓ нават другiм. За другое месца змагалiся Грудзiнiн i Уладзiмiр Клiчко. Кандыдатаѓ у спiсе было яшчэ каля двухсот, так што галасы яны распылiлi. Зрэшты Зяленскi амаль пяцьдзесят працэнтаѓ набiраѓ у Сiбiры i мог разлiчваць нават на перамогу ѓ першым жа туры.
  Мядзведзеѓ у сэрцах выказаѓся:
  - Хацелi як лепш, а галасавалi па прыколе!
  Зяленскi быѓ лаканiчны:
  - Праѓда перамагла!
  Дадзеныя выбараѓ увесь час мянялiся, але першае месца ѓ Зяленскага з вялiкiм адрывам было нязменным. Iншая справа, што крыху аселi Грудзiнiн i Клiчко. I на другое месца, праѓда, з больш чым з трохразовым адрывам ад лiдэра стаѓ выходзiць усё ж Мядзведзеѓ. Найбольш выконваючы абавязкi прэзiдэнта атрымаѓ у Чачнi, у войску, СIЗА. Ну, гэта зразумела. Асаблiва ѓ СIЗА. Там i прасачыць цяжэй за падлiкам галасоѓ.
  Мядзведзеѓ зрэшты, шматлiкiх зэкаѓ выпусцiѓ i дадатак апынулася не гэтак iстотнай як ён разлiчваѓ.
  Але ѓсё з вялiкай цяжкасцю, удалося прайсцi ѓ другi тур. Хоць Зяленскi ѓвогуле ѓзяѓ пошта сорак адсоткаѓ, Мядзведзеѓ ледзь-ледзь сабраѓ трынаццаць. Ды яшчэ з подкупам выбаршчыкаѓ, i парушэннямi. Ды слабаваты аказаѓся Дзмiтрый Анатольевiч. Трэцiм стаѓ Уладзiмiр Клiчко. Што маленькая сенсацыя, чацвёртым "Грудзiнiн" . Пятым што таксама нечакана прайшоѓ Дзiма Бiлан. Шостым стаѓ Сяргей Кавалёѓ, хаця рэйтынг у яго i быѓ высокiм. Жырыноѓскi не ѓвайшоѓ на гэты раз нават у першую дзясятку. Праѓда, Мядзведзеѓ прысвоiѓ яму адразу званне генерал-палкоѓнiка за дакладную службу i зорку героя Расii.
  Такi суцяшальны прыз свайму вернаму слузе. Далей i Дзiма Бiлан атрымаѓ зорку героя Расii i ордэн за заслугi перад Айчынай першай ступенi.
  Але Дзiма паведамiѓ, што ѓсё роѓна Мядзведзева не падтрымае. Зрэшты, на рахунак Зяленскага таксама пазiцыя туманная. Адкрыта на карысць Зяленскай заклiкаѓ аддаць галасы толькi Уладзiмiр Клiчко. Прычым гэты баксёр заявiѓ, што правядзе бой у Маскве, з алiмпiйскiм чэмпiёнам 2020 гады. I што яго рознiца ва ѓзросце не бянтэжыць. Што Уладзiмiр як нiколi моцны i матываваны.
  Мядзведзеѓ зрэшты, зорку героя Расii i Уладзiмiру Клiчко i Вiталю Клiчко ѓручыѓ. Маѓляѓ, ён мужык справядлiвы. Вы браты шмат для бокса зрабiлi, асаблiва Уладзiмiр.
  Вiталь выказаѓся, што самае паскуднае ѓ майдане, што з-за яго ён не пабiѓ рэкорд Холмса. А так меѓ усе шанцы!
  I нечакана Вiталь захацеѓ сустрэцца з Гасiевым у Кiеве. Што выклiкала пэѓны ажыятаж. А чаму б i не паспрабаваць?
  Сяргей Кавалёѓ таксама захацеѓ прадоѓжыць кар'еру, нагадаѓшы што Хопiнс i больш старэйшым узросце перамагаѓ чэмпiёнаѓ свету i аб'ядноѓваѓ тытулы. I што пакуль працаваць ва ѓрадзе нi Зялескага , нi Мядзведзева не плануе. А хоча пабiцца.
  Матывацыi ѓ хлопцаѓ сапраѓды хапала. З iншых баксёраѓ Дзiма Бiвал выявiѓ жаданне бiцца з Кавалёвым.
  Мядзведзеѓ вёѓ перамовы з Грудзiным . Абяцаѓ таму залатыя горы. Грудзiнiн не хацеѓ меншага, чым пасаду прэм'ера. Нечакана састарэлы Зюганаѓ падтрымаѓ Мядзведзева i заклiкаѓ Грудзiнiна ѓвайсцi каманду выконваючага абавязкi прэзiдэнта. Але тут узнiклi праблемы i раскол у шэрагах камунiстаѓ. Якiя абодвух кандыдатаѓ недалюблiвалi.
  Але Сяргей Удальцоѓ выказаѓся за Зелянога . Маѓляѓ з двух попелаѓ трэба выбiраць якое мы яшчэ не ведалi!
  Мiкалай Валуеѓ прапанаваѓ Зяленскаму i Мядзведзеву звяз: Зяленскi прэзiдэнт - Мядзведзеѓ прэм'ер. Што алiгархам спадабалася! Тым больш нагадалi, што ёсць негалосны пункт аб'яднання: што прэм'еры i прэзiдэнты будуць у розных краiн ад сваёй.
  I раз Зяленскi перамагае на выбарах прэзiдэнта, то прэм'ерам павiнен стаць менавiта прадстаѓнiк Расii. А Мядзведзеѓ усё ж у другiм туры.
  Зяленскi зрэшты, паведамiѓ, што ды прэм'ер будзе з Расii, але не Мядзведзеѓ! Бо расейцы сытыя па самае горла яго кiраваннем. I што патрэбен, больш здольны ѓ эканомiцы i з удалым, а не правальным як у Мядзведзева досведам!
  Дадзеныя сацапытанняѓ паказвалi, што большая частка расейцаѓ, не хацела бачыць прэм'ерам Мядзведзева. Дакладней амаль дзевяноста працэнтаѓ былi супраць.
  Рагозiн нечакана вярнуѓся з палiтычнага небыцця, i пачаѓ разглядацца як магчымы прэм'ер. Таксама вельмi многiя расiяне хацелi бачыць сваiм прэм'ерам Андрэя Навальнага.
  Так што кола гiсторыi, круцiлася ѓсё хутчэй.
  У свеце, вядома ж, Захад падтрымлiваѓ Зяленскага, Кiтай захоѓваѓ нейтралiтэт. Большая частка краiнаѓ таксама за Зяленскага, якога лiчылi дэмакратам i заходнiкам. А вось Мядзведзеѓ столькi быѓ напарнiкам Пуцiна. Нават казалi аб тандэме двух лiдэраѓ. I зразумела, што Мядзведзеѓ зусiм не такi белы i пухнаты як хоча здавацца. У ЗША таксама выбары. Спаборнiцтва маладога рэспублiканца i маладой жанчыны ад дэмакратаѓ. I шанец пяцьдзесят на пяцьдзесят. У Кiтаi таксама магчымыя перамены ѓ лiдэра Сi ѓзнiклi праблемы са здароѓем. I быццам бы ёсць шанцы, што яму ѓспадкуе больш дэмакратычны лiдэр.
  Наогул кiтайская алiгархiя хоча большай свабоды i дэмакратыi, ды народу весялосцi не хапае. А што за выбары, калi iх зыход загадзя вядомы?
  Мода на дыктатуру пачала знiкаць. Усiм хацелася нечага большага, чым проста быць шрубкамi.
  Зяленскi ѓвасабляѓ новае i перамены, прычым паспяховыя. I ѓ Расii гэта ѓспрымалi станоѓча. Не хацелася людзям турмаѓ, лагераѓ, усеагульнага страху.
  Змянiлася пакаленне, i пераменаѓ жадалi ѓсе. Нават на Кубе, дзе ненавiсны людзям рэжым Кастра захiстаѓся. Няхай нават улада была i пад iншым прозвiшчам. У Паѓночнай Карэi, таксама смага змен. Тым больш карэйцы часта казалi: манархiя, не для камунiзму! I што тлусты дыктатар мусiць сысцi!
  Жаданне перамен па свеце нарастала, i Зяленскi быѓ у гэтай хвалi. I паспяхова прагрэсаваѓ!
  А ѓ Паѓночнай Карэi прайшла дэманстрацыя пратэсту. Якую дыктатарскi рэжым расстраляѓ з аѓтаматаѓ. Што стала чарговым паказчыкам варварства панавальнага на кантыненце.
  Трамп заявiѓ, што ЗША могуць вырашыць праблему гэтай дыктатуры сiлай. I што iх ядзерная бомба не спалохае. Далей Трамп паведамiѓ, што ѓ ЗША ѓжо праходзяць выпрабаваннi такой зброi, што нiякiя тэрмаядзерныя зарады будуць не страшныя.
  Але час Трамп канчалася. I так ён самы стары з прэзыдэнтаѓ. Прычым пасля смерцi Картэра, нават стаѓ самым старым нават сярод экс-прэзiдэнтаѓ. Вось гэта да! А поспех любiць маладосць! Будзь у Трамп супернiкам жанчына маладзей, наѓрад цi ён наогул бы яе перамог!
  Вiдаць закон кармы абвяшчае: дарогу i поспех маладым! Няхай нават Рональд Рэйган i аказаѓся выключэннем з правiлаѓ!
  А адносна малады Гарбачоѓ аказаѓся няѓдачнiкам. Няхай нават хто скажа, што Мiхаiл Сяргеевiч меѓ рацыю? Першы кiраѓнiк СССР якi загаварыѓ чалавечай мовай. I быѓ не зразуметы народам! А можа нават не народам, а элiтай!
  Ох ужо гэты поспех! Колькi было шанцавання ва Уладзiмiра Уладзiмiравiча Пуцiна, а цi шмат ён дасягнуѓ?
  А будзь у Мiкалая Другога крыху больш за шанцаванне - напрыклад, застанься жывы адмiрал Макараѓ, якая б тады вялiкая i магутная была б Расiя. Стаѓ бы Кiтай Жэлтарасiяй i ѓвесь свет бы нагнулi!
  А так толькi адзiн толькi Крым узялi i ѓ канфрантацыю са ѓсiм мiрам уцягнулiся!
  А Мiкалай Другi як тонкi дыпламат здолеѓ выгандляваць у саюзнiкаѓ Канстанцiнопаль i Малую Азiю.
  Ну, добра, зараз фенаменальны Зяленскi дзейнiчае ѓсё больш актыѓна. I другi тут выбараѓ наблiжаецца.
  Ва Украiне ѓсё больш весялосцi i аптымiзму. Мядзведзеѓ натуральна прапанаваѓ тэледэбаты. Хоць толку ад гэтага няшмат. Пазiцыi выконваючага абавязкi прэзiдэнта Расii не занадта моцныя. I пахвалiцца няма чым. Нi ѓ эканомiцы, нi ѓ палiтыцы i ѓ вайне. На Каѓказе нават абвастрылася сiтуацыя. I зрабiць нiчога не атрымлiваецца. Нi сiла, нi дыпламатыя не бярэ. Адносiны становяцца ѓсё больш i больш варожымi з асяроддзем Мядзведзева. Тут ужо цара нiхто сур'ёзна не ѓспрымае. Хаця цар яшчэ i на троне.
  Алiгархi, увогуле, i не супраць Зяленскага. Толькi сiлавiкi дакладней некаторыя з iх незадаволены!
  Таемна Мядзведзеѓ сабраѓ параду бяспекi. Размова закранула таго адмянiць цi другi тур. Вось, напрыклад, былi парушэннi? Вядома ж, былi! I можна да гэтага прычапiцца, i адмянiць вынiкi выбараѓ. А навошта i пацвердзiць такое праз Вярхоѓны Суд. Iдэя здавалася цалкам разумнай.
  Дзмiтрый Анатольевiч Мядзведзеѓ нагадаѓ, што ѓ свой час у маi 1999 года, Ельцын абмяркоѓваѓ план ваеннага перавароту i разгону Дзярждумы!
  I гэта ледзьве не здарылася. Праѓда, i тады ѓ сiлавiкоѓ не было адзiнства. Адны казалi, што лепшы мяккi варыянт: вярхоѓны суд адхiляе працэдуру iмпiчменту, з-за адсутнасцi закона аб адхiленнi прэзiдэнта Расii. I пакуль гэты закон прымуць, а гэта канстытуцыйны закон i трэба сабраць дзве трацiны парламента i тры чвэрцi рады федэрацый. I паѓнамоцтвы думы скончацца, а там i прэзiдэнта таксама.
  Сiлавiкi тады сапраѓды абяцалi папрацаваць з вярхоѓным судом, i вырашыць праблему мiрна. Iсцi на ваенныя пераварот з двума працэнтамi рэйтынгу i пяццю iнфарктамi Ельцыну не вельмi хацелася. I сiлы не тыя, i падтрымка не тая. Тым больш у 1993 годзе ѓсё ж была падтрымка ѓ народа таго курса. А у 1999 годзе яе ѓжо не было. Ды i не магло быць пры такiх вынiках.
  Так што прайдзi працэдура iмпiчменту, хутчэй за ѓсё б скончылася без стральбы.
  Мядзведзеѓ апеляваѓ да вярхоѓнага суда - каб выбары прызнаць несапраѓднымi.
  Але ѓ тут вядома i суддзi сталi пярэчыць. Што, маѓляѓ, калi нават, i ануляваць выбары, то ѓсё роѓна давядзецца праводзiць паѓторныя. А ѓ Мядзведзева шанцаѓ стане толькi менш. Ды i пачнуцца народныя хваляваннi.
  Так што, маѓляѓ, лепш змiрыся Змiцер, што Зяленскi стане прэзiдэнтам Расii. I пастарайся знайсцi сваё месца.
  Тым больш шмат хто казаѓ, што ѓ гэтага блазна на Украiне нiчога не атрымаецца. А трэба ж атрымалася! I не варта рабiць трагедыю, а з мухi слана.
  Мядзведзеѓ, перагаварыѓшы з суддзямi i сiлавiкамi, прыняѓ рашэнне: на выбары ѓсё ж iсцi. I другi тур правесцi. А там сапраѓды як атрымаецца. Можа, усё ж адбудзецца цуд. А не? Дык не пасадзяць жа яго.
  Сход мiльярдэраѓ таксама выказаѓся, што, маѓляѓ, яны не супраць дэмакратыi. I што Зяленскi не левак i iх задавальняе. I далей, што нарэшце ѓсе санкцыi Захаду будуць зьнятыя i Расея канчаткова вернецца ѓ сусьветную супольнасьць.
  Засталося зараз апошняе: правесцi тэледэбаты. Зяленскi даѓ згоду, але толькi на стадыёне "Лужнiкi". Канешне ж, гэта было прынята. Вельмi нагадвала ѓжо пройдзены этап з Парашэнкам. Прычым рознiца ѓ першым туры была яшчэ большай. I антырэйтынг у Мядзведзева каласальны.
  Але тэледэбаты - тапелец хапаецца за саломiнку. Апошняя сустрэча ѓ пятнiцу, а выбары ѓ нядзелю.
  Мядзведзеѓ, увогуле рыхтаваѓся. Але факты не на ягоным баку. А досвед Парашэнкi паказваѓ, што адным чырванабайствам факты не пераб'еш. Дакладна таксама як i мэра Лужкова не змаглi перамагчы, у той адзiны раз за ѓсю гiсторыю Масквы, калi цэнтральныя каналы тэлебачання працавалi супраць дзейнага кiраѓнiка горада.
  Але прапаганда не змагла пераважыць дасягненнi ѓ эканомiцы мэра Масквы. Ды i не за Кiрыенку ж аѓтара дэфолту галасаваць! А бо менавiта яго больш за ѓсё i пiярылi . Самую мусiць няѓдалую кандыдатуру супраць гаспадарнiка сунулi.
  Зрэшты, расейскiя СМI больш цяпер агiтавалi за Зяленскага. У Мядзведзева нiхто не верыѓ. Нават Вярхоѓны суд не хацеѓ разглядаць справу аб адмене выбараѓ.
  Пакуль сутнасць i справа, стадыён сабраѓся да краёѓ. Лiтаральна перапоѓнiѓся.
  I было ясна, што будзе неабыякая палемiка. Зрэшты, было вiдаць па твары Мядзведзева, што ён ужо амаль змiрыѓся з паразай. Але апошнi ход трэба зрабiць.
  Напярэдаднi дэбатаѓ, Мядзведзеѓ мiнiстрам унутраных спраѓ прызначыѓ Уладзiмiра Жырыноѓскага. Такi вось апошнi жэст роспачы. Але i Жырыноѓскi, ведаючы, што за Зяленскага гатова прагаласаваць больш за восемдзесят працэнтаѓ выбаршчыкаѓ, зусiм не рваѓся сварыцца з будучым кiраѓнiком дзяржавы. Хаця, вядома ж, разумеѓ, што яму наѓрад цi знойдзе ѓ камандзе Зяленскага месца.
  Ды стары Уладзiмiр Вольфавiч. Зрэшты, Анатоль Кашпiроѓскi яшчэ старэйшы за мiнiстр аховы здароѓя i вiцэ-прэм'ер. Але таксама асаблiва не iмкнецца за Мядзведзева агiтаваць. Зрэшты, шанцы застацца ѓ камандзе ѓ яго якраз i ёсць. Узрост вялiкi i значыць досвед. А фiзiчная форма якраз вельмi нават добрая.
  Нездарма Кашпiроѓскi феномен.
  Дэбаты на стадыёне пачалiся з абмену прывiтаннямi. I дасцiпнымi рэплiкамi. Але Зяленскi выглядаѓ свяжэйшым, больш упэѓненым, пераканаѓчым, i прафесiйным.
  Мядзведзеѓ жа моцна нерваваѓся i зрываѓся на крык. Не атрымлiвалася ѓ яго быць пераканаѓчым. Ды i справы вельмi ѓ краiне ахове. Народ вiдавочна падтрымлiвае Зяленскага. Настолькi тут усё ѓзнята.
  Кожнае слова Зяленскага суправаджаецца апладысментамi, а Мядзведзева асвiстваюць. Гэта значыць, назiраецца рэальны правал палемiкi.
  Мядзведзеѓ тузаецца i прамаѓляе:
  - У мяне вопыт!
  Зяленскi адказвае з усмешкай:
  - З такiм вопытам толькi ѓ дворнiкi iсцi!
  Мядзведзеѓ у адказ:
  - Мы з Пуцiным бралi Крым!
  Зяленскi дасцiпна адказаѓ:
  - Зладзейская хватка ды кароткiя рукi!
  I гэтак далей iшлi дэбаты, але Зяленскi вiдавочна перамагаѓ. Ён быѓ куды дасцiпнейшы i больш пераканаѓчы за Мядзведзева i зала радавалася.
  Адразу пасля тэледэбатаѓ выконваючы абавязкi прэзiдэнта Расii выдаѓ указ, якi падымае заробак у пяць разоѓ, а пенсii ѓ сем разоѓ! Але гэта ѓжо выглядала як анекдот.
  Народ Мядзведзевым толькi смяяѓся. Хаця было зразумела што напярэдаднi выбараѓ i не тое яшчэ робяць!
  Мядзведзеѓ таксама прыняѓ рашэнне ѓзнагародзiць ордэнам "Андрэя Першазванага" i Сталiна i Ленiна. Такое рашэнне трэба сказаць даволi мудрае, але запозненае. Дзмiтрый Мядзведзеѓ вiдавочна хацеѓ прыцягнуць на свой бок камунiстаѓ. I асаблiва сталiнiстаѓ. Але адначасова ён узяѓ i ѓзнагародзiѓ зоркай героя Тухачэѓскага. Таксама неардынарны ход i спроба падлашчвання i лiбераламi.
  Мядзведзеѓ увогуле спрабаваѓ дагадзiць i нашым i вашым. Узнагародзiѓ i патрыярха, i Рымскага папу i лiдэраѓ хрысцiянскiх канфесiй. Найперш пратэстантаѓ. I нават Сведкi Iеговы былi адноѓлены ѓ правах, але толку ад гэтага было мала. Усё роѓна iм галасаваць забаронена, ды i ѓвогуле гэтая арганiзацыя дыхае на ладан!
  Мядзведзеѓ узнагароджваѓ i муфтыяѓ, i лам. Усiх стараѓся прыцягнуць на свой бок. Зорапад медалёѓ i ордэнаѓ быѓ незвычайны. Заадно выконваючы абавязкi прэзiдэнта ѓсiм дэпутатам Дзярждумы ѓручыѓ прэмiю па мiльёне даляраѓ кожнаму. Зрэшты, гэта хутчэй адпудзiла, чым прыцягнула да яго народ.
  Далей Мядзведзеѓ паспрабаваѓ заснаваць некалькi новых ордэнаѓ: ордэна "Пётра Першага", ордэна "Iвана Грознага", ордэна "Аляксандра Вызвалiцеля", ордэна "Мiкалая Другога" i ордэна "Брусiлава". Быѓ адноѓлены i ордэн "Ленiна" i "Сталiна".
  Мядзведзеѓ такiм шляхам iмкнуѓся да сябе прыцягнуць разнастайны электарат. I дзейнiчаючы па прынцыпе: i вашым i нашым! Але ѓ дадзеным выпадку ѓсяеднасць нараджала недавер народа - маѓляѓ, палiтычная прастытутка. Людзi нiбы забылiся - што Пуцiн вось так таксама падлашчваѓся i з левымi i з правымi. I таксама стараѓся быць усяедным.
  Аднак што дазволена Юпiтэру, недазволена быку! Пуцiн неяк з самага пачатку, нягледзячы на шлейф пераемнiка ненавiснага народа Ельцына, карыстаѓся сiмпатыяй i народа i элiты. Нават камунiсты баялiся супраць яго выступаць, i прагаласавалi за сцвярджэнне на пасаду прэм'ера без барацьбы i гандлю.
  А вось Мядзведзеѓ асаблiвым каханнем нiколi не карыстаѓся. Вiдаць, быѓ занадта iнтэлiгентны i ѓ ценi Пуцiна. Яго нiхто не ѓспрымаѓ як рэальнага змагара i кiраѓнiка. Наогул пасля Пуцiна неяк любы пераемнiк здаваѓся палiтычным карлiкам i быѓ нечым не тое. А Зяленскi ѓспрымаѓся харызматычна, нiбы казачны прынц. I ѓжо не кот у мяшку, а паспяховы кiраѓнiк якi выцягнуѓ Украiну з балота, а дакладней з ямы.
  Канешне, у першую чаргу Украiна пацярпела з-за разрываѓ сувязей з Расiяй. I тут Парашэнка можа i не так ужо i вiнаваты. Калi б такое адбылося ѓ Беларусi, увогуле быѓ бы правал. У плане прафесiяналiзму ѓкраiнскае ѓрад - моцна! У Беларусi наадварот адны падхалiмаѓ i блюдалiзы. У Пуцiна ѓ камандзе часам траплялiся моцныя асобы - тыпу Рагозiна або Ткачова, але iх хутка прыбiралi.
  Мядзведзеѓ, ва ѓсякiм разе, быѓ чалавек, якi не здаваѓся прыроджаным кiраѓнiком, i таму дадзены цар не зусiм быѓ сапраѓдным i да двара.
  Нечым ён нагадваѓ Гарбачова, якога палюбiѓ просты народ на Захадзе, але неѓзлюбiѓ свой. Збольшага вядома Гарбачова сталi не кахаць з-за яго дужання з п'янствам. Алкаголiкi зразумелая справа i людзi, якiя п'юць, не даравалi дэфiцыту з гарэлкай. Пайшлi вiнныя бунты. А потым i цыгарэты знiклi.
  Няма Гарбачова зразумела, што не любiлi не толькi з-за лысiны. Мядзведзеѓ як прэм'ер паказаѓ сябе вельмi слабым эканамiстам. I нават без Зяленскага ѓ яго былi б праблемы з абраннем на новы тэрмiн.
  Адзiн раз Мядзведзева за вушы выцягнуѓ Пуцiн.
  Але зараз Пуцiн выбыѓ з гульнi - падарваѓ здароѓе, кiруючы ѓручную i надрываючыся з хакеем. А цi трэба было ѓ такiм самавiтым узросце лезцi на лёд. Асаблiва не маючы ѓ маладосцi навыкаѓ?
  Згарэѓ Пуцiн, надарваѓся. А без яго спынiць Зяленскага няма каму. Тым больш, сам Пуцiн вёѓ кадравую палiтыку такiм чынам, што ѓ яго не засталося годнага пераемнiка. Тыпу Сталiна, якi зрабiѓ, так што яму ѓспадкаваѓ Хрушчоѓ, i прагарэѓ. А тут Мядзьведзеѓ зусiм не адэкватны лiдэр расейскай iмпэрыi.
  Вось у суботу перад выбарамi, па ѓсiх расейскiх тэлеканалах прайшоѓ фiльм пра Зяленскага. Натуральна з мэтай зняславiць. Але фактаѓ было прад'яѓлена мала. I прапаганда паказала сваю бездапаможнасць. Ды i многiя каналы пракаментавалi фiльм.
  Мядзведзеѓ узнагародзiѓ ордэнамi шматлiкiх генералаѓ. Iзноѓ уладкаваѓшы зарапад.
  Нечакана заснаваѓ i новы ордэн "Батвiннiка", трох ступеняѓ: бронзавы, сярэбраны, i залаты. А таксама i ордэн "Аляхiна". I таксама бронзавы, срэбны i залаты.
  Далей Мядзведзеѓ аб'явiѓ указам, што ѓ Расii на працягу чатырох гадоѓ адбудзецца пераход на прафесiйнае войска. А тэрмiн службы змяншаецца да шасцi месяцаѓ.
  Далей выконваючы абавязкi прэзiдэнта, аб'явiѓ аб тым, што ветэраны вайны i хто служыѓ у гарачых пунктах, узнагароджваюцца зоркай герой Расiйскай федэрацыi. Што стала крокам, якi ѓжо не мае сабе аналагам.
  Мядзведзеѓ вiдавочна шукаѓ сабе месца ѓ гiсторыi. Далей выконваючы абавязкi прэзiдэнта, узнагародзiѓ Уладзiмiра Уладзiмiравiча Пуцiна пасмяротна ордэнам "Перамога" i ордэнам "Андрэя Першазванага" i толькi што заснаванай вялiкай дыяментавай зоркай героя Расiйскай федэрацыi.
  Гэта ѓжо была ѓжо апошняя спроба згуляць на рэйтынгу ранейшага расейскага кумiра. Маѓляѓ, я Мядзведзеѓ столькi гадоѓ разам з Пуцiным - любiце мяне ѓсiм сэрцам i душой!
  Але вiдаць не надта iмкнуцца людзi любiць гэтага прэтэндэнта ѓ дыктатары.
  А ноччу з суботы на нядзелю Дзмiтрый Анатольевiч Мядзведзеѓ нават абвясцiѓ па пасмяротным прысваеннi Уладзiмiру Уладзiмiравiчу Пуцiну - званне генералiсiмус!
  Вось гэта сапраѓды было па-сапраѓднаму крута! Маѓляѓ, я даю званне кумiру ранейшых гадоѓ!
  Зрэшты, цi дапаможа гэта Мядзведзеву? Цяжка пераканаць за сябе галасаваць, толькi ѓсхваляючы ранейшых кумiраѓ i ѓзнагароджваючы iх ордэнамi. Колькi ѓзнагародамi не абсыпай, а Пуцiна не вернеш. I зразумела, што цар ранейшы сышоѓ i новы цар прыходзiць з Кiева.
  Зрэшты i Зяленскi не драмаѓ, i таксама ѓзнагародзiѓ Рымскага тату. Састарэлы Францiшак Першы дабраславiѓ прэзiдэнта Украiны на новыя здзяйсненнi.
  А ѓ Беларусi ѓжо прарасейская каалiцыя партый завяршыла збор подпiсаѓ, пад правядзеннем рэферэндуму, аб аб'яднаннi з Расеяй. Чакаецца галасаванне наконт гэтага. Зрэшты, Мядзведзеву гэта ѓ заслугу не ставяць. I тут галоѓная iнiцыятыва зыходзiла ад Зяленскага - гэтага кумiра мiльёнаѓ.
  Так што зараз Уладзiмiр Зяленскi выходзiѓ на фiнiшную прамую...
  Пачалося галасаванне ѓ Сiбiры. Яѓка з самага пачатку была высокай. Людзi iшлi на выбары i ѓсмiхалiся. Вiдавочна было, што iдуць дзеля змен. I што жадаюць новага. Старое ѓсiм надакучыла i надакучыла.
  Нават песня з ранiцы гучала:
  Пераменаѓ патрабуюць нашыя сэрцы,
  Перамен патрабуюць нашы вочы.
  У нашым смеху i ѓ нашых слязах,
  I ѓ пульсацыях вен!
  Перамен, мы чакаем перамен!
  Выбары праходзiлi спакойна, але вялiзнай яѓкай. Людзi пёрлi на выбары табунамi. Галасаваць адным з першых прыйшоѓ Мiкалай Валуеѓ. Кiнуѓ бюлетэнь у скрыню i вымавiѓ:
  - Галасуем за новае!
  Наступным з'явiѓся Аляксандр Паветкiн. Таксама прагаласаваѓ, i выдаѓ сваё:
  - За рускiх Багоѓ!
  Далей iшло галасаванне. Кiдалi ва ѓрны бюлетэнi. I Дзiма Бiлан, i Ала Пугачова. Леѓ Лешчанка таксама з'явiѓся, абвясцiѓ:
  - Галасуем за новае!
  Мiкалай Баскаѓ праспяваѓ:
  - Рускi вальс, крылы параць! Хутка вясна!
  I таксама апусцiѓ лiсцiк у урну.
  Затым з'явiлiся i iншыя хлопцы... Зяленскi прыехаѓ галасаваць на самакаце i зрабiѓ сальта - сарваѓшы апладысменты. Прагаласавалi нават прадэкламаваѓ:
  Ведай пульсацыя сэрца i вен,
  Слёзы нашых дзяцей, мацi...
  Кажуць, мы жадаем змен,
  Скiнуць ярмо цяжкiх ланцугоѓ!
  I бурныя апладысменты! Хаця вершы не яго, а знакамiтага паэта i пiсьменнiка Алег Рыбачэнка. Але сам Алег Рыбачэнка ператварыѓся ѓ хлопчыка, i зараз у iншым свеце падарожнiчае.
  Далей галасавалi iншыя баксёры: Сяргей Кавалей, Дзянiс Лебедзеѓ. Апошнi, пасля перапынку, паспрабаваѓ было вярнуцца. Але быѓ бiтым, i канчаткова сышоѓ.
  Сафiя Ратару галасавала ѓ Кiеве. I шмат усмiхалася...
  Прыйшоѓ i Уладзiмiр Жырыноѓскi. Ён пракрычаѓ:
  - За новы шлях!
  I блiснуѓ пагонамi генерала-палкоѓнiка. Зюганаѓ прыехаѓ на выбары ѓ iнвалiдным крэсле. I ѓвесь час маѓчаѓ.
  Грудзiнiн галасаваѓ усмiхаючыся ...
  Гары Каспараѓ даѓ сеанс адначасовай гульнi i таксама аддаѓ голас. Прычым, паведамiѓ, што будзе гуляць мачтаѓ з Карлесанам. Так i Анатоль Карпаѓ даваѓ сеанс адначасовай гульнi.
  Дарэчы, Карпава ѓжо паспелi ѓзнагародзiць залатым ордэнам "Мiхаiла Батвiннiка".
  Так што яшчэ пытанне, хто тут галоѓны i найлепшы з чэмпiёнаѓ свету.
  Безумоѓна, шмат што змянiлася...
  А Дзмiтрый Анатольевiч Мядзведзеѓ зноѓ усiх здзiвiѓ. Абвясцiѓ ад установы, ордэны iмя "Алег Рыбачэнка". Прычым, адразу чатырох ступеняѓ: чацвёртая ступень - бронзавая, трэцяя ступень - сярэбраная, другая ступень - залатая, а першая ступень - залатая з дыяментамi!
  Вось гэта крута атрымалася!
  У кiно ѓжо выйшаѓ у пракат "Армагедон Люцыпара", i ѓжо пабiты рэкорды "Аватары" i "Зорных войнаѓ". Алег Рыбачэнка становiцца сапраѓднай лiтаратурнай суперзоркай!
  Мядзведзеѓ так заснаваѓ яшчэ i лiтаратурную прэмiю iмя Алега Рыбачэнкi - з прызавым фондам у дзесяць разоѓ больш Нобелеѓскай.
  А гэта ѓвогуле вельмi крута!
  Далей усё больш i больш Мядзведзеѓ у нядзелю працаваѓ. Узнагародзiѓ Алега Рыбачэнку ордэнам "Андрэя Першазванага", i зоркай героя Расii, i вялiкi брыльянтаѓ зоркай героя Расii, ордэнам "Перамога". Такая была спроба змянiць ход гiсторыi.
  Маѓляѓ, аблашчу Алега Рыбачэнку, i будзе ѓсё супер! Заадно i яму i маршала званне расiйскай федэрацыi прысвою!
  А нядзеля iдзе... Вось ужо вядомыя першыя дадзеныя экзэт -полаѓ, якiя кажуць, што ѓ Зялёнскага адсоткаѓ за восемдзесят.
  I не спынiцца патоку iнфармацыi...
  Мядзведзеѓ пакуль не iдзе галасаваць. Працуе. Вось выдае загад, аб прысваеннi Уладзiмiру Вольфавiчу звання генерал армii. Маѓляѓ, будзь ты верны мне.
  Хаця Жырыноѓскi, падобна, ужо перабег на iншы бок.
  Мiнiстрам без партфеля стаѓ Леѓ Лешчанка. Але гэта ѓжо ня мае значэньня.
  У Кiтаi хваляваннi. Народ хоча дэмакратыi - стамiлiся ад дэспатыi! Не хлебам адзiным жывы чалавек!
  Хочацца i начальству сказаць не! А колькi можна ѓ дваццаць першым стагоддзi трымаць палачную дысцыплiну!
  Не вельмi добра ѓ Кiтаi стала. Iсцi па рэйках камунiзму, i будаваць капiталiзм да бясконцасцi не атрымлiваецца. Патрэбны нейкiя перамены. Ды i кiраѓнiцтва занадта ѓжо кансерватыѓнае.
  Акрамя таго новая буржуазiя жадае дэмакратыi i спыненнi палiцыянта самавольства.
  Адбiлася i вычарпанне прыёмаѓ працы па даѓнiне! Не жаданне быць шрубкамi сiстэмы. Ды ѓ Кiтаi ѓ нядзелю бунты ладныя скалынаюць сiстэму.
  А ѓ ЗША найбольшыя шанцы стаць прэзiдэнтам мае жанчына. Зрэшты, стала раптоѓна расцi папулярнасць Флойда. Майвейзера . Гэты непераможны баксёр ужо ѓлез на першыя топы рэйтынгаѓ.
  Мабыць у ЗША сумавалi па новых перамог, i хацела не рэспублiканца i не дэмакрата на трон. А Флойд яшчэ i круты!
  А далей зноѓ тэледэбаты.
  Вось ужо i вечар нядзелi наступiѓ. Хутка закрываюцца выбарчыя ѓчасткi.
  На апошняй хвiлiне нарэшце з'явiѓся Мядзведзеѓ. Спяшаючыся, кiнуѓ у скрыню бюлетэнь i пайшоѓ, не сказаѓшы нi слова. Прабiлi гадзiны - галасаванне скончана.
  Пакуль яшчэ прэзiдэнт Мядзведзеѓ пакiнуѓ Крэмль i паехаѓ у падмаскоѓную рэзiдэнцыю.
  З iм у кабiне дзве дзяѓчыны. Любая забаѓка.
  Якая сядзiць справа Наташка спытала:
  - Ну, што Дзiма? Зараз абвесцяць аб тваiм канчатковым правале!
  Мядзведзеѓ заѓважыѓ:
  - Да iнаѓгурацыi яшчэ два месяцы. Так што пакуль я яшчэ ѓсё, а Зяленскi толькi прэзыдэнт Украiны!
  Якая сядзiць па правай руцэ Алёнка заѓважыла:
  - А iнаѓгурацыю можна i паскорыць! Твая ѓлада Дзмiтрый Анатольевiч - скончылася!
  Мядзведзеѓ умольна папрасiѓ:
  - А вы дзяѓчынкi ж можаце!
  Наташка нахмурылася i спытала:
  - Што мы можам?
  Мядзведзеѓ упэѓнена заявiѓ:
  - Перашкодзiць iнаѓгурацыi!
  Наташка засмяялася i адказала:
  - I як?
  Выканаѓца абавязкаѓ прэзiдэнта рашуча адказаѓ:
  - Быццам бы вы самi не ведаеце!
  Наташа злосна адказала:
  - Забiваць Зяленскага мы не будзем!
  Мядзведзеѓ адразу ж запярэчыѓ:
  - Ну, навошта гэта забiваць! Проста, зрабiць так, каб ён сам ад кароны адмовiѓся!
  . РАЗДЗЕЛ Љ 4.
  Дзяѓчаты хорам захiхiкалi...
  Алёнка спытала з ухмылкай:
  - Што прапануеш прымянiць гiпноз?
  Дзмiтрый Анатольевiч кiѓнуѓ:
  - Вось менавiта! Вы ж гэта можаце!
  Наташка адказала за сяброѓку:
  - Можам, але не жадаем!
  Мядзведзеѓ здзiвiѓся:
  - А гэта чаму?
  Наташа шчыра адказала:
  - Зяленскi абраны! А ты Змiцер Анатольевiч не здольны кiраваць краiнай!
  Алёнка дадала з яхiднасцю:
  - I гэта нам усiм цалкам вiдавочна!
  Мядзведзеѓ адзначыѓ з лютасцю:
  - Вы што не разумееце, што мы станем калонiяй Захаду?
  Алёнка ѓпэѓнена адказала:
  - Хутчэй Захад стане нашай калонiяй!
  Наташа дадаѓ з сарказмам:
  - А пры табе Мiша ѓсё роѓна Расii не быць вялiкай!
  Мядзведзеѓ пробулькал:
  - Вам дам, па ордэне "Перамога", па ордэне "Андрэя Першазванага", па ордэне "Мiкалая Другога", i зорцы залатой у дыяментах...
  Наташа засмяялася i заѓважыла:
  - А можа нам самiм стаць прэзiдэнтамi па трыста ордэнаѓ самi сабе навешаць?
  Алёнка адзначыла:
  - Мы цябе загiпнатызаваць можам i стаць генералiсiмусамi.
  Наташа хiхiкнула i адзначыла:
  - А можа i супергенералiсiмусамi !
  Дзяѓчаты разрагаталiся...
  Алёнка праспявала:
  - I нават вораг крычаѓ часам,
  Хаваючы страх - што я кароль!
  Наташа выскалiла зубкi i прачырыкала:
  - Я не люблю тэатры i арэны,
  Там мiльён мяняюць па рублi...
  Хоць наперадзе вялiкiя перамены-
  Я Белабога са Сталiнам люблю!
  I дзяѓчына ѓзяла i босымi пальчыкамi ног як сцiсне якi прайграѓ прэзiдэнту за нос.
  З Далёкага Усходу ѓжо iшла аб'ява лiчбаѓ. За Зяленскага 91 працэнт, за Мядзведзева 7,5 працэнта, упэѓненае лiдэрства ѓкраiнскага прэзiдэнта.
  Алёнка таксама босымi пальчыкамi ног тузанула Мядзведзева за вуха i прашыпела:
  - Ну, што былы прэзiдэнт, цi дапамаглi табе твае ѓзнагароды?
  Мядзведзеѓ натужна выдаѓ:
  - Я пакуль не былы! Да iнаѓгурацыi сапраѓдны!
  Дзяѓчына ѓскрыкнулi:
  - Слава новаму цару!
  Дзяѓчаты-ведзьмы апошнi козыр адмовiлiся дапамагаць Мядзведзеву. I зараз пакуль яшчэ выконваючы абавязкi прэзiдэнта спрабаваѓ знайсцi выйсце з безнадзейнай сiтуацыi.
  Можа, паѓплываць на Вярхоѓны суд, каб ануляваць вынiкi выбараѓ прэзыдэнта Расеi? Гэта выглядала вялiкай спакусай. Але рэальна шанцы выглядалi слiзкiмi.
  А калi выдаць указ i кожнаму суддзi па мiльярду долараѓ прапанаваць? Бо ён прэзiдэнт i ѓ яго ѓлада, якая не снiлася i царам! Дакладней выконваючы абавязкi прэзiдэнта. I сапраѓды калi прапанаваць па цэлым мiльярды долараѓ, то суддзi не выстаяць.
  А чаго тут драбязнiцца.
  Па радыё перадавалi даныя. Пакуль Зяленскi меѓ за дзевяноста працэнтаѓ, плюс яшчэ па Украiне чакалася, што ён атрымае i зусiм амаль сто працэнтаѓ. Магчыма ѓ раёне чырвонага пояса, за кошт падлашчвання Мядзведзева з камунiстамi будзе крыху больш, былi некаторыя шанцы i на Каѓказе. Праѓда Рамзан Кадыраѓ, падобна вырашыѓ прыняць бок пераможцы. У войску яшчэ можна накруцiць, хаця жадання асаблiвага ѓ вайскоѓцаѓ служыць, падаючаму прэзiдэнту няма.
  Наогул пасля першага тура ѓлада ѓ Мядзведзева аслабла. I калi яшчэ ѓзнагароды раздаваць ён мог, то ѓ астатнiм, яго ѓсё больш i больш iгнаравалi.
  Дзмiтрый Мядзведзеѓ прыбыѓ у свой кабiнет, i паспрабаваѓ звязацца з цэнтральным банкам. Дзяжурная неахвотна яго злучыла.
  Выканаѓца абавязкаѓ прэзiдэнта запатрабаваѓ выдзелiць яму грошы на тэрмiновыя патрэбныя.
  Кiраѓнiк Цэнтральнага банка адказаѓ:
  - Я нiчога не буду рабiць пакуль не атрымаю пацверджанне ад новага прэзiдэнта Зяленскага.
  Мядзведзеѓ зароѓ:
  - Вы што здурнелi! Я пакуль прэзiдэнт то iнаѓгурацыi новага! А калi так, дык падпарадкуюцца, павiнны вы мне!
  Кiраѓнiк цэнтральнага банка заѓважыѓ:
  - Па канстытуцыi я вам не падпарадкоѓваюся! I ѓвогуле, навошта вам грошы?
  Мядзведзеѓ адказаѓ з ухмылкай:
  - На неадкладныя патрэбны краiны?
  Кiраѓнiк цэнтральнага банка адказаѓ жорсткiм тонам:
  - Хочаце збегчы?
  Мядзведзеѓ раѓнуѓ:
  - Я вас зараз арыштую! Мне падпарадкоѓваецца войска! Са мной верны Жырыноѓскi!
  Кiраѓнiк ЦБ заѓважыѓ:
  - Гэты заѓсёды бярэ пад казырок! I ѓ Маскве больш за дзевяноста працэнтаѓ за Зяленскага. Твая ѓлада скончылася Мiша!
  Мядзведзеѓ зароѓ:
  - А ваша не пачыналася!
  I кiнуѓ трубку. Цяпер становiшча рабiлася цяжкiм. Вось-вось i сiлавiкi адмовяцца падпарадкоѓвацца. Ды Жырыноѓскi, той яшчэ лiс. Цi варта было яго прызначаць мiнiстрам унутраных справаѓ. Аддаць загад спецназу. Цi паспрабаваць усё ж выкарыстоѓваць Дзярждуму?
  Зразумела, што Зяленскi правядзе новыя выбары, i многiя дэпутаты не далiчыцца сваiх мандатаѓ. Дакладней амаль усё.
  Тут трэба нешта iншае. Але Дзярждума наѓрад цi пойдзе супраць народа. Ды i войска адкрыты ваенны пераварот не падтрымае. Не такiя ѓ Расii генералы, каб на грамадзянскую вайну iсцi.
  Застаецца толькi адно - адмянiць выбары прэзiдэнта ѓ судзе. Гэта адзiны легiтымны шанец падоѓжыць сваю агонiю. Але хутчэй за ѓсё толькi падоѓжыць. Цi наѓрад Мядзведзеѓ мае рэальныя магчымасцi пераабрацца. На самой справе, яго антырэйтынг каласальны, яшчэ горш, чым у Пятра Парашэнкi.
  Мядзведзеѓ падумаѓ i над iншым варыянтам. Вось, напрыклад, ухiлiць Зяленскага фiзiчна? Але гэта адкрытая крымiнальшчына. Да такога апускацца? Тым больш, як гэта абгадзiць Мядзведзева. А дасць у лепшым выпадку адтэрмiноѓку. Бо народ не даруе Мядзведзеву такога каласальнага правалу на выбарах.
  Не, не атрымаецца ѓ Змiцера Анатольевiча. Не сабраѓшы на выбарах i дзесяцi працэнтаѓ галасоѓ, ён ва ѓладзе ѓжо дакладна не ѓтрымаецца.
  Мядзведзеѓ падышоѓ да бара. Адкрыѓ яго, дастаѓ бутэльку, налiѓ сабе каньяку.
  Дарагога - "Напалеон", з вытрымкай у дзвесце гадоѓ!
  Выконваючы абавязкi прэзiдэнта выпiѓ чарку. Потым другую, закусiѓ лiмонам.
  Стала ѓ жываце цяплей, i думкi паскакалi хутчэй. Пасля трэцяй чаркi Мядзведзеѓ заѓсмiхаѓся i сеѓ у крэсла. Трохi павесялеѓ. Сапраѓды, а навошта яму гэтая ѓлада? Адказнасцi поѓным поѓна. Нi хвiлiны вольнага часу, нi секунды спакою. Увесь час у руху, пад назiраннем вiдэакамер. Баiшся i слова лiшняе сказаць.
  Працы шмат, а задавальнення нiякага няма.
  А жадаецца паляжаць у пасцелi з дзяѓчынай. Пагуляць на кампутары ѓ вайну.
  На самой справе, вось ты прэзiдэнт, а каб пачаць рэальную вайну тройчы падумаеш. Вось як грозны Трамп так i не вырашыѓся напасцi на Iран.
  Балбатаць пра вайну можна шмат, але рэальна на яе вырашыцца - няпроста!
  А вось гульнi ваюй, сабе, ваюй!
  Мядзведзеѓ сеѓ за кампутар. Уключыѓ сваю любiмую Другую сусветную вайну. Даѓно ён яе не мог пагуляць. Тут каб асаблiва не напружвацца выкарыстоѓваеш код жулiка. Вось так...
  А затым праганяеш ва ѓраганным тэмпе тэхналогii. I ѓ цябе ѓжо IС-7, якiя ты пускае палiцамi, у немцаѓ толькi Т-1. Адчувальная рознiца ѓ сiлах i сродках.
  Мядзведзеѓ, якi амаль нiколi не пiѓ, у тым лiку з-за слабога здароѓя прыкметна павесялеѓ.
  Вось так самы дарагi i цяжкi танк другой сусветнай вайны IС-7 кiдаеш на супернiка. I ламаеш яго без асаблiвай працы. Вайна iдзе лёгка i пераможна. Захапляеш сабе горад за горадам.
  Наогул, вядома ж Сталiн нядрэнна кiраваѓ краiнай, i здолеѓ перамагчы Трэцi Рэйха менш, чым за чатыры гады. З IГIЛ Пуцiн ваяваѓ даѓжэй. А бо ѓ немцаѓ тэхнiка вельмi крутая.
  Вось у гульнi напрыклад танк нямецкi Е-75, супраць яго на роѓных можа дзерцiся толькi савецкi IС-7, усе астатнiя танкi пасуюць. Е Е-75 вельмi моцнае бранiраванне. Нават праѓзыходнае савецкi IС-7 i блiзкая па забойнай сiле гармата.
  I гэты танк планавалi немцы зрабiць у сорак пятым годзе сваiм асноѓным. А нашыя?
  Мядзведзеѓ уздыхнуѓ... Так i не змаглi IС-7 запусцiць у серыйную вытворчасць ужо ѓ пасляваенны перыяд. Так што падоѓжылiся вайна даѓжэй, невядома хто яшчэ перамог.
  Дзмiтрый Анатольевiч захмелеѓ, праспяваѓ:
  - Люба браткi, люба! Люба браткi жыць! I нашым атаманам не даводзiцца тужыць.
  Мядзведзеѓ заснуѓ за гульнёй. Гэта расслабляе...
  А на наступны дзень сталi вядомы канчатковыя вынiкi выбараѓ прэзiдэнта.
  За Зяленскага разам з Украiнай прагаласавала амаль 92 працэнты выбаршчыкаѓ, за Мядзведзева 6,7 працэнта. Такiм чынам, адбылася трыѓмфальная перамога Зяленскага.
  У краiне пачалiся святкаваннi i весялосцi. Нарэшце надыходзiла новае, як здавалася многiм светлае жыццё.
  Пакуль праѓда iнаѓгурацыi выконвае абавязкi прэзiдэнта Дзмiтрый Анатольевiч Мядзведзеѓ.
  I ён павiншаваѓ, зразумела пераможцу. А куды падзенешся. I шэсць працэнтаѓ пералiчваць няма чаго.
  Мiнiстр унутраных спраѓ Уладзiмiр Жырыноѓскi зрэшты наведаѓ Мядзведзева i суцешыѓ:
  - Я галасаваѓ за вас Змiцер Анатольевiч!
  Выканаѓца абавязкаѓ прэзiдэнта цiха адказаѓ:
  - Дзякуй!
  Жырыноѓскi прапанаваѓ:
  - Можа, вас сунуць у прэм'еры?
  Мядзведзеѓ пакруцiѓ падфарбаванай галавой:
  - Не думаю, пасля такога разгрому ѓ другiм туры - мне дадуць прэм'ера. Гэта ѓжо будзе не палiткарэктна.
  Жырыноѓскi лагiчна заѓважыѓ:
  - Усё роѓна на вашым месцы павiнен быць хтосьцi з Расii. Дык хто ж калi не вы?
  Мядзведзеѓ выказаѓ меркаванне:
  - Хутчэй за ѓсё, Андрэй Навальны!
  Жырыноѓскi выскалiѓся i зароѓ:
  - Андрэй Навальны? Ды не бываць гэтаму!
  Мядзведзеѓ пацiснуѓ плячыма i разгублена заѓважыѓ:
  - А куды дзенешся?
  Жырыноѓскi пракрычаѓ:
  - Ды я iх усiх арыштую!
  Мядзведзеѓ махнуѓ рукой:
  - Хопiць! Наш час, падобна, скончыѓся! Я еду адпачываць на Канарскiя выспы. А ты што будзеш рабiць?
  Жырыноѓскi, хiтра прыжмурыѓшыся, адказаѓ:
  - Лабiраваць iнтарэсы сваiх сяброѓ! Пакуль Зяленскi не прыступiѓ да абавязкаѓ прэзiдэнта Расii i Украiны!
  Мядзведзеѓ сумна заѓважыѓ:
  - Гэта нажаль не так ужо i проста... Потым з цябе тры шкуры спусцяць!
  Жырыноѓскi, хiтра прыжмурыѓшыся, папрасiѓ:
  - Зрабi мяне, калi ласка, маршалам расiйскай федэрацыi! Ну чаго табе варта!
  Мядзведзеѓ пару секунд падумаѓ, а потым i абвясцiѓ:
  - Добра! Я зраблю маршалам не толькi цябе, але аднаѓлю i ѓ званнi маршала Берыю! Гэта будзе справядлiва!
  Жырыноѓскi згодна кiѓнуѓ:
  - У адносiнах да Берыi так!
  Мядзведзеѓ прыжмурыѓшыся, спытаѓ:
  - А ѓ адносiнах да цябе?
  Жырыноѓскi шчыра адказаѓ:
  - А ѓ адносiнах да мяне па-царску! Каго хачу, таго i ѓзнагароджваю!
  Мядзведзеѓ згодна кiѓнуѓ:
  - Ды хай будзе так!
  I загадаѓ падрыхтаваць абодва ѓказы аб прысваеннi званняѓ маршалаѓ.
  Выконваючы абавязкi прэзiдэнта Расii павесялеѓ. Падумаѓшы, што зараз ужо ён можа спаѓна нацешыцца кампутарнымi гульнямi.
  А ѓ iх гуляць вялiкае задавальненне...
  А на самой справе, навошта прэзiдэнту iншае? Вось зараз тэхналогii так развiлiся, што ты можаш быць кiм заѓгодна. Нават Госпадам Богам. I менавiта ѓ гульнi ствараць сусвет.
  Вось, напрыклад, у кабiнеце I. А. прэзiдэнта ёсць вялiкая колькасць розных гульняѓ, у тым лiку самых сучасных.
  Мядзведзеѓ вырашае пагуляць стратэгiю рэальнага часу. Нямеччына ѓ 1939 годзе. Ну, што ж выкарыстоѓваеш код жулiка. Дадаеш сябе пяць тысяч "Пантэр", тры тысячы "Тыграѓ" i дзесяць тысяч "Фоке-Вульф". I разгортваеш гэтыя сiлы супраць непрыяцеля. I атакуеш Польшчу, у якой няма i дзесятай часткi такiх сiл.
  I вайна iдзе, як хочацца табе ѓ адны вароты i пераможна. Мядзведзеѓ, шчыра кажучы, тут вялiзны заваёѓнiк. Разбурае супернiка, нiбы душыць слiвы прэсам.
  Польшча расплюшчана лёгка i хутчэй, чым у рэальнай гiсторыi. Атакуеш Францыю. Пускаеш на яе з дапамогай кода жулiка дзесяць тысяч танкаѓ "Е"-75. Пышных скажам прама машын. Якiя для французскiх гармат зусiм непаражальныя, затое забойныя для вялiкiх дыстанцый. Збiваюць варожыя машыны.
  Мядзведзеѓ нават падскоквае ад радасцi. Як у гульнi ён хутка рухаецца, i ѓжо бярэ Парыж... А далей чаго драбязнiцца? Захопiм заадно i Iспанiю, каб Франка не занадта выкабельвалi .
  А для штурму Гiбральтару прымянiм рэактыѓную авiяцыю. Куды ангельцы падзенуцца.
  Вядома ж, заадно i выкарыстоѓваны сродкi, для пабудовы лiнкораѓ i авiяносцаѓ. Будзе тады Брытанii прутка. Вось сто авiяносцаѓ, i дзвесце лiнкораѓ. Гэта будзе каласальная сiла.
  I вось яшчэ дэсантныя караблi. Робiш яшчэ i танкi серыi "Е"-У, далейшая эвалюцыя "Е". Вось кiдаеш танк Е-50-У, такая машына, што не з аднаго ракурсу не прабiць.
  I давай яна раздзiраць ангельцаѓ. Вось i дзве прыгожыя дзяѓчыны ѓнутры такога танка падмiргваюць выконваючаму абавязкi прэзiдэнта Расii.
  Мядзведзеѓ шле паветраны пацалунак iм у адказ.
  Вось так пагуляем...
  I да Лондана падыходзяць найноѓшыя танкi. I без цырымонiй бяруць сталiцу Англii.
  Мядзведзеѓ праспяваѓ:
  - Мiр гэта нудота! Мы ѓсе зжэрам ката!
  Гуляць, вядома ж, цiкава i няцяжка. Узяѓ код жулiка i штампуй сабе што жадаеш. Вось захоплiваеш i Балканы i iдзеш у Афрыку. Таксама штампуеш, яшчэ i пяхоту. Робiш войскi, былi б грошы. А грошы яшчэ дае i захопленая тэрыторыя. Ну, вось паспрабуй, прайдзiся па Афрыцы.
  СССР усё ж адчыняе фронт. Трыццацьчацвёркi супраць серыi Е-50-У, якiя яшчэ дзесяць тысяч наштампаваѓ. Калi Е-50 машына па бранi прыкладна такая як Тыгр -2, толькi рацыянальны нахiл больш, а ѓзбраенню трохi мацней, ды i рухавiк магутней. Тое Е-50-У пры роѓнай вазе, супастаѓная з савецкiм Т-64, нават мае больш магутны газатурбiнны рухавiк.
  Ды сiлы не роѓныя. Тут розныя пакаленнi танкаѓ ваююць.
  А Мядзведзеѓ, зразумела хвацкi на вараным скакуне.
  Сiлы, вядома ж, не супастаѓныя. Можна яшчэ i Е-75-У дадаць, гэта прысадзiстая забойная машына, непрабiѓная нават карабельнымi прыладамi.
  I як папрэ сабе. Нiчым не спынiць.
  Мядзведзеѓ гуляе, нiбы маленькi хлопчык. Эх, добра, то як. I нiхто да яго не iрвецца на прыём. Ён прайграѓ, i выконваючага абавязкi прэзiдэнта забылiся.
  Усе любяць толькi пераможцаѓ.
  Дзмiтрый Анатольевiч праспяваѓ:
  А мы кiдаем бурам выклiк,
  Ад чаго i чаму...
  Жыць на свеце без сюрпрызаѓ,
  Немагчыма нiкому,
  Няхай удачы, няѓдачы,
  Усе скокi, то ѓверх, то ѓнiз,
  Толькi так, а няйначай,
  Толькi так, а няйначай!
  Няхай жыве сюрпрыз!
  Сюрпрыз! Сюрпрыз!
  Няхай жыве сюрпрыз!
  Сюрпрыз! Сюрпрыз!
  Няхай жыве сюрпрыз!
  I весялей стала Мядзведзеву. Вось яго войскi занялi Украiну, Беларусь, i няѓмольна наблiжаюцца да Масквы!
  Былы прэзiдэнт Расii прамаѓляе:
  - Што наша жыццё - гульня!
  I бярэ сталiцу СССР штурмам. Вядома супраць войска сорак першага года ѓ яго танкi характарыстык шасцiдзесятых i нават сямiдзесятых гадоѓ, i галоѓнае што iх шмат.
  Мядзведзеѓ падмiргвае сам сабе... Сталiца Масква ѓзятая. А зараз можна захапiць i Каѓказ... А заадно i поѓдзень Афрыкi прыбраць сабе. I пераправiцца ѓ Аргенцiну.
  I адтуль наступаць на ЗША. Ён жа палкаводзец круты. Вораг адстае i колькасцю, i якасцю войска.
  Мядзведзеѓ захоплена спявае:
  - Мы смела ѓ бой пойдзем! За ѓладу парад! I ѓсiх у дзярмо сатрэм у барацьбе за гэта!
  Мядзведзева часова адарвалi ад гульнi. Тэлефанаваѓ мiнiстр абароны Расii, якi замянiѓ Шайгу Трубяцкой. Ён спытаѓ у пакуль выконваючага абавязкi прэзiдэнта:
  - Прысягу, калi новаму лiдэру прымаць будзем?
  Мядзведзеѓ лаканiчна адказаѓ:
  - Там дзе i пакладзена, на iнаѓгурацыi!
  Трубяцкой заѓважыѓ:
  - Новы прэзiдэнт адзiнай краiны хоча правесцi iнаѓгурацыю на наступным тыднi. Каб не паспелi раскрадзiць!
  Мядзведзеѓ раѓнуѓ:
  - Гэта не па нашай канстытуцыi i законах!
  Трубяцкой заѓважыѓ:
  - I Ельцын прыняѓ гэтую канстытуцыю не па законе i старой канстытуцыi. Наогул многiя думалi, што Пуцiн прапануе новую канстытуцыю, але неяк не дачакалiся!
  Мядзведзеѓ заѓважыѓ:
  - Не самая лепшая iдэя, каб кожны новы прэзiдэнт новую ж канстытуцыю прымаѓ!
  Трубяцкой запярэчыѓ:
  - А Пуцiн мог бы! Ён быѓ страмчэйшы за Ельцын, i вас Дзмiтрый Анатольевiч!
  Мядзведзеѓ кiѓнуѓ i пагадзiѓся:
  - Страмчэй i галоѓнае ѓдачлiвей! Без Пуцiна ѓсё разладзiлася, i Зяленскi ѓзяѓ у Расеi ѓладу.
  Трубяцкой заѓважыѓ:
  - I ѓ Лукашэнкi быѓ шанец, толькi ён выпусцiѓ свой час. Трэба было варушыцца хутчэй!
  Мядзведзеѓ лагiчна заѓважыѓ:
  - Лукашэнка пабаяѓся канкурэнтных выбараѓ у Расii. Ды i Зяленскi б не рызыкнуѓ, калi б у Пуцiна сэрца не вытрымала. Столькi краiнай кiраваць у ручным рэжыме - перагарэѓ! Адназначна Пуцiн згарэѓ на працы!
  Трубяцкой прапанаваѓ:
  - Ну, так што прыняць iнаѓгурацыя ѓ больш хуткi тэрмiн цi не?
  Мядзведзеѓ смела адказаѓ:
  - Як хочаце, рабiце! Мне ѓжо ѓсё роѓна! Пайду на ганаровую пенсiю, i буду жыць у сваё задавальненне. Можа, па свеце паезджу! Я i так ужо быѓ i прэзiдэнтам i прэм'ерам увогуле рэкордны для Расii тэрмiн! Колькi можна чапляцца за трон?
  Трубяцкой пагадзiѓся:
  - Ну, калi так, то няхай будуць змены! А што з Шайгу рабiць?
  Мядзведзеѓ холадна адказаѓ:
  - Няхай адпачывае! Маршальская пенсiя вялiкая. Няхай паездзiць па свеце. Я ж вам дазволiѓ мець уласнасць за мяжой!
  Трубяцкой кiѓнуѓ i заѓважыѓ:
  - Пуцiн iзаляваѓ Расею ад свету! На словах смуткуючы ѓ глыбiнi душы, мы радавалiся яго смерцi! Што да Зяленскага, паглядзiм! Многiя з нас хацелi парадкаѓ як на Захадзе. Атрымлiваць як у ЗША, а працаваць... Як у СССР!
  Мядзведзеѓ заѓважыѓ:
  - Ну, пры Сталiне чыноѓнiкi аралi iнтэнсiѓна! Не трэба думаць, што iм быѓ суцэльны мёд!
  Трубяцкой спытаѓ:
  - А вы што будзеце рабiць?
  Мядзведзеѓ нагадаѓ:
  - Я быѓ прэзiдэнтам, i пайду на прэзiдэнцкую пенсiю. Яна вялiкая... I буду атрымлiваць асалоду ад жыцця! Навошта мне яшчэ працаваць!
  Трубяцкой нагадаѓ:
  - Зяленскi можа даць вам пост дарадцы пры сабе!
  Мядзведзеѓ адмахнуѓся:
  - Ай! Ён дастаткова разумны i без маiх парад! Карацей кажучы - праводзiце iнаѓгурацыю! Дзмiтрый Анатольевiч сваё адправiѓ!
  Трубяцкой пагадзiѓся:
  - Iнаѓгурацыя так!
  Мядзведзеѓ павесiѓ трубку. Вырашыѓ дагуляць гульню. Тое чаго раней нiколi не хапала часу. I хаця б у думках дацiснуць ЗША.
  Або дакладней у гульнi. Зрэшты, супраць Е-75-У, амерыканскi Шэрман слабы. Затое самалётаѓ у ЗША шмат, няхай нават i не такiх моцных, як рэактыѓныя нямецкiя.
  Але якасць, вядома ж, не тое! Фрыцы набiраюць iнтэнсiѓныя рахункi. Асаблiва лётчыцы: Альбiна i Альвiна! А гэта дзяѓчаты, якiя каласальным запалам адрознiваюцца.
  Мядзведзеѓ надыходзiць на Амерыку з поѓдня. I адначасова яго танкi iдуць па Сiбiры. Весела яму. Дарэчы, а чаму яшчэ не заваяваць Японiю? У гэтай гульнi i сваiх саюзнiкаѓ мачыць можна. Прасунутая стратэгiя. Прымянi код жулiка i будзеш мацней супернiка i лiкам i якасцю. Не вайна, а суцэльнае задавальненне. Вось бясхвостыя рэактыѓныя машыны, амерыканцы не могуць нават дагнаць.
  Дакладней i патрапiць. А выкарыстоѓвай кiраваныя па радыё ракеты! I па амерыканцах шуганi. Такая гульня Мядзведзеву вельмi нават падабаецца. I перамяшчай войскi. Вось узята Мексiка. Вось падаюць амерыканскiя гарады адзiн за адным. Такое задавальненне.
  А на ѓсходзе танкi серыi "Е"-У уваходзяць у Iндыю. Але што могуць супрацьпаставiць iм ангельцы. Тым больш Трэцi Рэйх ужо набраѓ рэсурсаѓ i без кода жулiка вырабляе самую сучасную тэхнiку.
  Але Мядзведзеѓ вырашыѓ прапампаваць крыху "Пантэры". Вось першая звычайная "Пантэра" - лабавая браня ѓ 80 - 110 мiлiметраѓ, бартавая ѓ 50-мiлiметраѓ, а гармата 75-мiлiметраѓ калiбр даѓжыня ствала ѓ 70ЭЛ, рухавiк у 650 конскiх сiл. Вось "Пантэра"-2 лабавая браня ад 120 да 150 мiлiметраѓ, бартоѓ у 60-мiлiметраѓ гармата 88-мiлiметраѓ з даѓжынёй ствала ѓ 71 ЭЛ, i рухавiк у 850 - конскiх сiл. Ды сур'ёзная машына. I цяжэй не ѓ сорак пяць, а пяцьдзесят тон i нiжэй сiлуэтам.
  А вось "Пантэра"-3. Лабавая браня ад 150 да 200 мiлiметраѓ, бартоѓ у 82 - мiлiметра гармата ѓ 88-мiлiметраѓ з даѓжынёй ствала ѓ 100 ЭЛ i рухавiк у 1200 конскiх сiл - вага 55 тон. Пагадзiцеся такая машына наогул супраць Шэрманаѓ супер.
  Але ёсць "Пантэра"-4. У яе лабавая браня ад 200 - да 250-мiлiметраѓ пад нахiламi, а бартавая - 160-мiлiметраѓ. гармата ѓ 105-мiлiметраѓ з даѓжынёй ствала ѓ 100ЭЛ. Гэта ѓжо монстар вагой 65 тон i з нiзкiм сiлуэтам. Рухавiк газатурбiнны ѓ 1500 конскiх сiл. Вядома ж, выдатная серыйная распрацоѓка, здольная бiцца нават з савецкiм IС-7. Прычым IС-7 не быѓ серыйным.
  Але бываюць машыны i мацнейшыя. Прагонка "Пантэры"-5, лабавая браня 250 корпус пад нахiлам у 45 градусаѓ, 300-мiлiметраѓ лоб вежы пад нахiлам, бартавая 210 пад нахiламi, гармата ѓ 128-мiлiметраѓ у 100 ЭЛ, вага больш дасканалага танка 75 тон, рухавiк сiл газатурбiнны. Машына, праѓзыходная ѓсе савецкiя i амерыканскiя ѓзоры. Здольная прабiваць IС-7 з дыстанцыi бою, i вытрымлiваць трапленнi ѓ лоб. "Пантэра"-5 наогул з тэхналогiй супер. У СССР мацней IС-7 нiчога няма. А ѓ немцаѓ ёсць i пяць вiдаѓ "Тыграѓ".
  Мядзведзеѓ вырашыѓ пасля захопу большай часткi тэрыторыi ЗША, прагнаць i "Тыгр". Ну "Тыгр" першы ѓсё вядомы. Лабавая браня 100-110 мiлiметраѓ амаль без нахiлу, i бартавая 82 мiлiметра без нахiлу. I гармата 88-мiлiметраѓ 56 ЭЛ даѓжыня ствала - танк рэальна якi вые. У адрозненнi ад "Пантэр", дзе ваявала рэальна толькi першая серыя i былi ѓзоры другой. Танк "Тыгр"-2 больш вядомы як "Каралеѓскi тыгр".
  Лабавая браня 120-150 лоб корпуса пад нахiлам у 50 градусаѓ, 185-мiлiметраѓ лоб вежы пад малым нахiлам, i 82 - мiлiметра борта, пад нахiламi 60 градусаѓ. Добра абаронены ѓ лоб, ледзь лепш "Тыгра" у борт, i гармата ѓ 88-мiлiметраѓ з даѓжынёй ствала ѓ 71 ЭЛ. З серыйных танкаѓ другой сусветнай вайны, лепшы па ѓзбраеннi i лабавой абароне, вага 68 тон, рухавiк 700 конскiх сiл - слабаваты хадавымi якасцямi.
  Тыгр -3 машына праектная. Лабавая браня 150-200 мiлiметраѓ пад нахiлам з 45 градусаѓ корпус iлба i лоб вежы ѓ 240 мiлiметраѓ пад нахiлам. Бартоѓ у 160 мiлiметраѓ са шчыткамi пад нахiлам. Тры вiды розных узбраенняѓ 88-мiлiметровая гармата 100 ЭЛ, 105-мiлiметровая гармата 70 ЭЛ, i 105-мiлiметровая гармата ѓ 100 ЭЛ з рухавiком у 1000 у 1200 конскiх сiл. Пры больш шчыльнай кампаноѓцы i вазе з 75 тон. Ды машына сур'ёзная i вельмi небяспечная. I яшчэ больш магутная "Тыгр"-4 лабавая браня 250 - корпус пад нахiлам у 45 градусаѓ лоб 300 мiлiметраѓ пад нахiлам, барты 210 мiлiметраѓ, гармата ѓ 128-мiлiметраѓ у 100 ЭЛ даѓжыня ствала, або ѓ 150-мiлiметраѓ даѓжыня 6 , вага 85 тон, рухавiк у 1500 конскiх сiл газатурбiнны. Вельмi магутны танк.
  Але яшчэ страмчэй "Тыгр"-5. Лабавая браня лоб корпуса 350-мiлiметраѓ пад нахiлам 45 градусаѓ, лоб вежы 400-мiлiметраѓ пад нахiлам у 50 мiлiметраѓ. Барта 300-мiлiметраѓ пад нахiламi. Гармата ѓ 150-мiлiметраѓ у 100 ЭЛ, цi 174 мiлiметра 70 ЭЛ, цi 210 мiлiметраѓ 38 ЭЛ. Вага ѓ 100 тон, рухавiк у 2500 конскiх сiл газатурбiнны. Наймагутная машына ѓ борт нават IС-7 i "Зверабой" не праб'е. Вось такую, можна i супраць Амерыкi пусцiць. Хаця трэба сказаць "Тыгра"-5 у рэальнай гiсторыi не было нават у праектах. Але ж нiхто не вiнаваты, што вайна так хутка скончылася.
  А вось вiртуальнай гульнi танчыкi можна i падцягнуць.
  Мядзведзеѓ пачаѓ штурм сталiцы ЗША Вашынгтона i самага буйнога горада Нью-Йорка. Тут можна рэальна папрацаваць i перамагчы.
  Хоць i вiртуальна. Вось гарыць Вашынгтон i па iм едуць нямецкiя танкi. I нiхто "Тыгры"-5 спынiць не можа.
  Мядзведзеѓ завяршае ѓпарты штурм сталiц ЗША i здаецца ѓжо перамога. Але наперадзе няма яшчэ i Японiя.
  . РАЗДЗЕЛ Љ 5.
  Чаго б яшчэ прагнаць у гульнi. А вось сямейства танкаѓ "Леѓ", так i не сталае серыйным. Вось тут сапраѓды такiя монстры. Але ѓ другой сусветнай вайне гэтыя машыны пазнейшых серый нават залiшнiя. А супраць Японii з яе маленькiмi i сярэднiмi танкамi - тым больш.
  Але Дзмiтрый Мядзведзеѓ усё вырашыѓ прагнаць крыху i iх.
  Вось першы танк "Леѓ" якi iснуе толькi ѓ праектах, i толькi часткова ѓвасоблены ѓ метале. Лабавая браня корпуса 120 мiлiметраѓ пад нахiлам у 45 градусаѓ, лабавая браня вежы ѓ 240-мiлiметраѓ пад нахiлам, бартоѓ у 82 мiлiметра гармата ѓ 105-мiлiметраѓ даѓжыня ствала ѓ 70 ЭЛ, увесь 80 тон, рухавiк у 8 Увогуле машына якая магла з'явiцца ѓжо разам з "Тыграмi" i "Пантэрамi" на Курскай дузе. З вельмi магутным зброяй для свайго часу i выдатнай абаронай вежы iлба. Але на шчасце не з'явiлася. Леѓ-2 праектная машына. Лоб корпуса ѓ 250 мiлiметраѓ пад нахiлам, лоб вежы - 300 мiлiметраѓ пад нахiлам. Барты ѓ 200 мiлiметраѓ пад нахiламi. Гармата цi 128-мiлiметраѓ 100 ЭЛ цi 210 мiлiметраѓ 38 ЭЛ. Вага 100 тон, рухавiк у 1800 конскiх сiл. Па сваёй моцы няма роѓных. Пераѓзыходзiць IС-7, якi можа ѓразiць яе толькi ѓ борт. Але вось ганяеш далей, i з'яѓляецца Леѓ-3, таксама прагонка монстра. Лабавая браня корпуса ѓ 350-мiлiметраѓ, вежы ѓ 450 - мiлiметраѓ пад нахiлам борта ѓ 300-мiлiметраѓ пад нахiламi, гармата 150-мiлiметраѓ у 100 ЭЛ, або 175-мiлiметраѓ у 70 ЭЛ, або 210 у 46 -мiлiметраѓ. Вага - 120 тон, рухавiк - 2500 конскiх сiл.
  Ды гэта грозная сiла.
  Танк "Леѓ"-4 яшчэ адзiн супермонстр . Лабавая браня корпуса 450-мiлiметраѓ, лабавая браня вежы - 500 мiлiметраѓ. Барты корпуса i вежы ѓ 400 мiлiметраѓ пад нахiламi. Гармата ѓ 175-мiлiметраѓ у 100 ЭЛ, 210-мiлiметраѓ у 70 ЭЛ, рэактыѓны бамбамёт у 500-мiлiметраѓ. Вага машыны ѓ 150 тон рухавiк у 3500 конскiх сiл газатурбiнны. З вялiкай дыстанцыi прабiвае ѓсе танкi, у тым лiку i IС-7 амерыканскi Т-93. А прабiць яго не могуць i карабельныя прылады. Вось гэта магутная машына, i з залiшняй гарматай.
  Але яшчэ больш магутны "Леѓ"-5 кароль танкаѓ. Лабавая браня корпуса 600-мiлiметраѓ пад нахiлам у 45 градусаѓ, вежы ѓ 800-мiлiметраѓ бартоѓ у 550-мiлiметраѓ пад нахiламi. Гармата ѓ 210 мiлiметраѓ у 100 ЭЛ, 300 - мiлiметраѓ у 70 ЭЛ, рэактыѓны бамбамёт у 600-мiлiметраѓ. Вага машыны 200 тон, рухавiк газатурбiнны ѓ 5000 конскiх сiл. Непрабiѓныя для шматлiкiх выглядаѓ узбраенняѓ, акрамя ракет вялiкай магутнасцi, асоба буйнога калiбра прылады i бомбаѓ. Здольны абстрэльваць лiнкоры i авiяносцы. Сапраѓды супертанк.
  Ну, карацей кажучы, ёсць у што гуляць. Мядзведзеѓ прасуе Японiю.
  Але яго зноѓ перарываюць.
  Тэлефануе дырэктар ФСБ, i кажа:
  - Дзмiтрый Анатольевiч вы будзеце даваць канферэнцыю журналiстам?
  Мядзведзеѓ рашуча заявiѓ:
  - Пакуль няма!
  - Чаму?
  Выканаѓца абавязкаѓ прэзiдэнта адказаѓ:
  - У мяне ёсць права даваць iнтэрв'ю i не даваць! Вось я вырашыѓ пакуль не даваць!
  Дырэктар ФСБ кiѓнуѓ:
  - Можаце, пакуль быць спакойным! Iнтэрв'ю не сыдзе! А вось мы будзем шукаць сабе iншае месца!
  Мядзведзеѓ заѓважыѓ:
  - Усё прыстроiцеся! Я калi што, дык у вас у генерала пенсiя вялiкая! Жыць можна i, не працуючы!
  Дырэктар ФСБ здзiѓлена спытаѓ:
  - А цi не шкада раставацца з такой вялiзнай уладай?
  Мядзведзеѓ шчыра адказаѓ:
  - Шкада вядома, але чалавек падпарадкоѓваецца непазбежнаму!
  Мядзведзеѓ зноѓ вярнуѓся да гульнi. Дарваѓся нарэшце былы прэзiдэнт самай вялiкай i багатай на прыродныя рэсурсы краiны свету. I чаму не пагуляць, калi зараз без яго абыходзяцца. Хаця ён i выконваючы абавязкi кiраѓнiка дзяржавы.
  Але як пазбегнуць спакусы ѓ такую вось гульню парэзацца. Ну, вось нямецкiя войскi дайшлi да Чукоткi. Балазе ѓ гульнi перамяшчаць тэхнiку куды прасцей, чым у рэальнасцi. I iдуць па Кiтаю. I там уступiлi ѓ бiтву з японцамi. Зразумела з дапамогай кода жулiка Мядзведзеѓ наштампаваѓ танкi "Леѓ"-5 i кiнуѓ iх супраць самураяѓ. А гэта машыны сапраѓды суперкласа.
  Як душаць самураяѓ. Але ѓсё ж не мяжа дасканаласцi.
  А вось чаму пакуль другая сусветная вайна не скончылася, не прагнаць па ѓзроѓнях самы цяжкi нямецкi танк "Маѓс"?
  Вось гэта сапраѓды перадзел дасканаласцi i вянок прыгажосцi. Дакладней, што можа атрымацца, калi адбываецца эвалюцыя гiгантаманii.
  Мядзведзеѓ стаѓ праганяць "Маѓсы".
  Танк "Маѓс", рэальна iснуючы ѓ метале танк, самы цяжкi з тых, што былi рэальна ѓвасоблены ѓ метале, ездзiлi i нават ваявалi. Лабавая браня "Маѓса" нiз корпуса 150-мiлiметраѓ, верх корпуса 200-мiлiметраѓ, лоб вежы 250 - мiлiметраѓ, барты 210 - мiлiметраѓ. Як бачым танк нават у сваёй першай версii непрабiѓны для ѓсiх серыйны савецкiх танкаѓ у лоб i нават у борт. IС-2 i СУ-100 не маглi прабiць гэты танк нi з аднаго ракурсу. Толькi IС-7 мог стварыць "Маѓсу" праблемы i рэальна змагацца з гэтым танкам. Але IС-7 з'явiѓся толькi пасля вайны, i так i не стаѓ серыйным. А "Маѓсы" маглi ѓжо ѓ сорак трэцiм годзе змагацца на фронту. У дадзенага танка дзве гарматы: кароткаствольная ѓ 75-мiлiметраѓ i 128-мiлiметровая 55 ЭЛ, здольная прабiваць усе савецкiя танкi акрамя IС-7 у лоб. Прычым IС-2 з вялiкай дыстанцыi. Была i 150-мiлiметровая гармата.
  "Маѓс" важыѓ 188 тон, i меѓ рухавiк у 1250 конскiх, што ѓсё роѓна замала. У цэлым машына наймацнейшая для свайго часу, i не мелая сабе роѓных.
  Маѓс -2 машына праектная. Больш дасканалая. У рэальнай гiсторыi належыла зрабiць машыну нiжэй сiлуэтам i лягчэйшую. Але ѓ гульнi зразумела, машына стала дасканалей, нiжэй сiлуэтам, шчыльней кампаноѓкай, але яшчэ цяжэй. Лабавая браня корпуса "Маѓса"-2 350-мiлiметраѓ. Лабавая браня вежы 450 мiлiметраѓ. Бартоѓ 300-мiлiметраѓ. Гарматы 75-мiлiметровая даѓгаствольная i 150-мiлiметровая 70 ЭЛ, цi 210 - мiлiметровая гаѓбiца, цi 400-мiлiметровы рэактыѓны мiнамёт. Вага 200 тон. Рухавiк газатурбiнны 2000 конскiх сiл.
  Маѓс -3 машына гульнявая. Таксама дасканалая. Лабавая браня корпуса 600-мiлiметраѓ, вежы - 800-мiлiметраѓ, бартоѓ - 550-мiлiметраѓ. Гарматы 88-мiлiметраѓ 100 ЭЛ, для барацьбы з танкамi супернiка, i 210-мiлiметраѓ 70ЭЛ. Або бамбамёт у 550-мiлiметраѓ рэактыѓны. Вага танк 250 тон, рухавiк газатурбiнны ѓ 4000 конскiх сiл. Танк амаль непрабiѓны практычна ѓсiмi прылады, акрамя асаблiва магутных.
  "Маѓс"-4 новая эвалюцыя гiгантаманii i больш дасканалы. Лабавая браня корпуса 1000-мiлiметраѓ пад нахiлам у 45 градусаѓ, лабавая браня вежы 1200-мiлiметраѓ пад нахiлам. Бартоѓ 850-мiлiметраѓ пад нахiлам. Узбраенне: 105 мiлiметровая гармата ѓ 10ЭЛ для барацьбы з танкамi супернiка i цалкам дастатковая супраць амаль усiх тыпаѓ машын. 300-мiлiметровая зброя ѓ 70 ЭЛ, для разбурэння ѓмацаванняѓ i залiшняя для танкаѓ. Або замест яе рэактыѓны бамбамёт у 750-мiлiметраѓ.
  Вага машыны 350 тон, што не так ужо i шмат для такой бранi i ѓзбраення. У iлоб такую машыну не прабiць нават прыладам лiнкора. Толькi прамое трапленне магутнай крылатай ракеты, цi вельмi вялiкай бомбы здольнае знiшчыць такую машыну. З усiх ракурсаѓ непрабiѓна ѓсiмi танкамi i САУ другой сусветнай вайны. Рухавiк у 6000 конскiх сiл газатурбiнны.
  Ды i "Маѓс"-5 найвышэйшая прыступка дадзенай серыi. Лабавая браня iлба корпуса 1600-мiлiметраѓ пад нахiлам, iлба вежы 2000-мiлiметраѓ, бартоѓ 1500-мiлiметраѓ пад нахiлам.
  Гармата ѓ 128-мiлiметраѓ у 100 ЭЛ для барацьбы для з усiмi танкамi, дастатковая цалкам супраць усiх марак уключаючы IС-7 i рэактыѓны бамбамёт у 900-мiлiметраѓ. Iншыя гарматы немэтазгодныя. Кулямётаѓ тузiн. Вага танка 500 тон. Рухавiк газатурбiнны ѓ 10000 конскiх сiл. Машына скажам гэтак жа дасканаласць. Не прабiць у лоб амаль нiчым. Танк супер...
  Зрэшты, калi хто думае, што страмчэй, чым Маѓс-5 i прыдумаць нiчога нельга, то гэта зусiм не так. Фантазiя аѓтараѓ добрай гульнi пра другую сусветную бязмежная.
  Напрыклад, ёсць яшчэ i "Пацук". Гэты танк у рэальнай гiсторыi рэкардсмен па памерах сярод усiх праектных машын, i быѓ нават часткова ѓвасоблены ѓ метале.
  Танк "Пацука" лабавая браня ѓ 400-мiлiметаѓ, як i бартавая таксама пад невялiкiм нахiлам. Узбраенне чатыры гарматы ѓ 210 мiлiметраѓ, або адна ѓ 800-мiлiметраѓ i дзве гаѓбiцы 150 - мiлiметраѓ, адзiнаццаць зенiтных гармат. Вага ѓ 2000 тон, рухавiкi дызельныя сумарная моц у 10000 конскiх сiл.
  Танк "Пацука"-2 эвалюцыя праектнай машыны з больш дасканалай кампаноѓкай. Лабавая i любая браня ѓ 800-мiлiметраѓ, з вялiкiм кутом рацыянальнага нахiлу. Узбраеннi адна гармата ѓ 1000-мiлiметраѓ i чатыры гаѓбiцы 150-мiлiметраѓ, шаснаццаць зенiтак здольных весцi агонь па наземных i паветраных цэлях. Вага ѓ 3000 тон, рухавiкi газатурбiнныя, сумарная моц у 20000 конскiх сiл.
  Пацук-3 яшчэ больш магутная i дасканалая машына. Браня 1200 мiлiметраѓ пад нахiлам. Узбраенне адна гармата - 1250-мiлiметраѓ i шэсць гаѓбiц - 150-мiлiметраѓ. Дваццаць зенiтак здольных весцi агонь i па паветраных i па зямных цэлях. Вага ѓ 4000 тон, рухавiкi газатурбiнныя, сумарная моц у 35000 конскiх сiл.
  Пацук-4 яшчэ больш магутная i дасканалая машына Броня ѓ 1600-мiлiметраѓ пад нахiлам. Узбраенне - адна гармата ѓ 1600-мiлiметраѓ i дзевяць гаѓбiц у 150-мiлiметраѓ, дваццаць пяць зенiтак здольных весцi агонь па паветраных i зямных цэлях. Вага ѓ 5000 тон, рухавiкi газатурбiнныя, удасканаленыя сумарная моц 50000 конскiх сiл.
  Пацук-5 самы круты танк. Браня ѓ 2500 мiлiметраѓ з усiх бакоѓ. Узбраенне адна гармата - 2500-мiлiметраѓ. I пятнаццаць гаѓбiц па 150-мiлiметраѓ. Сорак зенiтак здольных весцi агонь па паветраных i наземных цэлях. Вага 10000 тон. Атамны рэактар у якасцi рухавiка, магутнасць звыш 100000 конскiх сiл.
  Танк наогул сапраѓды найкруцейшы ѓ гульнi. I па вазе i iншым характарыстыкам.
  Ну што штурмаваць Токiа можна даручыць "Пацуку"-5. Праѓда, яна настолькi дарагая, што некалькi разоѓ даводзiцца праганяць код жулiка.
  Але ѓ цэлым Мядзведзеѓ можа быць задаволеным. Найграѓся ён капiтальна.
  I "Пацук"-5 нарэшце паглядзеѓ у вiртуалцы. Як добра гуляць несумленна.
  Але вось зноѓ Мядзведзеву тэлефануюць.
  На гэты раз першы вiцэ-прэм'ер i выконваючы абавязкi прэм'ера Сiлуанаѓ .
  Ён паведамiѓ з сумным тонам:
  - Мы прайгралi Дзмiтрый Анатольевiч! Падлiчаны ѓжо практычна ѓсе бюлетэнi!
  Мядзведзеѓ дасцiпна заѓважыѓ:
  - Лепш добра прайграць, чым дрэнна перамагчы!
  Сiлуанаѓ здзiвiѓся:
  - А гэта яшчэ як?
  Мядзведзеѓ патлумачыѓ:
  - Калi б Вiталя Клiчко абралi б мэрам Кiева з першага ж разу, не адбылося б яго вяртання на рынг. Замест вялiкага чэмпiёна, быѓ бы мэр пасмешышча!
  Сiлуанаѓ з гэтым пагадзiѓся:
  - Ды вы маеце рацыю Змiцер Анатольевiч! У Клiчко была выгада прайграць... Але ѓ вас на жаль такой выгады i не было!
  Мядзведзеѓ у адказ праспяваѓ:
  - Я вольны, нiбы птушка ѓ нябёсах,
  Я вольны, забыѓшыся што значыць страх...
  Я вольны з дзiкiм ветрам нароѓнi,
  Я вольны наяве, а не ѓ сне!
  Сiлуан буркнуѓ:
  - Ды вы прама паэт Дзмiтрый Анатольевiч! Аб вас можна вершы складаць!
  Мядзведзеѓ сур'ёзна адказаѓ:
  - Ва ѓсякiм разе, я зараз магу заняцца спакойна сваёй каханай справай - рэзацца ѓ кампутарныя гульнi! А да гэтага я мог ужо гадоѓ дваццаць дазволiць сабе такое толькi ѓрыѓкамi!
  Сiлуанаѓ глуха буркнуѓ:
  - У гульнi?
  Мядзведзеѓ пацвердзiѓ:
  - Вось менавiта ѓ гульнi! I табе было карысна якую-небудзь ваенна-эканамiчную стратэгiю вывучыць!
  Першы вiцэ-прэм'ер неахвотна заѓважыѓ:
  - Я аддаю перавагу практыцы!
  Мядзведзеѓ прашыпеѓ у адказ:
  - Злая рэальнасць праклятая, можа звесцi з розуму!
  Сiлуанаѓ холадна адказаѓ:
  - Хочаце адцягнуцца ад рэальнасцi светам гульняѓ? Пахвальна!
  У словах выконваючага абавязкi прэм'ера гучала iронiя.
  Мядзведзеѓ паведамiѓ:
  - Дай я i табе зорку героя Расii павешу!
  Сiлуан параiѓ:
  - Сабе павесьце спадар прэзiдэнт!
  Мядзведзеѓ хiхiкнуѓ i адказаѓ:
  - Можа, гэта нядрэнная iдэя! А то Пуцiна толькi пасмяротна ѓзнагародзiлi!
  Выканаѓца абавязкаѓ прэм'ера адказаѓ:
  - Дзякуй спадар прэзiдэнт!
  Мядзведзеѓ пявуча працягнуѓ:
  - За дурныя пустыя вочы...
  Сiлуанаѓ падспяваѓ:
  - За тое, што можна ѓсё...
  Мядзведзеѓ скончыѓ:
  - А жыць нельга!
  Выканаѓца абавязкаѓ прэм'ера адказаѓ:
  - Калi сур'ёзна, то, хутчэй за ѓсё мяне прыбяруць! Вiдаць давядзецца драпаць!
  Мядзведзеѓ холадна адказаѓ:
  - На Зямлi месцаѓ шмат!
  Сiлуан кiѓнуѓ i пробулькал:
  - Карацей кажучы, спадар прэзiдэнт, вы мне абяцалi зорку героя!
  Мядзведзеѓ крыкнуѓ ва ѓсю глотку:
  - Рыхтуйце ѓказ!
  Яму прынеслi чарговую ѓзнагародную паперу. Маѓляѓ, пiшы выконваючы абавязкi прэзiдэнта.
  Заадно Мядзведзеѓ яе кучу народа ѓзнагародзiѓ. Ведай нашых!
  Эх, ужо вельмi позна, i выконваючы прэзiдэнта Расii заснуѓ.
  Яму снiлася чарговая альтэрнатыѓная гiсторыя. Царская армiя на чале з Курапаткiным змагаецца за тое, каб дэблакаваць Порт-Артур. Але вось сам Мядзведзеѓ з'явiѓся на баявым робаце, з лазерамi, i тэрмакваркавымi снарадамi памерамi з макавае зярнятка, але забойнымi як бомбы, скiнутыя на Хiрасiму.
  I як давай са свайго баявога робата Мядзведзеѓ дзерцi японцаѓ. Як раздзiрала самураяѓ на часткi, цэлымi тысячамi. А як пайшлi ѓ ход лазеры i бластэры.
  I рэзала японцаѓ, менавiта рэзала. I перапiлоѓвала на часткi. I спусташала iх шэрагi.
  Мядзведзеѓ, якi страцiѓ трон, знаходзiѓ захапленне ѓ бiтве. Ён косiць гэтых самураяѓ, якiя адважылiся пахiснуць свяшчэнны царскi пасад.
  А хiба дрэнна скажам прама, паклаѓшы рука на сэрца было пры цару?
  Ды дай Бог кожнай краiне такога цара як Мiкалай Другi. Гэта ж рэальны прыклад iнтэлiгентнага кiраѓнiка, i разам з тым iнтэлектуала.
  Шкада, што такое нiкчэмнасць як Курапаткiн яго падвёѓ. А зараз Мядзведзеѓ як узяѓся за японцаѓ. I давай iх малацiць. I рабiць гэта вельмi лiха.
  I лазерныя промнi скошваюць самураяѓ тысячамi. Яшчэ некалькi хвiлiн бою, i
  Няма японскай армii.
  Што з'елi спадары самураi? А зараз можа быць за вашыя караблi прыняцца.
  Мядзведзеѓ падняѓ баявога робата ѓ паветра i панёсся да пазiцый флота Тога. Што ён думае, што зможа зладзiцца з рускiм вiцязем?
  I вось як хутка iмчыцца тэрмакваркавы робат. Вось ён ужо над морам. I давай тапiць флот Тога. Рэзаць браняносцы, крэйсера, i iншую жыѓнасць.
  Вось так... Калi яшчэ i мiнi- тэрмакваркавую бамбку скiнуць?
  I кiдае яе новы герой. Паднiмаецца хваля, i топiць караблi краiны ѓзыходзячага сонца.
  Мядзведзеѓ гарлапанiць ва ѓсё горла:
  - За Расiю Мiкалая,
  Усiх японцаѓ разарву!
  I зноѓ выконваючы абавязкi расiйскага прэзiдэнта, уваходзiць у экстаз.
  Ды выдатна з такiм вось робатам дзерцiся.
  Давай багну сабе самураяѓ... I не будзе Цусiмы, японцам ваяваць будзе не на чым.
  Вось ужо апошнiя караблi самурайскi тонуць. Што ж гэта перамога!
  Але засталiся яшчэ часткi краiны ѓзыходзячага сонца, што блакуюць Порт-Артур. Трэба i за iх рэальна ѓзяцца. Каб усiх супернiкаѓ iмперыi цара Мiкалая вырашыць.
  Мядзведзеѓ захоплена спявае:
  - I ляцелi долу самураi,
  Пад напорам сталi i агню!
  I давай разбураць i войскi што абклалi Порт-Артур. Сапраѓды так атрымалася, што ѓпала магутная крэпасць. I Расiя атрымала аплявуху. I самае галоѓнае гэта было горш, чым Крымская вайна. Там iмперыя цара Мiкалая Другога прайграла каалiцыi Англiя, Францыя, Турцыя, Сардынскае каралеѓства. I прайграла годна. А тут нейкай Японii, якую нiхто i супернiкам сур'ёзным не лiчыѓ.
  Ды не стрываць Расii прынiжэння. Можа, таму такi асцярожны i стрыманы ѓ знешняй палiтыцы Сталiн адкрыѓ другi фронт на Далёкiм Усходзе супраць Японii. Сапраѓды занадта ѓжо прынiзiлi самураi царскую Расiю.
  За гэта малюсенькiмi термокварковыми бомбамi крушы, i лазерамi палi.
  Каб не адважуся Расiю перамагаць! Эх, дай Бог, каб Зяленскi быѓ паспяховым царом.
  Зноѓ расейцы i ѓкраiнцы адзiныя, а хутка да iх далучацца i беларусы.
  I будзе трыадзiнства славян!
  Мядзведзеѓ дабiѓ японцаѓ пад Порт-Артурам, i памчаѓся далей... Расiя перамагла Японiю. Узяла сабе Карэю, Манчжурыю, Курыльскiя астравы i Тайвань. А таксама прымусiла выплацiць японцаѓ i большую кантрыбуцыю.
  Цар Мiкалай Другi ѓмацаваѓ свае пазiцыi, рэвалюцыi i непатрэбнай думы, не зьявiлася.
  Царская Расiя працягнула рух па Кiтаю. I сваю экспансiю на ѓсходзе.
  Але кайзераѓская Германiя, нягледзячы на тое, што царская станавiлася вялiкай сiлай i расла яшчэ хутчэй i больш, чым у рэальнай гiсторыi, усё ж узяла i палезла ѓ першую сусветную вайну.
  Ды яшчэ на два фронты.
  Ну, што ж зараз Мядзведзеѓ узяѓся за знiшчэнне немцаѓ. Няма чаго iм крыѓдзiць цара-бацюхну.
  I як з лазераѓ бразгае па ворагах. I давай iх малацiць ва ђсходняй Прусii ѓраганным парадкам. Мядзведзеѓ страляе па нямецкiх войсках, выкарыстоѓваючы лазеры i прамянi гравiтацыйнай энергii.
  Заадно i дзяѓчынкi з'явiлiся. Зразумела ѓ бiкiнi. Алёнка i Наташка. I дай фрыцаѓ секчы светлавымi мячамi.
  Ды цар Мiкалай Вялiкi, такое фашыстам i не снiлася. А што яны супраць цябе бацюшкi ды задумалi?
  Мядзведзеѓ агрэсiѓна напявае:
  - Дынi, кавуны, пшанiчныя булкi,
  Шчодрым, заможны край...
  А на троне сядзiць у Пецярбургу,
  Бацюшка-цар Мiкалай!
  Дату iнаѓгурацыi перанеслi крыху раней. I Мядзведзеѓ апынуѓся цалкам прадстаѓлены самому сабе. Маѓляѓ, пакуль цёшся з дзiцяцi.
  Мядзведзеѓ узнагародзiѓ пасмяротна яшчэ i Андропава зоркай героя Расiя. Што, верагодна, варта было зрабiць раней. I выдаѓ указ аб будаѓнiцтве Андропаву помнiка.
  Заадно выконваючы абавязкi прэзiдэнта аднавiѓ у званнi яшчэ i Яжова i Ягаду. Што тут цырымонiцца.
  Далей заснаваѓ яшчэ новы ордэн iмя Бобi Фiшэра. А што вялiкi быѓ шахматыст, нiчога не скажаш. I не проста вялiкi, а яшчэ i скандальны. Ён хацеѓ быць вышэй за ѓсiх не толькi ѓ шахматах.
  I таксама тры ступенi: бронзавы, срэбны i залаты!
  I вядома ѓ першую чаргу Дзмiтрый Мядзведзеѓ узнагародзiѓ гэтым ордэнам: Гары Каспарава, Анатоля Карпава i... братоѓ Клiчко!
  I заадно Дзмiтрый Мядзведзеѓ заснаваѓ i ордэн "Уладзiмiра Клiчко". Таксама цiкавы ход. Трох ступеняѓ: бронзавы, сярэбраны, залаты.
  А далей яшчэ i ордэн "Святагор", генiяльнае рашэнне.
  Мядзведзеѓ рулiць i педалiць . I зноѓ такое вынаходзiць. Вось гэта мядзведзь. Усiм мядзведзям мядзведзь.
  I новыя iдэi ёсць у яго. Напрыклад, падарыць кожнаму расейцу па новай машынцы.
  А пакуль узяць i пагуляць на камп'ютары. Чаго Мядзведзеву больш за ѓсё i хацелася. Вось ён i зараз уключыѓ новую стратэгiю. Вайна розных узроѓняѓ. Тое пра што i хацелася пагуляць прэзiдэнту няхай i былому.
  Пачынаеш з пяцi працоѓных i па тысячы адзiнак: вугалю, жалеза, камянёѓ, нафты, харчавання, золата.
  I давай будаваць спачатку грамадскi цэнтр па вытворчасцi новых працаѓнiкоѓ. Потым, пачынаеш асвойваць руднi, i сельскую гаспадарку.
  У першую чаргу, вядома ж, здабыча ежы, каб пабольш настроiць працаѓнiкоѓ.
  У Мядзведзева наймагутны, самы сучасны кампутар. I можна шмат штампаваць юнiтаѓ.
  Будуеш сабе горад i новыя цэнтры гандлю. Грошы, вядома ж, праблема спачатку. Пакуль не пабудуеш манетны двор, рынак, акадэмiю навук i гэтак далей.
  Але Мядзведзеѓ ведае ѓнiверсальны спосаб разбагацець. Больш нарабiць працаѓнiкоѓ сельскай гаспадаркi i пакапаць за хлеб рэсурсы. Рынак зусiм танна пабудаваць. А затым ты назапасiѓ, купiѓ акадэмiю, пабудаваѓ пiльню, i зрабiѓ новыя руднiкi. А потым яшчэ... I золата пацякло - самы дарагi прадукт. Асаблiва калi манетны двор зрабiѓ. А потым можна будзе i свiдравiны паляпшаць. Вось як нашмат весялей грошы цякуць. Можна накiраваць на паляпшэнне. Новыя пiлы, новы сельскагаспадарчы iнвентар, мелiярацыю, даследаванне ѓгнаенняѓ. Новы вiд плуга...
  Далей паглыбленне свiдравiн, запампоѓванне туды новых працаѓнiкоѓ. Новыя фермы. Вытворчасць мяса. Будаѓнiцтва дамоѓ. Да хат лекараѓ, палiцыянтаѓ, студняѓ, кiрмашоѓ, архiтэктараѓ, пажарных. I гэтак далей... Збiранне падаткаѓ. Новыя паляпшэннi ѓ здабычы золата. I засваенне новай прасторы i працоѓных будынкаѓ.
  I ѓжо грошай усё больш i больш... З'яѓляюцца лiшкi i можна пачаць будаваць i жаѓнернi.
  Гульня цiкавая i складаная. Горад расце. Пакуль без вайны. Тут можна мiрны час устанавiць, i ворага выбiраць слабей... Насамрэч Мядзведзеѓ пакуль збiрае сiлы ѓ ваенна-эканамiчнай стратэгii.
  Ваенная акадэмiя пабудавана. I пачынаеш фармаваць войскi. Кавалерыя, пяхота, агнямётчыкi , мiнамётчыкi, i iншыя сiлы. Вядома ж, артылерыя. Або нават яшчэ раз, палепшыѓшы свiдравiны танкавы завод. Першыя машыны, зразумела, лёгкiя i прымiтыѓныя, але iх можна праганяць.
  Мядзведзеѓ захапiѓся.
  Гульня праглынула прэзiдэнта. Будуеш сабе ѓсё новыя i новыя дамы. Да iх i школы пiсцоѓ, i бiблiятэцы, забаѓкi розных узроѓняѓ. Будзь то музыкi, танцоры, жанглёры, гульцы ѓ сэнэт , заапаркi. Або яшчэ казiно.
  Ну i, вядома ж, храмы розным багам.
  Ды ѓ iмперыi мноства розных рэлiгiй. Храмы лепш за ѓсё будаваць розныя.
  I тут усё, што ад рознага. I мячэцi, касцёлы, малiтоѓныя дамы, будыйскiя храмы, ступы, паганскiм багам.
  Ды найбагатая мiсiя. Будуеш i масты, перапраѓляючыся цераз раку.
  Працы вельмi шмат. Яшчэ фестывалi наладжвай розным рэлiгiям, каб багi не пакрыѓдзiлiся.
  I так без перапынку. I праца ѓ акадэмii навукi iдзе, то адно паляпшэнне, то другое. То сродак супраць грызуноѓ, то супраць казурак - што паднiмае сельскую гаспадарку, то трактары з'яѓляюцца.
  А то i Багi пасылаюць добрыя ѓраджаi. Вось i танкi можна прагнаць i заводы па вытворчасцi самалётаѓ. Пачынаючы з лёгкiх аэрапланаѓ, а можна дагнаць да атамных бамбавiкоѓ. I колькасць юнiтаѓ увесь час расце. Вось ужо дагналася да ста тысяч.
  Мядзведзеѓ гуляе, i накручвае новыя тэхналогii. Пакуль без страху. Вось не абавязкова ваяваць, можна азначнiк росквiту i культуры свайму народу падняць. А гэта таксама мае значэньне. А грошай i рэсурсаѓ зараз хапае.
  Тым больш добра ѓ гульнi: свiдравiны не высiльваюцца. Можна, вечна здабываць рэсурсы.
  I будаваць па карце новыя гарады... Цi нават пабалавацца пiрамiдай цi чарговым цудам свету.
  Мядзведзеѓ штампуе i новыя казармы. Праѓда багацце войскаѓ знiжае iндэкс росквiту. Тут, вядома ж, узнiкае праблема. Але пакуль ваяваць няма з кiм... Але можна ѓвесцi новыя тэхналогii, каб танкi i самалёты рабiць хутчэй. I цяжкiя бамбавiкi падцягнуць.
  Зрэшты, чаму, бы, ужо маючы сярэднiя танкi не захапiць супернiка ѓзроѓня сярэднiх вякоѓ?
  I Мядзведзеѓ, наштампаваѓшы пабольш танкаѓ, заадно i палепшыѓшы iх параметры жвава ѓрываецца ѓ суседнюю краiну.
  А таксама i самалёты зверху. I давай ворага з-за ѓсiх сiл бамбiць. Сыплеш на яго напалм.
  Ды i не па правiлах гульня.
  Мядзведзеѓ атрымлiваѓ асалоду ад разгромам сярэднявечнага горада. А потым i ѓсёй краiны з яе прымiтыѓным войскам. Атрымлiваѓ асалоду i перамагаѓ, хоць яго самалёты i танкi атрымлiвалi нязначныя пашкоджаннi. Такi вось параѓнальна лёгкi атрымаѓся захоп. А потым зноѓ на заваяванай тэрыторыi будуеш горад...
  I танкi ѓ цябе ѓжо цяжкiя. Можна, прымайстраваць i супрацьатамную абарону, i актыѓную браню.
  Мядзведзеѓ ужо гадзiн дзесяць у гульнi i вочы стамiлiся i сталi злiпацца. Выконваючы абавязкi прэзiдэнта заснуѓ.
  Спачатку Мядзведзеѓ круцiѓся ѓ нечым нявызначаным. Але працягвалася гэта нядоѓга. I вось ультрасучасны танк Т-95 вылецеѓ на груд. Ужо была позняя восень, i па бранi забiлi струменьчыкi дажджу.
  Мядзведзеѓ паведамiѓ:
  - Вырашальны дзень бiтвы за гару Высокая! Тую гару, што ключ да ѓсёй абароны Порт-Артура. Сёння, якраз 21 лiстапада, цi 4 снежня па новым стылi. - Прафесар люта стукнуѓ кулаком па бранi i ѓсклiкнуѓ. - Але не бываць захопу гары Высокая! Цiхаакiянская эскадра будзе жывая!
  Японцы ѓжо амаль захапiлi гару Высокую. Яны напаѓзалi нiбы мурашкi, густымi патокамi з усiх бакоѓ. Т-95 са 152-мiлiметровай хуткастрэльнай гарматы адкрыѓ агонь.
  Алёнка нацiскала на кнопку джойсцiка, i аѓтаматычная гармата бiла, нiбы зенiтка, па японцах. Магутныя аскепкава-фугасныя снарады выбiвалi адным стрэлам сотнi японцаѓ.
  Наташа, у сваю чаргу, пiша з васьмi буйнакалiберных кулямётаѓ. I таксама аддавала перавагу выкарыстоѓваць джойсцiк.
  Мядзведзеѓ кiраваѓ танкам, супермашына ѓпэѓнена ѓзбiралася па стромах, i гусенiцы цiснулi воiнаѓ краiны Узыходзячага сонца.
  Маргарыта, свiснула, заявiла:
  - Мы робiм гiсторыю!
  Выконваючы абавязкi прэзiдэнта з лютасцю пацвердзiѓ:
  - Вядома! Нi ѓ якiм разе не дадзiм здаць Порт-Артур!
  Алёнка, ведучы агонь з гарматы, рабiла дваццаць стрэлаѓ у хвiлiну, выплёѓваючы снарад павышанай забойнай сiлы ѓ паѓсотнi кiлаграмаѓ вагой. За адну хвiлiну прыцэльна вывяргалася тона металу i ѓзрыѓчаткi.
  А бiла дзяѓчына вельмi трапна.
  I кулямёты, па пяць тысяч патронаѓ за хвiлiну бiѓ кожны. Або па сорак тысяч буйных куль, на працягу кароткага часу. А як узялiся яны за самураяѓ. Як сталi iх прасаваць.
  Алёнка нават праспявала:
  - I ляцела долу варожая зграя, пад напорам сталi i свiнцу!
  Расейскi танк агрэсiѓна працаваѓ. Вось ён зрэзаѓ адну тысячу японцаѓ, вось другую. Прыбiраючы iх пластамi.
  Наташа хiхiкала i спявала:
  - У славу Русi! Нiколi не забудзем Айчыну!
  I зноѓ страляе з кулямётаѓ забойнага калiбра. I тысячы японцаѓ забiтымi валяцца.
  Мядзведзеѓ узяѓ i прашыпеѓ:
  - Цар Мiкалай! Ты будзеш вялiкiм.
  I давай цiснуць гусенiцам недабiтых самураяѓ.
  Маргарыта лагiчна заѓважыла:
  - Мiкалай Другi мог быць самым вялiкiм з цароѓ. Ён меѓ усе шанцы зрабiць Кiтай Расiйскай губерняй - Жэлтарасiя !
  Мядзведзеѓ ударыѓ па самураях, пранёсся па iх гусенiцамi, i вымавiѓ:
  - Ды будзе так!
  Снарад вылятаѓ за снарадам. Яны памнажалiся, як квазiматэрыя , што патрабуем куды менш энергii, чым рэальнае прырашчэнне атамаѓ i малекул.
  Алёнка, нацiскаючы хупавымi пальцамi на кнопкi джойсцiка, нават усклiкнула:
  - У iмя рускiх цароѓ!
  . РАЗДЗЕЛ Љ 6.
  Прылада сабе грукатала i грукатала. Хаця, не так ужо i гучна, а прыглушана, размаѓляць было можна.
  Маргарыта спытала выконваючага абавязкi прэзiдэнта:
  - А што, колькасць снарадаѓ бясконца?
  Мядзведзеѓ адказаѓ:
  - Квазiматэрыя для свайго стварэння не патрабуе шмат энергii. А напоѓнiць вадой тэрмаядзерны рэактар прасцей простага!
  Маргарыта свiснула:
  - Так, гэта генiяльна! Так можна i марожанае ѓ шакаладзе рабiць!
  Мядзведзеѓ з уздыхам запярэчыѓ:
  - Пакуль не, але вельмi хутка, так! Шкада, што пакуль атрымлiваецца толькi квазiматэрыя !
  Алёнка, нацiскаючы босымi пальцамi на кнопкi джойсцiка, усмiхаючыся буйнымi зубкамi тыгрыцы, заѓважыла:
  - Гэтая здольнасць тварыць матэрыю, таксама квазiбоская!
  Мядзведзеѓ усмiхнуѓся. Японцаѓ вакол гары станавiлася ѓсё менш i менш, а трупаѓ усё больш i больш. Самураi спрабавалi страляць па танку, але дарэмна. Снарады адскоквалi ад бранi, як кроплi дажджу.
  Выканаѓца абавязкаѓ прэзiдэнта заѓважыѓ:
  - А чалавек i створаны па выяве i падабенству Божаму.
  Алёнка, страляючы забойнымi снарадамi, заѓважыла:
  - Калi, яшчэ створаны. Можа, мы людзi, ёсць самая разумная, моцная i магутная iстота ѓ сусвеце!
  Мядзведзеѓ лагiчна выказаѓ здагадку:
  - Тым больш патрэбная кансалiдацыя чалавецтва! Нам трэба аб'яднацца! Тады мы не будзем ведаць гора i паражэнняѓ!
  Наташа ѓпэѓнена заявiла:
  - Царская iмперыя здольная ѓсiх аб'яднаць! I ѓсiх без выключэння згуртаваць у маналiт!
  I дзяѓчына зноѓ ударыла з кулямётаѓ. Завальваючы японцаѓ, якiя спрабуюць зайсцi з левага фланга. Гранаты не прычынялi шкоды танку Т-95. А гарматы, таксама з дыстанцыi, цi прамахвалiся, цi iх снарады былi малаэфектыѓнымi. Тым больш, што бранябойных пакуль няма нi ѓ адной краiне свету. Ды i такi танк i не праб'еш так проста. Яго абарона на найвышэйшым узроѓнi.
  А кулямёты косяць, i снарады вымятаюць. I ѓсё робяць канкрэтна, i вельмi забойна.
  Наташа хiхiкнула i вымавiла:
  - Шмат каго не далiчыцца японцы!
  Алёнка з гэтым пагадзiлася:
  - Вельмi нават многiх!
  I блiснула сапфiравымi вачыма. А ѓ ёй столькi ѓсяго рознага ѓ дзяѓчыны, сапраѓднага тэрмiнатара.
  Ваяѓнiцы вядуць агонь. А самураi сцякаюць крывёй. Сорак тысяч куль i тона снарадаѓ за хвiлiну, гэта вельмi вялiкая забойная сiла.
  Наташа заѓважае:
  - Мы воiны, якiя нясуць неабыякую смерць!
  Алёнка з гэтым пагадзiлася:
  - I не проста смерць, але крынiца сiлы ва ѓсiм светабудове!
  Маргарыта разважлiва заѓважыла:
  - Калi царская Расiя заваюе ѓвесь свет, то з усiмi войнамi ѓ гiсторыi чалавецтва будзе скончана раз i назаѓжды!
  Мядзведзеѓ з гэтым пагадзiѓся:
  - Вядома малая! Войны нiкому не патрэбны! Але ж чалавецтва павiнна стаць адзiным!
  Наташа прашыпела з радасцю пантэры завалiѓ быка:
  - Калi мы адзiныя, мы непераможныя!
  I выпусцiла з вачэй iскры! Вось гэта дзяѓчына! У ёй полымя пажару, i лёд i сталь.
  Але вось ужо апошнiя японцы гiнуць. I больш штурмаваць гару няма каму. Больш за пяцьдзесят тысяч забiтых воiнаѓ краiны Узыходзячага сонца засталiся пад гарой Высокая.
  Бiтва скончылася.
  Чацвёрка заняла месца на ѓзвышшы, i Мядзведзеѓ заѓважыѓ:
  - З гарнiзонам нам лепш пакуль не размаѓляць. Наогул, што будзем рабiць?
  Алёнка прапанавала:
  - Японцаѓ яшчэ шмат. Давайце знiшчым цалкам войска Ногi.
  Маргарыта з гэтым ахвотна згадзiлася.
  - Вось менавiта! Усiх самураяѓ выцiснем! I гэта будзе выдатна!
  Мядзведзеѓ ухмыльнуѓся i заѓважыѓ:
  - А наш танк яшчэ можа i пад вадой плаваць, i снарады выпускаць. Давайце патопiм японскi флот!
  Наташа з захапленнем завiшчала:
  - Вось менавiта! Правiльна, возьмем i сатрэм усiх самураяѓ на моры.
  Якраз японская эскадра пачала сваё чарговае бамбаванне. Паляцелi снарады, у тым лiку i з адзiнаццацi i дванаццацiцалевых гармат. А гэта ѓжо, пагадзiцеся, сур'ёзна.
  Танк iрвануѓ да ѓзбярэжжа. Алёнка, стукаючы пальцамi па корпусе машыны, заѓважыла:
  - Ну добра, на мора. Але як мы маглi аддаць iнiцыятыву японцам на сушы?
  Маргарыта, якая ведала нейкiя веды пра вайну, нагадала:
  - У нас i кулямёты былi, i вiнтоѓка Мосiна куды надзейней i больш эфектыѓна японскай. I калi на моры яшчэ не ѓсё атрымлiвалася, то на сушы ѓ самураяѓ шанцаѓ не было!
  Алёнка злосна рушыла босай нагой па падлозе i буркнула:
  - Здрада! Трывiяльная здрада!
  Наташа прапанавала:
  - Усiх павесiм!
  Танк пайшоѓ па ваду. З бартоѓ з'явiлiся шрубы, якiя кiравалi машынай. Вось i першая мэта: японскi эсмiнец. Наташа нацiснула тонкiмi пальцамi на кнопкi джойсцiка.
  I снарад з забойнай сiлай трапiѓ у самае дно карабля. Развярнуѓ браню.
  Эсмiнец атрымаѓ яшчэ адзiн снарад. Наташа зноѓ нацiснула пальчыкам ногi.
  I вось японец тоне.
  Алёнка хiхiкнула:
  - Давайце тапiць па чарзе! Куляметы пад вадой не моцна эфектыѓныя!
  I дзяѓчына нацiснула джойсцiк, на гэты раз, пасылаючы снарад у дно мiнаносца.
  Маргарыта з усмешкай адказала:
  - Ну i дамы ѓ нас!
  Наташа зноѓ паслала снарад i крыкнула:
  - У iмя Русi, хай будзе перамога!
  Алёнка выплюнула снарады. Раскроiла дно карабля краiны Узыходзячага сонца i заѓважыла:
  - Усё ж царская ѓлада ѓ Расii была не такая ѓжо дрэнная, як сцвярджала прапаганда.
  Маргарыта пагадзiлася з гэтым i, ахвотна загаварыла, тым больш яму рабiць усё роѓна няма чаго.
  - Пры цару Мiкалаю Другiм Расея ѓ вяла залаты стандарт грошай. Валюта iмперыi стала самай цвёрдай i стабiльнай у свеце. Кошты таксама практычна не раслi. А пры цары Мiкалаi лата дасягнула трыццацi сямi рублёѓ у месяц. Фактычна, Расея па ѓзроѓнi жыцця стала адной з вядучых краiн свету. Прамысловая вытворчасць стала чацвёртай у свеце.
  Дзмiтрый Анатольевiч Мядзведзеѓ пасля сну, стаѓ гуляць на камп'ютары. У дадзеным выпадку ён рэзаѓся ѓ працяг стратэгii. Адужэлая дзяржава ажыццяѓляла захопы. Выконваючы прэзiдэнта Расii, кiдаѓ у бой танкi.
  Прычым цяжкiя.
  Вось усё ж добрая рэч гульня. Прагнаѓ крыху i атрымаѓ танкi цяжэйшыя за сто тон. У бытнасць прэзiдэнтам хацеѓ Мядзведзеѓ распрацаваць танкi цяжэйшыя за сто тон. Але Пуцiн тады не даѓ. Хоць iдэя выглядала панадлiвай. Звышцяжкiя машыны. I шэсць вiдаѓ машын. Больш за пяць i сто тон.
  Але вось зараз Мядзведзеѓ кiдае ѓ бой танкi з атамнымi рухавiкамi. I ламае абароны краiн сярэдняга ѓзроѓню. I зноѓ захопы. Ды выдатна... Каб было крыху лягчэй падключаеш ваеннага саветнiка. I разам з iм кiруеш разбурэннямi супернiка. I яго захопам.
  Вось пакараеш яшчэ адну iмперыю... Тут вайна больш сур'ёзная, але яе вядзе ваенны саветнiк узроѓню Напалеона. Так што можна проста глядзець, а iмперыю сваю паставiць эканамiста ѓзроѓню Сталыпiна.
  I Мядзведзеѓ, праседзеѓшы ѓ кампутара з гiганцкiм экранам некалькi гадзiн, захроп.
  У яго занадта доѓга быѓ дэфiцыт сну.
  Алёнка страляла па японцах. Патапiѓшы на гэты раз крэйсер, праспявала:
  - Мы самыя моцныя ѓ свеце,
  Ворагаѓ усiх замочым у сарцiры.
  Не верыць айчына слязам,
  А злым алiгархам дадзiм па мазгах!
  I дзяѓчына засмяялася. I яе зубы зiхацелi жамчужынамi!
  Мядзведзеѓ выказаѓ меркаванне:
  - Паколькi вайна з Японiяй скончыцца перамогай, то эканамiчны рост у Расii будзе яшчэ большым! I царская iмперыя стане самай багатай краiнай!
  Алёнка патапiла яшчэ адзiн мiнаносец i шыкнула:
  - Мы заѓсёды былi багатыя! Бракавала парадку!
  Наташа стукнула па браняносцы Краiны ђзыходнага Сонца i заѓважыла:
  - Нi ѓ чым мы не саступалi немцаѓ у першую сусветную вайну. Але з-за пятай калоны, упусцiлi перамогу!
  Алёнка таксама паслала яшчэ адзiн снарад у чэрава браняносца i заявiла:
  - Вядома! Ва ѓсiм вiнаватая пятая калона. Падчас першай сусветнай вайны немцы нават да Мiнска падысцi не змаглi i былi бiтыя ѓ Галiцыi. А пры Сталiне, яны ѓжо ѓ бiноклi бачылi Крэмль. Пра што гэта гаворыць?
  Наташа выпусцiла яшчэ адзiн снарад у дно браняносцу i буркнула:
  - Здрада! Мы ѓпусцiлi такую перамогу!
  Маргарыта яшчэ палiчыла патрэбным нагадаць:
  - Калi б не здрада, то мы б атрымалi сабе ва ѓладанне Канстанцiнопаль i Малую Азiю, а таксама выхад у Мiжземнае мора. А мы столькi страцiлi з-за здрады i пятай калоны!
  Алёнка запусцiла чарговы снарад:
  - Так, гэта пятая калона! Колькi бед з-за яе! Расейская iмперыя - гэта ѓнiкальная адукацыя, якая магла пашырыцца да межаѓ усяго свету i зрабiць чалавецтва адзiным!
  Наташа агрэсiѓна буркнула:
  - Вядома! Усё магла i абавязкова зрабiла б! I быць чалавецтву адзiным i непераможным!
  Дзяѓчына паслала чарговы снарад, пасля якога браняносец канчаткова раскалоѓся. I танулi японцы.
  Маргарыта з трывогаю ѓ голасе заѓважыла:
  - Вось паглядзiце, што зараз у свеце робiцца? Расiя i ЗША на гранi вайны. А Кiтай перанаселены i таталiтарны. Няма ѓ свеце парадку i працвiтання!
  Наташа паслала новы снарад, на гэты раз у крэйсер, i пагадзiлася:
  - Няма ѓ свеце парадку! Трэба адзiнае ѓпраѓленне!
  Алёнка выпусцiла снарад i згодна кiѓнула:
  - I такiм кiраваннем магла б стаць царская iмперыя! Самадзяржаѓе Расii - гэта гарант сусветнай стабiльнасцi i працвiтання!
  I дзяѓчына пасла яшчэ адзiн снарад, якi канчаткова раскалоѓ крэйсер.
  Японцы вiдавочна псiхавалi. Яны вялi бязладную стралянiну, не разумеючы, хто iх топiць.
  Трэба адзначыць, што на сушы, Японiя не мела вялiкай перавагi ѓ колькасцi. I нават у рэальнай гiсторыi, страцiла забiтымi i параненымi нашмат больш, чым Расея.
  Але на моры, вырабленыя ѓ Брытанii i ЗША, караблi Краiны Узыходзячага Сонца, былi крыху лепш расiйскiх, у асноѓным айчыннай вытворчасцi.
  Але i тут якасная перавага ѓ японцаѓ зусiм малаважная. А страляюць рускiя, мабыць, больш трапна.
  Наташа, ведучы агонь i пацяплiѓшы чарговы мiнаносец, у прыкрасцi заѓважыла:
  - Вось, сапраѓды, Расея перамагала i мацнейшых супернiкаѓ. Напрыклад, Напалеона!
  Алёнка, паслаѓшы снарад у браняносны крэйсер, дадала:
  - О так! Напалеон быѓ генiй! I быѓ мацнейшы, але мы яго перамаглi!
  Маргарыта цяжка ѓздыхнула i прабурчала:
  - Прайграць японцам. Гэта так прыкра i крыѓдна!
  Алёнка з гэтым пагадзiлася:
  - Вельмi прыкра! Нажаль, скончылася з-за гэтага эпоха дынастыi Раманавых. Эпоха слаѓная, гераiчная, з заваяваннямi i перамогамi. I хаця ѓ нас не было свайго Чынгiсхана, але мы падымалiся з часоѓ Iвана Калiты.
  I дзяѓчына паслала чарговы, вельмi забойны снарад. I браняносны крэйсер разышоѓся на дзве часткi.
  Наташа працягвала, i адным снарадам патапiла чарговы мiнаносец. А мiнаносцаѓ у самураяѓ шмат.
  Ваяѓнiца спытала ѓ хлопцаѓ:
  - Але вось цiкава, чаму ѓ гiсторыi свету, нi адна з iмперый не дасягнула абсалютнай магутнасцi?
  Алёнка зноѓ паслала снарад ва ѓлонне чарговага мiнаносца i заявiла:
  - Так, вось сапраѓды, чаму? Усе падалi. I Персiдская iмперыя, i Аляксандра Македонскага, i Рымская. Чаму нiхто не аб'яднаѓ чалавецтва?
  Наташа ѓ прыкрасцi тупнула нагой. Патапiла чарговы карабель i сказала:
  - Вось менавiта! Чынгiсхан стварыѓ iмперыю, якая магла падмяць пад сябе ѓвесь свет. Але пасля яго смерцi, сыны i ѓнукi ѓчынiлi разборкi i разарвалi iмперыю на часткi. Толькi царская Расiя, з яе унiтарнай сiстэмай была такой краiнай, што магла iснаваць многiя стагоддзi i пашырацца, пакуль не паглыне ѓвесь зямны шар!
  Алёнка блiснула вачыма i заявiла, патапiѓшы чарговы эсмiнец:
  - Слава вялiкай iмперыi цара Мiкалая! Не дамо ѓладу нелегiтымным бальшавiкам i часоваму ѓраду!
  Наташа таксама паслала снарад у карабель. Патапiла японца i праспявала:
  - Божа цара захоѓвай,
  Моцны дзяржаѓны
  Царуй на славу,
  На славу нам!
  Валадаруй на страх ворагам -
  Цар Праваслаѓны!
  Валадаруй на славу,
  На славу нам!
  Дзяѓчаты вiдаць завялiся па-сапраѓднаму. Так разбуралi самураяѓ, залюбуешся. А Мядзведзеѓ вёѓ свой забойны, падводны танк. Наогул, гэтая крутая ѓ яго зброя. Топiць сабе цэлы флот Японii. А бо гэта вялiкая сiла.
  Дванаццаць, толькi буйных браняносных караблёѓ, дзясяткi мяльчэй, у тым лiку i крэйсераѓ. Адных мiнаносцаѓ больш за шэсцьдзесят. Патрэбны час, каб усё гэта знiшчыць.
  Наташа, дабiваючы чарговы карабель, спытала Мядзведзева:
  - А як ты думаеш, Бог ёсць?
  Выконваючы абавязкi ѓхмыльнуѓся i адказаѓ:
  - У якiм сэнсе?
  Наташа паслала новы снарад, дабiваючы эсмiнец, i адзначыла:
  - Ды версiй у рэлiгiй шмат! Ёсць i паганскiя, i монатэiстычныя! Вось часам пачынаеш думаць аб гэтым. I сумняваешся, ёсць Бог, калi такi вось бардак у вучэннях!
  Алёнка раскалола яшчэ адзiн мiнаносец i, хiхiкнуѓшы, заѓважыла:
  - Так, у гэтым плане цяжка паверыць у Бiблiю. Каб адзiн Бог так сябе паводзiѓ. Ды яшчэ заводзiѓ любiмчыкаѓ!
  Наташа згодна кiѓнула:
  - Вось менавiта. Верыць, што нейкi адзiн народ i ёсць народ Божы? Гэта вiдавочна няварта вышэйшага розуму!
  Пасля, дзяѓчына стала тапiць браняносец вялiкага танажу. Ваяѓнiца працавала.
  А вось Маргарыта выказала сваё меркаванне:
  - Вось усёткi незразумела, як гэта магчыма, што кахаючы Бог так нявечыць жанчын!
  Наташа здзiвiлася:
  - Як гэта, нявечыць?
  Маргарыта шчыра адказала:
  - Ды ператварае iх у старых! А што можа быць больш агiднае за старую!
  Алёнка пусцiла снарад у чэрава крэйсеры i заявiла:
  - На зямлi, чамусьцi ходзяць вельмi агiдныя бабулi, што i недарэчна, i жахлiва непрыгожа!
  Наташа страсянула галавой i падтрымала:
  - I несiмпатычна! I не эстэтычна!
  Ваяѓнiца засмяялася i падмiргнула напарнiцы. Маѓляѓ, яна, такая вось крутая i агрэсiѓная.
  Мядзведзеѓ сур'ёзна заѓважыѓ:
  - Сапраѓды, старасць гэта вельмi дрэнна. Яна робiць людзей брыдкiмi, слабымi, уразлiвымi. Але ѓ ёй ёсць, з пункту гледжання эвалюцыi, сякiя-такiя плюсы!
  Алёнка здзiвiлася. Уразiѓшы чарговы мiнаносец, спытала:
  - А якiя могуць быць плюсы ѓ гэтым агiдным стане?
  Мядзведзеѓ сур'ёзна адказаѓ:
  - Стымулюе гэтае развiццё навукi i iнтэлекту. Калi б чалавек не адчуваѓ бы стомленасцi, то i аѓтамабiль яму вынаходзiць нi навошта. Дакладна таксама, слабасць кiпцюроѓ i iклоѓ прывяла да вынаходства нажа. Халодныя часы i леднiковы навучылi распальваць агонь. Хваробы стымулявалi развiццё медыцыны. - Выконваючы абавязкi прэзiдэнта паглядзеѓ, як спрытна Алёнка адправiла чарговы японскi карабель на дно, i працягнуѓ. - Шмат у чым чалавечыя слабасцi i стымулявалi навуку. Не ѓмелi мы лятаць, але стварылi самалёты. А гэта i ёсць прагрэс!
  Наташа паслала чарговы снарад i адзначыла:
  - Прагрэс. Але ѓсё ж, калi глядзiш на бабульку, так брыдка становiцца. Няѓжо нельга абысцiся без уродства чалавека?
  Алёнка з гэтым пагадзiлася:
  - Самалёт могуць i маладыя вынайсцi. А навошта старасць праклятую набiваць! Гэта жудасна i брыдка!
  Маргарыта не зусiм да месца праспявала:
  - Не расстануся з камсамолам! Буду вечна маладым!
  I дзяѓчына, як рушыла кулаком па метале.
  А тым часам, тануѓ чарговы браняносец.
  Падводны танк працягваѓ тапiць японскi флот. Адмiрал Таго i сам апынуѓся ѓ вадзе, i быѓ змушаны ратавацца на шлюпцы. Японiя мела вялiкi флот, але сутыкнулася з прынцыпова новай зброяй. I цярпела зараз поѓнае паражэнне.
  Алёнка, працягваючы тапiць караблi Японii, выскалiѓшы зубы, якiя ѓ яе вельмi буйныя i вострыя, прапанавала:
  - Вось пра што я думаю. Канешне ж, павiнна быць эстэтыка тэл. I нельга, каб жанчыны станавiлiся брыдкiмi, з адрузлай скурай i сагнуѓшыся целамi.
  Наташа, пусцiѓшы на дно чарговы мiнаносец, з падобным вельмi нават ахвотна пагадзiлася:
  - Зразумела! Вось над гэтым i працуе навука!
  Абедзве ваяѓнiцы аказалiся настроены вельмi весела. Яны ж паспяхова топяць флот ворага.
  Агрэсiѓныя дзяѓчыны здольныя на вялiкiя подзвiгi.
  Маргарыта тым часам выказала сваю думку:
  - Рэлiгii таксама ѓзнiклi з-за слабасцi чалавека. Калi б чалавек быѓ мацнейшы, то i рэлiгiй бы не было. I, вядома ж, смерць i страх перад смерцю прыводзiць да таго, што чалавек шукае сабе суцяшэнне!
  Алёнка нагадала:
  - Я ѓдзельнiчала ѓ спiрытычным сеансе, i сёе-тое дзiѓнае бачыла. Так што духi ж ёсць!
  Наташка, з хiтрынкай у голасе, прымецiла:
  - Няма нiчога дзiѓнага ѓ iснаваннi духаѓ! Бо лятаем мы ѓ сне. А значыць, ёсць душа, i як памяць аб палётах!
  Мядзведзеѓ згодна кiѓнуѓ:
  - Так, душа ёсць! У гэтым плане чалавек унiкальны! А зараз мы, можа, павесялiмся хоць трохi!
  Японскi флот раставаѓ. Падводны танк гуляѓ ролю кiлера. Крыху сумна было Маргарыце. Яна, па-першае, аказалася ѓ ролi статыста. А па-другое, што прыкра, не надта ѓсё добра вiдаць, калi ты пад вадой. Наогул, наконт Бога, Пётр моцна сумняваѓся. На самой справе, чаму пасля таго, як рускiя прынялi Хрысцiянства, на iх пасыпалiся розныя беды. I мангола-татарскае нашэсце, а да гэтага, феадальная раздробленасць князёѓ. Вайны памiж рускiмi людзьмi.
  Вось калi, нарэшце, з часоѓ Iвана Калiты пачалося адраджэнне Расii,
  Масковiя мацнела. Пакуль, напрыклад, пры Iване Трэцiм канчаткова не стала адзiнай, цэнтралiзаванай дзяржавай. I скiнула татарскае ярмо.
  Так, вядома ж, Расiя паднiмалася ѓверх. Пакуль не спатыкнулася на Японii.
  Гэта азнаменавала заканчэнне гiсторыi манархii i дынастыi Раманавых.
  Аднак манархiя сышла, а аѓтарытарызм застаѓся.
  Маргарыта асцярожна пагладзiла Алёнку па спiне. Дзяѓчына даволi завуркатаѓ. Падобна, ёй гэта падабалася.
  Мядзведзеѓ лагiчна заѓважыѓ:
  - Нiчога дрэннага ѓ тым, што мужчына любiць дзяѓчыну, а дзяѓчына мужчыну, не. Гэта зусiм натуральна. Але пры гэтым, людзi павiнны выконваць прыстойнасцi.
  Маргарыта незадаволена запярэчыла:
  - Давайце без чытання маралёѓ. Не кахаю я гэтага!
  Выканаѓца абавязкаѓ прэзiдэнта ѓсмiхнуѓся:
  - А хто любiць! Але трэба глядзець праѓдзе ѓ вочы. Людзi, у гэтым плане, заѓважна адрознiваюцца ад жывёл!
  Маргарыта згодна кiѓнула.
  - Так, памiж намi вялiкая прорва!
  Алёнка яхiдна адказала:
  - А ты ведаеш, памiж табой i малпай, я асаблiвай рознiцы не заѓважаю!
  Маргарыта засмяялася. Алёнка патапiла, тым часам, апошнi з дванаццацi браняносных караблёѓ Японii. Пасля чаго, дзяѓчына заѓважыла:
  - Мы ѓжо амаль скончылi з варожым флотам!
  Мядзведзеѓ яхiдна ѓсмiхнуѓся:
  - Так, вы добрыя працаѓнiцы! I на самой справе, здольныя на вельмi шмат! Наогул, я кахаю ваяѓнiц - гэта так сэксуальна!
  Маргарыта закруцiла корпусам i праспявала:
  - Я здаецца сэксуальная, я нiбы працэсар! I рухаюся нiбы робат - гукавы агрэсар!
  Пасля чаго студэнт пагладзiѓ Алёнку крыху смялей. Дзяѓчына нацiскала доѓгiмi пальцамi на кнопкi джойсцiка i выглядала чароѓна.
  Якiя грацыёзныя яе рухi.
  Уяѓленне намалявала Маргарыце прынцэсу, якая iшла басанож на эшафот. Як гэта рамантычна. I прынцэса такая рудая. З яе знялi ѓсе ѓпрыгожваннi i дарагую сукенку. Пакiнулi толькi радзюгу. Але турэмная адзежа яшчэ больш адцяняе хараство мiлага, прыемнага, свежага, нiбы ружа асобы. I агнязарныя валасы. Якая прыгожая прынцэса iдучая на пакаранне смерцю.
  А там наверсе тонуць тысячы людзей. Расколваюцца караблi, бушуе стыхiя.
  I Японiя церпiць каласальную, непаѓторную паразу. Так што даводзiцца самураям, вiдаць, каяцца ѓ грахах.
  Маргарыта падумала, а ѓ што вераць японцы? Якая ѓ iх рэлiгiя? Яны ж язычнiкi. Але перамаглi Праваслаѓную Расiю. Вось пасля гэтага i думай, чый Бог мацнейшы!
  I манголы былi язычнiкамi, але колькi тэрыторый захапiлi.
  Маргарыта спытала Алёнку:
  - Скажы мне прыгажуня, як табе падабаецца Раднаверства?
  Дзяѓчына шырока ѓсмiхнулася i, пацяплiѓшы чарговы мiнаносец, адказала:
  - Вельмi добрая рэлiгiя! Тамака такiя прыгожыя казкi!
  Маргарыта лiслiва спытала:
  - А ты думаеш казкi? А можа, i насамрэч усе гэтыя рускiя Багi iснуюць?
  Алёнка пацiснула плячыма i адказала:
  - Можа быць, i эльфы, i гномы iснуюць! Усё можа быць у нашым сьвеце. I цяжка сказаць, што iснуе насамрэч, а што не!
  Мядзведзеѓ лагiчна заѓважыѓ:
  - У нейкай ступенi ѓсё ѓ нашым свеце iснуе. Усе нашы думкi, мары, жаданнi, тое, што мы пакiдаем пасля сябе. Вось ёсць у мяне вельмi цiкавая тэорыя Гiпернаасферы, у якой iснуе абсалютна ѓсё, што калi-небудзь было прыдумана людзьмi. Гэта значыць, iснуе думка вечна. I яна застаецца ѓ нейкiх iншых, паралельных мiрах.
  Дзмiтрый Мядзведзеѓ адышоѓ ад сну. I зноѓ узяѓся за сваю фундаментальную працу дакладней будаѓнiцтва iмперыi.
  I зноѓ заваёвы...
  Спачатку сабраць новы танк вагой тысячу тон, i пусцiць яго на пазiцыi супернiка. Не, вядома ж, не адзiн, а вялiкае мноства.
  I рухаюцца яны па чужой тэрыторыi. А зверху яшчэ i самалёты з атамнымi бомбамi. I што, калi i бомбы прагнаць? I зрабiць анiгiляцыйныя?
  Дзмiтрый Мядзведзеѓ як усё ѓ ажуры.
  I вось падае чарговая краiна да ботаѓ дыктатара. I iдуць заваёвы. Але вось чарговы супернiк. Таксама краiна вялiкая.... Можна нават праграмаваць. Вось СССР 1941 гады... Iдзе ѓварванне. Юнiты ѓ Мядзведзева за шмат гадзiнаѓ гульнi распладзiлiся ѓ аѓтаматычным рэжыме, i ѓ яго насельнiцтва ѓжо больш за мiльярд. Супраць 196 мiльёнаѓ. I больш сучасная тэхнiка. I салдат можна штампаваць жаѓнернямi да бясконцасцi.
  Балазе электронныя рэсурсы невычэрпныя. I прэсаваць супернiка, прэсаваць.
  I iдуць сабе танкi вагой тысячу тон на атамных рэактарах па Расii прама да Масквы.
  I пакiнуць iх практычныя немагчыма - нiшто не бярэ!
  Мядзведзеѓ кiруе стратэгiяй i напявае сабе... Затым, спыняе танкi на атамнай цязе. I кiдае ѓ бой "Пантэру"-2. Машыну, якая зрэшты, усё роѓна здольная пабiць трыццацьчацвёрку.
  Мядзведзеѓ гуляе сабе загружаючы розныя параметры машын... "Пантэра"-2... Як лупне з дыстанцыi. I праб'е савецкi танк.
  Не так ужо яе ты i праб'еш! Асаблiва ѓ лоб, а ѓ борт можна. Стральба iдзе капiтальная. I трыццацьчацвёркi iмчацца сабе... I гiнуць пад ударамi гармат...
  Войска зноѓ рухаецца... I баявыя робаты з'явiлiся. Крочаць сабе. А снарады збiваюць лазерамi. I робяць гэта вельмi спрытна.
  I дзяѓчаты вiртуальныя атакуюць.
  Мядзведзеѓ прагна глядзiць на стратэгiю. Займальная бiтва. Зноѓ сам гуляеш, цi перадаеш ваеннаму саветнiку. I глядзiш, за ходам бою.
  Вядуць сабе танкi ѓ наступ.
  Вось можна рушыць наперад пiрамiдальныя танкi менш уразлiвыя i непрабiѓныя з усiх ракурсаѓ. Яны рухаюцца нiбы каток.
  А дзяѓчаты бягуць сабе басаногiя... I страляюць на сваiм шляху.
  Яшчэ адна вайна. Сапраѓдная цацка. I грошы паступаюць з залатых свiдравiн, не канчаючыся. Вось гэта як у гульнi, усё па плане, без збояѓ, i без спаду прыроды.
  Усё не змяншаецца, i рэсурсы не знiжаюцца. Хоць здаецца падобнае не надта верагодным.
  Мядзведзева перапынiѓ званок. Выканаѓца абавязкаѓ прэзiдэнта падняѓ слухаѓку:
  - Ало!
  Кiраѓнiк адмiнiстрацыi прэзiдэнта паведамiѓ:
  - Вы яшчэ ѓ кабiнеце Дзмiтрый Анатольевiч?
  Мядзведзеѓ адказаѓ, рэзка:
  - Так! Я яшчэ прэзыдэнт!
  Кiраѓнiк адмiнiстрацыi паведамiѓ:
  - Зяленскi патрабуе каб пасля iнаѓгурацыi вы прыбралiся з рэзiдэнцыi.
  Мядзведзеѓ спытаѓ уздрыгваючы:
  - I дзе я буду жыць?
  Кiраѓнiк адмiнiстрацыi адказаѓ:
  - У сябе на кватэры! Ваша ѓлада скончылася i ѓсе памяшканнi вы павiнны вызвалiць!
  Мядзведзеѓ шэптам пробулькал:
  - У мяне ёсць просьба да новага прэзiдэнта - няхай ён мне пакiне кампутар!
  Кiраѓнiк адмiнiстрацыi папрасiѓ:
  - Дайце мне ордэн "Андрэя Першазванага" i я папрашу, у Зяленскага за вас кампутар!
  Мядзведзеѓ згодна кiѓнуѓ:
  - Ну, гэта можна!
  . РАЗДЗЕЛ Љ 7
  I паклiкаѓ свайго памагатага рыхтаваць указ. Аб прысваеннi кiраѓнiка адмiнiстрацыi ордэна "Андрэя Першазванага". Шаблон гатовы i пакуль I. Аб абавязку распiсаѓся.
  Потым Мядзведзеѓ пачаѓ гуляць зноѓ.
  Вось ужо яго вiртуальныя танкi падыходзяць да Масквы i пачынаюць штурм. Горад гэты атакуюць машыны вагой дзве тысячы тон.
  Зрэшты, Мядзведзеѓ кiдае ѓ атаку i "Пацук"-5, вось гэта монстар, а не танк. Дзесяць тысяч тон вазе!
  Войскi наблiжаюцца да Крамля... Вось i Сталiн уцякае. А яго ловяць басаногiя дзяѓчыны ѓ бiкiнi. Хапаюць босымi пальцамi ног за нос. I прымушаюць Сталiна цалаваць голыя пяткi.
  Вось войскi вiртуальнай iмперыi абмiнуць Маскву i iдуць на ђрал...
  Захапляюць i яго...
  Мядзведзеѓ зноѓ пачынае дзяѓбцi носам i яму снiцца.
  Маргарыта яхiдна спытала:
  - А як на рахунак, напрыклад, больш класiчнага дзялення: на рай i пекла?
  Мядзведзеѓ панура заѓважыѓ:
  - Гэта, хутчэй за ѓсё, прымiтыѓнае ѓяѓленне старажытных аб адплаты пасля смерцi. На справе, хутчэй за ѓсё, усё крыху складаней!
  Наташа ѓсклiкнула з захапленнем, затапiѓшы адзiн з апошнiх японскiх караблёѓ:
  - Закляты i старажытны,
  Вораг зноѓ клянецца
  Мяне расцерцi
  Расцерцi ѓ парашок.
  Але анёл не дрэмле,
  I ѓсё абыдзецца. I скончыцца ѓсё добра!
  Дзяѓчаты дабiвалi варожы флот. Мядзведзеѓ разганяѓ танк, пераследуючы самураяѓ. Так, яны тут добра папрацавалi. Вось цiкава, як можна скарэктаваць гiсторыю. Царская Расiя была магутнай краiнай, якая ѓзнiмалася ѓ вышыню. Хаця не ѓсiм людзям жылося добра.
  Але краiна паднiмалася. Скарачаѓся працоѓны дзень. З'яѓлялiся новыя святы. Стваралася мясцовае самакiраванне. Расла латка пры стабiльных цэнах. Адкрывалiся школы. Пры цару Мiкалаю другiм выдаткi на адукацыю выраслi ѓ шэсць з лiшнiм разоѓ. Пачатковая адукацыя стала абавязковай.
  Так, не ѓсё мянялася ѓ лепшы бок дастаткова хутка, але колькi краiна страцiла з-за рэвалюцыi i грамадзянскай вайны. Колькi разумных людзей загiнула i пакiнула Радзiму? I зараз, у гэтай частцы сусвету з'явiѓся шанец падобнае прадухiлiць.
  Танк, абцякальнай формы, хутка i бясшумна плыѓ пад вадой. I вось ужо апошнi мiнаносец Краiны ђзыходнага Сонца затоплены.
  Наташа з захапленнем вымавiла:
  - Вось якая я малайчына!
  Алёнка паправiла дзяѓчыну, удакладнiѓшы:
  - Якiя тут усе мы малайцы! Змагалiся, як iльвiцы!
  Маргарыта з прыкрасцю заѓважыла:
  - А нiчога асаблiвага! У нас проста тэхнiка была лепшая!
  Алёнка хiхiкнула i адказала:
  - Але стралялi з гармат мы самi!
  Наташа падтрымала сяброѓку:
  - I наводзiлi таксама мы самi! I гэта трапнае вока...
  Маргарыта падкалупнула:
  - Касыя рукi!
  Наташа засмяялася i адказала:
  - А ты чароѓная дзяѓчынка!
  Маргарыта шчыра заявiла:
  - А мне шкада японцаѓ. Яны выдатныя мульцiкi малююць. Асаблiва мне падабаецца хентай !
  Алёнка разрагаталася i крутанула нагой у паветры:
  - Хентай , гэта крута! Нават вельмi крута!
  Наташа, з усмешкай дзяѓчынкi паспытала варэння, прапанавала:
  - А давайце, можа, яшчэ фашыстам надзяром азадак!
  Мядзведзеѓ з усмешкай кiѓнуѓ:
  - Добрая iдэя. Але давайце спачатку даб'ём сухапутныя войскi Японii. I дапаможам скончыцца вайне хутчэй. Каб у гэтым сусвеце фашызму i не з'явiлася.
  Дзяѓчаты хорам адказалi:
  -I не з'явiцца, i Кiтай будзе наш!
  Пасля таго, як флот Японii быѓ затоплены, супер танк Т-95 выбраѓся на паверхню.
  Потым Мядзведзеву стала снiцца розная бязглуздзiца.
  Ваяѓнiца Алёнка ѓстала на абарону Разанi. Разам з ёй была i Наташа.
  Абедзве дзяѓчыны ѓ лёгкiх даспехах, у кожнай руцэ па шаблi. I пад нагамi спецыяльныя, тонкiя дыскi.
  Велiзарнае войска мангола-татараѓ лезла на штурм.
  Мноства доѓгiх усходаѓ зараз пакрылi сцены. Яны былi розныя: звязаныя з каранёвых дошак, збiтыя сасновыя лясiны з перакладзiнамi. Выкарыстоѓвалiся i цяжкiя ѓсходы з шэрагамi бярвення. Валы, дзякуючы ѓдарным тэмпам будаѓнiцтва, аказалiся вышэй, чым чакалi татары, многiя лесвiцы не даставалi да верху. Наперадзе, манголы пагналi нешматлiкiх палонных урусаѓ. Рускiя людзi аддавалi перавагу смерць ганьбе палону.
  Але манголы былi няѓмольныя.
  Бязлiтасна штурхаючы завостранымi дзiдамi, змардаваных людзей выбiвалi ѓверх, разлiчваючы на тое, што рускiя людзi, не жадаючы забiваць сваiх, здадуцца. Або самiм пад прыкрыццём палонных пранiкнуць на ледзяны вал. Некаторыя з палонных з крыкамi кiдалiся ѓнiз, скочваючыся па застылых наледзях, збiваючы ненавiсных нукераѓ, вырываючы з iх рук мячы i тут жа падаючы пасечанымi. Па ѓсходах хутка караскалiся людзi, не зразумееш якога роду i племя?
  Паѓголыя, у лахманах, з дубцом у руках, са скалатымi ѓ кроѓ спiнамi. Закаваны ѓ латы мужык Ваула ѓжо занёс вялiзную сякеру, як знiзу адчайна залямантавалi:
  -Не губi нас вiцязь, свае мы, русы!
  Ваявода Дзiкарос падскочыѓ да сцяны, прароѓ:
  -Я чую, нашы гэта!
  Адчайны лямант, гэта пацвердзiѓ:
  -Пачакай секчы, свае! Сярод нас няма магланаѓ!
  Вельмi разумная Алёнка пракрычала:
  -Хто правiльна перахрысцiцца, той свой!
  - Хрысцiся народ Праваслаѓны!
  Жахлiвым голасам, ажно за вярсту кiнулiся конi, зароѓ велiкан Ваула-Маравiн .
  Абаронцы Разанi ѓхвалiлi:
  -Дакладна! Праѓдзiва!
  Дружна падхапiлi на ѓсiх сценах:
  -А ну браты, рабi хросны знак!
  Сотнi абарваных, пасiнелых ад холаду палонных, пералазячы праз вал, падалi, працягваючы машынальна хрысцiцца. Некаторыя тут жа падхоплiвалi загадзя складзеныя камянi, i азвярэла кiдалi ѓ манголаѓ. Многiя разанцы бачылi татараѓ упершыню, нават многiя традыцыйныя працiѓнiкi, тыя ж кiпчакi, пераапранулiся на мангольскi лад.
  Ворагi былi ѓ даѓгаполых футрах, настолькi доѓгiх, што блыталiся ѓ падолах. У адборных нукераѓ на грудзях вiселi медныя i жалезныя пласцiны, спiны былi адчыненыя. Для запалохвання урусаѓ, шматлiкiя размалявалi крывёй i без таго зласлiвыя жонкападобныя асобы.
  Але ѓрусы не завагалiся, сустрэѓшы ворага мячамi i сякерамi. Ад магутнага размашыстага ѓдару Ваулы палегла адразу пяцёра манголаѓ, другi ѓдар, i яшчэ трое! Iншыя ратнiкi секлiся не горш. Татары нязграбна лезлi ѓверх па слiзкiм вале, яны не маглi як след прыкрывацца шчытамi, секчы шаблямi. Калi коштам велiзарных страт мангольская раць дасягнула верха, на iх палiѓся кiпень i страшная зброя: падпаленая смала.
  Нават жанчыны i малыя дзецi лiлi пякучую ваду, кiдалi камянi i груды. Асаблiва эфектыѓнымi былi маленькiя рагаткi з атручанымi стрэламi, з iх магло страляць нават пяцiгадовае дзiця, яшчэ не здольнае нацягнуць тугую цецiву сваiмi маленькiмi рукамi. А прамазаць, палi ѓ такую густую масу, значна цяжэй, чым патрапiць. Штурм вiдавочна захлынаѓся, знявечаныя трупы ѓ вялiкiх колькасцях скочвалiся ѓ нiз.
  Праз па-майстэрску вырабленую кiтайцамi падзорную трубу Гуюк-хан уважлiва сачыѓ за бiтвай. Ён аблiзваѓся i прыцмокваѓ вуснамi, раз-пораз папраѓляючы залаты, на футры шлем, якi ѓпарта i надакучлiва залазiѓ на лоб. Потым у гневе адкiнуѓ трубу.
  -Нашы воiны гiнуць! Бурундая i Жоѓтага змяя да мяне!
   Тургаѓды спешна рынулiся выконваць распараджэнне наследнага кагана. Гуюк прысеѓ у выразанае са слановай косцi крэсла, як на яго плячо мякка лягла рука:
  -Не турбуйся, вялiкi! Супакой позiрк свой дзiкi!
  Прамурлыкаѓ цягучы напеѓ, ладна падобны на жаночы голас.
   Гуюк -хана пацягнула на сон, ён з цяжкасцю ѓтрымаѓся на нагах. Так, гэта ён. Iзноѓ, вось так, як прывiд перад iм узнiк Жоѓты змей - самы страшны чалавек у яго войску, пякельны дэман з далёкай i непрыступнай Японii.
  -Ты!
  Дурное ткнуѓ пальцам спадчыннiк вярхоѓнага кагана! Жоѓты змей працягваѓ разлiвацца, то павялiчваючыся, то наадварот памяншаючыся:
  -Я! I бачу я цябе наскрозь! Час прыцiшыць злосцi плоць! Ну, а дакладней, увядзi хутчэй у бiтву ѓсе рэзервы! А вам, я браты памагу, такая неспадзеѓка ѓсаджу ворагу! Каронны ход, павер мне, будзе правiльным!
  -Дзе , дзе , дзе ! _ Я кiну ѓ бой адборны тумен пад камандаванне Бурундая ! Вы разам узначалiце атаку!
  Японец блiснуѓ вачыма, выскаляѓшы буйныя жоѓтыя зубы:
  -Там няма белых дэманаѓ, я хачу забiваць роѓных сабе! Як сапраѓдны нiндзя!
  Жоѓты змей блiснуѓ талiсманам, у роце неѓзаметку з'явiѓся свiсток, пачулася пералiвiстая мелодыя.
   Гуюк падумаѓ, што над iм здзекуюцца, але не было нi сiл, нi жадання спрачацца з чарадзеем- нiндзей . У гэты момант, тургаѓды груба ѓштурхнулi Бурундая , Гуюк-хан недалюблiваѓ гэтага пакорнага стаѓленiка Субудай -Багатура.
  -Ты, дзiравы бурдзюк! Няѓжо ты не бачыш, што лепшыя ратнiкi гiнуць пад сценамi рускай сталiцы. Бяры, неадкладна тумен "Беркутаѓ" i, прайшоѓшы раку, падрубi ѓрусаѓ ударам пад правую сцяну.
  Шматвопытны Бурундай адважыѓся запярэчыць:
  -Лёд яшчэ не адужэѓ, пад ударамi тысяч капытоѓ ён проста лопне.
  Нечакана за Гуюка адказаѓ грозны японец.
  -Тваю турботу пахвальна. Але дарма праяѓляеш старанне! Чарадзейны парашок скаваѓ на рэчцы лёд мацней ратнай сталi! А ну скачы наперад, табе мы загадалi!
  -Вялiкi нiндзя-батыр ведае, што кажа! Скачы хутчэй, калi авалодаеш градам, вушак коней я дам ва ѓзнагароду!
  Пракрычаѓ, трасучы пальцамi Гуюк-хан. Бурундай не асмелiѓся больш пярэчыць - багата смерцю. Мангол са зграйкай касматых вершнiкаѓ схаваѓся з вачэй. Раптам насунуѓся цень, над галавой зашумела, ад моцнай паветранай хвалi з наследнага кагана зляцеѓ шлем:
  -Харакiры! Вось i прыпырхнуѓ Матылёк! Цяпер будзе ѓрусам " прыпарачка ".
  Гiганцкi цмок завiс над паверхняй, яго адлiвалыя золатам крылы здзiмалi гурбы, а з трох драпежных пашчаѓ вывальвалiся палымяныя мовы.
  -Дзiѓны мангус !
   Гуюк нават не паспеѓ спалохацца:
  -Ён здольны спалiць усю Разань.
  -Усю не ѓсю, а сцяну падпалiць. Наперад, мой маленькi Гадзiла!
  Пышны сон у Мядзведзева працягнуѓся. Выконваючы абавязкi прэзiдэнта меѓ каласальную фантазiю.
  Магутны цмок, з размахам крылаѓ у пяцьдзесят метраѓ, узняѓся вышыню. Манголы i, якiя суправаджалi iх шаманы люта вылi. Тумен пад камандаваннем Бурундая , лiха заляцеѓ на лёд, некалькi коней спатыкнулася, iх тут жа разам з вершнiкамi растаптала апантаная жалезная маса. Трохгаловы монстар, тым часам, плаѓна спiкiраваѓ на сцяну. Дзiкарос раней за астатнiх усвядомiѓ усю небяспеку паветранага нападу. Што ж, не хацелася, вядома, раней часу раскрываць козыры, але дзеля выратавання горада давядзецца прымянiць да гэтага дня невядомая зброя. Крылатай пачвары супрацьстаяѓ механiчны монстар, аддалена падобны на сумесь павука i сталёвы сараканожкi. З паравога катла ѓжо курыѓся дымок. Малайцы хлопчыкi, што загадзя закiнулi вугаль.
  Паравая катапульта, гэтае майстэрскае спалучэнне тэхналогiй паравоза, лябёдкi, шматлапных балiстаѓ i нават... музычнай табакеркi. I гэты выкаваны з загартаванай сталi звер, мог кiдаць амаль з хуткасцю кулямёта, на дыстанцыю да двух вёрст любую дзiвосную рэч. Дзяѓчыны-ваяѓнiцы былi першымi ѓ свеце, хто дадумаѓся прыстасаваць поршневай рухавiк пад кiданне зарадаѓ. Дзiкарос асабiста павярнуѓ рычажок, па-майстэрску выкаваная з ланцужкоѓ стужка прыйшла ѓ рух, устаѓляючы камянi ѓ хутка якiя верцяцца лопасцi.
  Так як татары неслiся шчыльнай кучай, промахаѓ амаль не было, наадварот, кожны важкi камень, адскокваючы, збiваѓ па некалькi вершнiкаѓ, якiя напiралi. Адно дрэнна, шкала прыцэльнасцi слабаватая, у манголаѓ патрапiць яшчэ можна, а паспрабуй, пабяры дракона, якi ляцiць! Трохгаловы монстар павярнуѓ галовы i расхiнуѓ шырачэнныя, iкластыя, якiя адлiваюць дыяментамi пашчы.
  Якое вылецела полымя праляцела мiма вала i стукнула па хатах. Пачуѓся вiск i крыкi, некалькi, напалову аслеплых жанчын, беглi па вулiцы, з ненатуральнай хуткасцю загарэлiся дома. На шчасце пясок i цяжкiя бочкi з вадой, а таксама пажарныя каманды былi напагатове. Частка хат, асаблiва блiзкiх да сцяны, была пакрыта пажараѓстойлiвым азбестам. Пад дружным напорам, драпежны вулкан збялеѓ i, страцiѓшы сiлу, звярнуѓся ѓ струменьчыкi бледнага дыму.
  Але цмок вiдавочна не хацеѓ здавацца, выйшаѓшы з пiке, ён разгарнуѓся з вытанчанасцю перагружанага штурмавiка i зноѓ абрынуѓ патокi вогненнага смерчу. Татары ѓжо паспелi дабрацца да сцяны, таму апантанае полымя ѓразiла i iх. У лiку ахвяр апынуѓся i грозны Бурундай , раскошнае адзенне загарэлася, i ён з ровам параненага вепрука рынуѓся назад. Дасталася i рускiм воiнам, а частка лёду прыкметна аплавiлася, агалiѓшы зямлю i бярвенне. Адзенне на Дзiкаросе тлела, але баец Антонаѓ, якi стаяѓ на сцяне, паспеѓ вылiць на яго вядро вады, ад распаленай кальчугi павалiла пара.
  -Што за д'ябальскае насланнё, шкада, што крутая Алёнка нас не бачыць!
  Цмок зноѓ разгарнуѓся i зрабiѓ спробу зайсцi на трэцi круг. Вяшчун Савелiй чыркнуѓ пальцамi, яму ѓдалося запусцiць невялiкi агнiсты шарык, удар прыйшоѓся ѓ сярэднюю галаву дракона. Невялiкi выбух не нанёс трохгаловага монстру асаблiвых страт, але злёгку збiѓ з траекторыi, з прычыны чаго, цмок пальнуѓ раней часу, агнiсты вiхура прыйшоѓся па грувасткiм нукерскiх шэрагах . I зноѓ апантаныя завываннi, частка татараѓ падалася назад. Тут Дыкарос i прыкмецiѓ маладую высокую дзяѓчыну, якая хвацка махала двума двусестрымi мячамi. З нечалавечай хуткасцю, яна рэзала ѓ капусту сваiх супернiкаѓ, наносiла страшныя ѓдары нагамi, локцямi, i нават галавой, пырхаючы як матылёк.
  Толькi адзiн, дакладней, два чалавекi маглi зрабiць падобнае спусташэнне:
  -Юлiяна! Руды анёл, гэта ты?!
  -Носам нюхаеш кветкi! З трох метровай вышынi!
  Са смехам адказала Алёнка. Дзяѓчына-ваяѓнiца, з хуткасцю ачмурэлага гепарда, узляцела на вал, пакiнуѓшы на сцяне ледзь прыкметныя крывавыя сляды.
  -Не кажы, i так усё ясна! Трэба загасiць крылатую паходню!
  Алёнка, дзiка свiснула, цмок, выраѓнаваѓшы палёт, заходзiѓ на чацвёрты круг. Якi стаiць побач воiн, падказаѓ ёй:
  -Выкарыстоѓвай катапульту, Алёнка, збi яго валуном.
  Дзяѓчына-ваяѓнiца грозна гаркнула.
  -Я сама лепш ведаю, што мне выкарыстоѓваць!
  Алёнка вокамгненна падхапiла тры па-майстэрску выкаваныя ланцужкi. Гэта была, таксама iх дзяѓчат-ваяѓнiц iдэя, злучы два цi тры невялiкiя камянi, стрэл з двух, або больш балiст i скошаны, знявечаны цэлы шэраг. Разгарнуѓшы паравую катапульту, Алёнка заскочыла на лопасць i стукнула нагой рычажок. Яе падкiнула высока ѓверх, ужо ѓ палёце дзяѓчына-ваяѓнiца замахала рукамi, вiртуозна круцячы мячамi, накiроѓваючы iмклiвы рух, прымудрылася прызямлiцца на ѓтыканую шыпамi спiну дракона. Пачвара здрыганулася, паспрабавала скiнуць дзёрзкаю дзеѓку-седака, але па-майстэрску свiтыя ланцугi, захлiснулi велiзарныя пашчы - грозны монстар апынуѓся цалкам асядланы.
  -Навошта табе тры галавы? Адной не хапае? Дзiравыя, дык я iхнiм ланцужком закую, каб апошнiя мазгi не вылецелi!
  Дзяѓчына-ваяѓнiца засмяялася сваiм нязграбным жарце. Цмок рэзка набраѓ вышыню, затым прайграѓ пятлю Несцерава, мышцы пад скурай хадзiлi ходырам, монстар прыкладаѓ адчайныя намаганнi, каб скiнуць няпрошанага коннiка. Гарачыя струменi паветра абдзiмалi велiчэзнае цела, змей нёсся, як камень, выпушчаны з катапульты, цi, хутчэй за ѓсё, метэор. Атмасферная хваля збiвала татараѓ з каляiн.
  Алёнка прабуркавала:
  -Не ѓражвае!
  Сон выконваючага абавязкi прэзiдэнта ѓсё яшчэ працягваѓся. Крыху распалася спадар Мядзведзеѓ, можа нават ад гора.
  Сапраѓды, што для дзяѓчыны-тэрмiнатара тузаецца цмок, калi яна праходзiла залiмiтавыя нагрузкi ѓ дванаццацi зменных плоскасцях, разганяючыся да ста пяцiдзесяцi зямных прыцягненняѓ i, тут жа ныраючы ѓ бязважкасць, потым зноѓ выходзячы на сублетальную мяжу нагрузкi. Любы прадстаѓнiк флоры i фауны чарвяк перад гэтым прадуктам геннай iнжынерыi.
  Пачвара зрабiла спробу разгарнуць галовы, страшна лязгаючы велiзарнай пашчай. Дзяѓчына-ваяѓнiца з усяго размаху секанула легендарным мячом, яна цэлiлася па самым адчувальным месцы - ноздры. Першы ѓдар быѓ плазам, з ноздры вылецелi серабрыстыя пацеркi, падобна жэмчугу яны зiхацелi на сонца:
  -Прыгожыя ѓ цябе соплi, праѓда, кажуць, што цмок можа спаражнiцца золатам.
  Змей ударыѓ агеньчыкам. У адказ, прыгожая i спрытная Алёнка секанула вастрыём, удар быѓ рэзкi i дакладны, лязо злёгку пачырванела, а з вялiзнага носа выступiлi вiшнёва-лалавыя расiнкi. Яны застывалi проста на лёце, сплятаючыся ѓ дзiвосны арнамент.
  Дзяѓчына засмяялася:
  -Клас, а ну-ка паѓтары трук!
  Монстар ужо тузаѓся, затое працягваѓ набiраць вышыню, стольны град Разань станавiѓся ѓсё менш i менш. Вось ён у каляснае кола, вось ужо ѓ сподак, а вось i з макавае зярнятка, канчаткова схаваѓшыся за аблокамi. Блiснула чорнае, у яркiх зорачках неба, яны забралiся ѓ стратасферу, стала цяжка дыхаць, павеяла холадам вакууму. Хоць легендарная Алёнка i не просты чалавек, але зусiм без паветра абыходзiцца не можа. Але, мабыць, i цмоку неймется, рэптылiя зыходзiць курчамi, задыхаецца, вось i прыходзiцца зменшыць вышыню. Паѓтараць подзвiг Руслана тры днi i тры ночы Чарнаморца, якi трымаѓ бараду, вiдавочна не паляванне. У галаве мiльгае фраза з дзiцячага сайта, чамусьцi ёй вельмi хочацца яе паѓтарыць.
  I дзяѓчына-ваяѓнiца прамаѓляе:
  -Мы з табой адной крывi ты i я!
  Цмок нiбы ѓлавiѓ сэнс, уздрыгнуѓ i прыпынiѓ палёт. Затым пачаѓ павольна знiжацца.
  Прыгожая i мускулiстая ваяѓнiца прамовiла:
  -Правiльна думаеш крылаты мой брат! Будзе з табою ѓ нас вынiк!
  Унiзе кiпела сапраѓднае пабоiшча, манголы ѓжо адкочвалiся ад сцен, i цудоѓная Наташа вырашыла, што надышоѓ аптымальны момант для ѓдару. Малайчына, адважная дзяѓчына, яе вiдаць адразу, дзе яна мiнула, застаецца крывавая, густа выбрукаваная трупамi дарожка. Не толькi ногi i рукi, дзве падоѓжаныя косы Наташы разяты ѓплеценымi на ланцугах кiнжаламi з загартаванай сталi.
  Алёнка сказала сама сабе, тупаючы нагой:
  -Я сабе такiя прычындалы абавязкова зраблю! А зараз, сагрэем магланаѓ!
  Дзiкае полымя вырвалася трайным вулканам з луджаных глыток, татары згрудзiлiся занадта шчыльна, i iх, проста сотнямi пякло, вылiѓ з пашчаѓ пякельным вогнiшчам. Асаблiва моцна спалохалiся конi, зрэшты, большасць скакуноѓ ужо былi адбiты раптоѓным ударам у спiну, толькi асабiстая ахоѓная тысяча Гуюк -хана заставалася пад сядлом. Вывяржэнне працягвалася, змятаючы адным залпам у агнiсты ѓраган сотнi i сотнi байцоѓ. Жоѓты змей са звузелымi вачыма назiраѓ за вяртаннем свайго дракончыка.
  Баец з усходу зароѓ:
  -Здраднiк! Вось вы ѓсе прадстаѓнiкi драконавага роду, заѓсёды здраджваеце i служыце таму, хто мацней!
  У лютасцi, нiндзя-чарадзей паспрабаваѓ разбiць дзёрзкага наезнiка, з кулямётнай хуткасцю кiдаючы пульсары. Юная ваяѓнiца Алена ѓсмiхнулася i паѓнагучна спявала:
  - З вогненнай вадой - перакулi шклянку! Ты чужынец круты - полымем харкал!
  Вось гэта дзяѓчына - вясёлая, з гумарам. I пульсары з агню ёй не страшныя.
  Алена лёгка збiвала iх, выкарыстоѓваючы легендарную зброю i, час ад часу накiроѓваючы звера, на варожыя атрады. Такi шматразовы агнямёт з крыламi, лепей, ста механiчных на коннай цязе.
  Мабыць, нават гэта па строме штурмавiка, i адкуль у яго столькi палiва, не мiнае запал? Трэба будзе ѓ вольны час вывучыць монстра i стварыць новую, раней нябачаную зброю! Стрэлы, як проса адскокваюць ад тоѓстай, пералiвiстай, мiгатлiвай усiмi колерамi вясёлкi, браняванай скуры. Траплення, толькi на iмгненнi мяняюць размалёѓку Рубiнава-чырвонае становiцца бэзава-фiялетавым. Лiлова-сапфiравае, наадварот, звяртаецца ѓ ала-аранжавае, залацiста-жоѓтае, у смарагдава-салатавае. Гэта вельмi прыгожа, шкада, што ѓ гарачцы крывавага бою, некалi атрымлiваць асалоду ад казачным вiдовiшчам.
  Рускiя ратнiкi i салдаты Белага легiёна, сфармаванага дзяѓчатамi, тым часам ужо пасеклi большую частку мангольскай рацi. Асаблiва жудасна стала, калi ѓ справу ѓступiлi механiчныя агнямёты, такi падвойны ѓдар любое войска не ѓ сiлах вытрымаць. Яшчэ хвiлiна, i пачнецца бязладныя ѓцёкi. Жоѓты змей на iмгненне завагаѓся.
  Загад Батыя зразумелы, пад шумок забiць наследнага кагана, але вось плата занiзкая. Не, ён яго заб'е пазней, а пакуль выведзе з-пад паражальных рускiх мячоѓ:
  -Адыдзем, каган, я цябе прыкрыю!
  -А як жа трохгаловы мангус ? Я не дазволю яму мучыць маё войска!
  Нiндзя пстрыкнуѓ пальцам, пасыпалiся iскрынкi:
  -Я магу прачытаць складанае загавор, i ён вернецца ѓ свой свет, але тады я сем гадоѓ не змагу яго выклiкаць! Хаця ёсць варыянт! Загавор ѓзроѓню Хале!
  -Гэта як?
  Не па гадах тлусты i азызлы твар Гуюка выцягнуѓся. Нiндзя-кiлер растлумачыѓ:
  -А так! Калi я яго белага мангуса заб'ю, дык мой будзе цмок, калi ён мяне, дык яго!
  Японскi чарадзей прашаптаѓ доѓгую мантру, талiсман блiснуѓ ярчэй сонца. Захопленая рызыкай знiшчэння, басаногая Алёнка раптам адчула, як пад ёй знiкла гнуткая глянцаваная спiна магутнага i ѓжо паслухмянага монстра. Яна апынулася ѓ паветры, са шпаркасцю каменя ляцячы ѓнiз. Падзенне было не прыемным, але не смяротным. Прабiѓшы метровую гурбу, з лютасцю параненага кабана ваяѓнiца-тэрмiнатар абрынулася на манголаѓ. Апошняе арганiзаванае супрацiѓленне ѓпала, нiкчэмныя рэшткi вялiзнага войска накiравалiся ѓ павальныя ѓцёкi.
  Найпрыгажэйшыя дзяѓчыны, галаногiя Алёнка i Наташа, лiтаральна змагалiся ѓ знiшчэннi страцiѓшых арыентацыю нукераѓ. Гуюк-хан, тым часам стаѓ практычна нябачны, яго харты конь бiѓ усе рэкорды iпадрома, наследны каган думаѓ толькi аб уласнай шкуры.
  -Не, гэта не самурай! Жаласны баязлiвец. У падлу служыць такому мiкаду!
  Раѓнуѓ нiндзя.
  Жоѓты змей дастаѓ два магутныя катаны, скрыжаваѓ iх i рэзка тузануѓ, ад лёзаѓ аддзялiѓся iскрысты ружовы шарык. Магiчны саманаводны пульсар, iмклiва ѓзляцеѓ у напрамку да прыгожай, напаѓголай Алёнкi.
  Ваяѓнiца-тэрмiнатар паспела заѓважыць рух, на лёце ссекла агнiсты згустак, невялiкi выбух разляцеѓся маланкамi, раскiдаѓ дзясятак-другi манголаѓ:
  -Гэта д'ябал! Самурай апраметнай!
  Крыкнуѓ Жоѓты змей. Нiндзя ѓжо падрыхтаваѓся было iрвануць на сустрэчу крывавай басапятай Алёнцы, як у яго галаву прыйшла элементарная думка. "Што калi ён адразу не заб'е гэтую наймацнейшую дзеѓку-байца, то да яе далучыцца бландынка-тэрмiнатар Наташа, i тады наступствы стануць катастрафiчнымi. Тым больш, што яна падпарадкавала дракона, а падпарадкаваць вялiкага змея можа толькi вельмi магутны воiн".
  Нiндзя прасiпеѓ:
  -Я змываюся птушкi! Сыходжу, каб вярнуцца!
  Жоѓты змей, разгарнуѓшы белы плашч, закапаѓся ѓ снег. Потым захлынаючыся, пачаѓ шаптаць загавор перамяшчэння.
  Галаногая Алёнка працягвала люты пераслед, крутая Наташа не адставала. Не гледзячы на ??ѓсю жорсткасць сутычкi, яны не на iмгненне не выпускалi з выгляду царскi шацёр наследнага кагана.
  -Ён уцячэ, дагонiм верхавода!
  Прапанавала галаногая Алёнка. Кiнуѓшы босай нагой дыск, Наташа нядбайна адказала, працягваючы iмклiвымi ѓзмахамi раѓнаваць якiя ѓцякаюць манголаѓ.
  -А навошта! Лiшнюю радасць даставiм Батызе , ды i гэта занадта гуманна. Меч забiвае лёгка, а джыхангiр проста здзярэ з яго шкуру.
  Алёнка, зразаѓшы адным узмахам чацвярых, зарагатала.
  -Калi ён сам не абломiць Батыю рогi! Будзем гнаць iх да самага лагера, цi як?
  Наташа хiхiкнула i выдала:
  -Баты ладна наклаѓ у штаны, а чым менш маглаѓ уцалее, тым лепш!
  Дзяѓчаты-тэрмiнатары прыбавiлi кроку, гэта нагадвала гульню ѓ даганялкi, нукеры адчайна хвасталi коней, раздзiраючы ѓ кроѓ бакi. Прыкладаючы адчайныя намаганнi, iм удалося злёгку адарвацца ад урускiх вершнiкаѓ, але нельга адысцi ад тых, хто быѓ сканструяваны хутчэй гепарда!
  Прачнуѓшыся, Дзмiтрый, Анатольевiч Мядзведзеѓ зрабiѓ зарадку, i ѓключыѓ тэлевiзар. З нагоды перамогi Зяленскага праходзiлi ѓсенародныя гуляннi i весялосцi. Народ шчыра радаваѓся пераменам.
  Усе хацелi жыць па-новаму, i больш свабодна. Наблiжалася iнаѓгурацыя, i атрыманне Зяленскiм усёй паѓнаты ѓлады. I гэта таксама выклiкала энтузiязм i натхненне. Маѓляѓ, усё змянiцца, i будзе лепей, чым учора. А славяне здабудуць адзiнства i халодная вайна скончыцца. Як аѓтарытарны кашмар пуцiнскага перыяду.
  I пра Зяленскага ѓжо спявалi прыгожыя песнi... Хацелася ѓсiм новага i прыгожага.
  Сам Зяленскi абвясцiѓ, што адменiць сваiм першым указам дэпутацкую недатыкальнасць, а таксама падчысцiць пёркi алiгархам. Абяцаѓ Зяленскi i значна падняць падаткi на багатых. Маѓляѓ, няма чаго iм тлусцець!
  Наогул шмат чаго намячалася зрабiць. Уключаючы грандыёзную будоѓлю, чыгункi: Архангельск - Чукотка, i далей падземны тунэль пад Аляску.
  Чым Зяленскi не цар? Яго праекты грандыёзныя. I ѓ ЗША хутка зьмянiцца ѓлада i будзе iншае пакаленьне палiтыкаѓ. Якiя таксама жадаюць змен.
  I вось Зяленскi раскручваецца...
  Пакуль кампутар не адабралi, Мядзведзеѓ уступiѓ у гульню...
  Вось ужо пасля заваёвы СССР, можна i з ЗША сашчапiцца. Але спачатку прагонiм лазернае ПРА, тут такiя магчымасцi ѓ iмперыi ёсць. Вайна супраць ЗША - 2008 гады! Уварванне пачынаецца з Чукоткi на Аляску.
  Iдзе рэальнае дужанне.
  Змагаецца " Абрамс " супраць танка "Пантэра"-7. Новая машына ѓжо не столькi цяжкая, колькi дасканалая. I паказвае свой абсалютны клас.
  I разбурае сабе янкi... Мядзведзеву крыху надакучыла вайна, i ён перадаѓ кiраванне ваеннаму Дарадцу класа Ракасоѓскага. А сам пачаѓ кiраваць...
  Напрыклад, пабудаваць нешта... Новыя храмы ѓ кожным па сем рэлiгiй. Цi нават новыя тэлевежы. Ды i пiрамiду ѓзвесцi было б класна. Вышыня паѓтара кiламетра. Ды гэта было б сапраѓды супер!
  Мядзведзеѓ заадно паднiмае ѓзровень дабрабыту. Не толькi ж ваенныя заводы штампаваць.
  Можна i тэлевiзары выпускаць, лядоѓнi, кампутары, наѓтбукi. I вытворчасць будаваць, i баявыя мышцы напампоѓваць. Але ЗША i так адольваем... Iмперыя ѓжо насельнiцтвам больш за два з паловай мiльярды i вайну супраць ЗША цалкам цягне. Мядзведзеѓ скалiць зубы i напявае:
  - Я сапраѓдны ѓраган усiх стагоддзяѓ! Той, што прынясе шмат смерцi!
  I зноѓ прасуе Амерыку. Вось ужо iдзе абмен ядзернымi ѓдарамi. Такая бiтва нарастае.
  . РАЗДЗЕЛ Љ 8
  Эх, давайце юнiты яшчэ раз поднапрем. I як ударым! Вось рухаюцца дзяѓчыны-пяхотнiкi. Усё басанож i ѓ бiкiнi. I як колюць штыкамi янкi, i як босымi ножкамi кiдаюць гранаты. Сапраѓдная энергiя ѓ iх. I ѓсё пералiваецца, як ртутныя шарыкi бегаюць пад загарэлай скурай. Дзеѓкi кахаюць забiваць - вось гэта дзеѓкi!
  I спяваюць сабе:
  Мы дзяѓчыны лiхiя камсамолкi,
  Нас цар Мядзведзеѓ, вельмi мудры цар...
  I галасок у нас вядома звонкi,
  Любая справа спрачацца - мацуйся!
  I зноѓ як кiнуѓ гранаты босымi пальчыкамi ножак. Вось гэта дзеѓкi - лiтаральна супер. I разбураюць янкi, захоплiваючы Аляску. I яшчэ спяваюць сабе:
  - Злыя ваѓчыцы збiваюцца ѓ зграю! Толькi тады выжыве род! Слабыя гiнуць, iх забiваюць - ачышчаючы святую кроѓ!
  I дзяѓчаты iмчацца ѓ атаку выскалiѓшы зубы. А вось супраць амерыканцаѓ яшчэ i "Тыгры"-7, якая неверагодная моц. I не спынiць падобных монстраѓ!
  Тыгр-7 адмысловая гармата высокага цiску з пачатковай хуткасцю снарада ѓ 2500 метраѓ у секунду. I як лупне, то ад яе нiчога не выратуе. I бягуць ва ѓсе бакi " Амбрамсы ". I зрывае з iх вежу.
  I дзяѓчына прымушаюць салдат становiцца на каленi i цалаваць iм босыя ножкi.
  Зноѓ здаюцца амерыканцы. I войскi войска Мядзведзева падыходзяць да Нью-Ёрка. I горад ужо пад ударам. Яго без усялякiх цырымонiй захоплiваюць.
  Мядзведзеѓ сябе вялiкiм палкаводцам лiчыць: вось узяѓ усёткi Нью-Ёрк.
  I можна сказаць найвялiкшы ён з захопнiкаѓ. I потым i Вашынгтон.
  I здаюцца амерыканцы. Прэзiдэнт ЗША упаѓ нiцма i стаѓ цалаваць дзяѓчатам босыя ножкi. То адной, то другой, па чарзе.
  Так пацалаваѓ цэламу батальёну басаногiх дзяѓчынак. Вось гэта бiтва - супер!
  Мядзведзеѓ хiхiкае... Вось ён i Амерыку захапiѓ. А Пуцiну падобнае аказалася не па сiлах!
  Вось гэта сапраѓды бiтва - супер! I потым на Мексiку.
  I зноѓ захопы... А дзяѓчаты мексiканцаѓ ставяць на каленi, i яны iм босыя пяткi цалуюць. I па равуць:
  - Слава прыгажуням!
  Ды кампутар можа паказваць каляровыя буйныя выявы дзяѓчат, з голымi пяткамi, якiя цалуюць палонныя. I гэта такi кайф.
  Вось зноѓ вядуць палонных - на гэты раз чарнаскурых. I тыя таксама цалуюць дзяѓчатам босыя ступнi.
  А яшчэ i танкi паѓзуць пiрамiдальныя...
  Дзяѓчыны рухаюцца i iх вельмi шмат... Бо можна юны штампаваць з рэсурсаѓ. I абраць што ѓсе юнiты - дзяѓчыны ѓ бiкiнi. А гэта так прыгожа.
  У асноѓным яны рудыя i бландынкi.
  I захоплiваюць адну за другой краiну. Такiя крутыя ваяѓнiцы. Падаюць пад iх босыя ножкi iмперыi.
  Мядзведзеѓ гуляе з задавальненнем... I нават сабе нешта насвiствае пад нос.
  А як выбухае вадародная бомба! Жахлiвае варварства! I цэлы горад, нiбы карова языком злiзала. А колькi яшчэ радыяцыi. I бягуць басаногiя дзяѓчаты па радыеактыѓным пыле. I iх голыя пяткi абпальваюцца.
  Мядзведзеѓ жа гуляе, нiбы пiтон заглынае чарговую тэрыторыю.
  Вось яшчэ адна дзяржава заваяваная ѓ вiртуальным свеце, i скiнуты сцяг.
  Танкi зараз новыя з актыѓнай браняй i керамiкай. Шматслойныя i эфектыѓныя.
  I авiяносцы сучасныя, i таксама цалкам да месца. I як пачынаюць бiць з iх самалёты.
  Мядзведзеѓ, як мы бачым, вельмi разумны выконваючы абавязкi прэзiдэнта.
  Так, зараз распрацоѓкi беспiлотнiкаѓ . I гэта крута. А таксама, дыскападобных лятальных апаратаѓ. Тут ужо ѓ бой iдуць тыпу НЛА. А далей - пiрамiдальныя танкi.
  Прэзiдэнт ЗША Трамп, светлая галоѓка, загадаѓ зрабiць машыну непаражальную i непрабiѓную з усiх ракурсаѓ. Так i з'явiѓся мастадонт у выглядзе нiзкай пiрамiды. I такая машына паказала выдатную абарону. Асаблiва, супраць кiнэтычных снарадаѓ.
  I зараз, гэты танк аказаѓся настолькi ѓдалым, што яго не прабiць, i ён да гэтага часу на ѓзбраеннi ЗША. Яго нават так i празвалi: танк Трамп.
  I вар'яцтва часам ахоплiвае людзей, калi яны бачаць, што машына непрабiѓная.
  Мядзведзеѓ вядзе няроѓны бой, i яго машыны ѓжо чарговую вiртуальную сталiцу ѓзялi, ператварыѓшы ѓ груду развалiн i кiпячых варонак.
  Але i гэтага дзяѓчыне-робату мала. Яна пачынае распрацоѓку зброi новага пакалення: анiгiляцыйнай бомбы. А гэтая бомба ѓ чатырыста разоѓ больш магутная за вадародную. Так што, калi ѓжо стукне, то i попелу не збярэш!
  А вайна ѓжо пераходзiць у космас.
  Мядзведзеѓ выкарыстоѓвае караблi з новага сплаву трывалей i лягчэй тытана. I ляцяць зоркалёты ѓ космас, i ваююць баявыя робаты. Тут ужо шмат розных мадэляѓ у падземных заводах.
  I вось падае апошняя iмперыя на планеце. I што ж? Цяпер у далёкi космас!
  Пачынаецца эпоха зорных войн.
  Мядзведзеѓ разбiраецца з гэтым i энергiчна нацiскае на клавiятуру. А можна i пальцамi вадзiць, цi думкамi кiраваць.
  Выконваючы абавязкi прэзiдэнта дзейнiчае разумна i будуе сабе касмiчны флот. I бой працягваецца.
  Iдзе распрацоѓка яшчэ больш магутнай, тым самым анiгiляцыйнай, тэрмакваркавай бомбы. А яна ѓ сто тысяч разоѓ больш магутная, чым анiгiляцыйная.
  I вось паднiмаюцца ѓ неба караблi. I захоплiваюць спадарожнiкi планеты. А потым i суседнiя сiстэмы. Робяць гэта вельмi хутка.
  А выконваючы абавязкi прэзiдэнта вырабляе тэрмiнатараѓ у гульнi. Вось тэрмiнатар герой. Вось перамяшчэнне ѓ часе, няхай нават i абмежаванае.
  Мядзведзеѓ прапiшчаѓ:
  - Людзi тупаюць нагамi па зямлi, што з ботамi! Што i дурное i жудасна непрыгожа!
  I Мядзведзеву стала куды весялей. Эх, дзецi, як вы добрыя. Асаблiва, калi сталi касмiчнымi ваярамi.
  Вось разгортваецца зорная бiтва. I сур'ёзныя абмены ѓдарамi, калi трывiяльна б'юць пад дых. Дакладней, гэтае вобразнае мысленне.
  Мядзведзеѓ працягвае атакаваць:
  - Мае зоркалёты забойныя!
  I прызначае замест сябе новых касмiчных камандзiраѓ. А што бой, ёсць бой.
  Вось Мядзведзеѓ камандуе са сваiмi палкаводцамi. Вось на яе паднiмаецца варожая каалiцыя. Калi насоѓваецца гэтак незлiчоная армада, гэта страшна, здалёк здавалася, паѓзе шматколерная, iскрыстая туманнасць. Прычым, кожная iскрынка, гэта дэман, выклiканы магiяй ведзьмака-некраманта. Звыш дванаццацi з паловай мiльёнаѓ ваенных касмiчных судоѓ асноѓных класаѓ, i бясконцая дробная "камарыльня", з улiкам, якiя раз-пораз прыбываюць падмацаванняѓ, яе колькасць наблiжалася да двухсот мiльёнаѓ. Фронт расцягнуѓся на пару парсэкаѓ, у такiх маштабах нават флагманскiя ультра-лiнкоры выглядаюць, як пясчынкi ѓ Сахары.
  Насоѓваецца Генеральная бiтва: Армiя касмiчнай iмперыi Мядзведзева супраць шматаблiчнай "Каалiцыi татальнага выратавання", якая рашыла, замест сталай тактыкi вечна якая спазняецца абароны, самой нанесцi ѓдар па флоце жорсткага агрэсара.
  Столькi тут караблёѓ, з узрушаючым, хоць у большасцi выпадкаѓ толькi якiя замiнаюць эфектыѓна ваяваць, разнастайнасцю. Ну вось, напрыклад, зоркалёт у выглядзе клавесiна, або, з доѓгiмi рулямi замест струн, арфа, а то i зусiм басэтля з вежай танка часоѓ другой сусветнай вайны. Такое можа i вырабляе ѓражанне на слабанервных, але хутчэй здольна выклiкаць смех, чым страх.
  Iх супернiк iмперыя, якая прэтэндуе на ролю сусветнай дзяржавы. Вялiкi касмiчны эмiрат Мядзведзева, дзе ѓсё пастаѓлена на службу вайне, галоѓны лозунг - эфектыѓнасць i мэтазгоднасць.
  У адрозненне ад каалiцыi, зоркалёты выконваючага абавязкi прэзiдэнта адрознiваюцца толькi памерамi. А форма практычна адна i тая ж, вельмi драпежныя з выгляду глыбакаводныя рыбы. Можа, з адзiным выключэннем, падобныя на тоѓстыя, якiя адлiваюць сталлю кiнжалы - грэйферы.
  Зоркi ѓ гэтай частцы космасу не занадта густа раскiданыя па небе, але затое каларытныя, своеасаблiвыя ѓ сваёй светлавой гаме.
  Чамусьцi гледзячы на гэтыя свяцiлы, узнiкае сумнае пачуццё, быццам глядзiш у вочы анёлаѓ, што асуджаюць жывыя iстоты светабудовы за iх гнюсныя, сапраѓды дзiкунскiя паводзiны.
  Войска выконваючага абавязкi прэзiдэнта не спяшалася выйсцi на сустрэчу, толькi асобныя мабiльныя атрады, iмклiва, карыстаючыся перавагай у хуткасцi, атакавалi супернiка, наносiлi страты i сыходзiлi назад. У адказ, iх спрабавалi сустракаць загараджальным агнём, але больш шустрыя i з дасканалай абаронай, яны дзейнiчалi значна больш эфектыѓна.
  Iрвалiся, як пры дэтанацыi мiны, якiя ѓяѓляюцца ѓ касмiчных маштабах драбнатой, крэйсеры i эсмiнцы. Але вось удалося звалiць i буйную дзiчыну. Адзiн з вялiзных лiнкораѓ каалiцыi быѓ падбiты, ён густа задымiѓ, пакарабацiѓся, i на борце велiзарнага зоркалёта, нiбы пажар у сухiм лесе, палыхнула панiка.
  Iншамiране, падобныя на тушканчыкаѓ толькi з клюшнямi замест хваста, у страху разбягаюцца, пры гэтым, нема вiскатучы i падскокваючы. Памiж iмi трапляюцца тыпы па драбней, якiя падобны на гiбрыды мядзведзяѓ i качак. Дзюбы ад дзiкага жаху крывяцца, раздаюцца кракi, разлятаюцца, тут загараюцца пёры. Вось адна з мядзведжых качак перавярнулася дагары нагамi, заварочыѓшы галавой у супрацьпажарную трубку. Там ёй прама ѓ горла хвастанула пенай, жывот маментальна разула, i птушыная тушка лопнула, распырскаѓшы крывiшчы з рэшткамi выходнай дзiцем плоцi.
  Тушканчыкi абпальваюцца, iмкнуцца да выратавальных модуляѓ, але, падобна, што сiстэма, якая дорыць зманлiвую надзею на выжыванне, безнадзейна пашкоджана. Iх генерал, Прусак-хвост выпускае iстэрычны пiск:
  - Аб багi квадратуры сусветнага круга, па.
  Дагаварыць не ѓдалося, полымя накрыла яго няѓдачлiвае правасхадзiцельства. Плоць разумнага грызуна рассыпалася на элементарныя часцiцы.
  Лiнкор дагараѓ, вырываючы ѓ вакуум, бурбалкi паветра, а затым iрвануѓ, разляцеѓшыся на мноства аскепкаѓ.
  Мядзведзеѓ, удосталь найграѓшыся, зрабiѓ яшчэ пару распараджэнняѓ. Узнагародзiѓ i Навадворскую пасмяротна зоркай Героя Расii. Загадаѓ узнагародзiць Алега Рыбачэнку ѓсiмi ордэнамi i медалямi, што ёсць у Расii. I ѓручыѓ ордэн Андрэя Першазванага i Дональду Трампу. Пасля чаго Мядзведзеѓ зноѓ заснуѓ... Нiхто яго, пакуль не непакоiѓ.
  Пасля падобнага подзвiгу Алёнка прыкметна ѓзбадзёрылася. Як i яе каманда.
  Маргарыта першай узяла слова:
  - Давайце, скончыѓшы з Японiяй на моры, даб'ем iх i на сушы!
  Алёнка горача падтрымала гэтую iдэю:
  - Вядома! Навошта дапушчаць згубу новых рускiх салдат!
  Наташа таксама выказалася:
  - Курапаткiн занадта нерашучы палкаводзец. Так што не факт, што ён зможа перамагчы, нават з улiкам паслаблення японцаѓ пры штурме Порт-Артура!
  Мядзведзеѓ рашуча падвёѓ вынiк:
  - Наступаем! Гэта наш шанец, i шанец Расii!
  Пасля чаго, магутны i ѓльтрасучасны танк прыйшоѓ у рух. Так, у Японii дрэнны дзень. I яны не раз праклянуць момант, калi iм прыйшло ѓ галаву ваяваць з Расiяй.
  Танк рухаѓся ѓ напрамку да японскiх войскаѓ. Алёнка з захапленнем вымавiла:
  - А мне такi дзiѓны сон снiѓся. Быццам я i Наташа абараняем Разань ад полчышчаѓ Бату-Хана.
  Маргарыта ажывiлася:
  - А я ѓ сне была?
  Алёнка адмоѓна кiѓнула галавой:
  - Не! Цябе якраз не было!
  Дзяѓчына з прыкрасцю прастагнала:
  - Як шкада!
  Галаногая Алёнка засмяялася i заѓважыла:
  - Ты магла нам толькi перашкодзiць! Затое мы з Наташай былi такiя крутыя!
  Дзяѓчына-бландынка спытала са здзiѓленнем:
  - Крутыя былi?
  Басаногая Алёнка ахвотна пацвердзiла:
  - Так, вельмi крутыя! А я нават асядлала дракона!
  Наташа засмяялася i адказала:
  - На драконе ты была вельмi нават прыгожай!
  Алёнка ахвотна пацвердзiла:
  - Гэта як у казцы! Там дзе драконы, i эльфы, i ѓсё гламурнае такое!
  Маргарыта адказала са шчырым пачуццём:
  - Ты i без дракона вельмi нават прыгожая! Проста фея, i цуд з цудаѓ!
  Алёнка ѓпэѓнена заявiла:
  - Я ѓсiх буду перамагаць! I з драконамi, i без драконаѓ!
  I ваяѓнiца паказала кулак.
  Першым расiйскi танк атакаваѓ японцаѓ, якiя стаялi ля сцен Порт-Артура. Iх было ѓсё яшчэ дастаткова шмат. Зарабiла артылерыя. У адказ ударыла гармата 152-мiлiметра грознага танка, а таксама восем забойных кулямётаѓ. I зноѓ самураяѓ стала скошваць сотнямi.
  Кулямёты - "Драконы", вельмi забойная рэч. Пяць тысяч куль у хвiлiну - проста звер нейкi.
  Японцы падалi прабiтыя, разарваныя на шматкi, з раздробненымi чарапамi. Iх жываты лопалiся, а целы падскоквалi, падкiнутыя скрышальнымi ѓдарамi агню.
  Iрвалiся i аскепкавыя з кумулятыѓнай начыннем снарады. Яны выдатна падыходзiлi як у стральбе па пяхоце, так i для прабiвання дна караблёѓ.
  Вось гэта дзяѓчаты-тэрмiнатары, i прафесар сапраѓдны генiй. Так узялiся малацiць самураяѓ.
  Галаногая Алёнка ѓсклiкнула:
  - Ды славiцца рускi дух!
  Наташа, нацiснуѓшы босымi пальцамi ног на кнопку джойсцiка, паслала лiвень куль, працягнула:
  - I наш цар, Мiкалай Другi!
  Галаногая Алёнка працягвала пасылаць снарад за снарадам. Кожныя тры секунды вылятала забойнае. I змаѓкалi японскiя батарэi. I гiнулi жаѓтаскурыя салдаты ѓ вялiкiх колькасцях.
  Наташа, выкасiѓшы некалькi шэрагаѓ самураяѓ, падтрымала:
  - Гiмн Радзiмы ѓ сэрцах у нас спявае.
  Галаногая Алёнка, працягваючы, плявацца снарадамi з забойным начыннем, а яны куды магутней пластыда, працягнула:
  - Ва ѓсiм сусвеце няма яго прыгажэй.
  Наташа, ведучы бязлiтасны агонь па японцах, пры дапамозе босых пальцаѓ ножак, дадала:
  - Сцiснi мацней вiцязь кулямёт.
  Басапятая Алёнка, крышачы самураяѓ, скончыла:
  - Памры за Богам дадзеную Расiю!
  Дзяѓчыны i сапраѓды такiя, што супер! Цудоѓныя прыгажунi. Глядзiш на iх i любуешся. А вось японцам, гэта чыстая смерць. Танк прайшоѓся па батарэях. Выбiѓ гарматныя разлiкi. Зрабiѓ гэта вельмi, i вельмi хутка. Потым прайшоѓся па акопах. Таксама многiх выкасiѓ. Дакладней не многiх, а практычна ѓсiх. Знiшчэнне аказалася татальным. Тут ужо, вядома, усё атрымлiвалася на аѓтамаце. Так знiшчалi японцаѓ.
  Алёнка, са смяшком заѓважыла, нацiскаючы босымi пальчыкамi загарэлых ножак, на кнопкi джойсцiка:
  - Мы, хутчэй за каты, чым воiны!
  Наташа хiхiкнула i пагадзiлася:
  - Свабоды, генiя i славы каты!
  I зноѓ струменьчыкамi страляе. I выбiвае самураяѓ з дзiкай сiлай.
  Маргарыта, якая таксама трапна страляла босымi ножкамi, рацыянальна заѓважыла:
  - Менш будзе блакiтных, у Японii ѓзнiкне дэфiцыт мужчын!
  Галаногая Алёнка, разрагаталася, i зноѓ урэзала снарадам:
  - Сцеражыцеся жанчын! Жанчын, беражыцеся!
  Вось гэта, сапраѓды, такая дзяѓчына, што ад яе адскокваюць i снарады, i аскепкi, i любыя кулi. Ва ѓсякiм разе, дзяѓчына рэальны тэрмiнатар.
  Наташа ѓзяла i праспявала:
  - Крочаць легiёны,
  Блiшчаць у iх штыкi.
  За намi мiльёны,
  Аб рускiя палкi!
  Нiхто не спынiць,
  Нiхто не пераб'е...
  Ход адчыняе новым,
  Ляцiм хутчэй у палёт!
  I зноѓ як пасыпле лiѓнем на супернiка. I не дае iм спуску на сотую долю ампера.
  Галаногая Алёнка, выкiдваючы з манатоннасцю дзятла снарады, прашыпела, толькi што праспяваѓшы са здзекам:
  - Раз, ударчык , два ѓдарчык , ён хiстаецца.
  Наташа ведучы агонь, пацвердзiла песню:
  - Раз ударчык , два ѓдарчык , ён валяецца!
  Крутая Алёнка энергiчна падтрымала:
  - Раз дошчачка, два дошчачкi - дамавiна будуецца.
  Галаногая Наташа, працягваючы стралянiну i выбiваючы супернiка кулямётнымi чэргамi, прашыпела:
  - Раз лапатка, два лапатка - ямка капаецца!
  I ваяѓнiца падмiргнула сваiмi сапфiравымi вачыма. Яна ж рэальна такое хараство.
  Галаногая Алёнка прыглядалася да пазiцый. Танк працаваѓ хутка, i ад войска генерала Ногi ѓжо практычна нiчога не засталося. Падобна, i самога камандуючага забiлi. Дабiваем апошнiх японцаѓ з асаднага войска.
  Мядзведзеѓ лагiчна заѓважыѓ:
  - Вось да чаго тэхнiка дайшла! Чатыры чалавекi за некалькi гадзiн знiшчылi больш за восемдзесят пяць тысяч японцаѓ.
  Напаѓголая Алёнка, зло, усмiхнуѓшыся, заѓважыла:
  - Трэба знiшчыць i астатнiх! Нiкога не пакiнуць!
  Наташа праспявала, ведучы агонь па апошнiх тысячах самураяѓ:
  - Не, не будуць залатымi горы, усiх ворагаѓ Русi уроем хутка!
  Крутая Маргарыта дадала:
  - Не, не гемарой, супастата ты хутчэй урой!
  Выкасiѓшы пагалоѓна войска генерала Ногi, дзяѓчыны-тэрмiнатары часова вылезлi з танка i прабеглiся басанож па снезе. А што, ужо зiма.
  Ужо адной пяхоты яны вынiшчылi больш за сто пяцьдзесят тысяч. I плюс яшчэ i японскi флот. Тым не менш, яшчэ звыш двухсот пяцiдзесяцi тысяч японцаѓ стаяць супраць войска генерала Курапаткiна.
  Мядзведзеѓ пасля сну выйшаѓ з дубовай галавой. Крыху пахадзiѓ. Потым зноѓ граѓ на камп'ютары... Зорныя войны гэта здорава... Але нешта ѓжо не склалася...
  Мядзведзеѓ стаѓ перайграваць новую стратэгiю. Уключыѓ гiстарычную гульню: Расiя часоѓ Мiкалая Другога. I вайна з Японiяй. Такая вось жорсткая вайна. Можна, разгарнуць стратэгiю i на камп'ютары штампаваць сiлы.
  Мядзведзеѓ гуляѓ на лёгкiм узроѓнi, але прапусцiѓ укол з боку японцаѓ i панёс вялiкiя страты. Ды будаваць трэба не надта актыѓна. Давай перазагрузку.
  I зноѓ гуляеш сабе... Як высветлiлася на месцы Курапаткiна выконваючы абавязкi прэзiдэнта не надта блiскае... Усе хлусiм збоi нейкiя iдуць, памылкi.
  Мядзведзеѓ тады ѓключыѓ ваеннага саветнiка, i справы пайшлi на лад... А сам узяѓ i задрамаѓ у крэсле.
  Прыгожая Алёнка , шлёпаючы босымi нагамi, спытала ѓ Наташы:
  - А што ты адчуваеш, забiваючы столькi людзей?
  Дзяѓчына-бландынка сапраѓды адказала:
  - Не ведаю! Такое ѓспрыманне, нiбы гэта кампутарная гульня! Нi лютасьцi, нi гневу, цi асаблiвай радасцi не адчуваеш!
  Галаногая Алёнка хiхiкнула з прыкрасцю:
  - Вось гэта i ёсць вайна!
  Наташа перакруцiлася ѓ сальта. Яе чырвоныя, круглыя пяткi так i мiльгалi. Наогул яна выдатная дзяѓчынка, здольная дамагацца без асаблiвых намаганняѓ вельмi шмат чаго. I не мыццём, дык катаннем.
  Дзяѓчаты беглi па снезе. Iх целы вельмi выразныя. Грудзi буйныя, сцёгны раскошныя, нiбы крупы ѓ коней, мускулатура рэльефная. Такiя вось прыгажунi-багатыркi. У iх самая рэальная жаночая сiла. Гэтулькi грацыi. А ногi - пад загарэлай скурай перакочваюцца шарыкi цяглiц.
  Вось iм насустрач трапiлiся тры японскiя разведчыкi.
  Дзяѓчаты перакруцiлiся ѓ сальта. I як голымi пяткамi ѓрэжуць самураям у падбародкi. I рэальна зламалi iм скiвiцы. I выбiлi ѓсе зубы. Пасля чаго, дзяѓчаты праспявалi:
  - Велiч рускiх прызнала планеты,
  Мы iмчымся ѓпэѓнена ѓверх.
  Нас любяць i шануюць усе нацыi свету,
  Iдзе народ усёй краiнай у камунiзм!
  I зноѓ прыгажунi падмiргнулi смарагдавымi вачыма. Выгляд у iх такi баявы. Актыѓна дзейнiчаюць ваяѓнiцы. I зноѓ прабежка.
  Галаногая Алёнка падскочыла. Пракруцiла ѓ паветры круцёлку i заѓважыла:
  - Мы такiя крутыя. Можам i ѓвесь свет заваяваць!
  Наташа хiхiкнула i адказала:
  - Iмператрыца планеты Зямля -
  Гэта вельмi нават крута!
  I абедзве дзяѓчыны падмiргнулi адзiн аднаму. Пасля чаго памчалiся зваротна. Сапраѓды, кожны дзень вайны занадта дорага абыходзiцца казне царскай Расii. I хутчэй час з японцамi канчаць.
  Мядзведзеѓ сустрэѓ дзяѓчат з прамянiстай усмешкай:
  - Ну як, набегалiся?
  Галаногая Алёнка заявiла з усмешкай:
  - Набегалiся i гатовыя да бою!
  Наташа агрэсiѓна заѓважыла:
  - Усiх пераб'ем!
  Мядзведзеѓ махнуѓ рукой i загадаѓ:
  - Тады, пагналi!
  Галаногая Алёнка засмяялася i адказала:
  - Наша чацвёрка самая смяротная ѓ свеце!
  Наташа на гэта запярэчыла, тупаючы босай нагой:
  - Не ѓ свеце, а ѓ сусвеце!
  I магутны, агрэсiѓны i забойны танк пагнаѓ на ѓсiх хуткасцях. Яшчэ больш за дзвесце пяцьдзесят тысяч японцаѓ наперадзе. Але снарадаѓ хопiць i на мiльярд салдат!
  Дзяѓчыны, прафесар i студэнт-вось гэта каманда, якая ѓсiх сумнець i скруцiць у барановы рог. I ляцiць сабе танк да японскiх войск. Грозна сабе iмчыцца. Жадае ѓсiх паламаць.
  Галаногая Алёнка праспявала з захапленнем:
  Прасторы Расii - выдатнай, роднай,
  Дзе жэмчуг снягоѓ, рэк бязмежных крышталь,
  А рускi салдат з генералам адзiныя.
  Святы сiмвал дзяржавы - арол Праваслаѓны, наш цар!
  I вось хуткi танк фактычна ѓзляцеѓ. Пранёсся нiбы рэактыѓны знiшчальнiк. I апынуѓся перад японцамi. Зноѓ запрацавала ѓнiверсальная гармата i кулямёты-драконы. Дзяѓчыны за справу ѓзялiся вельмi заѓзята. Без лiшнiх цырымонiй.
  Алёнка страляла пры дапамозе босых пальчыкаѓ ножак з гарматы, выбiвала японцаѓ i напявала:
  - Славiцца Русь мая, Сталiн i Ленiн, адна сям'я!
  I зiхацiць рудая чартоѓка смарагдавымi вачамi. А як дзяѓбае самураяѓ. Залюбуешся.
  I Наташа таксама не саступае. Малоцiць японцаѓ.
  I напявае:
  - Хуткасць ты не скiдай на вiражах. Наш надзел, дзяѓчынкi перамагаць!
  Ваяѓнiца была ѓ поѓным ажуры. I такая iмклiвая, у палiваннi супернiка агнём.
  А босыя пальчыкi ножак нацiскаюць на кнопку джойсцiка.
  Напаѓголая Алёнка ведучы стралянiну, заѓважыла:
  - У Расii дзве бяды...
  Маргарыта тут яе перабiла.
  - Каб толькi дзве!
  Галаногая Алёнка, ведучы агонь, з задавальненнем пагадзiлася:
  - Так, калi б толькi дзве!
  Наташа страляючы, укладвала японцаѓ сотнямi, узяла i праспявала:
  - Праз дзве, праз дзве зiмы. Праз дзве, праз дзве вясны!
  Галаногая Алёнка, ведучы агонь, дадала:
  - Замачу японцаѓ i вярнуся!
  Наташа хiхiкнула i адказала:
  - Порт-Артур наш! I нiкому не дазволiм забраць нашу Манчжурыю!
  I ваяѓнiца зноѓ малацiла самураяѓ. Рускiя не прайграюць японцам. Гэта лiшнi раз даказвае, наколькi Расея непераможная!
  Галаногая Алёнка разнесла батарэю i прабуркавала:
  - Славiцца Русь у самых далёкiх краiнах i стагоддзях!
  Наташа таксама прасiпела:
  - I нiякiя сiлы нас не спыняць!
  I знiшчыла яшчэ пару тысяч самураяѓ. Потым танк прасунуѓся наперад, i збор ураджаю працягнуѓся.
  Маргарыта, гледзячы на гэта, выказала сваё меркаванне:
  - Калi вайна будзе гэтак блiскуча выйграная, тое, што будзе рабiць Расея далей?
  Мядзведзеѓ паглядзеѓ, як дзяѓчынкi лiха выкошваюць японцаѓ, i выказаѓ здагадку:
  - Будзе вайна, цi з немцамi, цi з ангельцамi! Але ѓ любым выпадку бiтва са Краiнай Узыходзячага Сонца не апошняя!
  Алена, разнёсшы чарговую батарэю, заявiла:
  - Вось мы так немцам дадзiм, ну дык iм дадзiм, што мала не здасца!
  Наташа, крышачы самураяѓ, дадала:
  - I няма каго будзе набiраць Гiтлеру ѓ Вермахт!
  Алёнка, нацiскаючы босымi пальцамi ног на кнопкi джойсцiка, агрэсiѓна заявiла:
  - А шкада ж арыйцаѓ. Гэтулькi загiнула прыгожых белых хлопцаѓ!
  Наташа з гэтым, сумна кiваючы, пагадзiлася:
  - Так, загiнула столькi добрага народа! I дзеля чаго!
  Дзяѓчына ѓдарыла па японцах i заѓважыла.
  - I японцы добрая нацыя, а мы вымушаны з iмi ваяваць! Хаця гэта таксама не занадта добра!
  Маргарыта лагiчна заѓважыла:
  - А звяры? Няѓжо яны не забiваюць адзiн аднаго? А чалавек, гэта ѓсяго толькi жывёла найвышэйшага парадку!
  Мядзведзеѓ усмiхнуѓся i запярэчыѓ:
  - У чалавека, у адрозненне ад звера, ёсць душа! I яго душа сапраѓды ѓнiкальная i несмяротная! Так што мы i жывёлы, цэлая прорва!
  Маргарыта на гэта запярэчыла:
  - А малпы? У iх таксама высокi ѓзровень iнтэлекту. Вось адна з iх ведае тры з паловай тысячы слоѓ!
  Выканаѓца абавязкаѓ прэзiдэнта адказаѓ:
  - Але яны ж нашы сваякi!
  Галаногая Алёнка стрэлiла па японцах i праспявала:
  - Я малпа! Таксама чалавек!
  Наташа, выкошваючы самураяѓ, прабуркавала:
  - Не хадзiць у малпах цэлае стагоддзе!
  Супертанк працягваѓ выкошваць японцаѓ. А чаму б i не? Ён бо рэальна вар'ят звер,
  якi па сорак тысяч куль выкiдвае за хвiлiну. А яго браня непрабiѓная, для практычна любых снарадаѓ. I не толькi пачаткi дваццатага стагоддзя.
  Галаногая Алёнка, страляючы, агрэсiѓна заявiла:
  - Для Расii цар Мiкалай зрабiѓ шмат, але так i застаѓся неацэнным, i недаацэненым!
  Наташа, залiваючы японцаѓ агнём, пагадзiлася:
  - Гэта дакладна! Цара забiлi. Прымусiлi бацюшку адысцi ад пасаду! А што хiба палепшылася?
  Галаногая Алёнка стрэлiла з гарматы i дадала:
  - Стала яшчэ горш! I прыйшлi да ѓлады, яшчэ больш подлыя людзi!
  Наташа хiхiкнула, ударыла па японцах i заявiла:
  - Дык будзем бiцца за лепшую будучыню! I за свабоду Расii!
  Напаѓголая Алёнка, ведучы агонь, сказала:
  - За перамены i перамогi!
  Пасля чаго паказала свой кулак. Яна дзяѓчына, якая здольна стварыць такое. Што потым i самураям не развязаць. А кулямёты працуюць. Усе косяць i косяць.
  Яны, сапраѓды, праворваюць цэлыя шэрагi трупаѓ. I забойна расчышчаюць прастору.
  Генералу Курапаткiну данеслi, што ѓ японцаѓ робiцца нешта дзiѓнае. Стральба, выбухi, нехта на iх напаѓ.
  . РАЗДЗЕЛ Љ 9.
  Мядзведзеѓ, крыху паспаѓшы, зноѓ узяѓся за кампутар. Ён нават не пагалiѓся. I зноѓ пачаѓ гуляць па-свойму.
  Наступленне на Японiю пасля кода жулiка з танкамi, i аэрапланамi. Уключаючы i лепшы бамбавiк першай сусветнай вайны "Iлля Мурамец". Якi вельмi гучна заявiѓ аб сабе. I лупiѓ па японцах, нiбы гумовы плясканне па мухах.
  I наперад на Токiа...
  Дзмiтрый Мядзведзеѓ пакарыѓшы Японiю сябе, назваѓ iмператарам мiкада.
  А потым новыя войны...
  Вось, напрыклад, можна пагуляць i ѓ альтэрнатыѓную гiсторыю. Аляксандр Другi ѓ 1875 годзе сказаѓ Бiсмарку, што яго рознагалоссi з Францыяй ёсць унутраная справа Германii i Французаѓ. Бiсмарк узяѓ i напаѓ на Францыю ѓ 1876 годзе. Спачатку прусакам шанцавала, i яны дайшлi да Парыжа. Але вось потым яны замарудзiлiся. I ѓ вайну ѓступiла Брытанiя... Усё было б добра, але ангельцы далечы бой Нямеччыны i вырабiлi паразу. Потым i прусакi падцягнулi сiлы.
  Вайна на Захадзе зацягнулася. Французы абаранялiся адчайна. Англiя перакiдала ѓсё новыя i новыя сiлы...
  А Расея тым часам заваявала Турцыю, i Стамбул. Брытанiя i Францыя i Нямеччына зацягнулiся ѓ вайне. I iмперыя цара Аляксандра далучыла да сябе шмат земляѓ, уключаючы Iрак, выйшаѓшы да Iндыйскага акiяна. I Палестыну, i землi аж да Егiпта. А так рускiя войскi на чале са Скобелевым, заваявалi i Меку, Медыну, i iншыя гарады Саудаѓскай Аравii.
  I ѓтварылася паѓднёвая частка Расiйскай iмперыi. А Аляксандр Другi стаѓ вялiкiм царом. А вайна памiж Нямеччынай супраць Францыi i Брытанii доѓжылася гадоѓ дзесяць.
  I скончылася практычны ѓнiчыю.
  Аляксандр Другi кiраваѓ да 1887 года i стаѓ ахвярай замаху здзейсненым пад кiраѓнiцтвам Аляксандра Ульянава, брата Ленiна. Яго слаѓнае царства, пры якiм Расея пабудавала мноства дарог, заваявала мноства земляѓ, i вызвалiла сялян, скончылася.
  Па гэтай альтэрнатыве i праходзiла гульня. Аляксандр Трэцi разам з палкаводцам Скобелевым пакарыѓ i Iран, i Пакiстан. Але таксама памёр - светлая галавушка. Расея вяла пры Мiкалаю Другiм вайну з Японiяй ужо маючы флот у Iндыйскiм акiяне, якi прыйшоѓ на дапамогу Цiхаакiянскаму досыць хутка. Рускiя разбiлi самураяѓ параѓнальна хутка, i ѓ iх было куды больш сiл i на сушы i на вадзе.
  Акрамя таго рускiм войскам камандаваѓ генiяльны мiнiстр абароны Скобелеѓ. I Расiя не толькi перамагла, але i здолела заваяваць Японiю. Тым больш ЗША тады яшчэ не лезлi за межы заходняга паѓшар'я, а Брытанiя была не такая моцная. Тым больш Расея была ѓ саюзе з Нямеччынай. Апошняя адставала ад Брытанii i Францыi ѓ барацьбе за Афрыку. Царская Расiя, пасля далучэння Японii, i часткi Кiтая яшчэ больш адужэла. Будавалася дарога Дэлi - Масква.
  Як бачылася з гэтага планы царскай Расii на экспансiю ѓ Iндыю i Кiтай паспяхова рэалiзоѓвалiся. Цар Мiкалай Другi абраѓ бок Нямеччыну падчас першай сусветнай вайны. Немцы разграмiлi Францыю, акупавалi Бельгiю, Галандыю, Данiю i Нарвегiю. Расiя захапiла Егiпет, большую частку Афрыкi i Iндакiтай. I таксама Цiхаакiянскiя ѓладаннi Брытанii. I нават высадзiлася ѓ Аѓстралii. I яе Аѓстралiю захапiлi.
  Пасля чаго вайна скончылася высадкай дэсанту i акупацыяй Брытанii. Першая сусветная вайна скончылася. Але кайзеру Вiльгельму здавалася, што Расея занадта ѓжо шмат зямлi заваявала, ды яшчэ i асаблiва не напружваючыся. I ён марыѓ аб рэваншы. Расiя i сапраѓды пакарыла велiзарныя прасторы - Аѓстралiю, усю Азiю, большую частку Афрыкi, немцы адкусiлi не так ужо i шмат, i то больш ад Партугалii i Iспанii якiх акупавалi. Аѓстра-Венгрыя, атрымала сабе Iталiю пад кантроль i Лiвiю. Расiя прыкладна тры чвэрцi Афрыкi, i потым заняла крыху пазней i Эфiопiю. Марока паспелi адцяпаць немцы.
  Натуральна, Германii гэтага здавалася мала. Хаця яна i забрала сабе Францыю, Бельгiю, Галандыю, i Нарвегiю, а Расiя падпарадкавала Швецыю.
  Пачалася падрыхтоѓка Вiльгельма да новай вайны з Расiяй. Крызiс 1929 гады абвастрыѓ сiтуацыю. Аѓстра-Венгрыя i Германiя кантралявалi амаль усю Еѓропу. I частка Афрыкi... I Брытанiю. Але яшчэ заставалася ЗША i Канада. Вiльгельм i Мiкалай Другi, пакуль яшчэ не рашалiся на вайну адзiн з адным. Тым больш Расiя менш за ѓсё хацела ваяваць, пераварваючы вялiзныя тэрыторыi. Каб паскорыць iх асiмiляцыю, цар Мiкалай Другi нават дазволiѓ мець рускiм па чатыры жонкi. Што было замацавана на восьмым сусветным саборы.
  Падобнае рашэнне, было, прыняло ѓ 1925 году. А ѓ 1926 годзе Мiкалай другi ѓзяѓ сабе яшчэ адну жонку. Як высветлiлася рашэнне недурное. У 1929 годзе ѓ iмператара нарадзiлася яшчэ адна дачка. А 1932 25 лiстапада, нарэшце, нарадзiѓся здаровы сын. Яго Мiкалай другi назваѓ Пятром. У гонар Пятра першага.
  А ѓ 1933 годзе 15 траѓня пачалася новая вайна. Германiя аб'явiла вайну Канадзе. Як дамiнiёну Брытанii. Праз два месяцы ЗША на чале з Рузвельтам, нягледзячы на эканамiчны крызiс, уступiлi ѓ вайну з Нямеччынай. Яны не хацелi аддаваць Канаду.
  Ужо немалады, але агрэсiѓны Вiльгельм, спачатку спрабаваѓ ваяваць адзiн, не патрабуючы дапамогi Расii. Ён разлiчваѓ усё зрабiць сам. Але не так проста заваяваць тэрыторыю аддзеленую акiянам. Ды яшчэ i ЗША хутка будавалi танкi i войска. I фармавалi палiцы... Цэлы год доѓжылася вайна без асаблiвага поспеху для немцаѓ. Якiя толькi змаглi захапiць Iсландыю i Грэнландыю. А ѓ Канадзе не маглi зачапiцца.
  Вiльгельм звярнуѓся да цара Мiкалая Другога: маѓляѓ дапамажы калега. Ты мне стрыечны брат i брат. Мiкалай Другi сам меѓ вiды на Аляску, i Канаду. Ну i вырашыѓ - не багi гаршкi лепяць. I ѓзяѓ, i 25 чэрвеня 1934 года аб'явiѓ вайну ЗША i Канадзе. Яго войскi рушылi праз Аляску, па тэрыторыi ЗША.
  Да гэтага часу чыгунка да Чукоткi ѓжо была пабудавана, i расейскiя войскi паспяхова прасоѓвалiся. На iх баку была колькасная перавага i лепшыя ѓ свеце танкi, як лёгкiя, так i цяжкiя i сярэднiя.
  Так што Амерыцы прыйшлося мець справу з няроѓнымi сiламi.
  А Мiкалай Другi як мы бачым рэальна на белым канi. I адна перамога за iншы. Расейскiя войскi iдуць сабе па Алясцы. I бяруць горад за горадам, паселiшча за паселiшчам.
  Немцы ж спрабуюць высадзiцца на Кубе. Вайна разрастаецца. Кайзер Вiльгельм пiша Мiкалаю Другому:
  - Мы з рускiмi былi i будзем заѓсёды адзiныя. I нiколi не пасварымся. Дык няхай Амерыка апынуцца дабiтая.
  З-за расцягнутасцi камунiкацый прасоѓванне было крыху павольней запланаванага. Але расейскiя, царскiя войскi, усё ж захапiлi за пяць месяцаѓ баёѓ, усю Аляску i ѓступiлi ѓ Канаду.
  Рузвельт нават прапанаваѓ Расii мiр, абяцаючы аддаць Аляску, але было ѓжо позна. Вайна працягвалася з дзiкiм наскокам.
  Зiмой 1935 года, нягледзячы на складаныя ѓмовы надвор'я, рускiя войскi выйшлi да межаѓ ЗША на поѓначы. Баi працягвалiся i ѓвесну... Расейскiя войскi праводзiлi адну аперацыю за iншай, i да канца лiпеня захапiлi амаль цалкам Канаду. А ѓ жнiѓнi акружылi Фiладэльфiю.
  ЗША аказалiся ѓ вельмi цяжка сiтуацыя. Але адчайна адбiвалiся... Аднак да канца 1935 года было захоплена ѓжо больш за трэць тэрыторыi ЗША. А ѓзiмку поспех царскiх былi яшчэ большымi... Да пачатку сакавiка 1936 гады яны падышлi да Вашынгтона, i Нью-Ёрку.
  А ѓ красавiку абодва гарады апынулiся ѓзятыя... Вайна яшчэ доѓжылася да жнiѓня пакуль уся тэрыторыя ЗША не апынулася акупаванай.
  Потым рушыла ѓслед наступ у Мексiцы, i гэтак далей, па тэрыторыi.
  Вiльгельм прапанаваѓ Мiкалаю Другому дадзялiць увесь свет. Мiкалай Другi адказаѓ згодай.
  На працягу 1937 года ѓся Лацiнская Амерыка была захоплена рускiмi войскамi. Такiм чынам, Мiкалай другi завяршыѓ падзел свету з немцам. I засталося толькi тры iмперыi: самая вялiкая: Расiйская, далей Германская, i яшчэ далей Аѓстра-Венгрыя.
  Расiя такiм чынам стала сусветным гегемонам, але... Мiкалай Другi ѓсё ж хоць i вялiкi цар, але смяротны. Памёр у жнiѓнi 1939 гады. А састарэлы Вiльгельм напаѓ 1 верасня 1939 года на Расiю. Ён вырашыѓ скарыстацца, тым, што Пётр чацвёрты яшчэ хлопчык, якому няма i сямi гадоѓ. I вырашыѓ пакуль рэгенты кiруюць Расеяй лепш за ѓсё стукнуць. Праз два днi ѓ вайну ѓступiла i Аѓстра-Венгрыя. Усе краiны мiры аказалiся ѓцягнутыя ѓ супрацьстаянне. Пачалася апошняя ѓ гiсторыi планеты Зямля вайна.
  Царскае войска па колькасцi i якасцi ѓзбраенняѓ сабе не мела роѓных. Расейскiя танкi i самалёты па-ранейшаму самыя лепшыя ѓ свеце.
  I баi гэта паказалi. Так i новыя таленавiтыя камандзiры.
  А вось Аѓстра-Венгрыя аказалася з самага пачатку слабым звяном. I прайгравала амаль з першых дзён. Царскае войска разбiла аѓстрыйцаѓ, узяла Львоѓ, а затым i Перамыль. Толькi зняѓшы частку сiл сваiх з Польшчы, немцы выратавалi аѓстрыйцаѓ ад поѓнага разгрому. Але i ад гэтага мала толку. Спроба ѓзяць войскам кайзера Варшаву з ганьбай правалiлася. I рускiя войскi сiлай адкiнулi iх на больш за дзвесце кiламетраѓ.
  Немцы з вялiкай цяжкасцю спынiлi расiйскiя войскi. Уся зiма прайшла ѓ баях. Увесну таксама кiпелi бiтвы. Расейскiя войскi, паступова перахаплялi iнiцыятыву. У iх было ѓ некалькi разоѓ больш салдат, i таму яны змаглi да лета ва ѓзаемных сутычках так выматаць немцаѓ, што тыя сталi здаваць. Адначасова пачаѓся наступ на Аѓстра-Венгрыю. Увосень быѓ акружаны Будапешт. Акрамя таго царскае войска захапiла нямецкiя ѓладаннi ѓ Канадзе. А ѓзiмку 1940-1941 гады царскае войска адрэзала i ђсходнюю Прусiю. I да красавiка 1941 года выйшла да Одэра.
  Становiшча немцаѓ стала выключна цяжкiм. У маi 1941 года ѓпала Вена. А за лета рускiя дайшлi да Альпаѓ i вызвалiлi Венецыю. Увайшлi ѓ паѓднёвыя раёны Нямеччыны.
  А восенню канчаткова захапiлi i Iталiю. Зiмовы наступ на Берлiн скончыѓся яго ѓзяццем 30 студзеня 1942 года. Пасля чаго супрацiѓ немцаѓ, якiя ѓжо страцiлi ѓсе свае ѓладаннi ѓ Афрыцы, аслабла. Рускiя да красавiка дайшлi да Рэйна. Пасля чаго 22 красавiка рэшткi германскiх сiл капiтулявалi.
  Так скончылася апошняя вайна на планеце Зямля. Скончылася з перамогай i поспехам царскай Расii.
  Далей ужо было заваяванне касмiчных прастораѓ. Яшчэ ѓ 1936 годзе першы рускi чалавек паляцеѓ у космас. Абляцеѓ вакол планеты Зямля. А ѓ 1945 годзе 9 траѓня рускiя прызямлiлiся на Месяцы.
  На Марс зляталi ѓ 1967 годзе. На Венеру ѓ 1969 году. На Меркурый у 1972 годзе. А на спадарожнiкi Юпiтэра ѓ 1973. На самую далёкую планету Плутон, чалавек высадзiѓся ѓжо ѓ 1980 годзе. А у 2003 годзе адбыѓся першы ѓ гiсторыi чалавецтва палёт за межы Сонечнай сiстэмы. Расiйскi карабель даляцеѓ да Алафа -Цэнтаѓра i ѓ 2018 годзе вярнуѓся назад.
  Расiяй на 2020 год пакуль кiруе Пётр чацвёрты, якi дзякуючы дасягненням сучаснай медыцыны зусiм не глыбокi стары. Пётр Чацвёрты кiруе ѓжо восемдзесят адзiн год i яго праѓленне рэкорднае па працягласцi за ѓсю гiсторыю свету. Тамака дзе вядомыя, зразумела, дакладныя даты кiравання.
  Ну, а пакуль, у свеце як заѓсёды ѓсё спакойна. I нават крыху сумна... Жыць людзям добра. Праѓда ёсць праблемы з перанасяленнем. Але тут ужо ѓводзяць абмежаваннi на нараджальнасць.
  Праваслаѓе мадэрнiзавалася. Бацюшак пагалiлi i апранулi ѓ форму з пагонамi.
  Развiццё тэхналогiй спарадзiла вялiкае беспрацоѓе. Але i гэтую праблему вырашаюць. Развiѓся Гiпернет.
  Iдуць даследаваннi, i ѓжо створаны касмiчныя караблi, здольныя рухацца, хутчэй за хуткасць святла. Ды добра царскай Расii i ѓсяму свету пад кiраваннем Раманавых. Гэтай самай слаѓнай дынастыi ѓ гiсторыi чалавецтва.
  Бацюшка-цар Мiкалай. Пабудуе на планеце Зямля рай!
  Дзмiтрый Мядзведзеѓ адмахаѓ стратэгiю. Заваяваѓ за расейскiх цароѓ увесь свет. Паказаѓ сваё стратэгiчнае мысленне. Дабiѓся буйных поспехаѓ i зноѓ заснуѓ, як i раней апранутым i яму снiлася.
  Курапаткiн заявiѓ:
  - Спакой! Толькi спакой!
  Генерал Лiневiч заѓважыѓ з трывогай:
  - Ваша высокая правасхадзiцельства, можа, вырабiм зараз удар?
  Генерал-ад'ютант Курапаткiн заявiѓ:
  - Не! Вядома ж, не! Гэта можа быць японская пастка!
  Генерал Лiневiч нясмела заѓважыѓ:
  - Гэта наш шанец выйграць, нарэшце, гэтую вайну!
  Курапаткiн дрыготкiм голасам заявiѓ:
  - Цярпенне, цярпенне i яшчэ раз цярпенне!
  Лiневiч больш злосна запярэчыѓ:
  - А вось Аляксандр Сувораѓ казаѓ: iмгненне дае перамогу!
  Курапаткiн суха буркнуѓ:
  - Камандую тут я! I мы павiнны найперш захаваць войска. I наогул, Японiя хутка выдыхнецца!
  Лiневiч прапанаваѓ:
  - Можа, хоць правесцi разведку?
  Курапаткiн неахвотна пагадзiѓся:
  - Гэта можна, толькi асцярожна!
  Лiневiч агрэсiѓна буркнуѓ:
  - У Iмя цара i Айчыны!
  А супертанк, тым часам, падчышчаѓ японцаѓ. Выбiваѓ iх, расстрэльваѓ рознымi спосабамi.
  Галаногая Алёнка, ведучы бязлiтасны агонь, спытала ѓ выконваючага абавязкi прэзiдэнта:
  - А гэта, што наша апошняя аперацыя?
  Мядзведзеѓ з ухмылкай спытаѓ:
  - А чаму ты так думаеш?
  Рудая шэльма заѓважыла:
  - Больш буйных злучэнняѓ у японцаѓ няма!
  Цвiка i расстрэльваючы самураяѓ, Наташа таксама пагадзiлася:
  - А бо, на самай справе, Японii больш няма чым ваяваць!
  Мядзведзеѓ адказаѓ з некалькi няѓпэѓненым выглядам:
  - Японiя можа сабраць яшчэ новыя войскi i закупiць у Амерыкi i Брытанii новыя караблi. Так што вайна, скажам прама, яшчэ не зусiм скончана!
  Напаѓголая Алёнка, ведучы агонь па самураях, заѓважыла:
  - А калi Расея прапануе свет Японii на ѓмераных умовах? Мы забярэм толькi Курыльскую граду, а ѓсё астатняе застанецца, як i было да вайны?
  Выконваючы абавязкi прэзiдэнта, тут пагадзiѓся:
  - У гэтым выпадку, хутчэй за ѓсё, будзе свет!
  Маргарыта злосна заѓважыла:
  - Калi б не рэвалюцыя, то ѓсё роѓна японцаѓ перамаглi б. Нiкуды б яны не падзелiся!
  Галаногая Наташа, залiваючы самураяѓ агнём, ахвотна пагадзiлася:
  - Вядома! Нiкуды б яны не падзелiся!
  Крутая Алёнка, снарадамi раздзiраючы японцаѓ, прапанавала:
  - А давайце захопiм мiкада!
  Наташа агрэсiѓна ѓскiнулася:
  - Захапiць мiкада? А што, цiкава!
  Маргарыта заѓважыла з усмешкай:
  - А цi не будзе гэта пераборам?
  Мядзведзеѓ таксама выказаѓ сумненне:
  - А цi не перабор гэта? Бо адна справа абараняць сваё, а iншае, лезцi ѓ Японiю, якая, скажам прама, таксама ваюе не на спрадвечна-рускiх землях!
  Галаногая Алёнка прашыпела, зноѓ разбiваючы японцаѓ снарадамi:
  - А цi варта выяѓляць падобную мiласэрнасць?
  Наташа, нацiскаючы босымi пальчыкамi ножак на кнопкi джойсцiка, кiѓнула:
  - Сапраѓды, да чаго нам такое? Можам i мiкада захапiць!
  Маргарыта засмяялася:
  - Я на табе, як на вайне! А на вайне, як на табе!
  Мядзведзеѓ строга адказаѓ:
  - Трэба ведаць меру! Мы ж не выпадковыя пападанцы! Мы тыя, хто сур'ёзна i свядома мяняе гiсторыю! Так што трэба праяѓляць пачуццё, у тым лiку i меры!
  Галаногая Алёнка стрэлiла i праспявала:
  - Эх, мера, мера! Да чаго ёсць халера!
  Супертанк працаваѓ актыѓна. Ужо больш за сто дваццаць пяць тысяч японцаѓ знiшчана. Засталася палова.
  Наташа заспявала з ухмылкай:
  - Увесь свет гвалту мы разроем,
  Да падставы, а затым,
  Мы новы класны свет пабудуем,
  Каб у iм не ведалi бед, праблем!
  Галаногая Алёнка, ведучы вельмi забойны агонь, шыкнула:
  - За добрага i справядлiвага цара!
  Маргарыта прапанавала:
  - А можа, захопiм пару трафейных бочак сакэ?
  Галаногая Алёнка атрутна ѓхмыльнулася:
  - А што, ты хочаш выпiць?
  Маргарыта адмоѓна пакiвала галавой.
  - Спартсмены не п'юць!
  Галаногая Алёнка, узарваѓшы чарговую батарэю, хiхiкнула:
  - З дробнага посуду!
  Наташа прапанавала:
  - Вып'ем пальмавага пiва. Яно больш карысна!
  I збiла чарговых японцаѓ.
  Мядзведзеѓ адказаѓ:
  - Спачатку справа, а забаѓкi потым!
  Цi яму выконваючаму абавязкi прэзiдэнта гэта не ведаць. Цi ён не ѓвесь час быѓ у працах i клопатах?
  Ды адным з першых указаѓ выконваючага абавязкi прэзiдэнта Мядзведзева было павышэннi зарплаты дэпутатам Дзярждумы ѓ тры разы. I што дэпутаты? Яны адклалi правядзенне выбараѓ прэзiдэнта. Такiм чынам у Расii даволi доѓгi час Мядзведзеѓ выконваѓ абавязкi прэзiдэнта.
  I гэта нават стала ѓнiкальнай сiтуацыяй. Калi столькi часу кiраѓнiк дзяржавы выконвае абавязкi. А перамены не надыходзяць. Дакладней усё мянялася пры Мядзведзеве ѓ горшы бок. Нiбы ѓдача, якая так любiла Пуцiна вырашыла адыграцца на яго пераемнiку. Ну, што з iм!
  Мадэрнiзаваны танк Т-95 працягваѓ знiшчэнне самураяѓ у геаметрычнай прагрэсii. Гэтая машына паказвала сваю эфектыѓнасць. I адмоѓную сiлу лютасьцi размножваецца квазiматэрыi.
  Напаѓголая Алёнка, ведучы агонь па японцах, лагiчна заѓважыла:
  - Усё ж гэта не зусiм правiльна. Атрымлiваецца, мы без суперзброi нiчога не можам!
  Галаногая Наташа раззлавана адказала:
  - Нейкiя вышэйшыя сiлы перашкодзiлi Расii выйграць вайну з Японiяй. А добрая намячалася справа, евангелiзацыя Кiтая. А так атрымалася не надта прыгожа!
  Маргарыта задала пытанне, якое напрошваецца:
  - А як жа тады Бог? Чаму не дапамог Праваслаѓю?
  Амаль голая Алёнка, пасылаючы снарад за снарадам, адзначыла:
  - Вось i яно! На самой справе, дапусцiць перамогу японцаѓ над Праваслаѓнай краiнай. Гэта i сапраѓды, такая здрада для рускай веры!
  Наташа, залiваючы японцаѓ агнём, злосна заѓважыла:
  - Iмперская рэлiгiя не павiнна быць пацыфiсцкай. Хiба можна стаць вялiкай краiнай, калi жыць па запаведзi: ударылi цябе па правай шчацэ - падстаѓ левую!
  Стромкая Алёнка з гэтым ахвотна пагадзiлася, руйнуючы японцаѓ:
  - Вядома! Пацыфiзм нам не да чаго! Палюбi ворага свайго! Хiба запаведзь?
  Маргарыта праспявала з натхненнем:
  Любы, хто чалавек, той ваяром народжаны,
  Так павялося - гарыла ѓзяла камень.
  Калi на лаянку, якi жыве асуджаны,
  А ѓ сэрцы горача палае полымя!
  
  Хлапчук бачыць у марах аѓтамат,
  Яму ж танк мiлей лiмузiна.
  Хто хоча грошык звярнуць у пятак -
  З нараджэння разумее - кiруе сiла!
  Наташа ѓсклiкнула, з лютасцю якое кiпiць вулкана залiваючы японцаѓ агнём:
  - Так, аѓтамат! I сiла-гэта галоѓнае! Мы павiнны перамагчы!
  Галаногая Алёнка ѓ ашалеласцi i лютасьцi прашыпела, выбiваючы японцаѓ:
  - Я ёсць тое, што народжана перамагаць! I анi не менш. Наша перамога будзе за намi!
  Наташа пагадзiлася, нацiскаючы босымi пальцамi мускулiстых ножак на кнопкi джойсцiка:
  - Так будзе лепш за ѓсё! Мы кiравалi, i будзем кiраваць заѓсёды! Я маю на ѓвазе, Расiю!
  Галаногая Алёнка, выбiваючы японцаѓ, прапiклiкала:
  - Не буду хiтраваць, мне хочацца кiраваць! Але не машынай iржаваю, а цэлаю дзяржаваю!
  I дзяѓчына смела ѓжо апошнюю батарэю краiны Узыходзячага Сонца. Яна ж такая прыгажуня, што быць ёй чэмпiёнкай свету. I нiколi не паддацца слабасцi i нясмеласцi.
  Наташа, страляючы, прамармытала:
  - Стану каралевай! Або, яшчэ лепш, iмператрыцай!
  Галаногая Алёнка працягнула:
  - А што вайна, а што вайна, благая цётка i сцерва яна! Затое прыгожых плодзiць хлопцаѓ, загадвае - ты баязлiѓца ѓ сабе забi!
  Маргарыта згодна кiѓнула.
  - Так, забi ѓ сабе баязлiѓца! Я думаю, калi Мiкалай другi i зрокся ад пасаду, то зусiм не з-за баязлiвасцi!
  Паѓголая Алёнка рашуча заявiла:
  - Цяпер ужо не адмовiцца! Мы ѓмацуем царскi пасад, так што ён будзе стаяць стагоддзямi!
  Наташа ѓсклiкнула:
  - Будзь вялiкiм царом Мiкалай другi! Мы цябе падтрымлiваем! Не будзе рэвалюцыi - будзе Вялiкая Расiя!
  Вось, нарэшце, ваяѓнiцы скончылi са знiшчэннем армii краiны Узыходзячага Сонца. Знiшчылi больш за дзвесце пяцьдзесят тысяч салдат i афiцэраѓ. Такiм чынам, амаль усе сухапутныя войскi Японii аказалiся знiшчаны. Дакладна таксама, як i ваенна-марскi флот спынiѓ iснаванне.
  Галаногая Алёнка з усмешкай заѓважыла:
  - I варта было так важдацца? Гэта значыць, я хацела сказаць псiхаваць? Не занадта доѓга супрацiѓляючыся войска, якая прымудрылася адолець Расею!
  Наташа ѓпэѓнена заявiла:
  - Расея прайграла выключна з-за пятай калоны. У адваротным выпадку, усё роѓна мы б перамаглi!
  Маргарыта спытала ѓ выконваючага абавязкi прэзiдэнта:
  - А мы што будзем рабiць? Вернемся, цi працягнем?
  Мядзведзеѓ, якi страчвае ѓладу, уключыѓ кампутар i паведамiѓ:
  - Цяпер нам выдадуць прагноз далейшага развiцця царскай Расii. Калi ѓсё будзе ѓ парадку, дык вернемся.
  Пачуѓся прыемны жаночы голас;
  Пасля поѓнага знiшчэння сухапутных японскiх сiл i флота, мiкада прапанаваѓ мiр. ЗША i Брытанiя выказалiся быць пасярэднiкамi.
  Умовы былi выгаднымi Расii. Краiна атрымала Курыльскую граду i Тайвань.
  А таксама кантроль над Манчжурыяй, Карэяй, Манголiяй. Акрамя таго, Японiя яшчэ i выплацiла кантрыбуцыю ѓ дзвесце пяцьдзесят мiльёнаѓ залатых расейскiх рублёѓ.
  Аѓтарытэт цара Мiкалая другога вырас, i адбыѓся спад рэвалюцыйных настрояѓ. У краiне пачаѓся бурны эканамiчны ѓздым. Узнiкла Жэлтарасiя. Частка Кiтая добраахвотна ѓвайшла ѓ склад Расii, а таксама Карэя i Манголiя. Царская iмперыя стала большай, вырасла яе насельнiцтва. Эканамiчны рост пачаѓся раней, чым у рэальнай гiсторыi, i быѓ мацнейшым.
  Дзярждумы не было, i царскi ѓрад мог лепш падрыхтавацца да першай сусветнай вайны. У Расii з'явiлiся першыя ѓ свеце лёгкiя танкi "Месяц"-2 у серыйнай вытворчасцi i чатырохматорныя бамбавiкi "Iлля Мурамец" i "Святагор". Першая сусветная вайна ѓсё роѓна пачалася, але праходзiла больш паспяхова для Расii.
  Бо насельнiцтва, эканомiка i войска ѓ цара было больш. Ды i ѓнутранае становiшча трывалей. Няма Дзярждумы - рассаднiка бунту i ваеннага перавароту.
  З пераменным поспехам, але, увогуле, па iнiцыятыве Расii i выйгрышу большасцi бiтваѓ, вайна скончыла 7 лiстапада 1915 гады капiтуляцыяй Нямеччыны. Аѓстра-Венгрыя распалася, i яе падзялiлi. Галiцыя i Букавiна сталi расiйскiмi губернямi. Кракаѓ i блiжэйшыя землi ѓвайшлi ѓ царства Польскае, як i Познань, Данцыг, частка ђсходняй Прусii. А Клайпеда далучылася да прыбалтыйскай губернi. Узнiкла Чэхаславакiя - каралеѓства ѓ складзе Расii.
  Румынiя далучыла да сябе Трансiльванiю. Вугоршчына стала самастойным каралеѓствам, але пад заступнiцтвам Расii, а цар Мiкалай суправiцелем. Аѓстрыя стала зусiм маленькай краiнай. Узнiкла Югаславiя, таксама пад крышу урадам Расii i пры суправiцелi Мiкалаю другiм.
  Турцыя знiкла з палiтычнай карты свету. Iрак i Палестына ѓвайшлi са склад Брытанii, Сiрыя ѓ склад Францыi, Малая Азiя i Стамбул сталi расiйскiмi губернямi. Такiм чынам, Расея зноѓ павялiчыла сабе тэрыторыi. Але гэтым усё не скончылася. Потым быѓ заваяваны разам з французамi i ангельцамi Саудаѓскi паѓвостраѓ. А далей Расея i Брытанiя падзялiлi Iран i Аѓганiстан. Поѓнач i цэнтр сталi расiйскiмi губернямi, а поѓдзень Брытанскай калонiяй.
  Свет здавалася, здабыѓ устойлiвасць. Вайна працягвалася толькi ѓ Кiтаi. Але вось у 1929 году вылiѓся сур'ёзны эканамiчны крызiс, якi прывёѓ да вялiкай дэпрэсii.
  У Расii зноѓ раслi рэвалюцыйныя настроi. Успыхвалi забастоѓкi, акцыi пратэсту. Але крызiс аказаѓся не занадта моцным. Тым больш у 1931 годзе зноѓ успыхнула вайна з Японiяй.
  Самураi хацелi рэваншу. Але на гэтае рускае войска было мацнейшае па ѓсiх артыкулах. А адмiрал Калчак генiяльны флатаводзец.
  Японiю не толькi разграмiлi, але i захапiлi. Цар Мiкалай другi ѓ лютым 1932 года быѓ каранаваны афiцыйна, як японскi iмператар мiкада. Такiм чынам, Расея яшчэ больш пашырэла. I далучыла амаль увесь Кiтай.
  I па насельнiцтве, i па тэрыторыi Расii не было роѓных. Тым больш, што Брытанская iмперыя слабела. Гiтлер прыйшоѓ да ѓлады ѓ Нямеччыне ѓ 1933 годзе, але што мог зрабiць супраць Расii. Ды нiчога. Цар Мiкалай другi памёр у 1937 годзе, паказаѓшы вельмi паспяховае кiраванне, другое па працягласцi пасля Iвана Грознага. I з рэкорднымi па плошчы i насельнiцтве заваяваннямi.
  Аднак у асабiстым жыццi ѓ цара не ѓсё склалася. Спадчыннiк Аляксей памёр маладым. Малодшы брат Мiхась з-за няроѓнага шлюбу быѓ пазбаѓлены права на пасад Расii.
  Карону атрымаѓ у спадчыну Кiрылу Раманаѓ, якi не пражыѓшы i гады памёр у 1938 годзе. I новым царом стаѓ яго сын Уладзiмiр Трэцi. Яго каранавалi, i манарх кiраваѓ доѓга i шчаслiва, да 1992 года. I Расея спачатку забрала калонii ѓ Францыi i Брытанii, разам з Нямеччынай. Потым заваявала i Нямеччыну. А потым увесь свет. Карацей кажучы, новы цар Георгiй Першы ѓ 1992 годзе стаѓ сусветным iмператарам.
  Мядзведзеѓ скончыѓ агляд i паведамiѓ:
  - Вiдаць, для гэтага сусвету дастаткова! Вяртаемся!
  I ѓсе чацвёра крыкнулi:
  - Слава цару Мiкалаю Другому!
  . ПРАМЕЖНАВЫ ЭПIЛОГ
  Мядзведзеѓ прачнуѓся ад званка... Яму паведамiлi, што ѓжо iдзе iнаѓгурацыя Зялонскага на пасаду прэзiдэнта Расii i Украiны. I што, маѓляѓ, Змiцер Анатольевiч сiтавiна пакiдаць кабiнет.
  Мядзведзеѓ неахвотна падпарадкаваѓся. Перш чым выйсцi пагалiѓся i прыняѓ ванную.
  Пасля пакiнуѓ кабiнет. Яго адвезлi на спецмашыне. Па дарозе паведамiлi, што найлепш Мядзведзеву паляцець на Канары, каб там адпачыць.
  А Зяленскi са сваёй iнаѓгурацыi зладзiѓ чарговае шоу. Як звычайна маляѓнiчае з феерверкамi, i падскокамi. У дзень iнаѓгурацыi, Вiталь Клiчко на стадыёне ѓ Кiеве правёѓ бой з Майклам Тайсанам. Знакамiты амерыканскi баксёр пагадзiѓся на паядынак з-за вялiкiх праблем з грашыма. Клiчко дамiнаваѓ усе дванаццаць раундаѓ, але ѓ накаѓт Тайсана дыпламатычна не адправiѓ.
  Фармальна разыгрывалася адна з другарадных версiй чэмпiёна свету.
  Пасля чаго Вiталю Клiчко ѓручылi дыяментавы пояс.
  Уладзiмiр Зяленскi атрымаѓ вiншаваннi ад усiх краiн свету - уключаючы i Кiтай. Прычым у Паднябеснай iмперыi народныя хваляваннi ѓзмацнiлiся. Не хлебам адзiным жывы чалавек. Людзям хацелася дэмакратыi i свабоды. Дэспатыя камунiстычнай партыi Кiтая надакучыла, усiм хацелася свабоды.
  Зяленскi стаѓ менавiта такiм вось сiмвалам. Сiмвалам дэмакратычнай сiлы, пасля падзення дыктатуры спецслужбаѓ пры Пуцiне.
  Зяленскi шмат казаѓ пра змены, эканомiку i новыя здзяйсненнi. У Расii ѓжо праходзiѓ конкурс на пасаду прэм'ер-мiнiстра. Некалькi тысяч было суiскальнiкаѓ. Вельмi напружаны адбываѓся адбор. I гэта выглядала выдатна.
  Пакуль усё iшло дастаткова гладка. Зяленскi нават зрабiѓ сальта на сваёй iнаѓгурацыi. Сарваѓ апладысменты. Пасля прадэманстраваѓ свае веды замежных моѓ. Дзейнiчаѓ вельмi актыѓна i жвава.
  Нарэшце, Зяленскi ѓзяѓ i вымавiѓ яшчэ пару прамоѓ.
  Далей пасля iнаѓгурацыi рушылi ѓслед кадравыя рашэннi. Мноства перастановак i новых асоб ва ѓрадзе.
  Iшоѓ рэальны адбор "жалезных наркамаѓ". У Расii адбывалася кадравая рэвалюцыя.
  Зяленскi ѓ самыя першыя днi выдаѓ шмат указаѓ. Дазволiѓ продаж алкаголю ѓ начны час i раз'язных кропках. Увёѓ новыя падаткi на багатых. Зняѓ недатыкальнасць з дэпутатаѓ i суддзяѓ. Павялiчыѓ выпуск прадукцыi. Увёѓ мыты на гандаль з Кiтаем.
  У Беларусi прайшоѓ рэферэндум аб аб'яднаннi з Расiяй. I гэта таксама пайшло ѓ заслугу Зяленскаму. Большасць беларусаѓ падтрымалi аб'яднанне з Расiяй.
  Зяленскi паскардзiѓся, што Мядзьведзеѓ занадта задраѓ латы, але паабяцаѓ, што iнфляцыя супакоiцца. I што нiчога страшнага не здарыцца.
  Сапраѓды хутка рост коштаѓ прыпынiѓся. А эканомiка Расii пайшла ѓ рост. I на Каѓказе выступы баевiкоѓ неяк зацiхлi. Стала куды спакайней.
  Зяленскi, нарэшце, прапанаваѓ i кандыдатуру на пасаду прэм'ера Расii. Ёю стаѓ трыццацiдвухгадовы доктар навук Аляксей Бальшакоѓ. Ён вельмi ѓпэѓнена перамог на конкурсе. I стаѓ прэм'ерам, самым маладым у гiсторыi Расii.
  Мядзведзеѓ паляцеѓ у водпуск на Канары, i атрымлiваѓ пенсiю былога прэзiдэнта, проста забаѓляючыся. Пакуль у яго не было праблем. А вось Шайгу арыштавалi, абвiнавацiѓшы ѓ спробе дзяржаѓнага перавароту. А што ён хацеѓ?
  Iншых рашэнняѓ таксама хапала... У Амерыцы перамагла сарака аднагадовая жанчына-дэмакрат. Такiм чынам, змянiлася ѓлада. I прыйшла да ѓлады i жанчына i самы малады кандыдат за ѓсю гiсторыю ЗША. Скончылася эпоха Трамп. Але сяброѓства з Расiяй толькi стала квiтнець. Натуральна супраць дыктатарскага Кiтая, зараз сябравалi ЗША i новая Расiйская iмперыя.
  Зяленскi нават правёѓ рэферэндум, i ѓвёѓ iншую назву: замест, Расея - Кiеѓская Русь. Што таксама казала аб многiм. Беларусь увайшла ѓ федэрацыю. I пачалося адраджэнне iмперыi... На дэмакратычных падставах.
  Новая жанчына - прэзiдэнт ЗША, атрымала ѓ спадчыну ад Трамп непрыязнасць да Кiтая, i стварэнне каалiцыi сябе прысвяцiла. Кiеѓская Русь эканамiчна развiвалася пры Зяленскiм паспяхова. Расея некалькi стрымлiвала Кiтай. Потым, уступiла ѓ НАТА. Неѓзабаве ѓ Казахстане прыйшло да ѓлады прарасейскi ѓрад i ѓтварылася саюзная дзяржава. Сярэднюю Азiю расейцы адцiскалi ад Кiтая. Процiборства ѓсё нарастала.
  Зяленскi правёѓ антысталiнскую i антыпуцiнаѓскую кампанiю. Пазбавiѓ Сталiна i Пуцiна ѓсiх узнагарод, што даѓ iм Мядзведзеѓ.
  Але нiчога ѓсё абышлося мiрна. Хаця камунiсты i пратэставалi. Хадзiлi на мiтынгi.
  А там i Ленiна нарэшце вынеслi з Маѓзалея. Гэткая радасць, для многiх. А Праваслаѓная царква прылiчыла да лiку святых Аляксандра Другога i Iвана Грознага - рускiх цароѓ. Узрасла i колькасць помнiкаѓ Мiкалаю Другому.
  Стаѓ неяк модны царызм i заходнiцтва. З Еѓропай зблiзiлiся, многiя пасады сталi атрымлiваць замежнiкi. Расiя стала часткай заходняга свету, а пасля сыходу Трамп працэс глабалiзацыi ѓзмацнiѓся. А Кiтай патрапiѓ у iзаляцыю i сутыкнуѓся ѓнутранай змутай.
  Адначасова Зяленскi ѓ славянскай iмперыi павялiчыѓ нараджальнасць. Адбыѓся, нарэшце, даѓно абяцаны палёт на Месяц. I ѓсё атрымлiвалася неяк цудоѓна.
  Памiж Расiяй i ЗША ѓстанавiлiся саюзнiцкiя адносiны, дакладней памiж Кiеѓскай Руссю i Амерыкай.
  I канфрантацыя адышла ѓ мiнулае. Свет стаѓ усё больш i больш станавiцца глабальным i бяспечным. Хаця i былi войны. Кiеѓская Русь разам з ЗША правялi аперацыю ѓ Лiвii, дзе скончылi з iсламiстамi. Далей разабралiся i з Блiзкiм усходам, стварыѓшы тамака разам з Амерыкай базы. Кiеѓская Русь i ЗША разам сталi нахiляць мiр, i выцясняць Кiтай з Афрыкi. А тут без войн не абысцiся. I сухапутных аперацый таксама.
  I авiяѓдары Кiеѓская Русь i ЗША наносiлi сумесна.
  Паступова кiтайцаѓ выцеснiлi з усiх пунктаѓ свету. I паднябесная iмперыя ѓпала ѓ глыбокi эканамiчны i палiтычны крызiс.
  А Кiеѓская Русь усё больш i больш квiтнела.
  Такiх тэмпаѓ эканамiчнага росту Расея не ведала яшчэ нiколi. А што Кiтай абвалiѓся - Кiеѓская Русь паднялася. I iмклiва расла.
  У рэкордныя тэрмiны была пабудавана чыгунка да Чукоткi. Што само па сабе вельмi крута.
  I капаѓся тунэль пад Аляску. Амерыканцы таксама пачалi будаваць чыгунку, што звязацца з Расiяй. Будавалася i чыгунка да Дэлi... Адначасова рылiся каналы з Сiбiры, каб абрашаць Сярэднюю Азiю.
  Супраць Iрана была праведзена ЗША i Кiеѓскай Руссю сумесная аперацыя. I быѓ пастаѓлены разумны свецкi рэжым. Пасля чаго сталi рыць канал ад Каспiйскага мора, да Персiдскага залiва.
  НАТА пашыралася, у тым лiку ѓ сябе арабскiя краiны. У Саудаѓскай Аравii, узнiк парламент. Жанчыны сталi здымаць паранджу. Пачалося будаѓнiцтва свецкай дзяржавы.
  У Расейскiх СМI усе лаялi Пуцiна за экстрэмiзм i палiвалi брудам, што ледзь не зрабiѓ Расею калонiяй Кiтая ды дзякуй Богу своечасова памёр. Казалi i больш рэзкiя словы. А на Мядзведзева ѓсё ж такi ѓзбудзiлi крымiнальную справу. I не адно.
  Сталiна вынеслi з Крамлёѓскай сцяны. Ленiна куды раней з маѓзалея.
  Многае змянiлася i дзяржаѓнай сiмволiцы. Зьявiлася некалькi новых вiдаѓ сьцягоѓ. У Расiйскi флаг дадаѓ жоѓтага колеру, i сiнi колер замянiѓ блакiтны.
  Гэта таксама было цiкава. Герб змянiѓся... Адбылася i грашовая рэформа. Абмянялi грошы па суадносiнах: адзiн да тысячы. З'явiѓся залаты стандарт рубля Кiеѓскай Русi. Заадно ѓзнiклi i новыя, старыя грошы - грош - паѓкапейкi, i паѓшка - чвэрць капейкi.
  Усё чын чынам...
  Пачалi адраджацца i тытулы... З'явiлiся князi, бароны, графы, маркiзы i нават герцагi. У прыватнасцi герцагам стаѓ Зяленскi. Малдавiя таксама ѓвайшла ѓ склад Кiеѓскай Русi. Вось ужо пайшла размова аб выбарнасцi цара.
  Але Зяленскi паведамiѓ, што прэзыдэнта Кiеѓскай Русi будзе абiраць толькi народ. I не больш як на два тэрмiны.
  Прычым Зяленскi скарацiѓ тэрмiн паѓнамоцтваѓ расейскага прэзiдэнта з шасцi гадоѓ да пяцi. Праѓда, свой першы тэрмiн Зяленскi прабыѓ гадоѓ шэсць.
  Да гэтага часу ён завяршыѓ далучэнне Сярэдняй Азii ѓ склад Расii. I аднавiѓ межы СССР. Засталася толькi не занятай Прыбалтыка.
  Але яе пакуль не хацелi аддаваць амэрыканцы. А так Сярэднюю Азiю i Каѓказ аддалi.
  На Каѓказе ѓспыхнула новая вайна, памiж Арменiяй i Азербайджанам. I яна iшла вельмi жорстка. Так што Расея змаглi заняць гэтыя рэспублiкi i правесцi ѓ iх рэферэндумы па далучэннi.
  Такiм чынам, Зяленскi вярнуѓ сабе Каѓказ, пашырыѓшы Кiеѓскую Русь. Вялiкi скажам прама ён заваёѓнiк. Прычым i дэмакрат... Ягоная iмперыя пашыралася i далей...
  Вось i Аѓганiстан ужо падчас другога тэрмiна кiравання, i частка Iрана сталi часткамi Расеi.
  У ЗША жанчына-прэзiдэнт прайшла i на другi тэрмiн. Яна пакуль была паспяховай у эканомiцы, i галоѓнае здолела накаѓтаваць Кiтай. Што вялiкая перамога. Ды i Кiеѓская Русь зараз саюзнiк на чале з Зяленскiм.
  Але, вядома ж, моц Расii занадта ѓжо хутка расце. Яна вось ужо i поѓнач Iрака да сябе далучыла.
  Барзо сябе паводзiць. Кiеѓская Русь па тэмпах росту, першая краiна свету! I насельнiцтвам яна абагнала ЗША. I ѓжо ѓ Амерыцы з трывогай глядзяць - цi не занадта ѓзмацнiлася Расея?
  Тым больш iмперыя Кiеѓскай Русi Пашыраецца. Вось ужо i Прыбалтыка аказалася пад яе кантролем. Ды гэта сапраѓды вялiкая праблема для амерыканцаѓ. Зяленскi сабраѓ ужо ѓсе былыя тэрыторыi СССР.
  I працягвае падобна рускаму цару экспансiю на поѓдзень. Вось ужо Iран i Iрак цалкам увайшлi ѓ склад Кiеѓскай Русi. А на другi тэрмiн Зяленскi выбраѓся лёгка i ѓ першым жа туры.
  Хаця кандыдатаѓ у прэзiдэнты было шмат, а выбары прайшлi дэмакратычна.
  Зяленскi паведамiѓ, што ён не збiраецца браць прыклад з Лукашэнкам i кiраваць пажыццёва. Прычым, абставiны знiкнення Лукашэнкi так i былi нявысветленыя. Магчыма, ён проста стаѓ не патрэбен i Расii i Захаду. I прапаѓ... А вось Зяленскi толькi набiрае моц. I сапраѓды яго праѓленне па паспяховасцi засланяе папярэднiкаѓ, i Пятра Першага.
  На самой справе - аднавiць тэрыторыю СССР, плюс Аѓганiстан, Iран, Iрак не кожны здольны.
  А Зяленскi на гэта не спыняецца. Вось ужо i Польшча, i Фiнляндыя пад прыцэлам - таксама ж калiсьцi ѓваходзiлi ѓ царскую iмперыю. I сапраѓды праходзяць у гэтых краiнах рэферэндумы, i яны добраахвотна ѓваходзяць у Кiеѓскую Русь.
  Ёсць поспехi i на навуковым фронце. Мiнуѓ даѓно чаканы палёт на Марс. Расейскiя касманаѓты высадзiлiся там. Узялi грунт i пакiнулi сцяг, што стала вялiкiм трыѓмфам.
  Адначасова Кiеѓская Русь забрала ѓ Кiтая спрадвечны Порт-Артур. I скарыстаѓшыся тым, што ѓ Кiтаi пачалася грамадзянская вайна, узялi пад заступнiцтва i Манчжурыю.
  Заадно Кiеѓская Русь далучыла да сябе i частка Турцыi. Тыя землi, што адышлi Расii па Версальскай дамове. Што таксама было вельмi моцным ходам. Зяленскi яшчэ больш пашырыѓ Кiеѓскую Русь як iмперыю. А па эканомiцы яна выйшла на першае месца - абагнаѓшы ЗША.
  Ну, а Кiтай пагружаны ѓ кашмар грамадзянскай вайны, i яго ѓжо пачалi дзялiць.
  Кiеѓская Русь стала наймагутнай краiнай. А папулярнасць Зяленскага ѓнутры краiны настолькi вырасла, што людзi сталi на каленях малiць Уладзiмiра - каб ён не сыходзiѓ. Збiралiся сотнi тысяч людзей.
  Зяленскi ѓ якасцi выключэння правёѓ рэферэндум, якi дазваляе яму балатавацца яшчэ на адзiн трэцi тэрмiн кiраѓнiка Кiеѓскай Русi.
  У ЗША змянiѓся лiдэр. Iм стаѓ ужо рэспублiканец. I ѓжо не такi ѓжо i малады - старэйшы за Зяленскага. Так што адносiны памiж Кiеѓскай Руссю i ЗША зноѓ сталi пагаршацца. Ужо балюча Расiя пры Зяленскiм узмацнiлася. Узгадалi што разам з украiнскiм праѓленнем, гэта ѓжо чацвёрты тэрмiн Зяленскага.
  Што, маѓляѓ, паѓнамоцтвы Расiйскага прэзiдэнта тая i не былi зменшаны. Адзiнае, што Зяленскi зрабiѓ: гэта ѓнёс папраѓку ѓ канстытуцыю згодна з якой Дзярждума мае права дзвюма трацiнамi галасоѓ адправiць асобнага мiнiстра ѓ адстаѓку, цi простай большасць двойчы вынесуць вотум недаверу.
  I тое гэта папраѓка не такая iстотная, бо прэзiдэнт захоѓваѓ за сабой права прызначаць усiх мiнiстраѓ i вызначаць структуру ѓрада. Ды i Дзярждуме ѓ прыхiльнiкаѓ Зелянскага канстытуцыйная большасць.
  Больш iстотным стала ѓвядзенне прамых выбараѓ у Савет Федэрацыi, а таксама дазвол зняволеным галасаваць.
  Але ѓвогуле на гэтым абмежаванне паѓнамоцтваѓ прэзiдэнта i скончылася. Права здымаць губернатараѓ захавалася. А ѓ заканадаѓчай сферы нават пашырылася.
  У ЗША сталi вiнавацiць Зяленскага ѓ Аѓтарытарызме, i пра тое, што партыя - "Слуга народа", кантралюе практычна ѓсе пасады ѓ дзяржаве. ЛДПР i КПРФ, спынiлi сваё iснаванне. Узнiкла партыя - "Справядлiвы свет" з левых. Замест ЛДПР з'явiлiся Патрыёты Расii. Але партыя "Слуга народа", татальна дамiнавала.
  Пэѓныя рэформы закранулi i цэрквы. Праваслаѓе ѓзаконiла права мець чатыры жонкi, зблiзiѓшыся з Iсламам. Крыху змянiѓся падыход да iкон, зблiжэнне з пратэстантызмам. Пачалi больш казаць: што Бог ёсць Адзiн, i што простыя смяротныя Божага пакланення не вартыя.
  Заадно была адменена Тройца, як не бiблейскi сiмвал, i незразумелы простым смяротным.
  А ѓвялi: што Бог ёсць Адзiн, Бог-Айцец. А тэрмiна Бог-Сын няма ѓ Бiблii. А тым больш няма тэрмiн: Бог - Святы Дух. Таму чаму б рэлiгiю не спрасцiць.
  Тым больш бог, якi вiсiць на крыжы - даверу не выклiкае. Калi Ён сабе абаранiць не мог, то як Ён абаронiць людзей. Карацей кажучы, перайшлi да манатэiзму. А саму Бiблiю змяшалi са старажытнымi славянскiмi мiфамi. Узнiкла Евангелле ад Вялеса.
  Узмацнiѓся i атэiзм - маѓляѓ, хопiць казкамi чалавечымi захапляцца. У нас адна планета, i ёй не трэба, каб людзi верылi ѓ цуд i асаблiва ѓ канец свету.
  Нiякага канца свету не будзе i быць не павiнна. А чалавецтву трэба стаць касмiчнай iмперыяй, i дайсцi да самага краю галактыкi. А што галактыкi? Хутчэй за сусвет. А дайшоѓшы да краю сусвету перайсцi ѓ iншую частку светабудовы. Бо сусветаѓ незлiчонае мноства. I так можна пералятаць i аднаго сусвету ѓ iншы. I з часам навучыцца тварыць самiм! I будуць новыя, невымерныя сусветы, па ѓсёй практычна прасторы.
  I планета Зямля ѓсяго толькi калыска чалавецтва. I будзе ѓ будучынi iмперыя на секстыльён у секстыльённай ступенi сусветаѓ, i не спыняючы далей пашырацца i заваёѓваць прастору.
  А кiраѓнiк i прэзiдэнт Кiеѓскай Русi Уладзiмiр Зяленскi, нiбы яркае сонца надзеi над планетай устае!
  I яго будучыня i будучыня Кiеѓскай Русi - хай будзе светлым!
  
  ФОРС-МАЖОР КАЛI СССР ВАЯВАђ БЕЗ САЮЗНIКАђ
  Так i наступiѓ непераадольны ѓплыѓ, якi адключыѓ саюзныя сiлы з 1 студзеня 1943 года. Патрапаны корпус Ромеля спынiѓся на мяжы з Лiвiяй. I ѓсе бамбардзiроѓкi фашысцкай Германii спынiлiся. Спробы ляцець у бок Лондана таксама абарочвалiся праваламi. Нямецкiя самалёты не разбiвалiся, але адкiдалiся. Здарылася раней нябачанае цуд, падзел свету тэамагiчнай сiлай.
  Аднак спачатку немцам гэта не надта дапамагала. Сталiнград, дакладней групоѓку Паѓлюса ѓ iм, мабыць, было ѓжо не выратаваць. I савецкiя войскi ѓпэѓнена рухалiся наперад. Паспяхова прайшло наступленне па Варонежам i ѓ iншых напрамках Амаль як у рэальныя тэрмiны Чырвоная армiя вызвалiла Курск, Белгарад, Харкаѓ.
  Аднак пасля перакiдвання загартаваных дывiзiй Ромеля з Афрыкi i тых сiл, якiя ѓ рэальнай гiсторыi былi таксама без усялякай карысцi кiнуты ѓ Алжырскiя i Тунiскiя пустынi знакамiты контрудар Майнштэйна прыкметна выйграѓ у сiле. Бо ѓ iм прынялi ѓдзел значна больш нямецкiх сiл, асаблiва авiяцыi.
  Ды i трыццаць новенькiх "Тыграѓ", што без толку ѓгразлi ѓ Сахары, апынулiся зусiм не лiшнiмi.
  Тут i адбылося першае iстотнае разыходжанне з рэальнай гiсторыяй. Майнштэйн нанёс контрудар на чатыры днi раней i маючы нашмат больш сiл, прасоваѓся хутчэй. Харкаѓ быѓ адбiты на дзевяць дзён раней, Белгарад на дванаццаць, прычым з ходу, а галоѓнае быѓ узяты Курск, якi ѓ рэальнай гiсторыi фрыцам не паддаѓся.
  Колькасць нямецкiх сiл аказалася задзейнiчана значная. Немцы выкарыстоѓвалi i перакiнутыя рэзервы з Францыi, практычныя ѓсе баяздольныя танкавыя часткi, i галоѓная авiяцыя. Як нi круцi, але амаль палову Люфтвафэ адцягваѓ Заходнi фронт, так што значныя сiлы ѓ паветры ѓ ворага дадалiся. I гэта сказаѓ падчас нямецкага падобнага на ѓдар сярпа контрнаступлення.
  Ды i Майнштэйн у рэальнай гiсторыi перайграѓ савецкiх генералаѓ, а тут у яго на дваццаць дывiзiй больш сухапутных сiл i з улiкам канцэнтрацыi рэсурсаѓ у тры разы больш самалётаѓ. I Фоке-Вульф зусiм нядрэнны пры пiсьменным выкарыстаннi: хуткасць вялiкая, узбраенне магутнае. Што iстотна Ф-190 больш эфектыѓны пры лiкавай перавазе. Бо яго магутнае ѓзбраенне дазваляе збiць самалёт з аднаго заходу, а сам ён можа сысцi за рахунак высокай хуткасцi пiкiравання.
  Савецкiя войскi пацярпелi тактычную паразу, i пакiнулi Курск, шмат салдат i афiцэраѓ патрапiла ѓ асяроддзе. Часткова адны загiнулi, iншыя, праѓда такiх меншасць патрапiлi ѓ палон, многiя i вырвалiся, страцiѓшы праѓду тэхнiку.
  Страты савецкiя войскi панеслi каласальны i наступленне iх аказалася спынена. Але i нямецкiя танкi не маглi развiць поспех з-за вясновай бездаражы.
  Узнiкла часова раѓнавага сiл.
  Аднак у вайну магла ѓступiць i новая сiла: Японiя. У самураяѓ таксама рукi аказалiся развязаныя. Амерыка не даступная, але i не атакуе. Праѓда пакуль моцнае сухапутнае войска Японii цiсне на Кiтай. Тут у Чан Кайшы вельмi складанае ѓзнiкла становiшча. Цi спрабаваць дамовiцца з японцамi, цi ваяваць, але ѓжо не атрымлiваючы падтрымкi грашыма i зброяй са ЗША, Брытанii i iншых краiн.
  Натуральна немцы прагнулi адкрыццi другога фронту, каб адцягнуць частку сiл супернiка з усходу. Усё ж у iх страты былi панесены адчувальныя. Асаблiва шмат сiл адабраѓ Сталiнград. Савецкiя войскi таксама страцiлi вельмi шмат, i частка i войскаѓ апынулася ѓ Харкаѓскiм i Курскiм катле.
  Фашысты нарошчвалi выпуск узбраенняѓ. Дзякуючы адсутнасцi бамбардзiровак, фрыцы змаглi павялiчыць выпуск танкаѓ на больш значную лiчбу, як да статуты i авiяцыi. Бамбардзiроѓкi мацней перашкаджалi фашыстам, чым гэта прынята лiчыць. Тым больш у рэальнай гiсторыi Нямеччына павялiчвала выпуск тэхнiкi шмат у чым дзякуючы перабудове эканомiкi на вайсковы лад i ѓсё больш i больш актыѓнаму выкарыстанню рабскай працы, а не таму, што бамбавалi iх слаба.
  Немцы пакуль чакалi i будавалi новыя танкi, навучалi экiпажы, робячы стаѓку на сучасную тэхнiку. Заадно заставалася адкрытым пытанне, дзе пачынаць наступленне? Курскага выступу ѓжо не было. А гэта натуральная зачэпка. А так i самi немцы, i Гiтлер вагалiся. Была iдэя ѓзяць штурмам Ленiнград. Хоць у гэтым выпадку прыйшлося б прарывацца, праз магутныя ѓмацаваннi.
  Паѓторна iсьцi на Сталiнград нямецкiм генэралам не хацелася. Але выбар прама скажам, не шырокi. Няѓжо, што наступаць на саму Маскву. У асяроддзi фашысцкiх верхаводаѓ узнiклi сур'ёзныя рознагалоссi. Майнштэйн, Гудэрыян i Роммель нават выказалiся ѓ тым сэнсе, што лепш наогул не наступаць, а няхай рускiя сунуцца самi i завабiм iх у пастку.
  Альтэрнатыѓны план прадугледжваѓ пачаць наступ з Таманскага паѓвострава i з Растова-на-Доне, гэты добра ѓмацаваны горад фрыцы змаглi абаранiць, перакiнуѓшы падмацаванне з Балканскай групоѓкi, замянiѓшы свае акупацыйныя войскi балгарскiмi, i iтальянскiмi.
  Фюрар, якому падабалiся аперацыi, калi войскi прарываюцца па збежных напрамках, усё больш i больш схiляѓся да гэтага плана, але марудзiѓ з яго рэалiзацыяй. У прыватнасцi танк "Пантэра" аказаѓся капрызным i часта ламаѓся, так што патрабавалiся яго дапрацоѓкi. Няхай дадатковае навучанне экiпажаѓ. I "Тыграм" фюрару жадалася наштампаваць пабольш.
  Сталiн у канечне вынiку гэта надакучыла. Асцерагаючыся, што другi фронт адкрые якая дамаглася буйных поспехаѓ паѓднёвым Кiтая Японiя, чыя колькасць сухапутнага войска ѓжо перавысiла сем мiльёнаѓ салдат i дадзеных аб якi расце ваенным патэнцыяле Трэцяга Рэйха, ён сам загадаѓ пачаць наступ на Курскiм i Данбаскiм кiрунку. Ваганнi Гiтлера, iмкненне фюрара сфармiраваць дывiзii з сотнямi "Тыграѓ" i "Пантэр" прывялi да апярэджання.
  Зрэшты, савецкiя войскi, пачаѓшы наступ 7 лiпеня 1943 гады, самi не мелi вырашальнай перавагi ѓ сiлах. Супраць 6,6 мiльёнаѓ савецкiх салдат i афiцэраѓ дзейнiчала 5,56 мiльёнаѓ нямецкiх войскаѓ, каля мiльёна двухсот пяцiдзесяцi тысяч ваяроѓ сатэлiтаѓ. Мусалiнi пасля знiкнення пагроза наступлення з захаду i поѓдня значна павялiчыла колькасць iтальянскiх войскаѓ на ѓсходзе. Узрасла i колькасць iспанскiх падраздзяленняѓ. Даслаѓ дывiзiю "добраахвотнiкаѓ" i Салазар. Змагалiся i французскiя легiёны, румыны, больш актыѓна венгры, албанцы, i з усёй Еѓропы замежныя дывiзii ѓ СС.
  Такiм чынам, савецкае войска не мела перавагi ѓ колькасцi, але разнамаснасць каалiцыi, знiжала якасць сiл супернiка. У танках i артылерыi ѓ Чырвонай Армii некаторая колькасная перавага. Але пакуль, мабыць "Тыгры" i "Пантэры", пакуль не маюць сабе роѓнага па агнявой моцы i бранiраванню апанента. Ды i Т-4 набыѓ перавагу ѓ агнявой моцы прылады над Т-34-76. Але затое ѓ СССР ёсць рэактыѓная артылерыя, а ѓ немцаѓ, нягледзячы на наяѓнасць распрацовак у прыватнасцi газаметаѓ гэта развiта слабавата.
  У авiяцыi прыкладны колькасны парытэт. Нямецкiя знiшчальнiкi МЕ-109 "Г", Фоке-Вульф мацнейшыя, праѓда, чым савецкiя машыны ва ѓзбраеннi i хуткасцi, але крыху слабейшыя ѓ манеѓранасцi. А дасведчаных i дзейсных асаѓ у Нямеччыны, нажаль, больш. Бамбавiк Ю-188, мабыць, лепш у лётных характарыстыках, чым ПЕ-2 i ТУЮ-3. I на ѓзбраеннi стаѓ паступаць Ю-288. Праѓда толькi-толькi ён стаѓ укараняцца, як i МЕ-309.
  Але ѓ любым выпадку не маючы перавагi ѓ сiле, Чырвоная Армiя разгарнула наступ на загадзя падрыхтаваную абарону супернiка. I сутыкнулася з упартым супрацiвам. Але савецкiя войскi напорысты ѓ наступе, не лiчачыся са стратамi, яны лезлi наперад. Хоць у сярэднiм тэмп прасоѓвання аказаѓся i невысокi адзiн-два кiламетры за дзень. Працiѓнiк агрызаѓся i паспяваѓ акопвацца зноѓ. Тэмп не менш гераiчнае прасоѓванне працягвалася. Да сярэдзiны жнiѓня коштам вялiкiх страт савецкiя войскi прасунулiся да ста кiламетраѓ, падышлi да Курску разгарнулi ѓпартыя баi за сам горад, падышоѓшы яшчэ i да Белгарада.
  19 жнiѓня 1943 года Японiя, пераадолеѓшы ваганнi, адкрыла фронт на Далёкiм Усходзе. Да гэтага часу пацярпеѓшы шэраг параз, рэжым Чан Кайшы пайшоѓ на выгадны для самураяѓ мiр. Японцы атрымлiвалi кантроль над важнымi камунiкацыямi, i пазбаѓлялiся неабходнасцi весцi цяжкую партызанскую вайну ѓ дрэнна арганiзаванымi, але затое вельмi шматлiкiмi кiтайскiмi войскамi. Затое Чан Кайшы быѓ абяцана падтрымка ѓ вайне з Чырвонай Армiяй Мао Дзедуна. У Японii ѓжо з'явiлiся ѓсе сродкi для вядзення вайны з СССР. I яны вырашылi не чакаць дажджлiвай восенi, i суровай сiбiрскай зiмы. Не кажучы аб тым, што Гiтлер вайну ЗША яшчэ ѓ 1941 году абвясцiѓ, а самураi яго не падтрымалi. Адкрыццё другога фронта ѓ 1942 годзе, магло б выратаваць гiтлераѓцаѓ ад поѓнага разгрому пад Сталiнградам.
  Рашэнне Японii было цалкам чаканым. Тым не менш, у нападзе на Уладзiвасток самураi дабiлiся тактычнай раптоѓнасцi, i нанеслi сур'ёзную шкоду савецкаму Цiхаакiянскаму флоту.
  Немцы ѓ канцы жнiѓня паспрабавалi контратакаваць, выкарыстоѓваючы масу найноѓшых танкаѓ. Але iх паѓднёвы контрудар змог дасягнуць толькi адносных поспехаѓ. Савецкае камандаванне ѓжо прадбачыла падобную магчымасць, адвяло войскi на зыходныя рубяжы. Толькi агульнавайсковая 31-армiя патрапiла ѓ кацёл i па большай частцы аказалася знiшчана.
  Тым не менш, савецкiя войскi, не дасягнулi сваёй мэты, i панеслi вельмi значны ѓрон, не здолеѓшы адваяваць тэрыторыi. Асаблiва шмат было страчана больш за шэсць з паловай тысяч танкаѓ, супраць каля васьмiсот нямецкiх. У танкавым парку колькасная перавага перайшла да гiтлераѓцаѓ. У вераснi немцы змаглi зраѓняцца з СССР у выпуску самалётаѓ па сотнi ѓ дзень, а ѓ Лiстападзе прыкладна ѓ машынах, нарошчваючы выпуск "Пантэры" да 650-700 танкаѓ у месяц. Тут вялiкую ролю адыграла выкарыстанне рэсурсаѓ акупаваных краiн у першую чаргу Францыi, а таксама Бельгii i Галандыi, дзе ѓвялi працоѓную павiннасць.
  Немцы з некаторым спазненнем у вераснi пачалi даѓно запланаваны наступ з Растова-на-Доне i з Таманскага паѓвострава. I натрапiлi на ѓпартую савецкую абарону. А Японiя вяла наступленне на Манголiю, захапiѓшы Улан-Батар i Прымор'е. Але тамака прасунуѓшыся малаважна.
  Гэта адцягнула значныя рэзервы i пасля паѓтара месяца самых жорсткiх баёѓ, нямецкiя групоѓкi злучылiся. Але страты фрыцаѓ таксама аказалiся вельмi iстотнымi, i яны былi вымушаныя спынiцца. Але гэты тактычны поспех справакаваѓ уступленне ѓ вайну Турцыi, i адкрыццё трэцяга фронта ѓ Закаѓказзе.
  Цяпер даводзiлася адбiваць i ѓ гэтым напрамку.
  Да зiмы лiнiя фронту на Далёкiм Усходзе стабiлiзаваць. Японцы прасунулiся ѓ раёне Прымор'я ад пяцiдзесяцi да ста дваццацi кiламетраѓ, захапiлi большую палову Манголii разам з Улан-Батарам, але iх наступленне прыпынiлася. Туркi падышлi да Ерэвана i атакавалi Батумi, апошнi горад iм удалося захапiць на дзве трэцi. Самi немцы прасунуся за восень не вельмi моцна. I пакуль яшчэ не авалодалi iнiцыятывай.
  Вайна станавiлася ѓсё больш пазыцыйнай, i зацяжной. На знясiленне, i на тэхналагiчную перавагу. За 1943 год СССР павялiчыѓ выпуск самалётаѓ у паѓтара раза з 25 тысяч да 37 тысяч. Фашысцкая Нямеччыны ад звыш 15 тысяч да 32 тысяч, больш, чым у два разы. У апошнiя месяцы года немцы зраѓнялi свае паказчыкi з савецкiмi вытворчымi вынiкамi ѓ самалётах. I ѓ танках i САУ таксама - пры якаснай перавазе. А СССР трэба яшчэ адбiвацца i ад Японii. Акрамя таго, некаторая колькасць самалётаѓ i танкаѓ вырабляецца ѓ Iталii, i ѓ iншых краiнах сатэлiтаѓ Трэцяга Рэйха. Няхай i не занадта шмат. Плюс яшчэ немцы, карыстаючыся адсутнасцю вайны сталi здабываць i пастаѓляць для сваiх патрэб нафту з Лiвii.
  Так што паступова дэфiцыт энерганосьбiтаѓ у Трэцiм Рэйху слабеѓ. Акрамя таго нядрэннай крынiцай сыравiны абяцалi стаць Афрыканскiя французскiя валадарствы.
  Так, што гiтлераѓцы маглi сябе забяспечваць нядрэнна. У адказ чырвоныя канструктары Сталiну прыгатавалi новыя тыпы танкаѓ з 85-мiлiметровымi i 122-мiлiметровымi гарматамi. Немцы некалькi прытармазiлi працы над "Пантэрай"-2. Нялёгка атрымаць танк з магутным узбраеннем, моцным бранiраваннем, i адносна рухомы. А "Каралеѓскi тыгр" атрымаѓся занадта ѓжо цяжкiм у 68 тон. Адносна паспяховай абяцала быць толькi мадэрнiзацыя "Пантэры". А танк Т-4 судзячы па ѓсiм свае магчымасцi вычарпаѓ. Паступова з новага 1944 гады выпуск гэтай машыны стаѓ змяншацца. Каб поѓнасцю спынiцца ѓ красавiку.
  Савецкае камандаванне распачало некалькi наступальных аперацый узiмку. I Таманскiм паѓвостраве, i ѓ цэнтры, i на Ленiнградскiм напрамку, i пад Курскам. Але нiдзе не ѓдалося дабiцца iстотнага поспеху. Працiѓнiк ужо меѓ колькасную перавагу ѓ жывой сiле i ѓ танках, i ѓ авiяцыi. Толькi боязь надвор'я прымушала фрыцаѓ прытрымлiвацца абарончай тактыкi.
  Негатыѓную ролю адыгрывала i ѓзрослая колькасць дэзерцiраѓ i здраднiкаѓ, а таксама тое, што немцы развiлi вышынную авiяцыю, што больш эфектыѓна займалася разведкай з паветра.
  Акрамя таго савецкае камандаванне крыху няправiльна падыходзiла да працэсу канцэнтрацыi сiл. У прыватнасцi сама тактыка пачынаць наступную аперацыю на iншым участку яшчэ да завяршэння папярэдняй, мела сэнс пры лiкавай перавазе. Як у першую сусветную вайну раздзiраючы немцаѓ. Але калi вораг цябе лiкам пераѓзыходзiць, тое гэта замiнала на асобным участку дамагчыся перавагi ѓ сiлах.
  Калi б Сталiну ѓдалося б стварыць перавагу на асобным участку фронту прыкладна пры суадносiнах тры да аднаго, то можа i быѓ бы, дасягнуты тактычны поспех.
  А так на адным участку iдзе наступ, на iншым рыхтуюцца, а рэальна немцам i iх саюзнiкам лягчэй адбiваць. Тым больш ужо з'явiлiся ѓ фрыцаѓ вышынныя, хуткасныя разведчыкi з выдатнай оптыкай, якiя дазвалялi, адсочваюць рух войскаѓ. А зiмой маскiравацца складаней, а ноч не панацэя, дык у нямецкiх разведчыкаѓ з'явiлiся нядрэнныя прыборы начнога бачання.
  "Каралеѓскi тыгр" як планаваны танк прарыву затрымаѓся з серыйнай вытворчасцю i аказаѓся не зусiм удалым. "Пантэра"-2 якую Гiтлер загадаѓ узмацнiць бранiраваннем да непрабiѓнасцi IС-2, i ѓсталяваць рухавiк у 900 конскiх сiл, важыла ѓ 51 тону, нават з улiкам усталёѓкi алюмiнiевага кажуха якi зэканомiѓ 800 кiлаграм. Затое бартавую браню з'явiлася магчымасць узмацнiць да 82 мiлiметраѓ пад рацыянальным нахiлам. Гэта зрабiла нямецкi танк не такiм ужо ѓразлiвым з бартоѓ, як ранейшыя мадэлi. Але зноѓ "Пантэра"-2 i "Леѓ"-2 у больш дасканалай кампанавальнай схеме пакуль толькi ѓ працэсе распрацоѓкi.
  Затое за зiму немцы поѓнасцю ѓзялi пад кантроль французскiя ѓладаннi ѓ Афрыцы, уключаючы i "Пятлю Нiгера". А там i нафта, i газ i баксiты, i яшчэ большыя запасы ѓрану асаблiва ѓ Конга. Дэ Голя злавiлi - без дапамогi саюзнiкаѓ ён нiчога не каштаваѓ, а Скарэлi спрацаваѓ чыста i ѓмела.
  Такiм чынам, да траѓня 1944 г. праблемы з нафтай былi ѓ асноѓным вырашаныя. З Лiвii ѓжо ѓсю iшлi пастаѓкi, i заставалася толькi свiдраваць усё новыя i новыя свiдравiны.
  Але ѓ маi немцы яшчэ наступаць былi не гатовы. Акрамя састарэлага па сваёй канструкцыi "Тыгра" ѓ iх не было сур'ёзнага танка прарыву. Праѓда "Тыгр" ужо вырабляѓся масавага i дзякуючы высокай якасцi бронi i таѓшчынi бартоѓ, а таксама хуткастрэльнай, дакладнай гармате мог гуляць ролю хай i не iдэальнага, але менш нiштаватага танка якi ѓзломвае абароту войскаѓ СССР .
  Нямецкае камандаванне пасля серыi спрэчак вярнулася да ранейшага плана 1942 гады. А менавiта пачаць наступленне на флангах. Узяць у падвойнае кольца Ленiнград, i прарывацца да Сталiнграда. Тым больш, пасля таго як Вермахт пакiнуѓ Ржэѓска-Вяземскi выступ, быѓ страчаны зручны плацдарм для наступу на Маскву. Так што да сталiцы адносна далёка.
  План гiтлераѓцаѓ таксама не аптымальны, але... У Швецыi прайшлi датэрмiновыя выбары ѓ парламент, дзе ѓражлiвай перамогi дабiлiся нацысты. Краiна з насельнiцтвам у восем мiльёнаѓ чалавек, i з развiтой эканомiкай аказалася гатова ѓступiць у вайну супраць СССР. Самай папулярнай фiгурай стаѓ Карл Дванаццаты. Шведы прагнулi рэваншу за ранейшыя паразы i знявагi падчас прайгранай Пётр першаму i Аляксандру першаму войн. Такiм чынам, супраць СССР ужо ваявала ѓся Еѓропа. Прычым Франка i Салазар вырашылi ѓступiць у вайну афiцыйна, што прэтэндаваць на сваю частку здабычы. Толькi адна Швейцарыя засталася фармальна нейтральнай, але i яна выслала дывiзiю добраахвотнiкаѓ.
  Колькасць перавагi апынулася на баку нацысцкай каалiцыi. Акрамя таго да сярэдзiны траѓня 1944 гады немцы ѓжо мелi ѓ страi каля тысячы рэактыѓных самалётаѓ МЕ-262. Машыны самой па сабе дастаткова ѓдалай, але з недапрацаванымi рухавiкамi. Але паступова маторы падцягвалiся, станавiлiся больш магутнымi, надзейнымi змяншаѓся выдатак палiва.
  Наступ пачаѓся на поѓднi. Фрыцы спрабавалi паѓтарыць план распрацаваны АКВ яшчэ для аперацыi "Блау" у студзенi 1942 года, але затым самавольна зменены Гiтлерам. Калi вядзеш наступ на Сталiнград i з поѓдня i з поѓначы, па збежных напрамках. Але спачатку тут немцам трэба было прарвацца да Дона. Фашысцкiя "Тыгры" перайшлi ѓ атаку, але сутыкнулiся з моцнай лiнiяй абароны. Прасоѓванне фрыцаѓ аказалася павольным, яны ѓгразлi ѓ глыбокаэшаланаванай абароне савецкiх войскаѓ. Прайшоѓшы за першыя дзесяць дзён усяго 35-40 кiламетраѓ у напрамку Варонежа.
  Затым фашысты за два тыднi ѓпартых баёѓ прасунулiся ѓсяго на дзясятак кiламетраѓ i з прычыны вялiкiх страт былi вымушаныя, спынiцца.
  Больш паспяхова развiвалася наступленне на поѓднi. Там войскаѓ савецкiх менш, i абароняцца складаней. Шматлiкiя "Пантэры", "Тыгры", "Фердынанды" ( гэтая САУ апынулася больш масавай з-за адсутнасцi стратэгiчных бамбардзiровак!) i першыя мадэлi "Ягдтыгр" i асаблiва эфектыѓнай "Штурмтыгр". Немцы ѓдалося прарваць першыя лiнii абароны i выйсцi на аператыѓную прастору.
  Адначасова ѓ наступ перайшло i японскае войска. Самураi павялiчылi колькасць свайго танкавага парку i iх новыя сярэдняй вагi машыны, практычна не саступалi ва ѓзбраеннi i хадавых якасцях Т-34-76, а лабавой бранi нават пераѓзыходзiлi, саступаючы зрэшты, у абароне з бартоѓ.
  Наступ Японiя вяла ѓ Манголii, дзе куды цяжэй вытрымлiваць абарону. Савецкае камандаванне сутыкнулася з дэфiцытам рэзерваѓ, адбiваючыся на ѓсе тры франты. Ды i страты асабовага складу падчас зiмовага наступу былi немаленькiя.
  Наступ немцаѓ на Цiхвiн, а фiнаѓ i шведаѓ з боку Беламарканала адбiвалася з цяжкасцю. Прасоѓвалiся фашысты павольна, але амаль бесперапынна. У сярэдзiне чэрвеня на поѓднi войскi Майнштэйна ѓварвалiся ѓ Сталiнград. Пачалася другая Сталiнградская бiтва. А да пачатку лiпеня пасля падзення Цiхвiна i Волхава, фiны, шведы i немцы злучылiся - утварыѓшы другое кола вакол горада Ленiна.
  Такiм чынам склалася вельмi цяжкая сiтуацыя для савецкiх вайсковых сiл.
  Але Сталiнград Майнштэйну нiяк не паддаваѓся. I гэта перашкодзiла немцам развiць наступленне ѓ iншых напрамках. На поѓднi яны як у 1942 году дайшлi толькi да Церскай брамы: угразнуѓшы пад Грозным i Арджанiкiдзэ. Цяжкiя баi працягвалiся i на Варонежскiм кiрунку. Да верасня савецкiя войскi вымушаны былi адысцi за Дона. Вось iронiя лёсу да канца кастрычнiка лiнiя фронту на поѓднi паѓтарыла 1942 у момант найбольшага прасоѓвання фашыстаѓ.
  Горш было на поѓначы, дзе Ленiнград аказаѓся ѓ татальным коле блакады. Акрамя таго немцы, фiны i шведы змаглi разрэзаць абарону Чырвонай Армii на Карэльскiм паѓвостраве адрэзаѓшы па сушы Мурманск ад асноѓнай часткi СССР.
  Каля сарака савецкiх дывiзiй аказалiся ѓ iзаляцыi. Зрэшты, iх колькасцi было далёка да штатнай. Швецыя выставiла каля дваццацi пяцi дастаткова добра аснашчаных дывiзiй. Разам з загартаванымi фiнамi i нямецкiмi войскамi яны атрымалi колькасную перавагу. А перакiдваць рэзервы на Карэльскi паѓвостраѓ вельмi складана.
  Наогул Чырвоная Армiя не магла атрымаць патрэбных папаѓненняѓ, бо японцы аказалiся нечакана моцнымi, iх колькасць разам з марыянетачнымi войскамi перавысiла пяць мiльёнаѓ, i гэта фактычна паѓнаважкi другi фронт. Так што супраць немцаѓ i iх саюзнiкаѓ даводзiлася толькi адбiвацца.
  Паступова зона кантролю савецкiх войскаѓ у Карэлii скарачалася, i Мурманск аказаѓся цалкам блакiраваны i фактычна асуджаны. Так у моры панаваѓ варожы флот i асаблiва падводныя лодкi, так што наладзiць забеспячэнне не было чым.
  Нажаль, але ѓ лiстападзе 1944 у СССР не было рэзерваѓ, каб паѓтарыць пералом 1942 гады. Практычна ѓсе выдаткавалi, каб не дапусцiць страты Каѓказа. Акрамя таго немцы больш прафесiйна вялi штурм Сталiнграда, i туды нiбы ѓ варонку Тартара прыходзiлася стала перакiдваць рэзервы. Сталiн загадаѓ утрымлiваць горад на Волзе любой цаной. Але ва ѓмовах панавання авiяцыi супернiка ѓ паветры кошт апынулася неймаверна высокая.
  Тым больш, што Майнштэйн у адрозненнi ад Паѓлюса не спяшаѓся i бераг салдат. У вынiку чаго суадносiны страт склалiся не на карысць Чырвонай Армii.
  Гiтлер прыспешваѓ Майнштэйна, але хiтры фельдмаршал умеѓ адхiнацца i вытрымлiваць цiск.
  Адны з моцных вiдаѓ узбраенняѓ сталi "Штурмтыгры". Яны мелi надзвычай магутныя бамбамёты кiдаюць снарады вагой трыста дваццаць кiлаграм. Прычым снарады рэактыѓныя i куды больш магутныя, чым гаѓбiчныя. Можна iх назваць годным адказам на "Кацюшы", няхай i на гусенiцах. Акрамя таго некаторыя бамбаметы ѓсталёѓвалiся i на грузавiках, з большай далёкасцю стральбы.
  Выкарыстоѓвалi немцы i газаметы. I зразумела рэактыѓныя бамбавiкi.
  У снежнi японцы захапiлi практычна ѓсю Манголiю i ѓшчыльную падышлi да Уладзiвастока, часткова захапiѓшы Прымор'е i Хабараѓск. Але генерал мароз прымусiѓ iх спынiцца.
  Карыстаючыся гэтым, Чырвоная Армiя арганiзавала серыю контрудараѓ на нямецкiх флангах, што спрабавалi захапiць, што засталося ад Сталiнграда. Якая хоць i малая частка горада ѓтрымлiвалася i на пачатку 1945 года. Немцы дабiлiся ѓ 1944 годзе пэѓных поспехаѓ, але нават не змаглi заваяваць Каѓказ i атрымаць Бакiнскай нафты. Праѓда для ѓласных патрэб iм хапала пакуль i Румынскай, Венгерскай, Лiвiйскай, i Камерунскай i Нiгерыйскай.
  Ленiнград пакуль яшчэ трымаѓся ѓ блакадзе. У iм былi загадзя створаны буйныя запасы харчавання i боепрыпасаѓ, так што горад мог перажыць i гэтую зiму, працягваючы скоѓваць значныя сiлы Вермахта i яго саюзнiкаѓ.
  Савецкае кiраѓнiцтва паспела зрабiць i стратэгiчныя запасы сыравiны ѓ горадзе Ленiна для вытворчасцi зброi. Так што пакуль фашыстам гэта не надта шмат дало.
  А вось Мурманск аказаѓся поѓнасцю заблакаваны. З дзесяцi транспартаѓ фрыцы, якiя iшлi да горада, дапiлi дзевяць.
  У студзенi савецкае камандаванне спрабавала праверыць на трываласць немцаѓ у цэнтры. Аднак пабiць вельмi магутную i развiтую ѓ iнжынерных адносiнах абарону не ѓдалося. Максiмальнае прасоѓванне склала пяць-шэсць, у лепшым выпадкi не больш за восем кiламетраѓ. А страты савецкiх дывiзiй аказалiся вельмi адчувальныя. У большасцi частак да паловы складу.
  Але частка нямецкiх сiл адцягнула, дазваляючы ѓтрымлiваць Сталiнград... У сакавiку немцы самi пачалi наступ на Церскай браме. Iм удалося прарваць лiнiю савецкай абароны i акружыць Грозны i Арджанiкiдзэ, але ѓ фрыцы ѓперлiся ѓ лiнiю Ведэна, Шалi i далей па гарадах.
  Сам горад Грозны яшчэ ѓ поѓнай блакадзе пратрымаѓся да траѓня. У траѓнi ж канчаткова загiнуѓ Сталiнград. Ад горада i яго прыгарадаѓ, а таксама танкавага завода, нават практычна не засталося руiн.
  Нямецкая каалiцыя таксама выдыхалася, але фюрар хацеѓ перамогi. У студзенi прайшлi першыя паспяховыя выпрабаваннi дыскалета, якi развiѓ хуткасць да двух гукавых i ѓзняѓся да 18 кiламетраѓ у вышыню. У Маi дыскалет ужо развiѓ чатыры гукавыя хуткасцi i падскочыѓ на вышыню 30 кiламетраѓ.
  Але новая машына пры ѓсiх сваiх моцных, i нават унiкальных лётных характарыстыках, аказалася ѓразлiвай для стралковага агню i дарагой. Праблема ѓразлiвасцi неѓзабаве была вырашана пускам ламiнарнай стругi, але гэта павялiчыла выдатак палiва i знiзiла палётны час машыны. Ды i сам дыскалет у ламiнарным "футры" не мог весцi эфектыѓнага агню.
  Але пачатак эпохi "лятаючых талерак" быѓ пакладзены. Акрамя таго немцы абзавялiся моцным козырам: танкамi новага пакалення класа "Е". Яны адрознiвалiся пры падобным з "Каралеѓскiм тыграм" i "Пантэрай" вагой значна больш шчыльнай i дасканалай кампанавальнай схемай, нiзкiм сiлуэтам i тоѓстай бранёй.
  У серыйнай вытворчасцi i на палях бiтваѓ сябе паказалi прыстойна "Пантэра"-2 i "Тыгр"-2, а затым i "Тыгр"-3. Апошняя машына з больш шчыльнай кампаноѓкай i маленькай вежай валодалi моцным бранiраваннем i рухавiком у 1080 конскiх сiл. "Маѓсы" так i не прыжылiся. Але прыстойна паказала сябе мадыфiкацыя "Пантэр" - "Ф".
  З-за недахопу легiруючых элементаѓ савецкiя танкi мелi не надта якасную браню i пакуль "Пантэра" i з 75-мiлiметровай гарматай цалкам спраѓлялася са сваёй роляй. А 120-мiлiметровая пад нахiлам лабавая браня, абараняла ад 85-мiлiметровай савецкай гарматы Т-34-85 досыць надзейна. Але, мабыць, СУ-100 савецкая самаходка апынулася годным апанентам якая ѓзмацнiла бранiраванне "Пантэры". Т-4 быѓ ужо зняты з вытворчасцi. I з серыйных танкаѓ "Пантэра" аказалася самым лёгкiм.
  Першай перадавой па сваёй кампанавальнай схеме стаѓ серыйны танк "Леѓ". Вежа гэтага танка была зрушана назад, а трансмiсiя, рухавiк i каробка перадач размясцiлiся адным блокам спераду. У вынiку сiлуэт у машыны атрымаѓся нiзкi, i бранiраванне пры магутнай 105 мiлiметровай гарматы супастаѓнае з "Каралеѓскiм тыграм", а iлба вежы яшчэ больш магутны.
  Зрушэнне вежы назад давала "Льву" яшчэ i тая перавага, што пры перасоѓваннi па лесе дзьмула яго даѓгаствольнай прылады не так чаплялася за ствалы дрэѓ.
  Гiтлераѓцы спрабавалi таксама i iншыя схемы, а таксама бамбавалi савецкiя пазiцыi моцнай авiяцыяй.
  Японiя таксама спрабавала наступаць i канчаткова адразаць Уладзiвасток ад Вялiкай зямлi.
  Немцы ѓ чэрвенi i лiпенi спрабавалi прарвацца да Масквы. Але савецкая лiнiя абароны выдалася вельмi трывалай, i фашысты неслi каласальныя страты. Нават танк "Леѓ" не зусiм адэкватны ѓ наступе, у першую ж чаргу з-за недастатковага прычынення бартоѓ.
  Савецкае камандаванне ѓсё больш актыѓна i актыѓна выкарыстоѓвала калiбр гарматы ѓ 100 мiлiметраѓ. Ясна, што ѓ СССР няма рэсурсаѓ, каб пабiць варожыя танкi, такiмi ж танкамi, але можна масiравана выкарыстоѓваць супрацьтанкавую артылерыю.
  Е-100 у першапачатковай мадэлi апынуѓся занадта цяжкiм у 140 тон, i бартавым бранiраваннем у 120-мiлiметраѓ(лоб 240 мiлiметраѓ!), хай нават i пад нахiлам. Гэтага ѓжо было недастаткова. Не кажучы аб тым, што i "Маѓсы" безнадзейна адсталi ѓ сваёй кампаноѓцы.
  Рэальна танк "Леѓ" i САУ - Е-10, Е-25 былi перадавымi нямецкiмi машынамi, дзе размяшчэнне рухавiка, трансмiсii i каробкi перадач сумясцiлася. Аднак немцы выпускалi масу адсталай тэхнiкi. Напрыклад "Пантэры", "Тыгры", "Ягдтыгры", "Ягдпантэры" з даволi высокiмi сiлуэтамi, якiя адстаюць у распрацоѓцы.
  Не зусiм удала аказалася i "Е"-70. Машына атрымалася з магутнай гарматай у 128-мiлiметраѓ i перадавой кампанавальнай схемай, але з-за iмкнення захаваць баявы камплект не меней 80 стрэлаѓ i не выходзячы за рамкi 70 тон, яе броневая абарона апынулася супастаѓная з "Каралеѓскiм тыграм" - узору 1944 гады. для прарыву. "Тыгр"-3 i то абаронены лепей. Затое на Е-70 быѓ паспяхова выпрабаваны рухавiк з турбанагнеталем моцай у 1200 конскiх сiл, што дазваляла развiваць танку на шашы хуткасць у 60 кiламетраѓ у гадзiну.
  У любым выпадку нямецкiя танкi неслi вялiкiя страты, як i пяхота. Шмат гублялi i замежныя дывiзii, i сатэлiты Трэцяга Рэйха.
  Да сярэдзiны жнiѓня немцы прасунулiся ѓ цэнтры толькi на 40-50 кiламетраѓ, i не змаглi выйсцi на аператыѓную прастору. А страты аказалiся вялiзнымi. У вераснi гiтлераѓцы распачалi новы наступ на поѓднi... За паѓтара месяца найцяжкiх баёѓ супернiк прарваѓся да Каспiйскага мора, адрэзаѓшы Каѓказ па сушы.
  Але савецкае камандаванне здолела наладзiць забеспячэнне морам, праѓда, коштам велiзарных страт. У лiстападзе фрыца коштам велiзарных намаганняѓ i вялiкiх страт выйшлi да дэльты Волгi. У снежнi лiнiя фронта стабiлiзавала. Разрыѓ памiж франтамi Каѓказа i асноѓнай савецкай тэрыторыi вырас. Акрамя таго японцы здолелi адрэзаць Уладзiвасток, узяѓшы савецкi горад у аблогу.
  Мурманск здолеѓ, нягледзячы на блакаду, гераiчна пратрымацца да снежня 1945 года. Але ѓсё роѓна ѓпаѓ...
  У 1946 годзе баявыя дзеяннi працягнулiся... Становiшча савецкай групы войскаѓ на Каѓказе аказалася надзвычай цяжкiм. Яны адрэзаны па сушы, i ёсць пагроза канчатковай страты Баку.
  Сталiн адчуваѓ у сабе надзвычайнае нервовае i фiзiчнае знясiленне. Жорсткiя баi разгарнулiся ѓ напрамку Цiхвiна. Была спроба выратаваць акружаны Ленiнград. У самiм горадзе запасаѓ ежы засталося ѓжо менш, чым на паѓгода i харчовыя карткi зноѓ урэзалi.
  Спачатку савецкiя войскi прарвалi лiнiю фронту, але затым праѓзыходны колькасцю танкаѓ вораг, здолеѓ правесцi контрудар i нават адрэзаць частку савецкiх войскаѓ. Люты прайшоѓ у разлютаваных баях як на поѓначы, так i на поѓднi, дзе савецкiя войскi спрабавалi супернiка, i спрабавалi адбiць Сталiнград. I апошняе часткова ѓдалося. Савецкiя танкi ѓварвалiся ѓ горад, але, нажаль, не змаглi адтуль выбiць фашыстаѓ.
  Затое ѓспыхнула трэцяя Сталiнградская бiтва. Дабiлiся савецкiя войскi адносна буйных поспехаѓ i пад Варонежам Але i там фрыцы, выкарыстоѓваючы вялiкую колькасць танкавых падраздзяленняѓ i сваю тэхналагiчную перавагу, змаглi аднавiць становiшча. У сакавiку ѓ баявых дзеяннях сталi прымаць масавы ѓдзел дыскападобныя верталёты i дыскалёты. Немцы некалькi ѓдасканалiлi лятаючыя талеркi, i змаглi наносiць iмi ракетныя ѓдары па савецкiх пазiцыях. Але на практыцы дыскалет не апраѓдваѓ надзей, як цуд-зброю.
  Падобна да таго, як балiстычная ракета фон Браѓна апынулася занадта дарагой i нiзкай дакладнасцi, каб яе актыѓнае выкарыстанне ѓ баявых дзеяннях сябе апраѓдала.
  Затое ѓ немцаѓ з'явiлiся бясхвостыя рэактыѓныя бамбавiкi здольныя несцi да дзесяцi тон грузаѓ, пралятаць адлегласць да 16 тысяч кiламетраѓ (!).
  Савецкая рэактыѓная авiяцыя пакуль, нажаль, адставала, i ѓ паветры вораг панаваѓ амаль татальна. Ва ѓсякiм разе, не можа шрубавая авiяцыя ѓ прынцыпе перасягнуць у лётных характарыстыках рэактыѓную. А ѓласныя распрацоѓкi занадта запазнiлiся. Ды i пераход з шрубавай авiяцыi на рэактыѓную занадта ѓжо балючы.
  I лётчыкаѓ перавучваць трэба i ѓзлётна-пасадачныя палосы падаѓжаць, i палiва спецыяльнага тыпу рыхтаваць. Ну i самi рухавiкi яшчэ адчуваць i адладжваць!
  Немцы аказалiся адцягнутыя на Сталiнград... Як нi дзiѓна, але Трэцi Рэйх i ѓся каалiцыя выдыхалiся, а Чырвоная армiя была падобная птушцы Фенiкс. I красавiк, i травень прайшоѓ у разлютаваных баях пад Сталiнградам. I нават у чэрвенi Чырвоная армiя ѓсё яшчэ спрабавала наступаць, скоѓваючы супернiка. Але ѓ лiпенi, нягледзячы на спякоту гiтлераѓцы ѓсё ж рушылi ѓздоѓж узбярэжжа Каспiйскага мора ѓ напрамку да Баку. Прасоѓванне iшло вельмi марудна. У сярэднiм за дзень па 1,5 кiламетра. Дагестан агрызаѓся... Савецкiя войскi душылi фрыцаѓ i iх саюзнiкаѓ па ѓсiх азiмутах.
  Бiлi ворага i ѓ цэнтры, i на поѓначы. Не пускалi да Архангельска... Але ѓ вераснi тэмп нямецкага пасоѓвання на Каѓказе паскорыѓся. Сiлы Каѓказскай групоѓкi моцна знясiленыя, а морам з дзесяцi транспартаѓ прыплывала ва ѓмовах панавання авiяцыi супернiка ѓ паветры ад сiлы два-тры. У канцы кастрычнiка фашысты ѓсё ж уступiлi ѓ Азербайджан. А ѓ лiстападзе рушылi да Баку. А ѓ пачатку снежня фрыцы злучылiся з туркамi, у Грузii...
  Яшчэ да сакавiка iшлi баi на Каѓказе, а Ерэван увогуле пратрымаѓся да чэрвеня 1947 года.
  Усю зiму Чырвоная армiя нястомна спрабавала наступаць. Моцна яны пакалашмацiлi каалiцыю. Хоць японцы, у рэшце рэшт, у красавiку i ѓзялi Уладзiвасток, але гэта толькi дазволiла СССР мацней асесцi за Амурам.
  Хоць Чырвоная Армiя i зiмой i ѓ сакавiку не дабiлася сваiм наскокамi адчувальных поспехаѓ, але ѓрок каалiцыi наносiла ладны. Унутры краiн Германскiх сатэлiтаѓ, усё мацней абвастралася сiтуацыi. Людскiя рэсурсы кончылiся, а страты былi велiзарныя. Эканамiчны цяжар i зусiм рабiѓся невыносным. Нават поспехi на франтах цешылi еѓрапейскага абывацеля ѓсё менш i менш. Жаданне свету расло ѓсё мацней i мацней.
  Але Гiтлер упарта хацеѓ дабiць СССР. Хоць разлiкi на тое, Чырвоная армiя страцiць баяздольнасць пасля страты Баку i не апраѓдалiся. За 1946 год СССР вырабiѓ рэкордную колькасць узбраенняѓ каля 60 тысяч самалётаѓ i 40 тысяч танкаѓ i САУ, 250 тысяч гармат i мiнамётаѓ. Ды савецкая авiяцыя ѓ асноѓным гэта знiшчальнiк ЯК-9, усё яшчэ не зняты з вытворчасцi штурмавiк IЛ-2. ЯК-3 i ЛА-7 выпушчаны ѓ невялiкiх колькасцях. Усё яшчэ ѓ вытворчасцi ПЕ-2, i ТУЮ-3. Ды авiяцыя можна лiчыць састарэлая супраць рэактыѓных монстраѓ супернiка, але на ёсць. Як i Т-34-85, IС-3 i СУ-100, астатнiя машыны ѓ малых колькасцях.
  А ѓ 1947 году на ѓзбраенне стаѓ паступаць Т-54, якi павiнен быѓ бы скончыць з якаснай перавагай нямецкай тэхнiкi. Вядома, Т-54 з вагай у 36 тон, не мог быць мацней усiх танкаѓ супернiка, але ён суцэль мог змагацца "Пантэрамi" i "Тыграмi".
  Асноѓным нямецкiм танкам стаѓ "Е"-50, якi атрымаѓ назву "Леѓ"-3. Машына падобная са "Львом", але з больш магутным рухавiком у 1200 конскiх сiл, i тоѓстай бранёй. Пры вазе ѓ 75 тон, таѓшчыня бартавой бранi ѓ нямецкага танка вырасла да 140 мiлiметраѓ, а лба склала 240 мiлiметраѓ з прыладай у 105 мiлiметраѓ i даѓжынёй ствала ѓ 100 эль. Новая нямецкая машына павiнна стаць асноѓнай. Яна пераѓзыходзiць савецкую ва ѓзбраеннi i бранiраваннi, але больш, чым у два разы цяжэй.
  Зрэшты, Т-54 яшчэ толькi пачынае паступаць у вытворчасць.
  Але лета 1947 гады выдаецца яшчэ больш спякотным. Немцы спрабуюць зноѓ наступаць на Маскву. Яны таксама прарываюцца да Саратава. Баi зацягваюцца да позняй восенi. Саратаѓ фрыцам усё ж удаецца ѓзяць. Але ѓ раёне Масквы, iм удалося прасунуцца на максiмум на шэсцьдзесят-семдзесят кiламетраѓ. I Ржэѓ i Вязьма, праѓда, апошнюю напалову акружылi, засталiся за СССР.
  Масква не ѓпакорана, i зiму гiтлераѓцам i iх азвярэлай каалiцыi даводзiцца сустракаць у акопах. На гэты раз савецкае камандаванне беражэ людзей i збiрае сiлы. У прыватнасцi танк Т-54. А 31 снежня 1947 гады прайшло паспяховае выпрабаванне МiГ-15, якi павiнен скончыць з германскай манаполiяй на рэактыѓную авiяцыю ѓ паветры.
  Праѓда, у лютым 1948 года, паѓ пасля шматгадовай аблогi Ленiнград. Вельмi цяжкi ѓдар па прэстыжы савецкай улады.
  Становiшча СССР у маi 1948 года перастаѓляецца безнадзейным. У немцаѓ i iх каалiцыi пад кантролем Каѓказ, далей Волга да Саратава, i Тамбова з Варонежам. Потым на ѓсход ад Арла, амаль побач з Тулай, потым у Вязьме i пад Самым Ржэвам, аж да самага Архангельска.
  Ну, што ѓ такой сiтуацыi можна яшчэ зрабiць? Плюс у японцаѓ пад кантролем усё Прымор'е па рацэ Амур i захоплены адзiны саюзнiк: Манголiя.
  I за сем гадоѓ вайны страчана земляѓ, на якiх да акупацыi жыло не менш за палову насельнiцтва СССР, а можа i больш. Чырвоная армiя за сем гадоѓ вайны страцiла беззваротна не менш за дваццаць мiльёнаѓ салдат i афiцэраѓ. Не лiчачы тых, хто стаѓ параненым або калекай. Акрамя вялiкiх страт i ад масiраваных бамбардзiровак, артабстрэлаѓ i голаду.
  Нават з улiкам эвакуiраваных сем'яѓ у Сталiна пад кантролем засталося не больш за сто мiльёнаѓ жывой сiлы, напэѓна, можа i менш. З iх кожны пяты прызваны ѓ армiю. Каля дваццацi мiльёнаѓ розныя войскi. Да станкоѓ дазволiлi ставiць дзяцей з пяцi гадоѓ, i пенсiянераѓ, i iнвалiдаѓ першай, другой групы.
  Краiна максiмальна мабiлiзавана. Выпуск узбраенняѓ у 1947 годзе толькi крыху знiзiѓся... Так што пакуль ставiць крыж на краiне Саветаѓ вельмi нават рана!
  Сам Сталiн ва ѓсякiм разе, так не лiчыѓ. Ды i Гiтлер таксама хацеѓ дацiснуць Расiю - атрымаць адразу ѓсё! Так што кампрамiсам i не пахла.
  Улетку немцы пачалi новы наступ на Маскву. Яны ѓсё яшчэ разлiчвалi, што змогуць зламаць сталiцу i скончыць з СССР. З боку Чырвонай армii Маскву прыкрывала больш за тры мiльёны салдат i апалчэнцаѓ. У iх на ѓзбраеннi было дванаццаць тысяч танкаѓ i САУ. Праѓда Т-54 усяго каля пяцiсот, у асноѓным ваявалi Т-34-85 i СУ-100. IС-3 да гэтага часу ѓжо зняты з вытворчасцi. Танкаѓ IС-4 выпушчана з-за тэхналагiчнай ненадзейнасцi дадзенага мастадонты, вельмi мала. Было выпушчана шэсць танкаѓ IС-7, але ѓ серыйную вытворчасць гэтая машына не пайшла. Хоць, мусiць, дарма. Яна магла прабiваць сваёй 130-мiлiметровай гарматай 240-мiлiметровую браню 75 тоннага "Леѓ"-3. Праѓда ѓ немцаѓ з'явiѓся больш дасканалы танк "Каралеѓскi Леѓ" вагой у 100 тон з рухавiком у 1800 конскiх сiл, i 128-мiлiметровай з вельмi даѓгаствольнай гарматай з пачатковай хуткасцю снарада ѓ 1260 метраѓ у секунду.
  Але Сталiн неяк астудзеѓ да цяжкай тэхнiкi, i аддаваѓ перавагу: хай лепш маленькi, але ѓдаленькi.
  Але затое чацвёрка ваяѓнiц: Зоя, Вiкторыя, Алена, Надзея так не лiчылi. I яны якраз атрымалi пад сваё ѓпраѓленне танк IС-7. Прычым, i пад нумарам сем. Так чацвёрка гэтую машыну вырабiлi за свой кошт. Дзяѓчаты знайшлi ѓ Сiбiры залатыя злiткi, i падарылi iх у фонд мiнiстэрства абароны. А цяпер iм захацелася самi пастраляць з гэтае цудоѓнай машыны.
  I якраз надыходзiѓ знамянальны дзень 22 чэрвеня 1948 года. Гiтлераѓскiя войскi якраз вялi насельнiцтва, iмкнучыся абысцi i акружыць савецкi горад Ржэѓ.
  I чацвёрка дачок рускiх Багоѓ-дэмiургаѓ як заѓсёды ѓ крытычны для Расii момант вырашыла ѓмяшацца! Яны ж заѓсёды ратуюць у патрэбны час i месца сваю Радзiму - Русь!
  
  
  
  
  КАЛI Б НЕ БЫЛО СТАЛЬНАЯ СВАРОПКА
  Наогул, як нi дзiѓна, але ѓ большасцi раѓналежных сусветаѓ ход другой сусветнай i Вялiкай Айчыннай Вайны быѓ для Расii яшчэ горш, чым рэальнасцi. Магчыма таму, што фашысцкi рэжым, якi ѓзяѓ пад кантроль Еѓропу, валодаѓ куды большым патэнцыялам, чым здолеѓ рэалiзаваць. Спалучэнне жорсткага таталiтарызму, i рынкавых элементаѓ эканомiкi - гэта больш эфектыѓна, чым лiберальны капiталiзм Захаду, i цэнтралiзаваная, бюракратычная Сталiнская мадэль. Да шчасця па цэлым шэрагу прычын, як аб'ектыѓнага, так i суб'ектыѓнага характару. У тым лiку i вялiкаму шанцаванню фашысты не змаглi выкарыстоѓваць свае козыры.
  Вось колькi нямецкiх шпiёнаѓ было правалена толькi таму, што немцы выкарыстоѓвалi ѓ дакументах скрабку з нержавейкi, а рускiя з простага жалеза? I як такая вось дробязь паѓплывала вырашальнай выявай на ход вайны?
  Ва ѓсякiм разе, iснаваѓ раѓналежны сусвет, дзе ѓжо ѓ кастрычнiку 1941 гады, адзiн вельмi ѓжо з'едлiвы выведнiк выпадкова выявiѓ гэты факт. Сапраѓдныя савецкiя дакументы i фальшывыя нямецкiя прамоклi i... На савецкiх дакументах сашчэпка заржавела i гэта прыкметна, а на нямецкiх няма.
  Вось дробязь, а яе ѓплыѓ на ход Вялiкай Айчыннай Вайны аказаѓся вельмi iстотным.
  Пазбегшы правалаѓ i працы пад кантролем нямецкая агентура, выявiла iстотныя доказы падрыхтоѓкi савецкiмi войскамi наступу пад Сталiнградам. Настолькi пераканаѓчыя, што ѓпарты Адольф Гiтлер з гэтым пагадзiѓся i даѓ загад перагрупаваць якiя стаяць на Волзе нацысцкiя войскi. А гэта мела значэньне.
  Калi падчас Ржэѓска- Сычоѓскай аперацыi, Чырвоная армiя маючы больш, чым у два разы больш сiл, чым Вермахт не змагла прарваць нямецкую абарону, то пад Сталiнградам суадносiны сiл былi для гiтлераѓцаѓ больш спрыяльным.
  Ды i надвор'е на 19 Лiстапада 1942 гады не спрыяла наступальным дзеянням. Авiяцыя, асаблiва штурмавая не змагла ѓзляцець, а артпадрыхтоѓка аказала толькi вельмi абмежаванае ѓздзеянне, на развiтую абарону супернiка. Савецкiя войскi, перайшоѓшы ѓ наступ, угразлi. Нават увод у дзеянне танкавых карпусоѓ не змог праламаць пралом у гiтлераѓскай абароне.
  Разлютаваныя баi разгарнулiся i на Ржэѓска-Сычоѓскiм кiрунку. Яны працягвалiся Новага года. Толькi тады нясучы сур'ёзныя страты, савецкiя войскi на абодвух напрамках прыпынiлi свой наступ. Гiтлер утрымаѓся на Волзе, затое немцаѓ сталi бiць у Афрыцы. Чэрчыль назваѓ наступленне Мантгомеры ѓ Егiпце: канцом пачатку. А таксама заявiѓ, што зараз саюзнiкi будуць толькi перамагаць.
  Сапраѓды Ромелю, нягледзячы на ??перацягванне перакiдку ѓ Афрыку буйных сiл не шанцавала i яго войска цярпела паражэнне за паразай. Каб забяспечыць вядзенне вайны на два фронты, Трэцяму Рэйху прыйшлося ѓ лютым 1943 гады абвясцiць татальную мабiлiзацыю.
  Тым больш, што асноѓныя мэты аперацыi "Блау" аказалiся не выкананы. Аднак узiмку 1942-1943 гады Вермахт у адрозненне ад рэальнай гiсторыi, здолеѓ пазбегнуць сур'ёзнай паразы на ѓсходзе. У канцы студзеня савецкiя войскi аднавiлi наступ у цэнтры: трэцяя Ржэѓска-Сычоѓская аперацыя i пад Сталiнградам. Але прабiць якi сядзiць у трывалай абароне супернiка не залiхвацкай. Баi нагадвалi, зараз першую сусветную вайну. Зацяжныя, пазiцыйныя. Калi больш губляѓ той, што наступаѓ, чым той, хто абараняѓся.
  Аперацыя "Iскра" па дэблакадзе Ленiнграда была адкладзена. Сталiн хацеѓ як мага хутчэй зрэзаць Ржэѓскi выступ, i разбiць супернiка пад Сталiнградам. Немцы, памятаючы ѓрокi мiнулай зiмы, актыѓна абаранялiся. I iм пакуль удавалася адбiць нацiск савецкiх войскаѓ. Як высветлiлася, калi фрыцы гатовы, iх абарону прабiць няпроста. Ды i якасць нямецкiх узброеных сiл усё яшчэ на вышынi.
  Наступ савецкiх войскаѓ працягнулася да канца лютага, але так i не дасягнула поспеху.
  У пачатку сакавiка савецкае камандаванне распачало спробу наступу на Варонежскiм кiрунку Пасля першапачатковых поспехаѓ, Чырвоная армiя патрапiла пад контруадар Майнштэйна . Буйныя савецкiя сiлы аказалiся ѓ асяроддзi i былi вымушаны прарывацца назад з боем. Страты асаблiва ѓ тэхнiцы аказалiся вялiкiя, i немцы з iх саюзнiкамi, змаглi ѓмацавацца на дадзеным кiрунку i цалкам захапiлi Варонеж i яго прыгарады.
  Падчас кантрудара Майнштэйна ѓ бою ѓпершыню прынялi ѓдзел "Пантэры" i масава "Тыгры". Новыя танкi збольшага апраѓдалi ѓскладзеныя на сябе спадзяваннi. Пры пiсьменным выкарыстаннi яны пераѓзыходзiлi савецкiя машыны ѓ сустрэчным баi.
  Наступiла вясновая бездараж i на ѓсходнiм фронце запанавала зацiшша. Разлютаваныя баi грымелi ѓ Тунiсе.
  Фюрэр спрабаваѓ любой цаной утрымаць плацдарм у Афрыцы. Для гэтага фашысты нават рашылiся на беспрэцэндзетны крок. Паставiлi Франку ультыматум: цi ён прапускае нямецкiя войскi да Гiбралтара, цi яго зрынаюць, як i ѓрад Вiшы. Генералiсiмус збаяѓся i даѓ згоду. Пры гэтым ён звярнуѓся да ѓрадаѓ Брытанii i ЗША са слёзнай просьбай: не аб'яѓляць Iспанii вайну, дык гэта адбылося не па яго волi!
  15 красавiка 1943 гады немцы прыступiлi да штурму Гiбралтара, кiнуѓшы туды i найноѓшыя "Тыгры" з "Пантэрамi". Крэпасць упала пад ударамi сотняѓ танкаѓ у два днi. Камандаваѓ штурмам адклiканы з усходняга фронту Паѓлюс. Па iронii лёсу немцы змаглi захапiць апошнiя кварталы, дамы Сталiнграда i Сталiнградскiх заводаѓ толькi да 1 красавiка 1943 года. Такiм чынам Паѓлюс часткова рэабiлiтаваѓ сябе i атрымаѓ званне фельдмаршала i мячы да дубовага лiсця рыцарскага крыжа ѓ прыдачу.
  Узяцце Гiбральтару заблакавала доступ ангельцам i амерыканцам з захаду ѓ Мiжземнае мора. I акрамя таго самi фашысты змаглi ѓварвацца па найкарацейшай адлегласцi ѓ Марока, адцягваючы частку сiл саюзнiкаѓ ад Тунiса.
  Нацiск на Тунiскi плацдарм аслабеѓ, i тут зноѓ перакiнулi Роммеля. Гiтлер прыняѓ рашэнне пакуль замарозiць ваенныя дзеяннi на Усходзе, i паспрабаваць узяць пад кантроль Мiжземнае мора.
  Савецкае камандаванне таксама стала прытрымлiвацца чакальнай тактыкi. Так Сталiн паступiѓ i ѓ рэальнай гiсторыi, так вырашыѓ дзейнiчаць i зараз. Хай капiталiсты цякуць самi дурылкi крывёй. Хай малоцяць адзiн аднаго, а мы падкапiм сiлы i стукнем, калi канчаткова выдыхнуцца.
  Немцы пакуль утрымлiвалi поѓнач Тунiса, а войскi пад камандаваннем новага фельдмаршала Паѓлюса наступалi на Касабланку. Амерыканцы сутыкнулiся з "Тыграмi" i "Пантэра". Аказалася што iх "Шэрман" супраць такiх танкаѓ, а таксама мадэрнiзаванага Т-4 слабы.
  А Чэрчыль пасля трох месяцаѓ ваганняѓ усё ж аб'явiѓ Iспанii Вайну. Аднак да гэтага часу немцы ѓжо захапiлi цалкам Марока i ѓварвалiся ѓ Алжыр. Таму для Франка гэта не стала шокам. Дваццаць пятага лiпеня германскiя войскi захопiлi сталiцу Алжыра i нанеслi поѓнае паражэнне ангельцам. Поспеху спрыяѓ контрудар з боку Роммеля, i раптоѓны разгром i высадка Кiсiрынгу на Мальце.
  Усходнi фронт быѓ стабiльны i спакойны. Сталiн, чые войскi панеслi ѓ папярэднiх баях вялiкiя страты, папаѓняѓ Чырвоную Армiю. Немцы таксама фармавалi новыя дывiзii i перакiдвалi iх, праз Гiбралтарскi пралiѓ з Мiжземнае мора.
  Актыѓнасць германскiх падлодак прывяла да таго, што танаж амерыканскага i ангельскага флота стаѓ скарачацца. I гэта таксама не спрыяла поспеху ѓ баях за найбуйнае паѓднёвае мора ѓ Еѓропе.
  Пагражальнае становiшча ѓ Мiжземным моры прывяло да таго, што 6 жнiѓня Чэрчыль вырашыѓся на высадку ѓ Францыi. Але аперацыя прайшла пры неспрыяльных умовах надвор'я i была дрэнна падрыхтавана.
  10 жнiѓня Роммель i Паѓлюс злучылiся, утварыѓшы на ѓсходзе Алжыра здаравенны кацёл. А 19 жнiѓня ѓжо Майнштэйн, падступны майстар пастак адсек войскi саюзнiкаѓ ад узбярэжжа.
  Поспеху фрыцаѓ спрыяла нерашучасць амерыканцаѓ, якiя лiчылi высадку ѓ Францыi ѓ 1943 годзе заѓчаснай, востры недахоп дэсантных сродкаѓ. Зацiшша на ѓсходнiм фронце. Акрамя таго выпуск авiяцыi ѓ 1943 году ѓ Нямеччыне больш, чым падвоiѓся, перавысiѓшы трыццаць дзве тысячы самалётаѓ за год - балазе немцы мелi больш працоѓнай сiлы i падкантрольна тэрыторыi, чым рэальнасцi. I новыя машыны Фоке-Вульф з моцнай браняй i ѓзбраеннем, а таксама 30-мiлiмеравымi гарматамi наносiлi занадта ѓжо вялiкую шкоду саюзнай авiяцыi.
  Катастрофа ѓ Алжыры i ѓ Францыi зрабiлi для саюзнiкаѓ сапраѓды чорным жнiвень 1943 года.
  Сталiна нават узрадавалi такiя поспехi. Але цярпенне Чэрчыля лопнула. На Усходзе нават паветраныя баi практычныя спынiлiся, i знiзiлася актыѓнасць партызан. Немцы фармавалi ѓсё новыя i новыя карпусы з былых савецкiх грамадзян i нават стваралi падабенства нейкi марыянетачных мясцовых урадаѓ. Так, што асобныя брыгады з мясцовых нацыяналiстаѓ з усходу, ужо бiлiся ѓ Афрыцы.
  Балгарскi цар Барыс таксама накiраваѓ тры лепшыя дывiзii ѓ Тунiс, разлiчваючы мабыць атрымаць сабе сякiя-такiя калонii на чорным кантыненце.
  У вераснi Роммель пачаѓ вялiкi наступ у Егiпце. Яму ѓдалося, выкарыстоѓваючы колькасную i якасную перавагу сiл ужо праз тыдзень пасля сiгналу да атакi захапiць Трыпалi.
  Англiчане i амерыканцы цярпелi ѓ Лiвii паражэнне за паразай. У гэтых умовах Чэрчыль абвясцiѓ аб прыпыненнi паставак у бальшавiцкi СССР якой-небудзь дапамогi i запатрабаваѓ неадкладнай актывiзацыi баявых дзеянняѓ. Сталiн зрабiѓ выгляд, што iгнаруе ѓльтыматумы. Хоць, вядома, падрыхтоѓка да наступальных дзеянняѓ i вялася. Але Коба хiтрыѓ i нават спрабаваѓ прамацаць глебу для сепаратнага свету. Адна да канца верасня немцы захапiлi Лiвiю цэлiкаѓ, у тым лiку i Талбук, i нават прарвалiся ѓ Егiпет да Александрыi.
  Паѓлюсу ѓдалося абысцi, самы галоѓны англiйскi ѓмацаваны пункт, i выйсцi паѓднёвей на Нiл. Фактычна гэта абазначала катастрофу для Брытанii ѓ Егiпце. Далей немцы маглi выйсцi да Суэцкага канала i iсцi на Iрак, а там i да Баку недалёка.
  Прамаруджванне станавiлася небяспечным, i Сталiн аддаѓ загад аднавiць наступаць на Ржэѓ, а гэтак жа адбiць Сталiнград, i адначасова цiснуць ворага на Паѓночным Каѓказе.
  Гэта значыць, у кастрычнiку баявыя дзеяннi аднавiлiся адразу ж на трох напрамках. А ѓ Лiстападзе яшчэ i на Ленiнградскiм.
  Аднак прарваць добра якi акапаѓся i мелага магутныя цяжкiя танкi "Пантэра" i "Тыгр" супернiка было няпроста. Савецкiя войскi сутыкнулiся з глыбокай пазiцыйнай абаронай. А ѓ абароне новыя нямецкiя танкi i САУ дзейнiчалi добра.
  Так што iстотных пасоѓванняѓ у кастрычнiку i лiстападзе не было. Хiба наступленне немцаѓ удало прыпынiць на Суэцкiм канале. I тое толькi часова... Зрэшты, Паѓлюс i Роммель павярнулi свае войскi на Судан. I сталi захоплiваць Афрыку.
  Вермахт пакуль яшчэ не гатовы наступаць зiмой.
  Акрамя таго фрыцы вялiкiя надзеi звязвалi з "Пантэрай"-2 як больш дасканалай машынай i "Тыграм"-2 i "Львом".
  Зiма прайшла ѓ спробах Чырвонай армii прарваць абарону фрыцаѓ. Але нiдзе не ѓдавалася дабiцца буйных поспехаѓ. Калi нават i адбываѓся прарыѓ, то вораг аднаѓляѓ становiшча контрударам.
  А абстаноѓка ѓсё абвастралася. У Брытанii на фоне ваенных паражэнняѓ узнiк палiтычны крызiс. Кабiнету мiнiстраѓ Чэрчыля быѓ вынесены вотум недаверу. А да як жа iнакш, калi паразумнелы Паѓлюс, выбiѓ Англiю з Судана i Эфiопii.
  Новы ѓрад, прапанаваѓ Германii сепаратны свет. Улiчваючы больш страты ЗША ад нямецкага падводнага флота, не пярэчыѓ i Рузвельт. Тым больш яго становiшча ѓ Амерыцы пахiснулася. Ды i японцам удалося атрымаць пару-тройку невялiкiх перамог, замарудзiѓшы амерыканскае прасоѓванне. Так, што пункт гледжання - наша хата з боку ѓзяла верх.
  Гiтлер зрэшты, высунуѓ спачатку празмерныя ѓмовы. Затым кампрамiсам стала французскiя Зямлi i Егiпет, а таксама раней належыць Iталii вяртаецца. Судан таксама адыходзiць ва ѓладаннi Трэцяга Рэйха, але затое Суэцкi канал эксплуатуецца сумесна.
  Такiм чынам, развязаѓшы сабе рукi на Захадзе, фюрар кiнуѓ усе сiлы на Усход. Наступ фашысты пачалi ѓ траѓнi на Маскву. Нафты дзякуючы французскiм i англiйскiм калонiям, i Лiвii ѓжо хапала, а Гiтлер хацеѓ перамагчы як мага хутчэй.
  Плюс яшчэ другi фронт адкрыла i Турцыя.
  Аднак ужо Чырвоная армiя праявiла ѓ бiтвах за савецкую сталiцу неверагодную стойкасць i гераiзм. У сярэднiм тэмп нямецкага прасоѓвання не перавышаѓ аднаго кiламетра за дзень. Да канца жнiѓня гiтлераѓцы змаглi прасунуцца максiмум на сто кiламетраѓ шырынёй прарыву крыху больш за трыста.
  Яны наблiзiлiся да Масквы, але ѓперлiся ѓ Мажайскую лiнii абароны. Гэта былi сцiплыя вынiкi. Акрамя таго савецкiя войскi ѓвесь час контратакавалi супернiка. У бiтвах бралi ѓдзел новыя савецкiя танкi Т-34-85 i IС-2. Нельга сказаць, каб немцы поѓнасцю страцiлi свае перавагi, але i Чырвоная армiя не стаяла на месцы, як i навука!
  З'явiлiся новыя савецкiя знiшчальнiкi ЯК-3 i ЛА-7 здольныя канкураваць з нямецкай шрубавай авiяцыяй. Праѓда, у ворага ѓзамен вельмi моцныя рэактыѓныя козыры. МЕ-262 i НЕ-162 не мелi сабе аналагаѓ у свеце. Гiтлер таксама прыняѓ рашэнне забаранiць вытворчасць i распрацоѓку танкаѓ лягчэй за пяцьдзесят тон. У вынiку на Т-4 i "Пантэры" быѓ пастаѓлены крыж. "Пантэра"-2 атрымалася вагой 50,2 тоны i магутнай гарматай пры рухавiку 900 конскiх сiл. "Каралеѓскi тыгр" i "Леѓ" i зусiм вымахалi монстрам пад 70 тон. Савецкiя ж машыны па вазе не перавышалi паводле партыйнай пастановы 47 тон.
  Не здолеѓшы ѓзяць Маскву, фашысты асноѓную ѓвагу пераключылi на Ленiнград. Надта iм гэты горад даставаѓ. У вераснi пачалiся масiраваныя артабстрэлы. У iх бралi ѓдзел i прылады калiбра ѓ 1000-мiлiмераѓ i крылатыя робаты-снарады.
  Гiтлер загадаѓ узяць Ленiнград любой цаной.
  Гораду ѓдалося адбiць у вераснi кастрычнiку тры штурмы. Аднак немцы змаглi рушыць наперад ад дзесяцi да дваццацi кiламетраѓ, а таксама захопiць Пецяргофскi плацдарм. Месцамi iх часткi ѓвайшлi ѓ горад, пагоршыѓшы аператыѓнае становiшча групоѓкi. У лiстападзе 1944 года пасля перамогi на парламенцкiх выбарах фашыстаѓ Швецыя таксама ѓступiла ѓ вайну супраць СССР.
  У ёй актыѓна рэкламавалi лозунг: рэванш за паразы ад Пятра Першага i Аляксандра. Новы шведскiя дывiзii прыбылi на фронт i сумесна з фiнамi пачалi наступленне на горад з поѓначы. А гiтлераѓцы аднавiлi напады выкарыстоѓваючы ѓ тым лiку "Штурмтыгр" i яшчэ больш магутны " Штурмаѓс ", а таксама танк Е-100 першы ѓ свеце серыйны монстар якi перавышае вагу ѓ сто тон.
  Нягледзячы на масавую гераiчнасць i стойкасць савецкiх салдат i апалчэнцаѓ, а таксама адчайнае адцягваючае контрнаступленне на Ноѓгарад, выратаваць горад не ѓдалося. Тым не менш, апошнi квартал упаѓ толькi 27 студзеня 1945 гады, паказаѓшы прыклад бязмежнай устойлiвасцi. А сам горад пратрымаѓся ѓ блока цэлых: 1270 дзён! Мусiць, рэкордная па працягласцi блакада горада ѓ сучасных войнах.
  Хоць немцы i iх саюзнiкi панеслi вялiзныя страты, але ѓсё ж мэта часткова была дасягнута. Другi па велiчынi i значнасцi савецкi горад упала, i апынулiся развязаныя рукi ѓ наймагутнай групоѓкi супернiка.
  Узiмку баi насiлi разлютаваны характар. Немцы выкарыстоѓвалi на ѓсю моц серыйную, рэактыѓную авiяцыю. Супраць iх у СССР не было парытэтнай сiлы. Гэта перашкаджала дабiцца перавагi ѓ паветры. Наадварот вораг там дамiнавала. Дакладна таксама як пакуль нямецкiя танкi захоѓвалi свае перавагi. I нават павялiчылi iх са з'яѓленнем серыi "Е".
  У параѓнаннi з "Тыграмi" i "Пантэрам" танкi серыi "Е" мелi больш шчыльную кампаноѓку, нiзкi сiлуэт, i з прычыны гэтага значна таѓсцейшую пад нахiлам браню.
  Адказ савецкай навукi пакуль быѓ толькi IС-3, мацнейшай абаронай iлба вежы. Т-54 яшчэ толькi распрацоѓваѓся, а Т-44 атрымаѓся не паѓней удалым.
  Гiтлер зрэшты, у траѓнi 1945 гады памяняѓ планы. I абмежаваѓшыся асобнымi выпадамi, асноѓны наступ правёѓ на Каѓказе. Там весцi баi было зручней. Так пасля ѓзяцця Сталiнграда забеспячэнне савецкай групоѓкi аказалася цяжка. Акрамя таго ѓ лютым савецкiя войскi нанеслi асманам у Закаѓказзе моцнае паражэнне, прымусiѓшы турак уцячы ад Ерэвана, i вызвалiѓшы Карскую вобласць.
  Немцы прарвалi абарону i прайшоѓшы ѓздоѓж Волгi выйшлi да Каспiйскага мора. Грозны ѓпаѓ 15 чэрвеня, пасля ѓпартых баёѓ, Сухумi 23 чэрвеня, Зугдзiдзi ѓ 29 таго ж месяца. Тбiлiсi быѓ узяты ѓ канцы лiпеня разам з Кутаiсi. У жнiѓнi канчаткова захапiлi фашысцкiя сцярвятнiкi Дагестан, а таксама Поцi i выйшлi з поѓначы да Арменii. У вераснi яны злучылiся з туркамi, i пачаѓся штурм Баку. Ключавы горад пратрымаѓся да 6 лiстапада 1945 года. Асобныя баi ѓ гарах, асаблiва ѓ Ерэване цягнулiся да канца снежня.
  Разлютаваныя бiтвы iшлi i ѓ цэнце. Немца змаглi ѓшчыльную падысцi да Тулы i нават узяць Калiнiн, але далей аказалiся спыненыя. Тым не менш, лiнiя фронту наблiзiлiся, i ѓжо засталося месцам не больш за восемдзесят кiламетраѓ ад сталiцы.
  1946 пачаѓся з гарачай зiмы. Савецкае камандаванне, жадаючы апярэдзiць нямецкi наступ, адчайна кiдалася на ворага.
  Нажаль, у паветры перавага супернiка толькi ѓзрастала. Рэактыѓная авiяцыя Люфтвафэ, нажаль усё ѓдасканальвалася. З'явiлiся новыя мадыфiкацыi МЕ-262, у тым лiку i звышхуткасная. Таксама моцны рэактыѓны знiшчальнiк ТА-183, больш дасканалы са стрэлападобнасцю крыламi НЕ-262, i сапраѓдны шэдэѓр самалётабудавання МЕ-1010 з крыламi кiраванай стрэлападобнасцi.
  А ѓ СССР асноѓным знiшчальнiкам заставаѓся ЯК-9. Некалi новая, але зараз ужо вiдавочна маральна састарэлая машына.
  А бо ѓ Люфтвафэ ёсць яшчэ i Ю-287, i выявiѓся рэактыѓны бамбавiк Ю-387, ТАЯ-400, ТАЯ-500. I штурмавiкi рэактыѓныя. I НЕ-377 рэактыѓны i НЕ-477, таксама рэактыѓны i шматмэтавы.
  I серыя Е-70 з танкам вагай як "Каралеѓскi тыгр", але са значна мацнейшай абаронай.
  А сапраѓдным шэдэѓрам стаѓ паказаны ѓ метале да дня нараджэння фюрара 20 красавiка 1946 гады пiрамiдальны танк. Яму Гiтлер асабiста прысвоiѓ iмя "Iмператарскi леѓ".
  Машына была формы падоѓжанай пляскатай пiрамiды, з маленькiмi каткамi, якiя зачыняюць усё дно танка. Такiм чынам, у яго не было паддона, што значна падвышала праходнасць. Акрамя таго танк не меѓ даху, а i яго браня з усё ракурсаѓ мела высокi кут рацыянальнага нахiлу. Пры вазе ѓ 99 тон, машына была ѓзброена 128-мiлiметровай зенiтнай гарматай доѓгай ствала ѓ 100 ЭЛ, меѓ рухавiк у 1800 - конскiх сiл, i лабавую браней у 300 мiлiметраѓ. Прычым плiты пад вялiкiмi кутамi рацыянальнага нахiлу, у першай лабавой палове i 250 - мiлiметраѓ у другой нахiльнай палове. Такiм чынам, гэта атрымаѓся самым магутны танк у свеце, непрабiѓны з усiх кропак стральбы i пры нападзе бомбамi зверху.
  Фюрар неадкладна загадаѓ, як мага хутчэй запусцiць яго ѓ серыю i ѓ той жа час стварыць яшчэ штурмавую мадыфiкацыю з гаѓбiцай i бамбаметам.
  Так што фашысты затарылiся iх трэба было разбiць. Але, нажаль, вельмi ѓжо ѓпарты i тэхнiчна моцны вораг трапiѓся. I ѓ канцы траѓня па традыцыi, калi падсыхаюць дарогi, пачаѓся наступ.
  Фрыцы спрабавалi абысцi Маскву i Тулу. Баi кiпелi нябачаныя па напружаннi i размаху. Але савецкiя войскi былi вартыя называцца непераможнымi. За тры месяцы бесперапынных бiтваѓ гiтлераѓцы змаглi толькi акружыць Тулу i выйсцi да Кашыны i падысцi да Масквы з поѓначы, часткова перарэзаѓшы камунiкацыi. Баi iшлi ѓжо на вулiцах самога горада.
  Сталiн пакiнуѓ сталiцу i эвакуiраваѓся ѓ Куйбышаѓ. Але гiтлераѓцы пачалi ѓ лiпенi наступленнi на Саратаѓ. Гэты горад упаѓ 8 жнiѓня. Паколькi Куйбышаѓ апынуѓся зараз у небяспечнай блiзкасцi ад фронту, той Вярхоѓны галоѓнакамандуючы перанёс сваю стаѓку ѓ Свярдлоѓск. Баi ѓ Маскве працягвалiся i ѓ вераснi. 18 чысла ѓпала Кашыра. У пачатку кастрычнiка сталiца СССР аказалася амаль акружаная, а 29 пасля ѓпартых баёѓ упаѓ i Куйбышаѓ. Акрамя таго немцы захапiлi Гур'еѓ i Уральск.
  Лiстапад iшоѓ у страшных баях. 7 Лiстапада фрыцы прарвалiся да Крамля, але адчайнай контратакай апынулiся адкiнутыя. I падчас гэтага бою загiнуѓ выконваючых абавязкi кашталяна Масквы маршал Ракасоѓскi!
  А знакамiты савецкi лётчык Кажадуб збiѓ соты нямецкi самалёт, стаѓшы першым савецкiм чалавекам - удастоеным звання чатыры разы героя СССР. I таксама на 7 лiстапада 1946 гады.
  4 снежня кольца блакады вакол Масквы канчаткова замкнулася. Але сталiца i рэшткi яе гераiчнага гарнiзона змагалiся да Праваслаѓнага Раства 7 студзеня 1947 года.
  Штурмам сталiцы кiраваѓ Майнштэйн. За гэта яго ѓзнагародзiлi другiм пасля Германа Герынга ордэнам Вялiкага Крыжа Жалезнага крыжа.
  Але вайна яшчэ не скончана. Сталiн са Свярдлоѓска абяцаѓ працягнуць барацьбу. Немцы таксама ладна выматалiся. На поѓднi iх войскi падышлi да Пензы i ђльянаѓска i спынiлiся. У сакавiку савецкiя рабiлi контратакi. Але ѓ красавiку ѓсё ж вымушаны былi пакiнуць Разань. А ѓ траѓнi гiтлераѓцы акружылi горад Горкi, а поѓдня прарвалiся да Казанi. У чэрвенi фрыцы захапiлi, i Арэнбург i падышлi да Уфе. Супрацiѓленнi Чырвонай армii аслабла, баявы дух упаѓ i пайшлi масавыя дэзерцiрствы. Яны зрэшты, былi заѓсёды, але пасля падзення сталiцы ѓзмацнiлiся шматкроць. Ужо нi ѓ кога не засталося жадання памiраць за Сталiна. Але затое людзi ваявалi супраць фашызму за сваю Радзiму.
  Аѓтарытэт савецкай улады таксама ѓпаѓ. У лiпенi немцы ѓварвалiся ѓ Свярдлоѓск. Сталiн i яго свiта падалiся ѓ Новасiбiрск. На ђрале кiпелi баi да жнiѓня... Немцам замiнала расцягнутасць камунiкацый i актыѓныя дзеяннi партызан. Але далейшая вайна ѓжо страцiла сэнс.
  Зрэшты, Сталiн яшчэ на нешта спадзяваѓся. Немцы ѓ вераснi ѓварвалiся ѓ Табольск. Але аказалiся затрыманыя пралiѓнымi восеньскiмi дажджамi. Блiзкасць зiмы прыпынiла наступленне ѓ Сiбiры, але затое фашыстам удалося захапiць усю Сярэднюю Азiю. Зiмой яны не рызыкнулi iсцi на Новасiбiрск. Але i Сталiну не захварэла, i ён перасялiѓся ѓ цяплейшы Уладзiвасток.
  Наступiѓ 1948 гады. На ѓзбраеннi ѓ фашыстаѓ ужо былi дыскалёты. Акрамя таго з'явiлiся больш кампактныя танкi на турбарэактыѓных рухавiках. Фактычна iм пасля таго як пацяплее, засталося рухацца пераможным маршам i займаць гарады.
  Але Берыя прытруцiѓ ужо i так цяжка хворага Сталiна i, прапанаваѓ Трэцяму Рэйху капiтуляцыю, пры ѓмове захавання савецкай улады ѓ Сiбiры.
  Гiтлер, якi сам страшэнна стамiѓся ад вайны, амаль пагадзiѓся, але для пачатку ѓсёткi ѓ траѓнi 1948 гады захапiѓ Новасiбiрск. А капiтуляцыю падпiсалi 22 чэрвеня 1948 гады ѓ сiмвалiчную дату - роѓна сем гадоѓ з моманту нападу на СССР. Так i скончылася Другая сусветная вайна. ЗША яшчэ ѓ 1945 годзе разграмiлi Японiю i правялi выпрабаваннi атамнай бомбы. Так што за акiян фюрару совацца няма чаго.
  Берыя зрэшты, кiраваѓ нядоѓга. Самы славуты савецкi ас, маршал авiяцыi сямiразовы герой СССР Кажадуб змагу ажыццявiць ваенны пераварот i зрынуць непапулярнага старшыню ДКА. Берыю i шэраг яго хаѓруснiкаѓ расстралялi. У самiм Трэцiм Рэйху ѓ сакавiку 1953 гады патрыёты прыкончылi Гiтлера. А Герынг памёр ад злоѓжывання наркотыкамi крыху раней, Гiмлер жа быѓ расстраляны з-за падазрэнняѓ у змове.
  Разгарнулася, жорсткая барацьба памiж СС на чале з Шэленбергам, i ѓзброенымi сiламi з генералiсiмусам Майнштэйнам. Гэта ѓсё вылiлася ѓ грамадзянскую вайну. У вынiку, Трэцi Рэйх распаѓся. А зрэзаны СССР стаѓ пакрысе аднаѓляць свой уплыѓ. Гiсторыя зноѓ прайшла па спiралi. Фантастычнае ѓзвышэнне Нямеччыны, набраклай круцейшы, чым iмперыя Чынгiсхана, затым смерць галоѓнага лiдэра - хаос i згасанне.
  I паступовае збiранне княстваѓ, толькi сталiцай стаѓ горад Байкальск. СССР, падзелены на мноства губерняѓ з марыянеткавым пастаѓленымi немцамi правiнцыямi, аб'ядноѓваѓся зноѓ. Самай буйной перамогай стала, далучыце Масквы, якая скiнула нацысцкае ярмо. Праѓда ђкраiна, Беларусь i Прыбалтыка, а таксама Грузiя, Арменiя, Азербайджан захавалi свой суверэнiтэт. Пасля распаду Трэцяга Рэйха, сусветным гегемонам стала ЗША. У Кiтаi ж таксама ѓсталявалася праамерыканскi ѓрад.
  Але паступова паднябесная iмпэрыя станавiлася ѓсё больш i больш самастойнай. У СССР пасля фактычнай дыктатуры Кажадуба, усталявалася па сутнасцi прэзiдэнцкая, але з абмежаваннем на два тэрмiны ва ѓладзе канстытуцыя. Выбары праходзiлi на альтэрнатыѓнай аснове, а пасада прэзiдэнта называлася па-iншаму: народны старшыня.
  Краiна мела змешаную i бурна якая развiваецца эканомiку.
  Але вось як змянiлася гiсторыя ад адной сашчэпкi. Другую сусветную вайну прайгралi, хоць ваявалi i доблесна. I вынiк аказаѓся сумным. Прычым i Нямеччына змагла толькi на час атрымаць велiч.
  Ды i ЗША паступова гублялi ѓплыѓ, мiр станавiѓся шматпалярным, а значыць i бардака ѓ iм усё больш i больш. А парадку наадварот менш. I прыкладна як у сапраѓдным дваццаць першым стагоддзi.
  Ну, чаму чалавецтва так i цягне да раздробненасцi i хаосу?
  
  
  ТРОЦКI РАЗАМ СТАЛIНА
  Паход Тухачэѓскага на Варшаву, аказаѓся няѓдалым у першую чаргу па вiне Сталiна - якi замест таго каб прыкрыць паѓднёвы фланг Чырвоных войскаѓ надыходзячы на Варшаву. павярнуѓ Першую Конную армiю на Галiцыю. Прычым, нягледзячы на буйныя сiлы, што знаходзiлiся пад кiраѓнiцтвам Iосiфа, ён прымудрыѓся пацярпець паражэнне ад палякаѓ. Прайграла Чырвоная Армiя i бiтву пад Варшавай. Палякi перайшлi ѓ контрнаступленне, занялi тэрыторыю ѓключна i Слуцк i нават, на некалькi дзён занялi Мiнск.
  Зрэшты, Захад тады не вырашыѓся фiнансаваць далейшую крывавую лаянку з бальшавiкамi. Варшава заключыла мiр, а грамадзянская вайна хутка завяршылася.
  Але вось ёсць i альтэрнатыѓная плынь гiсторыi i адным са шматлiкiх паралельных светабудов. Там Ленiн загадаѓ адхiлiць не надта адоранага ѓ ратнай справе i капрызнага Сталiна ад камандавання паѓднёвым флангам, а ѓстанавiѓ адзiнапачатак Тухачэѓскага, пры захаваннi над Першай коннай Будзёнага.
  У гэтым выпадку, спроба кантрудара з боку паѓднёвей Варшавы не прайшла, i натхнёнае Чырвонае войска ѓ жорсткай бiтве атрымала перамогу. Сталiца Польшчы ѓпала. Трохi прастаяѓшы ѓ ёй, i павучыѓшы дадатковыя падмацаваннi, Тухачэѓскi рушыѓ на Львоѓ i Кракаѓ.
  Некаторы час баi яшчэ iшлi супраць Урангеля, i з далейшым наступам на Крым. Потым Чырвоная армiя на поѓначы заняла Прыбалтыку, а на поѓднi вызвалiла Азербайджан, Арменiю, Грузiю. Наступiла часовае зацiшша. Савецкая Расiя мела патрэбу ѓ адпачынку i часовай перадышцы, чым i стаѓ НЭП. Але Троцкi ѓсё яшчэ настойваѓ на вяртаннi ѓсiх земляѓ царскай Расii. У вынiку лета 1921 года Чырвоная Армiя заняла i Фiнляндыю, пры папушчальнiцтве Захаду.
  У 1922 годзе было адваявана i Прымор'е, потым паѓночны Сахалiн. Троцкi, чый аѓтарытэт як Старшынi Ваеннай Рэвалюцыйнай Рады значна ѓмацаваѓся, здолеѓ заняць месца Ленiна i пацяснiць адсунутага на другiя ролi Сталiна.
  Як нi дзiѓна, але па меры ѓмацавання асабiстай улады, у эканомiцы ѓсё ѓ большай ступенi ѓзмацнялiся элементы капiталiзму.
  Сам Троцкi стаѓ леваком шмат у чым з-за жадання стаць свяцейшым за Папу Рымскага цi радыкальнейшы за Сталiна. Аднак атрымаѓшы ѓладу, надзвычай таленавiты габрэй падоѓжыѓ узважаную знешнюю палiтыку. Не адмаѓляючыся ад камунiстычных iдэяѓ, ён у той жа час стараѓся прывiць i рынкавыя элемэнты i забясьпечыць добрыя адносiны з iншымi капiталiстычнымi краiнамi сьвету.
  Прыход Гiтлера да ѓлады ѓ Нямеччыне не зрабiѓ фундаментальных змен у сусветнай палiтыцы. Фюрэру хутка паказалi на месца - забаранiѓшы якiя-небудзь адмены Версальскiх абмежаванняѓ або аднаѓленне ѓсеагульнай вайсковай павiннасцi i ваеннай моцы. Дакладна таксама як нацыстам забаранiлi ѓводзiць антысемiцкiя законы i шмат iншага.
  Адзiнае, што пры Гiтлеры эканомiка Нямеччыны выйшла з крызiсу, але фашызм так i не прыняѓ радыкальных формаѓ, застаѓшыся ѓмераным нацыяналiзмам з некаторымi аѓтарытарнымi рысамi ѓсеагульнымi моладзевымi арганiзацыямi тыпу Гiтлер-югент.
  СССР пад кiраѓнiцтвам Льва Троцкага стаѓ у эканамiчных адносiнах багатай дзяржавай i з развiтай цяжкай iндустрыяй.
  Эканомiка СССР была больш рынкавай, чым сталiнская, але змяшчала ѓ сабе i элементы планавання ѓ выглядзе пяцiгодак. Нараджальнасць высокая, тым больш, што Троцкi таксама забаранiѓ аборты - маѓляѓ у Расii i так шмат пустуючых земляѓ i няма чаго iм ззяць як дзiркi.
  Паколькi, колькасць Германскай армii заставалася абмежаванай 100 тысячамi, а Польшча ѓжо ператварылася ѓ савецкую, сацыялiстычную рэспублiку, то ваяваць асаблiва б няма з кiм. Малдавiю вярнулi ѓ склад Расii яшчэ ѓ 1921 годзе - збiраючы царскiя землi назад.
  Сам Троцкi крыху падтрымлiваѓ сусветны iнтэрнацыянал, але мэту сусветнай рэвалюцыi сталi замоѓчваць. Збольшага, як i пры Сталiне.
  Але вайна ѓсё ж прыйшла з Усходу. Японiя пачала ваенныя дзеянне супраць Манголii. Краiна ђзыходнага Сонца, нараѓне i Iталiяй сталi галоѓнымi сусветнымi захопнiкамi. Праѓда Мусалiнi быѓ змушаны абмежаваць амбiцыi захопам Эфiопii - адзiнай краiны ѓ Афрыцы, якая не з'яѓлялася чыйсьцi калонiяй. Японiя, таксама пакуль не адважваючыся ваяваць у адзiночку з Брытанiяй i тым больш ЗША, лезла ѓ Кiтай. I залазiць тут усё больш i больш.
  Кiтайцаѓ шмат i яны, нягледзячы на ѓсю сваю раздробленасць, сур'ёзны супернiк. А тут яшчэ самураi ѓлезлi ѓ Манголiю... Тамака разгарнулiся з вясны 1941 гады сур'ёзныя баi.
  Троцкi вырашыѓ, што СССР ужо дастаткова моцны, каб весцi поѓнамаштабную вайну з самураямi. Акрамя таго савецкi дыктатар хацеѓ узяць рэванш за паражэнне 1904-1905 года. На сушы Чырвоная Армiя вiдавочна мацнейшая за японскую, асаблiва ѓ танках. Але вось на моры, Цiхаакiянскi флот, яшчэ не дасягнуѓ парытэту. Але Леѓ Давыдавiч не мог аддаць Манголiю.
  Чырвоная армiя спачатку спынiла прасоѓванне самураяѓ. 20 жнiѓня 1941 гады на Халхiн-Гол, мiнула наступ, якое завяршылася перамогай Чырвонай Армii. Пасля чаго Троцкi запатрабаваѓ ад Японii аддаць назад Паѓднёвы Сахалiн i Курылы.
  Натуральна рушыла ѓслед адмову, i пачалася маштабная вайна. Толькi ѓ адрозненне ад Вялiкай Айчыннай, яна вялася на чужой тэрыторыi. Хаця нельга сказаць, што малой крывёй.
  Баi вялiся поѓнамаштабныя, i японцы супрацiѓлялiся жорстка, у палон не здавалiся. Але амаль усе аперацыi савецкiх войскаѓ былi паспяховыя. Абарона пасля магутнай артпадрыхтоѓкi прарывалася, а танкi ѓ тым лiку найноѓшыя магутныя Т-34, ЛТ( цяжкiя Леѓ Троцкi!), пераадольвалi жорсткую канаву з трупаѓ i металу.
  Спачатку воiны Краiны Узыходзячага Сонца аказалiся выбiтыя з Манчжурыi. Было праведзена некалькi паслядоѓных аперацый, якiя занялi дзевяць месяцаѓ з Лiстапада 1941 гады, па Жнiвень 1942. Савецкiя войскi ѓступiлi ѓ Паѓночную Карэю... На Сахалiне таксама iшлi баi. Японцы нават спрабавалi наступаць - прасунулiся на трыццаць кiламетраѓ, але былi спыненыя i захлынулiся крывёй.
  У Вераснi 1942 года быѓ штурм Порт-Артура. Японцы, выкарыстоѓваючы падтрымку з мора, спрабавалi ѓтрымаць абарону. Савецкiя войскi прарвалi фронт, але супернiк здолеѓ прыпынiць пасоѓванне, скiнуѓшы дэсант.
  Але самураi не змаглi надоѓга зацягнуць супрацiѓ. Савецкая авiяцыя брала ѓверх, i бамбiла караблi. Акрамя таго японцы занадта грэблiва ставяцца да свайго жыцця нават не бралi парашутаѓ у бой. З-за чаго пасля гiбелi асноѓных паветраных элiт, супрацiѓленне самураяѓ у небе прыкметна аслабела. I савецкая авiяцыя стала куды больш упэѓнена перамагаць.
  Акрамя таго новыя распрацоѓкi савецкiх канструктараѓ паступова зводзiлi на нiшто, перавага японскiх знiшчальнiкаѓ у манеѓранасцi. У снежнi 1942 гады, пасля чарговага разлютаванага штурму Порт-Артур быѓ узяты, у гэтым жа месяцы загiнуѓ i Сеул.
  Наступны месяц 1943 года пачаѓ са студзеньскага наступу ѓ Паѓднёвай Карэi i ѓзяцце порта Пусан.
  Японiя прайгравала сухапутныя бiтвы i несла ѓсё большыя i большыя страты ѓ нябёсах i на моры. У лютым 1943 года, быѓ узяць савецкiмi войскамi Пекiн. А ѓ сакавiку пасля разлютаваных баёѓ вызвалены Паѓднёвы Сахалiн. Красавiк i май адзначылiся новымi перамогамi савецкай зброi на моры... Асаблiва эфектыѓна дзейнiчаѓ узрослы падводны флот, авiяцыя i караблi, якiя надышлi з Балтыкi.
  У чэрвенi 1943 гады савецкiя войскi выбiла японцаѓ i з Шанхая. Тым самым утварыѓшы сваю ѓласную зону акупацыi.
  У лiпенi, жнiѓнi дэсантнiкi i маракi вызвалiлi ад супернiка i Курыльскую граду. Японiя апынулася ѓ выключна цяжкiм становiшчы. Савецкая авiяцыя нарошчвала сваю ѓдарную моц, i бамбаваѓ усё мацней i мацней, а марскi флот Краiны ђзыходнага Сонца раставаѓ. У кастрычнiку 1943 года Троцкi прыняѓ рашэнне: атакаваць Акiнава - генеральную рэпетыцыю перад бiтвай за саму Японскую Метраполiю. Баi праходзiлi разлютаваныя, i самураi масава ѓжылi зброю: лётчыкаѓ-камiкадзэ.
  Два месяцы i тыдзень працягвалася эпiчная бiтва, якая завяршылася, нарэшце, падзеннем Акiнавы. А ѓ студзенi 1944 гады быѓ вызвалены i Тайвань.
  Японiя зараз была на гране, поѓнай ваеннай катастрофы. Хiрахiта мог разлiчваць, толькi на ѓступленне ѓ вайну на сваiм баку ЗША i Брытанii, фашысцкая Германiя на той момант у ваенным плане яшчэ занадта слабая, а Мусалiнi так проста Троцкага ѓ Цiхiм акiяне не дастаць.
  Але ЗША i Брытанiя рабiлi намёкi, але ѓступаць у вайну не спяшалiся. Тым больш у Iндыi ѓспыхнула масавае антыбрытанскае паѓстанне. Умеранага Гандзi адцiснулi больш радыкальныя нацыяналiсты i левыя. У вынiку там пачалася сапраѓдная вайна. Якi замянiѓ Чэмберлена Чэрчыль выявiѓ упартасць i iмкнуѓся любой цаной утрымаць Пакiстан i Iндыю пад сваiм кантролем. Што прывяло да зацяжной i жорсткай вайны, якая скавала брытанскiя сiлы.
  Амерыканцы i зусiм у знешняй палiтыцы дзейнiчалi пасiѓна: мая хата з краю!
  У сакавiку 1944 г. савецкiя войскi, нягледзячы на тое, што яшчэ не надта спрыяла надвор'е, ажыццявiлi высадку ѓ Хакайда. Тры тыднi доѓжылi баi i завяршылi паразай японцаѓ. Гэты поспех пахiснуѓ упэѓненасць iмператара ѓ непрыступнасцi метраполii.
  Баi на сушы i на моры працягвалiся да 11 траѓня 1944 гады, калi, нарэшце знясiленая Японiя капiтулявала.
  Баявыя дзеянне з удзелам савецкiх войскаѓ доѓжылiся з 10 красавiка 1941 года па 11 мая 1944 i занялi тры гады i крыху больш за месяц. Страты савецкага войска забiтымi i памерлымi ад ран склалi 960 тысяч салдат i афiцэраѓ. Яшчэ загiнула, крыху больш за шэсцьдзесят тысяч мiрных савецкiх грамадзян. Ад бамбардзiровак артабстрэлаѓ, баёѓ на Сахалiне i на мяжы ѓ Прымор'е. I каля трох мiльёнаѓ чалавек атрымалi раненнi, з iх 400 тысяч сталi iнвалiдамi.
  У цэлым СССР атрымаѓ буйную перамогу i здолеѓ паставiць у Кiтаi i Карэi прасавецкiя рэжымы i заняѓ сваiмi войскамi ѓсе валадарствы краiны ђзыходнага Сонца.
  Аѓтарытэт Таварыша Троцкага яшчэ больш умацаваѓся i ѓнутры краiны, i на мiжнароднай арэне.
  У 1946 году ѓ СССР мiнуѓ першы запуск штучнага спадарожнiка. А ѓ 1950 годзе адправiлi вакол Зямнога шара i першага савецкага касманаѓта. У Румынii кароль Мiхей пайшоѓ на заключэнне ваеннага i эканамiчнага саюза з СССР. Неѓзабаве змянiлася ѓлада i ѓ Венгрыi. А ѓ Чэхаславаччыне ѓжо даѓно кiравалi, няхай i не зусiм камунiсты, але левыя прасавецкiя сiлы.
  У 1951 г. памiж Турцыяй i СССР адбылася вайна. Да гэтага моманту нi ѓ ЗША, нi ѓ Брытанii яшчэ не было атамнай бомбы, а пачынаць сапраѓдную бойню з такiм магутным супернiкам як СССР i яго саюзнiкi, было самагубствам для Захаду.
  Савецкае войска менш, чым за месяц разграмiла Турцыю. Бачачы, што рэакцыя Захаду вельмi млявая... Брытанiя доѓга ваявала з iндусамi, але ѓ вынiку страцiла сотнi тысяч салдат страцiла кантроль над сваёй самай вялiкай калонiяй. У ЗША эканамiчны крызiс i бунтуюць негры.
  Троцкi прымае рашэнне: i на працягу двух месяцаѓ Чырвоная армiя бярэ пад кантроль увесь Блiзкi Усход i Iран, а ѓ Егiпце прыходзiць да ѓлады прасавецкi ѓрад. Англiчане i Французы атрымлiваюць па зубах. А Гiтлер становiцца на бок СССР i за гэта атрымлiвае магчымасць Аншлюса Аѓстрыi.
  У Францыi прыходзiць да ѓлады Дэ Голь. Ён вельмi незадаволены савецкай экспансiяй i гаворыць аб крыжовым паходзе на Усход, супраць бальшавiзму. Троцкi наадварот марыць аб экспансii ѓ Еѓропу, абстаноѓка напальваецца.
  Адольф Гiтлер карыстаючыся тым, што зараз СССР у саюзе, пачынае мiлiтарызацыю Германii. А ѓ Алжыры i Марока супраць Францыi ѓспыхвае вялiкае паѓстанне.
  Дэ Голь у лютасцi, ён патрабуе ад Германii спынiць ваенныя падрыхтоѓкi. У адказ фюрар патрабуе аднавiць межы 1914 гады, i пагражае кiнуць на супернiка народнае апалчэнне.
  Абодва бакi накручваюць пагрозы i сцягваюць войскi да меж. Хiтры Троцкi не ѓступае ѓ вайну, але прадае Нямеччыне ѓ крэдыт танкi i авiяцыю. Разгортваецца бiтва памiж фашыстамi i французамi. У вайну ѓступае Бельгiя, але гэта толькi пагаршае становiшча Францыi, якую скоѓвае мяцеж у калонiях i актыѓнасць камунiстаѓ на розных франтах. Немцы зрэшты, не дамагаюцца хуткай перамогi, а ѓвязаюць на лiнii " Манжыо" , але затое акупуюць Бельгiю. Пасля паѓтара года вайны фашысты падышлi ѓшчыльную да Парыжа.
  Дэ Голь iдзе на падпiсанне мiру, i аддае немцам назад Эльзарц i Латарынгiю. Бельгiя таксама растаецца з часткай сваёй тэрыторыi. Фюрар жа ѓмацоѓвае ѓплыѓ. У 1955 годзе ѓ СССР праходзiць выпрабаваннi ядзернай бомбы. Троцкi ѓключае Чэхаславакiю ѓ склад СССР. Немцам праѓда адыходзiць частка Судзецкай вобласцi, але нашмат менш этнiчных межаѓ. Але iм рыпацца няма чаго...
  Гiтлер змушаны змiрыць амбiцыi, i цешыцца, што атрымалася пашыцца на Захадзе i за рахунак Аѓстрыi. Таксама фашысты ѓрываюцца ѓ Данiю i таксама аднаѓляюць межы 1914 гады i на поѓнач сваёй iмперыi.
  Троцкi памёр у 1960 годзе, адсвяткаваѓшы сваё васьмiдзесяцiгадовыя. Без шкодных звычак i якi падтрымлiвае фiзiчную форму, старшыня СССР да апошнiх спраѓ захоѓваѓ яснасць мыслення.
  Пасаду старшынi перадаѓ свайму сыну Давiду, i тым самым заснаваѓшы першую ѓ свеце камунiстычную дынастыю. СССР да гэтага момант перажыѓ узмацненне цэнтралiзацыi i папраѓкi ѓ канстытуцыю выхад, якi забараняе з яго. Гiтлер таксама перадаѓ уладу аднаму са сваiх сыноѓ атрыманым у вынiку штучнага абнасеньвання, але на конкурснай аснове.
  Аднак сын яшчэ занадта юны, i пасля смерцi Гiтлера, нацысты раскалолiся, i неѓзабаве да ѓлады прыйшло левае крыло. Свет стаѓ больш бяспечным, але распад каланiяльнай сiстэмы спарадзiѓ новую вайну нестабiльнасцi. Выйсцем стала стварэнне камунiстычнай каалiцыi. У ёй ажыццяѓлялася ѓзаемадапамога i рабiлiся спробы пабудовы сацыялiзму ва ѓмовах чорнага кантынента.
  Але сусветны камунiзм адрознiваѓся вялiкай колькасцю рыначных элементаѓ i быѓ камбiнаванай сiстэмай.
  Унутры СССР, тым часам раслi супярэчнасцi. Палiтычнае панаванне адной партыi ѓжо не задавальняла якая расце алiгархiю. Бiзнесмены чырвонай хвалi хацелi перамен i палiтычнай улады. Збольшага пакуль поспехi планавай эканомiкi i палiтычныя набыццi кампенсавалi апазiцыйны настрой. Але ѓ ЗША здарылiся перамены. З'явiѓся новы лiдэр, якi парушыѓшы манаполiю дзвюх партый: дэмакратычнай i рэспублiканскай, стварыѓ трэцюю - патрыятычную.
  I прыйшоѓшы да ѓлады, устанавiѓ аѓтакратыю. Заадно пачаѓшы крыжовы паход супраць камунiзму. Давiд памёр, i пасля гэтага пачалася цэлая серыя замоѓ i памiж фракцыйнай барацьбы. У вынiку краiну захiстала. Але вось барацьба памiж фракцыямi завяршылася захопам пасады старшынi СССР i на гэтым народ супакоiѓся.
  Iшла актыѓная касмiчная экспансiя. У 2015 годзе Плутон стаѓ апошняй планетай, на якую ѓступiѓ чалавек-касманаѓт. На кароткi час людзi змаглi пабываць i на паверхнi Юпiтэра. Праѓда, iм прыйшлося ляжаць у спецыяльных араматызуючых ванных.
  Унутры СССР яшчэ больш узмацнiлiся капiталiстычныя элементы. Iшло расслаенне на бедных i багатых. З'явiлiся сапраѓдныя мiльярдэры, i адначасова сябры палiтбюро. Камунiзм усё больш i больш злiваѓся з алiгархiяй фiнансаѓ i ѓсё менш i менш, станавiлася адрозненняѓ ад капiталiзму. Нават падатак на даходы стаѓ у СССР лiнейным i быѓ уведзены адзiны працэнт. Гэта, зразумела, вяло да цьмянай незадаволенасцi, i прыводзiла да дробных бунтаѓ.
  Але пакуль сiтуацыя з-пад кантролю не атрымлiвалася. Але рэальна пры вонкавых атрыбутах камунiзму, усё больш i больш урэзалiся сацыяльныя гарантыi. У прыватнасцi медыцына i адукацыя сталi часткова платнымi i з'явiлiся беспрацоѓныя i бiржы працы.
  Вiкторыя дасягнула Вiльнi i спынiла ѓспамiны аб паралельным свеце. Ёй трэба было зараз прадоѓжыць кiраѓнiцтва рускiмi войска.
  Сталiца Вялiкага Княства Лiтоѓскага Вiльня ѓпала, але наперадзе быѓ паход далей на Гродна i да Брэсту.
  Беларусы ахвотна далучалiся да рускага войска. Павалiлi, праѓда снегу i рухацца сярэднявечным войска стала цяжэй. Тым не менш, вялiкi князь Васiль загадаѓ заняць Гродна i там зiмаваць. Вiкторыя бегала па навакольных замках у пошуках - каго б яшчэ пасекчы або вынiшчыць.
  У ёй вiравала дзiкая смага знiшчэння, але ѓсё часцей працiѓнiкi здавалiся без бою.
  
  
  АРАКУЛЫ З ЗМУЖНАГА ПЕКЛА
  Бываюць, вядома ж, розныя прадказальнiкi, карысныя i небяспечныя.
  Але ѓ адной з альтэрнатыѓных рэальнасцяѓ знайшоѓся вядзьмак, якi падказаѓ нацысту нумар як вярнуць сiлу пераказваць люстэрку Д'ябла. На якая адлюстроѓвае паверхню ѓпалi кропелькi пунсовай крывi нявiннага дзiцяцi. I яны маментальна ѓвабралiся, а само люстэрка засвяцiлася, зноѓ здабудучы свае дары. I фюрар пазнаѓ тады шматлiкае.
  Але нават ведаючы будучыню не заѓсёды можна яе выправiць. У Афрыцы зрэшты, немцы перагрупавалi свае войскi i здолелi адбiць пачатае Мантгомеры 23 кастрычнiка наступ.
  Хоць i з вялiкай працай, спынiлi праѓзыходныя колькасцю жывой сiлы i тэхнiкi войска. Зрэшты, веданне месца i часу нанясення ѓдару дапамагло Роммелю рацыянальна размеркаваць сваiх нешматлiкiя часткi, i адбiць наступ. Англiчане панеслi значныя страты i пасля двух тыдняѓ баёѓ былi вымушаны, спынiцца.
  А нямецкi падводны флот, змог нанесцi вялiкiя страты, пацяплiѓшы з дзясятак караблёѓ з дэсантам якiя планавалi высадзiцца ѓ Касабланцы i на ѓзбярэжжа Марока. Амерыканцы, бачачы адсутнасць поспеху ѓ Егiпце, i актыѓнасць "нямецкiх ваѓчыных зграй" - адмовiлiся ад аперацыi "Паходня".
  Немцы ѓ сваю чаргу пастаралiся перагрупаваць войскi пад Сталiнградам, каб адбiць флангавыя ѓдары савецкiх войскаѓ, i падрыхтавалiся, закапаѓшыся ѓ абарону ѓ цэнтры.
  З-за дрэннага надвор'я 19 лiстапада 1942 года савецкiя войскi не змаглi эфектыѓна выкарыстоѓваць авiяцыю, у тым лiку i штурмавую, а артпадрыхтоѓка дабiлася вельмi абмежаваных поспехаѓ. Так што, перагрупаваѓшы сiлы, немцы i iх саюзнiкi змаглi адбiць наступленне савецкiх войскаѓ. Праѓда, гэта адцягнула ѓвагу фашыстаѓ ад самога Сталiнграда, даѓшы савецкiм воiнам, якiя геройнiчалi ѓ горадзе перадышку. Хоць дамоѓ пад кантролем Чырвонай Армii засталося зусiм няшмат.
  Фрыцы ѓстаялi i ѓ цэнтры... Бой пад Сталiнградам працягвалiся да канца снежня. Не дамогшыся прарыву фронта, Чырвоная армiя спынiлася. Але i немцам было нялёгка. Яны занадта шмат страцiлi пры штурме горада, i хоць у абароне суадносiны страт быццам бы на iх карысць, але войскi ѓсё роѓна вымотваюцца.
  У студзенi, нягледзячы на прадказанне аракула немцы не змаглi выстаяць на поѓначы пры правядзеннi аперацыi "Iскра". Праѓда баi падлiлiся больш за тры тыднi i каштавалi Чырвонай армii вялiкiх ахвяр, але па сушы ѓдалося прабiцца да Сталiнграда.
  Аднак папярэджаныя люстэркам Иблиса немцы змаглi адбiць наступ пад Варонежам, узмацнiѓшы сваiх слабенькiх саюзнiкаѓ: iтальянцаѓ i румынаѓ. У адваротным выпадку, там абарона аказалася б прарванай.
  I трэцяя Ржэѓска-Сычоѓская аперацыя аказалася няѓдалай. Немцы зноѓ няхай i не без цяжкасцi адбiлi савецкi наступ. У самiм Сталiнградзе - гарача, у студзенi iшлi баi. Паѓлюса змянiѓ Майнштэйн i гэтаму больш спрактыкаванаму фельдмаршалу, удалося да 12 лютага авалодаць горадам-цытадэллю. Але зноѓ немцы за гэта заплацiлi вялiзную цану. У лютым 1943 года прыйшлося сабраць рэйхстаг i аб'явiць татальную вайну. Падоѓжыць працоѓны дзень i актыѓней чым раней выкарыстоѓваць рабскую працу.
  Аб'ява татальнай вайны дазволiла павялiчыць выпуск узбраенняѓ i сфармiраваць новыя дывiзii. У тым лiку i замежныя, i хiвi.
  Ведаючы калi ангельцы i амерыканцы плануюць сунуцца ѓ Марока, немцы выкарыстоѓваючы свой шматлiкi падводны флот наносiлi па дэсантных караблях балючыя ѓдары - зрываючы адну высадку за iншы. Гэта дазваляла фашыстам лакалiзаваць баявыя дзеяннi супраць Захаду i засяродзiць усе асноѓныя сiлы на ѓсходзе.
  Становiшча корпуса Ромеля заставалася цяжкiм, але дзякуючы люстэрку фашысцкая авiяцыя стала дзейнiчаць больш эфектыѓна, а канвоi палепшылi забеспячэнне афрыканскай групоѓкi.
  Новы наступ Мантгомеры ѓ сакавiк 1943 года абярнулася правалам. На гэты раз, ужо Роммель атрымаѓшы з дапамогай д'ябальскай магii дакладныя дадзеныя, прывабiѓ ангельцаѓ у пастку i здолеѓ нанесцi iм поѓнае паражэнне! Праѓда з-за колькаснай перавагi i панавання супернiка ѓ паветры цалкам Мантгомеры разграмiць не ѓдалося, але паражэнне Брытанii аказалася адчувальнымi. Асаблiва шмат было страчана танкаѓ, а значная колькасць машын аказалася захоплена ѓ якасцi трафеяѓ.
  Ангельцы адышлi на пару абарончых лiнiй i сталi блiжэй да Александрыi. Ромелю патрабавалiся новыя рэзервы, а фашысты планавалi працяг наступленне на паѓднёвым напрамку. Сталiнград упаѓ i далей можна было наступаць ужо ѓздоѓж Волгi.
  У маi 1943 года фрыцы перайшлi да аперацыi "Дэльфiн". Iх войскi, нягледзячы на дапамогу аракула, сутыкнулiся з вельмi моцным супрацьдзеяннем Чырвонай Армii. Прасоѓванне iшло павольна коштам буйных страт. Праѓда дапамога прадказальнiка аказвала ѓплыѓ на ход вайны. Вермахт прадбачыѓ кантрудары i аддаваѓ усё новыя i новыя катлы. У сярэдзiне чэрвеня гiтлераѓцы ѓжо падышлi да дэльты Волгi, i выйшлi да Каспiйскага мора.
  Палажэнне савецкiх войскаѓ на Каѓказе пагоршыла ѓступленне 22 чэрвеня 1943 гады ѓ вайну Турцыi. I гэта фактычна прадвызначала зыход бiтвы за Бакiнскую нафту.
  Саюзнiкi не адрознiвалiся рашучасцю. Мантгомеры перайшоѓ да актыѓнай абароны i ѓжо не думаѓ аб наступленнi, а высадка ѓ Марока заставалася нерэальнай.
  У 10 лiпеня 1943 года Чэрчыль каб адцягнуць частку нямецкiх сiл з усходу распачаѓ спробу высадкi ѓ Францыi. Аднак недастаткова падрыхтаваная высадка, нараѓне з нерашучасцю амерыканцаѓ i тым фактам, што дзякуючы аракулу немцы ведалi ѓсе падрабязнасцi, прывяла толькi самаму буйному за ѓсю гiсторыю паразе ангельцаѓ i амерыканцаѓ на сушы.
  Адных толькi палонных было захоплена, больш за шэсцьсот пяцьдзесят тысяч чалавек i мноства тэхнiкi. А наступу фашыстаѓ на поѓднi гэта, нажаль не перашкодзiла. У Аѓгусце немцы захапiлi ѓвесь Дагестан, туркi амаль усю Арменiю разам з Ерэвану, а 27 чысла гiтлераѓцы i асманы злучылiся, разарваѓшы Закаѓказскi фронт на дзве часткi.
  I зноѓ спробы наступаѓ савецкiх сiл на iншых участках франтоѓ заканчвалiся няѓдачамi. Занадта ѓжо добра апыняѓся дасведчаны супернiк аб планах савецкага камандавання.
  Адмысловы аддзел у Чырвонай Армii лютаваѓ, праводзiлiся рэпрэсii, масавыя чысткi. Расстралялi нават некалькi дзясяткаѓ генералаѓ, i маршала артылерыi Кулiка.
  Але пакуль у супернiка д'ябальскую зброю, то нiчога супраць яго не дапамагала.
  Верасень месяц прайшоѓ у цяжкiх баях, фашысты i асманы падышлi ѓшчыльную да Баку. А ѓ кастрычнiку баi разгарнулiся ѓ самiм горадзе.
  Праз мора ажыццяѓлялася забеспячэнне прыбярэжнага горада, i адчайна спрабавалi яго ѓтрымаць. Баi зацягнулiся i да 7 лiстапада, як планавалася, фрыцам узяць не ѓдалося. Але ѓсе астатнiя гарады на Каѓказе ѓжо да гэтага часу аказалiся страчаныя. I ѓ снежнi коштам каласальных страт легендарны горад загiнуѓ.
  Каѓказ аказаѓся цалкам страчаны, як i самае буйное, на той момант распрацаванае нафтавае радовiшча ѓ СССР. Праѓда паколькi ѓсе нафтавыя свiдравiны аказалiся ѓзарваныя i разбураныя, самi фашысты гэтай перавагай скарыстацца маглi яшчэ не хутка.
  На ѓсходнiм фронце наступiла зацiшша. Буйныя нямецкiя сухапутныя сiлы рушылi ѓ Iрак i далей на Палестыну i да Суэцкага канала на дапамогу Ромелю. Савецкае кiраѓнiцтва, тым не менш, вырашыла скарыстацца паѓзай. Ужо распрацоѓвалiся радовiшчы нафты ѓ iншых месцах, у тым лiку i Сiбiры. А савецкiя канструктары працавалi над новымi танкамi. IС-2 i Т-34-85 павiнны былi стаць адказам на нямецкiя "Пантэры" i "Тыгры".
  Выпуск узбраенняѓ у фашысцкай Германii быѓ вышэйшы, чым у рэальнай гiсторыi. Зразумела, што ѓ гiтлераѓцаѓ i рабоѓ больш i рэсурсаѓ, i бамбардзiроѓкi з боку дэмаралiзаваных саюзнiкаѓ слабейшыя. А значыць, яны маглi выпускаць жалеза пабольш, i лепей якасцю металу, чым у рэальнасцi. Таму план выпуску 600 "Пантэр" у месяц быѓ, дасягнуты i, нават перавыкананы. Але iснавалi i iншыя абмежаваннi: час падрыхтоѓкi новых экiпажаѓ. Тым больш, што "Пантэра" пры ѓсiх сваiх несумнеѓных добрых якасцях: гармата высокай бранябойнасцi i хуткастрэльнасцi, выдатны агляд i оптыка, а таксама добрая лэбавая абарона, i нядрэнныя хадавыя якасцi - мела слабую бартавую абарону i шахматнае размяшчэнне коѓзанак.
  Больш дасканалай i перспектыѓнай распрацоѓкай аказалася "Пантэра"-2. Дзякуючы значна мацней шчыльнай кампанавальнай схеме пры трохi большай вазе ѓ 47 тон, "Пантэра"-2 мела моцную гармату ѓ 88-мiлiметраѓ у 71 ЭЛ даѓжыня ствала i браню ѓ 120 мiлiметраѓ лоб корпуса, барты 60 пад нахiлам, i 150 лба баш рухавiку ѓ 900 конскiх сiл у алюмiнiевым кажусе.
  Такая машына стала выпускацца з лiстапада 1943 гады, разам з "Тыграм"-2. Зрэшты, немцы яшчэ толькi раскручвалi сваю машыну. I наступалi на Блiзкi Усход.
  У сакавiку 1944 года немцы захапiлi i Кувейт, i выйшлi да Суэцкага канала.
  Варта было разбiць аракула, каб фашысты не мелi пераваг. У дзяѓчат у дадзеным выпадку было жаданне зрабiць гэта крыху раней, але абмежаваннi ва ѓплыве адбiвалiся.
  Напрыклад, цяпер, замест поѓных магii дзяѓчат, 1 красавiка 1944 г. рухалiся па фронце дзве сiмпатычныя красунi. Нажаль, з вельмi пасрэднымi здольнасцямi - адбiваѓся абмежавальнiк скоку. Нават босым нагам было халаднавата iсцi па ледзьве аголенай ад снегу вясновай зямлi. Па левую руку ад дзяѓчат паѓнаводная Волга, на поѓнач ад Камышына, а калi iдзi далей, то выйдзеш на нямецкiя пазiцыi каля Сталiнграда. А задача ѓ ваяѓнiц стаѓшы амаль звычайнымi дзяѓчынамi, i страцiѓшы звышчалавечыя здольнасцi нейтралiзаваць ненавiснага аракула... Зрэшты, нават гэтага зараз можа апынуцца замала. Бо СССР страцiѓ тэрыторыi, на якой да вайны жыла палова насельнiцтва, i значную частку прамысловага патэнцыялу, у тым лiку ѓ першую чаргу зручную для здабычы нафту.
  Iншых радовiшчаѓ, зразумела, шмат, але каб яны зарабiлi на поѓную сiлу - патрабуюцца i час i сродкi. Гэта значыць сiтуацыя такая, што нават калi Гiтлера i пазбавiць сiлы люстэрка Iблiса, гэтага можа аказацца да болю мала. Тым больш у саюзнiкаѓ узмацнiлiся сепаратысцкiя настроi. Асаблiва ѓ амерыканцаѓ. Рузвельт хворы, Гален вiдавочна схiльны да лявацкай пацыфiзму, а перспектывы новых выбараѓ не занадта вясёлыя.
  Падводная вайна для саюзнiкаѓ развiваецца не лепшай выявай. Колькасць нямецкiх субмарын увесь час павялiчваецца, а iх баявыя якасцi павышаюцца. Ужо з'явiлiся тарпеты наводзяцца на цеплыню i падводныя лодкi на перакiсы вадароду. I флот у саюзнiкаѓ радзее i слабее, тым больш што тэхнатронныя акулы фрыцаѓ навучылiся не ѓсплываць, i не выяѓляць сябе.
  Акрамя таго актыѓнасць падводнага флота ѓ фашыстаѓ вышэй, чым у рэальнай гiсторыi: з гаручым лягчэй стала, нават з Лiвiйскiх радовiшчаѓ прыбываюць танкера. Акрамя таго, бамбардзiроѓкi Румынii значна слабейшыя. I вытворчасць сiнтэтычнага палiва вышэй.
  Саюзнiкi ѓ шоку, i ѓ iх расклад неспрыяльных. Асаблiва ѓнутраны палiтычны.
  Суадносiны сiл на ѓсходнiм фронце на 1 красавiка 1944 гады: СССР 6,3 мiльёна салдат i афiцэраѓ, i каля 5,3 тысяч танкаѓ i САУ, 95 тысяч прылад i мiнамётаѓ 7,7 тысяч самалётаѓ. Вялiкiя страты ѓ зiмовых баях пры спробе разбiць супернiка. У немцаѓ з улiкам сатэлiтаѓ, замежных дывiзiй, хiвi пяхоты сабралася больш за 7,2 мiльёнаѓ, танкаѓ i САУ ужо 8,8 тысяч, гармат i мiнамётаѓ каля 100 тысяч, авiяцыi 16,5 тысяч машын. Улiчваючы, што новыя танкi IС-2 i Т-34-85 яшчэ толькi-толькi пачалi паступаць на ѓзбраенне Чырвонай армii, то перавага супернiка ѓ якасцi тэхнiкi значная. Так вытворчасць "Пантэр" i "Тыграѓ" ужо раскруцiлi, i яны складаюць больш за палову танкавага парку Германii.
  У авiяцыi якасныя адзнакi не гэтак адназначныя. Нямецкiя машыны пераѓзыходзяць савецкiя ѓ хуткасцi i ѓзбраеннi, але саступаюць у гарызантальнай манеѓранасцi, у той жа час, пераѓзыходзячы ѓ вертыкальнай. Але самае галоѓнае ѓ фрыцаѓ з'явiлася рэактыѓная авiяцыя ѓ першую чаргу МЕ-262. Са шрубавых знiшчальнiкаѓ вельмi эфектыѓнымi аказалiся магутныя па ѓзбраеннi i хуткасцi: МЕ-309 i ТАЯ-152. У серыйную вытворчасць паступiѓ Ю-488 i яшчэ раней Ю-288. Дадзеныя бамбавiкi не мелi сабе роѓных па лётных характарыстыках, пры высокай нагрузцы.
  Ва ѓсякiм разе, калi весцi ѓлiк суадносiнам сiл, то супернiк трэба прызнаць больш магутны. Акрамя таго, у выпадку завяршэння аперацыi на Блiзкiм Усходзе фашысты яшчэ больш узмоцняцца. А да iх канчатковай перамогi там засталося не больш за месяц. Так што...
  Тэхнiчна падкаваная Алена цяжка ѓздыхнула, i праспявала:
  - Няма моцы, няма сiл... Лёшы вiдавочна перапiѓ! Толькi кару ревя пiлаваѓ, мат лямантаваѓ!
  Зою якая i ѓ сцiплай сялянскай сукенцы захавала культуру, пагразiла пальчыкам сяброѓцы:
  - Давай без пошласцяѓ... Дайка лепш складзем план дзеянняѓ!
  Алена пацiснула плячыма. Яна стала горшай, чым раней i не такой атлетычнай. Хаця магчыма, многiя мужчыны палiчылi б яе яшчэ больш сiмпатычнай, чым раней. Сукенка на дзяѓчынцы простая, iльняная, белая i чыстая. Трохi карацей, чым прынята ѓ сялянак агалiѓшы, загарэлыя ногi вышэй каленяѓ. У дзяѓчын не засталося нiякай зброi цi ѓпрыгожванняѓ. Няма нават гадзiннiка.
  Яны цяпер такiя вясковыя, занадта загарэлыя для красавiка, але ѓжо не такiя хуткiя i моцныя. Ножкi крочаць па ѓсеянай каменьчыкамi глiнянай дарозе. Босыя падэшвы, як у сялянак грубыя, i адчуваюць сябе, наступаючы на калючае камфортна. Калi iдзеш, не так дзьме холадам. Ранiшнi пасля замаразкаѓ iней падтае, i ступнi не гэтак дубеюць i садняць.
  У сваiм ранейшым целе ваяѓнiцы ѓвогуле, нават у Антарктыдзе без праблем. А цяпер ножкi ад холаду чырвоныя, i саграваючыся пад ранiшнiм сонейкам, брыдка ныюць.
  Алена, якая ѓжо паспела забыцца, што чалавечае цела можа адчуваць непрыемныя адчуваннi ад холаду i стомленасцi з прыкрасцю вымавiла:
  - Я шчыра кажучы не бачу сэнсу ѓ падобнай экспедыцыi. Нас кiнулi ѓ гэтае пекла, пазбавiѓшы моцнай магii... Пакiнуѓшы басанож i ѓ простай сялянскай сукенцы i пры гэтым, абавязаѓшы выратаваць чалавецтва ад фашызму!
  Зоя лагiчна адказала, на падобны пасаж:
  - Але ѓ гэтым усё i хараство! Каб не было занадта лёгка, калi мы, выкарыстоѓваючы цудоѓныя здольнасцi, бралi Вiльню i iншыя гарады Лiтвы. Куды цiкавей i галоѓнае патрабуе ѓяѓленнi перамагчы ворага ѓ простых целах i без звышздольнасцяѓ!
  Алена звыкла стукнула босай нагой у буйны камень якiя тырчаць з глiны па сярэдзiне дарогi. Але замест таго каб вылецець ад удару, камень застаѓся на месцы, а Прамудрая дзяѓчынка загарлапанiла аб болi. Яшчэ доѓгiя, зграбныя пальцы адразу ж апухлi i пасiнелi. А Зоi прыйшлося пару з iх нават управiць. Налiлiся фiялетавым колерам фалангi сталi на месца, а Алена строс праступiѓшую на шчацэ слязiнку. Трэба ж зрабiць так глупства.
  Дачка Белабога адчула ѓ сабе прылiѓ спагады, яе захлiснула хваля суперажывання. I ѓ той жа час з'явiлася i пачуццё ѓласнай слабасцi i ѓразлiвасцi. Кiпцiк пад пасiнелай плоццю Алены трэснуѓ, а яшчэ ножка, стала па-сапраѓднаму кранальна пашкоджанай i ѓразлiвай.
  Прамудрая спагада сама сабе, заѓважыла:
  - Вось што значыць плоць без звышздольнасцяѓ ... Ты папросту становiшся нiкiм!
  Зоя ѓ прыкрасцi заѓважыла:
  - Зажывуць твае ножанькi... Пражывеш як-небудзь!
  Дзяѓчаты зноѓ рушылi па дарозе. У iх цяпер ужо не было ранейшай бесшабашнай весялосцi. Акрамя таго, чым даѓжэй яны iшлi, чым мацней даваѓ ведаць пра сябе голад. Вось з'явiлiся калгасныя палi... На iх ужо кiпела праца.
  Мужчын, праѓда не вiдаць, адны толькi жанчыны i дзецi запрагалiся, хто ѓ плуг, хто матыкаѓ. Людзi тут жудасна худыя, са змучанымi тварамi. Праѓда хлапчукi, убачыѓшы прыгожых дзяѓчын, заѓсмiхалiся i замахалi iм, вiтаючы мазолiстымi, растапыранымi рукамi.
  Зоя прапанавала Алене дапамагчы ѓ сялянскай працы. Дачка Сварога неахвотна пагадзiлася. Ёй асабiста хацелася ратных подзвiгаѓ, а не цяжкай калгаснай долi. Але пасля таго як яна выцяла аб камень ногi ваяѓнiчы настрой зараз згiнуѓ. Акрамя таго, трэба было падумаць аб уласнай легалiзацыi. Яны ж як нi круцi, апынулiся ѓ адных сукенках i без пастараѓ.
  Ды iх НКВД у любы момант можа аб'явiць шпiёнкамi i скруцiць. А так апынуцца ѓсяго толькi бежанкамi, якiя страцiлi ѓсё, уключаючы i дакументы. Сукенкi ѓ iх не надта новыя, i фасон з больш кароткай спаднiцай характэрны для бальшавiцкай вёскi. Можна наядуцца, што павераць!
  Зоя нарадзiлася ѓ вёсцы i яе рукi i цела вельмi спрытныя ѓ гарачай пары. Алена гарадская дама, мала таго масквiчка. Праѓда ѓ яе ёсць вопыт ворнай працы ѓ Раднаверскай абшчыне. Але ѓсё роѓна рухi не гэтак лёгкiя i звыклыя як у Зоi. Ды i бiтыя пальцы на лядоѓнi зямлi брыдка ныюць.
  Зрэшты, маладыя жанчыны, хлапчукi i дзяѓчынкi ѓсё босыя, хай нават уначы быѓ замаразак i ты рызыкуеш астудзiць сабе амаль. Толькi пажылыя жанчыны i бабулькi ѓ лапцях. Мужчын не вiдаць, а старэйшы над усiмi вiхрасты, рудаваты падлетак, на выгляд не старэйшыя за пятнаццаць, у высока замоѓленых штанах, але з вельмi выразным поглядам i мужным падбародкам. Гэты дзяцюк з камсамольскiм значком, сярод хлапчукоѓ старэйшы i аддае ѓсiм загады.
  Тое, што дзве прыгажунi далучылiся да iх, юны камандзiр нiяк не пракаментаваѓ. Нiбы гэта i так, зразумела. Клiмат Паволжа мяккi i сеѓшы ѓ самым разгары, тут лiшняя пара рук не перашкодзiць.
  У Алены хутка заныла спiна, i яна папрасiлася за плуг. Так яно для досыць дужага дзявочага цела лягчэй, але трэба толькi акуратна ѓпiцца пяткамi ѓ друзлую зямлю, каб пальчыкi не так саднелi. Але затое цiск на грудзi iдзе пад iншым ухiлам, i спiна разгрузiѓшыся не адчувае болi.
  Дзяѓчынка падумала тут, а колькi ж ёй на самой справе гадоѓ? Ужо даѓно перавалiла за сто! Пацешна! Яна адна з самых старых жанчын сучаснай Расii i разам з тым, поѓная сiл i здаровая. А бо пасля пазбаѓлення магiчных здольнасцяѓ, яны маглi стаць такiм пачварамi!
  Ад гэтай думкi ѓ Алены хадок па скуры...
  Працавалi ѓсе з энтузiязмам i без абедзеннага перапынку. Або толькi калi стала зусiм цёмна, падышлi да вогнiшча для таго, каб падсiлкавацца. Побач рака Волга i рыбка ѓ катле мелася. А вось хлеба ѓ абрэз, i ён нейкi не зусiм чысты, з прымешкамi. Яшчэ прысмак цыбулi.
  Ежа немудрагелiстая, i яе не занадта, для галодных страѓнiкаѓ здаецца дэлiкатэсам. Дзяѓчыны-рэйнджары ѓжо шмат гадоѓ не адчувалi падобнай стомленасцi. Не, усё ж быць чалавекам, без звышздольнасцяѓ вельмi балюча. I стамляешся, як... iшак!
  Але добра яшчэ, што арганiзмы маладыя i здаровыя. Дзяѓчаты, заснулi разам з iншымi баба ѓ хляве на сабе. Адзiн з хлопчыкаѓ паклаѓ сваю галаву на высокiя грудзi Зоi. Дзяѓчына-рэйнджар пагладзiла яго русыя вiхуры... I адчула моцную нуду. Яны атрымалi ад жыцця i ад сваiх заступнiкаѓ Багоѓ-дэмiургаѓ усё: вечную маладосць, магутнасць, магчымасць мець багацце, улада, пашана i павага, але... Каб зачаць, яны павiнны пераспаць з чалавекам-мужчынам роѓным iм па магчымасцях. А такога знайсцi зусiм няпроста.
  I калi i ёсць такiя хлопцы, то ѓжо на iншым узроѓнi i ѓ iншым светабудове. Алене ѓспомнiлася песня, пра Гагарына i ад гэтага яна затужыла яшчэ мацней;
  Ведаеце, якiм ён хлопцам быѓ...
  На руках у яго ѓвесь свет насiѓ!
  РАШУЧАСЦЬ БРАТА ЦАРА РАТАЕ IМПЕРЫЮ
  Брат цара Мiкалая Другога Мiхась у адрозненне ад рэальнай гiсторыi дзейнiчаѓ рашуча. Iмператарская гвардыя адкрыла агонь па мяцежнiкаѓ, якiя спрабуюць штурмаваць Зiмовы палац. Затым у бой уступiлi аблашчаныя гасударам казакi, i дваранскiя палкi.
  Некалькi сотняѓ паѓстанцаѓ былi забiтыя, а iншыя разьбеглiся. Палiцыя актыѓна хапала мяцежнiкаѓ i iх правадыроѓ. Прадстаѓнiкi Дзярждумы, княжыя прозвiшчы, купецтва i члены фiнансавай элiты паспяшалiся прысягнуць на вернасць цару Мiкалаю, i клялiся ѓ лаяльнасцi. Падчас бiтвы было забiта больш за шэсцьсот мяцежнiкаѓ, i паѓтары тысячы паранена. Гвардзейцы страцiлi загiнуѓшымi чалавек дваццаць, казакi яшчэ паѓсотнi.
  Неабыякае сутыкненне, але самадзяржаѓе выстаяла. Змоѓшчыкi ѓ вярхах не мелi нiводнага меркавання, нiводнага лiдэра. Ды i наогул многiя з iх лiчылi, што нельга падчас вайны мяняць форму праѓлення.
  Незадаволеных царом Мiкалаем Другiм вельмi шмат, але альтэрнатыву iмператарскаму рэжыму прапанаваць цяжка. Тым больш багацеi сур'ёзна асцерагаюцца, што рэспублiканская форма праѓлення апынецца занадта слабой i друзлай, каб абаранiць капiталiстаѓ, ад галоднага i мяцежнага пралетарыяту, а абшарнiкаѓ ад сялян.
  А сам па сабе народ сур'ёзную рэвалюцыю не задаволiць. Бальшавiкi яшчэ занадта слабыя i малалiкiя, эсэры па большай частцы лiчаць - рэвалюцыя добра, але лепш спачатку выйграць сусветную вайну.
  Карацей быѓ бунт i ѓвесь выйшаѓ! Паѓтарылася нейкае падабенства крывавай нядзелi ... I цiшыня!
  Мiкалай Другi ѓзнагародзiѓ свайго брата за праяѓленую iм рашучасць ордэнам Георгiя першай ступенi, i павысiѓ у званнi да генерал-аншэфа, прызначыѓшы камандаваць Мiхася заходнiм фронтам. А паѓднёвы i Румынскi франты былi падпарадкаваны Брусiлаву.
  Колькасць Расiйскай армii вырасла амаль да дзесяцi мiльёна чалавек, i яе ѓтрыманне клалася цяжкiм цяжарам на iмперыю. Трэба было наступаць.
  Ледзь пасохлi дарогi, царскае войска нанесла ѓдар у Галiцыi. Лiкавае перавагу было на баку рускiх войскаѓ. Аѓстрыйцы аслабелi баявым духам, а палiцы, якiя складалiся са славян, масава дэзертыравалi або здавалiся ѓ палон. Нямецкiх частак жа для стрымлiвання супернiка не хапала.
  У давяршэнне да ѓсяго, у вайну супраць цэнтральных дзяржаѓ у красавiку ѓступiла ЗША. I тым самым зыход канфлiкту быѓ ужо прадвызначаны. Немцы спрабавалi павялiчыць свае сiлы на Захадзе, каб нанесцi паражэнне саюзнiкам, i не маглi аказаць значную дапамогу Аѓстра-Венгрыi.
  Рускiя войскi занялi Львоѓ, i шэраг гарадоѓ у Галiцыi. Утварылася нават некалькi невялiкiх катлоѓ. Аѓстрыйскi, лапiкавы , разбiты фронт занадта ѓжо хутка разбураѓся, так што немцам прыйшлося перайсцi на захадзе да глухой абароны, i кiнуць войскi ѓ праломы.
  Развiваючы поспех, руская падышла да Пярэмышлi, i нават атачыла горад. Але праблемы з забеспячэннем, i ѓвод у бiтву больш баяздольных нямецкiх частак замарудзiѓ прасоѓванне. Затое ѓ наступ перайшоѓ Румынскi фронт i праз некаторы час i Заходнi. Перад апошнiм стаяла цяжкая задача: прабiць магутную, глыбокаэшаланаваную нямецкую абарону.
  Брат цара Мiхаiл не палiчыѓ ганебным, павучыцца ѓ Брусiлава i ѓжыѓ падобную тактыку. Пачаѓ рыхтаваць наступ адразу ѓ дванаццацi розных месцах, каб немцы не маглi вызначыць напрамак галоѓнага ѓдару. Акрамя таго актыѓна ѓжылi дымавую заслону i наступ у начны час.
  Рускiя войскi на поѓднi вызвалiлi Бухарэст, а ѓдар у цэнтры завяршыѓся прарываѓ на поѓдзень ад Вiльнi.
  Немцам прыйшлося зноѓ узмацняць свой паѓднёвы фланг. Пад пагрозай акружэння апынулiся германскiя войскi блакiруючыя Рыгу. У гэтых умовах кайзер прыняѓ цяжкае рашэнне пакiнуць Прыбалтыку i адвесцi войскi на Прускую абарончую мяжу.
  Не заладзiлiся, справы саюзныя i Турцыi. Рускiя i ангельцы наступалi ѓ Малой Азii, французы цiснулi ѓ Сiрыi Палестыне. Асманы слабелi, i iх падзенне было не за гарамi. Акрамя таго змянiлi Балгары. Сцямiѓшы, што ѓжо прусакi прайгралi вайну, а рускiя войскi, вызвалiѓшы большую частку Румынii, выйшлi да мяжы, славянскi цар абвясцiѓ вайну, Аѓстрыi, Турцыi i Германii.
  Зразумела, немцам гэта дадало галаѓнога болю. Утрымаць лiнiю фронту на Усходзе, яны ѓжо не маглi i былi вымушаны адступiць да Вiслы. Разлiчваючы, што натуральная водная перашкода затрымае рускiя войскi.
  Саюзнiка на захадзе дабiлiся толькi прыватных поспехаѓ, хоць ужо больш актыѓна ѓжывалi танкi. Але пакуль Германiя трымала фронт, хоць i была вымушана крыху адысцi назад. Шмат сiл адымаѓ паѓднёвы ѓчастак.
  Ну, а царская Расiя восенню i зiмой асноѓны цяжар баёѓ перанесла на Асманскую iмперыю.
  Штурм Канстанцiнопаля, i з сушы i з мора завяршыѓся трыѓмфам рускай зброi. Турцыя ѓпала, i разам з ёй Расея атрымала вялiкiя тэрыторыi, Царград i пралiвы з выхадам у Мiжземнае мора.
  Праѓда, скончыць войны 1917 году не атрымалася, але ѓжо дыханне перамогi адчувалася ѓсiмi, куды ѓ большай ступенi, чым 1916.
  Зiма прайшла ѓ Расii з дробнымi страйкамi i выступамi, але нiякiх сур'ёзных сутыкненняѓ, нягледзячы на вайсковыя цяжкасцi не было. Няѓжо што рубель занадта ѓжо абясцэнiѓся, але аб голадзе казаць заѓчасна.
  Аднак з вайной час канчаць, i ѓсё гэта разумелi. Выраблены ѓ фельдмаршалы Брусiлаѓ прапанаваѓ асноѓны ѓдар нанесцi на поѓднi, дзе супернiк слабейшы, а затым павярнуць на поѓнач.
  У немцаѓ ужо з'явiлiся першыя танкi. Але iх колькасць занадта малая, каб аказаць iстотны ѓплыѓ на ход вайны. У Расii таксама ёсць уласныя машыны ѓ прыватнасцi танкi Мендзялеева. Але зноѓ-такi царская прамысловасць пакуль серыйную вытворчасць пацягнуць не можа.
  Затое масавую вытворчасць танкаѓ наладзiлi англiчане, амерыканцы i французы. А значыць, з'явiѓся новы, магутны сродак прарыву абароны, якi павiнен праламаць нямецкiя пазiцыi.
  Саюзнiкi таксама хочуць як мага хутчэй скончыць спусташальную вайну. I з канца сакавiка з iх боку пачалiся спробы прарыву глыбокаэшаланаванай нямецкай абароны.
  Наступ расейскiх войскаѓ пачаѓся, як толькi на поѓднi падсохлi дарогi. Рускiя войскi пасля ранейшых перамог акрыялi духам, а аѓстрыйцы ледзь трымалiся. Будапешт аказаѓся, акружаны ѓжо спачатку Мая. Потым рух намецiѓся да Вены i ѓ абыход ракi Вiсла.
  У наступ перайшлi i iтальянцы. Нават Японiя даслала ѓ Еѓропу экспедыцыйны корпус. Немцы цiснулi з усiх бакоѓ.
  Калi рускiя войскi ѓжо падышлi да Вены Аѓстра-Венгрыя капiтулявала. Канчаткова загiнуѓ апошнi саюзнiк Германii. На Захадзе выкарыстоѓваючы тактыку ѓдараѓ на розных частках фронта, саюзнiкi павольна, але дакладна рухалiся наперад. А рускiя войскi зайшлi з поѓдня ѓ тыл нямецкаму фронту якi прыкрывае Вiслу.
  У гэтых умовах канцлер Вiльгельм усвядомiѓшы поѓную, безнадзейнай становiшча Нямеччыны абвясцiѓ аб спыненнi 22 чэрвеня 1918 года ѓсiх баявых дзеянняѓ. Фактычна немцы капiтулявалi.
  Аѓстра-Венгрыя спынiла сваё iснаванне. Расiя атрымала Галiцыю, Кракаѓскую вобласць, Букавiнцу, частку ѓсходняй Славенii i Венгрыi. Румынiя Трансiльванiю. Ад Аѓстра-Венгрыi засталася толькi маленькая Аѓстрыя, i моцна падрэзаная Венгрыя. Узнiкла Чэхаславакiя пад заступнiцтвам Расii.
  Царская iмперыя атрымала ад Нямеччыны Клайпеду, Познань i выйсце да мораѓ, праз Данцыг адрэзаѓшы ђсходнюю Прусiю ад самой метраполii.
  Нямеччыне прыйшлося аддаць раней заваяванае яшчэ ѓ 19 стагоддзi Данii i Францыi. Яе прысудзiлi выплачваць кожны год вялiзныя рэпарацый, i абмежаваѓ ваенныя патэнцыял сотняй тысяч чалавек.
  I зразумела як у рэальнай гiсторыi дэмiлiтарызаваная зона.
  Царская Расiя пашырыла свае валадарствы i на поѓднi. Асманская iмперыя, як i Аѓстрыйская дзяржава, спынiлi сваё iснаванне. Брытанiя забрала Iрак, Францыя Сiрыю i разам з англiчанамi Палестыну. Расii дасталася Арменiя, Малая Азiя, i Канстанцiнопаль.
  Блiзкi Усход i Iран таксама падзялiлi на сферы ѓплыву. Такiм чынам, царская Расiя дабiвалася iстотных матэрыяльных набыццяѓ.
  Але вайна каштавала жыццяѓ больш за два з паловай мiльёны салдат, не лiчачы загiнулага мiрнага насельнiцтва, вялiкiх выдаткаѓ. Фiнансы прыйшлi ѓ расстройства, а краiна ѓлезла ѓ даѓгi.
  Праѓда, саюзнiкi паблажлiва пагадзiлiся спiсаць працэнты па крэдытах, але ѓсё роѓна доѓг аказаѓся зусiм немаленькiм - каля дзесяцi мiльярдаѓ залатых рублёѓ.
  Затое можна было нацыяналiзаваць прадпрыемствы, якiя раней належалi немцам.
  Палiтычная сiтуацыя ѓ царскай Расii стабiлiзавалася, а аѓтарытэт iмператара вырас.
  Гэтым i скарыстаѓся Мiкалай Другi адмянiѓшы свой уласны манiфест аб Дзярждуме. Зноѓ аднаѓлялася самадзяржаѓе, i заканадаѓчая ѓлада пераходзiла ѓ поѓным аб'ёме да цара.
  Гэта выклiкала толькi нясмелыя спробы пратэсту. Краiна занадта стамiлася ад вайны, i не хацела новых узрушэнняѓ.
  А эканомiцы пачаѓся бурны, пасляваенны ѓздым! У сярэднiм рост складаѓ каля дзевяцi працэнтаѓ у год i быѓ вышэйшы, чым у ЗША.
  Стваралiся новыя перадавыя галiны прамысловасцi, развiвалася машынабудаванне. Расла зарплата.
  Працягласць працоѓнага дня скарацiлася па законе цара з 11,5 гадзiн да 10,5 гадзiн. А перадсвяточныя днi i перад выходнымi да 9 гадзiн. Таксама працоѓны дзень быѓ скарочаны да дзевяцi гадзiн, калi хаця б частка яго прыпадала на начны час.
  Пасля абмену грошай суцэльны залаты баланс рубля быѓ адноѓлены. Заработная плата рабочага да 1929 года дасягнула 50 рублёѓ у месяц пры кошце гарэлкi ѓ 25 капеек бутэлька. Гэта значыць, па 200 бутэлек у месяц. А калi браць у залатым эквiваленце, што гэта цэлых 37 грамаѓ чыстага золата.
  Краiна выйшла на другое месца, па ѓзроѓнi прамысловай вытворчасцi саступаючы толькi ЗША. Перспектывы iмперыi глядзелiся вельмi вясёлкавыя, але .... грымнула, вялiкая дэпрэсiя.
  Абвал спасцiг увесь свет i Расiю ѓ тым лiку. Праѓда больш за ѓсё выпусцiла Нямеччыну i ЗША. Але i царская Расея занадта ѓжо залежала ад вонкавых запазычанняѓ i таму не магла пазбегнуць узрушэнняѓ i спаду.
  Партыя бальшавiкоѓ у дваццатыя галы перажывала крызiс. Ленiн фактычна адышоѓ аб практычнай, рэвалюцыйнай барацьбы пагрузiѓшыся ѓ тэорыю...i, напiсанне фантастычных твораѓ.
  Уладзiмiр Iльiч пазнаёмiѓся ѓ Брытанii i Гербертам Уэльсам, адчуѓ у сабе смак да фантастыкi. У прыватнасцi з-пад пяра ђладзiмiра Iллiча выйшаѓ вялiкi, футурыстычны раман: "Камунiзм - шлях шчасця"! I шэраг iншых твораѓ. Ленiн ужо нядрэнна зарабляѓ на фантастычных творах.
  Бальшавiкi раскалолася на трацкiстаѓ i сталiнiстаѓ. Сталiн вырашыѓ вярнуцца да тактыкi iндывiдуальна тэрору характэрнага для нарадавольцаѓ. Троцкi прытрымлiваѓся больш умеранай пазiцыi.
  Усё яшчэ актыѓныя эсэры, хаця ѓ дваццатыя гады ѓжо не было гучных палiтычных забойстваѓ. Пазiцыi рэспублiканцаѓ i кадэтаѓ паступова ѓзмацнялiся. Сапраѓды, абсалютная манархiя здавалася ѓсiм састарэлым перажыткам. Так што зноѓ пачалiся хваляваннi, стачкi, манiфестацыi i захiстаѓся царскi пасад.
  Многае маглi ѓзгадаць манарху...
  Урад Мiкалая Другога знайшло выйсце...у вайне! Тым больш генералы прагнулi рэваншу за паражэнне ад Японii. I гэта зразумела...
  Пасля першай сусветнай вайны царская Расiя правяла некалькi невялiкiх ваенных кампанiй. На Блiзкiм Усходзе, дзе яны з саюзнiкамi далучылi арабскi мiр. У Аѓганiстане.... Тамака вайна мiнула разам з Брытанiяй. Расiя забрала сабе паѓночныя раёны Афганiстана заселеныя пераважна ѓзбекамi i таджыкамi, а таксама Герат. Ангельцы пасля жорсткiх войн, усё ж падпарадкавалi сабе поѓдзень. У цэнтры Афганiстана засталося самакiраванне.
  Iран пакуль яшчэ захоѓваѓ бачнасць суверэнiтэту, але яго падзел таксама быѓ не за гарамi.
  Але галоѓнае сутыкненне iнтарэсаѓ прыпала на Японiю. Тым больш у 1931 годзе японцы стварылi марыянеткавы ѓрад у Манчжурыi, i пачалi наступленне ѓ Кiтаi.
  Што i стала падставай для новай вайны.
  Расейскае войска да гэтага часу здолела абнавiць свой танкавы парк, i стварыць вельмi моцную авiяцыю. У паветры Японiя прыкметна саступала, ды i сухапутнае войска ѓ Расii значна больш шматлiкая i, мабыць, баяздольная.
  Цiхаакiянскi флотам камандаваѓ легендарны адмiрал Калчак. Кавалер ордэна Андрэя Першазванага Брусiлаѓ да гэтага часу ѓжо памёр, але засталiся яго здольныя вучнi.
  Вайна з самага пачатку склалася для Японii няѓдала. Рускiя генералы: Дзянiкiн, Урангель, Калейдзiн пад агульным камандаванне брата цара Мiхаiла Раманава - дзейнiчалi энергiчна i ѓмела. Адбiваѓся досвед першай сусветнай вайны, быѓ улiчаны памылкi ѓ канфлiкце 1904-1905 гады.
  Нядрэннымi аказалiся i лёгкiя танкi Прохарава, якiя ѓ манеѓранай вайне папросту незаменныя. У любым выпадку гэта ѓжо было iншае рускае войска, i зусiм iншая вайна.
  Зрэшты, i падчас першай бiтвы з самураямi будзь замест Курапаткiна больш таленавiты i рашучы палкаводзец, то зыход вайны быѓ бы, зразумела, абсалютна iншым.
  У любым выпадку ѓжо праз два месяцы Порт-Артур апынуѓся абложаны рускiмi войскамi, а японцы бiтыя. Яшчэ праз два месяцы была вызвалена i ѓся Карэя, а горад-цытадэль узялi штурмам.
  На моры таксама кiпелi баi з пераменным поспехам. Пакуль не падышлi эскадры з Балтыйскага i Чорнага мора. Краiну ѓзыходзячага Сонца разграмiлi цалкам, i нават высадзiлi дэсант на Хакайда. Японiя вымушана была падпiсаць зневажальны для сябе свет. Аддаць назад Манчжурыю, Порт-Артур, некаторыя заваяванае ѓ немцаѓ уладаннi, паѓднёвы Сахалiн i Курыльскую граду. I адначасова выплацiць кантрыбуцыю, у кругленькую суму - мiльярд залатых рублёѓ.
  Перамога часова ѓмацавала пазiцыя Самадзяржаѓя, а затым i Вялiкая дэпрэсiя змянiлася бурным эканамiчным уздымам.
  У Нямеччыне, як i ѓ рэальнай гiсторыi, прыйшоѓ да ѓлады Гiтлер, але яму не занадта давалi разгуляцца. У прыватнасцi спроба аднавiць усеагульную вайсковую павiннасць сутыкнулася з жорсткiм супрацiвам з боку Расii i Францыi. Хоць невялiкiя паслабленнi ѓ плане ваеннага патэнцыялу былi зроблены. Колькасць армii дазволiлi павялiчыць са ста тысяч да двухсот пяцiдзесяцi. Акрамя таго Гiтлер вярнуѓ кантроль Нямеччыны за дэмiлiтарызаванай зонай.
  А царскай Расii наспявалi дынастычныя праблемы. Спадчыннiк пасаду цэсарэвiч Аляксей памёр... Брат цара Мiхась Раманаѓ быѓ пазбаѓлены мае рацыю ѓспадкоѓваннi. I рэальна спадкаемцам стаѓ Кiрыл Уладзiмiравiч Раманаѓ. Але гэты тып заграз у п'янстве i распусце. Цалкам дэградаваѓ...
  Дык хто будзе ѓспадкаваць цару Мiкалаю Другому? Брат цара Мiхаiл пасля перамогi над Японiяй атрымаѓ чын генералiсiмуса i карыстаѓся вялiкай папулярнасцю. Ён стаѓ першым у гiсторыi Iмператарскай Расii членам царскага прозвiшча, якi атрымаѓ такi высокi чын. I многiя хацелi бачыць на царскiм прастоле менавiта яго.
  Праѓда сам Мiкалай Другi - якi не п'е, без шкодных звычак, якi робiць рэгулярна гiмнастыку быѓ суцэль яшчэ дужы i здавалася, яго кiраванне будзе самым працяглым у расiйскай гiсторыi. Але Сталiн задумаѓ самы грандыёзны замах, з часоѓ Аляксандра Другога. Хаця здавалася, якi ѓ гэтым сэнс?
  Ва ѓсякiм разе, 1937 год аказаѓся злавесным. Цар Мiкалай другi быѓ забiты, прычым умесцi з iм, загiнулi яшчэ i два мiнiстры, гэтак жа тры дзясяткi прыдворных, i абвалiлiся частка Зiмовага палаца.
  Тэрарысты выкарыстоѓвалi для мiнiравання сiстэму каналiзацый i заклалi больш за тону амiналону.
  Такiм чынам, у ход гiсторыi ѓмяшаѓся агрэсiѓны выпадак. Так i скончылася царства цара Мiкалая Другога. Манарха не стаѓ называцца, вялiкiм, цi грозным. Хто не любiѓ iмператара называѓ яго крывавым, бо ѓ яго царства пралiлося шмат крывi. Хто ставiѓся з павагай - Заваёѓнiкам. Так колькасць земляѓ пры iм, на Русi вырасла. З'явiлася нават вялiкая губерня ѓ Кiтаi: Жэлтарасiя.
  А ѓсяго царства працягнулася 43 гады. Далей кiраваѓ толькi, прычым намiнальна Iван Грозны. Але улiчваючы, што ён заняѓ пасад тры гады, то рэальна тэрмiн кiравання аказаѓся карацейшым.
  А на пасад усё ж узышоѓ узаконены спадчыннiк Кiрыл Уладзiмiравiч Раманаѓ. Кiраваѓ ён нядоѓга - каля года, але здолеѓ нейкi ѓплыѓ на ход гiсторыi аказаць. У прыватнасцi ён дазволiць Адольфу Гiтлеру правесцi аншлюс Аѓстрыi. Нiбыта спасылаючыся на права народаѓ на самавызначэннi i, маѓляѓ, так будзе больш за парадак. Пагадзiѓся на Аншлюс Аѓстрыi i Мусалiнi.
  Такiм чынам, Германiя пашырылася, i яе насельнiцтва перавысiла восемдзесят мiльёнаѓ. Не кажучы аб тым, што Гiтлер заахвочваѓ нараджальнасць. Ён пры Адольфе Беснаватым вырасла ѓ паѓтара раза.
  У Iспанii палыхнула грамадзянская вайна, але скончылася яна значна хутчэй, бо не было Савецкага Саюза, якi аказваѓ дапамогу левай каалiцыi ѓ Мадрыдзе.
  Але Франка стаѓ саюзнiкам фюрара. А новы цар Уладзiмiр Трэцi сутыкнуѓся з Брытанiяй.
  Сiтуацыя i сапраѓды склалася заблытаная. Галаваломка багатая другой сусветнай вайной. I новым вiтком канфрантацыi. Iран не падзелены, i гэта фактычна апошняя iсламская краiна, фармальна незалежная. I ѓ Расii на яе вiды, i ѓ Брытанii. На Блiзкiм Усходзе ѓсё вельмi заблытана. Тэрыторыi Расii, Францыi, Брытанii перамяшаны i iмi нялёгка кiраваць.
  Англiя эканамiчна ѓсё больш адстае i ад Расii i ад якая набiрае магутнасць Нямеччыны. А калонii самыя вялiкiя ѓсё ж Брытанскiя. Але ѓлада львiнай кароны слабее, Канада амаль ужо незалежная. ПАР таксама дамiнiён, як i Аѓстралiя. У Iндыi англiйскiя пазiцыi слабеюць. Вядома ж, жаданне падштурхнуць iльва ёсць.
  Гiтлер спрабуе гуляць на два фронты. Або заручыцца падтрымкай Францыi, Брытанii, Iталii i Японii. Каб усiм разам навалiць на царскую Расiю i падзялiць яе шырокiя ѓладаннi.
  Або шукаць тэрытарыяльныя набыццi на Захадзе, але ѓжо ѓ саюзе з Расiяй.
  Гiтлер чалавек подлы i беспрынцыповы, i яму, увогуле, усё роѓна з кiм складаць каалiцыю абы гэта было яму выгодна.
  Новы малады цар Уладзiмiр таксама марыць увайсцi ѓ гiсторыю вялiкiм, заваёѓнiкам i хоча забраць у Брытанii i Францыi калонii. У немцаѓ жа браць, уласна кажучы, ужо няма чаго. Так што каалiцыя з Нямеччынай суцэль лагiчная.
  Iталiя захапiла Эфiопiю i таксама жадае новых подзвiгаѓ. Мусалiнi вельмi амбiцыйны. Яму ѓсё роѓна, куды iсцi на ѓсход цi Захад. Але ѓ Францыi няма вялiкага жадання ѓ народа ваяваць. Там пануе пацыфiзм, а ѓлада выбарная. Так абзавесцiся такiм моцным саюзнiкам не даводзiцца. А царская Расiя з яе традыцыйна высокай нараджальнасцю i смяротнасцю, якая пастаянна знiжаецца, вельмi ѓжо моцны працiѓнiк. Насельнiцтва царскай Расii расце прыкладна ѓжо па тры працэнты ѓ год. Дзiцячая смяротнасць знiзiлася, але пакуль мода на шматдзетныя сем'i не прайшла, i нават сем'i працоѓных пладавiтыя. З улiкам тэрытарыяльных набыццяѓ, у тым лiку i ѓ густанаселеным Кiтая, i маланаселенай Манголii, i ѓ Еѓропе i ѓ Турцыi, насельнiцтва царскай Расii 1940 перавысiла 400 мiльёнаѓ у параѓнаннi з 1913, калi было 180 мiльёнаѓ. I гэта кантынентальная дзяржава... Брытанiя i Францыя ѓ самiх метраполiях маюць менш за 50 мiльёнаѓ, плюс яшчэ калонii. Але каланiяльныя войскi слабыя баявым духам i мала баяздольныя. Так што сухапутныя сiлы Захаду значна слабейшыя.
  Фюрэр выбiрае саюз з Расiяй супраць Захаду.
  У 1939 годзе прайшоѓ раздзел Чэхаславакii. Германiя ѓключыла ѓ свой склад i Судзецкую вобласць. Немцы ѓзмацнялi войска, фармавалi танкавыя калоны. Царская Расiя таксама не стаяла на месцы, маючы пяцiмiльённае войска мiрнага часу i пяцьсот кадравых дывiзiй.
  У царскай Расii ѓжо даѓно ѓ вытворчасцi цяжкiя танкi, i стратэгiчная авiяцыя, у тым лiку самалёты ѓ васьмю маторамi. У Францыi цяжкiх танкаѓ толькi каля трыццацi i тыя састарэлыя. Брытанiя не мае цяжкiх машын. Ну, у Германii таксама, нiводнай цяжэй за дваццаць тон. У ЗША i зусiм крыху больш за чатырыста танкаѓ.
  Гiтлер вырашыѓ, што не варта цягнуць i ѓдарыѓ 15 траѓня 1940 гады. Якраз надвор'е спрыяльнае i ѓжо ѓсё гатова. Або больш-менш гатова.
  Царская Расiя ж пачала наступленне на Iндыю i iншыя каланiяльныя ѓладаннi. Удар рускай армii прыпаѓ па дрэнна абароненых пазiцыях. Войск якiя складаюцца з самiх этнiчных ангельцаѓ i французаѓ параѓнальна мала, а каланiяльныя падпадзяленнi не занадта i жадаюць памiраць за чужую iм iдэю цi iмперыю. На самой справе, хто для iх ангельцы? Эксплуататары, прыгнятальнiкi, рабаѓнiкi або няслушныя. Цi наѓрад рускiя iх нашмат горш, каб дзеля iмперыi Льва цi Пеѓня памiраць.
  Так што прасоѓваюцца царскiя войскi, пераадольваючы млявае, очаговое супрацiѓленне. Але i немцы змаглi разграмiць Французскiя, англiйскiя, бельгiйскiя i галандскiя войскi за паѓтара месяца.
  Такiм чынам, Чэрчыль пазбавiѓся падтрымкi сваiх асноѓных саюзнiкаѓ. Разлiк, што ЗША уступяць у вайну, не апраѓдаѓся. Рузвельт наогул не адрознiваѓся рашучасцю Стенькi Разiна. А тут супраць Амерыкi пайшлi б такiя сiлы.
  Рускiя войскi прасоѓвалiся па Афрыцы i Азii маршамi, больш праблемы даставалася ад рэльефу мясцовасцi i расцягнутасцi камунiкацый, чым ад варожых войскаѓ. Адбiвалася i адсутнасць дарог асаблiва ѓ Афрыцы. Але непераборлiвы рускi салдат гераiчна i па-стаiчнаму пераадольвае ѓсе цяжкасцi.
  Немцы ж у Афрыку войскi перакiдаць могуць толькi з цяжкасцю. Наступ на Гiбралтар з-за ѓпартага супрацiву Франка затрымалася. I даводзiлася перакiдаць сiлы морам. Рускiя ж прарвалiся ѓ Афрыку, праз Егiпет i iм нашмат прасцей. Iталiя таксама хапае ѓсё, што толькi можа прыхапiць i ѓ гэтым пытаннi ѓ Мусалiнi зуха ѓдава.
  Высадка на саму мэтраполiю ѓ 1940 годзе не адбылася. У паветранай бiтве з-за, у першую чаргу, пасiѓнасцi Расii Брытанiя выстаяла. Але трэба сказаць, што мудры цар Уладзiмiр Кiрылавiч, не жадаѓ, каб Брытанiя капiтулявала раней чакай, а суцэль рацыянальна збiраѓся захапiць усе яе азiяцкiя i афрыканскiя калонii.
  А куды Брытанiя падзенецца? У яе ж няма рэзерваѓ, без калонiй i сыравiны - падзенне пытанне часу.
  Узiмку i ѓ сакавiку 1941 году рускiя войскi, нарэшце, дасягнулi ПАР i разграмiлi апошнi Афрыканскi Дамiнiён. Спроба ангельцаѓ адсядзецца ѓ Мадагаскары таксама правалiлася i ѓ траѓнi 1941 гады, была ажыццёѓленая высадка дэсанта з наступнай перамогай.
  Японiя выступалi ѓ вайне на баку Расii, i сёе-тое паспела ѓ Цiхiм Акiяне прыхапiць. Лета 1941 года стала перыядам вялiкага паветранага наступу на Брытанскую метраполiю.
  Расiйская i нямецкая авiяцыя гладзiла Лондан, i iншыя гарады ангельскай iмперыi. А 8 лiстапада ѓ дзень гадавiны мюнхенскага путчу адбылася, нарэшце, i высадка дэсанта.
  Баi працягнулiся шаснаццаць дзень i скончылiся перамогай рускiх i нямецкiх войскаѓ.
  На гэтым, уласна кажучы, i завяршылася Другая сусветная вайна. Яна аказалася менш крывавай i працяглай, чым у рэальнай гiсторыi. I вельмi прыкметна ѓзмацнiла i пашырыла расейскiя ѓладаннi. Асаблiва ѓ Афрыцы i Азii.
  Наступiѓ адносна мiрны перыяд. Расiя i Германiя пераварвалi свае ѓласныя тэрытарыяльныя набыццi. Трэцi Рэйха ѓключыѓ у свой склад: Бельгiю, Галандыю, амаль палову Францыi, а таксама Марока, частку Алжыра i цэнтральных уладанняѓ. Праѓда з-за пазiцыi Франка i некаторай нерашучасцi Гiтлера, немцы не паспелi рушыць наперад у Экватарыяльныя ѓладаннi Францыi, i яны дасталiся рускiм войску.
  Тым не менш, Германiя ѓсё ж атрымала нядрэнны кавалак i Афрыканскай Зямлi, якi перавышае па плошчы яе ѓласную тэрыторыю. Плошча зямель Трэцяга Рэйха з улiкам Еѓрапейскiх набыццяѓ вырасла больш чым у тры разы. А калi лiчыць ад межаѓ з 1937 г., з улiкам Аѓстрыi, Судзецкай вобласцi, i Чэхii ѓ асобе пратэктарата, то i ѓ чатыры разы.
  Так што немцам у цэлым хапала чаго пераварваць i асвойваць i асiмiляваць. Расея тым больш пашырыла свае каланiяльныя ѓладаннi, i з цяжкасцю магла ѓсё гэта кантраляваць.
  I Iталii дасталася нямала: напрыклад вялiкая частка Судана, Самалi, Уганда i яшчэ сякiя-такiя набыццi ѓ прыватнасцi Тунiс.
  Такiм чынам, перадзел свету быѓ пакуль завершаны. Але як кажуць з часам амбiцыi пачынаюць праяѓляцца.
  У ЗША не пачалi сур'ёзна працаваць над атамным праектам. У фашысцкай Германii i Расii таксама стаѓленне аказалася прахалодным. Японiя яшчэ не настолькi развiта, каб яго пацягнуць, а Брытанiя i Францыя ператварылiся ѓ краiны-васалы Трэцяга Рэйха i Расii.
  Так што з'яѓленне ядзернай зброi аказалася адтэрмiнаванай, на некаторы час.
  Але прагрэс, зразумела, няѓмольны. Фiзiкi працуюць, тэорыя развiваецца, як i лабараторныя доследы. Але атамнага праекту патрэбна воля дзяржавы. У царскай Расii клопатаѓ i так звыш галавы i выдаткаѓ сувязi з пашырэннем сваёй тэрыторыi. А Гiтлер чамусьцi меѓ зуб на падобныя iдэi ядзернай праграмы i лiчыѓ, што атамны праект толькi дарма паглыне вялiзныя грошы.
  Акрамя таго Расiйскае сухапутнае войска, i авiяцыя былi наймацнейшымi i шматлiкiмi ѓ мiры, ды i флот таксама, тым больш ад эканамiчнага росту, падцягваѓся.
  Царскiя генералы i маршалы аддавалi перавагу развiццю танкабудавання, будаваць самалёты, авiяносцы i лiнкоры. А на што iм нейкiя казкi - пра ядзерныя бомбы? Гэта значыць i немцы i рускiя да гэтай праблемы паставiлiся абыякава.
  Акрамя таго i сыравiнных рэсурсаѓ суцэль хапала, каб не клапацiцца ва ѓсякiм разе хуткiм часам аб энерганосьбiтах.
  Так, што, нягледзячы на ѓсю халадок Пентагона, i Белага Дома, iнiцыятыва мiмаволi пераходзiла да ЗША. Прычым справа тут не толькi ѓ асцярогi, што рускiя цi немцы пойдуць далей i будуць прэсаваць Новае Святло, але i ѓ эканомiцы.
  Страцiѓшы магчымасць атрымлiваць нафту з Азii, Афрыкi, Блiзкага Усходу, ЗША пакуль мелi свае свiдравiны ѓ Тэхасе, Фларыдзе, i прыступiлi да распрацовак на Алясцы.
  Але насельнiцтва ЗША расло. У Расii не перашкаджалi iмiграцыi, а насельнiцтва працягвала хутка павялiчвацца. Асаблiва ахвотна дазвалялi з'ехаць у ЗША неграм i арабам.
  Падрастала i амерыканская эканомiка, усё больш i больш рабiлася аѓтамабiляѓ.
  I пачалiся пошукi ядзернага палiва i атамнай рэакцыi, якая магла забяспечыць каласальную энергiю.
  Прайшло дзесяць гадоѓ з заканчэння Другой сусветнай вайны. У гiтлераѓскай Германii з'явiлася новая зброя: дыскалёты здольныя не толькi гадоѓ з вялiзнай хуткасцю, але i практычна заставацца непаражальнымi ад стралковай зброi.
  Акрамя таго немцам удалося запусцiць над арбiтай штучны спадарожнiк, i што самае важнае ѓ чэрвенi 1951 года першага чалавека ѓ космас.
  Царская Расiя крыху спазнiлася, i зрабiѓ поѓным ход толькi ѓ жнiѓнi месяцы гэтага года. У фашысцкай Iталii сёлета адбылiся перамены. Памёр Бенедыта Мусалiнi: прэтэндэнт на званне Юлiя Цэзара. У цэлым iтальянскi дыктатар аказаѓся паспяховым ва ѓпраѓленнi. З улiкам заваёѓ у Афрыцы, у тым лiку i Эфiопii, тэрыторыя падкантрольная Iталii вырасла за час яго кiравання амаль у тры з паловай разы. Акрамя таго Бенедыта ѓ Еѓропе здолеѓ адсячы частку Францыi разам з Тулонам.
  А вось у Албанiю i Грэцыю яму сунуцца не далi - гэта тэрыторыi ѓваходзяць у сферу ѓплыву Расiйскай iмперыi.
  Бэнэдыта вядома мог звацца вялiкiм i заваёѓнiкам, хоць iтальянскае войска не занадта тое зiхацела сваiмi подзвiгамi. А вось яго сын i спадчыннiк лiчыѓ сябе не горшым за бацьку.
  I ѓзяѓ восень 1951 гады i ѓварваѓся ѓ Албанiю i Грэцыю... Нездарма кажуць, што ѓсе вялiкiя войны пачынаюцца як бы раптоѓна.
  Уладзiмiр Трэцi нават узрадаваѓся такой нагоды. Уладаннi Iталii ѓ Афрыцы большыя, нават шырэйшыя за нямецкiя. Дык чаму б iх раз ёсць выдатная нагода i не забраць?
  Расейскiя войскi пачалi баявыя дзеяннi 7 лiстапада 1951 года, атакуючы Эфiопiю, Лiвiю i Судан. Рускiя часткi мацнейшыя, большыя i баяздольныя за iтальянскiя.
  Так што грамiць войска макароннiкаѓ сталi хутка... Але вось нiхто не чакаѓ, што без усялякага папярэджання на баку Мусалiнi-малодшага выступiць Адольф Гiтлер.
  Хаця калi разабрацца ѓ гэтым нiчога звыш нечаканага не было.
  Германiя прайграла першую сусветную вайну Расii i больш за ѓсё страцiла тэрыторыi ѓ Расii. I калi немцы здолелi вярнуць на Захадзе страчанае з лiшкам, то на ѓсходзе, шчыра кажучы, трывiяльна засталiся з носам.
  Так што Гiтлер вельмi нават разлiчваѓ, на сваю новую зброю, асаблiва дыскалёты i лятаючыя талеркi. Акрамя таго фюрар меркаваѓ, што на гэты раз з Расiяй ваяваць будзе прасцей, чым у першую сусветную вайну, бо Германiя i Iталiя будуць весцi кампанiю не маючы другога фронту.
  Разлiк таксама будаваѓся, што пакрыѓджаная рускiмi Японiя таксама ѓступiць у вайну на Далёкiм Усходзе i звяжа тамака супернiка. Можа i Партугалiя з Iспанiяй далучацца да каалiцыi, як i Брытанiя з Францыяй? Яны да Германii нашмат блiжэй, чым да Расii. I з ЗША звязвалiся сякiя-такiя надзеi!
  Тым больш Амерыка пабудавала вялiкi ваенна-марскi флот, мноства авiяносцаѓ i мадэрнiзавала свой танкавы парк - хоць ён па-ранейшаму саступаѓ колькасцю i якасцю машын армii Старога Свету.
  Грамадскi лад у царскай Расii заставаѓся Самадзяржаѓным i абсалютнай манархiяй. Цар i iмператар Усяе Русi меѓ усю паѓнату ѓлады: выканаѓчай, заканадаѓчай i судовай. Парламент адсутнiчаѓ. Была Дзяржаѓная рада з асоб, прызначаных iмператарам, але валодаѓ толькi дарадчым правам. Законы выдаваѓ сам цар, як i ѓказы. Ён жа валодаѓ правам - пакараць смерцю i мiлаваць, хоць, вядома ж заставаѓся i суд. Суды прысяжных пасля забойства Мiкалая Другога былi лiквiдаваныя, так што судзейскi корпус прызначаѓся i здымаѓся таксама царом цi службоѓца прызначанымi iмператарам.
  Такая сiстэма мела i свае добрыя якасцi i недахопы. З аднаго боку iмператар мог хутка вырашыць тую цi iншую праблему без усялякiх спрэчак i ѓзгадненняѓ, але з iншай празмерная канцэнтрацыя ѓлады ѓ адных руках - душыла iнiцыятыву, i давала вялiкiя магчымасцi бюракратыi. Нараджала i розных фаварытаѓ i фаварытак. Уладзiмiр не адрознiваѓся, празмерным ханжаствам i шлюбнай вернасцю. Хаця жанчыны i не аказвалi вялiкага ѓплыву на яго палiтыку.
  У вобласцi танкабудавання царская Расiя мела шмат магутных i цяжкiх машын. Аднак досвед баявых дзеянняѓ у Афрыцы, паказаѓ, што хадавыя якасцi танка вельмi важныя. У вынiку чаго асноѓны расiйскi танк не выйшаѓ за межы сарака пяцi тон. Бо большая вага нараджала, нават пры шырокiх гусенiцах праблемы з праходнасцю.
  Цяжкiя танкi цар любiѓ, але дарадцы адгавары iмператара пускаць iх у масавую серыю. Але шасцiдзесяцiтонная машына, мелася ѓ дзвюх тысячах экземплярах. А самы масавы танк "Мiкалай" - 3, увогуле быѓ выраблены ѓ шасцiдзесяцi трох тысяч.
  А машынка то - вага сорак пяць тон, а гармата калiбра ѓ 122 мiлiметра. Лабавая браня ѓ дзвесце мiлiметраѓ, кармы i бартоѓ 120-мiлiметраѓ, кампанавальная схема класiчная.
  Гiтлер сур'ёзна захапляѓся цяжкiмi машынамi. I хацеѓ мець у серыйным танку перавагу над "Мiкалаем". Нямецкая машына набракла ѓ вазе да 75 тон i, гэта ѓжо было мяжой, з-за таго, што вялiкую масу, надзвычай цяжка перавозiць па чыгуначных шляхах.
  Нямецкая машына была ѓзброена 128-мiлiметровай зброяй, меѓ лабавую браню ѓ 250 -мiлiметраѓ, а бартавую i кармавую ѓ 180. Кампановачная схема таксама блiзкая да класiчнай.
  Колькасна нямецкi танкавы танк саступаѓ савецкаму ѓ тры разы. Не кажучы аб цяжкасцях у выкарыстаннi занадта ѓжо цяжкiх машын.
  Аднак Расiйская тэхнiка раскiдана па шырокiх прасторах, а на Еѓрапейскiм участку фронта прыкладная роѓнасць i колькасцi машын i пяхоты. Хоць у цэлым Расiйская армiя куды большая за нямецкую. I насельнiцтва ѓ Расii велiзарнае: у яе склад уваходзяць Iндыя, Кiтай, большая частка Афрыкi, Блiзкi Усход, Персiя, Iндакiтай i шмат чаго яшчэ.
  Вядома, рашэннi Гiтлера напасцi на царскую Расiю, нават з улiкам, што на яго баку Японiя i Iталiя, i магчыма Францыя з Брытанiяй каласальная авантура. Але фюрар бо велiзарны авантурыст.
  Трэба адзначыць, што дыскалёты з якiмi Трэцi Рэйх звязваѓ такiя вялiкiя надзеi, не надта на практыцы эфектыѓныя. Стварэнне моцнага ламiнарнага струменя вяло да велiзарных выдаткаѓ палiва, i палётны час у лятучых талерак апынулася параѓнальна невялiкiм. Так што i дзейнiчаць яны маглi, нават з улiкам вялiзнай хуткасцi на не асаблiва значных дыстанцыях. Акрамя таго ламiнарны бруя абараняла дыскалет ад стралковай зброi, але ѓ сваю чаргу перашкаджала весцi агонь з лятаючай талеркi.
  Так што немцы маглi толькi скiдаць са сваiх дыскалетаѓ радыёкiраваныя ракеты, i тое пад вузкiм кутом, цi, адключаючы ламiнарны струмень, але становячыся на гэты час уразлiвымi.
  Але, ва ѓсякiм разе, Гiтлер вырашыѓ наступаць на Расiю, i кiнуѓ у ход карты. Акрамя таго фашыст баяѓся, што ѓ выпадку разгрому Iталii, прымуцца i за яго. Ён вусаты нiкому не давяраѓ.
  Першапачаткова фашысты за кошт раптоѓнасцi ѓдару i лепшай арганiзаванасцi сваiх войскаѓ дабiлiся поспехаѓ. Але час для наступлення абрана няѓдала. Павалiѓ сняжок, i танкi прабуксавалi. Фрыцы маглi захапiць частку Польшчы, уключаючы Кракаѓ, але ѓгразлi пад Варшавай.
  Руская ваенная машына раскручвалася... Японiя, як i чакаѓ фюрар уступiла ѓ вайну, але яе флот не меѓ перавагi над Цiхаакiянскiм Расiйскiм флотам, i баi iшлi прыкладна на роѓных. А сухапутных сiл Японiя практычна ад заходняга тэатра ваенных дзеянняѓ не адцягвала. Акрамя таго самураi саступалi рускiм у паветры, як лiкам так i якасцю. I Краiна ђзыходнага Сонца змагла захапiць толькi некалькi невялiкiх выспаѓ.
  Асцярожныя Франка i Салазар не спяшалiся ѓступаць у вайну. Вельмi ѓжо моцны супернiк Расiя. Трэба паглядзець i пачакаць. У рэальнай гiсторыi Франка абмежаваѓся падчас другой сусветнай вайны адпраѓкай блакiтнай дывiзii з фашыстаѓ-добраахвотнiкаѓ.
  Цяпер i зусiм расклад сiл глядзеѓся асаблiва ѓ Афрыцы няроѓным.
  Iталiя хутка страцiла на чорным кантыненце свае валадарствы.
  Увесну 1952 года царская армiя распачала наступ ва Усходняй Прусii i змагла прарваць глыбокаэшаланаваную абарону супернiка. Гiтлераѓцы з цяжкасцю пакiнулi прасоѓванне царскай армii ѓ Кёнiгсберга, але затое ѓ iмператарскiя войскi пачалi наступаць на Судзецкую вобласць i Кракаѓ.
  Высветлiлася, што больш вёрткiя рускiя танкi цалкам здольныя ваяваць з цяжкiм, але меней паваротлiвым ворагам. Нядрэнна паказалi сябе i кiтайскiя дывiзii, пад камандаваннем рускiх генералаѓ.
  Немцы вымушаны былi пакiнуць Кракаѓ... А затым з-за пагрозы акружэння сталi адыходзiць ад Вiслы да Одэра.
  Не, не такога ходу вайны чакаѓ ашалелы фюрар. Але сам вiнаваты. Тым больш французы i ангельцы, нанюхаѓшыся фашысцкай акупацыi, зусiм не iмкнулiся памiраць за фюрара. Так што папаѓненне зрывалася, i краiны-васалы хацелi трывiяльна адсядзецца.
  I чым горш iшлi ѓ немцаѓ справы на фронце.
  Да зiмы немцы страцiлi ѓсе свае ѓладаннi ѓ Афрыцы. А за зiму да вясны i зусiм адкацiлiся да Одэру. Расейскiя войскi вызвалiлi Прагу i Судзецкую вобласць, падышлi да Вены. Акрамя таго разграмiлi Iталiю i занялi Рым, Неапаль, Сiцылiю. Так што i вясна 1953 года не абяцала фашыстам нiчога добрага. Аднак у 8 красавiка 1953 гады раптоѓна памiрае Гiтлер. Новае кiраѓнiцтва Германii адчайна просiць аб свеце.
  Уладзiмiр Кiрылавiч Раманаѓ велiкадушна пагадзiѓся. Але заплацiлi немцы за гэта дорага. Новая мяжа прайшла зараз па Одэры: Бельгiя, Галандыя, Данiя атрымалi суверэнiтэт, але ѓ рамках васала Расiйскай iмперыi. Францыя вярнула свае раней страчаныя ѓладаннi, але стала яшчэ больш залежнай ад Расii.
  Iталiя i Германii страцiлi ѓсе свае калонii, якiя сталi зараз уласнасцю царскай кароны. Сама Iталiя таксама атрымала статус Расiйскага васала, а Сiцылiя i Сардзiнiя непасрэдна ѓвайшлi ѓ склад iмперыi Уладзiмiра Трэцяга.
  Нямеччына таксама страцiла значную частку сваёй незалежнасцi i выплачвала буйныя рэпарацый.
  Японiя таксама страцiла ѓсе свае ѓладаннi, акрамя ѓласна сваёй тэрыторыi i была вымушана стаць васальнай дзяржавай. А цар Уладзiмiр Кiрылавiч Раманаѓ, атрымаѓ яшчэ i тытул iмператара Японскага.
  Зразумела пад кантроль Расii адышла i тая частка Аѓстралii, якая належала раней краiне ђзыходнага Сонца.
  У жнiѓнi 1953 гады ѓ ЗША, нарэшце, адбылiся выпрабаваннi атамнай бомбы. На восем гадоѓ пазней, але ядзерны джын аказаѓся выпушчаны з бутэлькi. У любым выпадку прагрэс не спынiць. I з'яѓленне атамнай бомбы непазбежнае. Пры самым крайнiм раскладзе, ядзерная зброя магла з'явiцца максiмум на 20 гадоѓ пазней, чым у рэальнасцi.
  З некаторым спазненнем i царскi ѓрад стаѓ распрацоѓваць свой адказ.
  Пакуль ЗША не маглi вырашыцца на вайну з такой магутнай iмперыяй. Тым больш не так проста i дастаць з-за акiяна асноѓныя расiйскiя прамысловыя i эканамiчныя цэнтры.
  Ды i вытворчасць ядзерных зарадаѓ патрабавала i чакай i сродкаѓ! Сродкi ѓ ЗША былi, а час падцiскала. Царская Расея са сваiмi рэсурсамi i магутным iнтэлектуальным патэнцыялам вельмi хутка папоѓнiла адставанне ѓ гэтай сферы. I ѓ 1956 годзе ва Уладзiмiра Трэцяга таксама з'явiлася атамная бомба.
  Значна саступаючы Расii ѓ насельнiцтве i рэсурсах, капiталiстычныя i дэмакратычныя ЗША паступова гублялi свае козыры.
  Адзiнае, што яны маглi, дык гэта выкарыстоѓваць ядзерную зброю як фактар стрымлiвання i катаваць расхiстаць царскую Расiю знутры. Але пакуль у iх нiчога не атрымлiвалася.
  Ад першай жонкi ва Уладзiмiра Кiрылавiча не засталося нашчадкам мужчынскага полу, i ён ажанiѓся паѓторна. I прайграѓ спадчыннiка, назваѓшы яго Георгiем.
  Царская Расiя праводзiла касмiчную экспансiю. У 1959 годзе адбыѓся прыкладна на год раней за амерыканцаѓ палёт чалавека на Месяц. Пасля ѓ 1971 годзе на Марс. У альтэрнатыѓным свеце стала больш бяспечна, чым у рэальнасцi.
  У 1975 годзе чалавек прызямлiѓся на Венеры. У 1980 на Мэркурыi. У 1981 на адным са спадарожнiкаѓ Юпiтэра. А 1992 году, як раз у год смерцi ђладзiмiра Кiрылавiча Раманава рускi касманаѓт ганарлiва ѓступiѓ на Плутон.
  Успадкаваѓ карону Георгiй першы ва ѓзросце васемнаццацi гадоѓ. I ѓ цэлым можна сказаць Уладзiмiр Трэцi - Вялiкi сваё 54 гадовае царства правёѓ вельмi паспяхова. А далей працягнулася дынастыя Раманавых.
  
  
  
  МIКАЛI ДРУГI САМЫ СЛАђНЫ З ЦАРОђ!
  Дапусцiм цар Аляксандр Трэцi наадварот загiнуѓ раней: у 1987 годзе ад замаху арганiзаванага старэйшым братам Ленiна: Аляксандрам.
  Здавалася б так яшчэ горш. Але не зусiм. Мiкалай Другi раней стаѓ царом, i раней ажанiѓся: каб у выпадку чаго пасадзiць на пасад сына. А жонка ѓ яго ѓжо iншая, i спадчыннiк здаровы, i Распуцiна сапраѓды няма. А так спачатку ѓвогуле, як i ѓ рэальнай гiсторыi: будуецца трансiб, эканомiка перажывае ѓздым - экспансiя ѓ Кiтай. Праѓда, на год раней будуюцца караблi ѓ Балтыйскiм моры. I крыху больш за ѓздым, за кошт больш ранняга ѓзвышэння фiнансавага генiя Вiтэ.
  Вайна з Японiяй пачалася не занадта ѓдала, але "Вараг" здолеѓ вырвацца, а адмiрал Макараѓ не загiнуѓ. Трохi зрушылася гiсторыя, i ѓсё крыху iдзе па-iншаму. А ѓ рэальнай гiсторыi i сапраѓды "Варагу" засталося крыху, каб выратавацца, а гiбель адмiрала Макарава наогул была выпадкова i малаверагодна.
  Расiйскi флот на чале з адмiралам Макаравым дзейнiчаѓ досыць умела, i тапiѓ японскiя караблi. А затым, калi два японскiя браняносцы падарвалiся на звязку свет, Макараѓ атакаваѓ самураяѓ i затапiѓ яшчэ паѓтара дзясятка караблёѓ.
  Гэта значыць, усё прайшло добра. I Японiя страцiла перавагу на моры.
  А на сушы, аказалiся самураi слабейшыя. Курапаткiн адбiѓ усе спробы японцаѓ наступаць i нанёс iм вялiкiя страты. Зрэшты, не надта ён рашуча дзейнiчаѓ. Але неѓзабаве дашлi расiйскiя караблi з Балтыйскага мора, i канчаткова Макараѓ узяѓ усе воды пад кантроль.
  Рускiя нават сталi высаджваць дэсанты ѓ Тайванi, а затым i на Курыльскай градзе.
  Пакуль Тэадор Рузвельт не ѓмяшаѓся i не прапанаваѓ пасярэднiцтва. Расiя атрымала сабе Манчжурыю, Карэю, Манголiю, Курыльскую граду, i Тайвань.
  З'явiлася i Жэлтарасiя. Так утварылася новая iмперыя.
  Зрэшты, пакуль цар не моцна нахабнiѓся. У 1914 годзе ѓспыхнула Другая сусветная вайна. Расiя да гэтай вайны гатова лепей: i эканомiка мацнейшая, i тэрыторыi i насельнiцтва больш i дума не перашкаджае. Тым больш не было спаду, выклiканага бунтамi i так званай рэвалюцыяй.
  Першая сусветная вайна працякала з пераменным поспехам. Памылкi былi i рускiх генералаѓ i поспехi. Але ѓ 1915 годзе немцам удалося дабiцца меншых поспехаѓ, так царскае войска было больш шматлiкiм i лепш забяспечвалася. Але ѓсё роѓна Расея страцiла палову Польшчы i Галiцыi. Але немцы не змаглi ѓступiць у Беларусь i Прыбалтыку - лiнiя фронту прайшла па Вiсле.
  А ѓ шаснаццатым годзе, ужо царская армiя дабiлася вялiкiх поспехаѓ супраць Аѓстрыi i Турцыi. Асманаѓ увогуле амаль цалкам разграмiлi. Як i аѓстрыйцаѓ захапiѓшы Пярэмышлi i Кракаѓ. Нямеччыны стала стрэмна. Увесну семнаццатага года, рускiя ѓзялi Стамбул. Царская Расiя дабiлася iстотных поспехаѓ i ѓ ходзе летняга наступлення супраць Аѓстрыi i Германii. А восень калi царскiя войскi ѓжо выйшлi да Одэра Германiя капiтулявала. Рушыѓ услед раздзел Аѓстра-Венгрыi, Турцыi. Расея атрымала малую Азiю, поѓнач Iрака, Стамбул. Галiцыю, Букавiну, Чэхаславацкае i Венгерскае каралеѓства i Кракаѓ. Плюс Данцыг, частка Усходняй Прусii, Клайпедскую вобласць. Расея, такiм чынам, узмацнiлася шматкроць. А Германiя яшчэ i плацiла вялiзныя рэпарацый.
  Цар Мiкалай Другi пакуль не спяшаѓся забраць усё i ѓся. Але вось рускiя, ангельцы i французы падзялiлi Саудаѓскi паѓвостраѓ. Потым ангельцы i рускiя падзялiлi i Iран, i Аѓганiстан. Завяршала перадзел свету.
  Да 1929 года ѓвесь свет быѓ на ѓздыме, пакуль не палыхнула Вялiкая дэпрэсiя. У 1931 годзе, Японiя пачала вайну супраць Расii. I была хутка пераможана i разам з усiмi Цiхаакiянскiмi ѓладаннямi акупавана. А потым адбыѓся рэферэндум i ѓключэнне ѓ склад Расii.
  Карыстаючыся паслабленнем Брытанii, Францыi i ЗША ахопленых вялiкай дэпрэсiяй цар Мiкалай Другi павёѓ войны па захопе Кiтая. I гэта стала яго вялiкай заваёвай.
  Для таго каб некалькi паскорыць русiфiкацыю Мiкалай Другi прыняѓ беспрэтэндэнтнае рашэнне - увёѓ афiцыйна ѓ Расii шматжанства - змянiѓшы багаслоѓе i дагматы Праваслаѓнай царквы. Так было прынятае рэфармаванне.
  I цар узяѓ сабе другую жонку. Рускiх заахвочвалi ажанiцца з замежнiкамi i мець шмат дзяцей. Варта русiфiкаваць i вялiзны Кiтай. А як найлепш гэта зрабiць? Жанiцца на кiтаянках!
  У Нямеччыне Гiтлер не прыйшоѓ да ѓлады. У гэтай гiсторыi, крыху яму не хапiла. Надта ж экстрэмiст. Галоѓным раздражняльнiкам стаѓ фашыст Мусалiнi, якi захапiѓ Эфiопiю. I якi марыць стаць новым Цэзарам i Траянам у адной асобе.
  У 1937 годзе ѓ маi памiж Расiяй i Iталiяй успыхнула вайна. Як высветлiлася, Мусалiнi аказаѓся самагубцам. Рускiя войскi за два месяцы захапiлi ѓсю Iталiю, а яшчэ за тры ѓсе калонii дзяржавы. Царская Расiя, таксама канчаткова ѓключыла ѓ свой склад Румынiю i Югаславiю, i крыху пазней Балгарыю. Завяршыѓшы анэксiю тэрыторый. У 1939 годзе восенню Мiкалай Другi памёр. I яго спадчыннiк цалкам здаровы Аляксей Другi стаѓ новым царом.
  У дадзеным выпадку Мiкалай Другi праправiѓ пяцьдзесят два гады - перасягнуѓшы вынiк Iвана Грознага. I яго кiраванне аказалася найбольш паспяховым у гiсторыi Расii, а заваёвы проста рэкордныя. Нiводзiн цар столькi не захоплiваѓ. Расея канчаткова асела ѓ Кiтаi, i ѓзмацнiлася па ѓсiх кiрунках.
  Аднак потым пры Аляксеi Другiм наступiѓ доѓгi перыяд свету. Францыя, Брытанiя, ЗША не хацелi вайны. А Нямеччына была абяззброенай i не мела сiл. Так што ѓзнiкла такая сiтуацыя, што спакойна стала.
  Каланiяльныя iмперыi працягвалi iснаваць. Самай вялiкай краiнай заставалася Расея, але Брытанiя фармальна другая дзяржава i нешматлiкiм па пляцы саступала царскай iмперыi. Аднак Аѓстралiя, ПАР i Канада былi амаль незалежнымi дамiнiёнамi. А ѓ Iндыi ... У 1968 годзе ѓ Iндыi ѓспыхнула вялiкае паѓстанне i пасля двух гадоѓ вайны ангельцы аказалi выгнаныя. Але царскае войска ѓвайшло на тэрыторыю Iндыi, задушыла выступы. Пасля чаго Брытанiя страцiла гэтую калонiю i яе набыла Расiя. Неѓзабаве Расiя забрала i поѓдзень Iрана.
  Пасля Аляксей Другога ѓ 1969 годзе трон атрымаѓ у спадчыну Мiкалай Трэцi. Царская iмперыя была на ѓздыме. Вось i Францыя ѓ 1979 годзе страцiла кантроль над Iндакiтаем i Тайландам. I там таксама прыйшлi царскiя войскi.
  А ѓ васьмiдзесятыя i дзевяностыя гады, Афрыка перайшла пад кантроль царскай Расii. Пасля 2001 года на рускi пасад узышоѓ Пётр чацвёрты сын Аляксея Другога.
  Царская Расiя паглынула да гэтага часу амаль усю Афрыку, Азiю i падабрала калонii iншых краiн, у тым лiку i Iнданезiю. Але, вядома ж, супраць Аѓстралii не iшла.
  Наступiѓ перыяд свету. ЗША, Брытанiя i Францыя мелi ядзерную зброю, Германiя эканамiчную моц. Расiя i эканамiчную моц, i ядзерную зброю, i войска самае вялiкае ѓ свеце i насельнiцтва. I ѓсё яшчэ абсалютную самадзяржаѓную манархiю без парламента. Амерыканцы, будучы другой дзяржавай, цi нават звышдзяржавай ставiлi гэта ѓ прэтэнзiю Расii.
  Аднак адсутнасць дэмакратыi зусiм не перашкаджала развiццю прагрэсу. У прыватнасцi яшчэ ѓ 1943 годзе ѓ царскай Расii першы чалавек паляцеѓ у космас. А ѓ 1961 годзе на Месяц. Палёт на Марс адбыѓся ѓ 1974 годзе. А да 2000 году былi наведаны практычна ѓсе планеты Сонечнай Сiстэмы. Рыхтавалася вялiкая экспедыцыя да зорак. Яна стартавала ѓ 2018 годзе, i акрыяла да Альфа-Цэнтаѓра.
  Так што царызм увогуле не перашкаджаѓ навуцы рухацца. Пётр Чацвёрты з дынастыi Раманавых нават заявiѓ, што адукаваны абсалютызм лепшы.
  Асаблiва на фоне тых скандалаѓ, што ѓвесь час скалыналi адмiнiстрацыю Дональда Трампа.
  Самым вялiкiм царом усiх часоѓ i народаѓ па-ранейшаму лiчылi Мiкалая Другога. Царская Расiя на канi i сусветны гегемон. Ускраiны i калонii паступова русiфiкуюцца. Iмперыя набiрае абароты. I ѓвесь свет стаѓ лепш.
  А чаму? Дзякуючы пакаранаму за царазабойства Аляксандру Ульянаву - брату Ленiна. Сам Ленiн застаѓся за мяжой. Пазнаёмiѓся з Уэльсам i таксама захапiѓся напiсаннем навуковай фантастыкi, на чым моцна разбагацеѓ i зрабiѓ iмя. I так уславiѓся, стаѓшы вядомым i знакамiтым, i быѓ перакладзены на многiя мовы. Сталiн жа памёр у турме па сухотах i ѓвогуле застаѓся вядомы толькi спецыялiстам. Троцкi неѓзабаве завязаѓ i рэвалюцыйнай дзейнасцю, i зрабiѓ нядрэнную кар'еру чыноѓнiка, даслужыѓшыся да сапраѓднага тайнага саветнiка i намесьнiка мiнiстра. Узнясенскi стаѓ мiнiстрам пры цары i шмат чаго дамогся. Хрушчоѓ застаѓся дробным крамнiкам, i не атрымаѓ вядомасцi. Брэжнеѓ даслужыѓся да палкоѓнiка. Андропаѓ служыѓ у палiцыi, i таксама стаѓ палкоѓнiкам. Гарбачоѓ стаѓ буйным бiзнесменам, i шоуменам. Ельцын застаѓся крамнiкам. Пуцiн даслужыѓся да палкоѓнiка ѓ таемнай палiцыi i сышоѓ з пашанай на пенсiю. Мядзведзеѓ дробны чыноѓнiк. Жырыноѓскi, заснавальнiк газеты, i шоумен. Зюганаѓ спрабаваѓ працаваць у падполлi супраць цара. Атрымаѓ тэрмiн, потым стаѓ iнфарматарам ахранкi. У чыне капiтана пайшоѓ на пенсiю. Жукаѓ даслужыѓся толькi да маёра. Васiлеѓскi стаѓ генерал-лейтэнантам, Шапашнiкаѓ генерал-лейтэнантам. Калчак грос-адмiралам i кавалерам многiх ордэнаѓ. Макараѓ таксама стаѓ грос-адмiралам, паспеѓшы паваяваць i першую сусветную вайну. Зрэшты, не ѓ першую, а адзiную сусветную вайну, бо другой сусветнай не было. Праславiѓся... Брусiлаѓ стаѓ, фельдмаршалам i кавалерам ордэна Андрэя Першазванага. Фельдмаршаламi сталi i Дзянiкiн, i Урангель, i Карнiлаѓ, i Курапаткiна.
  I пры царах жылося добра. I кошты ѓжо больш за сто гадоѓ не раслi. А рубель меѓ стабiльнае залатое забеспячэнне, 0,77 грама. I добра жылося пры цары многiм народам.
  Усе мелi роѓныя правы i многiя называлi сябе рускiмi, нават афрыканцы. Добра рабiлася пры цары ѓсiм. Толькi для яѓрэяѓ не Праваслаѓнага веравызнання заставаѓся цэнз аселасцi. Але такiх рабiлася ѓсё менш i менш.
  Пры цары, праѓда былi i некаторыя праблемы. Адна з iх высокая нараджальнасць пры нiзкай смяротнасцi вяла да перанасялення. Але гэта збiралiся вырашыць шляхам касмiчнай экспансii. Акрамя таго развiццё навукi i сельскай гаспадаркi дазваляла вырашаць праблему голаду. Ежы хапала ѓсiм. Але прырост насельнiцтва ѓ iмперыi больш за тры працэнты ѓ год. I гэта пагражала ѓ будучынi непрыемнасцямi.
  Выйсце царскi ѓрад знаходзiла ѓ касмiчнай экспансii. I гэта здавалася разумным. I будавалiся новыя зоркалёты i праводзiлiся даследаваннi звышсветлавых хуткасцей.
  
  
  
  ПЯЦЬДЗЯСЯЦЬ ГАДОђ АЛЯКСАНДРА ТРЭЦЯГА - ВЯЛIКАГА!
  Замах на Аляксандра Другога ѓ 1866 годзе аказаѓся паспяховым. У вынiку загiнуѓ цар вызвалiцель. I на пасад узышоѓ Аляксандр Трэцi. Плюсам стала тое, што Аляску не паспелi прадаць, а новы рускi iмператар, не быѓ схiльны аддаваць хоць нейкiя землi. Няхай нават аддаленыя i пакуль не занадта каштоѓныя.
  Мала таго будаѓнiцтва дарогi ѓ Сiбiр да Уладзiвастока пачалося яшчэ раней. I павiнна было дайсцi да Чукоткi!
  Цар Аляксандр Трэцi быѓ моцным, рашучым, валявым, здаровым, i фiзiчна вельмi моцным. Ён кiраваѓ цвёрдай рукой, i Расея пры iм уступiлi ѓ паласу, найвялiкшага росквiту i здзяйсненняѓ!
  Так што i добра, што вялiкi iмператар пачаѓ кiраваць на пятнаццаць гадоѓ раней, чым у рэальнай гiсторыi!
  Для пачатку ён жорстка здушыѓ усе выступленнi рэвалюцыянераѓ i нарадавольцаѓ. Затым стаѓ рэфармаваць войска i флот. З навядзеннем парадку.
  Цар дамогся шмат. Будавалiся дарогi, масты, заводы, краiна iмклiва развiвала капiталiзм. Пры захаваннi самадзяржаѓя. Царскi ѓрад вяло невялiкiя войны, прасоѓваючыся па Сярэдняй Азii, i пашыраючы тамака ѓплыѓ.
  Вялiкая вайна ѓспыхнула з Турцыяй у 1977 годзе. Яна iшла нават лепш, хутчэй, больш пераможна з меншымi стратамi, чым у рэальнай гiсторыi. У ёй заззяѓ у поѓным святле - генiй Скобелева!
  Рускiя войскi разбiлi турак у меншай для сябе стратай. I адразу паспелi ѓзяць Стамбул. Бо дашлi туды раней ангельскай эскадры. Гэтая вайна была такой паспяховай, што цара-бацюшкi назвалi Пераможным Аляксандрам! А Скобелеѓ стаѓ самым маладым фельдмаршалам у гiсторыi Расii.
  Турцыя была падзелена. Англiчане акупавалi Егiпет i Судан. Расея ѓзяла сабе Iрак, Палестыну, Сiрыю, i частку Саудаѓскай Аравii, Малую Азiю, усю Арменiю, i Балканы!
  Такiм чынам даволi хутка i параѓнальна лёгка Аляксандр Трэцi захапiѓ вялiкую тэрыторыю. I працягнуѓ экспансiю на поѓдзень. Рухаючыся па Iране, Туркменiстане, i далей на Аѓганiстан!
  Царскае войска нацэлiлася i на Iндыю! Англiчане былi гатовы ваяваць. Узнiк саюз Расii, Германii, Аѓстра-Венгрыi супраць Францыi i Брытанii.
  Германiя ѓ 1992 годзе перайшла ѓ наступ супраць рэспублiкi пеѓня. Брытанiя аб'явiла вайну немца i Расii. Аѓстра-Венгрыя атрымала Боснiю i Герцагавiну, i напала на Iталiю.
  Расiя пачала паход на Iндыю, i французскiя ѓладаннi i Iндакiтаi. Так пачалася фактычна першая сусветная вайна. Але ѓжо Расея i немцы разам!
  Расея таксама наступалi i на Егiпет.
  Царскiя войскi пры падтрымцы мясцовага насельнiцтва займаюць Iндыю i Iран. Уваходзяць далей у Iндакiтай. А прусакi зноѓ перамагаюць французаѓ i атачаюць Парыж.
  Далей рэспублiканцы адмаѓляюцца здацца. I Парыж атакуюць, моцна разбурыѓшы. Немцы таксама захоплiваюць i Бельгiю, i Галандыю.
  Брытанiя працягвае некаторы час вайну. Рускiя войскi займаюць Егiпет i Судан. Iдзе вайна на мора. Руская армiя рухаецца па Афрыцы. Аж да ПАР. I збiрае калонii сабе. Нешта прыхапляюць i немцы.
  А вось Аѓстра-Венгрыя ѓвязае ѓ вайне з Iталiяй. Праѓда, у 1894 годзе немцы прыходзяць на дапамогу аѓстрыйцам. I завяршаюць заваёву Iталii.
  Пасля чаго краiну апельсiнаѓ дзеляць памiж сабой.
  Вайна пераходзiць на мора. I тут праяѓляе генiй флатаводца адмiрала Макарава. Якi, дабiваецца шэрагу блiскучых перамог. Прымусiѓшы ѓладарку мораѓ капiтуляваць.
  Расii ѓзяла пад кантроль Iндыю, Iндакiтай, Большую частку Афрыкi, i яшчэ i Аѓстралiю, выбiѓшы адтуль ангельцаѓ. Выбылi рускiя войскi Брытанiю i з Канады. Таксама заснаваѓшы тамака калонiю. Такiм чынам, Брытанiя страцiла практычна ѓсе свае калёнii, а Расея iх набыла. Захопу Канады садзейнiчала захаванне Расiяй кантролю над Аляскай. I наяѓнасць вельмi магутнага флота. I генiй адмiрала Макарава i Каляднага.
  Ну, гэта яшчэ ня ѓсё. Расея рушыла на Кiтай. Таксама вельмi пасьпяхова. А 1904 пачалася вайна з Японiяй.
  Але ѓ адрозненне ад рэальнай гiсторыi, гэта вайна аказалася няцяжкай, а даволi хуткай. Тым больш флот у Японii быѓ слабаваты, а расiйскi наадварот вельмi нават моцны. Разбiѓшы японцаѓ рускiя войскi, захапiлi Токiа. I вось прайшоѓ рэферэндум, i пераважная большасць японцаѓ прагаласавала за далучэнне да Расii.
  Цар Аляксандр Трэцi новую атрымаѓ перамогу. Пасля iшло добраахвотна-прымусовае далучэнне i Кiтая. Так вобласць за вобласць, губерня за губерняй. Царская iмперыя дасягнула вялiзных памераѓ. Ад ЗША ѓся Канада i Аляска, уся Азiя, Аѓстрыя, Цiхаакiянскi рэгiён. Да ПАР i ѓладаннi Нямеччыны на захадзе Афрыкi.
  Плюс яшчэ i Аѓстра-Венгрыя. Такая вось найшырэйшая дзяржава.
  Але, зразумела, немцы i аѓстрыйцы хацелi большага. Францыя ѓсё яшчэ акупаваная Нямеччынай. Пакрыѓджаная Расiяй Брытанiя таксама хоча войны.
  Кайзеру ѓдалося сабраць каалiцыю: Iспанiя, Партугалiя, Германiя, Аѓстра-Венгрыя i Швецыя супраць гiганцкай Расii. Немцы да гэтага таксама падчас вайны з Брытанiяй яшчэ паспелi захапiць i Данiю з Нарвегiяй. Утварылася магутная каалiцыя.
  I вайна пачала 1 жнiѓня 1917 года. Якраз у той момант, калi Аляксандр Трэцi памёр i на пасад уступiѓ Мiкалай Другi. Разлiк будаваѓся, што без такога вялiкага манарха як Аляксандр Трэцi якi паправiѓ пяцьдзесят адзiн год - Расея безумоѓна прайграе.
  Але Мiкалай Другi меѓ трывалую i моцную дзяржаву. Без Распуцiна i хворага спадчыннiка. Так што мог бiцца i з каалiцыяй.
  I пачалася вайна... Немцы папралi нiбы тайфун. Рускiя войскi iх сустрэлi магутнымi контрударамi. Пайшла вялiкая i разлютаваная бойка.
  Мiкалай Другi ѓвогуле абапiраючыся на ланцуг крэпасцяѓ добранька выматаѓ нямецкiя i аѓстрыйскiя часткi. А затым перайшоѓ у контрнаступленне. А ѓ Афрыцы рускiя войскi, ужыѓшы першыя ѓ мiры, лёгкiя танкi-ѓсюдыходы разграмiлi аѓстрыйцаѓ i немцаѓ цалкам. I ачысцiлi Чорны кантынент.
  Даволi хутка была заваяваная i Швецыя, i Нарвегiя.
  Вайна доѓжылася паѓтара гады i скончылася тым, што больш шматлiкая, i моцнымi танкамi рускае войска захапiла ѓсю Еѓропу. Потым упала i Брытанiя. Расiя канчаткова ѓстанавiла панаванне над усходнiм паѓшар'ем.
  А цар Мiкалай Другi таксама стаѓ вялiкiм заваёѓнiкам. Свет панаваѓ да 1929 года, пакуль не палыхнула Вялiкая дэпрэсiя. Агульны крызiс эканомiкi прывёѓ да таго, што ѓ 1931 годзе якраз 1 мая пачалася вайна памiж Расiяй i апошняй вялiкай звышдзяржавай ЗША!
  Царскае войска Мiкалая Другога, уступiла ѓ межы Амерыкi. Сiлы былi няроѓныя. Амерыканская амаль не мела танкаѓ, i была дрэнна навучана. Ды i лiкам Расея пераѓзыходзiла ЗША шматкроць. Лепш былi i палкаводцы царскай iмперыi. Так што вайна з самага пачатку пайшла ѓ адну браму. Расея перамагала i наступала. I вось ужо 30 верасня пасля ѓзяцця Нью-Ёрка i Вашынгтона ЗША капiтулявалi. Так аказалася перагорнута яшчэ адна старонка ѓ гiсторыi. У 1934 годзе Мiкалай Другi пачаѓ уварванне ѓ Мексiку, а далей уверх у Лацiнскую Амерыку, заваёѓваючы Лацiнскiя дзяржавы. Пакуль у снежнi 1936 г. не ѓпала апошняя незалежная рэспублiка Чылi.
  Такiм чынам Мiкалай Другi канчаткова завяршыѓ гiсторыю. Царская Расiя аб'яднала ѓсе краiны i народы планеты Зямля.
  7 лiстапада 1937 года iмператар усе планеты Зямля Мiкалай Найвялiкшы разбiѓся ѓ самалёце. I завяршылася i яго кiраванне. Царом стаѓ Алеся Другi. Здаровы, малады спадчыннiк - гадоѓ трыццацi трох. Пры iм пайшла касмiчная экспансiя. Новыя рубяжы i новыя палёты. Манархiя была непарушнай. Чалавецтва адзiнае i пакарае космас.
  Генералiсiмус Кандраценка
  Камендант Порт-Артура загiнуѓ, яго сапраѓды ѓ рэальнай гiсторыi, паранiла ѓ галаву, але крыху некалькi мiлiметраѓ аскепак прайшоѓ блiжэй да мозгу. Карацей кажучы, здраднiк цытадэль памёр i яго месца заняѓ герой абароны Порт-Артура Кандраценка.
  Новы камандуючы для ѓзмацнення абароны крэпасцi спiсаѓ на бераг усiх маракоѓ i судовую артылерыю, i абяззброiѓ эскадру, але ѓмацаваѓ Порт-Артур.
  У вынiку цытадэль была абаронена капiтальна, плюс яшчэ ѓмелыя дзеяннi камандуючага Кандраценкi. Абарона паспяхова трымалася. Кандраценка своечасова ѓзмацнiѓ абарону крэпасцi Высокая i японцы яе не змаглi ѓзяць.
  Да канца снежня самураi скончылiся ѓ штурмах. У студзенi было зацiшша выклiканае спробай Курапаткiна дэблакаваць, але не надта ѓдалай.
  У лютым зноѓ штурм, i зноѓ адбiты з вялiкiмi стратамi для японцаѓ.
  Падчас абароны гераiчна паводзiѓ сябе хлопчык Алег Рыбачэнка. На момант пачатку аблогi, гэтаму Юнгу было ѓсяго толькi дзесяць гадоѓ. Дзiця змагалася нароѓнi з дарослымi i хадзiла ѓ разведку.
  Ён паказаѓ сябе вельмi адважным, i баявым. I абарона трымалася. Вось ужо i сакавiк наступiѓ... Японцы зноѓ адхлынулi. У Расii не здарылася Крывавай Нядзелi, бо ѓ цара Мiкалая, паколькi Порт-Артур трымаѓся быѓ добры настрой i, ён выйшаѓ да народа. Рускае войска папаѓнялася, i станавiлася ѓсё больш i больш. У канцы сакавiка японцы паспрабавалi наступаць, але сiлы Курапаткiна мелi занадта вялiкую лiкавую перавагу i адбiлi ѓсе атакi.
  А лепш часткi генерала Ногi былi скаваныя аблогай Порт-Артуру. Нясучы вялiкiя страты, японцы адступiлi. Але зноѓ Курапаткiн марудзiѓ.
  У канцы красавiка адбыѓся новы штурм, якi зрэшты, быѓ таксама адбiты.
  А Алег Рыбачэнка, гэты адважны хлопчык нават узяѓ у палон японскага палкоѓнiка, пры дапамозе пасткi, зразумела.
  У пачатку траѓня адбывайся толькi дробныя сутычкi, а 25 увайшла, нарэшце, у Порт-Артур эскадра Раждзественскага. Вядомы адмiрал прывёѓ пяцьдзесят адзiн карабель, прайшоѓшы адразу тры акiяны!
  Пасля чаго абарона атрымала падмацаваннi. А ѓ пачатку чэрвеня адбыѓся апошнi штурм Порт-Артура. Штурм адчайны i разлютаваны. I зноѓ ён быѓ адбiты з вялiзнымi стратамi для японцаѓ. Цар нарэшце зняѓ Курапаткiна, i прызначыѓ Лiневiча . У сярэдзiне лiпеня 1905 гады японцам было нанесена паражэнне. I завяршылася гераiчная абарона Порт-Артура, якая доѓжыцца больш за год.
  Кандраценка быѓ узнагароджаны ордэнам Андрэя Першазванага. I атрымаѓ званне фельдмаршала. Потым эскадра Раждзественскага разам i з Порт-Артурскай, нанесла паражэнне японцам у моры. Прычым, у баi загiнуѓ i сам адмiрал Таго.
  Японiя была змушаная пайсцi на мiр з Расеяй, пры пасярэднiцтве ЗША.
  Прыйшлося саступiць Курыльскiя выспы, i Тайвань. Расiя замацавала пратэктарат над Карэяй, Маньчжурыi, кантроль над Порт-Артурам. Акрамя таго, Японiя выплацiла вялiзную ѓ мiльярд залатых ен кантрыбуцыю царскай Расii.
  Перамога ѓмацавала пазiцыi цара Мiкалая Другога. Расея пашырыла свае тэрыторыi, I стала фармавацца Желтороссия за кошт добраахвотна далучаюцца кiтайскiх абласцей. Нiякай Дзярждумы - Расея заставалася абсалютнай манархiяй, без парламента.
  Зразумела, з-за перамогi i палiтычнай стабiльнасцi, эканамiчны рост працягнуѓся раней, чым у рэальнай гiсторыi i быѓ мацнейшым.
  Першая сусветная вайна пачалася як у рэальнай гiсторыi. Але працякала больш паспяхова для Расii. У якой i армiя была большая i лепшая, у тым лiку дзякуючы рэформам фельдмаршала Кандраценкi, i эканомiка мацнейшая, i аѓтарытэт цара вышэйшы.
  Вайна працягнулася крыху больш за год i скончылася распадам Аѓстра-Венгрыi, i капiтуляцыяй Асманскай Iмперыi, i Германii. А Балгарыя бачачы, чым гэта пахне, выступiла на баку Сербii i Расii, як, дарэчы, i Iталiя i Японiя.
  Фельдмаршал Кандраценка атрымаѓ найвышэйшае званне - генералiсiмус. I стаѓ кавалерам практычна ѓсiх ордэнаѓ, як i Сувораѓ. Фельдмаршалам стаѓ Брусiлаѓ. Зрабiѓ кар'еру адмiрал Калчак, i Карнiлаѓ, Дзянiкiн. Царская Расiя далучыла сабе: Галiцыю, Букавiну , Кракаѓскае ваяводства, Познаньскую вобласць, Клайпеду. Таксама ѓ склад Расiйскай iмперыi ѓвайшла i Чэхаславакiя. I Малая Азiя з Канстанцiнопалем. I поѓнач Iрака.
  Усё, увогуле, аказалася добра. Падзялiлi германскiя калонii японцы з Расiяй у Цiхiм акiяне.
  Потым была падзелена i Саудаѓская Аравiя памiж Расiяй, Францыяй i Брытанiяй. Далей падзялiлi пасля кароткай вайны Расiя i Брытанiя Iран.
  А потым i Аѓганiстан. Праѓда, там прыйшлося крыху паваяваць. I ангельцам спачатку не занадта шанцавала.
  Свет здабыѓ стабiльнасць, i росквiт. Пакуль у 1929 годзе не палыхнула Вялiкая дэпрэсiя. Расея пасля бурнага росту таксама ѓпала ѓ крызiс.
  У 1931 году Японiя напала на Расею, iмкнучыся ѓзяць рэванш за ранейшыя паразы.
  Але на гэты раз, гэта было самагубствам. Царскiя войскi разбiлi японцаѓ. Адмiрал Калчак яшчэ зусiм не стары, паказаѓ свой генiй, супастаѓны з Ушаковым. Краiну ѓзыходзячага Сонца поѓнасцю разбiлi на моры, а затым акупавалi. Далей рушыѓ услед рэферэндум, на якiм большасць японцаѓ выказалася за далучэнне да Расii.
  Так цар Мiкалай Другi ѓмацаваѓ сваю магутнасць i на Цiхiм акiяне. Расiя працягнула рух па Кiтаю. Саслабленыя крызiсам, Брытанiя, Францыя, i ЗША не мяшалi браць Паднябесную iмперыю пад кантроль.
  У 1933 годзе ѓ Нямеччыне прыйшоѓ да ѓлады Гiтлер. Ён стаѓ аднаѓляць былую моц былой iмперыi. I, вядома ж, спрабаваѓ не сварыцца з Расiяй.
  Мусалiнi ѓ Iталii меѓ сяброѓства з Расiяй. I пад шумок захапiѓ Эфiопiю, пашырыѓшы свае калонii. Iшла размова аб стварэннi Траiстага саюза.
  Царская Расiя хацела далучыць да сябе ѓсе калонii слабеючай Англii i Францыi. Ну, немца i iтальянцы таксама зразумела. У ЗША былi свае планы.
  У 1937 Нямеччына злучылася з Аѓстрыяй, вырабячы аншлюс. А ѓ лiстападзе 1937 гады разбiѓся самалёт з Мiкалаеѓ другiм. Перарвалася вельмi паспяхова царства. Мiкалай другi за сорак тры гады кiравання дамогся каласальных заваёѓ.
  Яго называлi Мiкалаеѓ Вялiкiм! I нават Найвялiкшым, сталi вышэй Пятра Першага.
  Пры Мiкалаю Другiм працоѓны дзень скарацiѓся да дзесяцi гадзiн, стала абавязковай i бясплатнай сямiгадовая адукацыя. Зарплата ѓ сярэднiм па краiне дасягнула 75 рублёѓ у месяц пры нулявой iнфляцыi i залатым забеспячэннi рубля. Царская валюта была самай цвёрдай i канвертоѓнай у свеце.
  Расiя мела самае вялiкае па колькасцi сухапутнае войска ѓ свеце, а па колькасцi флоту абагнала i Брытанiю i ЗША.
  Расейскiя танкi былi лепшымi ѓ свеце, як i самалёты. А верталёты на той момант увогуле практычна адзiнымi на планеце Зямля. Самы шматлiкi i якасны падводны флот. Лепшая артылерыя. Перадавыя тэхналогii ѓ тэлебачаннi i вiдэа. Першае ѓ свеце каляровае кiно таксама стала здымацца ѓ царскай Расii. У тым лiку дзякуючы захапленню цара Мiкалая Другога фатаграфiяй.
  Пасля далучэння да сябе Кiтая Расiя выйшла на першае месца ѓ свеце па колькасцi насельнiцтва, абагнаѓшы Брытанiю з усiмi яе калонiямi.
  Цар Мiкалай другi рэфармаваѓ Праваслаѓе i ѓзаконiѓ шматжанства. Шмат чаго здолеѓ зрабiць гэты мудры гасудар. I пайшоѓ з жыцця не апляваным, не гнаным, не страцiѓшым Расiю, а вялiкiм. I ѓсяго-то некалькi мiлiметраѓ зруху аскепка паѓплывала так на гiсторыю Расii. А яшчэ гавораць, у гiсторыi выпадковасцяѓ не бывае! Яшчэ як бываюць. I Мiкалай Другi i феномен генералiсiмуса Кандраценкi гэта паказаѓ.
  Але пасля смерцi цара Мiкалая наступiла часовая чахарда. Спачатку памёр не паспеѓ каранавацца манарха Аляксей Другi. Потым памёр i iншы спадчыннiк Кiрыл Уладзiмiравiч Раманаѓ. I на пасад у 1938 годзе ѓзышоѓ Уладзiмiр Трэцi. Цар малады, але ѓвогуле недурны i досыць валявы i славалюбiвы.
  Ну i ѓзяѓся ён за справу! Расея, Iталiя, Нямеччына, супраць Брытанii, Францыi i можа ѓ даляглядзе i ЗША. Тут вядома ж Траiсты саюз куды мацнейшы.
  У маi 1940 года, Германiя напала на Францыю, Бельгiю, Галандыю i Брытанiю. Расiя атакавала французскiя, англiйскiя, i галандскiя калонii. Пачаѓся бесцырымонны захоп тэрыторый.
  Супрацьстаяць расейскай армii ангельцы i французы не маглi. А немцы за паѓтара месяца разграмiлi i прымусiлi капiтуляваць Францыю, Бельгiю i Галандыю.
  Потым фюрэр акупаваѓ i Iспанiю з Партугалiяй, i захапiѓ Данiю i Нарвегiю. Расея заняла Швецыю.
  Вайна iшла практычна ѓ адны вароты. Пры падтрымцы мясцовага насельнiцтва, Расiя захапiла Iндыю, Iндакiтай, паѓднёвы Афганiстан, паѓднёвы Iран, Блiзкi Усход i ѓвайшла ѓ Егiпет.
  Вядома, супрацьстаяць царскаму войску не маглi каланiяльныя войскi, ды не вельмi i жадалi. Захоп Афрыкi некалькi зацягнуѓся з-за бездарожжа i расцягнутасцi камунiкацый. Немцы рухалiся па Афрыцы праз Гiбралтар i Марока, рускiя праз Егiпет, i далей Судан.
  Зрэшты, больш мяшаѓ рэльеф мясцовасцi, чым супрацiѓ брытанскiх або французскiх войскаѓ. Iх было i мала, i яны дрэнна ѓзброены, i ѓ асноѓным з мясцовых абарыгенаѓ. Якiя i не ѓмелi, i не жадалi бiцца.
  У 1940 годзе Гiтлер не рашыѓся на высадку пайсцi ѓ Брытанii. Ён пачаѓ паветраны наступ, спачатку не занадта ѓдалае. Але ѓвесну 1941 гады ѓ бой уступiлi расiйскiя самалёты, i Брытанiю сталi прасаваць смяротна.
  А ѓ жнiѓнi рушыла ѓслед высадка сумесных нямецка-расiйскiх войскаѓ, i пасля двух тыдняѓ упартых баёѓ - узяцце Лондана.
  Пасля чаго ѓсё ѓсходняе паѓшар'е уключаючы i Аѓстралiю з Новай Зеландыяй сталi Расiйскiмi, нямецкiмi i iтальянскiмi.
  Але яшчэ заставалiся ЗША.
  Цар Уладзiмiр прыняла рашэннi наступаць i супраць Амерыкi. Гiтлер i Мусалiнi падтрымалi яго ѓ гэтым рашэннi. Трэцi Рэйхi рушыѓ войскi на Iсландыю, i далей на Грэнландыю i Канаду, а царская Расiя рушыла на Аляску. Сiлы зразумела няроѓныя. У ЗША слабаваты танкавы парк, i куды менш насельнiцтва, чым у Расii разам з усiмi яе калонiямi. Хаця эканомiка i развiтая. Але такому монстру не супрацьстаяць.
  Пачаѓшы наступленне 1943 годзе, расiйская армiя даволi хутка заняла за два зiмовыя месяцы Аляску. А вясной i захапiла разам з немцамi амаль усю Канаду.
  Вайну ЗША аб'явiлi i Бразiлiя, i Венесуэла, i Мексiка i iншыя краiны.
  Пачаѓся рух рускiх войскаѓ па паѓночных штатах Амерыкi. Сiлы зразумела няроѓныя. Расiя i Германiя лепшыя i якасцю i колькасцю.
  Дзяѓчынкi Наташа, Зоя, Аѓрора i Святлана ваююць на лепшым у свеце танку "Кандраценка"-3, машына рухомая, з даѓгаствольнай i хуткастрэльнай гарматай. Вельмi вёрткая, з нiзкiм сiлуэтам.
  Па вазе танк "Кандраценка"-3 каля сарака тон, i добра абаронены. I прылада нягледзячы на невялiкi ѓ 76-мiлiметраѓ калiбр са вялiкай пачатковай хуткасцю снарада.
  "Шэрманы", гэты танк не могуць прабiць нi з аднаго ракурсу. Так што...
  Дзяѓчыны, ваюючы басанож i ѓ бiкiнi, проста нiшчаць амерыканцаѓ i шмат смяюцца.
  Асаблiва Наташа ... I босымi пальчыкамi яна нацiскае на джойсцiк, прамаѓляючы:
  - Славiцца Русь мая!
  Зоя таксама страляе. Робiць гэта пры дапамозе босых пальцаѓ ног, нацiскаючы на кнопкi джойсцiка i, крычыць:
  - I ѓся наша родная зямля!
  Далей вядзе агонь i Аѓрора. Яна дзiвiць непрыяцеля, i прамаѓляе, скалячы зубкi:
  - I вышэйшыя сiлы за намi!
  I таксама дзяѓчынка вельмi нават агнязарна падморгвае! Босымi пальцамi ног нацiскае як кнопкi джойсцiка.
  А далей вядзе агонь Святлана. Такая трапная i блiскучая дзяѓчынка. Выпускае з вуснаѓ сонечныя зайчыкi. I таксама спявае:
  - Я сусветная зорка! Бегаю хутчэй, чым нават сатана!
  Пры такiх дзяѓчатах i сам чорт не страшны. Малоцяць амерыканцаѓ, шчыльна атачыѓшы Чыкага.
  I не выпускаючы нiкога адтуль. Громяць, скажам, трывiяльна. Вось такiя дзяѓчынкi.
  I вось гарнiзон Чыкага капiтулюе. Ведай нашых!
  I расейскiя танкi ѓжо падыходзяць да Нью-Ёрку. Цар Уладзiмiр даволi пацiрае рукi. Дык далёка хiба рускiя калi-небудзь заходзiлi?
  Дзяѓчыны i ѓ паветры ваююць адважна. Напрыклад, мiлая пара: Марыя i Мiрабела.
  Набiраюць сабе рахункi, басаногiя i ѓ бiкiнi прыгажунi. Iм лiтаральна няма чаго супрацьпаставiць. Такiя вось дзяѓчыны тут прыгожыя i асляпляльна агрэсiѓныя i трапныя.
  Марыя стрэла, збiла дзясятак самалётаѓ, адной чаргой i праспявала:
  - Слався ты наша родная зямля! У iмя Расii!
  Мiрабела таксама пальнула i зароѓ:
  - Але ёсць важак у вялiкай сiле,
  Ён паклiча славян на лаянку...
  Не могуць справiцца з Расiяй -
  Калi Уладзiмiр кiруе цар!
  
  Ад цвёрды, моцны, з жалезнай воляй,
  А погляд як рэжучы метал...
  Не трэба рускiм лепшай долi -
  Толькi аб такiм народ марыѓ!
  Ды гэтыя дзяѓчаты i змагацца, i спяваць майстрыхi...
  Дарэчы, у самы разгар штурму Нью-Ёрка першы расiйскi касманаѓт вылецеѓ у космас, абляцеѓ вакол планеты Зямля. I гэтае чарговае дасягненне царскай Расii дынастыi Раманавых.
  А потым i капiтуляваѓ i гарнiзон Нью-Ёрка, неѓзабаве загiнуѓ Вашынгтон. А 3 верасня 1943 года ЗША ѓвогуле капiтулявалi. Так скончылася распачатая 15 Мая 1940 гады другая сусветная вайна. Вайна слаѓная для Расii i пераможная.
  Зразумела, i Гiтлер i Мусалiнi шматлiкае набылi ад гэтай вайны. Абодва дыктатары атрымалi ѓладаннi ѓ Афрыцы, сёе-тое ѓ Еѓропе i ЗША. Еѓропе канчаткова была падзелена памiж краiнамi. А Балгарыя пасля рэферэндуму стала царствам балгарскiм у складзе Расii.
  Здавалася б, свет зноѓ перадзелены i можна пераварваць калонii. Але Гiтлер, зразумела, не быѓ бы Гiтлерам, калi б не хацеѓ большага. У прыватнасцi перамагчы Расiю. I захапiць яе тэрыторыi.
  I зразумела немцы моцна разлiчвалi на новую, больш магутную зброю. Танкi серыi "Е" i ракеты балiстычныя i асаблiва на якiя лётаюць талеркi.
  Зрэшты, царская Расiя па балiстычных ракетах значна абагнала Трэцi рэйх i ѓ 1951 12 красавiка нават злятала на Месяц.
  Ды i танкi серыi "Е" не валодалi якаснай перавагай над расiйскiмi.
  I толькi лятаючыя талеркi былi загадкай. Яны дзякуючы ламiнарнай бруi апынулiся зусiм непаражальнымi для любых выглядаѓ стралковай зброi. Але пры гэтым i самi не маглi весцi агонь.
  Мусалiнi памёр i яго пасад успадкаваѓ сын. Гiтлер нацiснуѓ на яго i малады чалавек пагадзiѓся ваяваць з Расiяй. 20 красавiка 1955 гады пачалася новая, трэцяя сусветная вайна. На баку Гiтлера выступiлi: Iталiя, Бразiлiя, Аргенцiна, Чылi, Мексiка, карацей кажучы, уся Лацiнская Амерыка, акрамя Кубы, якая падтрымала Расiю. А больш за iншых краiн у свеце ѓжо i не было! Пачалася 20 красавiка 1955 года трэцяя сусветная вайна. I цар Уладзiмiр сутыкнуѓся з самым сур'ёзным выклiкам у сваiм праѓленнi.
  Адзiнае што магло б яго суцешыць - што дадзеная вайна будзе ѓжо апошняй у гiсторыi войнаѓ на планеце Зямля. Бо ѓ ёй удзельнiчаюць усе краiны свету!
  Ну, што ж калi вайна пачалася, дык яе трэба весцi! Асобай нечаканасцю напад Гiтлера не было. Венгрыя, Югаславiя, у складзе Расii пры абмежаванай аѓтаномii, iх цар Уладзiмiр Трэцi. Албанiя захоплена Iталiяй. Усё чын чынам. Немцы спрабуюць надыходзiць з Усходняй Прусii, Аѓстрыi, Iталiя з поѓдня. I баi iдуць у Афрыцы. А каалiцыя Лацiнскiх краiн на ЗША. Але там яны не надта актыѓныя. Толькi вось вайну аб'явiлi.
  А Гiтлер тым часам галоѓныя сiлы рушыѓ у Еѓропе.
  I разнеслася пякельная вайна. Апошняя маштабная вайна ѓ гiсторыi чалавецтва.
  Немцы асноѓны ѓдар наносiѓ у Венгрыi ѓ напрамак Будапешта. Там ваяваѓ Алег Рыбачэнка. Ён усё заставаѓся хлопчыкам гадоѓ дзесяцi на выгляд. Праѓда вельмi фiзiчна моцным, мускулiстым, хуткiм, i галоѓнае нiбы горац несмяротным. Ды пiсьменнiк i паэт Алег Рыбачэнка атрымаѓ неѓмiручасць, але на ѓмове, што ён стане хлопчыкам гадоѓ дзесяцi, i паслужыць Расii ѓ дзiцячым, але вельмi моцным i хуткiм целе. I яно дзiця з 1 студзеня 1904 года. Калi прыбудаваѓся ѓ Порт-Артуры юнгай. Ну, ён i хлопчык не самы дробны, а з самага пачатку моцны i хуткi, i яго ѓзялi на карабель.
  Прычым калi ѓсумнiлiся, цi не надта малы, то Алег Рыбачэнка на спрэчку сагнуѓ пальцамi медны пятак. Пасля чаго без размовы быѓ узяты на карабель.
  Хлапчук заслужыѓ вялiкае мноства ѓзнагарод, удзельнiчаючы ва ѓсiх войнах. Стаѓ афiцэрам. Але заставаѓся з выгляду дзiцем. Таму яму хоць i давалi ѓзнагароды, за шматлiкiя подзвiгi, але вышэй за капiтана вечнаму хлопчыку не прысвойвалi. I вось Алег Рыбачэнка больш за паѓстагоддзе ѓ армii. Даѓно ѓжо заслужыѓ пенсiю афiцэра, але калi ѓ цябе здароѓе жалезнае, дык чаго службу пакiдаць.
  Тым больш, без камп'ютараѓ, гульнявых прыставак, тэлебачання неяк сумна. А ѓ войску, ты капiтан хоць салдат паганяеш. Ды час усё ж iдзе сабе.
  Памёр генералiсiмус Кандраценка. Памёр i грос-адмiрал Калчак, якi перасягнуѓ Ушакова. Многiх ужо з кiм пачынаѓ Алег Рыбачэнка, службу ѓжо няма.
  Дакладней сказаць з моманту аблогi Порт-Артура амаль усе ветэраны памерлi. Толькi Воѓчык застаѓся. Ён таксама быѓ тады хлапчуком-юнгай, а цяпер ужо сiвавалосы дзед. Праѓда ѓсё яшчэ служыць. I дзiвiцца, што Алег застаецца нязменным хлопчыкам, у якога на целе не адзiнага шнара. Такi вось феномен вядомы на ѓсё Рускае, царскае войска. Праѓда ваюе вельмi нават класна.
  Хлопчык Алег басанож, так яму прыемней i спрытней. Ён наводзiць прыладу за прыладай, i страляе па нямецкiх танках серыi "Е". Машыны гiтлераѓцаѓ проста вялiзныя. I iх здаецца нiчым не спынiць.
  Але вечны хлопчык так трапляе трапна, што прабiвае метал. Размалёѓвае фрыцаѓ, зрывае вежы i спявае.
  - Цар Уладзiмiр, Рускi цар...
  Праваслаѓны гасудар!
  Свет мы хутка скорым,
  Бо над намi херувiм!
  Гiтлеру прыйдзе канец,
  А хто слухаѓ - малайчына!
  I хлапчук як кiдае, босы, дзiцячай ножкай гранату. Сiвабароды Воѓчык толькi галавой кiвае.
  Больш за пяцьдзесят гадоѓ застаючыся дзiцем, правёѓ пiсьменнiк i паэт Алег Рыбачэнка ѓ дваццатым стагоддзi. I прызнацца шмат чаго наглядзеѓся. Будучы несмяротным, ён даѓно страцiѓ усякае пачуццё страху. I вайна нагадвала яму камп'ютарную стратэгiю.
  Iгралася лёгка i весела. I ваявалася таксама прыемна. Вось добра калi пад босымi нагамi ранiшняя раса, i ты вечны хлапчук купаеш, i апрануты не па статуце ѓ шортах!
  Алег Рыбачэнка дазваляюць бегаць у адных шорцiках i босаму. Пацан яшчэ ѓ Порт-Артуры прывучыѓ хадзiць без абутку нават у мароз. Бо несмяротнае цела не можа прастыць цi захварэць, а да холаду, якi не прычын шкоды хутка абвыкаеш. Прама як Пiтэр Пэн. А па сняжку босаму бегаць амаль прыемна. У руху холад практычна не адчуваецца, толькi калi нерухома сядзiш, босыя ножкi злёгку дубеюць! Але для хлапчука гэта дробязь.
  Але ёсць яшчэ i дзяѓчыны-ведзьмы Наташа, Зоя, Аѓрора, Святлана! Яны таксама бяруць удзел у вайне. Але не ѓвесь час, а эпiзодамi. Дапамаглi ѓтрымаць гару Высокая, калi быѓ цяжэй за ѓсё. Змагалiся там басаногiя красунi, i ѓ бiкiнi. Металi босымi пальчыкамi ножак, востра вывастраныя дыскi.
  I секлi мячамi. А Алег Рыбачэнка тады дзяѓб з кулямёта - старэйшых таварышаѓ забiлi. I ѓ вынiку штурм самураяѓ захлынуѓся, i гара Высокая аказалася непахiснай!
  А дзяѓчаты паказалi свой самы вышэйшы клас i пiлатаж валькiрыi.
  А зараз немцы пруць на абарону. Царская армiя да вайны гатова. Фюрэру не ѓдалося дасягнуць тактычнай раптоѓнасцi.
  I рускiя войскi ваююць мужна. Думаецца, Гiтлер не раз пракляне яшчэ сам сябе, што распачаѓ такую вось вайну. Прычым, нягледзячы на тое, што ѓ фюрара дзве трацiны Еѓропы i трацiна Афрыкi пад стрэльбай, але ѓсё роѓна
  ён Расii не супернiк.
  I па колькасцi салдат таксама. А iтальянскiя войскi слабыя. Краiны ж Лацiнскай Амерыкi ѓ вайне ѓдзельнiчаюць млява. Ды i войскi ѓ iх i тэхнiчным i арганiзацыйным плане - не вельмi.
  Так што Расея пакуль у глыбокаэшалянаванай абароне трымае ворага.
  Танк "Кандраценка"-6 цалкам можа бiцца з гэтай серыяй. Ды i "Мiкалай"-4 цяжэйшы, сябе паказвае вельмi моцнай машынай.
  Могуць рускiя дзерцiся з цяжэйшымi нямецкiм монтрамi .
  Асаблiва на "Мiкалаi"-4, дзе экiпаж Алёнкi, дзяѓчыны вельмi прыгожай i ѓ бiкiнi.
  Гармата 130-мiлiметраѓ калiбр. Як па фашыстах б'е. На царскую Расiю дарма Гiтлер попер. Тут яму не прагулка лёгкая свецiць, а збiццё.
  Анюта босымi пальцамi ножак нацiснула на кнопку джойсцiка i праспявала:
  - За Расiю i свабоду да канца!
  I як прыгажуня засмяецца!
  I тут яшчэ Аѓгусцiна прыпусцiць снарадам па супернiку. Расколе метал, i заспявае:
  - Прымусiм ва ѓнiсон стукаць сэрцы!
  I таксама босымi пальцамi ножак на кнопкi джойсцiка нацiсне. Вось гэта сапраѓды - крутая дзеѓка!
  А тут i Марыя як лупанет. I фашыстаѓ расколе. I вынiшчыць непрыяцеля.
  Пры гэтым выкарыстоѓваючы босыя пальчыкi ножак. I таксама заспявае:
  - У iмя нашай Радзiмы святой! Баец няхай будзе проста круты!
  I разрагатаецца, i пакажа зубкi!
  А затым i Алiмпiяда снарадам важкiм лупане. Яна ж дзяѓчынкi тое што трэба - самы сакавiты яблыка сок!
  I зноѓ дзяѓчаты прабiлi Е-50, выбiлi вежу i смяюцца.
  Алёнка паслала снарад, ламаючы Е-100, прашываючы яго наскрозь. I выкарыстоѓваючы пры гэтым босыя пальчыкi ног. Чаму дзяѓчына праспявала:
  - Зламай ворага!
  I Анюта як лупане, выкарыстоѓваючы босыя ножкi i, пiскне:
  - Фрыцам капут!
  А далей урэжа Аѓгусцiна. Таксама вельмi трапна i выкарыстоѓваючы босыя пальчыкi ножак, проворкуя :
  - Гiтлеру канец!
  А тут i Марыя вельмi агрэсiѓна дадасць. Раскрышыць фашыстаѓ i пiсне::
  - А хто слухаѓ, той малайчына!
  I пакажа мову!
  А далей ужо Алiмпiяда снарад пасылае, забiваючы супернiкаѓ.
  I таксама босыя ножкi ѓ ход пускаючы i напяваючы:
  - Татальны аншлаг!
  I зноѓ язык дзяѓчынка возьме i пакажа.
  Так яны сякуцца...
  Немцы пасля месяца баёѓ з пачатку наступу прасунулiся ад пяцiдзесяцi да ста кiламетраѓ, i панеслi вялiкiя, нават вялiзныя страты. А iтальянцы ѓ Афрыцы i зусiм апынулiся ѓ катле i асяроддзi. Iх войскi трывiяльна разбiты.
  Вось 21 траѓня Адольф Гiтлер загадаѓ прызваць у войска, усiх здольных насiць зброю з пятнаццацi гадоѓ, да шасцiдзесяцi пяцi. Царскае войска падцягвала рэзервы.
  Як высветлiлася нямецкiя дыскалёты, на практыцы не такiя ѓжо i страшныя. Праѓда, могуць атакаваць таранам расейскiя самалёты. Але ад гэтага можна сыходзiць, дзякуючы высокай манеѓранасцi машын царскай армii.
  I разлiк Гiтлера на непаражальны цуд-зброю зусiм не апраѓдаѓся.
  Царскае войска пакуль абаранялася. Магутныя лiнii абароны, накапаныя загадзя, моцная абарона. Няхай Гiтлер выдыхаецца. А вось у Афрыцы можна на слабейшага, iтальянскага саюзнiка i душыць.
  Не вырашыся фюрар на вайну з царскай Расiяй, то несумненна ѓвайшоѓ бы ѓ гiсторыю, як вялiкi, i нават найвялiкшы правадыр Германii. А так дэман захацеѓ кiраваць светам, i што ад гэтага выйшла?
  Рускiя дзяѓчыны самыя крутыя ѓсё ж такi ѓ свеце.
  Алег Рыбачэнка як заѓсёды на вастрыi бiтвы. Яго нi куля, нi аскепкi не бяруць. Ён адчайны i класны малы.
  Хлопчык у шортах i басанож, супраць фашыстаѓ. I кiдае ѓ iх гранаты, i бегае пад свiнцовым дажджом.
  Ды шкада, што няма генiяльнага Кандраценкi, але ёсць маладыя i здольныя камандуючыя. У прыватнасцi фельдмаршал Васiлеѓскi, якi ѓжо падчас першай сусветнай вайны вылучыѓся. I камандуе энергiчна i ѓмела.
  А фрыцы, натыкаючыся на цвёрдую абарону, безнадзейна ѓ ёй вязнуць. Але ѓсё роѓна спрабуюць прарвацца.
  Алег Рыбачэнка, гэты вечны хлопчык смяецца, скалiць зубкi i напявае:
  - Радзiма мая! Святая Радзiма мая!
  I таксама як кiне босымi ножкамi гранату.
  А вось i Наташа, Зоя, Аѓрора i Святлана ѓступiлi ѓ бой. Яны вечныя дзяѓчаты-ведзьмы слугi свяшчэннага Бога Роду. Не заѓсёды ваююць, iнакш бы Расея ѓвесь свет бы заваявала. Але затое заѓсёды эфектыѓна, i паражальна.
  Дзеѓкi кахаюць забiваць: вось гэта дзеѓкi!
  I як пройдуць па фашыстах, i як урэжуць...
  I босымi пальцамi ног кiнуць дыскi, забiваючы фрыцаѓ.
  Гiтлераѓцы ѓвязаюць i нясуць стратаѓ усё больш i больш. Васiлеѓскi вялiкi стратэг прапануе разбiць фашыстаѓ i iтальянцаѓ у Афрыка. Дык там больш вёрткiя, i з лепшай праходнасцю расiйскiя танкi будуць мець перавагу. А ѓ Еѓропе дазволiць фашыстам вымахацца . Каб яны цалкам знясiлiлi б свае рэсурсы.
  Цар Уладзiмiр прыняѓ такi плян. I новыя сiлы былi перакiнуты ѓ Афрыку.
  Лiзавета i яе экiпаж змагалi ѓ Лiвii, адсякаючы iтальянскiя часткi. Там горача i дзяѓчына добра ѓ бiкiнi. У iх самы новы танк "Кандраценка"-6, на якiм ваяѓнiцы абыходзяць пазiцыi iтальянцаѓ i фрыцаѓ, i ѓпэѓнена iх грамяць.
  Лiзавета страляе па танку з iмперыi Мусалiнi-малодшага i прамаѓляе:
  - Па морах, па хвалях, ходзiць футра i кафтан!
  I выкарыстоѓвае зразумела, босыя пальчыкi ножак.
  Далей страляе Кацярына. Прабiвае нямецкую машыну i раве:
  - У Расii цар Уладзiмiр герой!
  За ёй б'е Алена, пабiвае самаходку фрыцаѓ i шчабеча:
  - За Радзiму ты Гiтлера урой!
  I напрыканцы ѓжо Алiмпiяда выпусцiць снарад. Раскрышыць фрыцаѓ, падавiць iх i пiсне:
  - Выдатны будзе вынiк!
  I таксама выкарыстоѓвае босыя пальчыкi дзiцячых ножак.
  У Афрыцы ѓ канцы траѓня i пачатку чэрвеня рускiя войскi дабiлiся значных поспехаѓ. Баi перайшлi на тэрыторыю Лiвii i Эфiопii. У 12 чэрвеня загiнула Трыпалi. А 15 чэрвеня была, узята з ходу i сталiца Эфiопii. Так што пасыпалiся воiны Мусалiнi-малодшага. На жаль, бацьку падтрымаць яму не ѓдалося.
  I яго славу заваёѓнiка таксама. А Мусалiнi прыхапiѓшы частку ангельскiх i французскiх калонiй, лiчыѓ сябе Цэзарам. Але перасягнуць Цэзара, падобна не па сiлах.
  Алег Рыбачэнка змагаѓся, камандуючы батарэяй. I так доблесна, што немцы кожны дзень гублялi ад яго агню дзесяткi танкаѓ. Яго хлапчука нават узнагародзiлi чарговым залатым крыжом. I нават, нарэшце, усё ж прысвоiлi даѓно заслужанае званне маёра.
  Раней не прысвойвалi таму, што выглядае як дзiця. Але гераiзм хлапчук паказваѓ выбiтны. I ѓменне бiцца таго.
  22 чэрвеня 1955 года, расейскiя войскi ѓ Афрыцы канчаткова захапiлi iтальянскiя Самалi. А 25 чэрвеня 1955 года капiтулявалi рэшткi iтальянскiх войскаѓ у Эфiопii.
  Царская Армiя ѓпэѓнена перамагала. Майнштэйн якi лiчыѓся лепшым палкаводцам Трэцяга Рэйха - напiсаѓ у дзённiку:
  - Мы разбудзiлi пякельнага мядзведзя! Цяпер нас iрвуць!
  Да канца чэрвеня немцы панеслi такiя вялiкiя страты, што вымушаны былi прыпынiць наступленне ѓ Еѓропе.
  Цар Уладзiмiр загадаѓ узмацнiць цiск у Афрыцы. Спачатку Чорны кантынент потым усё астатняе - паведамiѓ выбiтны манарх! 1 лiпеня 1955 года немцы паспрабавалi наступаць у Скандынавii. I iрванулi да Стакгольму, але натыкнулiся на вельмi шчыльную абарону. I панеслi каласальныя страты.
  Вось у пачатку лiпеня 1955 гады рускiя войскi ѓвайшлi ѓ нямецкi Алжыр.
  Лiвiя была ѓжо пад кантролем царскай Расii. Вялося наступленне i завесы Нiгера.
  Танкавы экiпаж Лiзаветы змагаецца з гiтлераѓцамi. Вельмi горача i дзяѓчаты нават знялi станiкi i зараз у адных трусiках у танку "Кандраценка"-6. Яны трапна страляюць па фашыстах.
  I iм жадаецца вялiкiх подзвiгаѓ.
  Царская Расея ѓсё яшчэ самадзяржаѓная краiна. I ѓ яе па-ранейшаму няма парламента. А што рэвалюцыi не здарылася, i думу не заснавалi. Самi цары не жадаюць сябе абмяжоѓваць ва ѓладзе. А фюрар i дучэ ёсць дыктатары. Гэта значыць, iдзе вайна дзвюх сiстэм з аѓтарытарнымi рэжымамi.
  Але для царскай Расii гэта больш натуральна. I адбываецца ѓпартая, i не цiшэйшая бiтва.
  Лiзавета нацiскае босымi пальчыкамi ног на кнопку джойсцiка i выпускае снарад. Мурлыкае сабе:
  - Разнясём фашыстаѓ у трэскi!
  Кацярына таксама босымi пальчыкамi ножак нацiснула на кнопку джойсцiка i выпусцiла забойнае, прамурлыкала:
  - Звалiм Гiтлера!
  I Алена таксама лупiць , выб'е фашыстаѓ i пiскне:
  - На часткi разарвем!
  I таксама як выскалiцца! I голым ножкамi нацiсне на кнопкi джойсцiка.
  А тут i Алiмпiяда як выверне, i як лупачны . Усiх раскрышыць i булькне:
  - Пякельны пасаж i экiпаж!
  Не забыѓшыся босымi пальчыкамi ножак нацiснуць на кнопкi джойсцiка. I ѓразiць непрыяцеля.
  Ваяѓнiцы i на самой справе вельмi нават адважныя i блiскучыя характарам.
  Алег Рыбачэнка тым часам адбiѓ чарговую атаку фрыцаѓ i праспяваѓ:
  - За Радзiму i Уладзiмiра цара - ура!
  Ды ѓ рэальнай гiсторыi быѓ такi самаабвешчаны iмператар Расii Уладзiмiр Трэцi, раздзел дома Раманавых. I ён сапраѓды стаѓ фармальна кiраваць у 1938 годзе. А тут Уладзiмiр атрымалася - рэальны цар ды яшчэ вялiкi! Уладзiмiр Кiрылавiч Раманаѓ - цар, якi мае ѓсе шанцы стаць iмператарам усяе Зямлi!
  Пасля перамогi, дакладней адбiцця атакi Алег Рыбачэнка, перакiнуѓся з падначаленымi ѓ карты. Хлопчык у шортах, белабрысенькi, вельмi мускулiсты, i рэльефны гуляѓ з сiвымi байцамi. Нават дзiѓна, але Алег старэйшы за iх усiх. Але рэжацца сабе гэты хлопчык.
  Успамiнаючы Порт-Артур, гераiчную абарону, ад якой i пайшла слава Расii. Вялiкая пры гэтым слава...
  Хлапчук несмяротны заѓважыѓ:
  - Вось так мы i вырашым усе свае праблемы! Хутка будзе момант, калi людзi, нiколi не будуць забiваць адзiн аднаго!
  Салдаты i афiцэры пагадзiлiся:
  - Вядома, спадар маёр! Не будуць забiваць!
  Алег паглядзеѓ на стужку з яго шматлiкiмi медалямi. Ды столькi ѓжо ордэнаѓ, мала якi генерал мае. I добра б сабе яшчэ б i тытул атрымаць. Князя, графа, герцага!
  Герцаг Рыбачэнка - прыгожа гучыць!
  I хлапчук падскочыѓ вышэй, i пракруцiѓся ѓ круцёлцы.
  Немцы спрабавалi атакаваць, але зноѓ былi адбiтыя i панеслi каласальныя незаменныя страты.
  За лiпень расiйскае войска дабiлася новых, буйных поспехаѓ у Афрыцы. Пакуль цяжар наступлення царскай армii быѓ там. У Алжыры маса ѓсёй лепшай з рускай зброi. I да канца месяца немцы акружаны i знiшчаюцца ѓ катле.
  У жнiѓнi расейскiя войскi прарвалiся i Марока. Адчайна ваявалi, дзяѓчынкi на танку "Кандраценка"-6, прарываючыся ѓ самае пекла.
  Раз-пораз узнiкалi паведамленнi аб якiя здаюцца немцах аб узятых гарадах.
  Баi iшлi i ѓ Нiгерыi, i ѓ розных месцах. Рускiя бралi i лiкам, i больш рухомы тэхнiкаѓ, i падтрымкай мясцовага насельнiцтва, якое настроiлi супраць сябе фашысты-расiсты.
  Афрыка i сапраѓды аказалася слабым звяном у стратэгii Гiтлера i Мусалiнi-малодшага.
  Расiя там адольвала... А вераснi падцягнуѓшы не спяшаючыся сiлы рушылi i ѓ Нарвегii. Гiтлераѓцы неслi каласальныя страты. А на танку ехала Алёнка з яе экiпажам. Найноѓшы танк "Мiкалай"-5 цяжкi, паказваѓ сябе больш дасканалым за серыю Е.
  Нават такi магутны танк як Е-200 прабiваѓся прыладай царскай машыны.
  Алёнка, якая нацiскае босымi пальчыкамi ног кнопкi джойсцiка, даволi пацiрала рукi:
  - Я ёсць тое, што здольна зламаць Вермахт!
  Анюта таксама нацiснула босымi пальчыкамi ног на кнопку, прабiла нямецкую машыну i пацвердзiла:
  - Мы Вермахт у пыл сатрэм! За ѓладу царызму!
  Крутая Аѓгусцiна стрэлiла i прапiклiкала:
  - I будзем жыць пры камунiзме!
  Марыя з гэтым ахвотна пагадзiлася:
  - Ды пры царскiм камунiзме!
  I босымi пальчыкамi ног нацiснула на кнопкi джойсцiка. I пры гэтым як лупанет, i раздушыць супернiка.
  А вось i Маруся прапiшчыць:
  - Пры поѓным градусе!
  I таксама босымi пальцамi ног нацiсне на кнопку джойсцiка.
  Расейскiя войскi ѓжо атачылi Осла. Баi iдуць за кожны кусцiк i дом.
  У цэнтры царскае войска зноѓ адбiвае нямецкае наступленне. Алег Рыбачэнка як заѓсёды на перадавой i ѓпэѓнена змагаецца. Расiйская артылерыя працуе як гадзiннiк.
  Усё дакладна i дакладна...
  У кастрычнiку расейскiя войскi канчаткова адрэзалi Афрыку ад забеспячэння па сушы, вызвалiѓшы Марока. Фашысты аказалiся ѓ своеасаблiвым катле.
  Няхай нават на чорным кантыненце. Гiтлер тросся ад лютасьцi, але нiчога не мог паабедаць.
  Ды сунуѓся на Русь... Наблiжалася зiма. Алег Рыбачэнка, нягледзячы на тое, што пайшоѓ мокры снег, усё яшчэ басанож i ѓ шортах бегае. Ну, хлопчык - што возьмеш! I зусiм нават бясстрашны дзяцюк.
  I босымi пальцамi ног гранаты кiдае.
  I напявае:
  - Хай бягуць нязграбна,
  Бранятанкi па лужынах...
  А на даху стаiць кулямёт -
  Чабурашка наводчык,
  Кракадзiл кулямётчык!
  Шакакляк вось у атаку iдзе!
  Хлопчык-тэрмiнатар падкiнула босымi пальцамi ног гранату, раздзiраючы фашыстаѓ i, праспяваѓ:
  - А я гуляю з дынамiтам,
  У мiнакоѓ навiдавоку!
  Як шарахне фрыцы бiты!
  Усе ляжаць, а i iду!
  А хлопчык i сапраѓды такi пацешны! А бо ѓжо ѓ войску больш за паѓсотнi гадоѓ. I проста чарцяня! Хоць i бялявы!
  Алег Рыбачэнка зноѓ шпурляе босай ножкай гранату i раве:
  - Слава цару i Мiкалаю i Уладзiмiр Трэцяму!
  I падумаѓ, што няхай не блытаюць Уладзiмiра Кiрылавiча Раманава з Уладзiмiрам Пуцiным! Раманавы вялiкiя цары - надзвычайны род! Тыя, што зрабiлi Расiю найвялiкшай iмперыяй!
  I не так распешчаныя поспехам як Пуцiн!
  Але вось расейскiя войскi адбiваюць чарговую атаку.
  Надыходзiць i лiстапад. Гiтлераѓцы выдыхаюцца. Але кiдаюць у бой новыя рэзервы. Iх ужо дабiваюць у Афрыцы. Несалодка фашыстам.
  Вось i злосць яны спаганяюць на палонных. Вось трапiлася iм прыгажуня Нiкалета. Яны яе распранулi да трусоѓ, i павялi па свежым лiстападаѓскiм снезе.
  Дзяѓчына са звязанымi рукамi, амаль голая iдзе па гурбах, пакiдаючы босыя, хупавыя сляды. Яна такая прыгожая. А немцы iдуць за ёй хвастаюць бiзунамi. I б'юць сабе прыгажуню, б'юць. З спаласаванай спiны сцякае кроѓ.
  Нiкалета толькi сцiснула сабе мацней зубы. I ганарлiва трымае ѓскiнутую галаву. А валасы яе медна-чырвоныя развяваюцца нiбы пралетарскi сцяг.
  А босыя ножкi таксама пунсовыя сталi, але дзяѓчына нават брывом сабе не вядзе.
  Вось якая ѓ яе фенаменальная мужнасць.
  Хоць фашысты ѓжо ѓзялi i паходняй у голых грудзях сунулi. Але i тады дзяѓчынка толькi здрыганулася, але не ѓскрыкнула.
  Вось такая ѓ яе вялiкая вера...
  Дзяѓчыну ѓздрыгваюць на прэнг, выварочваюць суставы. Затым распальваюць пад босымi нагамi вогнiшча. Ён лiжа прыгажунi голыя ступнi. А распаленымi ланцугамi, хвошчаць аголенае цела прыгажунi.
  Нiкалета ѓ адказ заспявала;
  Я Чарнабога, злога Бога дачка,
  Ствараю i хаос, гэта разбурэнне...
  Нельга маё велiч перамагчы,
  У душы гарыць толькi лютае помста!
  
  Хацела ѓ дзяцiнстве дзяѓчынка дабра,
  Вершы пiсала i катоѓ кармiла...
  Стала раней самай ранiцы,
  Над ёй пырхалi, крылы херувiмаѓ!
  
  Але вось спазнала што такое зло,
  Што ѓ гэтым свеце робiць няшчасным...
  А што такое ты скажы дабро?
  Вось разбурэнне пакахала горача!
  
  I паказала свой дзявочы запал,
  Што блiскучай стала Бога дачкой...
  Прасторы светабудовы скорым,
  Пакажам сiлу, вельмi нават магутна!
  
  Бацька Вялiкi гэты Чарнабог,
  Ён уносiць хаос, войны ѓ светабудове...
  Ты молiшся Сварогу каб дапамог,
  На справе атрымлiваеш адплату!
  
  Вось я сказала, Госпада захоѓвай,
  Няхай клекоча ѓ тваiм сэрцы злосць...
  Пабудуем шчасце веру на крывi,
  Напоѓнiцца няхай да краёѓ вантробы!
  
  Кахаю я хiтрасць, подласць i падман,
  Як правесцi i Сталiна-тырана...
  Не атрымаецца выставiць на сорам,
  А колькi шмат у свеце том туману!
  
  Вось прапанавала, зрабiць моцны ход,
  Аднымi ѓдарам знiшчыць злосных...
  Але палюбiѓся вельмi чорны Бог,
  Ва ѓсiх справах i гэтых i замагiльных!
  
  Як аказалася я звыкла злу,
  I ѓ сэрцы лютасьць, шалёна мела...
  Знiкла цяга да радасцi, дабра,
  Як толькi злосць пракралася з пастамента!
  
  А што ж Сталiн - ён таксама злы,
  Пра Гiтлера, дык тут ужо няма гаворкi...
  Быѓ Чынгiсхан бандыт такi круты,
  I колькi душ здолеѓ ён скалечыць!
  
  Так кажу навошта захоѓваць дабро,
  Калi ѓ iм найменшай няма i карысцi...
  Калi ты дзяцел - розум твой долата,
  I знiклi калi дурныя, думкi!
  
  Так кажу сябе i iншым,
  Служыце сiле як чарнiла чорнай...
  Тады прастор сусвету заваюем,
  Па светабудове разляцяцца хвалi!
  
  Мы зробiм такое моцным зло,
  Яно падорыць лютасьцi неѓмiручасць,
  Хто слабых духам, тых ужо разнесла,
  А мы мацнейшыя за ѓсiх у гэта людзi верце!
  
  Карацей станем усiх усюды мацней,
  Уздымем меч крывi над светабудовай...
  А наша лютасьць будзе таксама з ёй,
  Атрымаем поѓнае лёсу паклiканне!
  
  Карацей Чарнабогу я дакладная,
  Служу ѓсiм сэрцам гэтай цёмнай сiле...
  Мая душа як крылы ѓ арла,
  Хто з Чорным Богам - тыя непераможныя!
  Вайна памiж Расiяй i Гiтлераѓскай каалiцыяй працягвалася. Рускiя войскi да снежня канчаткова дабiлi iтальянцаѓ прымусiѓшы капiтуляваць у Афрыцы, i амаль прыкончылi тамака немцаѓ. Было ачышчана ад фрыцаѓ i Нарвегiя.
  Цяпер царскае войска рушыла 25 снежня ѓ наступ. Разгарнулiся разлютаваныя баi. Зiмой расiйскiя танкi былi вiдавочна мацнейшыя. I прабiваѓ наскрозь абарону супернiка.
  Алег Рыбачэнка гэты вечным хлопчык бег басанож i ѓ шортах па снезе, напяваючы:
  - Гэта ёсць наш апошнi i рашучы бой! Памром за Айчыну - салдаты за мной!
  Рускiя танкi вельмi нават шустрыя на газатурбiнных рухавiках. I iх так проста фашыстам не спынiць.
  Вось наперадзе iмчыцца "Мiкалай"-5. На iм пяць дзяѓчын, якiя забiяцка спяваюць:
  - Нас нiхто не спынiць, рускiх свет не перамагчы!
  I з гарматы як увалiць! Гэта ѓвогуле атрымлiваецца проста супер! Дзяѓчыны не гледзячы на мароз, у бiкiнi i басанож. I страляюць сабе, i не думаюць спыняцца.
  У iх проста дзiкая, ашалелая моц.
  Алёнушка кахае не толькi страляць, хоць нацiснула босымi пальчыкамi ног на кнопку джойсцiка i ѓразiла немца, але яшчэ i складаць апавяданнi.
  Вось, напрыклад, яна напiсала, як дзяѓчына пайшла за трыдзевяць земляѓ ратаваць, кацяняцi. Трыццаць тры днi iшла басанож па камянiстай дарозе, збiѓшы далiкатныя ногi ѓ кроѓ.
  I ѓсё ж змагла адшукаць жывёлiну. За гэта фея выканала яе жаданне i дзяѓчына выйшла замуж за прынца.
  Аленушка зрэшты, думала, а навошта ёй афiцэру Расiйскай армii муж? Лепш мець кучу палюбоѓнiкам. I грошай больш i задавальнення. Бо мужчыны яны такiя розныя. I з iмi зразумела i задавальненне адчуваеш па-рознаму. А што муж? З iм хутка засумуеш i надакучыць!
  А вось юнакоѓ, якi яшчэ толькi пачынае адкрываць для сябе дарослы свет куды цiкавейшы.
  I Алёнка зноѓ страляе, уразiѓшы нямецкi Е-100.
  I варушыць сваiмi вельмi прыгожымi, нiбы ѓ старажытнай грэцкай багiнi ножкамi.
  А тут i Анюта страляе. Таксама босымi пальчыкамi. I разбiвае нямецкую гармату.
  Пасля чаго дзяѓчына прамаѓляе:
  - У Расii шмат разумных ёсць людзей, але цар Уладзiмiр лепшы з цароѓ!
  Аѓгустына заѓважыла:
  - I Мiкалай Другi быѓ нядрэнны! Эх, не ѓмелi мы шанаваць цароѓ!
  Марыя праспявала, стрэлiѓшы пры дапамозе босых пальчыкаѓ ног па фашыстах, i скалячыся:
  - Трэба рускiм падпарадкоѓвацца, сэрцам чыстым i мудрэй! I на славу Мiкалая, ён вялiкi цар цароѓ!
  I Маруся нешта ды праспявала... I таксама ножкамi босымi iграе...
  Рускiя войскi наступаюць. Алег Рыбачэнка таксама змагаецца. Ён усё яшчэ дзесяцiгадовы хлопчык. Такая плата за неѓмiручасць. Так, але затое як добра i бадзёра ён сябе адчувае! У iм столькi энергii, i бурлiвага патоку сiлы.
  Хлопчык шпурляе босай ножкай гранату, i пiшчыць:
  - Я тыгр, а не кот, ува мне зараз жыве, не Леапольд, а Леапард!
  Хлапчук-маёр як заѓсёды ѓ блiскучым удары. Не спынiць яго фашыстам.
  Вось рускiя войскi ѓ 1 студзеня ѓжо цалкам ачысцiлi сваю тэрыторыю ад войскаѓ Германii i Iталii, i ѓступiлi ва ѓладаннi Трэцяга Рэйха.
  Адначасова расейскiя часткi ѓвайшлi i ѓ Мексiку. Наступiѓ новы 1956 год.
  Для рускiх ён пачынаѓся з новых перамог. 7 студзеня капiтулявалi рэшткi нямецкiх войскаѓ у Афрыцы. I ѓвесь Чорны кантынент стаѓ Расiйскiм.
  Цяпер ужо i фюрар ашалелы зразумеѓ, што капiтальна ѓлiп. I прапанаваѓ Расii перамовы.
  На што цар Уладзiмiр адказаѓ:
  - Мы будзем весцi гаворку толькi аб безумоѓнай капiтуляцыi Трэцяга Рэйха i Iталii!
  Што ж мудрыя словы! I вайна працягваецца. Алег Рыбачэнка зразумела на вастрыё атакi. Рускiя войскi ѓступiлi ва ђсходнюю Прусiю. Лiнii абароны тут магутныя. Прарываць даводзiцца з баямi, i хутка не прасунешся.
  Адным са сродкаѓ прарыву стала САУ з бамбаметам "Аляксандр"-4. Вельмi магутны i забойны сродак.
  I таксама прыгожыя дзяѓчыны тут як тут спраѓляюць. Запускаюць снарады, выкарыстоѓваючы босыя пальчыкi ножак, пры нацiску на кнопкi джойсцiка. I разбураюць дзоты i доты ворага.
  Дзяѓчаты смела бегаюць па снезе - на тое i рускiя бабы. А яе ѓ бой кiдаюць iндусаѓ i кiтайцаѓ. Гэтыя ѓжо лiтаральна завальваюць подступы да траншэяѓ сваiмi трупамi. Але ѓсё ж паспяваюць узяць.
  Расейскае войска ѓклiньваецца.
  Зрэшты, стратэг Васiлеѓскi асноѓны ѓдар пераносiць на Iталiю - якая нашмат слабей. I вось рускiя воiны атрымлiваюць адну перамогу за iншы.
  Студзень аказаѓся вельмi паспяховым. Рускiя войскi перакулiлi iтальянцаѓ, i асядлалi Альпы. А ѓ лютым занялi Венецыю. I ѓвайшлi Ларбандынiю . Узялi i Познань. Немцы адступалi. 2 сакавiка ѓпала Клайпеда. Рускiя войскi прасовалiся па ђсходняй Прусii павольнай, занадта ѓжо шчыльная абарона. Даводзiлася лiтаральна выпальваць шлях снарадамi.
  Затое ѓ Iталii, фронт макароннiкаѓ павалiѓся. I рускiя войскi накiравалiся да Рыма. 30 сакавiка 1956 г. пачаѓся штурм сталiцы Iталii. Так народ расплачваѓся за амбiцыi сямейства Мусалiнi.
  Сталiца Iталii Рым падвяргаецца штурму. Баi разлютаваныя. Хаця iтальянцы ѓсё часцей здаюцца. Тут дзяѓчынкi ваююць вельмi прыгожыя i ѓ бiкiнi i басанож. Ваяѓнiцы кiдаюць гранаты ножкамi, i выбiваюць воiнаѓ Мусалiнi.
  Прыгожыя тут дзяѓчыны, i зразумела вельмi сэксуальныя. I з мускулатурай тытанаѓ. А як кiдаюць босымi ножкамi гранаты, то проста дзiвосна.
  Наташка iдзе наперад i страляе, пры гэтым рыкае:
  - За Айчыну цудоѓную ѓ сэрцы, мой агонь прамянiсты гарыць!
  Зоя, ведучы агонь, падпявае:
  - Прыадкрыем да здзяйсненняѓ дзверцы! Наша вера i цар маналiт!
  А тут яшчэ i Аѓрора як босымi пальчыкамi ножак, рудая сцерва выпусцiць дыскi. I падаюць рассечаныя iтальянцы.
  А далей Святлана агрэсiѓна спявае, скалячы зубкi:
  - Усiх разб'ем! Усiх разб'ем!
  Босымi ножкамi кiдаюць дыскi, i размалочваюць фашыстаѓ. Так трапiѓ Мусалiнi, пад разборку дзяѓчынак. Красавiцкi штурм 1956 быѓ разлютаваным, i вельмi нават вобразным.
  А тут i танкi едуць, з iх ствалоѓ вывяргаюцца пякельныя слупы агню.
  Дзяѓчаты наступаюць i як шпурнуць босымi ножкамi гранатамi. I як плюнуць нечым крывава забойным.
  I засмяюцца...
  Наташа забiяцка праспявала:
  - Цар Уладзiмiр, дай па мордзе Гiтлеру!
  I падмiргне сваiмi сапфiравымi вочкамi. Такая выдатна дзеѓка.
  Дзяѓчаты iмчаць з дзiкай лютасцю. Лупяць з аѓтаматаѓ. Выкошваюць супернiка, раскiдалi фашыстаѓ. I тут яшчэ i Алiмпiяда бяжыць. I ѓ руках магутных жанчына-волаты агнямёт трымае. I возьме i ѓрэжа, а як лупне.
  Ад фашыстаѓ ва ѓсе бакi трэскi ляцяць. А ваяѓнiцы яшчэ i як захоча.
  Пасля чаго праспявае:
  - Мусалiнi будзе бiт! Наша сяброѓства маналiт!
  I зноѓ сапфiравымi вочкамi як падмiргне! I ѓрэжа па фашыстах.
  А чаго хацелi? Рым бралi ѓ свой час славяне пад кiраѓнiцтвам Атылы. А зараз бяруць рускiя.
  Алiмпiяда, смажачы жыѓцом супернiкаѓ з прамянемета, праспявала:
  - Яркае сонца надзеi,
  Iзноѓ над краiнаю ѓстае.
  Русь перамагае як раней
  Воiнаѓ вермахта б'е!
  
  Рускi арол над планетай,
  Крылы, расправiѓшы, узляцiць...
  Вораг будзе заклiканы да адказу -
  Будзе зрынуты - пабiты!
  Пасля падзення Рыма iтальянскiя войскi сталi масава здавацца ѓ палон. Iмперыя Мусалiнi, гэты малодшы ваенны партнёр Трэцяга Рэйха дагарала.
  Рускiя войскi ѓзялi амаль без супрацiву Неапаль, i высадзiлiся ѓ Сiцылii. Тамака таксама амаль не сустракалi супрацiвы. А Гiтлер бiѓся ѓ iстэрыцы.
  Да канца траѓня з Iталiяй аказалася скончана. Сотнi тысяч палонных загадай.
  Рускiя дзяѓчыны ставiлi iх на каленi i прымушалi сабе цалаваць босыя ножкi. Тыя пакорлiва цмокаѓ. Некаторыя, асаблiва юнакi рабiлi гэта з энтузiязмам.
  Дзяѓчынкi даволi бурчэлi.
  Вечны хлопчык Алег Рыбачэнка прымушаѓ цалаваць свае босыя, дзiцячыя ножкi палонным.
  Тыя гэта рабiлi дастаткова ахвотна. Хлопчыкi быѓ вельмi прыгожы, мускулiсты i бялявы. Праѓда, яшчэ занадта маленькi, i яму не хацелася рабiць з дамамi нешта больш сур'ёзнае. Але вось калi пятачкi агрубелыя казычуць язычком - гэта прыемна!
  Алег Рыбачэнка ѓзяѓ у палон генерала, i атрымаѓ чарговы ордэн. Чым вельмi ганарыѓся.
  Мусалiнi-малодшы быѓ выдадзены ѓласным асяроддзем, i царская Расiя атрымала чарговую перамогу. А Бенедыта Мусалiнi-старэйшы не дажыѓ да сваёй ганьбы, i краху фашызму ѓ Iталii. Зрэшты, i фашыстаѓ у Нямеччыне чакала той жа лёс. Рускiя войскi рушылi ѓ пачатку чэрвеня 1956 года ѓ наступ. Асноѓным напрамкам удару стаѓ Аѓстрыя.
  Лiзавета i яе экiпаж на "Мiкалаi"-5 рухалiся супраць немцаѓ. Рускiя войскi iмкнулiся атачыць Вену.
  Фюрар зразумела апынуѓся ѓ складанай сiтуацыi. Уладаннi немцаѓ у Афрыцы, Скандынавii, i большая частка ѓ ЗША страчаныя. I зараз баi ѓжо працякаюць выключна на тэрыторыi Трэцяга Рэйха. Што, зразумела, чырванейшае непрыемна для немцаѓ. Рускiя войскi таксама ѓступiлi ѓ Мексiку. Лэдзi Грэй дэ Монка камандуе танкавым экiпажам у гэтай краiне.
  А Лiзавета вядзе "Мiкалай"-5 у абыход Вены. Галоѓны яе супернiк гэта Е-50, якiя царская машына прабiвае нiбы прамакашку.
  Лiзавета стрэлiла, пры дапамозе босых пальцаѓ ног, нацiскаючы на кнопкi джойсцiка.
  Патрапiла ѓ нямецкi танк i прачырыкала:
  - За Русь святую Мiкалая мы сэрца аддамо!
  Кацярына таксама пальнула пры дапамозе босых пальчыкаѓ ножак i паправiла сваю напарнiцу:
  - Мусiць, усёткi правiльней казаць Уладзiмiра!
  Лiзавета зноѓ стрэлiла пры дапамозе босых пальцаѓ ног i прачырыкала:
  - Але ѓсё ж такi менавiта iмператар Мiкалай, даѓшы нам насельнiцтва Кiтая, зрабiѓ Расiю непераможнай!
  Сапраѓды ѓ пяхоце, што пасылалi на штурм нямецкiх пазiцый, наперадзе былi запар кiтайцы. Яны лiтаральна закiдвалi трупамi. Але прарывалiся.
  Звычайна рускiя ваявалi ѓ авiяцыi, i танках. Пяхота з кiтайцаѓ, iндусаѓ, азiятаѓ. Кiтайцаѓ шмат. Акрамя таго, светлая галава Мiкалай Другi ѓвёѓ рэфармуючы Праваслаѓе шматжанства, i лiшнiх кiтайскiх мужчын пасылаюць у бой. А рускiя бяруць у жонак удоѓ i незамужнiх кiтаянак.
  Хiтрая стратэгiя.
  I кiтайцы лезуць на штурм, гiнуць, i прарываюць абарону немцаѓ.
  Алена пры дапамозе босых пальцаѓ ног нацiскае на кнопкi джойсцiка, i зноѓ дзiвiць фрыцаѓ.
  I заспявае:
  - За Русь святую, адважна будзем бiцца!
  Пасля чаго дзяѓчына як возьме i падмiргне. I выскалiць свае белыя зубы! А такая яна агрэсiѓная.
  А вось i Алiмпiяда як агрызнецца. I таксама босымi пальчыкамi ног лупане, i задушыць.
  Пасля чаго праарэ:
  - Я смяротная кобра!
  Трэба адзначыць, што танк Е50 можа быць i небяспечным. Яго гармата ѓ 88-мiлiметраѓ i даѓжынёй ствала ѓ 100ЭЛ хуткастрэльная, дванаццаць стрэлаѓ у хвiлiну, i вельмi дакладная. Часта трапляе ѓ браню, i можа нанесцi пашкоджаннi.
  Таму дзяѓчаты iмкнуцца асноѓны нямецкi танк i не падпускаць. Тым больш зблiзку, яго прабiѓная здольнасць рэзка ѓзрастае. А стрыжань у снарад у немцаѓ цi з урану, цi вальфраму. Праѓда пасля страты Афрыкi i радовiшчаѓ урану ѓ Конга, сiла нямецкiх войскаѓ сталi вычэрпвацца.
  А дзяѓчаты такiя прыгожыя i босыя, i крутыя.
  Вось напяваюць сабе з энтузiязмам:
  - Ззяе зоркай над усiмi светам,
  Скрозь iмглу беспрасветнай цемры...
  Вялiкi герой цар Уладзiмiр,
  Не ведае нi болi, нi страху!
  
  Ворагi перад табой адступаюць,
  Радуецца народ натоѓп...
  Расiя цябе прымае -
  Магутная кiруе рука!
  Баявыя дзяѓчынкi, нiчога супраць iх i не скажаш. А ножкi ѓ iх такiя босыя i дакладныя. Калi палонныя немцы iх цалуюць, то бачна, што гэта падабаецца i дзяѓчатам i мужчынамi. I ваяѓнiцы даволi павiскваюць.
  I скаляць свае жамчужныя зубкi.
  Такiя вось класныя дзяѓчынкi. I босымi пальчыкамi ног, чарговага фашыста падбiвае Лiзавета.
  Пасля чаго як праарэ:
  - Слава вялiкай Айчыне!
  А так i Кацярына стрэлiць. Пратаранiць танк супернiка, замочыць фрыцаѓ i пiскне:
  - Смерць ворагам!
  А там i Алена таксама лупiць, выкарыстоѓваючы босыя пальчыкi ног, нацiскаючы iмi на кнопкi джойсцiка. I прачырыкае:
  - За Радзiму ѓ велiчы!
  I далей запусцiць снарад i выбiтнае Алiмпiяда - таксама бландынка. I як прачырыкае:
  - За вялiкую Расiю!
  I дзяѓчаты поѓныя татальнага энтузiязму.
  Вось iдзе танк Е-75. Яго гармата больш магутная: 128-мiлiметраѓ, i ён можа нанесцi вялiкiя пашкоджаннi. Акрамя таго ѓ гэтага танка лепшая абарона i тоѓшчы браня.
  Але Лiзавета як лупанет. I выпусцiць нешта забойнае, якое прабiвае i з дыстанцыi. I ад немца застаюцца толькi кавалкi разарванага металу.
  I заспявае дзяѓчына:
  - Святая прыгажосць i вялiкая мара!
  Пасля чаго i пакажа язычок.
  Нямецкiя танкi Е-75 у апошнi час сталi больш масавымi. У iх з'явiлася больш даѓгаствольная гармата, якая дазваляе дужацца з расiйскiмi танкамi, асаблiва тымi, што лягчэй. I гэта робiць фрыцаѓ больш небяспечным.
  Але савецкiх дзяѓчынак падобнае не бянтэжыць. I яны разбураюць фрыцаѓ.
  А самi ваяѓнiцы тым больш у спякоту ѓ бiкiнi, i басанож. I ваююць вельмi нават упэѓнена.
  Перамагаюць пагалоѓна.
  Кацярына стрэлiла ѓ фашыстаѓ i праспявала:
  - Але калi сапраѓды казаць! Крушу ѓсiх фрыцаѓ пагалоѓна!
  Алена таксама пальнула пры дапамозе босых пальцаѓ ног i прачырыкала:
  - Усiх пераможам i, безумоѓна!
  Алiмпiяда таксама лупiла без жалю гiтлераѓцаѓ. Такая вось яна непераможная сцерва.
  I таксама пры дапамозе босых пальчыкаѓ ножак.
  Наташа i яе каманда на танку "Кандраценка"-6 ваююць. Гэтая машына крыху лягчэй, але затое рухомей "Мiкалая". Вядома, з меншай вагай i калiбр мяльчэй, i браня ледзь танчэй. А значыць i рызыка загiнуць нашмат больш.
  Але дзяѓчыны трэба сказаць, зусiм не бянтэжацца. А б'юцца нiбы гiганты лаянкi.
  Наташа спявае, актыѓна страляючы:
  - Будзе наша перамога!
  I нацiскае босымi пальчыкамi ножак на кнопкi джойсцiка.
  Зоя таксама страляе, пры дапамозе голых ног i пiшчыць:
  - Цар Уладзiмiр наперад!
  I ѓсё хорам дзяѓчыны як раѓнуѓ:
  - Слава загiнуѓшым героям!
  Пасля чаго пальнула Аѓрора, перавярнула нямецкi танк i выдала:
  - Нас нiхто не спынiць! Нас нiхто не пераможа!
  I таксама босымi ножкамi страсянула.
  А далей ужо паддала Святлана, выкарыстоѓваючы босыя пальчыкi ножак, i зароѓ ва ѓсю глотку:
  - Рускiя люта б'юцца!
  I ѓсе дзяѓчаты хорам усклiкнулi:
  - Моц салдацкi кулак!
  I зноѓ прыгажунi iмчацца ѓ бой. Страляюць сабе трапна i сапраѓды!
  А вось экiпажы Джэйн, уражвае мексiканцаѓ. Таксама лэдзi вельмi разумная i прыгожая.
  I дзяѓчаты ѓ яе экiпажы - басанож i ѓ бiкiнi. Змагаюцца сабе з дзiкай i спакойна лютасцю.
  Тут пальнула Гертруда, выкарыстоѓваючы босыя пальчыкi ножак, i прачырыкала:
  - Я дзеѓка якая ѓсiх вынiшчыць у долi секунды!
  I тут Малання як лупанет. I зламае лацiнскi танк з дыстанцыi.
  А там i Мацiльда пры дапамозе босых пальчыкаѓ ножак урэжа.
  I засмяецца:
  - Я ёсць дзеѓка ѓвогуле супер!
  А ваяѓнiцы самага высокага i раз'юшанага парадку. Не адчуваюць у сабе нi слабасцi, нi гневу.
  Як дзяѓбуць, так i дзяѓбуць.
  I Алёнка таксама вельмi нават упэѓнена ваюе.
  Да канца чэрвеня Вена акружана. Па Нямеччыне i яе прэстыжу нанесены зруйнавальны ѓдар. Адначасова расiйскiя войскi прасоѓваюцца ѓ напрамку да Одэра. Кiдаюць у бой кiтайцаѓ, iндусаѓ, арабаѓ. I прарываюць абарону фрыцаѓ.
  Гiтлер, зразумела, ужо ѓ панiцы. Як яго запрасавалi дзяѓчынкi на танках i самалётах.
  Вось Альбiна i Альвiна дзве расiйскiя лётчыцы. Таксама босыя i ѓ бiкiнi збiваюць фашыстаѓ, нiбы грушы палкай з галiнкi. I на пару лiтаральна такiя цуды твораць.
  Альбiна збiла адной чаргой пяць самалётаѓ са свайго знiшчальнiка "Пётр Першы" i праспявала:
  - Мы мядзведзiцы неба!
  Альвiна збiла адной чаргой шэсць самалётаѓ са свайго баявога арла, i прачырыкала:
  - I ѓсiх размажам!
  У небе гэтая парачка была ѓжо легендарнай!
  Дзяѓчаты ѓзнагароджаны сямю ступенямi Георгiеѓскага крыжа: сярэбраны крыж, сярэбраны крыж з бантам, залаты крыж, залаты крыж з банкам. А таксама залаты крыж з дыяментамi, i залаты крыж з дыяментамi i бантам. I самая высокая ступень зорка залатога крыжа, з дыяментамi бантам. Больш высокую ѓзнагароду - вялiкая зорка залатога крыжа, з дыяментамi i бантам, заснавалi зусiм нядаѓна.
  Так што дзяѓчаты маглi па праве ганарыцца сваiмi дасягненнямi. А заѓсёды нават у мароз яны ваявалi толькi ѓ бiкiнi i выключна басанож.
  Такiя цудоѓныя дзяѓчынкi.
  Альбiна стрэлiла i праспявала:
  - За самыя лепшыя нашы перамогi!
  Альвiна працягнула:
  - Хай намi ганарацца i ѓнукi i дзяды!
  Ваяѓнiцы i на самай справе - дзеѓкi каласальнага класа!
  Б'юць сабе фашыстаѓ у небе i спяваюць:
  - Слава Расii, Слава! Цар наш Уладзiмiр герой! Будзе досвiткам дзяржава! Гiтлера ѓ зямлю закапай!
  Вядома, Уладзiмiр Кiрылавiч Раманаѓ можа быць вельмi задаволены сваiмi ваяѓнiцамi.
  Яны калi ѓжо i б'юцца, то так, што супраць iх не падымеш дзiдай!
  Уладзiмiр Кiрылавiч Раманаѓ - гэта цар, якi мае ѓсе шанцы скончыць з войнамi раз i назаѓжды!
  I фашысты пад ударамi царскай армii ѓздрыгваюць...
  Акружаная Вена хутка ѓпала. Войскi царскай iмперыi да сярэдзiны лiпеня выйшлi шырокiм фронтам да Одэру. А Кёнiгсберг аказаѓся поѓнасцю блакiраваным.
  А немцы адступiлi за Одэр. I паспрабавалi там стварыць лiнiю абароны. Капiтальна абаранiцца. Але ѓ другой палове лiпеня рускiя войскi пачалi наступ на Гамбург... Гiтлераѓцы павольна, але дакладна паддавалiся.
  Баi кiпелi вельмi разлютаваныя. Некаторыя паселiшчы па некалькi разоѓ пераходзiлi з рук у рукi. У бiтвах бралi ѓдзел i новыя нямецкiя танкi больш дасканалай серыi АГ - пiрамiдальныя. Яны адрознiвалiся добрай абаронай з усiх ракурсаѓ. Але царскае войска пераѓзыходзiла колькасцю.
  I вялiкая колькасць азiяцкiх пяхотнiкаѓ загiнула на франтах. Але яны дазвалялi рухацца.
  У немцаѓ жа людскiя рэсурсы таксама кончылiся. Да канца жнiѓня Гамбург быѓ акружаны, патрапiѓ у блакаду i Мюнхен.
  Немцы страцiлi значную тэрыторыю. I няма чым iм было ѓтрымлiваць свае пазiцыi.
  Алег Рыбачэнка змагаѓся ѓ першых шэрагах на тэрыторыi самой Германii. I вечны хлопчык увесь час усмiхаѓся i скалiѓ жамчужныя зубкi.
  А там кiдаѓ босымi, дзiцячымi ножкамi гранаты. Добра быць дзiцем - як натуральна быць у спякоту ѓ адных шортах. А паколькi ты несмяротны, то i зiмой таксама можна быць напаѓголым, не рызыкуючы застудзiцца.
  Так што хлопчык праспяваѓ:
  - Басанож, толькi басанож,
  Пад лiпеньскi гром i пад шум прыбою!
  Басанож, толькi басанож,
  Хлопчыку лёгка, быць крутым каѓбоем!
  I працягвае дзiця-маёр гэтых фашыстаѓ разбураць сабе. А тыя адчайна контратакуюць.
  Вось ужо i верасень... Пачынаюць капаць дажджы... Царскiя войскi завальваючы трупамi кiтайцаѓ узялi Мюнхен i Гамбург, i iдуць у напрамку Рурскага раёна. Самага галоѓнага ѓ прамысловасцi Нямеччыны.
  А немцы адчайна адбiваюцца.
  Наташа ваюе на сваiм танку, i рыкае:
  - Фашыстам будзе вельмi прутка!
  I босымi пальцамi ног як нацiсне на кнопкi джойсцiка. I выпусцiць снарады па гiтлераѓцам.
  А тут яшчэ Зоя як улепiць. I таксама пры дапамозе босых пальчыкаѓ ножак.
  Ды яшчэ i заспявае:
  - Русь гэта тое, што супраць Гiтлера!
  А далей вось Аѓрора, агрэсiѓную зробiць замашку. I таксама пры дапамозе босых пальцаѓ ножак:
  - За Рускi шлях!
  А за iмi i Святлана таксама выпусцiць забойны снарад. Праколе нямецкi танк i пiсне:
  - За цара Уладзiмiра Кiрылавiча!
  I таксама пакажа мову.
  Дзяѓчынкi тут разышлiся не на жарт.
  Алёнка на цяжкiм танку таксама цiсне фашыстаѓ. I пабiвае iх з вялiкай дыстанцыi.
  Ваяѓнiца заспявала:
  - Я падпарадкавала паѓсвету сваiмi грудзьмi!
  А грудзi Алёнкi з пунсовымi саскамi.
  А далей Анюта як дзюбне пры дапамозе босых пальцаѓ ног. Пратаранiць фашысцкi танк i вякне:
  - Я дзеѓка суперстар! У падручнiках гiсторый!
  I выскалiцца...
  А далей Аѓгусцiна выпусцiць забойны снарад. Раскрышыць гiтлераѓцаѓ i шыкне:
  - Ды будзе наша войска ѓсiх мацней!
  I таксама ножкамi рушыць...
  А за iмi i Марыя возьме, i дзюбне па фашыстах. Закруцiць сабе, агрэсiѓна вякая:
  - Мы вялiкай агрэсii дзеѓкi!
  А затым i Маруся выпусцiць па гiтлераѓцам сваё i вельмi забойнае, разбуральнае. I пры дапамозе босых, дзявочых ножак.
  А затым заспявае:
  - Мы татальны разгром ворагаѓ!
  Верасень праходзiѓ у вельмi разлютаваных баях. Немца адчайна контратакавалi. Але ѓ кастрычнiку, калi дажджы палiлiся мацней, царскае войска зноѓ атрымала перавагу. I стала прасоѓваць да Руру. Пасля жорсткага штурму ѓпаѓ Кёнiгсберг. Фашысты атрымалi чарговую аплявуху.
  А на поѓднi Францыi царскiя войскi атачылi Тулон. Так што гiтлераѓцам прыйшлося на рэдкасць дрэнна.
  Гiтлер шалеѓ, але пакуль знаходзiѓся ѓ Берлiне. Яго пазiцыi аказалiся слабыя.
  Зразумела аб перамовах нiхто i слухаць не хацеѓ. Але фашысты ѓлiплi нiбы мухi.
  У лiстападзе войскi царскай армii з баямi занялi большую частку Рурскага раёна, тым самым фактычна пазбавiѓшы Германiю асноѓнай вытворчай базы.
  А снежнi, царскае войска заняла i ѓвесь поѓдзень Францыi, i ѓступiла ѓ Iспанiю. А на германскiм фронце, канчаткова авалодала Рурам. Мала таго былi захоплены i iншыя землi Нямеччыны. А царскае войска яшчэ i ѓ Данii высадзiлася.
  Гiтлер шалеѓ як чорт у клетцы, але нiчога не мог зрабiць.
  На каталiцкiя Каляды, царскiя войскi рушылi да Парыжа. Нягледзячы на снег, i марозiк экiпаж Наташы быѓ басаногi i ѓ бiкiнi.
  Немцы ѓсё часцей i часцей здавалiся ѓ палон. А французы i зусiм не хацелi з рускiмi бiцца.
  Разбiваючы нямецкую батарэю, Наташка заѓважыла:
  - Вось, сапраѓды, на што разлiчваѓ ашалелы Адольф, пачынаючы з намi вайну?
  Златавалосая Зоя лагiчна заѓважыла:
  - Мусiць, на тое, што мы, трапiѓшы пад прэсiнг, пасыплемся як манеты з дзiравай кiшэнi!
  Аѓрора раздушыла босымi пальцамi ног грэцкi арэх. Потым кiнула сабе ѓ рот i рацыянальна адзначыла:
  - Гiсторыя вучыць, што нiчому не вучыць!
  Святлана нацiснула босымi пальцамi ног на кнопку джойсцiка. Падбiла чарговую нямецкую гармату i адказала:
  - Будзем вялiкiмi байцамi!
  Ваяѓнiцы як вiдаць, на самой справе, поѓныя рашучасцi бiцца, i перамагаць.
  Алег Рыбачэнка басаногi хлопчык iмчыцца ѓ шорцiках i з голенькiм, мускулiстым торсам. Ён нават разгойдваецца, i раве:
  - Будзем фрыцаѓ бiць! Будзем фрыцаѓ бiць! I бiць лынды!
  I такiя ѓ хлопчыка белыя, жамчужныя зубы! Проста юны i нязломны тэрмiнатар.
  Алег Рыбачэнка страляе на бягу. Забiвае фашыстаѓ i заспявае:
  - Рускiх дух сiла цароѓ, фрыцаѓ разбi!
  Хлопчык шпурнуѓ босай нагой гранату i праспяваѓ:
  - Рускi вальс, устае зара - у славе цара!
  Сапраѓды вельмi нават баявы атрымаѓся дзяцюк. I дзяѓбае фашыстаѓ па самае першае чысло.
  I дзяѓчаты змагаюцца актыѓна. Вось Мiрабела ... Таксама лётчыца вышэйшага класа. Нiхто яе не можа спынiць. Яна збiвае фрыцаѓ i спявае, скалячы зубкi:
  - Шалёная дзеѓка! Вось яе пазнака!
  I возьме i выпусцiць ракету!
  Ды такiя ѓжо тут бабы! Калi рускiя дзяѓчыны б'юцца, то супраць iх нiякая сiла выстаяць не ѓ сiлах.
  Мiрабела збiла адной чаргой з пяцi авiягармат сем нямецкiх самалётаѓ, i прачырыкала:
  - Цар Уладзiмiр Кiрылавiч - наш Бог!
  I дзяѓчына як плясне босымi ножкамi па шкле.
  А таксама ѓ небе ваююць Альбiна i Альвiна.
  Яны такiя цудоѓныя кралi. Усё новыя i новыя рахункi набiраюць. I пры гэтым спяваюць:
  - У небе мы дасканаласць! Асы мы дасканаласць! Ад усмешкi да жэсту - вышэй усякiх хвал!
  Альбiна збiла адной чаргой чатыры нямецкiя самалёты i прачырыкала:
  - Ах, якое шчасце! Што ѓ баi дасканаласць!
  Альвiна зрэзала пяць нямецкiх самалётаѓ i працягнула:
  - Ведаць у баi дасканаласць! I крута iдэал!
  Ваяѓнiцы хорам заспявалi, ссякаючы фашыстаѓ:
  - Дзеѓкi! Страмчэй дзеѓкi! Дзеѓкi! Страмчэй дзеѓкi!
  Яны дэманстравалi свой агрэсiѓны запал. Не цiснулi спуску па iсце нiкому з гiтлераѓскiх асаѓ.
  А вось фашысты, вядома ж, пад дзiкiм прэсiнгам.
  Гiтлер у бункеры Берлiна i яго там бамбуюць нiбы таракана. А што ён хацеѓ? Дагуляѓся фашыст нумар адзiн! Пайшоѓ на царскую Расiю, i яго самога цiснуць зараз як таракана.
  Цар Уладзiмiр Кiрылавiч у дадзены момант адпачывае ад зiмы на беразе Iндыйскага акiяна. Перад iм танчаць прыгожыя дзяѓчыны розных рас i народнасцяѓ.
  Зрэшты, цар не супраць, паглядзець i гладыятарскiя баi. Вось, напрыклад, дзве дзяѓчыны супраць дзвюх прыгажунi.
  Змагаюцца яны на пластмасавых мячах, каб адзiн аднаго не пакалечыць. Аднак б'юцца адчайна.
  Вось такiя вось ваяѓнiцы. Iдзе люты абмен ударамi. Дзве бландынкi i дзве рудыя...
  Цар Уладзiмiр спытаѓ у фельдмаршала Васiлеѓскага:
  - Што самае цяжкае ѓ вайне з немцамi?
  Фельдмаршал шчыра адказаѓ:
  - Здабыць упэѓненасць! Толькi ѓ самым пачатку, калi супернiк стаѓ прасовацца, я адчуѓ сябе няѓтульна. А зараз мы пачалi перамагаць i ѓ ворагамi ѓсё ясна! - Фельдмаршал Васiлевiч, гэты найбуйнейшы стратэг, выпiѓ вiна.
  Уладзiмiр Кiрылавiч лагiчна заѓважыѓ:
  - Увесь час перамагаць вельмi цяжка! Але мы паказалi сябе здольнымi на шматлiкае! А зараз будзе час, i ѓвесь свет стане мiрным!
  Фельдмаршал Васiлеѓскi пацвердзiѓ:
  - Я веру ѓ гэта!
  Дзяѓчаты набiлi сабе на аголеныя целы сiнякi, i выглядалi вельмi нервовымi.
  Яны бiлiся, зразумела, не так як у часы Старажытнага Рыма - iмкнулiся не прычынiць асаблiвай шкоды сабе. Але дзейнiчалi актыѓна.
  Баi тым часам працягвалiся. У студзенi царскiя войскi з ходу захапiлi Парыж. Была ѓзята i сталiца Данii Капенгаген. Нямецкiя войскi слабелi. Рускiя працягвалi прасовацца i па самой Нямеччыне. Фрыцы бiлiся адчайна, але iх сiлы былi надламаныя.
  Алег Рыбачэнка, гэта несмяротны хлапчук скакаѓ басанож па снезе i iмчаѓся ѓ атаку наперадзе ѓсiх, зусiм не асцерагаючыся агню. I пры гэтым насвiстваючы:
  - Хто абвык за перамогу дужацца,
  Абавязкова ворагаѓ пераможа...
  Ён весела смяецца, i шмат даб'ецца,
  А Гiтлер будзе моцна бiты!
  I босай ножкай хлопчыка як кiне гранату! I выскалiць свае жамчужныя, не па гадах буйныя зубкi. Ды ѓ яго ѓжо пашча як у ваѓка. Перагрызе любую глотку.
  А дзяѓчаты на танках рухаюцца з поѓдня на поѓнач Германii. Вось-вось i выйдуць да мора. I застануцца ѓ фрыцаѓ толькi землi каля Берлiна i Памеранiя.
  Наташка, падбiваючы фашысцкiя танкi, заѓважыла:
  - А на вайне па-свойму весела!
  Зоя, дзюбануѓшы па гiтлераѓцам, пагадзiлася:
  - Лепш не бывае! Асаблiва калi мы перамагаем!
  Аѓрора, пальнуѓшы пры дапамозе босых пальцаѓ ног, выдала:
  - Усё немагчымае магчыма ѓ сусвеце, не трэба толькi б крыху....
  I дзеѓка рудая як засмяецца!
  Ваяѓнiцы торгаюцца ѓ ашалелай радасцi i лютасьцi. I цiснуць сабе немцаѓ.
  Адначасова царскiя войскi прасоѓваюць па Iспанii i ѓжо падыходзяць да Севiльi.
  Вольга на бронетранспарцёры вядзе агонь па немцах i палiцэйскiх войсках.
  Мясцовыя iспанцы амаль не супрацiѓляюцца. Падае чарговая, краiна пад сякерай Расii.
  Алега стрэлiла i праспявала:
  - Вышэйшы пiлатаж, будзе баш на баш!
  А яе напарнiца Алiса прачырыкала:
  - Велiч рускiх прызнала планета,
  Ударам мяча паламалi фашызм...
  Нас любяць i шануюць усе нацыi свету,
  Пастаiм вялiкi святы царызм!
  I дзяѓчыны як пляснуць i нацiснуць босымi пальцамi ножак на джойсцiк.
  Вайна памiж царскай iмперыяй Уладзiмiра Кiрылавiча Раманава i фашысткай Германiяй працягваецца.
  Расейскiя войскi ѓжо амаль цалкам вызвалiлi ад гiтлераѓскiх ордаѓ Францыю. Люты 1957 гады... Царскае войска вызваляе Партугалiю.
  23 лютага злучылiся расейскiя часткi з Данii i самой Нямеччыны.
  Алег Рыбачэнка гэты вечны хлопчык, босымi ножкамi пляскае па гразi. Дзiця-маёр крычыць сабе ва ѓсю глотку:
  - Слава рускаму цару Уладзiмiру Трэцягу! Гiтлера я зарублю, бiзуном адмяраю!
  I хлопчыка зноѓ як закрычыць, i босымi пальчыкамi кiне востра вывастраны дыск. I ѓразiць фашыста ѓ горла. А затым голай, дзiцячай ножкай кiне бумеранг, i адразу пецярым фрыцам перарэжа глоткi.
  Ды няѓдалая iдэя Гiтлера напасцi на такую iмперыю.
  Наташа i яе каманда дабiваюць апошнiх немцаѓ у Партугалii. Iх танк няѓмольны ѓ знiшчэннi.
  I таксама босымi пальцамi ног нацiскаюць на кнопкi джойсцiка, здзяйсняючы лютае знiшчэнне.
  Зоя пальнула, разбiла нямецкую гармату i праспявала:
  - За Расiю i свабоду да канца!
  Аѓрора пры дапамозе босых пальцаѓ ног, дзюбанула гiтлераѓца i прачырыкала з апломбам:
  - Божа цара захоѓвай!
  Святлана таксама дзюбнула, нацiснуѓшы пальчыкамi голых ножак на кнопкi джойсцiка i, пiскнула:
  - Моцны дзяржаѓны!
  Дзяѓчыны разбiваюць фашыстаѓ. Але вось з'явiѓся новы гiтлераѓскi танк "Маѓс"-4. Вельмi магутная мадэль трыста тон вагай, i прыладай у 310- мiлiметраѓ. Ён можа на вялiкай дыстанцыi прабiць, а сам такую тоѓстую браню мае, што танк "Кандраценка"-6 яго нi пад адным ракурсам не возьме.
  Наташа камандуе:
  - Дзяѓчыны, трэба падысцi ѓшчыльную i ѓсадзiць у нiжнюю частку борта, памiж каткоѓ - гэта наш адзiны шанец!
  Зоя лупанула пры дапамозе босых пальчыкаѓ ножак па нямецкай гармате i праспявала:
  - Апошнi шанец лёс табе дае, а ну хутчэй наперад! У дождж, i град i снег!
  Аѓгусцiна таксама лупанула i прачырыкала:
  - Апошнi шанец, дае табе лёс! Няхай жыве хада, i штодзённы бег!
  I таксама босымi пальчыкамi ножак, ды як закруцiць. I разнясе фашыстаѓ.
  Святлана зароѓ:
  - За новыя рубяжы i лiхiя перамогi!
  Расейскi танк iрвануѓ, набiраючы хуткасць. А дзяѓчаты як возьмуць i заспяваюць:
  - Моцны дзяржаѓны, самы ѓ век слаѓны, цар Праваслаѓны, царуй на славу, на славу нам!
  I зноѓ паскорылiся, адыходзячы ад важкага снарада, пасланага з гарматы, якая была ѓ нямецкага "Маѓса"-4. Дзяѓчаты правiшчалi:
  - Не сагнемся ѓ барановы рог! Каб ты Гiтлер - здох!
  I iх танк усё паскараецца. Нiбы маленькi баксёр атакуе буйнога. Але шанцы зразумела тут пяцьдзесят на пяцьдзесят.
  Наташа, сочачы за рухам танка, успомнiла, як баксiраваць з мужчынам на рынгу. Прапускала ѓдары, i яе бiлi, але яна трымалася. I потым упэѓнена агрызалася. I злавiла сустрэты рух супернiка, i ѓ падбародак. Накаѓтавала!
  Атрымала тысячу залатых рублёѓ. Такая вось баявая дзяѓчынка. Калi ѓжо дасць, то дасць!
  Наташа страсянула голай ножкай i праспявала:
  - Гэта бой не апошнi, але рашучы ёсць! У славу Айчыны, за Радзiму i гонар!
  I вось iх танк праслiзгвае мiма борта, i пасылае снарад... Таксама Зоя прымянiла босыя пальчыкi ножак, такая дзяѓчына залатавалосая, i спрытная як малпачка. I Маѓс-4 стаѓ раздзiрацца. У яго вiдавочна дэтанавалi снарады. I потым як адарве вежы, i яна ѓзляцiць высока ѓ паветра!
  Дзяѓчаты хорам гарлапаняць:
  - Перамога! Класная перамога!
  I чарговы танк у iх спiсе!
  1 сакавiка 1957 г. расiйскiя войскi прыступiлi да фарсiравання Эльбы. Падобна, Гiтлеру наступалi на горла.
  Хлопчык Алег Рыбачэнка, кiнуѓ босай, дзiцячай ножкай гранату, патапiѓ фашысцкi танк i крыкнуѓ:
  - За новыя, нязломныя межы!
  Танкавы экiпаж Алёнкi заварочвае на ѓсход. Заходняя Нямеччына, i Францыя ѓжо вызваленыя. Засталiся пад кантролем фашыстаѓ толькi землi памiж Одэрам i Эльбай. Ну, яшчэ i Брытанiя з Iрландыяй. Там апошнiя сiлы гiтлераѓцаѓ.
  Алёнка, ведучы агонь па фашысцкiх батарэях, прамаѓляе:
  - Цэсарэвiч Мiкалай,
  Калi валадарыць прыйдзецца...
  Нiколi не забывай -
  Лiха армiя б'ецца!
  I вось зноѓ пасланы босымi ножкамi чарговы снарад. I патрапiѓ у прыладу фрыцаѓ.
  Страляе пры дапамозе босых пальцаѓ ног i Анюта. Пападае ѓ фашыста, i раве ва ѓсю глотку:
  - Я такая вось дзяѓчынка - што Гiтлера рве!
  Далей цвiчыць агнязарная Аѓгусцiна. Таксама трапная чартоѓка, i раве:
  - Да пякельных варот!
  I выкарыстоѓвае босыя ножкi.
  За ёю страляе Марыя. Таксама як возьме i трапiць, i правiшча:
  - Нiхто мяне тыгрыцу не спынiць, нiхто босую дзеѓку, нiдзе не пераможа i будзе бiты!
  А далей як рубанет Алiмпiяда. I выб'е нямецкi танк, зрываючы нiбы капялюшык грыба з яго вежу.
  I пракудахча:
  - За новыя, крутыя рубяжы!
  I зноѓ пакажа мовы!
  Дзяѓчаты так i пруць сабе i адчайна наступаюць. I фашысты тонуць пад iх ударамi.
  2 сакавiка 1957 года капiтулявалi апошнiя сiлы гiтлераѓцаѓ у Партугалii. Стала зразумела, што зара фашызму заходзiць. Дакладней зара цi што? Кашмарны закат!
  А расейскiя войскi наступаюць. Немцы ѓсё часцей кiдаюць зброю i здаюцца.
  Падаюць на каленi. I дзяѓчатам рускiм i кiтайскiм цалуюць босыя ножкi.
  Гэта выглядае так крута i выдатна. А фашыстаѓ усё рэзаюць i рэзаюць.
  Экiпаж Наташы ѓжо на цягнiку едзе бiцца на поѓнач, з фрыцамi.
  Дзяѓчаты сядзяць сабе ѓ купэ. Гуляюць у карты, трымаючы iх босымi пальчыкамi ножак.
  Наташа заѓважыла:
  - Вось цiкава, калi возьмем Берлiн, што далей?
  Зоя ѓпэѓнена адказала:
  - Далей будзе Лондан!
  Вогнезарная Аѓрора хiхiкнула i перапытала:
  - А потым?
  Зоя рашуча заявiла:
  - Лацiнская Амерыка будзе наша! Мы ж не будзем з гiтлераѓцамi цырымонiцца!
  Святлана з гэтым пагадзiлася:
  - Вядома ж, не будзем! Заваюем увесь свет!
  Наташа захоплена пацвердзiла:
  - I будзе тады мiр, ва ѓсiм свеце!
  Дзяѓчынкi хорам, заспявалi, складаючы на хаду;
  Слава Вялiкай Расii царызму,
  Там дзе на троне Уладзiмiр сядзiць...
  Мы скрушым арды злога фашызму-
  Войска слава i нас маналiт!
  
  У веры вялiкай сэрца гартавалi,
  Наша Родная ѓсiм сэрцам Зямля...
  Мы сыны ёсць цара Мiкалая,
  I за яго гiнулi не дарма!
  
  Радзiма наша ѓсяго ты даражэйшая,
  Ускiнем крылаты, нябесны салют...
  Ты Айчыну змагаеш таксама,
  Ну, а фашысты няхай усе памруць!
  
  Гiтлер хацеѓ, атрымае нашы Зямлi,
  I рабiѓ замах злы сабака на цара...
  Але мы лiхiя, таго не пераймаем ,
  Так што фашызм наляцеѓ на нас дарма!
  
  Цар гэта добры i мудры кiраѓнiк,
  Горным арлом над планетай парыць...
  Будзе Уладзiмiр арды уладар,
  Сяброѓства ѓ нас - што сталёвы маналiт!
  
  Выб'ем у фрыцаѓ з ног мы апору,
  Гiтлер няхай задыхнецца ѓ пятлi...
  Мы здрадзiм карам лютым, ганьбе,
  Хто выступае як зло на Зямлi!
  
  Царская сiла, i царская мудрасць,
  Будзе фашыстаѓ, без меры разбураць...
  Гiтлер павер, здзейснiѓ крута глупства,
  I вось зараз яго жыццё нiбы нiтку!
  
  Так што вялiкiх цароѓ паважайце,
  Страмчэй Раманавых няма на Зямлi...
  У бiтве нацыстаѓ у сэрцы дзiвiце,
  Каб адкрыць шлях да здзяйсненняѓ, мары!
  
  
  Пётр Першы падняѓ нас на мора,
  Аляксандр Парыж пакарыѓ...
  Ды здаралася часам i гора,
  Але Расiю захоѓваѓ херувiм!
  
  Усё ѓ нас знаходзiцца прыгожа,
  I дзяѓчынкi i хлопцы павер...
  Кiруе цар, ведайце вы справядлiва-
  Хоць рыкае ля парога злы звер!
  
  Няма мяжы, павер дасканаласцi,
  Будзе хутка цароѓ камунiзм...
  Прыадчынiм мы дзверы да асалоды,
  Знiшчаны пракляты фашызм!
  
  Для Расii мяжа не пастаѓлена,
  Мы, паверце, ворагам пераможам...
  Дзеѓкi босыя, нiбы ѓ Спарце,
  Ну, а цар наш Уладзiмiр адзiн!
  
  Верым у Рода - Вялiкага Бога,
  Што стварыѓ дасканалых славян...
  Мы б'емся за гонар i свабоду,
  Па нацызму наносiм удар!
  
  Вы Раманавы род найвялiкшы,
  Будзе кiраваць Расiяй заѓсёды...
  Цар вялiкi, палёт найвышэйшы,
  Не зламае арла Сатана!
  
  За любоѓ для Расii вялiкай,
  Мы байцоѓ пасылаем у лаянку...
  Святыя з абразоѓ славiм аблiччы,
  Бо любы воiн таксама ёсць цар!
  
  За Айчыну гарыць наша сэрца,
  Мы дзяѓчынкi стромкiя ѓ баi...
  У космас мы прыадкрыем, ведай дзверцы,
  А Адольфа як суку заб'ю!
  
  Да Берлiна ледзь толькi засталося,
  Мы ѓвойдзем, несучы славу цароѓ...
  Не пагражае нам дзяѓчынкам старасць,
  Нас, паверце, вадой не разлi!
  
  Закапаем хто злосны i подлы,
  Будзе лiха зрынуты цмок...
  I ѓ нас залатыя iконы,
  Раднаверствы - вечны закон!
  
  
  
  
  ТУРЦЫЯ УСТУПIЛА ђ ДРУГУЮ СУСВЕТНУЮ ВАЙНУ
  1 верасня 1942 гады Турцыя ѓступiла ѓ вайну супраць СССР. Чыннiк зразумелая - смага рэваншу за папярэднiя паразы, i iмкненне захапiць Баку. Акрамя таго адыграла ролю i нямецкая дыпламатыя, якая абяцала асманам залатыя горы. Ва ѓсякiм разе, туркi вырашылi, што больш чакаць няма сэнсу, i што яны не здыхлятнiкi, а таксама могуць паспець паваяваць.
  У вынiку трыццаць турэцкiх дывiзiй ударылi па савецкiм Закаѓказзi.
  На працягу некалькiх дзён яны ѓзялi Батумi, i змаглi акружыць Ерэван.
  У адказ Сталiн быѓ змушаны зняць частку якiя фармуюцца рэзерваѓ i перакiнуць iх у Закаѓказзе.
  Савецкае камандаванне змушана было адкласцi наступ пад Сталiнградам. Немцы ѓ сваю чаргу змаглi дабiцца большага на Каѓказскiм напрамак i ѓзяць Арджанiкiдзэ i Грозны. I толькi адступiѓшы ѓ горы, савецкiя войскi змаглi спынiць фашыстаѓ.
  Адначасова ангельцы адклалi аперацыю "Паходня", асцерагаючыся ѓцягнуць Турцыю ѓ баявыя дзеяннi супраць Брытанii.
  Гiтлераѓцы да канца снежня 1942 усёткi авалодалi Сталiнградам. Тамака i замацавалiся. Савецкiя войскi наступалi, але без поспеху ѓ цэнтры - Ржэѓска-Сычоѓская аперацыя апынулася занадта ѓжо затратнай. Тым не менш, фюрар усё ж такi аб'явiѓ татальную вайну, бо рэсурсаѓ у Трэцяга Рэйха не хапала.
  У лютым Чырвоная армiя назапасiла сiлы, i паспрабавала атакаваць немцаѓ з флангаѓ Сталiнграда. Але фашысты ѓжо паспелi перагрупаваць сiлы i аказалiся гатовыя адбiць удары.
  У лютым пачалася i аперацыя "Паходня". Немцы таксама аказалiся гатовыя, i пасля двух тыдняѓ разлютаваных баёѓ, спынiлi ангельцаѓ.
  Амерыканцы пакуль не высаджвалiся ѓ Касабланцы i Тунiсе. Баi ѓ Афрыцы зноѓ спынiлiся.
  Гiтлер пакуль збiраѓ сiлы ... У сакавiку Чырвоная армiя ѓ трэцi раз праводзiла Ржэѓска-Сычоѓскую аперацыю баi доѓжылiся цэлы месяц, без асаблiвых поспехаѓ.
  У чэрвенi фашысты падкапiлi сiлы, i рушылi ѓздоѓж Волгi, iмкнучыся адрэзаць савецкiя сiлы на Каѓказе i выйсцi да Каспiйскага мора.
  У баях прынялi ѓдзел новыя нямецкiя танкi: "Тыгр", "Пантэра", "Леѓ".
  А таксама САУ "Фердынанд".
  Немцы былi мацнейшыя, чым рэальнай гiсторыi, не бiтыя, i са свежымi войскамi.
  ЗША практычна не бамбiлi Трэцi Рэйх, што дазволiла павялiчыць выпуск танкаѓ i самаходак. А таксама запусцiць у серыю "Леѓ". Зрэшты, танк атрымаѓся занадта ѓжо дарагiм i цяжкiм, часта ламаѓся i захрасаѓ. Але яго тоѓстая 100-мiлiметраѓ па нахiлам браня бартоѓ, рабiла машыну нядрэнным сродкам прарыву. Плюсам танк "Леѓ", была i магутная гармата, але мiнусам вага ѓ дзевяноста. Што змяншала мабiльнасць машыны.
  Баi паказалi, што дадзены танк на роѓнай мясцовасцi ѓсё ж яшчэ можа нешта зрабiць.
  Слабаватай аказалася бартавая браня "Пантэры", што павялiчыла страты. Найбольш эфектыѓным танкам прарыву паказаѓ "Тыгр". Яго барты прыкрывала браня 82-мiлiметра, што рабiла саракапятку бяссiльнай.
  Немцы прасоѓвалiся параѓнальна марудна. Савецкае кiраѓнiцтва ѓ цэлым чакала менавiта такога варыянта, i падрыхтавалася, падцягнула войскi.
  Праѓда ѓ адрозненне ад курскай дугi фашысты куды мацнейшыя i больш упэѓненыя.
  Ды i мясцовасць зручнейшая для наступу, чым абароны. I фрыцы яшчэ i самалётаѓ маюць больш i танкаѓ, i пяхоты. Ды i нялёгка забяспечваць савецкiя войскi праз Волгу.
  Так што фашысты, прарываючы лiнii абароны, iшлi. Дабiвалiся поспеху за поспехам.
  Праз тры месяцы зацятых баёѓ - выйшлi да Каспiйскага мора.
  Сталiн, апынуѓшыся ѓ цяжкiм становiшчы, захацеѓ пачаць перамовы аб мiры. Бо вiдавочна стала - Каѓказ не ѓтрымаць. Але дагаварыць з Гiтлерам вельмi складана. Фашысты патрабуюць зашмат. А калi iм саступiць - самога злопаюць. А перамiр'е? Тут Гiтлер не жадае. I вядома саюзнiкi пасiѓныя. Баяцца, лiшнюю дывiзiю адцягнуць.
  Фрыцы вось тая вось прасоѓвалiся ѓздоѓж узбярэжжа Каспiйскага мора. I вось, нарэшце, злучылiся з туркамi. Радасць, то была якая!
  Прыгожыя нямецкiя дзяѓчыны прымушалi цалаваць свае босыя ногi савецкiм палонным. Тыя пакорлiва гэта рабiлi. I цмокалi ѓ голыя пятачкi.
  Так быѓ ажыццёѓлены захоп. А немцы раззбройвалi савецкiя часцi.
  Тады Сталiн прапанаваѓ фюрару мiр - згаджаючыся аддаць увесь Каѓказ, i нават Ленiнград з Карэлiяй. Плюс яшчэ плацiць сто гадоѓ рэпарацый.
  Фюрар, крыху падумаѓшы, прыняѓ прапанову i 7 снежня 1943 года быѓ заключаны мiр.
  Саюзнiкi ѓспрынялi гэта як здраду! I ѓвялi санкцыi супраць Сталiна i СССР!
  А савецкая прапаганда падала фактычную капiтуляцыю як вялiкую перамогу. Маѓляѓ, будучы кiнутымi саюзнiкамi, захавалi савецкую дзяржаву i Масква, так i не была ѓзятая.
  А фашысты, зразумела, пачалi наступ з Каѓказа на Блiзкi Усход i ѓзмацнiлi групоѓку Роммеля. Ужо да канца сакавiка 1943 гады ѓвесь Блiзкi ђсход i Егiпет былi захопленыя праѓзыходнымi сiламi фашыстаѓ. Акрамя таго, баi паказалi, што "Пантэра", паспяхова змагаецца на ангельскiмi "Чэрчылямi" i "Кромвелямi", а вось апошнiя яе ѓ лоб прабiць не могуць.
  Акрамя таго немцы загартавалiся ѓ баях з рускiмi, i лёгка бiлi каланiяльныя англiйскiя войскi.
  У красавiку гiтлераѓцы рушылi на Судан. I ѓзялi, нарэшце, Гiбралтар, прыступiѓшы да акупацыi Марока. Чэрчыль таксама паспрабаваѓ прамацаць глебу для свету. Але Гiтлер, развязаѓшы сабе рукi на ѓсходзе - сказаѓ - не!
  I фашысты рушылi па Афрыцы. Iх больш затрымлiвала расцягнутасць камунiкацый, дрэнныя дарогi цi iх поѓная адсутнасць, цяжкi клiмат i вялiзныя адлегласцi.
  Тым не менш, немцы наступалi. I прасоѓвалiся па Чорным кантыненце. Хоць, вядома ж, iх танкi, асаблiва "Тыгр"-2 i "Леѓ", у джунглях вельмi прабуксоѓвалi. Дарэчы, у немцаѓ з'явiлася ѓ серыi i лёгкая "Пантэра" вагой дваццаць шэсць тон, вельмi патрэбная для вайны менавiта ѓ Афрыцы.
  Як паказалi баявыя дзеяннi, такi танк зрэшты, не меѓ прынцыповых пераваг на Т-4, акрамя больш магутнага рухавiка, але i нахiльных лiстоѓ бранi.
  Пад канец 1944 гады, у немцаѓ з'явiлася САУ Е-10, якая, была вагай у дванаццаць тон, з вельмi нiзкiм сiлуэтам, i вельмi нахiленай бранёй. Такая машына i сапраѓды для Афрыкi незаменная.
  Асаблiва калi на ёй ваююць дзяѓчаты. А дзяѓчаты гэта ѓвогуле супер i клас.
  Герда i Шарлота па джунглях едуць i ангельцаѓ з амерыканцамi нiшчаць. Вось гэта сапраѓды дзяѓчаты што трэба! Страмчэй iх нават не знайсцi ѓ блiжэйшых ста мiлях тэрыторыi. Дзеѓкi кахаюць забiваць - вось класныя дзеѓкi!
  Вось злавiлi чарнаскурых байцоѓ i прымусiлi iх цалаваць прыгажуням босыя ножкi. Таксама вiдаць адразу - сур'ёзныя кралi! А б'юцца сабе, прабiваючы англiйскiя машыны з вялiкай дыстанцыi.
  Iх самаходка ѓжо паходзiць да Прэторыi - сталiцы ПАР. Дзяѓчаты страляюць сабе, прабiваюць снарадам у вальфрамавым стрыжнем "Чэрчыль" i спяваюць:
  - У Афрыцы акулы, у Афрыцы гарылы, у Афрыцы больш кракадзiлы! Будуць вас кусаць, бiць i крыѓдзiць! Не хадзiце дзецi ѓ Афрыку гуляць! У Афрыцы разбойнiк, у Афрыцы злыдзень, у Афрыцы жудасны Бармалей! Будзе вас кусаць, бiць i крыѓдзiць! I яго дзяѓчынкi трэба разарваць!
  Вось у лютым 1945 года паѓ апошнюю апора ангельцаѓ у Афрыцы на востраве Мадагаскар.
  Так што зараз Брытанiя страцiла i тамака апору. Адначасова немцы захапiлi i Iран i Iндыю. Паказалi сваю фенаменальную сiлу.
  А ѓ маi 1945 года фашысты ажыццявiлi i высадку ѓ Брытанii. Пасля трох тыдняѓ упартых баёѓ, Лондан упаѓ. А праз месяц была захоплена i Iрландыя.
  Наступiла часова зацiшша на сушы, але на моры вайна працягвалася. ЗША засталiся ѓ адзiноце, супраць Трэцяга Рэйху, яго саюзнiкаѓ, i Японii. Але пакуль Амерыка за акiянам, i яе так проста не возьмеш.
  У Трэцiм Рэйху была ѓведзена ѓсеагульная працоѓная павiннасць, i стаѓ нарошчваць выпуск самалётаѓ, i караблёѓ.
  Будавалiся i лiнкоры i авiяносцы. I зразумела на ѓсю моц iшла падводная вайна. I тут лiтасцi не было ѓжо нiкому з амерыканскiх караблёѓ.
  Увосень, дакладней, у лiстападзе сорак пятага года немцы дзёрзка захапiлi Iсландыю, а затым стварылi плацдармы ѓ Аргентыне. Тым не менш, вайна на моры iшла доѓга. Патрабавалася шмат дэсантных судоѓ, каб дастаць Амерыку. А караблi будуюцца не так ужо i хутка. Але як бы там нi было Трэцi Рэйх набiраѓ сiлу. Сорак шосты год прайшоѓ у абмене ѓдарамi на мора. А ѓ сорак сёмым годзе немцу ѓжо перавялi баявыя дзеяннi на Грэнландыю, захапiлi яе. А адтуль i да Канады недалёка!
  Фашысты азначылi сабе каласальныя захопы. I вось у 1948 годзе пачаѓся наступ на Канаду, i з Бразiлii на Венесуэлу разам з японцамi. Баi разгарнулiся вельмi разлютаваныя.
  Немцы прасоѓвалiся павольна, але дакладна. Iх танкi серыi "Е" былi больш дасканалыя, чым амерыканскiя i паказвалi сваю перавагу на полi бою. Але зрэшты, i янкi не гэтак простыя, i супрацiѓлялiся вельмi ѓпарта. I не спрабавалi здацца.
  Хаця, вядома ж, здарылiся i катлы. У iх пападалi амерыканцы. Пасля здавалiся. I палонныя цалавалi дзяѓчатам-арыйкам iх босыя, пыльныя ножкi.
  Вось неѓзабаве загiнулi Квебек i Таронта, затым i iншыя гарады. Немцы з мая па снежань 1948 года захапiлi амаль усю Канаду, а таксама Венесуэлу, Нiкарагуа, i большую частку Мексiкi. Такая вось склалася вельмi складаная сытуацыя. Немцы да пачатку 1949 гады ѓзялi ЗША ѓ сталёвыя абцугi. Тады 11 студзеня амерыканцы паспрабавалi ѓпершыню ѓ гiсторыi прымянiць ядзерную зброю. I гэта iм не зусiм удалося. З пяцi бомбаѓ чатыры загiнулi ѓ збiтых нямецкай авiяцыяй самалётах, а адна ѓзарваѓшыся, не прычынiла сур'ёзнага ѓрону нямецкiм войскам.
  У адказ фрыцы ѓзмацнiлi бамбардзiроѓкi амерыканскiх гарадоѓ i ваенных аб'ектаѓ.
  Так што бiтва працяка з пастаянным поспехам на карысць вермахта. У якога была лепшая i тэхнiка i падрыхтоѓка войскаѓ. Ды i вялiкая колькасць. Баi iшлi вельмi разлютаваныя. У пачатку 1949 нямецкiя, замежныя i японскiя дывiзii занялi рэшткi Мексiкi i ѓвайшлi ѓ ЗША з поѓначы. Зацiснулi Амерыку капiтальна. I стала зразумела, што справы ЗША кепскiя. А да канца лета аказалася захоплена ѓжо палова тэрыторыi iмперыi арлана, а таксама Аляска.
  Вашынгтон i Нью-Йорк немцы ѓзялi да 8 лiстапада 1949 года. А ѓ 7 снежня 1949 гады рэшткi войска ЗША капiтулявалi. Так i скончылася Другая сусветная вайна. Самая крывавая з усiх войн i доѓжылася яна больш за дзесяць гадоѓ!
  Здавалася, наступiѓ доѓгачаканы мiр. Але Гiтлер не жадаѓ мiрыцца з тым, што гегемонiю прыходзiлася дзялiць з Японiяй. I 20 красавiка 1953 года Трэцi Рэйх напаѓ на краiну Узыходзячага Сонца. Палыхнула новая вайна. За сусветную гегемонiю.
  Колькасная перавага на баку Трэцяга Рэйха, якаснае таксама. Але японцы ваююць з велiзарнай разлютаванасцю i масавым гераiзмам.
  Зрэшты, гiтлераѓцы ѓсё роѓна адольваюць. Тым не менш, вайна доѓжыцца амаль год. СССР захоѓвае нейтралiтэт. Там памёр Сталiн i iдзе неабыякая барацьба за ѓладу.
  У канчатковым вынiку Японiя акупаваная вермахтам. Праз некалькi месяцаѓ гiтлераѓцы захоплiваюць i лацiнаамерыканскiя краiны. Яны ѓсталёѓваюць сусветную гегемонiю.
  У самiм Трэцiм Рэйху праходзяць рэформы. Уводзiцца новая рэлiгiя замест хрысцiянства. У ёй няма Сёмухi, толькi адзiн усявышнi Бог i яго пасланнiк - Адольф Гiтлер. Адзiная валюта - марка, адзiная адукацыя. А таксама асвечанае рэлiгiяй шматжанства. I яшчэ актыѓна праходзiць генетычная селекцыя. Iдзе паляпшэнне чалавечай пароды.
  СССР пакуль яшчэ ва ѓсечаным выглядзе iснуе i плацiць гiтлераѓцам данiну. Там кiруе Мiкiта Хрушчоѓ, якi iмкнецца не задзiраць звера. Тым не менш, Гiтлер ужо ѓвесь свет сабе падпарадкаваѓ. I на Расiю глядзiць як на чырвоную пляму. Але чалавек мяркуе, а Бог размяшчае 20 красавiка 1957 году, фюрар як раз на дзень Нараджэння стаѓ ахвярай замаху. I роѓна ѓ шэсцьдзесят восем гадоѓ перарвалася праѓленне дзiкага тырана. Якi заваяваѓ амаль увесь свет, i хацеѓ 22 чэрвеня зноѓ напасцi на СССР.
  Але як бачым у яго, гэта не атрымалася...
  Гiтлеру ѓспадкаваѓ Шэленберг. Герман Герынг ад злоѓжывання наркотыкамi i абжорства памёр. Гiмлер запаѓ у нямiласць, i Гiтлер перастаѓ яму давяраць, i потым прыбраѓ. Шэленберг успадкаваѓ Гiмлеру, i атрымаѓ пасаду пераемнiка. Акрамя таго ѓ Гiтлера былi дзецi атрыманыя шляхам штучнага абнасеньвання. Але старэйшаму з iх яшчэ не было i чатырнаццацi.
  Так што ѓспадкаваць нашчадкi фюрара не паспелi. Гiтлер, такiм чынам, стаѓ iмператарам, але без дынастыi. Шэленберг не асмелiѓся забiваць дзяцей фюрара, але адхiлiѓ iх ад улады. А сам стаѓ фюрэрам i дыктатарам.
  Некалькi гадоѓ працягвалася барацьба за ѓладу.
  I ѓ 1 траѓня 1961 гады фашысцкая Нямеччына ѓсёткi напала на СССР. Была спроба дабiцца: адна планета - адна iмперыя!
  I войскi Шэленберга змаглi ѓсё ж такi захапiць Маскву. Савецкае войска занадта ѓжо саступала колькасцю i якасцю баявой тэхнiкi. Захоп буйных гарадоѓ СССР з-за вялiкiх адлегласцяѓ зацягнуѓся на паѓгода. А потым яшчэ дзесяць год доѓжылася партызанская вайна.
  Тым не менш, хутка ѓсё супакоiлася. Шэленберг вёѓ адносна лiберальную палiтыку, i ѓ 1981 годзе ѓсе рускiя атрымалi грамадзянства Трэцяга Рэйха. Паступова iшла лiбералiзацыя. Шэленберг неѓзабаве памёр. I ѓспыхнула неабыякая барацьба за ѓладу. Затым у якасцi кампрамiсу была адноѓлена манархiя i, на пасад узышоѓ прамы нашчадак кайзера Фрыдрых чацвёрты. У 2001 годзе адбыѓся рэферэндум, на якiм грамадзянства i фармальна роѓныя правы атрымалi ѓсе жыхары планеты Зямля. А ѓ 2017 годзе былi адменены апошнiя абмежаваннi для яѓрэяѓ i цыган.
  Эра нацыянал-сацыялiзму падышла да канца. Тым не менш, чалавецтва ѓ адзiнай iмперыi, федэратыѓнага, i манархiчнага кшталту. Асвойвае касмiчную прастору.
  У ёй усё фармальна роѓныя, i ёсць сенат i бундэстаг, куды выбiраюць дэпутатаѓ усё насельнiцтва Трэцяга Рэйха. А над iмi Кайзер, iмператар - усё планета Зямля.
  Жыць, увогуле, у матэрыяльным плане ѓжо нядрэнна. Жорсткая дысцыплiна, развiццё навукi i тэхналогiй з цудоѓнай нямецкай арганiзаванасцю далi вынiкi. Сельская гаспадарка на вышынi, няма голаду, i багаццi прадуктаѓ нават у жабраках рэгiёнах Афрыкi. Ва ѓсiх праца, усе атрымлiваюць заробак i пенсii. Адукацыя i медыцына бясплатныя. Дакладна таксама бясплатныя яслi i дзiцячыя сады. Ежа каштуе капейкi, а кошты на ѓсе прадукты замарожаныя шмат гадоѓ. Усюды, нават у Афрыцы дарогi, у практычна кожнага цi асобная кватэра цi хата. Усiм маладым адразу ж даюць не менш за тры пакоi кватэру з усiмi выгодамi. Машыну i што заѓгодна можна ѓзяць у крэдыт. У многiх нават асабiстыя верталёты ёсць.
  Дзейнiчае iнтэрнэт, ва ѓсiх тэлевiзары i кампутары, працоѓны дзень усяго чатыры гадзiны. Усе спартовыя секцыi бясплатныя, i нават плацяць за iх наведванне.
  На кожнае дзiця даюць немалую дапамогу. Камунальныя паслугi i праезд у грамадскiм транспарце бясплатны. Усё такое акуратнае, дагледжанае стала. Вулiцы чыстыя, з'явiлася мноства робатаѓ i аѓтаматыкi. Узорны парадак. Цыгарэты забароненыя, алкаголь, праѓда, яшчэ прадаецца, а пiва розных гатункаѓ амаль бясплатнае. Дзяцей у грамадскiм харчаваннi таксама кормяць бясплатна.
  Шмат бясплатных атракцыёнаѓ i камп'ютарных залаѓ.
  Чалавечыя селiшчы ѓжо ёсць на Месяцы, Марсе, Венеры, Меркурыi, i спадарожнiках Юпiтэра.
  Людзi рыхтуюцца да скачка да зорак. Шмат чаго ѓжо не вынаходзiлi.
  Карацей кажучы, атрымалася ѓвогуле нядрэнна. I не варта было так ужо i заводзiцца.
  КАЛI БЫ ЗЮГАНАђ ВЫЯђЛIђ Б БОЛЬШ СМАЛОСТЫ ДАЛЬНАВIДНАСЦI
  У маi 1999 года Зюганаѓ прыняѓ рашэнне не зацвярджаць кандыдатуру Сцяпашына, а iсцi на датэрмiновыя выбары ѓ думу. Камунiсты i iх саюзнiкi прынялi кансалiдаванае рашэнне галасаваць супраць Сцяпашына. Тым больш iх пакрыѓдзiлi i пазбавiлi пастоѓ ва ѓрадзе. Такое рашэнне якраз i было б самым верагодным у гiсторыi, калi б не было Зюганаѓ Траянскiм канём, у табары камунiстаѓ, якi падрываѓ i кампраметаваѓ левыя iдэi.
  Датэрмiновыя выбары ѓ парламент абяцалi камунiстам нямала выгод, у тым лiку з-за меншай колькасцi канкурэнтаѓ i iмiджу мучанiкаѓ.
  Ды i паказала гэта тое, што камунiсты за свае крэслы зусiм не чапляюцца, а больш прынцыповыя.
  Другi раз Ельцын зноѓ унёс Сцяпашына, а потым узяѓ i Аксёненка трэцi раз. Дума зноѓ не зацвердзiла, i яе ѓзялi i распусцiлi. Новыя выбары былi прызначаны на верасень.
  Упартасць парламента некалькi змянiла ход гiсторыi. Бамбардзiроѓкi Югаславii працягнулiся даѓжэй - бо Мiлошавiч спадзяваѓся на дапамогу з боку Расii. А роспуск парламента даваѓ шанцы на перамогу апазiцыi.
  Камунiсты паспелi зноѓ паставiць на галасаванне iмпiчмент Ельцыну.
  I зноѓ не хапiѓ зусiм крышку, на гэты раз усяго двух галасоѓ. Дэпутатаѓ трывожыла блiзкасць выбараѓ у парламент, i небяспека ѓ iх не прайсцi.
  Дума была распушчана, а прэм'ерам зацвердзiѓ Ельцын сваiм указам малавядомага Аксененка.
  У цэлым спадзяваннi Зюганава, што выбары пройдуць, апраѓдалiся. Хворы i аслабелы прэзiдэнт не пайшоѓ супраць канстытуцыi. I не рызыкнуѓ, маючы два працэнты рэйтынгу перавышаць паѓнамоцтвы. Прымакоѓ бачачы, што ягоная каалiцыя не паспявае сфармавацца i прайсцi рэгiстрацыю, пайшоѓ на саюз з камунiстамi. "Яблоко" i ЛДПР iшлi на выбары. Блок "Адзiнства" не паспяваѓ сфармавацца, а НДР аслабла.
  Тут яшчэ ѓварванне баевiкоѓ у Дагестан, i нерашучасць сiлавiкоѓ падчас выбараѓ.
  Камунiсты разам з Прымаковым i Лужковым дабiлiся каласальнай перамогi. Набралi больш за пяцьдзесят пяць працэнтаѓ галасоѓ. Другiм быѓ блок "Яблоко", якi таксама выступiѓ годна ѓзяѓшы адсоткаѓ пятнаццаць. Нечакана нядрэнна выступiла i, ЛДПР сабраѓшы больш за дванаццаць працэнтаѓ. НДР не ѓзяѓ пяцiпрацэнтны бар'ер - поѓны разгром! Жырыноѓскi стаѓ адзiным пракрамлёѓскiм лiдэрам у думе. Праѓда, канкурэнцыя была слабой. Па новым законе партыi не пазней, чым за год да выбараѓ павiнны прайсцi перарэгiстрацыю, i шмат хто не паспеѓ.
  У парламенце зноѓ дамiнавала левая апазiцыя, i "Яблоко" з аднамандатнiкамi , i ѓ меншасцi ЛДПР.
  I вядома ж узнiк канфлiкт... Адразу пасля абрання спiкера Дзярждумы, выѓ вынесены вотум недаверу ѓраду. I зноѓ пайшла размова аб iмпiчменце. На гэты раз дзве трэцi, сабраць было б лёгка!
  Ельцын пасля ваганняѓ, вырашыѓ вярнуць на крэсла прэм'ера Прымакова, i першага вiцэ-прэм'ера Маслюкова .
  Левая каалiцыя пагадзiлася на гэта, але паѓнамоцтвы прэзiдэнта былi часова зрэзаны. А да новых выбараѓ ужо амаль нiчога. Пасля перамоваѓ унутры каалiцыi, у прэзiдэнты было вырашана вылучаць Прымакова. Прэм'ерам станавiѓся Лужкоѓ. А Зюганаѓ атрымлiваѓ пасаду кiраѓнiка заканадаѓчай улады! Гэта значыць Суперскiпера ! Наконт новай павiнны былi нават прыняты папраѓкi ѓ канстытуцыю.
  Баевiкоѓ выбiлi з Дагестана. Але ѓ Чачню не пайшлi. Там загарэлася грамадзянская вайна. Расiя падтрымлiвала Масхадава i Кадырава, супраць Басаева i Радуева .
  Прымакоѓ выбары прэзiдэнта Расii здолеѓ выйграць у першым жа туры. Урад, зрэшты, атрымаѓ дадатковыя паѓнамоцтвы. Як i заканадаѓчая ѓлада пад кантролем камунiстаѓ.
  У Расii працягваѓся эканамiчны ѓздым, раслi цэны на нафту i газ, адраджалася прамысловасць.
  Амерыканцы, увогуле як i ѓ рэальнасцi, пасля тэракт 11 верасня ѓлезлi ѓ Аѓганiстан i ѓгразлi ѓ Iраку. Прымакоѓ быѓ лёгка абраны i другi тэрмiн. Але ѓ 2008 годзе саступiѓ крэсла вельмi паспяховаму прэм'еру Юрыю Лужкову.
  Новы прэзiдэнт працягнуѓ ранейшую палiтыку саюза з камунiстамi. Зюганаѓ жа стаѓ прэм'ерам.
  Некаторы час у знешняй палiтыцы было партнёрства з Захадам i сяброѓства з Кiтаем. Ва Украiне ѓмацаваѓся рэжым Януковiча. Так Лужкоѓ у адрозненне ад Пуцiна праводзiѓ больш праѓкраiнскую палiтыку i шанаваѓ саюз славянскiх дзяржаѓ. Украiна нават у 2016 годзе ѓвайшла ѓ склад Еѓраазiяцкага Саюза. Лужкоѓ адбыѓ два тэрмiны i пайшоѓ у адстаѓку. Зюганаѓ нарэшце стаѓ прэзiдэнтам, таксама даволi лёгка выйграваѓшы, выбары. Жырыноѓскi ѓдзельнiчалi ѓжо сёмы раз, ва ѓсiх з 1991 года i зноѓ прайграѓ.
  Восенню 2015 года Расiя ѓлезла ѓ вайну ѓ Сiрыi i бамбiла там. Да ѓлады ѓ ЗША прыйшоѓ Трамп. Зюганаѓ, нягледзячы на фармальны камунiзм, працягваѓ у эканомiцы ранейшы курс. Расiя, нягледзячы на фармальнае панаванне КПРФ, заставалася рынкавай, дэмакратычнай i ѓмерана-аѓтарытарнай краiнай.
  З Захадам партнёрства, i ѓмераная канкурэнцыя. З Украiнай i Беларуссю, i Казахстанам саюз, але таксама не надта цесны. У 2020 годзе Зюганаѓ выбраѓся на другi тэрмiн. Увогуле крыху знiзiѓшы вынiк на гранi другога тура. А ва ђкраiне пасля сыходу Януковiча, нечакана перамог несiстэмны Зяленскi. Пайшоѓ i Назарбаеѓ.
  Зюганаѓ паведамiѓ, што ён не будзе мяняць канстытуцыю, i сыйдзе пасля другога тэрмiну.
  Такiм чынам, лiдэр КПРФ усё ж паспеѓ парулiць Расiяй, праявiѓшы крыху больш смеласцi. А свет аказаѓся больш бяспечным i спакойным, чым у рэальнасцi.
  А хто такi Пуцiн? Як склалася ягоная кар'ера? Пасля таго як Прымакоѓ стаѓ прэм'ерам, Пуцiна як заблiзка да Ельцына, адправiлi ѓ адстаѓку. Абвiнавацiѓшы ѓ прыватнасцi ѓ тым, што ФСБ прашляпiла ѓварванне баевiкоѓ у Дагестан. Пуцiн яшчэ некаторы час круцiѓся ѓ палiтыцы. Балатаваѓся беспаспяхова ѓ Дзярждуму. Потым i ѓ мэры Санкт-Пецярбурга.
  Але потым сышоѓ з палiтыкi i прыбудаваѓся ѓ службе аховы адной прыватнай фiрмы. Так што яго ѓжо мала хто памятаѓ.
  Жырыноѓскi ѓ 2020 годзе, ужо восьмы раз пайшоѓ на выбары прэзiдэнта i зноѓ прайграѓ са сцiплым вынiкам. Але ѓсё яшчэ ѓ яго ёсць фракцыя ѓ Дзярждуме. I нават Зюганаѓ пасля выбараѓ 2020 года прысвоiѓ яму званне генерал-маёра. Дональд Трамп нечакана прайграѓ выбары маладому канкурэнту з лiку дэмакратаѓ. Меркель пайшла датэрмiнова ѓ адстаѓку. А ѓ Лукашэнкi рэзка пагоршылася здароѓе.
  У 2021 годзе, нарэшце, расейскiя касманаѓты зляталi на Месяц. I там устанавiлi чырвоны сцяг! Зюганаѓ аб'явiѓ сваiм афiцыйным пераемнiкам Афонiна . Ну, увогуле, жыццё пракруцiлася яшчэ раз па крузе.
  Як бачым, i без Пуцiна развалу Расii не здарылася. I святло не перавярнулася.
  
  
  
  
  
  
  КАЛI Б МЕНШЫКАВА ЧАСУ МIКОЛАЯ ЗАБIЛI Б
  . У якiм, царская Расiя выйграла Крымскую вайну. Усяго загiнуѓ ад шалёнай кулi Меньшыкаѓ, i яго месца заняѓ больш здольны палкаводзец. Гэта значыць, здарылася выпадковасць, i змянiла ход гiсторыi.
  Зваротная той, каб з Макаравым. Французы i ангельцы былi разбiтыя па частках. I Расiя, захапiѓшы вялiзную колькасць палонных i трафеяѓ, адбiла Крым.
  Турцыя пацярпела паражэнне ѓ Закаѓказзе. Аддала Расii Карс, Эрзерум, i практычна ѓсю Арменiю. Рускiя войскi занялi Румынiю. Аднак весцi наступленне далей не прыйшлося. Султан папрасiѓ мiру. Адначасова Аѓстрыя акупiравала Боснiю i Герцагавiну.
  Туркi пагадзiлiся даць аѓтаномiю Сербii, Балгарыi, Чарнагорыi, а Румынiя стала Расiйскiм васалам. Заадно Расiя забрала сабе i Арменiю: Карс, Эрзерум, Танрог пашырыѓшы свае ѓладаннi на поѓднi.
  У Францыi ѓспыхнулi бунты, i пачалася грамадзянская вайна, i яна не магла больш дасылаць войскi. Брытанiя выйшла таксама з канфлiкту. Аслабла i Сардынскае каралеѓства. Узмацнiлася Аѓстрыя. Неѓзабаве аѓстрыйцы заваявалi Сардынскае каралеѓства, умацаваѓшы сваё панаванне над Iталiяй.
  Неѓзабаве быѓ злоѓлены i Шамiль, скончыѓшы вайну на Каѓказе. Расiя заключыла выгадны мiр з Кiтаем, адабраѓшы нават больш тэрыторыi, чым у рэальнай гiсторыi, бо аѓтарытэт рускай зброi быѓ вышэйшы.
  Мiкалай Першы не падтрымаѓ поѓнач у вайне супраць поѓдня. Нават наадварот вырашыѓ дапамагаць паѓднёѓцам разам з Брытанiяй, каб умацаваць свае пазiцыi на Алясцы.
  На тэрыторыi Амерыкi Расiя стала будаваць гарады i крэпасцi. Нават зьявiлiся праекты чыгункi, да Чукоткi. Цар Мiкалай шмат што намецiѓ. Расейскiя войскi заваёѓвалi Сярэднюю Азiю. Памёр гэты манарх у 1867 годзе. Пакiнуѓшы Расею магутнай i квiтнеючай. Яго сын Аляксандр не стаѓ адмяняць Прыгоннае права, а працягнуѓ рух на поѓдзень. У прыватнасцi правёѓ пераможную вайну з Турцыяй, далучыѓ Канстанцiнопаль да Расii. Потым i Месапатамiю.
  Зноѓ вайна з Брытанiяй i разгром ангельцаѓ у Азii. Аляксандр другi крыху даѓжэй праправiѓ , не робячы iстотных рэформаѓ, акрамя судовай, i некалькi ѓдасканальваючы сiстэму кiравання.
  Адмены прыгоннага права так i не было. Затое Расея далучыла да сябе Iран. Памёр цар роѓна праз дваццаць гадоѓ пасля Мiкалая Першага ѓ 1887 годзе. Аляксандр Трэцi кiраваѓ зусiм нядоѓга, да 1894 але паспеѓ далучыць да Расii фактычна цалкам Iндыю. А Мiкалай Другi працягнуѓ рух у Iндакiтай, i ѓ сам Кiтай.
  Была вайна з Японiяй. Увогуле пераможная. I поѓнае заваяванне Кiтая i Iндакiтая. I пранiкненне аж да Аѓстралii. А вось у Еѓропе крыху iншы атрымаѓся расклад.
  Аѓстрыйская iмперыя далучыла да сябе поѓдзень Францыi. А затым разбiла Прусiю, захапiѓшы поѓдзень Германii. Менавiта Аѓстрыя i стала сусветным гегемонам. Францыя была моцна аслаблена грамадзянскай вайной. Прусiя не магла аб'яднацца. У канчатковым вынiку аѓстрыйцы ѓзялi i захапiлi ѓсю Прусiю, а таксама частку ѓсходняй Францыi. Утварылася вялiкая iмперыя, якая лезла ѓ Афрыку. Неѓзабаве аѓстрыйцы заваявалi яшчэ i Бельгiю, Галандыю, i шмат зямель у Афрыцы. Потым была вайна Аѓстрыi i Расii супраць Брытанii. Яна завяршылася падзелам Афрыкi памiж аѓстрыйцамi i рускiмi.
  Iмператар Франц сапраѓды стаѓ найвялiкшым манархам перасягнуѓшы Напалеона Банапарта заваяваѓшы амаль палову Афрыкi i большую частку Еѓропы. Францыя таксама аказалася неѓзабаве цалкам захопленай, разам з Iспанiяй i Партугалiяй. Ды паспяхова ѓсё прайшло, але...
  Нашчадак iмператара Франца захацеѓ далучыць да сябе i Сербiю! I пачалася ѓ 1920 годзе вялiкая вайна памiж Расiяй Мiкалая Другога i Аѓстрыйскай Вялiкай Iмперыяй.
  На баку Аѓстрыi ѓся Еѓропа. Акрамя Брытанii, якая не такая моцная як у рэальнай гiсторыi, i яшчэ амаль палова Афрыкi. Плюс супраць Расii выступiла Швецыя. А Нарвегiя i Данiя былi яшчэ пры iмператары Францы захопленыя.
  Гэта было яшчэ i палова бяды. ЗША засталiся, расколатыя i другараднай дзяржавай. А вось Брытанiя, усё яшчэ кантралявала Канаду i Аѓстрыю. I пасля першых двух месяцаѓ ваганнi, таксама ѓступiла ѓ лаянку на баку Аѓстрыi.
  Так што ѓзгарэлася вялiкая вайна. Аѓстрыя i Англiя супраць Расii.
  Зразумела Алег Рыбачэнка тут як тут. I змагаецца нiбы рэальны, i нязломны герой.
  Хлопчык пiша па iншаземнай рацi з кулямёта i напявае:
  - Гiмн Радзiмы ѓ сэрцах у нас спявае,
  Ва ѓсiм сусвеце няма яе прыгажэй...
  Сцiснi мацней вiцязь лучемет
  Памры за Богам дадзеную Расiю!
  I лупiць сабе, разбурае кулямётам раць з усёй Еѓропы i часткова з Афрыкi.
  I не паддаецца сабе хлапчук. Вось босымi пальцамi ног шпурляе гранату i пiшчыць:
  - Не саступiм i не здадзiмся!
  I зноѓ дзяцюк выпускае забойную i паражальную чаргу. Не жадае ён супастата паддавацца.
  I напявае сабе:
  - Нас нiхто не спынiць! Нават леѓ не пераможа!
  Хлапчук сапраѓдны вiцязь. Цi не згiнаецца i непераможны. Рыцар веры! Няхай i не хрысцiянскай!
  I вось аѓстрыйскi напад адбiты.
  У аѓстрыйцаѓ i англiчан ёсць танкi, але ѓ Расii таксама ёсць мастадонты.
  У Мiкалая Другога ѓсё ж такi куды больш насельнiцтва з улiкам калонiй. Лiчы ѓся Азiя, усход Еѓропы, часткова Балканы, больш за палову Афрыкi.
  Так што Расея пераѓзыходзiць колькасцю пяхоты. А салдаты ваююць вельмi адважна...
  I не ѓтрымалiся аѓстрыйцы, былi адкiнуты ад Варшавы. Потым рускiя войскi прасунулiся да Одэра, захапiлi i ђсходнюю Прусiю. Пала i Галiцыя, са Львовым. Абсадзiлi Пярэмышлi. Вызвалiлi Кракаѓ.
  Тут высветлiлася, што славяне з рускiмi ваяваць не жадаюць i масава здаюцца ѓ палон.
  Баi таксама паказалi, што лягчэйшыя i спрытныя расiйскiя танкi эфектыѓней цяжэйшых i нязграбных нямецкiх. А ѓ авiяцыi царская Расiя ѓвогуле на парадак мацнейшая якасцю англiчан i аѓстрыйцаѓ.
  Рускiя войскi пасля паѓзы аднавiлi наступленне. Яны бралi i лiкам i ѓменнем.
  Вось быѓ акружаны i ѓзяты Будапешт. На моры адмiрал Калчак разбiѓ ангельцаѓ, i захапiла Аѓстралiю. На сушы рускiя войскi акружылi i ѓзялi Берлiн. А потым i Вену.
  Аѓстрыйская iмперыя прайгравала бiтву i ѓ Афрыцы. Цярпеѓ паражэнне i англiйскi корпус. Ды непрыемна складалiся справы ѓ iмператара Адольфа.
  Сунуѓся ён зусiм не туды, i стаѓ татальна прайграваць. Дзе ѓжо яму выстаяць супраць падобнай моцы.
  Пасля падзення Вены супрацiѓленне аѓстрыйцаѓ стала насiць очаговый характар. I неѓзабаве рускiя занялi ѓсю Еѓропу, i Афрыку. Адначасова з Аляскi пачаѓся i наступ на Канаду. Англiчане таксама прайгравалi.
  Брытанiя апынулася ѓ iзаляцыi i спрабавала адсядзецца на востраве.
  Але зразумела, што Расея адолее, пачаѓшы паветраны наступ.
  I разбамбiла амаль усё, што знаходзiлася на паверхнi. А потым i на сушы быѓ высаджаны дэсант якi прывёѓ Брытанiю да пакоры.
  Такiм чынам, усё ѓсходняе паѓшар'е, а таксама Аляска i Канада сталi рускiмi.
  Гэта, увогуле выдатна! Мiкалай другi зрабiѓ часовую паѓзу, пераварваючы ѓладаннi. ЗША пакуль падзеленыя i ня надта моцныя, як i iншыя залежныя ад Расеi дзяржавы.
  У 1937 годзе цар Мiкалай Другi разбiѓся ѓ самалёце. Прастол атрымаѓ у спадчыну Аляксей Другi. У адрозненне ад рэальнай гiсторыi спадчыннiк быѓ цалкам здаровым i бадзёрым. I ѓ 1941 годзе вырашыѓ заваяваць усё, што не паспелi захапiць продкi.
  Няхай на планеце, Зямля ѓжо будзе адна iмперыя. I рушыла рускае войска спачатку на паѓночныя штаты Амерыкi, а потым на паѓднёвыя. ЗША былi нямоцныя, хутка аказалiся захопленыя. А Мексiку заваяваць аказалася яе прасцей. Потым рух наверх. Па адзiночцы захоплiваючы адну краiну за другой. Самая буйная i моцная Бразiлiя. Але i яна пратрымалася менш за месяц.
  I вось заваявалi Лацiнскую Амерыку i Новую Зеландыю. Алеся Другi ѓвайшоѓ у гiсторыю як завяршальнiк усiх заваёѓ Расii. А ѓжо ѓ 1947 году рускiя касманаѓты ѓступiлi на Месяц. А у 1958 году на Марс! У 1961 годзе на Венеру. У 1972 годзе на Меркурый, а 1973 годзе на спадарожнiкi Юпiтэра. У 1975 годзе ва ѓзросце 71 года памёр Аляксiй Другi. Празваны Завяршыцель. I царом стаѓ яго сын Мiкалай Трэцi. У 1980 годзе чалавек уступiѓ на апошнюю, самую далёкую планету Сонечнай Сiстэмы - Плутон. Правiлаѓ Мiкалай Трэцi не занадта доѓгай. Памёр у 1985 годзе. I на пасад узышоѓ яго сын Аляксандр чацвёрты. Малады цар гадоѓ дваццацi сямi. I загадаѓ цар рыхтавацца да скачка за межы Сонечнай Сiстэмы. I сталi будаваць зоркалёты, i фотановую ракету. I вось, нарэшце, у 2017 годзе стартавала першая, мiжзоркавая экспедыцыя.
  
  У ЦАРА МIКОЛА ДРУГАГА ђДАЧУ ПРЭЗIДЭНТА ПУЦIНА
  Знакамiты пiсьменнiк i паэт Алег Рыбачэнка адчуваѓ, што ѓ свеце нешта не так. Чалавецтва як было так застаецца раздробненым. Колькасць краiн на планеце Зямля толькi павялiчваецца. А калi хто i дадае ва ѓплыве, то толькi таталiтарны, дыктатарскi Кiтай. А Расiя пасля заканчэння праѓлення Уладзiмiра Пуцiна, пагрузiлася ѓ глыбокi крызiс. Зноѓ палае вайна на Каѓказе, бунтуюць левыя i нацыяналiсты. Iзноѓ эканомiка на спадзе, расце злачыннасць. I Расея пачынае распадацца.
  Нягледзячы на фенаменальнае шанцаванне-Уладзiмiр Пуцiн так i не змог стварыць трывалай, устойлiвай палiтычнай сiстэмы, i стабiльна i хутка расце эканомiкi. Не вырашаны аказалiся i многае сацыяльныя i мiжнацыянальныя праблемы. Рэдкае шанцаванне дазваляла Пуцiну падтрымлiваць бачнасць дабрабыту. Але як толькi ён сышоѓ, то ѓсё так i не вылечаны гнайнiкi разам выявiлiся.
  Ды яшчэ i пагроза ядзернай вайны навiсла! Свет у хаосе, Расiя кацiцца ѓ маштабнай грамадзянскай вайне! Гэта трэба тэрмiнова выпраѓляць.
  Хлапчук у кнiзе прачытаѓ, што можна змянiць лёс людзей, i памяняць яе месцамi! I ёсць адна магутная цыганка, што можа гэта зрабiць з любым чалавекам.
  Дык чаму не памяняць месцамi поспех i шанцаваннi Пуцiна i Мiкалая Другога?
  Тым больш, што калi Мiкалай Другi будзе такiм фенаменальна ѓдачлiвым як Пуцiн, то ход гiсторыi змянiцца. I ѓ дваццаць першым стагоддзi ѓ Расii будуць кiраваць Раманавы. А значыць Пуцiну шанцаванне i не спатрэбiцца. Цi ва ѓсякiм разе Расii шанцаванне Пуцiна.
  А ѓ дваццатым стагоддзi поспех царскай Расii вельмi нават патрэбна.
  Знакамiты пiсьменнiк прыняѓ рашэнне адправiѓся да цыганкi. Балазе ѓ Iнтэрнэце быѓ яе адрас, а развiтая iнтуiцыя падказвала пiсьменнiку i паэту, што гэта зусiм не шарлатанка.
  Сапраѓды цыганка не прастою. Жыве ѓ асабняку ѓ Маскве, i выглядае гадоѓ на дваццаць, хаця варожыць яшчэ з савецкiх часоѓ. Адразу вiдаць вечная дзяѓчына з чорнымi павойнымi валасамi - ёсць выдатная!
  Алег Рыбачэнка папрасiѓ яе:
  - Зрабi добрую справу! Памяняй поспех Уладзiмiра Пуцiна i Мiкалая Другога!
  Вечна юная дзяѓчына-цыганка паглядзела на Алега Рыбачэнку i адказала:
  - Гэта добра, што ты не эгаiст i кiнеш не за сябе, а за краiну Расiю! I яшчэ лепш, што ѓ цябе багатая энергетыка i небывалая, неверагодная, звышчалавечая фантазiя!
  Цыганка падмiргнула i працягнула:
  - Так моцна памяняць гiсторыю нават мне нялёгка! Але ты ѓладальнiк наймацнейшай i багатай у свеце фантазii мне можаш дапамагчы!
  Алег Рыбачэнка згодна кiѓнуѓ:
  - Я гатовы на ѓсё! I выканаю любую просьбу!
  Юная цыганка кiѓнула i паведамiла:
  -Я ператвару цябе ѓ хлопчыка гадоѓ дванаццацi, i ты будзеш расцi вельмi павольна i старэйшыя за чатырнаццаць целам нiколi не станеш. Я цябе адпраѓлю ѓ паралельны свет, дзе ты спачатку станеш рабом!
  Алег Рыбачэнка згодна кiнуѓ:
  - Я гатовы!
  Цыганка кiѓнула i працягнула:
  - Ты мне павiнен будзеш дастаць дзевяць камянёѓ-артэфактаѓ: чорны, белы, чырвоны, аранжавы, жоѓты, зялёны, блакiтны, сiнi, фiялетавы. I акрамя гэтага дзясяты артэфакт - карону Кашчэя!
  Гэта складана, але ѓ цябе будзе вечна юнае, хуткае, моцнае, цягавiтае цела хлапчука-ваяра. А плюс яшчэ i выдатны iнтэлект, i фенаменальны дар уяѓлення. Рана цi позна, ты збярэш артэфакты i вернешся назад у свой свет. I ѓжо назаѓжды ты будзеш у целе фенаменальна моцнага i хуткага хлопчыка гадоѓ чатырнаццацi, i цябе немагчыма будзе забiць. Гэта значыць атрымаеш ва ѓзнагароду яшчэ i неѓмiручасць!
  Алег Рыбачэнка згодна кiѓнуѓ:
  - Пра гэта можна толькi марыць!
  Вечна юная ведзьма заѓважыла:
  - Але дзесяць артэфактаѓ мае, i толькi мае! Яны дадуць мне такую сiлу, што ты заслужыш з лiшкам неѓмiручасць! А пакуль што я пагружаю цябе ѓ сон, i ты прачнешся ѓжо хлопчыкам-рабом у каменяломнях. А далей ужо твая кемлiвасць падкажа, як з гэтага выбрацца!
  Калi ты перамесцiшся, то я змагу памяняць лёс, поспех, i шанцаванне прэзiдэнта Пуцiна i цара Мiкалая Другога. Ты будзеш збiраць па розных мiрах артэфакты для мяне, а тым часам з пачатку дваццатага стагоддзя гiсторыя Расii пойдзе ѓжо па-iншаму. Гэта значыць нават калi ты не збярэш артэфакты - дзевяць камянёѓ i карону Кашчэя, усё роѓна цар Расii Мiкалай Другi атрымае поспех, лёс, i шанцаванне прэзiдэнта Расii Уладзiмiра Уладзiмiравiча Пуцiна!
  Алег Рыбачэнка шырока ѓсмiхнуѓся i адказаѓ:
  -Гэта добра! У новым свеце я буду спакойны, што нарэшце хадзi гiсторыi змянiѓся ѓ лепшы бок! I што Расiя зможа навесцi ва ѓсiм свеце парадак i стаць краiнай-гегемонам! I гегемонам-абсалютным!
  Вечна юная цыганка загадала:
  - Кладзiся на канапу!
  Алег Рыбачэнка лёг.
  Дзяѓчына-чарадзейка завуркатала:
  - А цяпер спi! Ты прачнешся ѓ iншым свеце.
  Вочы ѓ Алега Рыбачэнкi стулiлiся, i ён практычна маментальна пагрузiѓся ѓ сон.
  Цыганка ж здабывала з шуфлядаѓ загадзя прызапашаныя iнгрэдыенты i стала рыхтаваць зелле. Уключыла газ пад загадзя прыгатаваным для магii катлом. I стала туды кiдаць рознае, прамаѓляючы загаворы. Адначасова вечная дзяѓчына здабывала i кiшэнi калоду карт i праспявала:
  - Ой, лёс, лёс Мiкалаю дапамажы! Ад Пуцiна поспех, да цар Раманава прыйдзi!
  Няхай Раманаѓ перамагае,
  Кiруе нiбы Чынгiсхан...
  Хай у поспеху прыбiвае,
  Пуцiна выкраѓшы дар!
  
  Для Расii гэта лепш,
  Мiкалай вялiкi цар...
  Стане Чынгiсхана страмчэй,
  Як Уладзiмiр Пуцiн стань!
  Кацёл закiпеѓ, i ѓ iм завiравала зелле. Цыганка зрабiла расклад карт, вымавiла загавор i шпурнула калоду ѓ кiпячае марыва... Палыхнуѓ звышяркi выблiск, нiбы ад тысячы фотаблiц . Спячы Алег Рыбачэнка знiк... А затым, засвяцiѓшыся, згiнуѓ i кацёл.
  У прасторнай зале, дзе чаравала вялiкая чарадзейка, стала пуста i цiха!
  Вечна юная ведзьма вымавiла:
  - Ну што! Я памяняла ход гiсторыi i гэта крута! А калi гэтаму iдэалiсту павязе i ён збярэ артэфакты, то я стану настолькi магутнай, што Сам Сатана мне пазайздросцiць!
  I цыганка-чарадзейка блiснула смарагдавымi вачамi!
  I здарыѓся цуд!
  Што i сапраѓды чакала Мiкалая Другога... Сапраѓды вельмi шмат што змянiлася. Не было крывавай бойкi падчас каранацыi. I паспяхова iшла экспансiя ѓ Кiтай. Вайна з Японiяй, зразумела, здарылася. Гэта ѓвогуле было гiстарычна непазбежна. Зразумела, што трэба было раззброiць i знiшчыць монстра ѓ асобе самураяѓ. I ад гэтага нiкуды не падзецца. Нельга пакiдаць небяспеку ѓ сябе на рубяжах.
  Вайну першай пачала Японiя, але яе спроба нападзення на расiйскiя караблi аказалася няѓдалай. Расiяне не атрымалi iстотных пашкоджанняѓ, а дзясятак мiнаносцаѓ Краiны Узыходзячага Сонца аказалiся патопленыя.
  "Варагу" таксама ѓдалося вырвацца з акружэння. Што аказалася вялiкiм поспехам. Ды i на мора хутчэй прыбыѓ адмiрал Макараѓ i давай разбураць японцаѓ. I генерал Курапаткiн разбiѓ самураяѓ на сушы i цалкам заняѓ увесь Карэйскi паѓвостраѓ.
  I вось нават цар Мiкалай Другi прыняѓ рашэнне: трэба ад Японii засцерагчыся назаѓжды! А як? Ды высадзiць дэсант i цалкам далучыць да Расii, у якасцi губернi.
  I вось на моры адбылася вырашальная бiтва, дзе японскi флот канчаткова быѓ дабiты адмiралам Макаравым.
  У баi брала ѓдзел i чацвёрка дзяѓчат! Галаногiх i ѓ бiкiнi!
  Наташа, Зоя, Аѓрора, Святлана. Чатыры прыгажунi, якiя, размахваючы шаблямi, бяруць на абардаж самы буйны караблю самураяѓ.
  Наташа рассякае японца i крычыць:
  - Будзеш размазаны вузкавокi!
  Зоя рассекла, другога самурая, i заѓважыла:
  - А ѓ цябе вочы сапфiравыя!
  Наташа, правёѓшы млын, пацвердзiла:
  - Вядома так! Вядома так!
  А тут Аѓрора, яшчэ ѓзяла i голай пяткай рушыла японцу ѓ падбародак. Зламала яму скiвiцу, i зароѓ:
  - За Радзiму Ура!
  Святлана ѓзяла, знесла галаву самураю i вякнула:
  - За цара Мiкалая Другога!
  Ды зразумела ад поспеху шматлiкае залежыць. У прыватнасцi адмiрал Макараѓ застаѓся жывы. I аказаѓся другiм Ушаковым. Як спрытна камандуе. Сам на рухомым крэйсеры, усюды паспявае. I японцаѓ, у якiх, дарэчы, вялiкай перавагi ѓ прыладах не было, б'юць па частках i тактычна.
  Мастацтва палкаводца цi флатаводца бярэ ѓверх над невялiкай колькаснай перавагай.
  Тым больш да гэтага часу i японцы колькасцю слабейшыя. Так што, Макараѓ грамiць iх. Навязвае блiзкi бой, дзе расiйскiя караблi, якiя маюць бранябойныя снарады куды мацнейшыя.
  I японцы церпяць паражэнне. А дзяѓчаты захоплiваюць чарговы, самурайскi карабель. I на iм сцяг царскай iмперыi ѓзвяваецца!
  Што японцы? Не дужа ѓ вас з фартам? Мiкалай Другi атрымаѓ поспех Уладзiмiра Пуцiна i так добра ѓ яго ѓсё пайшло!
  А дзяѓчаты? Чацвёрка прыгажунь у бiкiнi - гэта ведзьмы- раднаверкi якiя вырашылi па ваяваць за цара, хоць звычайна iм няма нiякай справы да гэтага свету.
  Але ѓ дадзеным выпадку дапамагчы рускаму народу трэба. I гэта з прычыны шанцавання Пуцiна. Нiколi б ён не захапiѓ бы Крыма без стрэлу, калi б нi тыя ж чатыры дзяѓчыны-ведзьмы. Яны дапамаглi здзейснiць цуд. Але цi трэба Расii было адбiраць у брацкага народа Крым, гэта яшчэ пытанне. А вось далучыць Кiтай да рускай iмперыi цудоѓная iдэя! Уявiце сабе, колькi падданых апынецца ѓ Расiйскага цара - ды можна ѓвесь свет задушыць!
  Карацей кажучы, дзяѓчыны тут дарма час не губляюць. I ѓжо новы браняносец штурмуюць.
  I зноѓ яго захоплiваюць. А шаблi ѓ руках прыгажунь так i мiльгаюць, ды яшчэ такiя вострыя. I столькi японцаѓ змяшалi.
  Бiтва на моры скончылася канчатковым патапленнем японскай эскадры i паланеннем адмiрала Тога.
  I пачалася высадка дэсанта. Параходаѓ i транспартаѓ не хапала. I ѓ ход iшлi i баркасы, i на крэйсерах i браняносцах перавозiлi, i шмат чаго iншага рабiлi. Цар загадаѓ выкарыстоѓваць пры дэсантаваннi i гандлёвы флот.
  Рускiя войскi абiвалi нацiск самураяѓ, якiя спрабавалi iх скiнуць з плацдарму. Але царскае войска трымалася мужна. I масiраваная атака аказалася адбiтая з вялiкiмi стратамi.
  Дзяѓчынкi ведзьмы падчас штурму секлi шаблямi, i кiдалi ѓ супернiка босымi нагамi гранаты.
  Яны, вядома, на самых небяспечных месцах. А як з кулямётаѓ сталi палiць. Кожная куля ѓ мэту.
  Наташа вяла агонь, шпурнула босымi пальчыкамi ножак гранату i прачырыкала:
  - Няма мяне страмчэй!
  Зоя, лупячы з кулямёта, кiнула босымi пальчыкамi ножак прэзент смерцi i пiскнула:
  - За цара Мiкалая Другога!
  Аѓрора, працягваючы палiць з кулямётаѓ, i падскокваць, як агрызнецца i выдасць:
  - За вялiкую Русь!
  Святлана, працягваючы церабiць непрыяцеля, агрэсiѓна выдала, скалячы зубкi, кiдаючы голай пяткай гранату:
  - За царскую iмперыю!
  Ваяѓнiцы працягвалi лупiць, i малацiць. У iх такi запал энергii. Яны страляюць сабе i разбураюць надыходзячых самураяѓ.
  Забiтых iм японцаѓ ужо тысячы, дзясяткi тысяч.
  I разбiтыя самураi бягуць... Вельмi забойныя супраць iх дзяѓчынкi.
  А рускiя штыкамi, рэзаюць самураяѓ...
  Штурм адбiты. I новыя рускiя войскi высаджваюцца на ѓзбярэжжа. Плацдарм пашыраецца. Ды нядрэнна вядома для царскай iмперыi. Адна перамога за iншы. I адмiрал Макараѓ таксама з гармат дапаможа. Смятаючы японцаѓ.
  I вось рускiя войскi ѓжо рухаюцца па Японii. I iх лавiну не спынiць. Яны рэзаюць супернiка, i колюць штыкамi.
  Наташа, атакуючы самураяѓ, i сякучы iх шаблямi, спявае:
  - Белыя ваѓкi збiваюцца ѓ зграю! Толькi тады выжыве род!
  I як кiне босымi пальцамi ног гранату!
  Зоя падпявае, з лютай агрэсiяй. I таксама кiдаючы босымi ножкамi, нешта непаѓторнае, забойнае:
  -Слабыя гiнуць, iх забiваюць! Абараняючы святую плоць!
  Аѓгустына страляючы па супернiку, i сякучы шаблямi, i кiдаючы босымi пальчыкамi ножак гранаты, вiскоча:
  - У буйным лесе iдзе вайна, ад усюды, зыходзяць пагрозы!
  Святлана, ведучы агонь, i кiдала босымi ножкамi прэзенты смерцi, узяла i правiшчала:
  - Але перамагаем заѓсёды ворага! Белыя ваѓкi салют героям!
  I дзяѓчынкi хорам, нiшчачы супернiка, спяваюць, кiдаючы босымi ножкамi смяротнае:
  - На святой вайне! Будзе наша перамога! Сьцяг iмперскi наперад! Слава загiнуѓшым героем!
  I зноѓ дзяѓчыны страляюць i аглушальна завываючы спяваюць:
  - Нас нiхто не спынiць! Нас нiхто не пераможа! Белыя ваѓкi душаць ворага! Белыя ваѓкi - салют героям!
  Дзяѓчаты iдуць i бягуць... I войска Расii рухаецца да Токiа. I японцы сабе гiнуць, i iх выкошваюць. Рухаецца рускае войска. I адна перамога за iншы.
  Цар Мiкалай сапраѓды выцягнуѓ шчаслiвы бiлет. Вось ужо рускiя войскi прыступаюць да штурму японскай сталiцы. I гэта ѓсё так выдатна.
  Дзяѓчыны тут, вядома ж, наперадзе ѓсiх i на вялiкай вышынi iх напор i подзвiгi.
  Асаблiва калi босымi нагамi гранаты кiдаюць. Гэта ѓвогуле выклiкае шок i трапятанне ѓ самураяѓ.
  А вось яны ѓзбiраюцца на сцяну японскай сталiцы. I сякуць сабе ѓ капусту людзей i коней. Раскрышылi супернiкаѓ у трэскi. Наступаюць, з крыкамi i рогатам дзяѓчынкi! I голымi пяткамi як дзяѓбуць у падбародкi. Японцы ляцяць дагары нагамi. I падаюць сабе на калы.
  А ваяѓнiцы яшчэ мацней шаблямi махаюць.
  А самураi церпяць паражэнне за паразай. Вось рускiя войскi i Токiа ѓзялi.
  Мiкада ѓ страху бяжыць, але яму нiкуды не схавацца. I вось дзяѓчаты бяруць яго ѓ палон i звязваюць!
  Цудоѓная перамога! Японскi iмператар падпiсвае адрачэнне на карысць Мiкалая Другога. Тытул рускага цара, значна даѓжэе. Карэя, Манголiя, Маньчжурыi, Курылы, Тайвань i сам Японiя становяцца рускiмi губернямi. Хаця ѓ Японii ёсць невялiкая, абмежаваная аѓтаномiя. Але яе iмператар рускi, самадзяржаѓны цар!
  Мiкалай Другi застаецца абсалютным манархам, нiчым не абмежаваным. Ён ёсць Самадзяржаѓны цар!
  I зараз яшчэ i iмператар Японii, Жалтарасii, Богдыхан, Хан, Каган, i iншае, iншае, iншае...
  Ды больш шанцаванне. Вось заѓважце поспех, Пуцiна дазволiла колькi заваяваць! Дваццаць першае стагоддзе, нажаль, не занадта падыходзiць для захопаѓ!
  А якая карысць Расii ад таго, што вораг Пуцiна Макейн памёр ад раку галаѓнога мозгу? Вязенне, вядома ж, каласальнае, тут нават наѓмыснае не прыдумаеш - каб твой вораг такой дурной i непрыемнай смерцю памёр!
  Але аддача для Расii канкрэтная нуль.
  А вось для Мiкалая Другога, такi поспех i шанцаванне Пуцiна абярнулася вялiкiмi тэрытарыяльнымi набыццямi. А на самой справе, навошта фартуне даваць падарункi Пуцiну. Ну ад таго што Сабчак так своечасова памёр i не прыйшлося даваць яму пасаду кiраѓнiка канстытуцыйнага суда, як карысць Расii?
  А цар Усяе Русi Мiкалай другi асоба выдатная. Натуральна, пасля такой вялiкай перамогi, яго ѓлада i аѓтарытэт умацавалiся. А значыць можна сякiя-такiя рэформы правесцi. У прыватнасцi ѓ Праваслаѓi! Дазволiць дваранам мець па чатыры жонкi, як у Iсламе. А таксама даваць права на другую жонку салдатам ва ѓзнагароду за подзвiгi i верную службу.
  Добрая рэформа! Раз колькасць iншаверцаѓ i iншаземцаѓ у iмперыi вырасла, то трэба рускiм лiкам прырасцi. А як гэта зрабiць? За рахунак жанчын iншых народаѓ. Бо калi рускi возьме сабе за жонку трох кiтаянак, то ѓ яго будуць ад iх дзецi, а гэтыя дзецi хто будуць па нацыянальнасцi?
  Вядома рускiя па бацьку! I гэта выдатна! Мiкалай Другi валодаючы прагрэсiѓным розумам, быѓ больш рэлiгiйны для вiду, чым у душы. I зразумела, паставiѓ рэлiгiю на службу дзяржаве, а не наадварот!
  Мiкалай Другi такiм чынам умацаваѓ свой аѓтарытэт у элiце. Дык мужчынам гэтага даѓно хацелася. I паскорыѓ русiфiкацыю ѓскраiн.
  Ну, а папы, таксама ѓжо не пярэчылi. Тым больш, што вера ѓ дваццатым стагоддзi аслабла. I рэлiгiя служыла цару, не вельмi верачы ѓ Бога!
  А ваенныя перамогi зрабiлi Мiкалая папулярным у народзе, i прывыклы да аѓтарытарызму не хацеѓ асаблiва перамен. Iншай улады рускiя i не ведалi!
  А ѓ эканомiцы ѓздым, заробак расце. Кожны год па дзесяць працэнтаѓ прыросту. Сапраѓды, да чаго перамены.
  У 1913 годзе цар Мiкалай на трохсотгоддзе Раманавых яшчэ раз скарацiѓ працоѓны дзень да 10,5 гадзiн, а ѓ суботу i перадсвяточныя днi, яшчэ да 8 гадзiн. Узрасла i колькасць выходных i свят. Стала адзначацца як выходны дзень i дата капiтуляцыi Японii. I дзень нараджэння цара, i дзень нараджэння царыцы, i дзень каранацыi.
  Пасля таго як высветлiлася што спадчыннiк прастола хворы на гемафiлiю, цар Мiкалай узяѓ сабе другую жонку. Такiм чынам, вырашалася пытанне пасада ѓ спадчыну.
  Але насоѓвалася вялiкая вайна. Германiя марыла перадзялiць свет. Аднак царская Расiя да вайны была гатова.
  У 1910 году рускiя далучылi сабе Пекiн, i пашырылi iмперыю. Брытанiя пагадзiлася на гэта ѓ абмен на саюз супраць Нямеччыны.
  Царская армiя была самай шматлiкай i моцнай. Яе колькасць у мiрны час дасягнула трох мiльёнаѓ i тысячы палкоѓ. У Нямеччыны ѓ мiрны час было ѓсяго шэсцьсот тысяч. Плюс яшчэ Аѓстра-Венгрыя, але яе войскi небаяздольныя!
  А немцы яшчэ плануюць ваяваць з Францыяй i Брытанiяй. А дзе ѓжо iм пацягнуць два фронты?
  У рускiх першыя ѓ свеце лёгкiя танкi "Месяц"-2 у серыйнай вытворчасцi. I бамбавiкi чатырохматорныя "Iлля Мурамец" i знiшчальнiкi з кулямётамi "Аляксандр" i шматлiкае iншае. I вядома ж магутны флот.
  Няма ѓ Нямеччыны роѓных сiл.
  А немцы яшчэ захацелi наступаць, на Бельгiю i ѓ абыход Парыжа. Тут iм зусiм нiчога не свяцiла.
  Але вайна ѓсё роѓна пачалася. Германiя зрабiла свой фатальны ход. I яе войскi рушылi на Бельгiю. Толькi вось сiлы няроѓныя. Рускiя войскi па Прусii i Аѓстра-Венгрыi ѓжо рухаюцца. I танка "Месяц"-2 з хуткасцю 40 кiламетраѓ гэта ѓжо каласальная сiла.
  Прычым, заѓважце, шанцаваннi цара Мiкалая ѓ тым, што вайна пачалася. Сам бы цар на Нямеччыну не напаѓ бы. А так на баку рускiх вялiкi, пераважная перавага ѓ сiлах, танкi, перавага ѓ артылерыi, i лепшая ѓ колькасцi i якасцi авiяцыя. I мацнейшая эканомiка, як атрымалася пазбегнуць спаду, выклiканага рэвалюцыяй i паразай у вайне. А так увесь час уздым i поспехi за поспехамi.
  Вiдавочна немцы патрапiлi пад удар. А тут яшчэ i самi палезлi асноѓнымi сiламi супраць Францыi i Брытанii. А куды ѓжо iм!
  А Iталiя вазьмi i вайну Аѓстра-Венгрыi абвясцi! Адзiны плюс, што Турцыя ѓ вайну супраць Расii ѓступiла. Але гэта цару нават лепш, можна, нарэшце, забраць сабе Канстанцiнопаль i пралiвы! Так што...
  А яшчэ i чатыры ведзьмы, вечна юныя раднаверкi Наташа, Зоя, Аѓрора, Святлана ѓ бiтве! А яны ѓжо ѓрэжуць! Так i ѓрэжуць i немцам, i туркам!
  Пiсьменнiк i паэт Алег Рыбачэнка ачуѓся. Вечна, юная ведзьма-чарадзейка выканала сваё абяцанне, даѓшы Мiкалаю Другому поспех Уладзiмiра Пуцiна i зараз Алег Рыбачэнка павiнен выканаць сваё. Абуджэнне было не з лёгкiх. Хлапечае цела агрэла жорсткая бiзун. Пацан падскочыѓ. Ды Алег Рыбачэнка зараз мускулiсты хлопчык скаваны ланцугамi за рукi i ногi. Вiдаць загарэлае да чарноцця, сухое i жылiстае цела, з рэльефнымi цяглiцамi. Сапраѓды моцны, i цягавiты раб, з моцнай скурай, якая настолькi ѓжо задубела, што яе не можа рассекчы бiць наглядчыка. Ты бяжыш разам з iншымi хлапчукамi снедаць, устаѓшы з жвiру, дзе юныя нявольнiкi спяць зусiм голыя i без коѓдраѓ. Праѓда, тут цеплыня, клiмат тыпу Егiпту. I хлапчук усё голыя, толькi адны ланцугi. Зрэшты, даволi доѓгiя i хадзiць практычна не мяшаюць, як i працаваць. Але шырокi крок у iх не зробiш.
  Перад ежай спалошваеш рукi ѓ ручаi. Атрымлiваеш, паянне: махаю з рысу, i падгнiлыя кавалкi рыбы. Зрэшты, галоднаму хлапчуку-рабу, гэта здаецца дэлiкатэсам. А потым iдзеш на руднiк. З ранiцы яшчэ сонца не ѓзышло i даволi прыемна.
  Босыя ногi хлапчукi агрубелi, арагавелi настолькi, што вострыя камянi зусiм не балюча, нават прыемна казычуць.
  Каменаломнi, дзе працуюць дзецi да шаснаццацi. Вядома ѓ iх тачкi паменш, i прылады працы. Але працуе трэба пятнаццаць, шаснаццаць гадзiн як i дарослым.
  Смярдзiць, дык патрэбу спраѓляюць проста ля забояѓ. Праца няхiтрая, секчы кiрхамi камянi, потым iх адносiць у кошыках, або на насiлках. Часам трэба штурхаць i ваганетку. Звычайна хлапчукi штурхаюць яе па двое i трое. Але Алега Рыбачэнку ставяць аднаго так ён вельмi моцны. I кiрка ѓ яго ѓ руках як у дарослага. Яму трэба выканаць куды больш заданне, чым астатнiм.
  Праѓда i есцi даюць больш i часцей. Тры разы на дзень, а не два.
  Хлопчык-раб у чыё цела ѓсялiѓся Алег Рыбачэнка тут ужо не першы год. Паслухмяны, працавiты, усе рухi адпрацаваны да аѓтаматызму. Сапраѓды страшэнна моцны, цягавiты i практычна не ведае стомленасцi. Але пры гэтым хлопчык амаль не расце, i яму зараз на выгляд не больш за дванаццаць пры сярэднiм для гэтага ѓзросту росце.
  Але сiлы затое... На некалькi дарослых. Малалетнi волат. Якi, зрэшты, мабыць нiколi не стане дарослым, i ѓ яго не будзе расцi барада.
  I дзякуй Богу! Як пiсьменнiк i паэт Алег Рыбачэнка не любiѓ галiцца. Працуеш сабе i ламаеш камянi, крышыш iх. I ѓ кошык. Пасля нясеш яе ѓ ваганетку. Штурхаць яе цяжка i гэта робяць дзецi па чарзе.
  Хлопчыкi тут амаль чорныя, але рысы асобы або еѓрапейскiя, або iндусаѓ або арабаѓ. Прычым, еѓрапейскiх нашмат больш.
  Алег прыглядаецца да iх. Размаѓляць рабам нельга, б'юць бiзуном.
  Алег Рыбачэнка пакуль таксама маѓчыць. А вывучае. Тут апроч мужчын-наглядчыкаѓ ёсць яшчэ i жанчыны. Яны таксама жорсткiя i б'юць бiзуном.
  Прычым не ва ѓсiх хлапчукоѓ скура такая трывалая, як у Алега. У многiх i лопаецца, цячэ кроѓ. I могуць наглядчыкi забiць да смерцi. Праца вельмi цяжкая, i хлапчукi асаблiва калi сонца паднiмаецца, начытаюць моцна пацець.
  А тут сонца не адно, а цэлых два. I дзень ад гэтага вельмi доѓгi. I працы шмат. Хлапчукi не паспяваюць выспацца i адпачыць. Для iх гэта вялiкая пакута.
  Алег Рыбачэнка працаваѓ сабе, машынальна сек i грузiѓ. Змешваѓ сабе...
  I ѓявiѓ сабе карцiну, што рабiлася пасля таго як Мiкалай Другi здабыѓ поспех прэзiдэнта Расii Уладзiмiр Пуцiна.
  Наташа, Зоя, Аѓрора, i Святлана атакуюць аѓстрыйцаѓ у Пярэмышлi. Рускае войска адразу ѓзялi Львоѓ. I атакуюць наймацнейшую крэпасць.
  Дзяѓчаты галаногiя i ѓ бiкiнi iмклiва iмчацца па вулiцах горада.
  Яны сякуць аѓстрыйцаѓ i кiдаюць маленькiя дыскi босымi ножкамi.
  Адначасова дзяѓчаты спяваюць:
  - Цар Мiкалай наша месiя,
  Грозны кiраѓнiк - магутнай Расii...
  Свет увесь трасе - дзе ён пройдзе -
  За Мiкалая з песняй наперад!
  Наташа сячэ аѓстрыйцаѓ, i кiдае босымi пальцамi ногi гранату i заспявае:
  - За Русь!
  Зоя таксама разбурае ворагаѓ, i падпявае з апломбам:
  - За царскую iмперыю!
  I ляцiць кiнутая яе босай нагой граната! Вось гэта дзеѓка забойная. Можа сьцерцi скiвiцу i выпiць мора!
  I Аѓрора таксама босымi пальцамi ног кiне дыск, раскiдае аѓстрыйцаѓ i пiскне:
  - За велiч Расii!
  I выскалiць свае вельмi нават вострыя зубкi! Якiя зiхацяць нiбы iклы.
  Святлана таксама паддаваць не забывае, i раве:
  - Русь Святога i Непераможнага Мiкалая Другога!
  Дзяѓчына дэманструе каласальную рызыку. I босымi ножкамi ѓсё падкiдвае, i падкiдвае прэзенты!
  Наташа, ведучы агонь i рубячы, i кiдаючы босымi нагамi забойнае, пiшчыць:
  - Я Русь сваю кахаю! Я Русь сваю кахаю! I ѓсiх вас распiлую!
  А Зоя таксама страляе i завывае, шпурляючы босымi пальцамi ног, нешта разрыѓное:
  - Вялiкага Мiкалая цара! Няхай належаць яму i горы i моры!
  Аѓрора, пакрыкваючы з дзiкай, ашалелай лютасцю, i кiдаючы босымi пальцамi ног прэзенты, вые:
  - Нас нiхто не спынiць! Нас нiхто не пераможа! Дзеѓкi хвацкiя душаць ворагаѓ, босымi ножкамi, голымi пяткамi!
  I зноѓ дзяѓчыны ѓ дзiкiм напоры. Захоплiваюць Пярэмышлi з ходу i спяваюць, складаючы на хаду;
  Славiцца Русь наша святая,
  У ёй шмат будучых перамог...
  Дзяѓчына бяжыць босая,
  I яе прыгажэй у свеце няма!
  
  Мы лiхiя Раднаверкi ,
  Ведзьмы што заѓсёды босыя...
  Вельмi любяць хлопцаѓ дзеѓкi,
  Сваёй лютай прыгажосцi!
  
  Нiколi мы не саступiм,
  Не прагнуцца пад ворагаѓ...
  Хоць у нас босыя ступнi,
  Будзе шмат сiнякоѓ!
  
  Дзяѓчатам мiлей мчацца,
  Па марозе басанож...
  Мы сапраѓды ваѓчаняты,
  Можам урэзаць кулаком!
  
  Нас спынiць не ѓ сiлах,
  Фрыцаѓ грозная арда...
  I не носiм мы чаравiк,
  Нас баiцца Сатана!
  
  Служаць дзеѓкi Богу Роду,
  Што, вядома ж, вялiкi...
  Мы за славу i свабоду,
  Будзе кайзер гiдкi бiт!
  
  За Расею, што ѓсiх прыгажэй,
  Падымаюцца байцы...
  Мы паелi тоѓстай кашы,
  Не згiнаемыя байцы!
  
  Нас нiхто не спынiць,
  Сiла дзяѓчат гiгант...
  I слязiнкi не выпусцiць,
  Таму што мы талент!
  
  Няма дзяѓчынкi не сагнуцца,
  Яны дужыя заѓсёды...
  За Айчыну яро б'юцца,
  Няхай споѓнiцца мара!
  
  Будзе шчасце ѓ сусвеце,
  Будзе Сонца над Зямлёй...
  Сваёй мудрасцю нятленнай,
  Кайзера штыком закапай!
  
  Вечна Сонца людзям свецiць,
  Над прасторнай краiнай,
  У шчасце дарослыя i дзецi,
  I любы баец герой!
  
  Не бывае шмат шчасця,
  Быць поспеху веру нам...
  Хай развеецца непагадзь -
  А ворагам ганьба i сорам!
  
  Род наш Бог такi ѓсявышнi,
  Няма прыгажэй за Яго...
  Станем мы душою вышэй,
  Каб злосны ѓсiх ванiтаваѓ!
  
  Пераможам ворагаѓ, я веру,
  З намi Белы, Рускiх Бог...
  Будзе ѓ радасцi задумка,
  Не пускай зло на парог!
  
  Ну, карацей Езусу,
  Будзем вернымi заѓсёды...
  Ён жа рускi Бог паслухай,
  Хлусiць што Ён жыд Сатана!
  
  Няма на справе Бог Усявышнi,
  Нас Найсвяцейшы галоѓны Род...
  Як надзейны Ён дах,
  I яго Сын-Бог Сварог!
  
  Ну, карацей за Расею,
  Не сорамна памерцi...
  А дзяѓчынкi ѓсiх прыгажэй,
  Сiлай бабы як мядзведзь!
  
  
  ПЛАНЫ НЕ ЗМЯНЯЛIСЯ
  Гiтлер усяго толькi не стаѓ змяняць план АКВ, i наступ на Сталiнград вялося i з поѓначы i поѓдня, групамi войскаѓ А i Б. А штурм быѓ даручаны Майнштэйну. У вынiку Сталiнград упаѓ за дзесяць дзён штурму з усiх бакоѓ. А савецкiя войскi апынулiся ѓ поѓным атачэннi. Пасля чаго вермахт рушыѓ уздоѓж узбярэжжа Волгi да Каспiйскага мора. А чым адказала Чырвоная армiя? Наступленне ѓ цэнтры аказалася не занадта паспяховым.
  Плюс яшчэ i Японiя выйграла бiтву пад Мiдуэй, праѓда адчыняць другога фронту не стала, затое захапiла Гавайскiя выспы. I адначасова сухапутныя часткi самураяѓ рушылi на Iндыю. Каб утрымаць гэтую калонiю Брытанii прыйшлося зняць частку войскаѓ з Егiпта, адмовiѓшыся ад аперацыi "Паходня".
  Немцы валодалi iнiцыятывай на ѓсходнiм фронце. Хуткае ѓзяцце Сталiнграда абвалiла паѓднёвы фланг. Фрыцы праскочылi да Каспiйскага мора i адрэзалi Каѓказ па сушы. А тут яшчэ i Турцыя ѓступiла ѓ вайну. Яе войска хоць i не занадта моцнае, але даволi шматлiкае i здольнае бiцца адважна.
  Ужо ѓ самыя першыя днi туркi ѓзялi Батумi i акружылi Ерэван. Ды iх дасягненнi прыстойныя, бо Чырвоная армiя скавана нямецкiм фронтам.
  Трэба адзначыць, што гiтлераѓцы карысталiся тым, што савецкiя войскi ѓступалi ѓ бой прама з эшалонаѓ i бiлi iх па частках. Гэта, зразумела, на ход вайны ѓплывала негатыѓна.
  Сталiн таксама нерваваѓся i псiхаваѓ - патрабаваѓ утрымаць Каѓказ любой цаной.
  Карацей не атрымалася гераiчнай абароны Сталiнграда i ѓсё пасыпалася. I нават адсутнасць японскiх дывiзiй на Далёкiм усходзе не дапамагло.
  Немцы рухалiся ѓздоѓж узбярэжжа Каспiйскага мора, да Дагестана. Спынiць iх пiлiся - аднак, сiлы няроѓныя, прычым Чырвоная армiя адчувала вялiкiя праблемы з забеспячэннем. I прагiналася. I бамбiлi фрыцы актыѓна.
  ЗША амаль не чапалi Трэцi Рэйх адцягненыя перамогамi Японii. Брытанiя крыху аслабла, i таксама не лезла на ражон! Цяпер немцы мелi занадта шмат самалётаѓ i маглi прэсаваць рэальна.
  Сталiн жа паказаѓ свае горшыя якасцi i занадта часта зрываѓся i гарлапанiѓ, але прымаѓ не лепшыя рашэннi.
  Так што страта Каѓказу рабiлася непазьбежнай.
  Вось ужо на мяжы з Азербайджанам iдзе бой.
  Савецкiя дзяѓчынкi адчайна ваююць. Вось б'юцца прыгажунi адчайна.
  I не адыходзяць i не здаюцца. I поѓзаюць сабе па тылах.
  Наташка, Зоя, Аѓгусцiна i Святлана прыцягнулi з тылу нямецкага генерала. Гэта выдатна. Дзяѓчаты паставiлi яго на каленi i прымусiлi сабе цалаваць босыя ножкi. Той цмокаѓ iх з вялiкiм энтузiязмам! I аблiзваѓ дзяѓчатам пятачкi.
  Ваяѓнiцы наогул такiя сэксуальныя i чароѓныя. Затым далечы фрыцам бой.
  Наташа паласнула чаргой, зрэзала фашыстаѓ. Шпурнула босай нагой гранату i прачырыкала:
  - За вялiкую славу!
  Зоя таксама стрэлiла i пiскнула:
  - За Радзiму i Сталiна!
  Узяла i босымi пальцамi ног шпурнула гранату. Раскiдала гiтлераѓцаѓ i прапiшчала:
  - За СССР!
  Дзяѓчыны такiя цудоѓныя i цудоѓныя.
  Аѓгустына таксама кiнула босай нагой гранату, i скалячы зубкi, узяла i прашыпела:
  - Я такая баявая! Як тэрмiнатар!
  I Святлана, таксама запусцiць босымi пальчыкамi ножак такое забойнае i разбуральнае. I зноѓ заспявае:
  - Наша сяброѓства маналiт, i на тым яна варта!
  Чацвёрка, ды так б'ецца - вось гэта дзеѓкi! Пацешныя прыгажунi i паказваюць у адказ, свае доѓгiя мовы.
  Ваяѓнiцы самага вышэйшага разраду. I як лупнуць, i як праравуць.
  Душаць сабе немцаѓ, нiбы ягады прэсам.
  Наташа стрэлiла, кiнула босай нагой гранату i праспявала:
  - Мы воiны святла, i чырвонага сцяга!
  Зоя таксама босымi пальцамi ног запусцiла забойнае i вякнула:
  - I за Ленiна будзем бiцца!
  А далей паласнула Аѓгусцiна, выскалiѓшыся:
  - У iмя вялiкай радасцi!
  А потым стрэльнула i Святлана, i босымi ножкамi запусцiла гранаты, зароѓ:
  - За такое мы возьмемся i перавернем!
  Чацвёрка актыѓна працуе i страляе. Ну, гэта ѓсё-такi дзеѓкi якiя ведаюць толк у знiшчэннi. I б'юцца не так сабе.
  А як трэба рэальным тэрмiнатарам... Ваяѓнiцы высокага палёту. I ѓ iх рызыка разбурэння.
  Наташа зноѓ босай нагой кiнула гранату i прашыпела:
  - Я свет выдатна гэты разумею, як абвастрэнне класавай барацьбы!
  Зоя таксама прашыпела, кiдаючы босымi пальцамi ног забойную, раздзiраючую плоць гранату:
  - У якiм доме будзе чырвоны сцяг!
  А затым Аѓгусцiна дала чаргу. Выкасiла гiтлераѓцаѓ, i голай нагой кiнула гранату - прашыпеѓшы:
  - Вялiкi космас, гэта наша зямля i ѓсё гэта мы!
  Ваяѓнiцы i на самай справе здольныя парваць нават грэлку.
  А тут i Святлана як шугане босай ножкай гранату, дасць чаргу i выдасць з лютасцю:
  - У шаленстве агонь, i брыклiвы конь!
  Дзеѓкi зразумела як завядуцца. I баднуць.
  А з боку немцаѓ экiпаж Герда ваюе на Т-4. Iзноѓ як завядзецца, то не размiнешся i не здушыш такi напор. У вачах у дзяѓчын такое пякельнае полымя.
  Яны страляюць сабе, i не даюць шанцаѓ на выратаванне. I не выстаяць супраць iх белых, жамчужных зубоѓ.
  Ваяѓнiцы агрэсiѓныя i завываюць:
  - Дзiкi водар! Усiх ворагаѓ адправiм у пекла!
  Герда пальне, падаб'е трыццацьчацвёрку i пiскне:
  - Будучыя перамогi!
  Шарлота пальцамi босых ног нацiсне на гашэтку i булькне:
  - На часткi разарвем!
  Магда таксама пальнула, разбiла Т-26 i выдала:
  - Раскроiм.
  I босымi пальчыкамi страсянула.
  I Крысцiна таксама як нацiсне босымi ножкамi на педалi i прашыпiць:
  - За нашу партыю ѓра!
  Дзяѓчыны зразумела i амаль голыя ѓ бiкiнi i босыя. I пры гэтым вельмi сэксуальныя.
  I вядуць наступы на сваiм не занадта дасканалым, але эфектыѓным Т-4. I куляюць сабе па ворагу. Не саступiць такiм дзяѓчынкам нi ѓ чым! А як яны выскаляцца. А як скрывяць тварык!
  Герда раве сабе, страляючы пры дапамозе босых пальцаѓ ног:
  - Герда любiць забiваць, вось гэтага Герда!
  I зноѓ выпускае снарады.
  А далей страляе па чарзе Шарлота i раве, падбiѓшы трыццацьчацвёрку:
  - Я iм жываты распору!
  I босымi ножкамi зноѓ запусцiць.
  А тут яшчэ i Крысцiна забойная дадасць. Таксама пры дапамозе босых пальцаѓ ножак.
  I прараве:
  - Я ѓвасабленне агрэсiѓнасцi!
  А стан у яе якi, а рэльефны прэс!
  А тут i Магда возьме i ѓлупiць , i прараве:
  - Банзай!
  I таксама ѓ яе ножкi босыя, i точаныя!
  Чацвёрка немак лезе сабе i рэальна перамагае. У iм столькi агрэсii i жыццёвай энергii.
  Ваяѓнiцы пруць сабе i страляюць. Не даюць спуску Чырвонай армii.
  А ѓ небе таксама лётчыцы ваююць, i такое паказваюць. Што iх дух невымерны.
  Вось найноѓшы нямецкi Фоке-Вульф. На iм Гертруда. I гэта дзяѓчына паказвае, што яна страмчэй мужчын. Так фашыстаѓ малоцiць. Не дае iм не найменшай лiтасцi. Сапраѓдны бой задумала Гертруда.
  I збiвае савецкi Як i вiшча:
  - Я ёсць дзеѓка супер!
  Пасля чаго возьме i пакажа мову. I зноѓ возьмецца за татальнае знiшчэнне. Вось гэта дзяѓчынка. I таксама босая i ѓ бiкiнi. А потым ЛАГГ збiла, i зноѓ зароѓ:
  - Лётчыца наводчыца!
  I захоча ва ѓсю глотку. А пасля возьме i ПЕ-2 саб'е. Такая вось дзяѓчынка, самага крутога размаху i класа. Далей зноѓ правяла манеѓр i з авiягармат паламала Як. I прабое .
  - Я ваѓчыца неба!
  А зубкi як выскалiць! I як вызверыцца! Ну i баба! Усiм бабам баба!
  Але, зразумела, яшчэ фашысты i на поѓднi спрабуюць наступаць.
  Там у прыватнасцi лётчыца Хельга б'ецца на МЕ-109. I так паспяхова, што ад ангельцаѓ адлятаюць аскепкi.
  Збiла дзяѓчына "Мустанг" i праспявала:
  - Бэзавы туман над намi праплывае!
  Наогул як добра ваяваць босы i ѓ бiкiнi. Да чаго гэта практычна! I вельмi нават зручна.
  Хельга лётчыца. Хапiла розуму фюрару паслухаць парад i дапусцiць дзяѓчат на танкi самалёты, i ѓ войска. I як нашмат лепш пайшлi ѓ фрыцаѓ справы.
  Яны i самi не чакалi, што жаночыя целы такiя эфектыѓныя. Вось Хельга лiха набiрае сабе абароты i рахункi.
  Дзяѓчына босенькiмi ножкамi нацiскае сабе на педалi i раве:
  - Я такая цудоѓная - карову!
  Хельга збiвае яшчэ два ангельскiя самалёты i пiшчыць:
  - За мною Германii воiны ѓ рад!
  I яшчэ збiла бамбавiк! Вось гэта дзеѓка! Усiм дзеѓкам вялiкая i крутая ваяѓнiца. Калi ѓжо нiшчыць, таксама без усялякiх цырымонiй i жалю.
  Дзеѓкi наогул тут такiя сэксуальныя!
  А войскi Ромеля рвуць па пустынi, не чакаючы падыходу дадатковых сiл. Трэба перамагчы, значыць, трэба. Легендарны палкаводзец "Лiс пустынi" абвык ужо дзерцiся з праѓзыходнымi сiламi. I салдаты яго таксама такiя. Вось, напрыклад адборная рота ваяѓнiц з СС. Iх перакiнулi ѓ пачатку снежня, калi фронт трашчаѓ, немцы адыходзiлi, а ангельцы наадварот прарывалiся, дэблакiраваѓшы Талбук, i пагражалi скiнуць вермахт з афрыканскай зямлi.
  Тады ашалелы фюрар i прапанаваѓ: перакiнуць жаночы батальён тыгрыц. Не таму, што дамы зменяць баланс сiл, але каб мужчынам асаблiва iтальянскiм стала сорамна i яны б куды агрэсiѓней i больш умела бiлiся. Бо калi загартаваныя суровымi трэнiроѓкамi, элiтныя дзяѓчаты наперадзе, то мужыкам будзе вельмi нават сорамна.
  Змагалiся ваяѓнiцы ѓ адным бiкiнi, выкарыстоѓваючы для абароны спецыяльныя крэмы. За паѓгода iх босыя, дзявочыя ножкi да такой ступенi арагавелi, што не баялiся распаленых як патэльня пяскоѓ, а ад загару скура набыла цёмна-шакаладны колер. I ѓ многiх ужо не адзiн дзесятак трупаѓ за плячыма.
  Марго i Шэла, - дзве зусiм яшчэ юныя, але ѓжо загартавалi ѓ баях арыйкi. Яны самыя малодшыя ѓ роце, але за паѓгода ѓжо паспелi зарабiць па жалезным крыжы Першага Класа (другi клас, ужо мелi ѓсё ѓ батальёне), бязлiтасныя i добрыя.
  Марго мела валасы колеру агню, а Шэла белая з прымешкай мёда бландыначка. Вось яны ваююць, адлюстроѓваючы нацiск контратакуючых брытанскiх танкаѓ. Матыльды з iх магутным браняваннем рухаюцца наперадзе. Далей праходныя "Кромвелi" з фугаснымi снарадамi i лягчэйшыя машыны. Дзяѓчаты закапалiся ѓ пясок. Страляць у лоб па такiх танках бескарысна. Трэба, каб iх не заѓважылi, а потым...
  "Мацiльда" i "Кромвель" важаць каля трыццацi тон, i калi яны праязджаюць над выкапанымi ѓ глiнiстым пяску акопамi, станавiцца страшна. Зверху сыпле на голыя, загарэлыя шыi, адчуваеш на сабе жудасны цяжар, ублюдачных машын. Вось той жа "Кромвель", тыповы прас з нахiльнай браняй у 70 мiлiметраѓ, якi нават 88 мiлiметровая гармата не заѓсёды можа ѓзяць. Пахне брытанскiм, вельмi рэзкiм па паху бензiнам i машынным алеем. У дзяѓчат, ёсць свае сюрпрызы, лёгкiя безадкаткi. Самыя першыя мадэлi Фаѓстпатронаѓ. Так мужчыны як гэта прынята прапускаюць дам наперад, так iм выпрабаванне найноѓшай i як чакаецца перспектыѓнай зброi.
  Але i выставiлi дзяѓчын, насуперак крывадушнаму лозунгу нацызму: "вайна мужчынская справа, жанчынам мiр!", у самае пекла.
  Зрэшты, пяхота адстала, а значыць, ёсць шанц адсядзецца ѓ акопах, i перамагчы.
  Шэла прамаѓляе шэптам, баючыся чхнуць ад забiвалага ноздры абсыпаюцца з акоп пяску:
  - Толькi вытрымка на поле лаянкi, дазволiць пазбегнуць закiсаннi пратухлага ад прапушчаных тэрмiнаѓ шампанскага перамогi!
  Марго пагадзiлася:
  - Хто не мае вытрымкi, тое будзе кiслае вiно паражэнняѓ, i горкае пойла страт!
  Але вось "Мацiльды", "Кромвелi", i тузiн лёгкiх "Мангустаѓ" ужо ззаду iх. Цяпер надышоѓ час збору ѓраджаю.
  Шэла, чые некалi жамчужныя валасы пашарэлi ад пылу, i ѓпiраецца босымi пяткамi ѓ гарачы пясок, у думках звяртаецца ѓ дзеве Марыi i iншым святымi, маѓляѓ, не падвядзiце. Палец нацiскае на сабачку плыѓна, каб кумулятыѓны зарад патрапiѓ прама ѓ бензабак.
  Марго нацiскае на курок разам з ёй, таксама марудлiва. Пасля чаго абедзве дзяѓчыны пляскаюць адна адной у ладкi. Зарады дзiвяць прама ѓ карму, пасля чаго бензабакi падрывае. Аранжавае полымя распырскваецца як пена хваляѓ па паветры, чуцца нечыя праклёны.
  Затым кароткiя рулi брытанскiх танкаѓ згортваюцца ад штуршкоѓ у своеасаблiвыя трубкi.
  А дзяѓчаты-тыгрыцы адважна кiдаюць на ворагаѓ з гранатамi. I ляцяць ва ѓсе бакi аскепкi, iрве, нiбы лапа агнiстай коткi прамакашку браню разбуральны струмень кумулятыѓных часцiц.
  Вось яна жаночая лютасьць, якая кажа, што немкам зусiм не ѓласцiва стрыманасць. I яны ѓмеюць бiцца... I няхай захлынецца атака.
  Адбiць нацiск пяхоты якая складаецца, як правiла, з набраных шляхам аблаѓ або розных абяцанак, арабаѓ i неграѓ значна прасцей. Бачачы, што танкi падбiтыя, а наперадзе сур'ёзны супрацiѓ яны ѓжо пры першых стратах адступаюць назад.
  Ну, а пасля i зусiм звяртаюцца ѓ павальныя ѓцёкi. Раз такi стыль - крыѓдзi слабых, ды будзе i так катам!
  Калi атака канчаткова выдыхлася i дзяѓчаты ѓжо пад вечар працягнулi свой бег па пустынi, на хаду ѓ iх узнiкла размова. Шэла спытала Марго:
  - Думаеш, усё ж мы будзем у Александрыi?
  Вогнезарная ваяѓнiца ѓпэѓнена адказала:
  - Думаю, што не пазней, лiстапада, а можа ѓ кастрычнiку, мы зоймем, нарэшце, Егiпет.
  Шэла лагiчна i не звяртаючы ѓвагi на сверб у мазолiстых, ад распаленых пяскоѓ падэшвах, прапанавала:
  - Калi разграмяць гэты цвiк у нашым падбрушша , базу на Мальце, забеспячэнне стане лепш, як падыдуць новыя часткi, у ворага ѓжо не будзе шанцаѓ.
  Марго агледзелася, колькi там засталося сонцу да заходу. Каб, нарэшце, легчы i добра выспацца. Блiзкасць чырванелага свяцiла да лiнii гарызонту супакоiла ваяѓнiцу. Яна лянiва заѓважыла:
  - Я думаю, фюрар не выпусцiць пасля Перу- Хабар i Мiдуэя паѓтарыць пышнае дэсантаванне на Крыце. Толькi на гэты раз i сапраѓды знясуць Мальту.
  Шэла з праклёнам крыкнула ѓ неба:
  - Ды звярнi Усявышнi ѓсе базы ангельцаѓ у пекла.
  Сонца канчаткова схавалася за гарызонт, самы круты дзень гадоѓ 21 кастрычнiка падышоѓ да канца. А разам з iм пачалася аперацыя "Белы мядзведзь". Чаму менавiта белы? Хiтрая дэзiнфармацыя, каб падумалi, што гаворка iдзе пра поѓнач, а на самой справе зруйнавальны свiнг баксёра на поѓднi.
  Найбуйнейшая Брытанская база i сапраѓды нагадвала пекла. На яе абрынулася больш за тысячу сабраных з усяго ѓсходняга фронту i бамбардзiроѓшчыкаѓ, якiя атрымалi прыстойны баявы вопыт, разам са знiшчальнiкамi суправаджэння. Ангельцы вядома ѓжо ваююць даѓно, але такога магутнага масiраванага ѓдару не чакалi. Сапраѓды, хто паверыць, што фрыцы вырашацца агалiць фронт, хай нават супернiк i часова прыцiх. Але брытанскiх ваяк зараз бязлiтасна б'юць. Напрыклад, iх караблi атакаваны Ю-87, знакамiтай "штукай". Не занадта хуткасныя, але затое якiя валодаюць найвысокай (для свайго часу) дакладнасцю бамбамання яны раздзiраюць якi стаiѓся ѓ бухтах брытанскi флот. Больш сучасныя Фоке-Вульф не адстаюць, сярод iх нават сам легендарны фон Рудзель, кароль штурмавой авiяцыi. Вядомы патапленнем самага магутнага савецкага лiнейнага карабля - лiнкора "Марат".
  Вось, напрыклад капрал Рычард бачыць, як нiбы санкi з горкi скочваюцца сцярвятнiкi. Як драпежныя рыбы з палонкi вынырваюць шматлiкiя нямецкiя бамбавiкi. Ужо ѓзроставы ангелец кiдае ѓ страху трубку. Такога жудаснага вiдовiшча ён нiколi не бачыѓ. Сiрэны выюць з вялiкiм спазненнем, ужо пасля разрыву бомбаѓ. Выбухная хваля падкiдвае брытанскiх салдат, ляцяць у розныя бакi адарваныя рукi i ногi. Вось адна з жалезных касак распалiлася i патрапiла афiцэру ѓ пысу. А той як завiшча:
  - Чэрчыль капут! Гiтлер крут!
  Зенiткi ангельцаѓ пачалi страляць не адразу, а толькi калi пасыпалiся зараз тысячы бомбаѓ. Працiѓнiк усё правiльна разлiчыѓ: нi адна бомба не павiнна знiкнуць дарма. Так што крушы ворага i бi. Усе сектары загадзя пазначаны на мапе. Прычым нахабныя ангельцы, нават як след, не замаскiравалiся. Многiя iх зенiтныя прылады стаяць як на далонi i iх змятаюць у першую ж чаргу.
  Вось ствол 85-мiлiметровай доѓгай у трыццаць два футы зенiткi падкiнула i сагнула ѓ паветры нiбы абаранак. Пасля чаго яна грымнулася, прыцiснуѓшы пецярых ангельцаѓ. Вось пуза аднаму з неграѓ распарола i вывалi кiшкi.
  А бомбы сыпалiся, i ѓсё палала, грымнуѓ склад з гаручым, пачалi рвацца, раскiдваючыся ледзь не па ѓсiм касцяку снарады, затым дзюбнуѓ яшчэ адзiн склад. У давяршэнне па ѓсiм надрыѓна вылi ѓсталяваныя ѓ абцякальнiках Ю-87 i Фоке-Вульф сiрэны, выклiкаючы дзiкi жах у неграѓ i арабаѓ з лiку каланiяльных войскаѓ. Але падобна i белыя палохаюцца не менш.
  Вось, напрыклад два брытанскiя фрэгаты сутыкнулiся, ды так, што грымнулi катлы. I нават узляцелыя абломкi фрэгатаѓ рвалiся ѓ паветры, нiбы замiнiраваныя палi, а крэйсер элементарна падсеѓ на дно.
  Англiйскi танк "Кромвель" з кароткiм руляй, але затое з прыстойнай хуткасцю i досыць магутным лабавым бранiраванне ѓ панiцы разагнаѓся i таранiѓ свой уласны склад, нават яшчэ па шляху раздушыѓ дзясятак сваiх жа звар'яцелых салдат. Хаос нарастаѓ. Вось яшчэ i ангельскi авiяносец стаѓ прасядаць, а магутны дрэднаѓт адкрыѓ агонь... узбярэжжам, дзе варушылiся ѓласныя салдаты.
  I ѓ гэтай апраметнай два чалавекi заставалiся зусiм спакойнымi. Адзiн з iх iндзеец, размерана раскурваѓ трубку, а iншым была жанчына, вiдавочна арабскага паходжання, але ваеннай форме. Удваiх яны не звяртаючы, увагi на праносiцца ѓ смерць. Дакладней цэлую арду вершнiкаѓ анiгiляцыi, рэзалiся ѓ не зусiм звычайную картачную гульню. Гэта была гульня пяцiдзесяцi двума картамi з джокерамi, ды яшчэ па правiлах прыдуманым самiм чырванаскурым.
  Жанчына-арабка заявiла:
  - Шуму аднак шмат! I што так панiку ѓладкоѓваць.
  Адзiн з салдат са спiной пасечанай асколкамi ледзь не наляцеѓ на iндзейца, але тое яго нядбайна адкiнуѓ нiбы кацяняцi. Кропелькi крывi патрапiлi на твар чырванаскурага i яны, усмiхаючыся, злiзнуѓ. Пасля чаго заѓважыѓ:
  - Ствараць шум надзел слабых бледнатварых. Мы ж апачы лiчым так - няма ворага добра, з'явiѓся супернiк - яшчэ лепш!
  Асмуглая жанчына заѓважыла:
  - Гэта тыповая слабасць тых, хто вызнае Хрыстову веру. Кахаюць пагаварыць аб ахвяры, але не прыносяць у ахвяру сябе.
  Iндзеец хутка кiѓнуѓ:
  - Парадак будуецца на падмурку дзе цэмент вера, а пясок воля! Вера - залатое сэрца, а воля - жалезны кулак! Толькi ѓ бледнатварых няма нi таго не iншага.
  . РАЗДЗЕЛ Љ 5
  А на бамбавiку нямецкай таксама дзяѓчына. У дадзеным выпадку Вiёла. Вельмi прыгожая бландынка, а ёй у пары Нiкалета. I абедзве дзяѓчыны вельмi сэксуальныя. Скiдаюць з вышынi бомба. I таксама ваяѓнiцы босыя i ѓ бiкiнi.
  Равуць сабе дзеѓкi:
  - Мы ёсць такiя кралi што супермэны!
  Нiкалета таксама выплёѓвае з фюзеляжа бомбы. I разбурае непрыяцеля. Ангельцам так дастаецца.
  Вiёла таксама як запусцiць забойную бомбу зверху. I заб'е байцоѓ iмперыi Льва.
  I таксама як правае:
  - Я страх выклiкаю Брытанii!
  I босай ножкай трасяне. I попет:
  - Чэрчыля парвем!
  Дзяѓчыны з Ю-188, вельмi нядрэнна кiдаюць бомбы. Машына ѓ iх найноѓшая больш дасканалая. Вельмi хуткастрэльная ѓ яе канструкцыя гармат.
  Вось дзяѓчаты i англiйскi знiшчальнiк збiлi.
  Iх самалёт дастаткова хуткасны. Ваяѓнiцы зноѓ з дапамогай босых ног куляюць разбурэнне.
  Вiёла раве:
  - Я ѓ труну ворагаѓ усiх заганяю!
  Нiкалета падвiвае:
  - I супернiка закiдваю!
  I босымi ножкамi як возьме i страсяне!
  Вось гэта дзеѓкi i як ворагаѓ малоцяць. I не спынiцца. Сапраѓдныя арыйкi.
  А калi круцяць i трасуць голымi сiськамi.
  I зноѓ скiдаюць бомбы.
  А яшчэ тут дзяѓчаты, на iншых самалётах. Вось Ева бомбы скiдае. Разбурае ангельцаѓ i спявае:
  - Я ёсць такая што супер!
  I Ева таксама босымi ножкамi круцiць педалi.
  А вось Вiёла зноѓ бомбу скiне i прараве:
  - Я дзiкая дзяѓчына, хачу адразу дзесяць мужчын за гадзiну, што вельмi нават крута i цудоѓна!
  Некалькi палаючых брытанскiх салдат кiнулася ѓ ваду, каб змыць з сябе полымя. Нават кiпела ад уваходжання ѓ ваду, чулiся крыкi, дзiкiя стогны. А па марской пене папаѓзлi крывавыя кругi, спачатку густыя, потым разыходзiлiся паступова бляднеючы. А воiны некалi самай вялiкай i шырокай iмперыi на Зямлi гублялi чалавечае аблiчча. Арабка пагардлiва фыркнула:
  - I гэтыя мужчыны прымушаюць нас насiць паранджу!
  Чырвонаскуры хiтра жмурачыся, заѓважыѓ:
  - Вiдаць iх палохае, твой грозны погляд!
  Арабка яхiдна скалячы зубы, заявiла:
  - Мяккасць жанчыны падобная глейкасцi бронi, толькi куды больш смяротная i ѓнiверсальная ѓ абароне!
  Немцы ѓпадабалi адразу ѓсадзiць усiмi сiламi, тактыка баксёра, якi, разлiчваючы на негатоѓнасць супернiка, адразу ж кiдаецца ѓсiмi сiламi на ворага. Калi дзясяткi варожых самалётаѓ гараць на аэрадромах не ѓ сiлах узляцець. Калi ѓсярэдзiне "Ланкастэраѓ" iрвуцца iх жа ѓласныя бомбы, руйнуючы ѓсё вакол i ѓся. Цвёрдая, але эфектыѓная тактыка. Вось i сiмфонiя апраметнай дасягнула пiка сваёй сiлы, а затым пачала спадаць.
  Але гэтым, вядома ж, справа не скончылася, у ход уступiлi дэсантная дывiзiя. Пакуль ангельцы пасля падобнай апрацоѓкi, зусiм нiякiя iх можна браць цёпленькiмi. Балазе ѓжо выраблены ѓ патрэбных колькасцях планёры дэсантавання i адладжаны метады iх буксiроѓкi. Мабыць, на сёння найлепшыя ѓ свеце.
  Вось яны i ляцяць, не як каршуны - павольней, але досыць хутка, ды яшчэ ѓ суправаджэннi музыкi Вагнера - каханага шэдэѓра Гiтлера. Хто яшчэ з жывых памятаѓ фiльм "Апакалiпсiс", дзе амерыканцы менавiта гэтую музыку выкарыстоѓвалi, атакуючы в'етнамцаѓ. Як iх гэта пудзiла. Так i тут Вагнер, i грукатлiвыя матывы, праз узмацняльнiкi. Дэсантнiкi намазалi сабе твары фосфарам, i размалявалiся, яны выглядаюць жудасна нiбы дэманы iх апраметнай. Таксама разлiк на псiхалагiчны эфект. Плюс яшчэ ѓ фосфар дадалi сякiя-такiя рэактывы, i крыху магнiевай крошкi, каб хаця б на кароткi час выклiкаць свячэнне. Такiя жудасныя, асаблiва на фоне дымлiвага зарыва, шматлiкiх пажараѓ. У iх нават кулямёты маюцца, таксама закамуфляваныя ѓ выглядзе пашчаѓ драконаѓ. Далей ужо лупяць пявучыя нямецкiя i трафейныя пiсталет-кулямёты. I выкашаныя, iрваныя шэрагi падаюць да ботаѓ пераможцаѓ. А шматлiкiя проста аддаюць перавагу здацца, нягледзячы на тое, што ангельцаѓ нашмат больш, чым немцаѓ.
  Iндзеец i арабка, схавалiся ѓ невялiкую старанна замаскiраваную нару. Чырвонаскуры адзначыѓ:
  - Добра мы iх прааралi!
  Чарнавалосая жанчына здзiвiлася:
  - Ты кажаш мы? Можа, маеш на ѓвазе нас?
  Iндзеец адмоѓна матнуѓ галавой:
  - Не! Бледнатварыя б'юць ангельцаѓ i гэта добрая прыкмета! А будзе час, дык прыйдзе i наша свята! Калi iндзейцы вызваляць свой кантынент!
  Арабка пагардлiва фыркнула:
  - А на ѓладу над светам, вы выпадкова не прэтэндуеце?
  Iндзеец ласкава, нiбы тлумачачы разумова адсталаму дзiцяцi, усмiхнуѓся:
  - Хто жадае атрымаць занадта шмат - звычайна застаецца з нi чым! Так што вялiкая лыжка - рот дзярэ!
  Фюрар, вядома ж, не бачыѓ, што вытвараюць яго сокалы i каршакi, але ѓ прынцыпе здагадваѓся, што нямецкая ваенная машына адпрацуе ѓсё дакладна. Наогул германскiя ваенныя наступальныя аперацыi ѓ аж да Курскай дугi выконвалiся на высокiм прафесiйным узроѓнi. Некаторыя iх нават называюць эталоннымi. Нават дзiѓна, што падобная машынка забуксавала, а затым i зусiм развалiлася.
  I дзяѓчаты бачаць падобны сон, свайго роду прарочае бачанне, перапыненае жорсткай камандай - уздым!
  
  
  ЦАР МIХАIЛ ДРУГI
  Мiкалай Другi стаѓ ахвярай замаху ѓ Японii. Яшчэ тады загiнуѓ калi быѓ спадкаемцам пасаду. Вядомы замах, якiя было ѓ рэальнай гiсторыi. Цэсарэвiч Мiкалай быѓ паранены, але цудам застаѓся жывы.
  А вось не здарылася цуду. Гэтага шанцавання, для самага няѓдачлiвага цара ва ѓсiх гiсторыi Расii. Загiнуѓ Мiкалай... I разам з iм памёр i вялiкi няѓдачнiк, якi, вядома, мiмаволi, але ѓсё ж загубiѓ царскую iмперыю i дынастыю.
  I вось у 1894 годзе ва ѓзросце пятнаццацi гадоѓ на пасад узышоѓ Мiхаiл Другi. Брат цара Мiкалая. Чалавек увогуле недурны, даволi цвёрды i адважны. Мiхаiл Аляксандравiч Раманаѓ камандаваѓ падчас першай сусветнай вайны дзiкай дывiзiяй, вызначыѓся ѓ баях. Быѓ, увогуле, чалавек пожестче Мiкалая, вышэй ростам, больш выразнай асобай. Цi быѓ ён разумнейшы? Мiкалай Другi не дурны, таленавiты чалавек. Але ѓсё ж мала жорсткi, валявы, i народжаны быць царом. Плюс яшчэ вядома ж праблемы Мiкалая Другога асаблiва з жонкай.
  Мiхась не дурнейшы за брата, i галоѓнае - больш удачлiвы... Ну Мiкалай, усё ж iмя нейкае дрэннае для цароѓ. I Мiкалай першы быѓ няѓдачнiкам. З самага пачатку мяцеж дзекабрыстаѓ. Потым няѓдалы пачатак вайны з Iранам. Перамога была здабыта, але заваёѓ не так i шмат. Ды i Iран Расii апрыёры не сапернiк. Вайна з Турцыяй. Таксама не занадта ѓдалая спачатку. I каштавалi перамогi вялiкай крывi. I заваёѓ няшмат.
  А потым вайна на Каѓказе амаль сорак гадоѓ з Шамiлем. А гэта блага, замарозiлася экспансiя. I нарэшце, паражэнне ѓ Крымскай вайне. I па чутках цар Мiкалай першы скончыѓ самагубствам.
  Ды няѓдачлiвы быѓ той цар. Мiхась Першы... Запанаваѓ у Смутны час. Расiю захаваѓ. Крыху, у Польшчы гарадоѓ адваяваѓ. У Сiбiры прасунуѓся. Пражыѓ, праѓда, замала. Але цар быѓ, увогуле нармальны. I без сур'ёзных праколаѓ.
  Палiтыка Мiхаiла Раманава была як i Мiкалая Другога: экспансiя ѓ Кiтай i на Усход. Будаѓнiцтва Порт-Артура. Дыпламатыя з Германiяй, падрыхтоѓка вайны з Японiяй. Вядома, было вiдавочна, што без вайны са Краiнай Узыходзячага Сонца не абысцiся. Вельмi балюча яна актыѓна ѓзбройвалася. А малады цар хацеѓ славы, хацеѓ заваёѓ, хацеѓ стварыць Жалтарасiю. Акрамя таго вiдавочна было, што Кiтай у будучынi абяцаѓ стаць каласальнай сiлай, i яго лепш падзялiць зараз. Пакуль ён раздробнены.
  Японiя напала на расiйскую эскадру ѓ Порт-Артуры.
  Потым быѓ накiраваны адмiрал Макараѓ. На гэты раз гiбель не адбылася. Збольшага i таму, што Мiхась не дапусцiѓ мяшаць Макараву цэсарэвiча Кiрылы i таго не было на караблi. А гэта крыху змянiла маршрут.
  Адмiрал Макараѓ навучаѓ эскадру. Потым, калi японцаѓ падлавiлi на мiны, змог атакаваць флот Тога.
  Марскi бой скончыѓся пераканаѓчай перамогай рускага флота. Праѓда, потым, японцы ѓсё ж аблажылi Порт-Артур. Але ненадоѓга. Мiхаiл адхiлiѓ Курапаткiна, прызначыѓшы палкаводца маладзей i здольней. I зноѓ былi здабыты перамогi i на сушы.
  Японiя, увогуле, была разбiта на мора. А затым быѓ i высаджаны дэсант.
  Самураi здалiся. Расея вярнула сабе Курылы, захапiла Тайвань, i Карэю.
  У далейшым, добраахвотна ѓ склад iмперыi ѓвайшоѓ шэраг кiтайскiх правiнцый, утварыѓшы Жалтарасiю. Царская iмперыя пашырэла i заквiтнела.
  Нiякай думы, нiякай лiшняй дэмакратыi. Не жыццё, а мiлата! Бурнае развiццё краiны. Але натуральна першая сусветная вайна была непазбежнай. I вось надышла гадзiна дракона.
  Але Расея да гэтага часу ѓжо мела лёгкiя танкi "Месяц"-2, цяжкiя: "Пётр Першы", сканструяваныя сынам Мендзялеева i самыя магутныя ѓ свеце бамбавiкi: "Святагор" i "Iлля Мурамец". Такая была ѓжо моц!
  I Расiйскае войска з першых дзён стала перамагаць. Ды i колькасць царскiх войскаѓ з-за фактару ѓжо напалову далучанага Кiтая была вялiкай.
  Рускiя войскi разбiлi немцаѓ ва ѓсходняй Прусii, i атачылi Кёнiгсберг. Узялi адразу i Львоѓ i Пярэмышлi. Расiя мела занадта шмат салдат, i вялiкая колькасць лёгкiх, рухомых танкаѓ. Якiя не мелi сабе роѓных i паказалi грознай сiлай. Падала адно войска за iншы.
  Вось ужо рускiя рацi захапiлi i Будапешт.
  Нямеччына апынулася ѓ цяжкiм становiшчы. Расейскiя войскi ѓжо падыходзiлi да Одэру. Вайну Аѓстрыi аб'явiла i Iталiя. Праѓда асманская iмперыя ѓступiла ѓ вайну, супраць Расii. Але гэтая толькi абярнулася разгромам i паразай на ѓсiх франтах.
  Расейскiя войскi ѓжо фарсiравалi Одэр. I зiмой прыступiлi да штурму Берлiна. Утрымлiваць горад аказалася няма чым. Так у немцаѓ усё яшчэ шмат сiл скавана на Захадзе.
  I Вiльгельм са штабам аб'явiѓ спешна мiр, а дакладней капiтуляцыю.
  Вайна працягнулася ѓсяго паѓгода. Рускiя войскi ѓзялi Стамбул. I Турцыя была занята войскам цара Мiхася Другога.
  Пасля чаго быѓ заключаны ѓ Петэргофе мiр. Аѓстра-Венгрыя распалася i спынiла сваё iснаванне. Галiцыя i Букавiна сталi расiйскiмi губернямi. Чэхiя i Славакiя сталi каралеѓствамi на чале з царом Мiхаiлам Другiм. Вугоршчына прызнала манархам сваiм таксама рускага цара.
  Кракаѓ i iншыя землi ѓвайшоѓ у царства Польскае. Усходняя Прусiя аказалася адрэзана, Данцыг стаѓ рускiм горадам. Малая Азiя, i большая частка Iрака з Багдадам стала рускай. Англiчане атрымаѓ толькi правiнцыю Басра i Палестыну, а Францыя поѓдзень Сiрыi.
  Утварылася яшчэ i каралеѓства Югаславiя, у якiм суправiцелем стаѓ Мiхаiл Другi. Трохi ѓрвала, сабе i Iталiя. Такiм чынам, Расея змагла стаць буйным заваёѓнiкам. I панесла невялiкiя страты пры нязначных выдатках. А вось Германii яшчэ прыйшлося, i выплачваць Расii большую частку рэпарацый. Уражлiвая перамога!
  . РАЗДЗЕЛ Љ 2.
  Пасля гэтага было яшчэ некалькi малых войн. Расiя захапiла большую частку Афганiстана - поѓдзень дастаѓся Брытанii, i дзве трацiны Iрана - поѓдзень таксама Брытанскi. Потым царскiя, французскiя i ангельскiя войскi канчаткова падзялiлi Саудаѓскi Паѓвостраѓ. Узнiкла гегемонiя. Японiя таксама паспела прыхапiць сабе крыху нямецкiх уладанняѓ.
  Аж да 1929 года ва ѓсiм свеце назiраѓся эканамiчны рост - найбольш моцны ѓ Расii. Але рушыла ѓслед Вялiкая дэпрэсiя. Гэта i прывяло ѓ Нямеччыне да ѓлады Гiтлера.
  У Расii таксама назiраѓся рост рэвалюцыйных i страйкавых настрояѓ. Але вось у 1931 году здарылася новая вайна з Японiяй з-за Кiтая. Расея была мацнейшай, i камандаваѓ флотам годны пераемнiк адмiрала Макарава - адмiрал Калчак.
  Перамогi, высадка дэсанта, i Японiя з усiмi яе Цiхаакiянскiмi ѓладаннямi стаѓ губерняй Расii. А цар Мiхал Другi i яшчэ iмператарам Японскiм. Ды так добра атрымлiвалася. Але барацьба за сусветнае панаванне не канчалася.
  Гiтлер нарошчваѓ сiлы. I ѓзнiкла каалiцыя: Германiя, Iталiя, Расiя, супраць Брытанii, Францыi, Галандыi, Бельгii i ЗША.
  Царскае войска ѓ 1940 году фактычна завяршыла заваяванне Кiтая i ѓперлася ѓ французскiя, Галандскiя i ангельскiя валадарствы.
  Гiтлер 22 чэрвеня 1941 года пачаѓ вайну з уварвання ѓ Францыю. У фюрара была выдатны план i генiй Майнштэйна. Расея пачала наступ на ангельскiя i французскiя калонii ѓ Азii, i ѓ Афрыцы. Такая вось жорсткая вайна.
  Расея па насельнiцтве займала ѓжо першае месца ѓ свеце, яе войска абсталёѓвалася лепшымi i найболей дасканалымi танкамi i авiяцыяй. Ужо ѓ серыйнай вытворчасцi верталёты, знiшчальнiкi, штурмавiкi, бамбавiкi, у тым лiку i рэактыѓныя! Наогул, неяк усё iдзе выдатна.
  Гiтлер за паѓтара месяца акупаваѓ Францыю, Бельгiю, Галандыю i Данiю! Царская Расiя заняла Нарвегiю i Швецыю. А таксама Iндыю, Iндакiтай, Поѓдня Iрана, Саудаѓскi паѓвостраѓ i ѓвайшла ѓ Егiпет.
  Каланiяльныя ангельскiя i французскiя войскi адрознiвалiся малой баявой здольнасцю, i мелi вельмi нiзкi ратны дух - здаючыся практычныя без супрацiву.
  Гiтлер жадаѓ сам рушыць, на Афрыку, але Iспанiя выступiла супраць Нямеччыны. Тады фашысты атакавалi рэжым Франка i разграмiлi яго. А затым i Партугалiю. Пасля жорсткага штурму ѓзялi Гiбралтар!
  Далей Расея i Нямеччына захоплiвалi Афрыку. Тут больш мяшалi вялiкiя прасторы, джунглi, пустынi, адсутнасць дарог, чым супрацiѓ слабых i разгубленых каланiяльных войскаѓ Брытанii, Францыi, Партугалii.
  Iшоѓ захоп тэрыторый. Эпiзадычныя баi, очаговое супрацiѓленне. Расейскiя танкi па-ранейшаму самыя лепшыя i з добрай праходнасцю асаблiва сярэднi: "Мiкалай", якi быѓ названы ѓ гонар забiтага японцамi цэсарэвiча Мiкалая.
  Аднак ведай, ад якога злога лёсу выратаваѓ самурай Цуды . Сандзо , Расiю то яму помнiк з Эйфелеву вежу ѓ Пiцеры адграхалi б. А можа, назвалi ты танк яго iмем.
  Ва ѓсякiм разе Мiкола-3, быѓ адносна лёгкiм пад трыццаць тон, рухомым з дызельнымi рухавiком танкам. У яго хуткасць была вышэй, чым у легендарна трыццацьчацвёркi i тоѓшчы i пад вялiкiм нахiлам лабавая браня i нiжэй сiлуэт, i больш даѓгаствольная гармата, праѓда падобнага ѓ 76-мiлiметраѓ калiбра.
  Як ты нi было, Расiя захапiла больш за дзве трэцi Афрыкi, астатняе дасталася Германii i Iталii. А пасля масiраваных бамбардзiровак у маi 1942 года адбылася сумесная Расii i Германii высадка войскаѓ у Брытанii. Баi доѓжылiся ѓсяго два тыднi i Англiя, i Iрландыя акупавалiся.
  А праз месяц занялi i Iрландыю.
  Амерыка паводзiла сябе, дастаткова пасiѓна асцерагаючыся ѓступаць у такую небяспечную вайну, але Брытанii ѓсё ж дапамагала рэсурсамi. Так што Гiтлер, Мусалiнi i Мiхаiл Другi прынялi рашэннi дабiць наймагутную ѓ эканамiчных адносiнах дзяржаву.
  Тым у Расii ёсць агульная мяжа з Амерыкай па Аляску. А яшчэ ѓжо пабудавалi i чыгунку да Чукоткi - што вельмi карысна для вайны!
  I вось Расiйскае, царскае войска як рушыць... I ѓвойдзе ѓ Аляску. А амерыканскiя танкi супраць рускiх i не коцяць. Такая вось атрымалася аказiя.
  Расейскiя войскi сталi высаджвацца на Алясцы з 1 верасня 1942 гады... I прасовалiся вельмi нават паспяхова.
  Хутка пашыраючы плацдарм. I ѓ баях як заѓсёды ѓдзельнiчаюць прыгожыя рускiя дзяѓчаты.
  Яны на найноѓшым танк "Мiкалай"-4. Ваяѓнiцы басаногiя, у адным бiкiнi. I ѓ iх больш магутная 85-мiлiметровая даѓгаствольная гармата: навальнiца "Шэрманаѓ".
  Ужо лiстапад, выпаѓ снег, але прыгожыя дзяѓчыны: Наташа, Марыя, Аѓрора i Святлана, не прызнаюць нiкой вопраткi i ваююць амаль галышом.
  Вось ваяѓнiцы страляюць i разбiваюць дакладным трапленнем снарада "Шэрман". Скаляць сабе зубкi. Наташа пальнула i зароѓ:
  - Я за цара ѓсiх б'ю!
  I як яшчэ пальне!
  Потым Марыя стрэлiць, i так трапна, што адарвала "Шэрману" вежу.
  Узяла i прачырыкала:
  - Я дзеѓка што зразае метал!
  А пасля Аѓрора запусцiць снарад. I таксама дакладна i дакладна.
  Ваяѓнiца пiшчыць:
  - Самы вышэйшы пiлатаж!
  А далей ужо як Святлана дзюбне, з усёй сваёй апантанай сiлай. Дзяѓчына-бландынка разбуральнiк. I правiшча:
  - Я дэман пекла!
  I ѓся чацвёрка як возьмецца, рухаючыся па поѓднi Аляскi.
  А вось танк "Аляксандр"-4, таксама найноѓшая мадэль з прыгожымi дзяѓчынамi. Магутная 130-мiлiметровая даѓгаствольная гармата, i цэлых восем кулямётаѓ i экiпаж з пяцi прыгожых дзяѓчат у бiкiнi.
  Таксама едуць сабе i страляюць, высякаюць амерыканцаѓ, прабiваюць "Шэрманы".
  Алёнка выпусцiла пры дапамозе босых пальцаѓ ног снарад i праспявала:
  - На славу цара Мiхаiла!
  Ведучы агонь, Анюта падтрымала, выкошваючы амерыканцаѓ:
  - Вялiкага цара!
  Урэзала i Аѓгусцiна, праламала "Шэрман", прашыпеѓшы:
  - За мiр, праца, iмперыю!
  Наступнай, адкрыла агонь i Мiрабела. Таксама зламала браню супернiку i прашыпела:
  - За новы рускi парадак!
  А потым i выпусцiла снарад Алiмпiяда, як лупне i прараве:
  - Я такая моц i боль для супернiка!
  Дзяѓчынкi добра iдуць сабе i вядуць агонь. У iх смарагдавых i сапфiравых вачах полымя апраметнай.
  I найноѓшы, непрабiѓны з усiх ракурсаѓ танк "Аляксандр"-4, iдзе сабе i амерыканцаѓ малоцiць. Такое вось уяѓленне i безумоѓнае знiшчэнне.
  А дзеѓкi тое, якiя, мароз, а яны ѓ адным бiкiнi i амаль голыя - прыгажосць! Мы вязем з сабой ката!
  Алёнка як выпусцiць снарад па амерыканскай машыне. Як пратаранiць яе i засьпявае:
  - Я сусветная зорка!
  А тут яшчэ i Анюта возьме i выпусцiць, зрэжа працiѓнiка, i прашыпiць:
  - I слава iмперыi!
  А далей i Аѓгусцiна дзяѓбане снарадам, выкасiць супернiка, зламае браню непрыяцелю i пiскне:
  - Я рудая i бессаромная дзеѓка!
  I далей ужо Мiрабела як засандалiт . I выпусцiць па непрыяцелю снарадам забойным. Адарве вежу i правiшча:
  - Таран з тарана!
  А пасля возьме прыгажуня-волаты Алiмпiяда. Выпусцiць самым забойным са снарадаѓ. Раскрышыць танк супернiка i праарэ:
  - Усiх каштарыс!
  Вось танк вагой семдзесят тон iдзе, i ламае варожыя рэдуты. I лёгка пры гэтым рухаецца па снезе рухавiк найноѓшы газатурбiнны! Такую машыну так проста не спынiш.
  Алёнка спявае:
  - Нас нiхто не спынiць! Нас нiхто не пераможа! Рускiя ваѓкi рвуць ворага! Рускiя ваѓкi - салют героям!
  I зноѓ пры дапамозе босых пальцаѓ ног нацiскаючы на цынгель, дзiвiць ворага. Вось гэта дзеѓка!
  Анюта таксама ѓпалi выкарыстоѓваючы голыя ногi i, вiскоча:
  - А я супер!
  А далей Аѓгусцiна як запусцiць снарад i правае:
  - Дзiкая дзеѓка я!
  I Мiрабела выпусцiць нешта зусiм ужо забойнае i прараве:
  - Да новых, нязломных меж!
  I пакажа язык свой такi ружовы i доѓгi.
  А далей Алiмпiяда лупне, i разнясе амерыканцаѓ, i зробiць гэта вельмi нават выдатна.
  Ну, увогуле вiдавочна бачная перамога. Гэтая бiтва выйграна i расiйскiя, царскiя войскi прасоваюцца далей.
  Да канца снежня 1942 гады, уся Аляска ѓжо захоплена царскiм войскам, i баi iдуць у Канадзе.
  Апроч танкаѓ ваююць i лётчыцы на рэактыѓных самалётах. Авiяцыi ѓ ЗША шмат, але якасць яе вельмi слабая. Не параѓнаць з расейскiмi рэактыѓнымi машынамi. Якiя разбураюць непрыяцеля з iнтэнсiѓнасцю тэрмiнатараѓ.
  I дзяѓчаты Анастасiя i Маргарыта на сваiх самалётах "Кацярына"-6 як эфектыѓна набiраюць рахункi.
  Анастасiя адной чаргу з пяцi авiяцыйных гармат збiвае восем амерыканскiх самалётаѓ i вiшчае:
  - Я проста ваяѓнiца суперкласа!
  I босымi ножкамi нацiсне на педалi.
  Маргарыта адна чарга збiвае дзесяць амерыканскiх самалётаѓ i пiшчыць:
  - А я яшчэ класам вышэй!
  Анастасiя босымi пальцамi ног, як нацiсне на гашэткi, i палыхне па непрыяцелю. Паб'е сем машын армii ЗША i пiскне:
  - Я такая ваяѓнiца, што цар у захапленнi!
  Маргарыта таксама выпусцiць забойнага i прапiшчыць:
  - I не толькi цар! Вельмi ж мы прыгожыя!
  Дзяѓчыны ваююць i збiваюць розныя машыны. Выкiдваюць супернiка, нiбы дохлых мышэй у сметнiцу. I разбураюць авiяцыю ЗША.
  Анастасiя збiла яшчэ некалькi самалётаѓ, i зароѓ:
  - За двухгаловага царскага арла!
  Маргарыта, выскаляѓшы зубкi-зыкi, праверашчала:
  - За такое i крутое!
  I таксама збiла яшчэ тузiн амерыканскiх машын. Вось такiя дзеѓкi. Дзеѓкi любяць забiваць. I разрываць на часткi!
  I гэтая пара працуе...
  Пераходзiць на наземныя мэты. I давай з "Шэрманаѓ", прабiваючы iх наскрозь. Нiбы iголка метал. I расколваючы самае трывалае жалеза i сталь. Вось так узяла iх круша.
  Настасся прабiвае некалькi "Шэрманаѓ" i вiшчае сабе:
  - Я дзеѓка якая здольная на вельмi шматлiкае!
  Маргарыта таксама малоцiць амерыканцаѓ на сушы i пiшчыць:
  - А мяне нiшто не спынiць, i нiколi не спыняла!
  Анастасiя разбурае непрыяцеля, збiвае танкi i вiскоча:
  - За цара, якога няма мудрэй i страмчэй!
  Дзяѓчыны зразумела цудоѓныя! I галоѓнае толькi ѓ адным бiкiнi! I непераможныя!
  Нiхто дзяѓчынак перамагчы i спынiць не можа!
  Анастасiя страляючы, вiскоча ва ѓсю глотку:
  - Я ёсць дзеѓка што ламае сталь!
  Маргарыта, працягваючы стральбу, дадае:
  - I любы метал!
  Дзяѓчаты ляцяць сабе i страляюць... Хоць мароз i зiма, але iх гэта не спыняе. У Канадзе баi кiпяць.
  Анастасiя зноѓ палiць i раве:
  - Я як дзяцюк!
  Маргарыт актыѓна пацвярджае i малоцiць з лютасцю пантэры:
  - Я ёсць такая, што весялей за ѓсiх i страмчэй!
  Дзяѓчыны як вiдаць сапраѓды разлiку вялiкага i поспехi неапiсальнай!
  Набiраюць сабе напаѓголыя рахункi! I гора не ведаюць, нi сумневаѓ! У iх шмат вiдаць розных меркаванняѓ!
  Але вось, карацей кажучы, павезла прыгажуням. Узялi i накрылi ѓдарам з паветра генерала з чатырма зоркамi. Цудоѓныя прыгажунi. Як дзяѓбуць, так i дзяѓбуць!
  I зноѓ рухаюцца па Канадзе расейскiя i нямецкiя танкi.
  Вось экiпаж Герды, на нямецкай Т-4. Машына адкрыта слабаватая на фоне савецкiх машын. Але затое дзяѓчынкi няпростыя - басанож i ѓ бiкiнi ѓ мароз ваююць. А гэта аб нечым ды кажа!
  Такiя ваяѓнiцы скажам прама - стромкiя! Не ведаюць сумневаѓ i слабасцi! У iх вачах сапфiры i алмазы гараць! Не саступяць такiя прыгажунi ворагу нi пядзi зямлi! Яны святыя i заганныя адначасова.
  Рухаюцца сабе з каласальнай энергiяй.
  I так сабе руйнуюць амерыканцаѓ.
  Герда стрэлiла, пры дапамозе босых пальцаѓ ног i прачырыкала:
  - Буяная я дзеѓка! I зусiм не целка!
  I пасля гэтага як разрагатаецца.
  Шарлота таксама пальнула з гарматы. Хай не занадта магутнай, але затое хуткастрэльнай:
  - Я як распаленая i кусачая пчала!
  Пасля чаго прыгажуня возьме i пакажа свой доѓгi язычок!
  А тут i Крысцiна як улепiць i пiскне:
  - А мой вакал! Iколаѓ удар!
  I таксама зубкi воѓчыя выскалiць i прараве:
  - Будзе новая перамога!
  Ваяѓнiцы i насамрэч такiя жорсткiя i агрэсiѓныя. I iх столькi цяглiцавай сiлы i апантанай лютасцi.
  I Магда таксама па ворагу ѓлепiць. Разаб'е з дыстанцыi "Шэрман", трапiѓшы вельмi сапраѓды ѓсутыч i, прараве:
  - Я такая, немца крутая!
  Чацвёрка, нягледзячы на тое, што машына не самая лепшая, ваюе паспяхова.
  А чаму? Бо на iх амаль няма адзення! I ваяѓнiцы вельмi нават хораша непрыяцеля нiшчыць.
  Герда з гонарам заѓважае:
  - Мы такiя што вартыя i фюрара!
  Пасля чаго прыгажуня зноѓ стрэлiць i выскалiць сваю мiлую мордачку.
  Ваяѓнiцы тут духу арыйскага. I халады не баяцца. Хаця зiмой на Захадзе Канады яшчэ вельмi холадна.
  Але нiчога - толькi басанож, i амаль голымi. Тады будзе i ѓдачы i перамога!
  Гэта ваяѓнiцы поѓныя ганарлiвага духу.
  Вось i зараз арыйкам няма роѓных ва ѓпартасцi. Калi не лiчыць рускiх дзевак.
  А вось Наташа на "Мiкалаi"-3 таксама ѓ бiкiнi i босая стрэлiѓ, выверне i пройдзецца. Яе танк зрэшты, лепшы за нямецкi Т-4. Баi тут жорсткiя i вельмi агрэсiѓна працякаюць.
  Янкi спрабуюць агрызацца. Але вось Наташка падбiла "Ведзьму", i прашыпела з аскалам жамчужных зубоѓ:
  - Я такая дзеѓка, што нiхто не падступiцца!
  I Марыя трапна па амерыканскiх танках стрэлiѓ. Праб'е iх i прашыпiць з аскалам зубоѓ:
  - Нiякiя сiлы нас не возьмуць!
  I вось Аѓрора таксама па чарзе стрэлiць. "Шэрман" знiшчаны. Ды дзеѓка што трэба.
  I потым Святлана свой уклад унясе... Як дасць па амерыканцах балюча.
  На моры таксама баi працякаюць. Расiйскi флот захоплiвае Фiлiпiны.
  I тут таксама каманда: басаногiя дзяѓчыны-марачкi. Таксама амаль голенькiя прыгажунi, у бiкiнi. Праѓда на Фiлiпiнах надвор'е i зiмой цудоѓнае - цёплае, бо гэта амаль экватар.
  I дзяѓчатам прыемна змагацца i страляць. I насiцца мiльгаючы босымi, круглымi пятачкамi. Такiя тут дзяѓчыны - проста хараство. Самыя што нi на ёсць - супер!
  Палонных дарэчы любяць гвалтаваць! Прывязваюць сабе, а потым на iх катаюцца. Ды яшчэ так, што палонныя страчваюць сабе прытомнасць! I знiшчэнне сабе ѓладкоѓваюць татальнае - дакладней не сабе, а ворагам.
  Такiя ѓжо класныя экiпажы з напаѓголых дзяѓчынак. I iх ужо нiчым не спынiць i не прыцiснуць!
  Ваяѓнiцы бяруць на абардаж амерыканскi крэйсер. Заскокваюць сабе амаль голыя, босыя, з цяглiцамi, якiя перакочваюцца пад загарэлай скурай. I люта сякуць амерыканцаѓ. I не даюць анiякага шанцу на выжыванне.
  I вось бачная прыгажуня Стэла i яе напарнiца Маша. Абедзве дзяѓчыны - рослыя мускулiстыя бландынкi, як усiх сякуць. Што не ѓдар, тое рассяканне, i распарванне целаѓ!
  Дзяѓчаты iдуць сабе па амерыканскiм караблi. Махнуць направа - вулiца, махнуць налева - завулак!
  I не спынiцца дзяѓчынкам нiках ! Не пакiдаюць супернiкам шанцу! А ѓжо калi заравуць, i пачнуць цяглiцамi трэсцi!
  I зноѓ махаюць сабе мячамi, i выюць:
  - Мы дзеѓкi што ёсць за цара, Айчына i Мiхася Раманава!
  I сякуць нiбы капусту самураяѓ. Вось Стэла ѓзяла i босай нагой рушыць афiцэру ЗША ѓ пахвiну. Той падляцiць вышэй, i выскачыць за борт.
  Бландынка-тэрмiнатар як выдасць:
  - За мае ѓдары, плацяць ганарары!
  I зноѓ выскалiцца, i жамчужнымi зубкамi блiсне! Вось гэта дзеѓка! Самы сок i водар!
  I нясуцца сабе дзяѓчынкi. I праходзяць, нiбы прылiѓ тарнада. Не даюць шанцаѓ непрыяцелю. У iх каласальная сiла. Цемры тым чарцей i тысячы тысяч анёлаѓ.
  А вось i Маша як рубанет, i адразу двума шаблямi тры галовы знясе! Вось гэта дзеѓка - усiм дзеѓкам дзеѓка!
  Абедзве прыгажунi сякуць нiбы цвiкi мячамi забiваюць. I няма ѓ iх дзеяннях слабасцi i сумневаѓ. Рухаюцца сабе, не адыходзячы i не здаючыся. Справядлiвасць патрабуе аб'яднаць чалавецтва. Адна iмперыя, адна карона, адна мэта i экспансiя ѓ космас.
  Якраз у гэты час праходзiць вывад на арбiту першага штучнага спадарожнiка Зямлi. Вось ён ляцiць вакол зямнога шара.
  А расiйскiя дзяѓчыны ѓ бiкiнi ваююць сабе. I не саступаюць супернiку. I падаюць рассечаныя прыгажунямi амерыканцы. Усё ж дзяѓчыны вышэйшага класа i майстэрства.
  Яны ѓ свой час паспелi паваяваць у Японii. Таксама ваявалi на вышынi. Самога iмператара паланiлi. Паказалi сваё каласальнае майстэрства. У iх такi азарт, i столькi цяглiцавай сiлы. Вядома, такiя дзяѓчынкi - гэта цуд з цудаѓ!
  Секлi самураяѓ у палацы. I таксама былi амаль голыя i босыя. Дзяѓчынкi, якiя маглi рабiць такое, што дзiвiла ворагаѓ.
  I секлi любое мяса, i дэманстравалi свой артыстызм. Ваяѓнiцы не ведаючы сумневаѓ, наступаюць.
  Вось амерыканскаму адмiралу ссеклi шабляй галаву. I як зарагачуць прыгажунi, выскалiѓшы свае iклы.
  I зноѓ у наступ i сякуць сабе. Такiя ваяѓнiцы сапраѓдныя монстры. А на троне цар Мiхаiл. Сын Аляксандра Трэцяга, ды не той. Больш удачлiвы, больш рашучы, больш валявы, i таксама таленавiты кiраѓнiк.
  Але, вядома ж, поспех мае значэнне, плюс яшчэ большая жорсткасць - Мiхаiл вёѓ непрымiрымую барацьбу з карупцыяй, што станоѓча паѓплывала на армiю. А вось самае эфектыѓнае ноу-хау - гэта выкарыстоѓваць дзяѓчат у бiкiнi для ратных мэт. А дзяѓчаты вельмi прыгожыя, калi амаль голыя i босыя.
  Вось i працякаюць баi з пераменным поспехам. А прыгожыя ваяѓнiцы страляюць вельмi трапна, лепш за мужчын. I галоѓнае калi дзяѓчаты амаль голыя, яны практычныя непаражальныя. Iх не бяруць кулi i снарады. Вельмi моцная раць ваяѓнiц. Вось гэта крута. Такая iдэя цара Мiхаiла - выкарыстоѓваць дзяѓчынак амаль голых i босых, i гэта прыносiла перамогу.
  А дзяѓчаты ѓ баях яшчэ i босымi пальцамi ног кiдалi гранаты i кiнжалы. I дэманстравалi сваю дзiкую лютасць.
  Дзяѓчыны вельмi хвацкiя. I вельмi прыгожыя, жвавыя, i хутканогiя. Iх нiхто не мог утрымаць.
  Ваяѓнiцы вельмi харты... Босыя дзявочыя ножкi - вельмi эфектыѓная зброя. Але што яны могуць? Вельмi шмат. Самi голыя падэшвы атрымлiвалi энергiю ад зямлi i ваяѓнiцы прыгажунi жвавыя.
  Трэба сказаць, што дзяѓчыны самае прыгожае ѓ свеце, што ёсць i выдатнае, i з лютасцю кобр!
  Крэйсер амерыканцаѓ захоплены. Палонныя мужчыны падалi нiцма. Пасля чаго ваяѓнiцам ножкi свае iм сунулi ѓ твары. I прымушалi цалаваць. I дзяѓчаты буркавалi, а iх голыя падэшвы, калi лiжуць языкi прыемна i козытна.
  Але вось прыгажунi нацешылiся тым, што iх босыя ногi абсыпаюць пацалункамi, i пятачкi цалавалi.
  Пасля чаго дзяѓчыны як засмяюцца. А скаляць зубы!
  Але вось стала лепш, дзяѓчыны крыху пазагаралi голыя i куплялiся. Такiя вось цудоѓныя ваяѓнiцы. А як такую ножку ѓзяць i пацалаваць. I кожны пальчык лiзнуць.
  Дзяѓчыны супер.
  Вось зноѓ танк "Аляксандр"-4 у баi. Прэ сабе i ѓжо люты iдзе. Войскi рухаюцца далей. Усё блiжэй i блiжэй да тэрыторыi ЗША. Дзяѓчыны такiя класныя.
  Вось Наташка страляе трапна. I прабiвае вельмi дакладна.
  Дзяѓчына надзвычай страляе трапна i крычыць:
  - Мы скрушым ворага!
  Далей страляе Марыя. Узяла i перамагла супернiка:
  - Я ёсць супер!
  Марыя вельмi прыгожая дзеѓка, i вельмi актыѓная.
  I босыя яе ножкi яе вельмi прыгожыя i хупавыя сваёй эратычнасцi:
  - Мы разнясём ворага!
  I Аѓрора такая дзеѓка, i супер у ёй i голыя жываты i грудзi, а такiя пунсовыя саскi надзьмулiся:
  - Праб'ю ворагаѓ i зраблю супер!
  I рудымi валасамi трасяне!
  I зноѓ дзюбне i сваiмi босымi, стройным ножкамi. Такiя ваяѓнiцы вельмi крута!
  А затым i Святлана возьме i дзюбне непрыяцеля:
  - Я цара люблю i павешу ворагам на шыю пятлю!
  Вось дзяѓчаты i засмяюцца. Як яны сталi хартоѓ i стромкiх.
  Амерыканцы ад дзяѓчынак бягуць. Або здаюцца. Або гiнуць. Ваяѓнiцы такiя прыгожыя, i вельмi басаногiя, i дзяѓчаты такiя цудоѓныя. I ѓ адным бiкiнi ваяваць прыемна i эфектыѓна. Ваяѓнiцы такiя цудоѓныя.
  Наташа зноѓ страляе па амерыканцах i шыпiць:
  - Ты мой брат i я твой брат! А дакладней сястра!
  I зноѓ языком доѓгiм як варухне. Агрэсiѓная скажам ваяѓнiца i прыгажосць!
  А тут Анюта як трасе аголенымi грудзьмi. I закрычыць, i выскалiцца. I снарад у амерыканцаѓ пашле. I возьме i дзюбне.
  - Разнесла прыгажуня! I пiскне:
  - Я такая вось i дзеѓка супер!
  Прыгожая дзеѓка i любiць сэкс. А гэта прыемна!
  I ѓзяла дзяѓчына i лупанула - зароѓ:
  - Мы пераможам i разнясём супернiка!
  А вось i Аѓрора дзяѓбе i лупне:
  - Я ёсць цар i крутая дзеѓка!
  Ваяѓнiца можа быць i вельмi хорт.
  Дзяѓчаты рагочуць сабе.
  А вось Святлана ѓзяла i вельмi крута. I гэта давала за знiшчэнне супернiка такiя ганарары, i цалавала чарцей:
  - Гэта такi таталiтарны пiлатаж!
  Танк вельмi спрытны i забойны. Ён б'е слабы i высокi "Шэрман". Вось i баi тут у карысць царскай Расii.
  Наташа зноѓ як пальне. I прабуркуе:
  - За твайго кумiра!
  Марыя пачала страляць. Дзяѓчына вельмi прыгожая, i ѓ яе залатыя валасы. На выгляд.
  Дзяѓчына дзюбанула, i босымi пальцамi ног нацэлiць i пiскне:
  - Гэта забойства за цара!
  А вось i Аѓрора дзюбнула амерыканца. I дзяѓчына такая скажам рэальна да крайнасцi агрэсiѓная i пiскнула:
  - На рэальны абардаж!
  I вось дзяѓчына паказала сабе рэальна моцнай.
  I Святлана агрэсiѓная i баявая. Даѓбанула голай ножкай, i разарвала непрыяцеля.
  I прачырыкала, скалячы зубы:
  - Я ёсць дама, што лётае арлiцай!
  Вось дзяѓчыны i сталi дзяѓбаць з дзiкай сiлай. I не спынiць такую агрэсiю прыгажунь. Не адыходзячы i не прагiнаючыся.
  Наташа зноѓ стрэлiла i прашыпела:
  - Да поѓнага знiшчэння!
  I Марыя без усялякiх цвiкоѓ, куды больш знiшчэннем ворагаѓ атрымала поспех, i стала ламаць супернiкаѓ.
  А далей Аѓрора ѓзяла i як дзюбне па ворагу з гарматы. I вельмi нават удала, з каласальным апломбам. I раздушыць, раздрабнiць непрыяцеля. I ад "Шэрмана" ляцяць ва ѓсе бакi аплаѓленыя абломкi.
  I Святлана таксама стрэлiць i як праспявае:
  - Я дзяѓчына вялiкай мары i вялiкай прыгажосцi!
  Ваяѓнiцы, сапраѓды, выдатную волю да перамогi дэманструюць.
  Нездарма ж iмперыя стала крутой i вялiкай. Магла перасягнуць дасягненнi Чынгiсхана.
  Ваяѓнiцы рухаюцца сабе... I страляюць, страляюць, i лопаюць варожыя пазiцыi, нiбы ѓспорваючы нажом. А дакладней вельмi вострым i загартаваным кiнжалам. I вось рускiя войскi рэальна ѓжо непераможныя. I царства вялiкай iмперыi.
  Калi разабрацца, то ѓ гiсторыi Расii шмат было войн i цяжкiх перыядаѓ. Але Мiкалаю Другому па большай частцы проста не шанцавала! Ён аказаѓся няѓдачнiкам. А вось тактыка мае вялiкае значэнне. Што паказаѓ вялiкi рускi шахматыст Алёхiн. Калi ён пачынаѓ гуляць замест свайго супернiка, пераварочваючы дошку i перамагаючы. Генiяльнасць i ёсць генiяльнасць.
  Пры ѓсiх праблемах царскай Расii, адзiн толькi фактар аголеных дзяѓчын шматлiкае вырашаѓ.
  Вось у баях прымаюць удзел i верталёты. Баявыя машыны, i таксама экiпажы з дзяѓчатамi ѓ бiкiнi, i босымi. Якая якасць войска якая складаецца з дзяѓчынак? Самае выбiтнае. Такое войска нiшто не можа спынiць i перамагчы.
  Так у гэтым войску босыя i амаль голыя дзеѓкi. Экiпаж на верталёце капiтана Барбары. Цi гэта не дзiва! Мора ѓспушыцца бурлiва! I як авiяцыйныя гарматы ѓдараць. А потым яшчэ i ракеты. Вось гэта дзеѓкi - сапраѓдныя ѓраганы тыпу тарнада.
  Не саступаюць яны непрыяцелю нi ѓ чым. Расiйскае войска гатова да бiтваѓ i велiзарным здзяйсненням.
  Варвара гэта прыгожая дзяѓчына з русымi валасамi i амаль голая. Як прараве ва ѓсю глотку:
  - Ворагi не пройдуць! I не ѓцякуць!
  I возьме, выпусцiць забойны разрад з усiх бруй сваёй крутой машыны. I пранясецца над супернiкам. I возьме, павыкошвае з разбуральным загiнам.
  А вось сцiплая Вольга, узяла i выпусцiла па пазiцыях амерыканцаѓ ракету i прашыпiць:
  - Я ваяваѓ, не з лапцем, а босая!
  I падмiргне сваiмi сапфiравымi вочкамi. Ды гэта дзеѓкi - такога неверагодна цудоѓнага пiлатажу. З iм можна i ѓ гару пайкi, i голыя дракону знесцi.
  А ножкi настолькi хупавыя i непаѓторныя! А талii тонкiя, i целы вельмi нават мускулiстыя.
  Варвара дзяѓбане, i правае:
  - Я за цара магу дзiрку ѓ глобусе прарабiць!
  I мордачку выскалiць, i падмiргне вачыма.
  Ваяѓнiцы тут на вышынi. Вось Таццяна таксама дзяѓчына ѓ бiкiнi, як возьме i правiшча:
  - Хай будзе цар над усёй зямлёй!
  I сваiм жамчужнымi зубкамi блiсне. I з верталёта забойным як цвiкоѓ . I забойна пройдзецца. I рэальна падсмажыць метал. I выклiча разбурэнне дзота.
  Вось гэта дзеѓкi - усё дзеѓкам дзеѓкi! I потым калi палонных прыводзяць, тыя дзяѓчынка потым босыя ножкi цалуюць i лiжуць. Гэта ѓвогуле самы выдасканалены спосаб i прынiзiць i заахвоцiць.
  
  НЕПЕРАМОЖНЫ РОММЕЛЬ
  У ёй войска Ромеля ѓ лiстападзе, снежнi 1941 года, змагло атрымаць перамогу ѓ Афрыцы. Гэта адбылося i яшчэ i таму, што напарнiк генiяльнага Роммеля не дапусцiѓ тых грубых памылак, што адбылiся ѓ рэальнай гiсторыi.
  У вынiку чаго немцы разбiлi надыходзячых ангельцаѓ i ѓтрымалi сваю тэрыторыю. Спачатку падчас баёѓ гэта не адбiвалася, так на ѓсходнiм фронце немцы пацярпелi паражэнне пад Масквой.
  Аднак у далейшым планы фюрара памянялiся. Роммель да гэтага моманту змог узяць Талбук, i рушыѓ да Егiпта. Гiтлер вырашыѓ перайсцi да часовай абароны на ѓсходнiм фронце, i пакуль засяродзiць намаганнi ѓ Афрыцы i на Блiзкiм Усходзе.
  Тым не менш, паколькi наступленне ѓ Афрыцы патрабавала менш сiл, гiтлераѓцы правялi некалькi аперацый i на ѓсходзе. Разбiлi савецкiя войскi ѓ Керчы. Акружылi пад Харкавам. Вырвалi стрэмку i на смаленскiм напрамку. Паражэннем, скончылася i наступленне другога ѓдарнага войска генерала Уласава пад Ленiнградам.
  Пал пасля аблогi i штурму Севастопаль. I фрыцы ѓмацавалiся. Баi разгарнулiся на Ржэѓскiм выступе. Тут гiтлераѓцам удалося выстаяць.
  А вось затое ѓ Егiпце Роммель атрымаѓшы падмацаваннi атрымаѓ пераканаѓчую перамогу. Развiваючы поспех, немцы прайшлi Палестыну, захапiлi Iрак i Кувейт. А затым i ѓвесь Блiзкi Усход - атрымаѓшы доступ да нафты.
  Пасля чаго фашысты павярнулi на Судан, i паспрабавалi захапiць цалкам Афрыку.
  Адначасова рушыѓ услед штурм Гiбралтара, i пранiкненне нямецкiх войскаѓ у Марока i далей у Афрыканскiя прасторы.
  Але поспехам немцаѓ садзейнiчала энергiчная работа ѓ тыле. Дзе Гiтлер таксама, што рабiѓ больш умела, чым у рэальнай гiсторыi.
  Прачнуѓшыся Гiтлер-тэрмiнатар разам з дзяѓчынамi прыняѓ ванную, паснедаѓ салатай, кашай з каляровай капусты i яшчэ сякой-такой гароднiнай, дадаѓшы абястлушчанага шматслаёвага казiнага сыра i iкры. Пасля чаго выклiкаѓ Шпеера, афiцыйна ѓручыѓшы новаму iмперскаму мiнiстру дакумент, з падпiсаным законам аб надзвычайных паѓнамоцтвах. Адольф ашалелы, быѓ вельмi з'едлiвы:
  - Выпуск узбраенняѓ у Трэцiм Рэйху вельмi нiзкi! Мы адстаем не толькi ад Брытанii, якая ваюе, але i ад таталiтарнага СССР. А нам трэба панаванне ѓ паветры, прычым нарошчваючы выпуск старых узбраенняѓ, пераходзiць на новыя. Асаблiва перспектыѓныя рэактыѓныя бамбавiкi. Бо iх велiзарная хуткасць i высокая верхняя столь, дазваляюць амаль бяскарна разбураць брытанскiя гарады!
  Шпеер выпраменьваѓ аптымiзм:
  - У Нямеччыне i Польшчы з лiшкам вугалю, у Францыi жалезнай руды, а абсталяваннi ѓ нас хопiць на выпуск мноства машын. Бо мы вырабляем алюмiнiю i дзюралю больш, чым усе краiны свету разам узятыя!
  Шалёны Адольф кiѓнуѓ.
  - Да пары да часу! Брытанiя i ЗША таксама раскручваюць вытворчасць, а нам трэба берагчы кожны грам металу. Няхай школьнiкi ды iншыя дзецi з пяцi гадоѓ яшчэ i металам збiраюць. Акрамя таго, навошта рабiць крылы i фюзеляж цалкам з дзюралю. Можна выкарыстоѓваць i дрэва, i палатно. Напрыклад, вырабляць манаблочныя крылы. А што? Нам патрэбен новы рэактыѓны знiшчальнiк вагой не больш за дзве тоны, лёгкi ѓ пiлатаваннi, просты ѓ вытворчасцi i танны! Лiк зборачных дэталяѓ павiнна быць скарочана да мiнiмуму, гэтак жа адшукаць магчымасцi максiмальна паменшыць вагу самалёта i палепшыць яго аэрадынамiчныя ѓласцiвасцi. Цяпер дарэчы авiяканструктары прыйдуць, мы iх вучыць будзем.
  Шпеер заѓсмiхаѓся:
  - Вядома мой фюрар. Наколькi я зразумеѓ, вы збiраецеся вярнуць з войска ѓсiх высокаквалiфiкаваных працоѓных?
  Ашалелы Адольф пацвердзiѓ:
  - Толькi з высокай квалiфiкацыяй, простых рабацяг набярэм з лiку замежнiкаѓ. Так яно лепей менш лайдакоѓ будзе, а значыць i партызан. Колькасць сухапутных войскаѓ вядома ж скароцiм, калi вайны з СССР не будзе, то нам не трэба гэтулькi пяхоты, але... Не радыкальна, так я планую ѓ найблiзкiя месяцы разграмiѓшы Гiбралтар i Мальту, заняць усю поѓнач Афрыкi i далей на блiзкi ѓсход. Нам яшчэ спатрэбяцца сухапутныя часткi. Акрамя таго, неабходна пабудаваць дадатковыя суднабудаѓнiчыя верфi як у самой Германii, так i ѓ Францыi, Бельгii, Галандыi, Нарвегii. Нам патрэбны авiяносцы, лiнкоры i транспарты. А Мiжземнае мора ператварыцца як бы ва ѓнутрыгерманскае возера. Табе зразумела?
  Шпеер пакланiѓся:
  - Ды мой фюрар! Я ѓжо даручыѓ распрацаваць праграму будаѓнiцтва...
  Хiтры Адольф дапоѓнiѓ:
  - Працягласць працоѓнага дня можа працягвацца да 16 гадзiн, калi гэтага патрабуюць нашы экстраныя планы. Выпуск самалётаѓ павiнен быць даведзены, да ста машын за суткi ѓсяго за дзевяць месяцаѓ... Больш, чым у трое ѓ параѓнаннi з цяперашнiм, i тое зусiм не факт, што гэтага будзе дастаткова!
  Шпеер паспяшаѓся падбадзёрыць фюрара:
  - Нашы лётчыкi вышэй класам брытанскiх, так што далёка не ѓсё вырашае колькасць. А мы адшукаем новыя спосабы перакаваць аралы на мячы. Наколькi я зразумеѓ, што прыярытэт, цi для нас гэта авiяцыя?
  Фюрар сцiснуѓ кулак мацней:
  - Прыярытэт для нас рэактыѓная, бамбавальная авiяцыя, а далей знiшчальная, плюс выпуск новай тэхнiкi, i распрацоѓка цуда-зброi! Зрэшты, не толькi ѓ вобласцi авiяцыi, але i танкаѓ, артылерыi ѓ першую чаргу рэактыѓнай... Пра гэта мы пагаворым падрабязней.
  Пачуѓся званок i ѓ памяшканне ѓвайшлi вядучыя авiяканструктары Трэцяга Рэйха.
  Месершмiт, адносна малады з высокiм iлбом, Хейнкель ужо пажылы, але вельмi рухомы, па-атлетычнаму складзены Танк, Лiпiш, i яшчэ пара менш вядомых.
  Адольф паказаѓ iм на крэслы i загадаѓ раскласцi чарцяжы на стол:
  - Ваша задача гэта стварэнне новай, вельмi магутнай i сучаснай зброi. У Нямеччыне аэратруб больш, чым у любой iншай краiне мiру, а тэхналогii шматлiкiх самалётаѓ вельмi адсталыя. А бо толькi ѓ Ю-88, можна прыкметна павялiчыць хуткасць за рахунак надання машыне больш абцякальных формаѓ. У прыватнасцi кабiне надаць кропляпадобнай, выпуклую форму, што i агляд палепшыць, i прасторней лётчыку будзе, i яшчэ дадасць хуткасць, за рахунак паляпшэння аэрадынамiкi на добрых пяць кiламетраѓ. Плюс яшчэ абцякальную форму трэба надаць вогненным кропкам, як бамбавiка, так i знiшчальнiкам, бомбодержателям, паветраным тормазам у непрацоѓным становiшчы.
  Вы запiсваеце, што я вам кажу!
  Канструктара дружна закiвалi:
  - Так сапраѓды вялiкi фюрар!
  Адольф працягнуѓ:
  - ХЕ-129 - павiнен быць перароблены з тым, каб абцякальная форма была нададзена i самай зброевай скрынцы i была ѓсталяваная рухомая авiяцыйная гармата для абароны ад нападаѓ з задняй i нiжняй паѓсферы. Акрамя таго гэта штурмавiк варта забяспечыць сiстэмай фарсiравання рухавiка. Адначасова разам з перабудовай, трэба павялiчыць выпуск такiх штурмавiкоѓ. Iх паражальныя ѓдары з паветра, паралiзуюць актыѓнасць ангельцаѓ. Акрамя таго i пiкiруючы бамбавiк Ю-87, павiнен быць скарыстаны ѓ Брытанii. Састарэлыя машыны пусцiм у байку...
  Адольф зрабiѓ паѓзу. Канструктары маѓчалi. Фюрар заѓважыѓ:
  - На рахунак F -190 у мяне вялiкiя сумневы паѓсталi. Машына атрымалася цяжкай i нядосыць манеѓранай, акрамя таго ѓ яе адсутнiчае сiстэма запаѓнення бакаѓ iнэртнымi газамi, што замяшчаюць выпрацаванае палiва. З-за чаго, гэтую машыну можна нават падбiць, адной запальнай куляй. Што скажа на гэты конт Танк.
  Знакамiты канструктар эсэсавец, выцягнуѓшыся ѓ струнку заѓважыѓ:
  - Гэта наша недапрацоѓка вялiкi фюрар. Хоць размяшчэнне бакаѓ трэба прызнаць досыць удала, так яны менш уразлiвыя ад агню супернiка, i адначасова абараняюць пiлота. Што да манеѓранасцi, то... Адна браня важыць 120 кiлаграм, i нам не так проста, яго аблегчыць...
  Ашалелы Адольф прапанаваѓ:
  - Паспрабуйце падняць аэрадынамiчныя якасцi Фокен-Вульфа. У першую чаргу за рахунак памяншэння вагi, i неабходна загнуць канцоѓкi крыла, для падвышэння кiравальнасцi i манеѓранасцi машыны. Акрамя таго ѓсталюе абарону задняй паѓсферы Што да размяшчэння матора наперадзе кабiны пiлота, тое гэта абараняе лётчыка, але патрабуе абсталяваннi машыны катапультуючай прыладай. Дарэчы саму форму матора, можна зрабiць больш абцякальнай, што варта абавязкова ѓлiчыць нашым прамыслоѓцам. Дарэчы як на рахунак прац над МЕ-309?
  Месершмiт некалькi скантузiѓся :
  - Мы над гэтым працуем вялiкi фюрар. Разлiковыя характарыстыка абяцаюць падняць хуткасць машыны, да 740 кiламетраѓ у гадзiну, пры ѓзбраеннi ѓ выглядзе сямi вогненных кропак! Гэта будзе самая магутная смерць для ангельцаѓ...
  Адольф перапынiѓ:
  - Даводку варта рабiць хутчэй. А вы Шпеер паскорце засваенне новай хуткастрэльнай авiяцыйнай гарматы ѓ 30 мiлiметраѓ. Яшчэ можна будзе вельмi паспяхова выкарыстоѓваць i для стральбы па наземных цэлях i супраць варожай авiяцыi! Новы МЕ-309 павiнен прыйсцi на змену ранейшаму МЕ-109. Што ж дакранаецца вашай рэактыѓнай машыны МЕ-262, то нажаль у яе шмат недахопаѓ: вялiкая вага, нiзкая эксплуатацыйная надзейнасць, празмерная аварыйнасць.... Я сам зраблю малюнак таго рэактыѓнага самалёта, што нам патрэбен.
  Адольф Гiтлер пачаѓ чарцiць машыну, выкарыстоѓваючы свае веды аб сучасных рэактыѓных знiшчальнiках. Зрэшты, не самых сучасных, а прыкладна пяцiдзесятых гадоѓ, каб адаптаваць пад цяперашнi ѓзровень вытворчасцi i тэхналогii. Асаблiвую ѓвагу ён удзялiѓ тэхналогii змянення стрэлападобнасцi крыла. Тлумачачы ѓся перавага падобнай канструкцыi:
  - Падчас пасадкi i старту стрэлападобнасць будзе памяншацца, а падчас палёту павялiчвацца. Толькi за кошт гэтага, знiшчальнiк з маторам сучасна МЕ-262, зможа разганяцца да 1100 кiламетраѓ за гадзiну. Ды i вага ѓ яго будзе iстотна меншая.
  Месершмiт паглядзеѓ на схему, зморшчыѓ свой высокi з залысiнамi лоб i выцiснуѓ:
  - Генiяльна! Але мой фюрар, адкуль у вас такiя глыбокiя спазнаннi ѓ аэрадынамiцы?
  Шалёны Адольф хiтра прыжмурыѓся:
  - А што няѓжо толькi ѓ аэрадынамiцы? Адораны чалавек, як правiла, адораны ва ѓсiм! А бяздарнасць i ѓ Афрыцы бяздарнасць! Што дарэчы з бамбавiком Арада? Пакажыце схему?
  Фюрар-пападанец бегла паглядзеѓ, адмоѓна матнуѓ галавой:
  - Не, так не пойдзе! Iдэя з цялежкай нiкуды не падыходзiць, з-за яе самалёт не разгорнецца, i будзе разбiвацца. Патрэбныя звычайныя якiя прыбiраюцца шасi. Прадугледзьце сякiя-такiя змены канструкцыi, для лепш аэрадынамiкi. Без лiшняй выдумкi, але са кемлiвасцю.
  Адольф з дахам зрабiѓ яшчэ некалькi заѓваг:
  - Самалёт "Грыфон" Хе-177, мае вельмi ненадзейную сiлавую ѓстаноѓку. Яе трэба неадкладна замянiць, найноѓшыя поршневыя маторы, спачатку па чатыры якiя стаяць асобна. Затым на самыя сучасныя рухавiкi моцай 2950 конскiх сiл. Што да магчымасцi наносiць удары з вялiкай вышынi i ѓ пiкiраваннi, то... Прыступайце да распрацоѓкi Хе-277, гэтая машына таксама стане прыладай немязiды. Але галоѓнае гэта рэактыѓныя бамбавiкi. Гэта задача прыярытэтная. Вось, напрыклад, такiм павiнен быць Ю-287.
  Фюрар зноѓ зрабiѓ накiд з крыламi зваротнай стрэлападобнасцю, растлумачваючы тыя цi iншыя нюансы канструктарам. Адольф не на жарт захапiѓся, паказваючы тыя цi iншыя схемы. Асаблiва бамбавiк бесхвостку . А што схема рэактыѓнай машыны лятаючае крыло больш, чым перспектыѓная. I пры гэтым машына здольная бамбiць нават тэрыторыю ЗША. Прама ѓказаѓ, што да работ трэба прыцягнуць канструктараѓ з усёй Еѓропы i нават яѓрэяѓ. Нарэшце зразумеѓшы, што канструктары ѓжо дастаткова загрузiлiся, лiтасцiва адпусцiѓ iх, пакiнуѓшы толькi Лiпiша. Фюрар прароѓ:
  - А вас Аляксандр я прашу застацца! Вам будзе даручана стварэнне новай, надзвычай эфектыѓна зброi.
  Лiпiш здзiвiѓся:
  - Я буду вам удзячны фюрар!
  Гiтлер-тэрмiнатар пачаѓ тлумачыць:
  - Вам, вядома ж, вядомая тэорыя Вiзельсбергера , якi быѓ у свой час асiстэнтам прафесара Прандтля ѓ Гётынгене. Ён быѓ першым, хто распрацаваѓ тэорыю ѓплыву экрана на падсцiлаючую паверхню.
  Лiпiш усмiхаючыся, кiѓнуѓ:
  - Вы выдатна дасведчаныя мой фюрар! Ды я ведаю гэтую тэорыю!
  Ашалелы працягнуѓ:
  - Трэба стварыць экранаплан - гэтакi гiбрыд тарпеднага катэра i гiдрасамалёта. Ён ляцiць праѓда значна нiжэй, у якiх 20-40 сантыметрах ад вады. У гэтым выпадку маса паветра, якi падтрымлiвае лодку- экранаплан , складаецца як бы з двух частак. Адна - замарожаны струмень пад крылом; iншая даволi нязначная выходзiць з-пад крыла ѓ раёне задняй абзы i ѓвесь час папаѓняецца паветрам, якiя паступаюць зверху, ад шкарпэткi крыла.
  Лiпiш ахвотна пацвердзiѓ:
  - Сапраѓды так мой фюрар!
  Ашалелы працягнуѓ:
  - Аднак галоѓная маса паветра застаецца пад апорнай паверхняй i стварае там цiск, амаль роѓнае хуткаснаму напору. Яна гуляе ролю своеасаблiвага паветранага катка, па якiм лодка- экранаплан "кацiцца" як па алеi! Першым хто на практыцы выкарыстаѓ падобнае, быѓ фiнскi iнжынер Каарыа ён распрацаваѓ проста прастакутнае крыло-санi, якое слiзгае над снегам з дапамогай экрана i нават атрымаѓ на гэта патэнт. Нажаль, вайскоѓцы не ацанiлi своечасова падобнае адкрыццё. Кажуць, што i рускi прафесар Ляѓкоѓ праводзiѓ падобныя эксперыменты... Гэта значыць гэта можа стаць новым цуда-зброю, здольным дастаѓляць, бомбы, тарпеды, дэсант да ѓзбярэжжа Брытанii, з хуткасцю самалёта, i пры гэтым нябачныя для радараѓ. Плюс яшчэ паражальныя ѓдары па ангельскiх караблях! Згодзен?
  Лiпiш пашнарыѓ рукой, паслужлiвыя афiцыянткi налiлi яму соку... Крыху адпiѓшы канструктар заѓважыѓ:
  - Ды гэта iдэя багатая, хоць будуць некаторыя праблемы тэхнiчнага плана. Напрыклад, устойлiвасць...
  Шалёны Адольф па-сяброѓску кiѓнуѓ.
  - Я табе накiдаю прыкладную схему гэта лепш зрабiць, а дробныя тэхнiчныя дэталi вы самi адшлiфуеце. Корпус павiнен быць доѓгiм, падобным на фюзеляж авiялайнера, якi пераходзiць у дэльфiнавы нос кабiны, ветравыя выпуклыя шкла i турбарэактыѓныя рухавiкi.... Хоць магчыма ѓ першых мадэлях сыдуць i поршневыя. I калi гэтую махiну адбуксуюць на чыстую ваду, аглушальна зароѓ маторы i вузкае драпежнае тулава iрване, як кiт узняѓшы хмару пырсак. Заѓваж гэта махiна здольна несцiся, нiбы знiшчальнiк у некалькiх метрах ад паверхнi вады.
  Лiпiш свiснуѓ у непадробным захапленнi:
  - Багатае ѓяѓленне ѓ вас фюрар!
  Лiхi Адольф яшчэ больш натхнiѓся:
  - Вядома гэта б цуд-зброя. Бо экранапланы не баяцца нiякiх штармоѓ. Iм не страшныя льды - яны ляцяць над iмi. Iм не пагражаюць багнiстыя вусцi рэк i прыбярэжныя камянi, аб якiя могуць разбiцца звычайныя караблi, а водмелi наогул як дзiцячы пруд. Высаджваць дэсанты яны здольныя ѓсюды: ад афрыканскага берага Шкелетаѓ з яго д'ябальскiмi рыфамi, да абодвух узбярэжжаѓ ЗША, арктычных земляѓ Канады i Аляскi. Вось такiх машын бы некалькi сотняѓ, i Брытанiя ѓпала б у два месяцы.
  Лiпiш нясмела заѓважыѓ:
  - А мiны?
  Фюрар засмяяѓся:
  - Вось менавiта мiны! Яны не пагражаюць нi пад паверхняй вод, нi на водмелях! Як зрэшты, i тарпеды з падводных лодак. А сам ён iдэальна зброю для барацьбы з самымi дасканалымi падлодкамi, лупячы iх глыбiннымi бомбамi. Акрамя таго экранапланы могуць лупiць па варожых караблях ракета i мiнамi. Ды я вядома ж азнаёмлю канструкцыяй кiраваных бомб. Ну i вядома дэсанты... Iдэальны сродак дастаѓкi дэсантуры, прычым не толькi з пяхотай, але i танкамi! Тады ѓвесь характар вайны зараз зменiцца! Зразумеѓ Лiпiш, якая табе справа давярае фюрар?
  Канструктар ужо больш меркантыльна спытаѓ:
  - А ѓзнагароды?
  Сур'ёзны Адольф пацвердзiѓ:
  - Вядома самыя шчодрыя, жалезны крыж з дыяментамi, землi, калонii, падданыя! Калi мы скорым цалкам Афрыку, то зямлi хопiць на ѓсiх!
  Лiпiш заявiѓ:
  - Калi будуць дадзены грошы i сродкi экранаплан будзе гатовы, але... У мяне ёсць яшчэ праекты знiшчальнiка бясхвосткi.
  Фюрэр-тэрмiнатар паспяшаѓся супакоiць вынаходнiка:
  - Рэактыѓны бамбавiк "бесхвостку" , я ѓжо накiдаѓ, iм зоймуцца iншыя. Як дарэчы i знiшчальнiкам! Экранапланы важней, дык гэта прынцыпова новая зброя... Акрамя таго фiрма "Гота" мае вельмi таленавiтых канструктараѓ якiя гэтым зоймуцца. А ты пакуль на экранапланы папрацуй. Наогул, зараз у мяне шмат неадкладных спраѓ, трэба яшчэ з танкавымi генераламi пагаварыць... Распараджэнне табе будзе аддадзена...
  Лiпiш пакiнуѓ фюрара вельмi акрыленым. Адольф падумаѓ, што можа, было б лепш спачатку пагаварыць з фiзiкамi-ядзершчыкамi, наконт стварэння атамнай, а ѓ перспектыве i вадароднай бомбы, але вырашыѓ не надта многа, грузiць сябе i iншых людзей за раз.
  Канструктараѓ было некалькi, у тым лiку самыя вядомыя: Паршэ i Адэрс. Наогул калi ѓ авiяцыi, i падводным флоце немцы мелi над парадамi якасную перавагу( хоць гэта i не ѓсё прызнаюць!) то танкавы парк у панцвале прыкметна адставаѓ. У прыватнасцi савецкiя машыны КВ, Т-28, Т-34, пераѓзыходзiлi нямецкiя ѓ бранiраваннi i ѓзбраеннi, а Т-34 яшчэ i ѓ хадавых якасцях. Зрэшты, гарматы нямецкiх танкаѓ недастаткова моцныя i для ангельскiх "Матiльд" i "Кромвелей", а тым больш ужо распрацоѓваных канструктарамi "Чэрчыляѓ" i "Чэленджэраѓ". Не кажучы ѓжо пра слабасць бранi нямецкiх канструкцый...
  Запрасiѓшы гасцей сесцi, фюрар пачаѓ чытаць мараль:
  - Нажаль, у Нямеччыны на дадзены момант няма надзейнай супрацьтанкавай гарматы... Абсталяваныя 50-мiлiметровай прыладай Т-3, могуць толькi пагладжваць браню "Матыльд" цi КВ.... А бо "Мацiльда" паступiла на ѓзбраенне Брытанii яшчэ да пачатку другой сусветнай вайны. У нас самiх ёсць трафейныя "Матыльды", чыю лабавую браню не прабiць. Ну, а ѓ Савецкiх КВ не прабiць нават борт цi корпус. Максiмум, што наша машына можа зрабiць гэта разбiць гусенiцу! Гэта значыць, вы канструктары паставiлi нас у такое становiшча, што ѓ супернiка танкi куды мацней нам у бранiраваннi, а новыя амерыканскiя "Гранты" i ѓжо гатовыя да запуску ѓ масавую вытворчасць "Шэрманы", пераѓзыходзiць i ѓзбраеннi. Не кажучы аб рускiх машынах з гарматай 76-мiлiметраѓ. I як вы выконваеце заданне па стварэннi новых танкаѓ, у прыватнасцi з 88-мiлiметровай прыладай.
  Паршэ разгублена адказаѓ:
  - Вядома, мы вядзем падобныя распрацоѓкi вялiкi фюрар. Нам 26 траѓня кiраванне ѓзбраенняѓ дало замову на 45-тонавы танк ViK -4501. Ён павiнен быць менавiта такiм, з 88-мiлiметровай зенiткай, пераробленай пад танкавую вежу. У нас ужо ёсць папярэднiя чарцяжы. Можаце з iмi азнаёмiцца найвялiкшы.
  Фюрар спытаѓ:
  - А ты Адэрс?
  Эрвiн кiѓнуѓ:
  - Яшчэ ѓ саракавым годзе прайшлi паспяховыя выпрабаваннi vk -3001. Новай цяжкай машыны, з гарматай 75-мiлiметраѓ. У нас ёсць падобная зброя ѓ супрацьтанкавай мадэлi, але пакуль не запушчанае ѓ масавую вытворчасць. Акрамя таго праводзiлiся работы па стварэнню Т-6, з масай да 65 тон. I лягчэйшай мадэлi ѓ 36 тон. Мы стараемся вялiкi фюрар.
  Адольф, якi ѓявiѓ сябе ѓсезнайкай, стаѓ бегла аглядаць чарцяжы. Вось яны першыя накiды грознага "Тыгра" самага вядомага танка Германii другой сусветнай вайны. Гэтая машына стала знакамiтай падчас курскай дугi. У савецкiя часы "Тыгры" як правiла, ганялi, потым стаѓленне да гэтай машыны стала больш аб'ектыѓнымi. Для свайго часу гэты танк, вядома, быѓ нядрэнны. Падчас першай буйной сутычкi з нашымi КВ тры "Тыгра" падбiлi дзесяць савецкiх машын, а самi сышлi без пашкоджанняѓ. Галоѓная добрая якасць гэта машыны, была магутная 88- мiлiметровая гармата ѓ якой доѓгi час не было годнага апанента. Зрэшты, на курскай дузе, нягледзячы на якасную перавагу ѓ тэхнiцы гiтлераѓцы ѓсё роѓна былi разбiтыя... Статыстыка баявога выкарыстання гэтай машыны, а таксама суадносiны страт, у цэлым кажуць, аб ёй як адной з лепшых машын другой сусветнай вайны. Але i недахопы бачныя не ѓзброеным вокам. Вялiкая вага ѓ 56 тон, пры бранiраваннi ѓсяго ѓ 100 мiлiметраѓ (бартоѓ толькi 80!), вялiкая вышыня, адсутнасць кутоѓ рацыянальнага нахiлу бронi i дрэнныя хадавыя якасцi. Наогул танк IС-2 пры вазе на дзесяць тон менш пераѓзыходзiѓ тыгр i ѓ бранiраваннi, i ва ѓзбраеннi... Але з'явiѓся гэты танк толькi ѓ лютым 1944 гады. "Каралеѓскi тыгр" наогул важыѓ 68 тон, пры лабавым бранiраваннi ѓ 180 мiлiметраѓ... Вядома такi танк, не падыходзiць для вайны ѓ Афрыцы, у пустынi, для дэсантуры, гэта проста машына як колас на глiняных нагах. Няма вядома для свайго часу i "Каралеѓскi тыгр" быѓ вельмi эфектыѓны, ён мог знiшчыць за бой некалькi танкаѓ супернiка, а адзiн раз падбiѓ дваццаць пяць "Шэрманаѓ" на працягу гадзiны. Накшталт была iнфармацыя, аб знiшчаных "Тыграм" падчас адной бiтвы дваццацi трох танкаѓ Т-34. Але ѓ любым выпадку, гэты танк проста ѓвасабленне нерацыянальнага выкарыстання моцы i масы. А вось, напрыклад савецкi танк Т-54... Свайго роду ѓвасабленне ѓдалага рацыянальнага ѓжывання фактычна ранейшых тэхналогiй другой сусветнай вайны.
  Фюрар рашуча заявiѓ:
  - Няма спадары! Такi праект не падыходзiць! Рабiць машыну ѓ пяцьдзесят шэсць тон пры ѓсяго толькi 100 мiлiметрах бранi... Дзе ж наша хваленая нямецкая эканамiчнасць i рацыянальнасць.
  Адэрс нясмела заѓважыѓ:
  - Французскi С-2, пры вазе ѓ 70 тон меѓ браню ѓ 45 мiлiметраѓ...
  Фюрэр-тэрмiнатар зло перабiѓ:
  - Гэта танк яшчэ з часоѓ першай сусветнай вайны. А вось у рускiх КВ-2 меѓ 152 мiлiметровую гаѓбiцу пры вазе ѓ 52 тоны. Але ж гэта 152 мiлiметры, а не 88.
  Таму я даю вам заданне 88-мiлiметровая гармата калiбра 71, на танк з вагой не больш за сорак тон i лабавой бронi не менш за 180 - мiлiметраѓ, бартоѓ i карпусы ѓ 150 - мiлiметраѓ, рухавiк у шэсцьсот, семсот конскiх сiл. I гэты танк павiнен быць запушчаны ѓ масавую вытворчасць самы крайнi тэрмiн, праз паѓгода.
  Нямецкiя канструктары пабляднелi i ѓ iх затрэслiся рукi. Аляксандр здзеклiва паглядзеѓ на iх. Заданне i сапраѓды было вельмi складанае; узбраенне i бранiраванне характэрнае для "Каралеѓскага тыгра" узору 1944 года, а трэба ѓкласцiся ѓ меншую на 28 тон вагу! Зрэшты, Адольф лiчыѓ гэта цалкам рэальным, i нават па-сяброѓску пляснуѓ Паршэ па плячы:
  - Не хвалюйцеся, я вам сам намалюю аптымальную схему, пры якой можна абыйсцiся i такой параѓнальна невялiкай вагай. Я ж не самадур, а рацыяналiст. Толькi перабудаваць вам давядзецца многае. У прыватнасцi размяшчаць трансмiсiю i рухавiк разам.
  Адэрс з сумам заѓважыѓ:
  - Гэта створыць нам пэѓныя праблемы. У прыватнасцi ѓ такiм размяшчэннi будуць наступныя недахопы....
  Жорсткi Адольф перабiѓ:
  - Вядома, некаторыя праблемы будуць, але яны ѓ прынцыпе лёгка адхiльныя. У прыватнасцi, у тэхнiчным плане. Затое можна куды больш кампактна размясцiць матор, зрушыць падвеску i... Вышыню танк неабходна панiзiць да двух метраѓ, а экiпаж размясцiць, напаѓлежучы, тады ѓсё будзе куды рацыянальна.
  Фюрэр прыняѓся рабiць накiд, свайго роду чарцёж, па тыпе самага масавага савецкага танка пасляваеннага часу Т-54. Гэтая машына была настолькi ѓдалай, што яшчэ якая пачала выпускацца яшчэ ѓ 1947 году выкарыстоѓвалi i падчас баёѓ у Аѓганiстане з талiбамi, iрацкiя войскi бiлiся на iх з войскам ЗША падчас "Буры ѓ пустынi" i аперацыi "Шок i трапятанне" або "Свабода Iраку ". Усяго гэтых танкаѓ было выпушчана больш за 70 тысяч штук. А машына была вельмi паспяховая. Пры вазе 36 тон, лабавая браня ѓ 200 мiлiметраѓ, а гармата калiбра ѓ 100 мiлiметраѓ. Гэты тыпаж паспяхова бiѓся i амерыканскiмi "Патонамi" i "Першынгамi" яшчэ падчас карэйскай вайны. Так што для дадзенага тэхналагiчнага ѓзроѓня мадэль вельмi прыдатная i рэальная для ѓвасаблення. I даволi простая ѓ вытворчасцi - танная... Што тычыцца нямецкай гарматы 88-мiлiметраѓ 71 эль, то яна была дастаткова прабiѓной, для ѓсiх танкаѓ другой сусветнай вайны (за выключэннем лабавой бронi паступiѓшага на ѓзбраенне ѓ маi 1945 года IС-3!). Што ж IС-3? Пышны танк у плане бранiравання, i вежы, якой надалi шчупаковую форму. Праѓда хадавыя якасцi былi дрэнныя, i яго неѓзабаве знялi з вытворчасцi. Потым было яшчэ некалькi мадэляѓ, IС-4, i гэтак далей пакуль не спынiлiся на IС-10, пераназваным пасля смерцi Сталiна ѓ Т-10. I гэта аказаѓся апошнi савецкi цяжкi танк. Хрушчоѓ забаранiѓ усе распрацоѓкi цяжкiх машын, а яго пераемнiкi не сталi гэта пераглядаць!
  А наогул цi патрэбны немцам танк цяжэй сарака тон, калi i на сярэднiм танку можна ѓсталяваць гармату, якая прабiвае на дыстанцыi ѓ 1000 метраѓ 193 мiлiметра бронi?
  Амерыканцы хутка адмовiлiся ад цяжкiх танкаѓ, i вага "Першынга" не перавышала 42 тон, а "Шэрмана" наогул 32. Але пасля таго калi стала вiдавочна, што вось-вось можа ѓспыхнуць вайна з СССР, з'явiѓся монстар з гарматай калiбра ѓ 120 - мiлiметраѓ. i пачатковай хуткасцю снарада амаль 1000 метраѓ за секунду. Аднак хутка амерыканцы расчаравалiся i ѓ гэтым танку. Да з'яѓлення IС-10, самым масавым пасляваенным танкам быѓ IС-4, з лабавой браняй у 250 мiлiметраѓ, i бартавы ѓ 170... Надзейная машына, хоць i важыла больш за 60 тон. У любым выпадку трэба даручыць стварэнне для Нямеччыны i цяжкага танка, але не больш за 50 тон. Напрыклад IС-10 як раз i важыѓ 50 тон маючы лабавое бранiраванне ѓ 290 - мiлiметраѓ i гармату ѓ 125 - мiлiметраѓ ... Дарэчы якi калiбр самы ѓдалы? У ходзе вайны самыя масавыя мадэлi "Шэрман" i "Чэрчыль" мелi браню ѓ 100 i 152 мiлiметры (лабавую). Ну, што ж "Каралеѓскiя тыгры" з ёй суцэль спраѓлялiся... А вось "Пантэра" стала злёгку адставаць калiбр 75 мiлiметраѓ хай нават з высокай пачатковай хуткасцю снарада станавiѓся недастатковым. Таму з'явiлiся "Пантэры" у 88-мiлiметровымi гарматамi, праѓда толькi ѓ канцы вайны, ды i было iх няшмат. Але той факт, што ѓ вермахце не было планаѓ, пераѓзброiць танкi i супрацьтанкавыя прылады вялiкiм калiбрам кажа, што дадзенае становiшча спраѓ усiх задавальняла. Была праѓда САУ "Ягдтыгр" з гарматай 128 - мiлiметраѓ, i лабавой бранёй у 250 - мiлiметраѓ, але iх выпусцiлi ѓсяго 71 штуку i ѓ такой мiзэрнай колькасцi паѓплываць на ход вайны яны не маглi. Дарэчы што цiкава, да моманту капiтуляцыi Ягдтыграѓ яшчэ 43 штукi заставалася ѓ страi, што кажа аб надзвычайнай жывучасцi падобнай машыны.
  Сталiн дарэчы загадаѓ, каб IС-2 адразу ж узбройваѓся 122-мiлiметровай гарматай, хоць яе прабiѓная моц была залiшняй для нямецкiх танкаѓ (акрамя "Каралеѓскага тыгра", але такiх танкаѓ было выпушчана ѓсяго 458). Шмат хто раiѓ дыктатару абмежавацца ствалом у 100-мiлiметраѓ. I сапраѓды САУ Т-100 аказалася самай лепшай па сукупнасцi баявых характарыстык. Бо чым больш калiбр, тым меншы запас снарадаѓ, нiжэйшая хуткастрэльнасць, пачатковая хуткасць снарада, далёкасць i дакладнасць стральбы... А ѓ немцаѓ самы масавы танк Т-4, i САУ на яго базе, важылi ѓсяго 22-24 тоны. САУ "Панцар" зрэшты, была вельмi ѓдалая: узбраенне "Пантэры" i лабавая браня амаль як у яе, пры гэтак малой вазе i вышынi. Трэба будзе загадаць запусцiць у вытворчасць пабольш простых i танных " Панцараѓ ".
  А што калiбра гарматы, тое, што ж? Для супрацьтанкавых гармат калiбр у 128 мiлiметраѓ занадта вялiкi, гэта лепш выкарыстоѓваць як штурмавая прылада, а абраць прамежкавы ѓ 105 мiлiметраѓ.
  Адольф паказаѓ нямецкiм канструктарам схему:
  - Гэта наша новая сакрэтная зброя! У найблiжэйшыя месяцы танк павiнен прайсцi выпрабаваннi. Яго баявое прымяненне будзе 1943 год. А пакуль яшчэ вам праект стварэння цяжкага танка са 105-мiлiметровай гармат. А гэтак жа лёгкiх САУ. Так што за працу спадары.
  Адэрс нясмела запярэчыѓ:
  - Канструкцыя прапанаваная вамi выглядае прывабна, але вось у чым праблема гэты танк не ѓ духу нашых традыцый... Ды i павозцы будзе няѓтульна...
  Адольф замест адказу выпiѓ соку i прапанаваѓ:
  - Можа, паабедаем спадары-таварышы. Наогул гэты танк можна будзе штампаваць у вялiкiх колькасцях, i не думаю я, што амерыканцаѓ i ангельцаѓ да канца вайны з'явiцца нешта лепшае. Ды i сёння можна будзе з'есцi крыху мяснога...
  Дзяѓчаты хутка накрылi стол. Аляксандр разумеючы, што страѓнiк фюрара, якi адвык ад мяса можа захварэць, палiчыѓ за лепшае застацца верным сабе, i толькi трохi з'еѓ асетра, успомнiѓшы пры гэтым Сабакевiча iх "Мёртвых душ". Мда , накшталт пакуль ён усё робiць правiльна. Перакладае эканомiку на ваенныя рэйкi, аб'яѓляе татальную вайну, прымае законы, якiя трэба было прыняць яшчэ ѓ 1939... Марудлiвасць Гiтлера з мiлiтарызацыяй, прывяла да недахопу ѓзбраенняѓ, i менавiта ѓ колькасных адносiнах... Ды яшчэ ж знакамiты аѓтамат МР-44... Па сваiх баявых характарыстыках выдатная штука, у чымсьцi нават лепш першых мадэляѓ "Калашнiкава". Толькi цяжкавата ... Можа i сапраѓды ѓзяць за аснову аѓтамат АКМ? Эх, добра б стварыць зброю якая сумяшчае дакладнасць амерыканскай М-16, са хуткастрэльнасцю i надзейнасцю АКМ. Наогул прагрэс развiвае нераѓнамерна. Напрыклад, маторы ѓ танках, не асаблiва дадалi мошчы, а вось кампутар стаѓ наогул недасягальны. Але вось ён мае веды будучынi, але што можа прапанаваць у плане, напрыклад заменнiка нафты. Да гэтага часу, эфектыѓна вырабляць бензiн з вугалю не навучылiся нават у Амерыцы! Не гледзячы на якiя растуць кошты на нафту. Ну, што ён яшчэ можа прапанаваць. Дынамiчную абарону, турбагенератарныя рухавiкi... I гэта будзе, але крыху пазней, каб не спяшацца выкладваць козыры. За семдзесят гадоѓ прагрэс сышоѓ далёка наперад, але пакуль старасць не пераможана, хваробы таксама, i чалавек не Бог! Мала таго, у нечым нават назiраецца рэгрэс... Напрыклад рост рэлiгiйнасцi, асаблiва ѓ Расii i постсавецкай прасторы, а таксама iсламскiх краiнах. А бо вялiкiя мысляры эпохi адраджэння i новага часу прадказвалi, што рэлiгiя будзе паступова адмiраць!
  Але як нi дзiѓна рэлiгiйны экстрэмiзм нарастае... А папы ѓсё больш i больш умешваюцца ѓ палiтыку дзяржавы. I ѓ дадзенай сiтуацыi палiтыка ѓладаѓ незразумелая, няѓжо яны сур'ёзна лiчаць, што iсцiна ѓ Праваслаѓi цi Iсламе? Усе гэтыя адукаваныя i ушлые людзi? Калi не, то якi сэнс адмаѓляцца ад свецкай мадэлi дзяржаѓнасцi? Дзеля эфектыѓнасцi кiравання масамi? Але ж якраз Праваслаѓе i даказала сваю неэфектыѓнасць у ролi дзяржаѓнай рэлiгii... Справа ѓ тым, што маючы фармальна асновай Хрысцiянства i ѓ першую чаргу Новы Запавет, Праваслаѓе мае ѓ якасцi базiсу пацыфiсцкае вучэнне: не пярэч злому i палюбi ворага свайго! Але пры гэтым фактычная палiтыка iмперыi агрэсiѓная i патрабуе гвалту i захопаѓ. Ад чаго i нараджае супярэчнасць памiж формай i сутнасцю. Нават калi многiя людзi гэтага свядома не разумеюць, то падсвядома гэта адчуваюць!
  З-за чаго Праваслаѓнае вучэнне i неэфектыѓнае, пазбаѓленае логiкi спрабуючы быць, iмперскiм i хрысцiянскiм адначасова. А хрысцiянскiм - значыць iудзейскiм i пацыфiсцкiм! Бо Бiблiя амаль цалкам напiсана яѓрэямi, а можа нават i цалкам, таму што апостал Павел кажа вялiкае быць перавага юдэям таму, што iм даручана слова божае! Значыць, рускаму верыць Бiблii не прыстала! Значыць, неабходна iншая вера, але ѓжо не заснаваная на Юдэйскiм пiсаннi... Якая? Яе павiнны распрацаваць вопытныя прафесiяналы i псiхолагi пад кiраѓнiцтвам ФСБ! Тады многiя супярэчнасцi будуць паспяхова вырашаны...
  Трэба сказаць, што дзiця якое чытае Евангелле: нiколi не стане моцным, адважным, жорсткiм ваяром, кахаючым Расiю! I якая краiна славiцца ѓ Бiблii? Iзраiль!
  Праѓда ён сам Адольф ашалелы, гэты гулец, апынуѓшыся на месцы Гiтлера, зусiм не збiраецца ѓзмацняць пераслед габрэяѓ. Наадварот карысныя юдэi будуць карыстацца льготамi i працаваць на Трэцi Рэйх. Такiх глупстваѓ, каб расстрэльваць габрэйскiх навукоѓцаѓ цi людзей мастацтва не будзе! Але вось пакуль адмяняць антысемiцкiя законы заѓчасна. Па-першае, народ можа не так зразумець, а па-другое, гэта крынiца багацця i крынiца самавiтая! Але вось змякчыць антысемiцкую палiтыку, у абмен на падтрымку юдэяѓ, вядома ж, можна.
  А як паступiць i з рымскiм папам? Адносiны з Ватыканам далёкiя ад iдэальных, але адкрытая вайна прынясе на дадзеным этапе толькi шкоду. Значыць, трэба шукаць падтрымкi Ватыкана, але пры гэтым настойваць на сваiх iнтарэсах... У iдэале паставiць на пасад Пятра сваю марыянетку i паступова рэфармаваць рэлiгiю...
  Паршэ перапынiѓ разважаннi Адольфа:
  - Мы вельмi задаволены вашым абедам фюрар!
  Шалёны Адольф лiтасцiва ѓсмiхнуѓся:
  - Ну што ж пакуль я сустрэнуся з Гiмлерам, а затым няхай прыбудзе Гейнзеберг. А вы хлопцы глядзiце: тэрмiны вам пастаѓлены вельмi жорсткiя!
  Войска фюрара рухалася сабе па Афрыцы. А супраць СССР трымала абарону.
  Зiмой Чырвоная армiя распачала наступленне на Ржэѓскiм выступе, але гiтлераѓцы там чакалi, i змаглi адбiць удар. На поѓднi немцы таксама выстаялi, утрымаѓшыся на арлоѓскiм i харкаѓскiм кiрунку. I толькi пад Ленiнградам, савецкiя войскi змаглi правесцi аперацыю "Iскра", але баi доѓжылiся амаль месяц i перамога была набыта надзвычай дарагiм коштам.
  Зiму сорак другога - сорак трэцяга года, фрыцы так-сяк перажылi.
  Але вясной ужо большая частка Афрыкi iмi ѓпакорана. I фюрар прамацвае глебу мiру з Брытанiяй.
  Чэрчыль некалькi холадна да гэтага ставiцца. Хоць Брытанiя i церпiць паразу за паразай.
  З Японiяй таксама не адназначна - бiтва пры Мiдуэй Амерыкай прайграна, i пакуль самураi б'юць шматлiкi флот янкi па частках. I Амерыка не можа атрымаць выгаду, ад сваёй колькаснай перавагi на моры i ѓ паветры.
  Гiтлер жа жадае наступаць супраць СССР, але нават пасля аб'яѓлення ѓсеагульнай, татальнай мабiлiзацыi ѓ яго занадта ѓжо мала для гэтага сiл. Бо фрыцы раскiданыя па Афрыцы.
  Улетку Чырвоная Армiя сама гатова да прасоѓвання. Фашысты, праѓда, пакарыѓшы Афрыку, фармуюць каланiяльныя войскi. I атрымлiваюць дадатковыя рэсурсы.
  Выкарыстоѓваюць iх для вытворчасцi танкаѓ "Леѓ", "Тыгр", "Пантэра". Зрэшты, дадзеныя монстру атрымалiся не зусiм удалыя. Занадта ѓжо дарагiя, надта ѓжо цяжкiя. Праѓда, для абароны "Пантэра", добры знiшчальнiк танкаѓ, са хуткастрэльнай гарматай.
  А вось самы няѓдалы аказаѓся "Леѓ", цяжкi, дарагi, але не вельмi эфектыѓны. Гармата занадта ѓжо магутная, супраць савецкiх 34 i лёгкiх танкаѓ, а хуткастрэльнасць куды нiжэй, чым у "Пантэры" i "Тыгра". А браня, праѓда, лепей, чым у "Тыгра", i яшчэ пад рацыянальнымi нахiламi. "Леѓ", атрымаѓся як вялiкая "Пантэра" вагой дзевяноста тон i рухавiком у васемсот конскiх сiл. Зрэшты, некалькi хутчэй, чым у рэальнай гiсторыi ѓ серыю паступiѓ Тыгр-2 на дваццаць дзве тоны лягчэй. Блiзкi па ѓзроѓнi абароны да "Льва", але больш рухомы, лёгкiя. Прылада, праѓда, калiбра 88-мiлiметраѓ супраць 105, але суцэль дастатковая для паразы ѓсiх савецкiх танкаѓ. I што iстотна - больш хуткастрэльнае - восем стрэлаѓ супраць пяцi.
  Так што "Леѓ" гэта дзiця нямецкага, змрочнага генiя не прыжыѓся.
  Немцы захапiлi за лета ѓсю Афрыку, у тым лiку Мадагаскар. Сталiн занадта доѓга чакаѓ.
  Мо ён сам разлiчваѓ, што немцы пачнуць наступленне. Асаблiва бачачы, як прыбываюць танкi "Леѓ", "Тыгр", "Пантэра". Але фрыцы пакуль вырашалi праблемы на чорным кантыненце.
  Сталiн выпусцiѓ момант. Наступ савецкiх войскаѓ пачалося ѓ напрамку Арла i Харкава. Якраз дзе немцы былi добра падрыхтаваны. Ды i дасягнуць тактычнай раптоѓнасцi не ѓдалося. Першыя ж баi паказалi, што "Пантэра", выдатна паказвае сябе ѓ абароне. Няблагiя i "Фердынанды". Яны таксама добрыя.
  Ды i "Тыгр", танк дзейсны. I добра набiрае рахункi. Немцы абараняюцца актыѓна. I трымаюць удары супернiка. Чырвоная армiя за тры месяцы вельмi ѓпартых баёѓ, прасунулася ѓсяго толькi на пятнаццаць кiламетраѓ. I страты ѓ яе былi адчувальныя.
  Над замаскiраванымi дзяѓчатамi праляцелi два дзясяткi ангельскiх самалётаѓ, яны напэѓна нiчога не заѓважылi, i ѓжо пачалi растварацца за лiнiяй гарызонту, як раптам пачулiся новыя падазроныя гукi. Мадлен скамандавала:
  - Усiм ляжаць, i не рухацца!
  Дзяѓчаты замерлi, яны нечага чакалi. I вось з'явiлiся з-за аксамiту лёгкiя транспарцёры i грузавiкi. Мяркуючы па канструкцыi, англiйскай i амерыканскай вытворчасцi. Яны павольна рухалiся ѓ бок сталiцы Тунiса. Мадлен злёгку разгубiлася. Ён лiчыла, што да лiнii фронта яшчэ далёка, а значыць ангельцы яшчэ не паспеюць з'явiцца. Дакладней не павiнны з'яѓляцца. А тут прэ цэлая калона. Хоць, мабыць, менш батальёна... Хто гэта такiя, якая-небудзь баявая група, абышоѓшы пустынямi зусiм не суцэльны фронт жадае пашнарыць па тылах. Быццам бы лагiчна, хаця з тэхнiкай iх лёгка заѓважыць у пустынi. Ва ѓсякiм разе, трэба перадаць сваiм па рацыi, а агню не адчыняць. Тым больш, што iх усяго толькi сто чалавек, а ангельцаѓ больш за тры сотнi!
  Герда шапнула Шарлоце:
  - Вось яны ангельцы! Упершыню iх так блiзка бачу!
  Рудавалосая сяброѓка, таксама ладна нервуючыся, адказала:
  - Ды нiчога асаблiвага! I сярод iх столькi неграѓ!
  Сапраѓды не менш за палову ангельцаѓ, былi чарнаскурыя. I калона рухалася павольна, прычым негры яшчэ нешта завывалi... Яны ѓсё блiжэй i блiжэй...
  Тут нервы адной з дзяѓчынак не вытрымалi, i яна ѓдарыла з пiсталет-кулямёта. У тужэй секунду адкрылi агонь i астатнiя ваяѓнiцы, а Мадлен запознена гаркнула:
  - Плi!
  Некалькi дзясяткаѓ ангельцаѓ апынулiся зараз скошаныя, адзiн з грузавiкоѓ запалаѓ. Астатнiя ангельцы адкрылi бязладную стральбу. Мадлен ѓлавiѓшы момант, закрычала:
  - Наступальныя гранаты дружна кiдаць!
  Дзяѓчыны з элiтнага батальёна СС "Ваѓчыцы", кiдаюць гранаты далёка i трапна. А што з дзяцiнства натрэнiраваны, i яшчэ спецметодыку праходзiлi. Гэта калi трэнiруешся з токам, ледзь прамарудзiла з кiдком i цябе разрадам. Шпурнулi свае гасцiнцы i Герда з Шарлатай. А ангельцы кулём i дагары нагамi ... Пацешна так. Страляюць бязладна, а негры яшчэ, што гарлапаняць на незразумелай мове. Вось сапраѓды адмарозкi...
  А Герда страляе i кiдае, пры гэтым яшчэ i спявае:
  - У зрэнках СС начны кашмар! Адзiн скачок - адзiн удар! Ваѓчыцы мы - наш метад просты! Не любiм мы цягнуць ката за хвост!
  Шарлота ѓ адказ таксама парыквае. Кулi, выпушчаныя ёю, разбiваюць на аскепкi чэрапа. А то яшчэ выбiваюць вочы. Вось адзiн перапалоханы негр, як усадзiць багнетам белабрысы напарнiку ѓ бок. Той крывёю ѓ адказ плюне. Шарлота падпявае:
  - Анёлы зорнага змрочнага пекла! Здаецца, усё ѓ сусвеце разбураць! У неба ѓзляцець хуткiм сокалам трэба! Каб усцерагчы ад пагiбелi душы!
  Ангельцы дзейнiчаюць неарганiзавана, большасць з iх каланiяльныя салдаты: негры i iндусы, арабы. Яны: то падаюць, замiраючы, то наадварот рэзка ѓскокваюць i пачынаюць насiцца як ашалелыя зайцы. Зрэшты, дзяѓчыны страляюць трапна, ды i гранаты хоць аскепкi i недалёка ляцяць, але затое густа! Вось ужо i ворагаѓ засталося няшмат. Мадлен крычыць па-ангельску, у яе галасок такi аглушальна гучны, што не трэба нават рупара:
  - Здавайцеся i мы пашкадуем вашыя жыцця! У палоне ѓ вас будзе, добрая ежа, вiно i сэкс!
  Падзейнiчала маментальна i раз ужо здаюцца... Рукi ѓверх i...
  Сабралi паѓсотнi палонных, з iх палова параненых. Мадлен скамандавала:
  - Параненых дабiць!
  "Ваѓчыцы" без цырымонiй пусцiлi кулi ѓ скронь, тым хто не мог стаяць на нагах, а астатнiх пагрузiлi ѓ машыны i пагналi на iх у блiжэйшую базу.
  Пасля распаленага пяску пустынi босым нажэнкам Герды вельмi прыемна адчуваць мяккую гуму. Яна нават шчаслiва стагнала... Амерыканскiя грузавiкi вельмi зручныя, i падчас паездкi не трасуцца. Атрымаѓшы перамогу дзяѓчыны вясёлыя. Шарлота спытала Герду:
  - Колькi ты забiла?
  Дзяѓчына здзiѓлена пацiснула плечыкамi:
  - Не ведаю? Не я адна страляла... Але думаю, што многа!
  Шарлота падлiчыла:
  - Нас сто, забiѓ каля трохсот, значыць па тры на брата, гэта значыць на сястру! Уражлiвы пачатак вайны!
  Герда абыякава махнула рукой:
  - Гэта для мяне не iста важна! Галоѓнае, што нiводная сяброѓка не загiнула. Хоць гэта вядома статыстыка, ворагаѓ знiшчана трыста, а з нашага боку толькi дзве ваяѓнiцы-ваѓчыцы лёгка паранены. Я нават дзiѓлюся, як мы яшчэ Афрыку цалкам не захапiлi, з такiмi ваякамi.
  Шарлота адразу ж сапсавала настрой:
  - Дык гэтым жа гора-ваякам мы ѓ васемнаццатым прайгралi!
  Герда злосна трасянула светленькай, нiбы абсыпанай навагоднiм снегам галавой:
  - Гэта з-за здрады! А насамрэч, мы былi як нiколi блiзкiя да перамогi i гэта было вiдавочна кожнаму, хто не сляпы! Нажаль нам перашкодзiлi!
  Шарлота пагадзiлася, спрытна пачухаѓ пальчыкамi босай нагi за сваiм левым вушкам:
  - Ды здрада, дыверсii, бяздарнасць вайскоѓцаѓ.... А рускiх мы ѓсёткi зламалi, прымусiѓшы iх у васемнаццатым годзе здацца! Эх добра было б прагуляцца па прасторах Расii, там халаднавата, а тут спякота!
  Герда весела хiхiкнула:
  - Затое ѓ Расii такiя суровыя маразы... А вось калi басанож бегала па снезе ѓ гарах, ведаю якая гэта мука.
  Шарлота выскалiла зубкi:
  - Маленькая Герда басанож бяжыць па пякучым снезе... Гэта сiмвалiчна нiбы ѓ казцы... Казкi аб чыстай, яшчэ дзiцячай i зусiм не эгаiстычнай...
  Герда забiяцка падмiргнула сяброѓцы:
  - Гэта накшталт як у нас да фюрара?
  Шарлота пацвердзiла:
  - Амаль! Мы проста едзем, а не бяжым басаногiя па распаленым пяску пустынi. Ды яшчэ пасля перамогi.
  Звязаны негр прамармытаѓ па-нямецку:
  - Грозныя анёлы я гатовы вам служыць! Вы багiня, я ваш раб!
  Шарлота пагладзiла сваёй злёгку агрубелай ступнёй чарнаскурага палоннага па карычневым кучаравых валасах:
  - Вы негры ѓжо па сваёй прыродзе рабы! Гэта вядома ж з аднаго боку добра, павiнен жа хтосьцi i ѓкалываць ад зары да зары, выконваць чорную працу... Але раб па сваёй натуры, гiдкай прыродзе здраднiк i яму нельга давяраць зброю. Мы ж немцы, у сваю чаргу, самая культурная i высока арганiзаваная нацыя на Зямлi. Вялiкая нацыя воiнаѓ, i нездарма ж ва ѓсiх Еѓрапейскiх войсках i нават у Расii служылi наймiты-немцы, прычым часцей за ѓсё на камандных пасадах!
  Герда люта кiнула:
  - Ды ты будзеш служыць нам у якасцi раба. У нас ёсць спецыяльныя звярынцы, для чарнаскурых. А табе застаецца пакуль...
  Шарлота прапанавала:
  - Няхай ён цалуе нам ногi. Гэта ж будзе для нас прыемна, а нiгер прынiзiцца.
  Герда энергiчна закруцiла галавой:
  - Не ведаю як табе, а брыдка, калi чыстай скуры iсцiнай арыйкi будуць дакранацца вусны смярдзючага нiгера. Так што...
  Шарлота не пагадзiлася:
  - Ды не! А мне б наадварот спадабалася. Ну, глядзi...
  Агнiста-рудая прыгажуня сунула чарнаскураму сваю ножаньку. Той з энтузiязмам пачаѓ цалаваць доѓгiя, роѓныя, дакладныя пальчыкi багiнi. А дзяѓчына ѓ адказ толькi далiкатна ѓсмiхалася, тоѓстыя вусны негра казычуць загарэлую скуру. Вось язык палоннага прайшоѓся па пругкай, крыху запыленай ступнi дзяѓчынкi. Прыемна ѓсё ж, калi прынiжаеш моцнага, амаль двухмятровага мужчыну.
  Герда здзiвiлася:
  - Дзiѓна, а табе што, цi не брыдка?
  Шарлота заѓсмiхалася:
  - Ды не! А з чаго мне павiнна быць брыдка?
  Герда палiчыла за лепшае прамаѓчаць: ну што яе ѓмешвацца ѓ справы сяброѓкi. Наогул-то iх выхоѓвалi, што нямецкая жанчына павiнна быць не толькi ваяром, але i кахаючай, далiкатнай жонкай i здаровай мацi. Але сама яна пакуль не думала аб хлопцах, можа з прычыны цяжкiх фiзiчных нагрузак, цi проста пакуль не знайшла сваю пару. Зрэшты, i Шарлоце, падобна, гэта надакучыла. Яна стукнула негра шчыкалаткай па носе, ды так, што пацякла юшка i прапанавала Гердзе:
  - А можа праспяваем?
  Герда кiѓнула:
  - Вядома, праспяем! Iнакш становiцца сумна!
  Дзяѓчаты заспявалi, а iх сяброѓкi дружна падхапiлi, так што песня палiлася як вадаспад:
  Iдзем мы з мiленькай з гушчару,
  Сум незямную затаiѓшы!
  А холад, пякучы ледзянячы,
  Працяѓ надламаны матыѓ!
  
  Па снезе ножанькi босыя,
  Дзяѓчынкi беленькай iдуць!
  Равуць як ваѓкi завiрухi злыя,
  Зрываючы зграi птушак-пiчуг!
  
  Але дзяѓчына не ведае страху,
  Яна баец магутных сiл!
  Ледзь прыкрыла плоць кашуля,
  Мы абавязкова пераможам!
  
  Наш воiн самы загартаваны,
  Яго кувалдай не сагнуць!
  Вось варушацца далiкатна клёны,
  Сняжынкi падаюць на грудзi!
  
  Баяцца то не наш звычай,
  Дрыжаць ад холаду не смей!
  Працiѓнiк тоѓсты з шыяй бычынай,
  Ён лiпкi, агiдны нiбы клей!
  
  Такая сiла ѓ народа,
  Што стварыѓ святы абрад!
  За нас i вера, i прырода,
  Пераможны будзе вынiк!
  
  Хрыстос Айчыну Натхняе,
  Наказвае нам бiцца да канца!
  Каб планеце стала раем,
  Адважныя будуць усе сэрцы!
  
  Шчаслiвыя стануць хутка людзi,
  Няхай жыццё часам цяжкi крыж!
  Жорстка смяротныя кулi,
  Але той, хто загiнуѓ - ужо ѓваскрос!
  
  Навука дорыць нам неѓмiручасць,
  А розум загiнуѓшых у строй верне!
  Але калi збаiмся, вы паверце,
  Працiѓнiк адразу ѓкруцiць рахунак!
  
  Таму малiся хоць Богу,
  Плохаць не трэба, ленасць прэч!
  Суддзя Усявышнi вельмi строгi,
  Хоць можа i часам памагчы!
  
  Мне Радзiма за ѓсё даражэй,
  Святая, мудрая краiна!
  Трымай наш правадыр мацней лейцы,
  Квiтнець Айчына народжаная!
  Дзяѓчаты з элiтнага батальёна СС "Ваѓчыцы" спявалi да чаго ж прыгожа, i словы былi шчырыя. Наогул склаѓся стэрэатып, што эсэсавец - значыць кат! Але гэта не так. Iснавалi, вядома, адмысловыя карныя падпадзяленнi, часцей за ѓсё ѓ складзе ахоѓных дывiзiй, што праводзiлi спецаперацыi, але большасць дывiзiй СС былi проста элiтнай гвардыяй Вермахта. Наогул трэба сказаць, што чырвоная, таталiтарная прапагандысцкая не самая надзейная крынiца звестак аб другой сусветнай вайне. Бо зразумела, што камунiстычныя кiраѓнiкi Агiтпрапа не маглi не быць непрадузятымi i аб'ектыѓна асвятляць падзеi. Так, што пэѓна цяжка меркаваць, дзе была рэальная праѓда, пра зверствы фашыстаѓ, а дзе выдумка. Ва ѓсякiм разе, тое што не кожны воiн СС - кат i каты, змушаныя прызнаць тыя хто сур'ёзна займаецца гiстарычнымi даследаваннямi. Акрамя таго да нападу на СССР; гiтлераѓцы ѓ цэлым на акупаваных тэрыторыях паводзiлi сябе памяркоѓна, заходнiя крынiцы не паказваюць на якiя-небудзь масавыя зверствы i расправы.
  Вось i зараз дзяѓчаты дапамаглi палонным выбрацца з машын; па-сяброѓску паляпвалi па шырокiх плячах спалохлых мужчын. Пасля чаго дзяѓчат запрасiлi падсiлкавацца...
  Абед быѓ сцiплым, але затое ѓ пустынi прыстрэлiлi зебру i кожнай дзяѓчынцы дастаѓся прыгатаваны па-арабску шашлык. Наогул арабы, прынамсi, знешне былi настроены прыязна i тыя, хто ведаѓ нямецкую, нават спрабавалi жартаваць, або асцярожна пагладзiць ножкi дзяѓчатам.
  Герда адштурхнула лiпучага араба i заявiла:
  - Не для цябе я!
  Шарлота рушыла ѓслед яе прыкладу:
  - Завядзi сабе гарэм!
  Герда ѓсмiхаючыся, прапанавала:
  - А вось скажы Шарлота, каб ты рабiла, калi б стала жонкай султана?
  Рудавалосая сяброѓка з сумневам заѓважыла:
  - Гэта наогул спрэчнае шчасце... Хоць гледзячы яшчэ жонкай якога султана. Калi вялiкай Асманскай iмперыi перыяду росквiту, то... Было б нават вельмi нядрэнна... Я б рэфармавала турэцкае войска, удасканалiла зброю... I мусiць спачатку бы звярнула свой позiрк на ѓсход.
  Герда пагадзiлася:
  - Правiльна! Але вось ганьба для Турцыi, што яна нават у перыяд росквiту не змагла заваяваць Iран. Вось гэта было цалкам рэальна, тым больш, што войска персаѓ было адсталым. Вось цiкава, вялiкi фюрар, якое прыме рашэнне, заваяваць Турцыю, цi ѓсёткi ѓключыць у сваю каалiцыю, кiнуѓшы асманам костка, у тым лiку i некаторых не занадта каштоѓных земляѓ Iрана?
  Шарлота здзiѓлена пацiснула плячыма:
  - Не ведаю! Наогул у апошнi час хадзiлi чуткi, што мы нападам на СССР... Кажуць, што Расейскiя багаццi i тлустыя землi ђкраiны, на вельмi нават патрэбныя!
  Герда падхапiла пальчыкамi босенькай ножкi кубачак гарбаты i, даволi спрытна падняла яе да падбародка, улiваючы ѓ сябе карычневую вадкасць. Пры гэтым дзяѓчына ѓмудралася размаѓляць:
  - Ва Украiне вельмi багатыя, гладкiя землi. Пад мудрым нямецкiм кiраѓнiцтвам, i з нашай высокай культурай земляробства, яны будуць даваць рэкордныя ѓраджаi. I тады ѓ нас хлеб, будзе таннейшы за ваду. Ды i самi ѓкраiнцам гэта будзе на карысць, бо савецкая ѓлада проста рабуе iх, прымушаючы галадаць!
  Шарлота кiѓнула:
  - Мы гэтых славян навучым нашай вялiкай германскай культуры! Прасветлiм iх!
  Тут размова перарвалася грубымi вокрыкамi, час адпачынку скончыѓся.
  Але пасля абеду дзяѓчат зноѓ пабудавалi i прымусiлi рабiць марш-кiдок па пустынi. Пасля ежы бегчы было цяжка i дзяѓчаты нават злёгку стагналi, пакуль зрэшты, iх целы не разагрэлiся. I так i панеслiся як тушканчыкi.
  Вось гэта вiртуальны бой... I Афрыка становiцца нямецкай... А савецка-германскiм фронце...
  Зiмой Чырвоная армiя зноѓ перайшла ѓ наступленне. Iдуць упартыя баi.
  Крысцiна, Магда, Маргарэт i Шэла, змагаюцца ѓ "Пантэры". Машына, хай i не iдэальная, але затое са хуткастрэльнай, дальнабойнай гарматай, у меру спрытнюга, i нядрэннай лабавой бранёй.
  Нямецкiя дзяѓчыны басанож i ѓ бiкiнi, нягледзячы на мароз. I вядуць манеѓраны бой.
  Вось Крысцiна робiць стрэл... Снарад пападае ѓ вежу Т-34-76 i прабiвае яе. Савецкi танк спыняецца падбiты.
  Дзяѓчынкi гарлапаняць ва ѓсе глоткi:
  - Наша ѓзяла!
  Затым страляе Магда. Таксама лупанула прыгажуня з залацiстымi валасамi.
  Ды так што ѓ трыццацьчацвёркi вежу сарвала.
  Дзяѓчынкi-тыгрыцы страляюць па чарзе. I вельмi нават трапна. Вось яны пабiлi яшчэ адзiн савецкi танк.
  Далей уляпiла Маргарэт. I ѓразiла САУ СУ-76. Спрытна дзюбнула. I праспявала:
  - Наша пякельная Германiя моцная, ахоѓвае свет яна!
  I як пакажа мову!
  Потым дзюбанула з гарматы Шэла. Уразiла савецкiх танк КВ-1С. Таксама нядрэнна дзяѓчына спрацавала.
  Ды чацвёрка ваяѓнiц у бiкiнi баявая i халады не баiцца. Пасля таго як жанчыны сталi ваяваць, справы ѓ Трэцяга Рэйха пайшлi куды больш паспяхова.
  Вось i ѓ небе лётчыцы Альбiна i Альвiна. Абедзве прыгажунi ѓ бiкiнi i басанож. Ваююць сабе на Фоке-Вульфах. А гэтая машына вельмi нават сур'ёзная.
  Альбiна, страляючы з авiягармат, прамаѓляе:
  - Актыѓны кракет! Ад слова крушы не шкадуй!
  I як блiсне асляпляльнай усмешкай! I саб'е адразу два савецкiя самалёты.
  Альвiна таксама ссекла авiягарматамi цэлых тры i прачырыкала:
  - Мой заход, будзе смяротным i матавым!
  Пасля чаго дзяѓчына выскалiлiся i паказала зубы! Яна само зачараванне, i поѓная фенаменальнага абаяння.
  Альбiна зразае яшчэ самалёт ЯК-9 i пiшчыць:
  - А навошта патрэбны савецкiя лётчыкi?
  Альвiна збiвае ЛАГГ-5 i ѓпэѓнена прамаѓляе:
  - Каб мы немкi набiралi рахункi!
  Выдатная пара дзяѓчын. Як яны ѓзялiся за набор сабе ѓзнагарод. Вось ужо сапраѓды супраць такiх прыгажунь не папрэш. Яны збiваюць самалёты i скаляць сабе зубкi.
  А галоѓны сакрэт, гэта ѓ холад, дзеѓкам трэба быць босымi i ѓ бiкiнi. Тады рахункi самi прыйдуць.
  I нiколi не апранайся. А трасу аголенымi грудзьмi, i будзе заѓсёды ѓ пашане!
  Альбiна зрэзала чарговы самалёт Чырвонай армii i праспявала:
  - У вялiкай вышынi i зорнай чысцiнi!
  I падмiргнула, падскокваючы, i тузаючы босымi ножкамi, рыкаючы:
  - У марской хвалi i лютым агнi! I ѓ лютым i лютым агнi!
  I зноѓ дзяѓчынка энергiчным заходам збiвае самалёт.
  А тут Альвiна атакуе супернiка. Робiць гэта з развароту, скалiць сабе зубкi i пiшчыць:
  - Я буду суперчэмпiёнам свету!
  I зноѓ падае збiтая дзяѓчынкай машына. Ды Чырвонай армii ладна дастаецца.
  А Альбiна з дзiкiм экстазам раве:
  - Я цяпер кат, а не пiлот!
  Збiвае чарговы савецкi самалёт, i шыпiць:
  - Нахiляюся над прыцэлам i, ракеты iмчацца да мэты, наперадзе яшчэ адзiн заход!
  Ваяѓнiца дзейнiчае лiмiтава агрэсiѓна.
  Вось абедзве дзяѓчыны атакуюць i наземныя мэты. Альбiна прабiвае 34 i вiскоча:
  - Вось гэта будзе канец!
  Альвiна дзiвiць СУ-76 i шэпча:
  - Да поѓнага разгрому!
  I босай ножкай як трасяне!
  Зiмой Чырвоная армiя не змагла дабiцца iстотных поспехаѓ. Толькi ѓ раёне Ржэва ѓдалося нязначна ѓклiнавацца, але увёѓшы рэзервы, немцы аднавiлi становiшча. Фрыцы i праѓда моцныя.
  А ѓ траѓнi 1944 гады папоѓнiѓшы свае войскi новымi танкамi, у тым лiку i больш дасканалай i лепш абароненай "Пантэрай"-2 перайшлi ѓ наступ, у раёне Курска, i Растова-на-Доне.
  Усё было б не так ужо i дрэнна, калi б у наступе б не прыняла б удзел вялiкая колькасць арабаѓ, i чарнаскурых. А самае галоѓнае ѓ вайну яшчэ ѓступiла i Турцыя. Так што сiтуацыя склалася вельмi трывожная.
  I Чырвоная армiя, несучы вялiкiя страты, адыходзiла перад праѓзыходнымi сiламi Вермахта.
  Але адважная шасцёрка дзяѓчат на чале з Алёнкай люта бiлiся з фрыцамi. I сiлы вiдавочна былi няроѓныя.
  Алёнка змагалася за Курск, якi штурмавалi гiтлераѓцы. Адчайная прыгажуня кiнула босымi пальчыкамi ножак гранату i прачырыкала:
  - Слава за Русь i партыю родную!
  Затым Наташка запусцiла босымi пальчыкамi ножак гранату i прашыпела:
  - Дзяѓчынку беражом босую!
  Пасля Анюты таксама пальчыкамi голых ножак прэзент смерцi паслала, i правякала :
  - Выдатны будзе ѓдар!
  Рудая Аѓгусцiна ѓзяла i паслала босай нiжняй канечнасцю падарунак анiгiляцыi i пiскнула:
  - Накiраваѓшы ѓ неба радар!
  А затым i залатавалосая Марыя голымi ножкамi смерць падарыла фашыстам.
  I праспявала:
  - У Мадагаскары, у пустынi i Сахары! Усюды была, бачыла белае святло!
  А тут ужо i Маруся босымi падэшвамi ног цэлую звязку, шпурне i заспявае:
  - У Фiнляндыi, Грэцыi, i ѓ Аѓстралii, Швецыi, вам скажуць, што выдатней дзяѓчынак гэтых няма!
  Ды шасцёрка дзяѓчат ваявала вельмi нават выдатна. Але Курск усё роѓна фрыцы ѓзялi...
  Не, не выстаяць супраць такiх праѓзыходных сiл. Друць сабе фашысты i пруць.
  А што адбiваецца падрыхтоѓка катаѓ.
  Адольф Гiтлер проста балдзелi: адчуваючы сябе сапраѓдным дэспатам, якому ѓсе падпарадкоѓваюцца i трымцяць. Ды калi хочаш сталiнскiх поспехаѓ, то трэба i быць накшталт Сталiна, без жалю i патрабавальным да iншых i сабе( вось менавiта так i ѓ такой паслядоѓнасцi i думаѓ Iосiф Вiсарыёнавiч!). Цяпер жа шоргат прыстойны i машына пачне варушыцца. Наогул у Нямеччыны з улiкам сатэлiтаѓ велiзарная перавага над СССР у колькасцi прамысловага абсталявання, у квалiфiкаванай працоѓнай сiле i лiку iнжынераѓ усiх узроѓняѓ. Гэта факт, а выпуск узбраенняѓ усё ж не на вышынi! Адставала Нямеччына ад СССР усю вайну, не гледзячы на ѓсе разбурэннi ѓ Расii. А ад чаго? Вядома, з прычыны вызначанага бардака, якi панаваѓ у розных ведамствах i, асаблiва ѓ ваеннай прамысловасцi. Акрамя таго негатыѓную ролю гуляѓ недахоп сыравiны, а таксама недаацэнка патэнцыялу супернiка. У прыватнасцi ѓ 1940 годзе выпуск узбраенняѓ у Германii былi нiжэй, чым у 1939 (калi лiчыць валам з улiкам боепрыпасаѓ), i гэта нягледзячы на тое, што ѓжо iшла вайна, i Трэцi Рэйх узяѓ пад кантроль вялiкiя тэрыторыi з вялiзнымi запасамi вытворчых магутнасцяѓ. Ну што можна сказаць аб арганiзатарскiх здольнасцях Гiтлера? Цi не занадта, то ён блiснуѓ, у сферы ваеннай iндустрыi.
  Фюрэр заявiѓ у доѓгай гаворцы:
  - У справе курыравання авiяцыi, надзвычайныя паѓнамоцтвы прадастаѓляюцца Зауэру. Ён будзе ѓважлiва сачыць i за колькасцю тэхнiкi, што выпускаецца, i што не менш важна за якасцю. Акрамя таго многiя твае дружкi Герынг, няхай i былi калiсьцi добрымi асамi, але да кiруючай працы не здольныя. Не кожны добры салдат, яшчэ i выдатны генерал, так што тэхнiчнай сферай замест павешанага Эрыка будзе кiраваць чалавек з лiку прафесiйных прадпрымальнiкаѓ, здольны ажыццявiць рэфармаванне i пераѓзбраенне авiяцыйных сiл. Бо Брытанiя не дрэмле, яна нарошчвае, як колькасць, так i якасць сваiх узброеных сiл, i асаблiва авiяцыi. Нам трэба апярэджваць супернiка на дзве галавы, на тузiн крокаѓ iнакш мы цалкам страцiм перавагу, над ворагам. А таму трэба якасныя крокi.
  Герынг нясмела запярэчыѓ:
  - Мае сябры, правераныя людзi, якiя даказалi сваю баявую эфектыѓнасць i прафесiяналiзм.
  Ашалелы дыктатар раз'юшыѓся:
  - А можа я, па-твойму, забыѓся, хто бiтву за Брытанiю прайграѓ? Або хто правалiѓ чатырохгадовы план развiцця народнай гаспадаркi. Цi ты таксама хочаш, каб табе ѓрэзалi розгамi, ды яшчэ публiчна. Так што заткнi сабе пашчу i маѓчы, пакуль не пасадзiлi на кол!
  Герынг нават прысеѓ ад страху. Нажаль, з фюрэрам жарты дрэнныя. Затым зноѓ пачуѓся шум, у неба ѓзляцеѓ чарговы рэактыѓны самалёт МЕ-262. Машына была масiѓнай i мела цэлых два матора. Крылы ледзь стрэлападобнасцю, сам знiшчальнiк выглядае досыць грозна. Яго хуткасныя характарыстыкi, для 1941 гады ѓвогуле прыстойныя, i нават па сусветных паняццях рэкордныя. Праѓда, сама машына яшчэ не суцэль надзейная i патрабуе адладкi. Фашысцкi дыктатар зрэшты, ужо даѓ характарыстыкi новых, больш дасканалых знiшчальнiкаѓ... МЕ-262 важыць больш за шэсць тон, што ёсць некаторы перагруз. Рэактыѓны знiшчальнiк павiнен быць маленькiм, танным i жвавым. У гэтым стаѓленнi МЕ-163 мог бы быць нядрэнным, але яго ракетных рухавiк занадта ѓжо фарсiраваны i працуе толькi шэсць хвiлiн( дакладней яшчэ будзе працаваць!), а значыць далёкасць дзеяння толькi ѓ радыусе ста кiламетраѓ. Як бамбавiк у стылi "блiц" або знiшчальнiк прычынення для ѓдараѓ армад па Англii, ён, вядома ж, не падыходзiць.
  А вось МЕ-262 можа несцi тону бомбаѓ, гэта значыць столькi, калi i Пе-2 савецкi франтавы самалёт. Гэта значыць, выдатнае рашэнне i для знiшчальнай зачысткi i для падтрымкi войскаѓ. Зрэшты, чаму не стварыць знiшчальнiк у стылi "Камета" МЕ-163, але ѓжо без ракетнага, а з турбарэактыѓным рухавiком? "Камету" спрабавалi палепшыць i быццам бы давялi палётны час да 15 хвiлiн (гэта радыус дзеяння да 300 кiламетраѓ), што Бiтве за Брытанiю ѓ цэлым прымальна. Лондан яшчэ можна з Нармандыi дастаць... Хаця ж не ѓсё так вiдавочна, трэба яшчэ i адбамбiць i вярнуцца назад, ды i пятнаццаць хвiлiн былi не ѓ такiм фарсiраваным рэжыме. У будучынi ракетныя, рэактыѓныя знiшчальнiкi былi прызнаны тупiковым напрамкам у авiяцыi. Але вось канструкцыя "Каметы" вельмi нават цiкавая, сваiмi маленькiмi памерамi i лёгкасцю, а значыць таннасцю i манеѓранасцю.
  Акрамя таго ёсць яшчэ вельмi перспектыѓныя знiшчальнiкi вагой наогул у 800 кiлаграм, такiя планёры, што можна iх выкарыстоѓваць у паветраных бiтвах. Праѓда з-за малой далёкасцi палёты на iх можна весцi толькi абарончыя баi, цi дастаѓляць да Лондана на... Транспартах, а затым чапляць назад лётчыкаѓ. Тут трэба будзе падумаць. У рэальнай гiсторыi планёры, так i не паспелi паваяваць, а Карэi чамусьцi савецкiя генералы ад авiяцыi не адважылiся выпрабаваць гэтую iдэю. Наогул як, гэта не сумна, але падчас Карэйскай вайны лiк перамог першым адкрыѓ амерыканскi пiлот. Так што янкi не варта недаацэньваць.
  Пасля таго як палёт скончыѓся з кабiны выскачыла юная светлавалосая дзяѓчына i на ѓсiх парах падбегла да фюрэра.
  Ашалелы нацы нумар адзiн працягнуѓ ёй руку для пацалунку. Што ж прыемна калi дзяѓчыны цябе кахаюць, а фюрара, падобна, суцэль шчыра абагаѓляюць усе немцы, цi дакладней амаль усё акрамя нешматлiкiх вязняѓ канцлагераѓ. Лётчыца вымавiла з натхненнем:
  - Гэта проста цудоѓны самалёт, у iм такая хуткасць i моц. Парвём усiх iльвяць як грэлку з сурагату!
  Фюрар ухвалiѓ парыѓ дзяѓчынкi:
  - Вядома ж, парвём, але ... Адладку машыны варта весцi хутчэйшымi тэмпамi i асаблiва гэта ставiцца да матораѓ. Тут ужо вядома патрэбны будуць радыкальныя меры, для iх паляпшэння, але калi што дапаможа правадыр-канструктар!
  Усе хорам гаркнулi:
  - Слава вялiкаму фюрару! Ды дапаможа нам провiд!
  Зайграѓ гiмн Трэцяга Рэйха i рушыла калона юных байцоѓ з Гiтлер-югента. Хлапчукi ад чатырнаццацi да сямнаццацi гадоѓ прайшлi пад барабан асаблiвай пабудовай. А далей было самае цiкавае: маршыравалi дзяѓчаты-падлеткi з жаночага саюза Германii. Яны былi ѓ кароценькiх спаднiчках, голенькiя, босенькiя ножкi прыгажунь прыцягвалi да сябе погляды мужчын. Дзяѓчаты старалiся задзiраць ногi вышэй, але пры гэтым адцягвалi шкарпэтку, акуратна ставiлi пятку. Займальнае вiдовiшча прыгажунь з бездакорнымi фiгуркамi... Твары праѓда былi розныя i ѓ некаторых юных фашыстак некалькi грубаватыя, амаль мужчынскiя, ды яшчэ яны iх крывiлi. Асаблiва калi зводзiлi разам бровы.
  Эстэт Адольф адзначыѓ:
  - Трэба, што хлопцы i дзяѓчыны больш масава атрымлiвалi фiзiчную загартоѓку. А ведаю, што з гэтай нагоды шмат робiцца ѓ прыватнасцi ѓ Юнгфольку, але патрэбна, усеахопнасць i перайманне спартанскiх метадаѓ. Вядома, акрамя заахвочвання крадзяжу... Нашы юнакi i дзяѓчаты павiнны расцi прыстойнымi i разам з тым бязлiтаснымi людзьмi.
  Вярхоѓны галоѓнакамандуючы зрабiѓ паѓзу. Генералы маѓчалi, мусiць, пярэчыць баялiся, а пацвярджаць вiдавочнае не жадалася. Фюрэр працягнуѓ:
  - Вайна не жарт, але бязлiтаснасць да ворагаѓ, павiнна спалучацца з узаемадапамогай i пачуццём братэрства ѓ адносiнах да таварышаѓ. Вось гэта мы i павiнны ѓсiм выклiкаць... Новы Звышчалавек, бязлiтасны да iншых, але яшчэ ѓ большай ступенi ён павiнен быць бязлiтасны да сябе. Бо непаѓнавартаснасць трэба ѓ першую чаргу выкаранiць у сваёй душы, ну а тады i нямоглае, чалавечае цела акрыяе!
  Зноѓ паѓза... Генералы i канструктары раптам сцямiлi i пачалi бурна апладзiраваць. Фюрар, падобна, быѓ задаволены:
  - Гэта ѓжо лепш, а цяпер мне б хацелася ѓбачыць iмiтацыю паветранага бою. Такую вось грозную i ѓсёзьнiшчальную...
  Хэйнкель нясмела пацiкавiѓся:
  - З баявымi патронамi або снарадамi мой фюрар?
  Нацы нумар адзiн кiѓнуѓ:
  - Вядома з баявымi. Акрамя таго мне б хацелася разгледзець дзеянне катапультуе прылады. Вы ж працуеце над iм... - Фюрэр трасянуѓ кулакамi. - Калi, нарэшце, яно будзе гатова i запушчана ѓ масавую вытворчасць. Бо дасведчаны лётчык, гэта i ёсць дасведчаны лётчык, якога трэба берагчы для будучых бiтваѓ!
  Фюрар-тэрмiнатар усё ж вырашыѓ паказаць канструктарам больш сучасную схему катапультуючага прылады. Гэта сiстэма павiнна быць менш грувасткай, прасцейшай i лёгкай. Што ж недарагi i ѓжо асвоены германскай прамысловасцю пiрапатрон цалкам падыходзiць для гэтай мэты.
  Схему даводзiлася маляваць на хаду, але Гiтлер быѓ сапраѓды нядрэнным мастаком, i маляваѓ выразна, хутка, лiнii схем i павароты былi роѓнымi i выразнымi без усялякiх лiнеек i цыркуляѓ. Тэрмiнатар-пападанец падумаѓ, што дзiѓна вядома, што немцы, маючы, увогуле, такую моцную i ѓ некаторай ступенi перадавую iдэалогiю як нацыянал-сацыялiзм i таталiтарную сiстэму злiлi рускiм вайну. Магчыма, гэта звязана з тым, што рускiя воiны былi мацнейшымi i цягавiтейшымi за нямецкiя i хутчэй вучылiся ваяваць.
  Наогул калi паглядзець на ход вайны ѓ цэлым, то ды рускiя, дакладней савецкiя вайскоѓцы вучылiся ваяваць, а немцы як бы развучылiся... Iх камандаванне прымала рашэннi на ѓзроѓнi першаклашак, а можа нават i нiжэй, калi першаклашка мае досвед вядзення ваенных дзеянняѓ у стратэгiях рэальнага часу . А што часам дзецi гадоѓ шасцi ѓжо так спрытна кiруюць вiртуальнымi войскамi, то iм i Жукаву з Майнштэйнам няма грэх павучыцца. Зрэшты, некаторыя даследнiкi лiчаць i Жукава i Майнштэйна бяздарнасцямi. Ёсць таксама супярэчнасцi, па колькасцi тэхнiкi, у прыватнасцi трафейнай, французскай. Памяць Гiтлера (добрая памяць, асаблiва калi ён яшчэ здаровы!), падказвала, што трафейных танкаѓ захопленых у французаѓ было 3600, вельмi вялiкая лiчба... Некаторыя мадэлi такiя як SiS -35 па сваiм бранiраваннi, праѓда толькi лабавому бранiраванню пераѓзыходзiлi Т- 34 . Так што гэты танк цалкам можна вырабляць i на французскiх заводах, хiба што замянiѓшы 47-мiлiметровую зброю, на даѓгастволку ѓ 75-мiлiметраѓ. Наогул i гэтага можа апынуцца мала. Брытанiя i ЗША ѓвогуле ѓ сваiх танках заѓсёды больш за ѓсё шанавала браню. Вось, напрыклад сарака тонны "Чэрчыль" меѓ бранiраванне ѓ 152 - мiлiметра супраць 120 - у цяжкага танка IС-2.
  Фюрэр яшчэ сёе-тое паведамiѓ канструктарам:
  - У нас суцэль хапае аэрадынамiчных труб, так што займайцеся пошукам больш аптымальнай мадэлi самалёта i стварэннем абцякальных формаѓ, не даводзячы справу да дарагiх выпрабаванняѓ, дзе яшчэ i гiнуць лепшыя нашы асы. Напрыклад, мадэль самалёта па тыпе лятаючае крыло вельмi эфектыѓна, асаблiва калi таѓшчыню i кут нахiлу можна было б мяняць. Я ѓжо даѓ вам чарцёж, так што бясхвостка павiнна быць гатова. Яе разлiковая хуткасць складзе нават пры рухавiку Юмо да 1100 кiламетраѓ за гадзiну. Так што адважвайцеся, але не адважвайцеся!
  Адольф-пападанец яшчэ параiѓ, якiм чынам варта павялiчыць хуткасць прадзьмухвання трубы. Ён улавiѓ дрэнна схаваную iронiю ѓ поглядах канструктараѓ: адкуль, маѓляѓ, просты яфрэйтар столькi ведае. Яны што ѓ генiяльнасць фюрара не вераць? Што ж мы разбярэмся... цi не не будзем разбiрацца, а дакажам iм сваю адукаванасць.
  Пасля рушыѓ услед абед на свежым паветры, дзяѓчыны-прыслужнiцы расставiлi сталы i крэслы. Прыгожа... Але што ж якiя рэформы ѓ нацыянал-сацыялiзме зрабiць? Такiя, каб максiмальна зменшыць колькасць ворагаѓ i здабыць сяброѓ. Вось, напрыклад, не ѓзнiмаць нямецкую расу на кожным кроку i можа нават перастаць дзялiць народы на класы. Зрэшты, фармальна яшчэ падзел нацый на непаѓнавартасныя i арыйскiя яшчэ не ѓзаконены. Гэта спрашчае справу. Наогул Гiтлер прыняѓся за масавае знiшчэнне габрэяѓ менавiта пасля нападу на СССР. Навошта б гэта ѓ яго з'явiлiся заскокi? Можа, разлiчваѓ, што сусветны сiянiзм дабраславiць яго на вайну з бальшавiзмам, а Захад падтрымае. А затым, калi Брытанiя i ЗША сказалi рашучае, няма вермахту, фюрар раз'юшыѓся? Пачаѓ помсцiць тым габрэям, да якiх змог дацягнуцца? Гiтлер вядома iдыёт што задаволiѓ халакост i тым самым дыскрэдытаваѓ iдэi нацыянал-сацыялiзму. Цяпер слова нацыст i кат сталi сiнонiмамi. Многiя таксама блытаюць нацыяналiзм i фашызм, магчыма з-за сугучча слова нацы. Але гэта ѓвогуле не так. Фашызм у прынцыпе да нацыянал-сацыялiзму прамога дачынення не мае. Па сутнасцi сваёй паняцце фашызму ѓзнiкла ѓ Францыi ѓ дзевятнаццатым стагоддзi i мела зусiм iншае значэнне.
  Свайго роду сутнасць вучэння фашызму ѓ першапачатковым варыянце зводзiлася да ѓсталявання карпаратыѓнага духу, пачуццю таварыства ѓ асяроддзi капiталiстаѓ. Затым Мусалiнi ѓвёѓ вучэннi фашызму для сваiх чорнасарочнiкаѓ. Ну, а нацыстаѓ фашыстамi найперш сталi называць iх ворагi i палiтычныя канкурэнты. Чаго граху ѓтойваць гiтлераѓцы дзейнiчалi жорстка, так што фашыст набыло лаянкавы, негатыѓны сэнс. У Расii ѓ свой час нацыяналiсты перажывалi пэѓны ѓздым, асаблiва ѓ пачатку дзевяностых гадоѓ дасягнуѓшы максiмуму ѓ 93-94 гадах. Затым вайна ѓ Чачэнii прывяла да росту пацыфiсцкiх настрояѓ у грамадзтве i часовым спаду нацыяналiзму. Вайна ѓ Югаславii i бамбардзiроѓкi Сербii прывялi да часовага скачка патрыятызму, але затым наступiѓ раскол у нацыянальным руху. У Расii ѓ нацыяналiстаѓ была праблема з лiдэрамi... Свайго фюрара не аказалася... Праѓда Жырыноѓскага параѓноѓвалi з Гiтлерам, i ён нават у нечым перасягнуѓ Адольфа. Напрыклад, у шпаркасцi палiтычнага ѓзлёту, за чатыры гады пасля заснавання партыi заняць першае месца на парламенцкiх выбарах. Але Жырыноѓскi павёѓ сябе неразумна i не здолеѓ не тое што развiць поспеху, але нават утрымаць дасягнутае. Тут трэба сказаць найперш была яго асабiстая вiна. Недастатковая дысцыплiна ѓ партыi, скандалы ѓ якiя ён залазiѓ. Але вось рэальны Гiтлер увогуле нi разу не засядаѓ у Рэйхстагу i яго кiношныя iстэрыкi нiхто не паказваѓ па тэлебачаннi. Ды i самога тэлебачання не было. Хоць поспех Жырыноѓскага на выбарах 1993 года гэта заслуга менавiта ѓдалай працы з тэлеаѓдыторыяй.
  Прыгожая дзяѓчынка з лiку прыслугi, прысела да фюрэра i паклала сабе яго руку на голае калена. Праваркавала:
  - Вы пра што-то задумалiся мой фюрар?
  Нацысцкi дыктатар i адначасова вiртуальны гулец, страпянуѓся. Ён заѓважыѓ, што так i не даеѓ агароднiнны суп i фруктовая салата. Фюрар пацалаваѓ дзяѓчыну ѓ вусны, адчуѓшы яе юны, салодкi водар i заявiѓ:
  - Паедзеш у машыне са мной. А вы ѓсё за працу, час жэрцi скончыѓся.
  I зноѓ шасцярэнькi дзяржаѓнага, не зусiм, праѓда, адладжанага механiзму закруцiлiся. На зваротным шляху фюрар заняѓся каханнем з красуняй, i нават здзiвiѓся, адкуль у яго гэтулькi энергii i сiл. Бо казалi, што фюрар - iмпатэнт i ѓвогуле нiбыта iнвалiд, якi перахварэѓ на пранцы (хлусня) i назапашаны (увогуле выдумка!). Праѓда абзавесцiся патомствам Гiтлеру не ѓдавалася... Што ж заѓтра, ён сам зоймецца гэтай справай... Цi не давядзецца ѓсё ж запрасiць Гiмлера. Наогул у рэальнай гiсторыi фюрар рэзка ѓзмацнiѓ ролю СС. Мабыць i яму ѓ гэтай альтэрнатыве давядзецца пайсцi такiм шляхам. А што падпарадкаванне крымiнальнай палiцыi структуры СС у цэлым разумна, зараз усе дадзеныя i картатэкi будуць злiвацца ѓ адну крынiцу. Акрамя таго ѓжыванне супраць крымiнальнiкаѓ катаванняѓ, i тых перадавых метадаѓ дазнання, што характэрныя для Гестапа i iншых структур таемнай палiцыi значна паднiме раскрывальнасць.
  Праѓда можа ѓзрасцi i колькасць пацярпелых нявiнна, але... Пераважная большасць эсэсаѓцаѓ прыстойныя людзi, а дасведчаны следчы, як правiла, адразу бачыць: хлусiць чалавек цi кажа праѓду, i памыляецца рэдка. Што пра гэта можна меркаваць па многiх крымiнальных хронiках.
  Вырашыѓшы яшчэ некалькi бягучых спраѓ i запрасiѓшы для сагравання пасцелi двух новенькiх дзяѓчын фюрар, паклаѓшы галаву на аголеную пышную грудзi красунi, заснуѓ ...
  На гэты раз, ён вярнуѓся да перапыненага раней сну, аб грандыёзнай касмiчнай бiтве. Зноѓ у сваiм празрыстым знiшчальнiку, а супернiк пры гэтым спрабуе атакаваць шэрагi войска Вялiкай Расii. А траплянец у фюрара гульнi Гiпернета, i яго напарнiца, пышнацелая, але пры гэтым мускулiстая бландынка iмкнуцца дзейнiчаць, сiнхронна дапамагаючы адзiн аднаму. Выродлiвыя варожыя знiшчальнiкi, iмкнуцца ѓзяць лiкам, выкарыстоѓваючы сваю лiкавую перавагу. Дысгармонiя баявых армад Дэрмастана кiдаецца ѓ вочы ѓсё мацней. Iх караблi здаюцца ѓсё больш i больш агiднымi. Капiтан Уладзiслаѓ, ужыѓшы прыём "вядро", суцэль удала зрэзаѓ машыну ѓ выглядзе скрыѓленага чаравiка i выказаѓся:
  - Што ж нездарма i ѓ Гiтлера, i ѓ Сталiна бацька быѓ шаѓцом!
  У адказ, яго напарнiца-бландынка блiснула голымi, ружовымi пятачкамi:
  - А мне боты цi iншы абутак не патрэбны. Я босымi ножкамi куды лепш адчуваю найменшыя скрыѓленнi вакууму, цi вiбрацыi прасторы! Аб мой фюрар хацелася б табе стаць дзяѓчынай?
  Уладзiслаѓ хiхiкнуѓ у адказ:
  - На кароткi час было б цiкава. Усе кажуць, што ѓ жанчын аргазм нашмат мацнейшы i працяглы, чым у мужчын, дык вельмi хацелася праверыць цi так гэта насамрэч?
  Бландынка хiхiкнула:
  - Прагрэс можа падарыць табе магчымасць выпрабаваць i гэта... Калi вядома ж мы не прайграем грандыёзную касмiчную бiтву. Ворагi вельмi шмат. Можа загiнуць i сам яшчэ не народжаны, але ѓжо камандуючы намi iмператар Алмазтыгр 13.
  Пападанец у фюрара заѓважыѓ:
  - Буйны палкаводзец, на вайне як галава, тым большы памер тым цяжэйшая страта!
  Бландынка замест адказу пачала выварочваць свой знiшчальнiк. Ён выпiсала завiтушка, ледзь сыдучы ад тарана, а затым вельмi сапраѓды пальнула ѓ адказ. Машына супернiка запалала i стала расколвацца, прычым на вельмi дробныя, як макавае зярнятка палаючыя кавалачкi. Дзяѓчынка, падхапiѓшы пальчыкамi босай нагi жавальную гумку i кiнуѓшы яе так спрытна, што яна трапiла прама яе ѓ высунуты язычок:
  - Цудоѓна! Калi жуеш, тады спяваеш!
  А вось крутому ваяѓнiку пашанцавала не так моцна, у яго зноѓ патрапiлi, хай нават i па датычнай i воiн-капiтан рыкнуѓ:
  - Як мяне дасталi гэтыя бабскiя пагладжваннi!
  Бландынка блiснула вачыма:
  - Цябе не ѓладкоѓваюць пагладжваннi? Жадаеш, мусiць, чагосьцi больш сур'ёзнага? Вось якiя вы ѓсе мужчыны нецярплiвыя, схiльныя да здрады!
  Уладзiслаѓ засмяяѓся i ледзь не праглынуѓ жорсткi адказ з лiку знiшчальнiкаѓ Дэрмастана. Карцiна бою крыху змянiлася. Вораг здаваѓся невычарпальным, уводзячы ѓ бiтву ѓсё новыя i новыя сiлы. Асаблiва небяспечнымi былi ѓльтра-лiнкоры, велiзарныя нiбы астэроiды яны павольна нiбы намаляваныя сiмпатычнымi чарнiламi ( якiя праступалi, калi на iх свецiш лямпай) праступалi з вакууму. Дзярмастан спрабаваѓ у першую чаргу прагнуць флангi, здзейснiць манеѓр абхопу, верагодна, каб стварыць кацёл у космасе.
  Войскi Вялiкай Расii змагалiся мужна, i пры гэтым таксама не цуралiся манеѓраѓ. Так выкарыстоѓваѓся метад, рухомы абароны, а так дзёрзкiх манеѓраѓ i ныркоѓ. Напрыклад, баявыя крэйсеры i грэйферы касмiчнай армii Вялiкай Расii, то знiкалi, то наадварот з'яѓлялiся ѓ тыле кашмарнага супостата. Гэта нагадвала паляванне рыбы ѓ палонцы - вынырнулi, схапiѓ здабычу (якая-небудзь зiмовая казурка, а калi паляѓнiчы сом, то i птушку!) i зноѓ у палонку. Караблi Дэрмастана ѓ гэтым выпадку адразу ж гублялiся, пачыналi збiвацца ѓ кучу, а то i адчынялi адзiн па адным агонь. Пацешнае плазмавывяржэнне з папяленне зоркалётаѓ. Вось, напрыклад нават ультра-лiнкор атрымаѓшы некалькi трапленняѓ термопреонновых ракет, палыхнуѓ блакiтным i зялёным полымем. Тут вялiкi ваяѓнiк (працягваючы разбураць якiя лiпнулi як лазневых лiст лайнастанцаѓ !) сябар убачыѓ карцiну ѓсярэдзiне палымянага ѓльтра-лiнкора. А што махiна вялiкая, экiпаж на цэлых два мiльёны салдат i пяцьдзесят мiльёнаѓ робатаѓ!
  Баявiкi ѓнутры карабля рознатыпныя адмарозкi: тролi, гоблiны i некалькi гiбрыдных тыпаѓ, напрыклад самая масавая: сумесь кляшчоѓ i цыгарэт, дакладней нават недакуркаѓ! Ну i страшныя пачвары, нiбы з жахаѓ намаляванага наркаманам.
  Твары адчайна жадаюць уцячы, але пры гэтым сутыкаюцца сябар з сябрам, колюць, рэжуць, кусаюць. Вось з'явiлася фехтавальная машына, спецыяльна створаная для абардажнага бою. I ѓзброена яна: квазiплазменнымi мячамi, прычым не прамымi, а выгнутымi на разнастайныя манеѓры. Вось першая фехтавальная машына ѓключылася ѓ жывую калатушу ѓцякаючых з палаючага агнём велiчэзнага карабля. Адразу ж паляцелi ва ѓсе бакi шматкi рассечанага мяса i абгарэлых целаѓ. За ёй з'явiлася сябра, яна паходзiла на павука, толькi канечнасць было не менш за трыццаць, i яны былi ѓ выглядзе анiгiляцыйных патокаѓ, здольных перарэзаць напалову нават дыназаѓра.
  Адзiн з афiцэраѓ Дзярмастана залямантаваѓ:
  - Ой, не рэжце мяне! Пешка з'ела ферзя!
  Але яму не пашанцавала, недакурак з лапамi кляшча, толькi яшчэ больш агiднымi наткнуѓся на антэну i павiс праткнуты на ёй. Зрэшты, як ён вiшчаць, ужо не было чуваць у той дзiкай, усё нарастаючай какафонii. Мовы прынцэпс-плазменнага полымя пераважна блакiтнага i аранжавага колеру наганялi перапуджаных байцоѓ Дермостана, прымушаючы iх пячыся. А фехтавальныя машыны лютавалi ѓнутры ультра-лiнкора. Мабыць у iх праграме выразна аддрукавалася: забi, забi, i яшчэ раз забi! А каго iм, па сутнасцi, не важна. I ѓ калiдорах шумела жудасная гiперрубка .
  Зрэшты, вось ультраполымя ѓжо дасягнула i фехтавальных машын, а таксама многiя гоблiны, i клюшнi-недакуркi ѓжо рассыпалiся на фатоны. Вось i ѓльтра-лiнкор стаѓ паступова распадацца на некалькi частак. Хоць раскол i адбываѓся павольна, але ад гэтага зусiм не здаваѓся менш злавесным. Асаблiва на фоне вялiкага мноства iншых, то якiя ѓспыхваюць мiнiятурнымi звышновымi зоркамi, то наадварот якiя зморшчваюцца зоркалётамi. На жаль не толькi Дзярмастана, але Вялiкай Расii.
  Напрыклад, крэйсер з эмблемай сярпа i молата не ѓтрымаѓ кiравання i таранiѓся ѓ варожасцi дрэднаѓт. Калi сутыкаюцца дзве масы са субсветлавой хуткасцю, тое гэта раѓнасiльна тарану анiгiляцыйнай ракеты. Iрве з пераважнай моцай( калi вядома можна так выказацца). Выбух расцвiѓ цюльпанам у рознакаляровымi пялёсткамi раптам паглынуѓшы ѓсё iснае вакол дзясятка iншага кiламетраѓ. Уладзiслаѓ-Адольф выказаѓся:
  - А нашы хлопцы падобна ѓжо на нябёсах!
  Бландынка па-фiласофску заѓважыла:
  - Нябёсы гэта адзiнае добрае месца, куды нiхто не спяшацца патрапiць, нават калi знаходзiцца ѓ пекле!
  Пападанец у Гiтлера пагадзiѓся:
  - Такiя парадоксы светабудовы. У добрае месца не жадаем пападаць, а дрэннае само зацягвае! Так што нават не зразумела, што лепш, жыццё цi смерць.
  Дзяѓчынка па-фiласофску заѓважыла:
  - Жыццё заѓсёды лепшае за смерць. Нездарма практычна ѓсе людзi менавiта так i лiчаць. Зрэшты, меркаванне людзей, як i ѓсё ѓ нашым свеце адносна.
  Фюрар выканаѓшы чарговы даволi хiтры вiраж, якi дазволiѓ яму збiць двухмесны, а значыць куды даражэйшы i багата ѓзброены знiшчальнiк (як хораша ён выбухнуѓ, нiбы феерверк са складаных спалучэнняѓ пiратэхнiчных матэрыялаѓ успыхнуѓ), рассыпалiся па вакууме жамчужыны расколатай. Уладзiслаѓ-Адольф заѓважыѓ:
  - Уяѓленнi людзей, як аб прыродзе, так i аб Богу вельмi супярэчлiвыя. Наогул нават ёсць паняцце рэактыѓнага, гэта значыць нават дэструктыѓнага розуму, якi прымушае весцi чалавека зусiм не бо належнае загадваць прагматычныя iнстынкты i меркаваннi мэтазгоднасцi.
  Бландынка з цяжкасцю выйшаѓшы з жорсткага пiке (а яшчэ рабiць, калi на цябе кiдаецца адразу сем знiшчальнiкаѓ), вымавiла:
  - Ды кiнь ты прагматыку - уключы матэматыку!
  - Не смешна! - Парыраваѓ Уладзiслаѓ.
  Раптам перад капiтанам- пападанцам з марской авiяцыi, усплыла выява каманднага пункта войска Вялiкай Расii. Сапраѓды гэта вядома ж дар уменне пранiкаць у святую святых i нават распазнаваць няхай нават задумы не чужога, а свайго камандавання.
  Вось ён флагманскi лiнкор, вялiкi дыяметрам у сто кiламетраѓ флагман касмiчнай армii Вялiкай Расii. I гэта карабель натуральна таксама ваюе, бо нельга выракаць на бяздзейнасць дзясяткi тысяч ствалоѓ магутнай артылерыi. Тым не менш, флагманскi ѓльтра-лiнкор iмкнецца дзейнiчаць сiнхронна, з iншымi буйнымi караблямi. Нельга супернiку, даць нi найменшага шанцу на знiшчэнне флагмана, дзе знаходзiцца галоѓнае камандаванне эскадры касмiчнай армii Вялiкай Расii.
  Нават дзiѓна, але генеральны палкаводзец i манарх усяго толькi зародак, якi ляжыць ва ѓлоннi мацi. Сама мацi пагружана ѓ стан сну тыпу анабiёзнага, бо ѓ адваротным выпадку выкананне яе абавязкаѓ было б занадта ѓжо балюча. А функцыянаванне ѓжо дастаткова развiтага, якi мае канечнасцi i галоѓнае немаленькi галаѓны мозг зародка-манарха забяспечваюць шматлiкiя кiбернетычныя агрэгаты. Сам валадарыць над Вялiкай Расiйскай iмперыяй зародак пачуваецца суцэль камфортна.
  Ды вядома i яго гняце неабходнасць, знаходзiцца ѓжо, якi год усярэдзiне мацi. Аб тым каб прабегчыся, перасунуць якую-небудзь рэч можна толькi марыць. А гэта мары пакутлiвыя, бо нараджэнне азначае неадкладнае знiкненне. Зародак мае зносiны з навакольным светам з дапамогай сканараѓ. Вядома ж, яны паказваюць не сапраѓдны выгляд камандуючага эмбрыёна, а малюнак у большай ступенi здольны выклiкаць давер. У прыватнасцi ѓ выглядзе не якi нарадзiѓся цара выступае прыгожы юнак. Ён выразным, камандзiрскiм голасам аддае загады войскам:
  - Выкарыстоѓвайце прынцып эластычнай абароны. Як яшчэ тысячы гадоѓ таму, слабыя сiлы, саступаючы колькасцю, выкарыстоѓвалi той несумненны факт, меншая маса куды больш рухомая за вялiкую. Бо мiзэрнай масе ѓласцiвая i нiкчэмная iнэртнасць!
  Дзяѓчына-маршал пацвердзiла:
  - Вядома... Здольнасць войска да манеѓру заклад перамогi. Толькi вядома пры гэтым трэба пазбягаць крайнасцяѓ. У рэшце рэшт, бо не мураш цар звяроѓ!
  Эмбрыён-палкаводзец ухмыльнуѓся:
  - Самыя смяротныя iстоты гэта бактэрыi. Хаця не, бадай, нават вiрусы! Хоць прымiтыѓны арганiзм, але эфектыѓны! Тут супернiк сабраѓ сiлы велiзарныя, са ѓсяго практычна сусвету, а значыць, агалiѓ астатнiя ѓчасткi.
  Маршал эльф Фега з лiловымi i аранжавымi касiчкамi заѓважыѓ:
  - Часам для перамогi дастаткова, быццам бы i нязначнай перавагi, на абмежаваным участку фронта. Такая дзiѓная аксiёма шматлiкiх бiтваѓ, розных цывiлiзацый!
  Зародак-iмператар хiхiкнуѓ праз сканары:
  - У дадзеным выпадку ты бачыш у корань.
  Тым часам армады Дзярмастана на хаду спрабавалi перабудавацца. З тылу iм падышоѓ вельмi iстотны рэзерв. Тысячы буйных зоркалётаѓ i мiльёны караблёѓ па менш выйшлi, выкарыстоѓваючы пабудову звон. У вынiку вогненная моц паразiтаѓ прыкметна вырасла. Дзяѓчына-маршал з хваляваннем вымавiла:
  - Вось яшчэ адна казырная карта выкiнутая ублюдочным супернiкам. Усё ж наша разведка была не зусiм на вышынi, магчымасць уводу такой вялiкай колькасцi сiл не была прадугледжана.
  Галаграма iмператара ѓ выглядзе хлапчука нанесла ѓдар нагой па мячы. Кiдальны зарад урэзаѓся ѓ вароты. Практычна адразу ж iрванула. Спачатку ѓспышка якая есць вочы, а затым вырастанне фiялетавага грыба, якi знiшчае ѓсё ѓ межах стрэлу прылады лiнкора. Хлапчук-галаграма заявiѓ:
  - Вось яно фенаменальнае забiванне мячоѓ! Што ж няхай працiѓнiкi выкладзецца. У мяне для яго нарыхтаваны сюрпрыз.
  Эльф Фега паглядзеѓ на карцiну бою з некаторым сумневам. Надта ж грознай глядзелася армада Дзярмостана. Асаблiва ѓльтра-лiнкоры, чые дыяметры даходзiлi да двухсот пяцiдзесяцi кiламетраѓ. Эльф раптам успомнiѓ сваю родную планету... Iдылiчная ѓ яго тамака прырода, нават казурак-крывасмокаѓ няма. А львы... Ну не зусiм такi i львы, а так гiбрыды з васiлькамi. А наогул гэта прыгожы звер: тулава кветка-васiлёк, а залатая грыва развiваецца на ветры. Прычым васiлькi змяняюць адценне ... Тут жа адкрытае пачварнасць накiраванае як супраць людзей, так i супраць эльфаѓ.
  Маршал-бландынка заявiла:
  - Колькi ѓ супернiка рэзерваѓ, мы не ведаем, але мне здаецца, сiтавiна зрушыць свой засадны полк.
  Iмператар-зародак запярэчыѓ:
  - Цяпер не час раскрываць карты!
  Дзяѓчынка-маршал паспрабавала аспрэчыць:
  - Калi нашы людзi загiнуць, то не будзе каму змагацца!
  I тут палкаводзец-эмбрыён знайшоѓся:
  - На вайне без ахвяр нельга выйграць. У шахматах можна, а ѓ рэальнай бiтве нельга! Бязлiтасны закон вайны - страты як дождж якi абрашае ѓсходы перамогi, толькi неабходна сачыць, каб страты не перараслi ѓ лiвень якi змывае ѓцёкi! - Затым галаграма, пасыланая з чэрава, раптам стала дабрэй тварам. - Але ты не думай, каб зменшыць страты асаблiва ад агню ѓльтра-лiнкораѓ, няхай зоркалёты Вялiкай Расii адыходзяць па спiралi.
  Эльф-маршал падтрымаѓ галоѓнакамандуючага-эмбрыёна:
  - Вось менавiта, толькi так. Яшчэ не вядома, колькi сiл супернiк зможа выкiнуць з апраметнай.
  Сапраѓды зоркалёты Дзярмастана iмкнулiся iсцi густой зграяй. Пры гэтым яны зусiм не эканомiлi боепрыпасаѓ, выкiдваючы ракеты мiльёнам, пры гэтым, нават не клапоцячыся аб дакладнасцi траплення. Здавалася, мiльярды запалак чыркаюць па вакууме, каб успыхнуць гiперплазмай, спалiць усё жывое i якое рухаецца, а затым згаснуць. Рускiя ваяры страляюць куды больш дакладна, вось грос-дрэдноѓт супернiка грымнуѓ, падобна хлапушцы рассыпаѓшы аскепкi нiбы канфецi. Канфецi смяротнае збiѓшае некалькi катараѓ Дэрмастана. А колькасць знiшчаных фрэгатаѓ ублюдачнай цывiлiзацыi i зусiм не паддаецца падлiку. Праѓда i расейскiя караблi гiнуць. Вось пашкоджаны крэйсер у роспачы iрвануѓ нiбы рускi танк на Курскай Дузе i таранiѓ ультра-лiнкор супернiка. Сотнi тысяч жыццяѓ адразу перапынiлiся, а палала, пры гэтым нiбы ѓзарвалi велiчэзную трубу газаправодам.
  Маршал-гном панура заѓважыѓ:
  - Нас прагiнаюць, але мы не здаецца! - Заѓважыѓ квадратны камандуючы (дакладней яго галаграфiчны малюнак, сам гном знаходзiѓся на iншым караблi класа Грос-дрэдноут!). - Трэба было б хоць нейкiя кантрудары наносiць па варожых камунiкацыях i лiнiях забеспячэння.
  Iмператар-зародак праз сваю хлапечую галаграму ѓхмыльнуѓся:
  - А што я, па-твойму - лох!
  Маршал-гном крэкнуѓ i развёѓ лапамi:
  - Але яны зусiм не эканомяць боепрыпасаѓ. Гэта значыць, што iм дастаткова. Хiба не так, мой уладар?
  Iмператар-эмбрыён запярэчыѓ:
  - Не не так! Вялiкi палкаводзец каштоѓней галавы, так што каска асцярожнасцi i камуфляж хiтрасцi яму не перашкодзiць! Карацей кажучы, супернiк пакуль знаходзiцца ѓ салодкай iлюзii, быццам у яго ѓсё добра, а насамрэч наша перамога ѓжо блiзкая! Ударыць нечакана, раѓнасiльна замене кулака, на меч з легаванай сталi!
  
  
  Вiтман застаѓся жывы
  Невялiкая змена гiсторыi злучанае з буйным поспехам гiтлераѓцаѓ падчас наступаѓ пры Ардэнах. Фашысты прасунулiся хутчэй, змаглi перасекчы масты i захапiць склады са зброяй, боепрыпасамi i гаручым. Поспеху спрыяѓ i ѓдзел ва ѓдары Вiтмана, якi ѓ адрозненне ад рэальнай гiсторыi не загiнуѓ! А што? Сапраѓдныя героi не гiнуць i несмяротныя! Вiттман працягваѓ змагацца i набiраць рахункi. Пасля знiшчэння двухсотага танка, ён стаѓ першым i пакуль адзiным танкiстам, узнагароджаным рыцарскiм крыжом жалезнага крыжа з дубовым лiсцем, мячамi i дыяментамi.
  Генiй Вiтмана трохi зрушыѓ ход гiсторыi. I немцы крыху аказалiся больш удачлiвымi, хутчэйшымi, эфектыѓнымi. I ѓдалося iм тое, што амаль атрымалася i ѓ рэальнай гiсторыi, але не хапiла лiтаральна пары гадзiн. А так захоплены склады, i нямецкае войска здабыла руйнуючую моц. У вынiку чаго ѓзяты Брусель, а ѓ палоне апынулiся сотнi тысяч англiйскiх i амерыканскiх салдат.
  Сталiн пакуль не спяшаѓся наступаць, жадаючы, каб саюзнiкаѓ мацней разграмiлi на Захадзе.
  Баi паказалi што "Тыгр"-2 вельмi эфектыѓная зброя i ѓзбраеннем i лабавой бранёй. Немцы, бачачы, што Чырвонае войска пасiѓнае на ѓсходзе перакiнулi ѓ бой дадатковыя часткi, i сталi развiваць поспех. У фрыцаѓ з'явiлася i найноѓшая САУ Е-25, якая валодала малымi памерамi i вагай, але затое моцным узбраеннем i нядрэннай бранёй, а галоѓнае рухомасцю.
  У вынiку новыя перамогi... Вось ужо фрыцы i ѓ Парыжы. Iзноѓ бяруць французскую сталiцу.
  А Сталiн гэтага i хоча - каб саюзнiкаѓ перабiлi, i потым уся Еѓропа СССР дастанецца.
  Хiтрая лiсiца Сталiн... Але i Чэрчыль не iдыёт. Калi Рузвельт памёр, яны разам з Трумэнам узялi i заключылi перамiр'е з Трэцiм Рэйхам. Заадно выводзячы рэшткi разбiтых войскаѓ з Францыi. I зразумела з поѓным абменам ваеннапалоннымi, i нават з пастаѓкамi ѓ Трэцi Рэйх палiва i харчоѓ.
  У адказ Нямеччына адмяняла антысемiцкiя законы. Зрэшты, яѓрэi засталiся ѓ лагерах, але iх не спальвалi, а толькi прымушалi працаваць, а амерыканцы пасылалi кансервы i крупы ѓ лагеры.
  Немцы развязалi сабе рукi ѓ Францыi i Iталii. Цяпер ужо Сталiн звярнуѓся з прапановай сепаратнага свету. Але Гiтлер адхiлiѓ. У чэрвенi пачаѓся наступ фрыцаѓ. У серыю паступiлi першыя танкi "Е"-50. Але як высветлiлася, машына не зусiм аказалася ѓдалай. Яе вага заставаѓся высокiм амаль 65 тон, пры нiжэйшым праѓда сiлуэце чым у "Тыгра"-2, але браня аднолькавай таѓшчынi, вiдавочна недастатковая асаблiва па бартах. Некалькi лепш апынулася гармата 88-мiлiметраѓ i даѓжынёй ствала ѓ 100 ЭЛ. Яна рабiла дванаццаць стрэлаѓ за хвiлiну.
  Хадавыя якасцi дадаѓ больш магутны рухавiк, якi разганяецца да 1200 конскiх сiл. У цэлым танк, вядома ж, дадаѓ у параѓнаннi з "Тыгра"-2 i меѓ крыху больш рацыянальны нахiл бранi, але заставаѓся ѓразлiвым з бартоѓ.
  Лепш абароненым быѓ Е-100, але яго вялiкая вага ѓскладняла перавозку i баявое выкарыстанне. Самай удалай аказалася САУ Е-25, з вельмi нiзкiм сiлуэтам лабавой бранёй у 120-мiлiметраѓ вялiкiм нахiлам, i бартавой у 82, i гарматай для "Тыгра"-2, яна была лепшай машынай САУ Вермахта i другой сусветнай вайны. Разганялася да сямiдзесяцi кiламетраѓ у гадзiну рухавiк у 700 конскiх сiл, i рыкашэцiла ѓ лоб снарады нават IС-2.
  Немцы нанеслi галоѓны ѓдар з боку Вугоршчыны, iмкнучыся выратаваць, усё яшчэ акружаны Будапешт. Баi кiпелi вельмi разлютаваныя.
  Наступ пачалося 22 чэрвеня, i вельмi магутная ѓ Чырвонай армii была збудавана абарона. Танкаѓ серыi "Е" у немцаѓ яшчэ мала, толькi САУ Е-25 у досыць вялiкай колькасцi - яна досыць простая ѓ вытворчасцi i танная. Вось у ёй i ляжаць дзве дзяѓчыны ѓ бiкiнi. Машына нiжэй, чым паѓтара метра i дзякуючы, гэтым так добра абаронена i ѓзброена пры параѓнальна невялiкай вазе.
  Дзве дзяѓчыны Шарлота i Герда размясцiѓшыся лежачы, вялi агонь па савецкiх гарматах. Перад iмi рухалiся крышаныя машынкi, якiя кiравалiся па радыё i расчышчалi мiнныя палi.
  Рудая Шарлота стрэлiла з гарматы. Завалiла савецкую зброю, i страсянула ледзь прыкрытай тоненькай палоскай тканiны грудзьмi. I прабуркавала:
  - Шалёны агонь гiперплазмы!
  А потым i Герда як улепiць, выкарыстоѓваючы босыя пальцы ног. I прачырыкае:
  - Я дзеѓка вельмi крутая i не дурная...
  Самаходка рухаецца сабе. I часам спыняецца. Яе лабавая браня моцна нахiленая, i гэта дае добрую абарону. У савецкiх гармат снарады адчувальныя да рыкашэту. I ѓ лоб такой самаходцы нiчога не пагражае. Вось у борт яшчэ могуць прабiць. Але дзяѓчынкi не спяшаюцца. Эфектыѓная самаходка ѓ бранябойнасцi пераѓзыходзiць СУ-100, а таксама лепш абаронена, рухомей i пры гэтым лягчэй.
  Ды i сушак у Чырвонай Армii мала. Галоѓным чынам танк Т-34-85, якi прыладай нядосыць магутны, i бранёй слабаваты. I нямецкая самаходка Е-25, дарэчы, лягчэйшая, куды яго мацней браней i прыладай.
  Дзяѓчына ваююць... Вельмi прыгожыя i юныя. I iх САУ бамбiць i кiдае...
  Фрыцам, у рэшце рэшт, удалося прарвацца да Будапешта. Пераканаѓчая перамога, акружылi савецкiя часткi. Многiх узялi ѓ палон i забiлi.
  Праѓда i страты ѓ гiтлераѓцаѓ адчувальныя. А сiл не так ужо i шмат. Ну, калi яшчэ тэхнiку вырабляецца, то людскiх рэсурсаѓ замала.
  А войска прызываюць дзяцей i жанчын. Або замежнiкаѓ, але тыя нядосыць надзейныя.
  Тым не менш, баi iдуць сабе... Чырвоная армiя вельмi ѓпарта супрацiѓляецца, iмя шмат абарончых рубяжоѓ. Немцы прасоѓваюцца яшчэ сотню кiламетраѓ i спыняюцца. Бракуе сiл. I Чырвоная армiя сама пераходзiць у наступ. Але таксама не занадта мае поспех i злёгку адцiскае немцаѓ.
  Пакуль не надыходзiць зiма... Лiнiя фронту стабiлiзуецца. Чырвоная армiя ѓ студзенi 1946 года будзе наступаць ва Усходняй Прусii i ѓ Польшчы, але прасоѓваецца нязначна.
  Немцы зiмой не рыпаюцца. Баi праходзяць кровапралiтныя. Але лiнiя фронту маларухомая...
  I надыходзiць перыяд характэрны для першай сусветнай. Лiнiя фронта становiцца маларухомай. Немцы i замежныя дывiзii наступаюць летам, а Чырвоная армiя зiмой. I нiхто не можа дабiцца iстотных поспехаѓ.
  Iдзе год за годам вайны. Немцы некалькi апярэджваюць СССР у распрацоѓках рэактыѓнай авiяцыi. У СССР толькi ѓ 1949 годзе ѓ серыйнай вытворчасцi з'яѓляецца МiГ-15. Але затое ѓ немцаѓ да гэтага часу МЕ-462 i ХЕ-362. I самае галоѓнае дыскалёты, якiя збiць з магутнага ламiнарнага струменя стралковай зброяй немагчыма.
  У танках нямецкая серыя "Е"... У процiвагу з'явiлiся Т-54 i IС-7. Але i немцы разгарнуѓ потым серыю АГ - больш дасканалую пiрамiдальную.
  Але нiхто не меѓ перавагi. Лiнiя фронту стаiць сабе на месцы.
  Пакуль у сакавiку 1953 г. не памёр Сталiн...
  I тут скарыстаѓшыся некаторай сумятняй у партыйным кiраѓнiцтве i барацьбой за ѓладу, немцы змаглi дабiцца поспеху. Але потым пасля арышту i расстрэлу Берыi, прызначэння Вярхоѓным галоѓнакамандуючым Васiлеѓскага, вялiкага стратэга, i ѓмацаваннем Кiраѓнiка ГКА Малянкова. Лiнiя фронту стабiлiзавалася ѓ межах Еѓропы.
  Немцы пакуль была перыяд барацьбы за ѓладу ѓ СССР, змаглi выйсцi да Нёмана, i адбiць назад Балканы, Румынiю, Балгарыю, Славакiю, Грэцыю, Албанiю i вярнулi поѓны кантроль над Еѓропай.
  Але лiнiя фронту зноѓ стабiлiзавалася ѓжо на межах СССР 1941 года.
  I вось снежань 1955 года... Чырвоная армiя зiмой па традыцыi зноѓ надыходзiць. Ужо колькi гадоѓ доѓжыцца вайна? Жах чатырнаццаць з паловай! I канца краю не вiдаць!
  Пакуль Гiтлер жывы, вайне не скончыцца. Малянкоѓ схiляецца да мiру ѓ ранейшых межах да 22 чэрвеня 1941 года. Але Гiтлер упарты i хоча любой цаной перамагчы!
  Чырвоная армiя надыходзiць. У бой iдзе найноѓшы танк IС-12. Машына з прыладай у 203 мiлiметра калiбр. Вялiкая такая, з дзесяццю кулямётамi. I шасцёркай дзяѓчынак членаѓ экiпажа. Яны спрабуюць самую першую мадэль танка. Цi не занадта ён вялiкi i цяжкi. Цi эфектыѓная машына? Дзяѓчыны, нягледзячы на Каляды 25 снежня i мароз, у адным бiкiнi. Праѓда ѓ танку найноѓшы газатурбiнны рухавiк, i ѓ iм цеплыня. Акрамя таго сама шасцёрка дзяѓчынак - не простая.
  Яны з сорак першага года ваююць. I прывыклi быць амаль голымi пры любым надвор'i. На самой справе, калi ты ѓвесь час у бiкiнi, то ѓжо перастаеш мерзнуць. I скура становiцца эластычнай i трывалай.
  Дзяѓчыны голымi ножкамi кiруюць забойнай машынай. Яны i сапраѓды мiлыя i прыгожыя.
  Алёнка тут галоѓная i камандзiр экiпажа. Чаго толькi дзяѓчына не пабачыла за чатырнаццаць з паловай гадоѓ вайны. Дзе яна толькi не пабывала. Прайшла фронт ад Брэста, да Сталiнграда, ад Сталiнграда да Вiслы, а зараз яны надыходзiць у раёне Беластока. Сам Беласток пакуль утрымлiваюць немцы. Лiнiя фронта ѓтварылася стабiльная. I накапалi траншэй прыстойна.
  Вось i сапраѓды, вайна бясконцая... I можа iсцi яшчэ не адзiн год. I чаго хоча гэты ѓпарты Гiтлер?
  Тут яшчэ i ЗША i Брытанiя не жадаюць мiру памiж СССР i Трэцiм Рэйхам. Яны жадаюць, каб абодва бакi адзiн аднаго цалкам анiгiлявалi.
  Дзяѓчыны на IС-12 рухаюцца наперад. Браня лабавая ля танка 450-мiлiметраѓ пад нахiлам. Снарады адскокваюць. А дзяѓчынкi паляць у адказ.
  Але такi танк у СССР пакуль толькi адзiн. IС-10 ужо ѓ серыi, але вагой пяцьдзесят тон. IС-7 усё яшчэ выпускаецца, як Т-54. Сярод масавых з'явiѓся i Т-55, але пакуль ён толькi-толькi паступае ѓ серыю. У немцаѓ танкi пiрамiдальныя. Таксама вельмi моцныя i дасканалыя. I гарматы высокага цiску з кароткiмi стваламi.
  Так што барацьба чакае самая сур'ёзная. Наташа i Анюта страляюць з магутнай, карабельнай прылады, i пiшчаць:
  - Будзе сцяг наш над Берлiнам!
  I скаляць сабе белыя, жамчужныя зубкi. I не спынiць дзяѓчынак мiнамi.
  У лабавую браню трапляюць два снарады... Сыходзяць у рыкашэт. Няма IС-12 машына сур'ёзная i яе так проста не ѓзяць.
  А вось IС-7 што рухаецца па правай руцэ ад дзяѓчынак, падобна, атрымаѓ ад гарматы высокага цiску, трапленне i спынiѓся. Пашкодзiла прыгажуна.
  Алёнка, пагульваючы цяглiцамi прэса, спявае:
  - Усё немагчымае магчыма ѓ нашым свеце, Ньютан адкрыѓ, што двойчы два чатыры!
  Баi ѓсё яшчэ iдуць не слабее. Савецкая гармата б'е па немцах. Буйная Маруся ѓстаѓляе снарады ѓ казённую частку. Вось такое ѓ дзяѓчынак жыццё i лёс. I яны напяваюць:
  - Нас нiхто не спынiць, нас нiхто не пераможа! Рускiя ваѓкi душаць ворага, рускiя ваѓкi - салют героям!
  Аѓгусцiна строча з кулямётаѓ, прамаѓляе:
  - На святой вайне! Будзе наша перамога! Флаг Расii наперад, слава загiнуѓшым героям!
  I зноѓ грукоча забойная гармата, i гучыць:
  - Нас нiхто не спынiць, нас нiхто не пераможа! Рускiя ваѓкi цiснуць ворага, у iх крутая ведайце рука!
  Марыя гэтая дзяѓчына з залатым валасамi накiроѓвае танк i пiшчыць:
  - Дусiм крута фашыстаѓ!
  Немцам даводзiцца несалодка, у небе таксама кiпяць баi. Але пакуль МiГ-15 саступае ѓ хуткасцi i ѓзбраеннi нямецкiм маркам. Бой iдзе паэтам няроѓны.
  Хафман гэты выдатны лётчык-ас зрабiѓ за гады вайны нядрэнную кар'еру. Дакладней выдатную i фантастычную. Пасля дасягнення трохсот самалётаѓ атрымаѓ рыцарскi крыж жалезнага крыжа са срэбраным дубовым лiсцем мячамi i дыяментамi. Па дасягненнi чатырохсот збiтых самалётаѓ - атрымаѓ рыцарскi крыж жалезнага крыжа з залатым дубовым лiсцем, мячамi i дыяментамi. За пяцьсот самалётаѓ атрымаѓ ордэн германскага арла з дыяментамi, i пасля тысячы рыцарскi крыж жалезнага крыжа з плацiнавым дубовым лiсцем мячамi i дыяментам. А дасягнуѓшы дзвюх тысяч самалётаѓ, атрымаѓ i Вялiкi крыж Рыцарскага крыжа.
  Унiкальны лётчык змог зрабiць мноства паветраных перамог. I пакуль яшчэ быѓ жывы. Нядаѓна Хафману было прысвоена званне генерала. Але ён усё яшчэ лётаѓ як радавы лётчык.
  Як гаворыцца i ѓ агнi не гарыць i ѓ вадзе не тоне. За шмат гадоѓ вайны Хафман набыѓ iнстынкт паляѓнiчага. Стаѓ лётчыкам звышлегендарным , i вельмi папулярным. Але ѓ яго з'явiѓся моцны канкурэнт - Агава, якая таксама перавысiлi лiчбу ѓ дзве тысячы збiтых машын. I даганяла Хафмана. А бо яна яшчэ зусiм юная, i пакуль не страцiла нiводнага свайго знiшчальнiка.
  Дзяѓчына нацiснула на педалi босымi, точанымi ножкамi, дала чаргу з авiягармат. I вось чатыры савецкiя машын МiГ-15 збiты.
  Агава хiхiкае i прамаѓляе:
  - У нейкай меры ѓсе мы сцервы! Але ѓ мяне сталёвыя нервы!
  I зноѓ дзяѓчына выварочваецца. Збiвае адной чаргой сем самалётаѓ СССР - шэсць Мiгаѓ i адзiн ТУЮ-4, i пiшчыць:
  - Я наогул калi i не супер, то гiпер !
  Агава, вядома ж, сцерва. Лётчыца ад Люцыпара. Вельмi прыгожая мядовая бландынка.
  Вось дае яшчэ чаргу i збiвае адразу восем савецкiх самалётаѓ МiГ-15 i пiшчыць:
  - Я самая крэактыѓная i рэактыѓная!
  Дзеѓка i сапраѓды не тупая. Усё можа, i ѓсё ѓмее. Не назавеш яе радавы.
  I ножкi такiя загарэлыя, такiя хупавыя...
  А вось супраць яе змагаецца Мiрабела... Доѓгi час лепшым савецкiм асам быѓ Кажадуб. Ён сабраѓ шэсць залатых зорак героя СССР, збiѓшы сто шэсцьдзесят сем самалётаѓ. Але потым загiнуѓ. Пасля яго рэкорд нiхто не мог перакрыць. I толькi нядаѓна Мiрабела перасягнула Кажадуба. I збiѓшы звыш ста васьмiдзесяцi самалётаѓ, стала сямiразовым героем СССР.
  Вось гэта дзяѓчына-тэрмiнатар! Такая як яна i каня на скаку спынiць, i ѓ палаючую хату ѓвойдзе.
  А то i яшчэ страмчэй.
  Мiрабела мела складаны лёс. Патрапiла ѓ дзiцячую, працоѓную калонiю. Босая i шэрай робе, секла лес i пiлавала ствалы. Яна такая моцная i здаровая была. У лютыя маразы хадзiла босая, i ѓ турэмнай пiжаме. I хоць раз чхнула б.
  Вядома, такi феномен i на франтах вызначыѓся. Доѓгi час Мiрабела ваявала ѓ пяхоце, а затым стала лётчыцай. Мiрабела першае баявое хрышчэнне атрымала ѓ бiтве пад Масквой, куды яна адправiлася адразу пасля калонii. I там паказаѓ сабе круты.
  Змагалася босая i амаль голая ѓ люты мароз Вермахт, якi лiтаральна паралiзаваѓ. Такая вось чортава, i непераможная дзяѓчынка была. I атрымала поспех капiтальна.
  Мiрабела верыла ѓ хуткую перамогу СССР. Але час iдзе. Ахвяр становiцца ѓсё больш i больш, а перамога не прыходзiць. I становiцца рэальна стрэмна.
  Мiрабела марыць аб перамогах i дасягненнях. Яна мае сем зорак СССР - гэта больш, чым хто б там нi было! I чорт пабяры, яна вартая сваiх узнагарод! I будзе несцi ратны крыж i далей. Няхай нават i Сталiн памёр, але справа яго жыве!
  Дзяѓчына заходзiць i завiсае... Збiвае нямецкi ХЕ-362 i пiшчыць:
  - Вышэйшы пiлатаж! I новы з чортам экiпаж!
  Сапраѓды, класная дзяѓчынка. На вельмi шмат здольная i сапраѓдная кобра.
  Мiрабела гэта новая зорка....
  Баi iдуць некалькi сутак, пакуль не надыходзiць новы год... Савецкi IС-12 атрымаѓ, пашкоджаннi каткоѓ i гусенiц - рамантуецца. Ды такая вось жорсткая i бязлiтасная вайна. I колькi яна яшчэ будзе працягвацца?
  А ѓсё з-за таго што Вiттман уцалеѓ у баях на Захадзе.
  Сам Вiтман яшчэ некаторы час ваяваѓ у танкавым экiпажы. Давёѓшы рахункi да трохсот машын, не лiчачы прылад, мiнамётаѓ, грузавiкоѓ, матацыклаѓ i iншага быѓ узнагароджаны: Рыцарскiм крыжам Жалезнага крыжа з залатымi дубовымi лiсцем, мячамi i дыяментамi, i быѓ выраблены ѓ генералы.
  Пасля чаго ѓжо сам не ваяваѓ. Але затое камандаваѓ шостым, эсэсаѓскiм танкавым войскам.
  Курт Кнiпсель стаѓ самым дзейсным танкавым асам Вермахта. Але толькi пасля пяцiсот знiшчаных танкаѓ атрымаѓ рыцарскi крыж жалезнага крыжа.
  Неяк абдзелены аказаѓся ѓзнагародамi. Праѓда, дасягнуѓшы тысячы танкаѓ атрымаѓ, нарэшце: рыцарскi крыж жалезнага крыжа са срэбным дубовым лiсцем мячамi i дыяментамi.
  Курт Кнiпсель вельмi эфектыѓная баявая машына. Змагаѓся на розных танках. Быѓ i наводчыкам i камандзiрам. Доѓгi час iшоѓ без канкурэнцыi наперадзе ѓсiх.
  Але вось прыгажуня Герда, яго ѓжо змагла дагнаць. Дзяѓчынкi ваявалi добра. Але потым у iх была паѓза. Усе чатыры прыгажунi зацяжарылi i нарадзiлi па пары: сын i дачка. Але пасля перапынку хутка нагналi.
  I цяпер Герда абышла Кнiселя .
  А як iм не абысцi? Яны ж ваююць басанож i ѓ адным бiкiнi. Дзяѓчаты зрабiлi яшчэ адну паѓзу, нарадзiѓшы зноѓку дзяцей. А зараз наблiжалiся да колькасцi двух тысяч падбiтых танкаѓ. I маглi разлiчваць на небывалую ѓзнагароду: зорку рыцарскага крыжа жалезнага крыжа са срэбным дубовым лiсцем, мячамi i дыяментамi.
  Вось гэта дзеѓкi!
  Герда страляе па савецкай машыне. Зрывае з не вежу i вiшча:
  - Я чортава стварэнне!
  I зноѓ страляе. Прабiвае Т-54. I пiшчыць:
  - Радзiма Германiя!
  Тузаецца сабе дзяѓчынка. I вельмi яна актыѓная... Ды такая стратэгiчная ѓ яе жылка. Вось ужо 1956 год... Вайна доѓжыцца i доѓжыцца... Не жадаючы спыняцца. Чырвонае войска спрабуе наступаць у розных месцах. Але даволi асцярожна, так людскiх рэсурсаѓ засталося няшмат.
  I сьцякае Расея крывёй.
  Чырвоная армiя спрабуе прасунуцца ѓ напрамку Румынii. I тут магутная артпадрыхтоѓка, стральба, i забойствы.
  Але супернiк чакае. У немцаѓ самы масавы танк АГ-50. Ён пераѓзыходзiць Т-54 у абароне, асаблiва бартоѓ i, мабыць, у бранябойнасцi гарматы, але цяжэй. Праѓда, хуткасць у немца за кошт газатурбiннага рухавiка вышэй.
  Нямецкi танк страляе i набiрае рахункi.
  Змагаецца экiпаж Маргарэт. Стрымана б'ецца. Дзяѓчыны-немкi збiваюць савецкi танк. I пiшчаць ад задавальнення.
  Ды i тут не прайсцi...
  У небе кружыцца дыскалет кiраваны Альбiнай i Альвiнай . Дзве дзяѓчыны-бландынкi збiваюць савецкiя машыны. I робяць гэта вiртуозна. Дыскалет зусiм непаражальны таранiт Мiгi i Тую. Забойная машына. А ваяѓнiцы нацiскаюць сабе босымi пальчыкамi ног. I не даюць Чырвонай армii ѓ небе шанцу.
  Дыскалет гэта тое, што не могуць скапiяваць вучоныя СССР. Гэта тое чаму не знойдзена процiяддзя. I немцы ѓ паветры адчуваюць сябе вельмi нават упэѓнена. I б'юцца сабе як ведзьмакi з чарадзейнай палачкай.
  Альбiна, наводзячы свой дыскалет на супернiка, прапiшчала:
  - Вось калi Бог i ёсць то ён немец!
  Альвiна крышачы супернiка, пацвердзiла:
  - Дакладна немец!
  I дзяѓчына засмяялася ... Яна ѓвогуле таксама стамiлася ад бясконца вайны. Ну, забiваюць адзiн аднаго немцы i рускiя. Дакладней Чырвоная армiя i Вермахт. А лiнiя фронту пакуль нерухомая... I не вiдаць гэтаму нi канца нi краю.
  Вайна... Гэта ѓжо рэальнасць. Ваююць у небе i на зямлi ѓжо воiны, народжаныя пасля пачатку вайны.
  Напрыклад, Ганс Фаер. Самы юны ѓзнагароджаны ордэнам Жалезны крыж першага класа. А затым стаѓ i самым юным узнагароджаным за палон савецкага генерала ордэнам Рыцарскi крыж Жалезнага крыжа.
  Ды гэта i сапраѓды вельмi нават крута.
  Ганс Фаер адчайны баец. Хлопчык б'ецца як волат, i мароз, зiмой у адных толькi шортах.
  Гэта сапраѓды вельмi нават крута!
  Ганс праславiѓся на стагоддзi!
  I ѓвогуле вайна такая тут iдзе неверагодная i напружаная... Любая АI цьмянее.
  I ѓ Румынii Чырвоная Армiя не можа прабiць нямецкую абарону. Абодва бакi панеслi страты. Студзень iдзе сабе... I з кожным днём усё новыя i новыя забiтыя i параненыя.
  Няма нi пачатку, нi канца маразму.
  Агава зноѓ у небе i збiвае савецкiя машыны. Яна паляѓнiчы i драпежнiца. Дзiвiць непрыяцеля.
  Падаюць збiтыя ёю машынкi. А потым дзяѓчына абстрэльвае i сухапутныя войскi. Падбiвае IС-7. I рагоча:
  - Я лепш за ѓсiх! Я дзяѓчына, што забiвае ворагаѓ!
  I зноѓ на паветраныя цэлi пераносiцца. Вось гэта знiшчальнiца танкаѓ i ѓсiх машын што лётаюць i страляюць.
  Ну, гэта на франтах кiпiць такое. А тылу стараюцца вучоныя нешта стварыць забойнае. Хоць атрымлiваецца не лепшай выявай.
  Але вось маленькi танк АГ-5. Машына вагой сем тон. Праходзiць баявыя выпрабаваннi. I грызе i грызе супернiка.
  I ѓ пару спяваць - нас нiхто не спынiць, i не пераможа!
  АГ-5 нясецца сабе, i страляе на хаду. I не спынiць такi танк. I ѓ рыкашэт сыходзяць снарады.
  А ѓсярэдзiне машын сядзiць хлопчык дзесяцi гадоѓ Фрыдрых, i пiшчыць:
  - А я буду рэальна байцом супер!
  I зноѓ як стрэлiѓ... I патрапiць у самы цэнтр вежы. I забойная сiла ѓ яго хоць i малы калiбр каласальная.
  А ѓ небе Хельга ваюе. Рахункi набiрае басаногая дзяѓчына ѓ бiкiнi. I цешыцца сваiм фантастычным поспехам.
  А Агава вырываецца наперад... I таксама б'ецца.
  Вось ужо i люты 1956 гады... Чырвонае войска не змагло нiдзе дасягнуць поспеху. Але i немцы таксама не могуць рушаць наперад. Вось у бой iдуць грозныя падземныя танкi. Але яны чыста тактычнай уласцiвасцi.
  Дзяѓчаты пранеслiся пад зямлёй, перабiлi батарэю савецкiх гармат i вярнулiся назад.
  Захапiлi пры гэтым пару пiянераѓ. Злоѓленых хлопчыкаѓ дзяѓчынкi распранулi, i сталi катаваць. Збiлi пiянераѓ дротам, потым падсмажылi iм босыя пяткi агнём. Затым сталi ламаць пальцы ног, распаленымi абцугамi. Хлапчукi вылi ад дзiкага болю. Пад канец дзяѓчынкi выпалiлi iм распаленым жалезам зоркi на грудзях, i раздушыла ботамi мужчынскiя дасканаласцi. Апошняе пiянераѓ даканала i яны загнулiся ад болевага шоку.
  Дзяѓчыны, карацей кажучы, паказалi экстра-клас. Але зноѓ немцы нiчога iстотнага не дасягнулi.
  Магутныя самаходкi: "Штурммаѓс", абстралялi савецкiя пазiцыi. Правялi масу разбурэнняѓ i знiшчэнняѓ. Але савецкi штурмавiк падбiѓ адну з машын, i фрыцы вярнулiся зваротна.
  Гiтлераѓцы спрабавалi дыскалетамi, цiснуць савецкiя батарэi. Супраць iх ужывалi вожыкi i выбухоѓку. Iшоѓ татальны абмен ударамi.
  Вось зноѓ Альбiна i Альвiна на сваёй лятаючай талерцы. Наводзяць пры дапамозе босых пальцаѓ ног, якiя нацiскаюць на кнопкi джойсцiка i, робяць гэта надзвычай спрытна.
  Дзяѓчынкi, вядома ж, дэманструюць найвышэйшы пiлатаж. Вось тузанулi свой дыскалет, i тузiн савецкiх лятаючы машын збiты.
  Альбiна шчабеча:
  - Люты будатрад! Будзе зарапад!
  I зноѓ разварочвае сваю машыну. I разбураюць дзяѓчынкi Чырвоную армiю. Прычым, капiтальна...
  Альвiна таксама збiвае дзясятак савецкiх самалётаѓ i пiшчыць:
  - Шалёныя дзеѓкi, i зусiм не целка!
  На рахунак апошняга дакладна. Iх пара ѓдосталь пагуляла з мужчынамi. I чаго толькi не вытвараѓ. Кахалi дзяѓчыны мужчын - гэта iм прыемна! I асаблiва калi язычком працаваць.
  Дзяѓчынка вышэйшага разраду... Вось пiянера памучылi... Спачатку распранулi, i залiлi яму ѓ горла пару вёдраѓ вады. Потым да распухлага жывата паднеслi прас гарачы. I як прыпалiлi! Пiянер залямантаваѓ ад дзiкага болю... Запахла смаленым.
  Альвiна яго ѓдарыла распаленым дротам па баку. I як захоча... Гэта вельмi нават смешна.
  Пасля чаго праспявала:
  - Надакучыла тылы баранаваць - хачу шчасце сваё падражнiць!
  I як засмяецца! I зубкi жамчужныя выскалiць! Дзеѓка любiць забiваць, вось гэта дзеѓка!
  I ножкi ѓ дзяѓчыны ѓсё босыя i хупавыя. Яна вельмi любiць хадзiць босымi падэшвамi па вугольчыках. I яшчэ ганяць палонных пiянераѓ. Тыя так вiскочуць, калi iм пякуць пяткi. Вельмi нават Альвiне смешна. А Альбiна таксама дзяѓчына прама скажам - супер! Як рушыць супернiка локцем у падбародак. I прапiшчыць:
  - Я дзеѓка самы вышэйшы клас!
  I выскалiць жамчужныя зубкi. Якiя зiхацяць нiбы надраеныя. А ваяѓнiца ѓражвае! Такое можа, што i ѓ казцы не сказаць, нi пяром апiсаць!
  Абедзве ваяѓнiцы савецкiя Мiгi збiваюць у небе. Актыѓна дзейнiчаюць красунi. Няма ѓ iх нi ценю найменшага сумневу. I такая дзiкая i апантаная прыгажосць.
  Ваяѓнiцы пальцамi босых ног кiруюць джойсцiкам, i нападаюць на расiйскiя машыны. Як душаць , то задушаць знiшчальнiкi, нiбы дубiнай па крышталю. Дзяѓчынкi бязлiтасныя i бязлiтасныя. У iх сiла гневу i полымя страсцi. I упэѓненасць у перамозе. Няхай нават вайна iдзе ѓжо пятнаццаты год. Але i канчацца не жадае. Альбiна i Альвiна на самым пiку сваёй папулярнасцi. I не жадаюць нi iмгненне адступiць або спынiцца. I рухаюцца сабе, i тараняць супернiка.
  Альбiна, збiваючы савецкiя самалёты - вiскоча:
  - Надакучыла дзяѓчыне плакаць, лепш утаплю я лапаць!
  I як выскалiцца, i блiсне жамчужнымi зубкамi. А як ёй зараз хочацца мужыка. Яна любiць гвалтаваць мужчын. Гэта ёй вельмi прыемна. Вось возьме i згвалцiць.
  Альбiна раве:
  Сэкс дзяѓчынкi гэта сэкс,
  За вялiкай спявай прагрэс!
  I ваяѓнiца зарагатае... I давай зноѓ забiваць усiх сваiх ворагаѓ. У ёй энергii нямала. I поѓныя мышцы сiлы.
  А Альвiна як прараве:
  - Разнясём супернiка на груды!
  I ваяѓнiца стане актыѓна рагатаць! I ѓявiла сабе як яе хлопцы лапаюць. Але ж гэта так скажам прама прыемна.
  Вось ужо i сакавiк на носе... Сонца свецiць усё больш i больш. У першы дзень вясны бягуць рускiя хлопчыкi басанож па падталым снезе. Смяюцца сабе, скаляць тварык, i паказваюць немцам дулi.
  Пiянеры з чырвонымi гальштукамi, з кароткiмi стрыжкамi, некаторыя i зусiм пад нуль. Бягуць сабе падскокваючы. Iх босыя ногi амаль не мерзнуць. Вельмi ѓжо агрубелi. Бягуць i дзяѓчынкi, таксама без абутку. З ружовыя, круглыя пятачкi зiхацяць на сонца. Выдатныя савецкiя дзяѓчынкi. Стройныя, спартовыя, якiя звыкнулiся абыходзiцца малым.
  I зубцы сабе ѓсё скаляць i скаляць... Першы дзень вясны - сапраѓдная радасць i смага святла i стварэння!
  А ѓ небе паветраны бой. Мiрабела, гэта савецкая лётчыца нумар адзiн збiвае чарговы нямецкi самалёт. I як заѓсёды ѓ адным бiкiнi дзяѓчына. Вечна юная i не марнелая. Такая вось у ёй утоена душэѓная сiла.
  Мiрабела зрэшты, таксама кахае, калi яе дакранаюцца мужчыны. Гэта ёй вельмi падабаецца. На тое яна i лётчыца... Калi голае, мускулiстае цела дзяѓчыны камячаць мужчынскiя рукi - гэта сапраѓдны смак. I вялiкае задавальненне!
  Мiрабела збiвае чарговую гiтлераѓскую машыну i шыпiць:
  - Я бранiраваная сцерва!
  Дзяѓчына лупiць нават сваiмi босымi, круглымi пяткамi па панэлi кiравання. Яна цудоѓная. I непараѓнальная.
  Мiрабела выкручваецца. I ёй насустрач ляцiць Агава. Вось, нарэшце, дзве самыя дзейсныя ваяѓнiцы-лётчыцы сустрэлiся. Куляюць сябар у сябра з развароту. Iмкнуцца дастаць з дыстанцыi. Але не занадта атрымлiваецца. Абедзве красунi злятаюць з лiнii стральбы. I агрэсiѓна скаляць зубы. Ну i бабы-сцервы. Жорстка глядзяць адно аднаму ѓ вочы. Дакладней лоб у лоб i страляюць зноѓ. Нямецкi МЕ-562 усё ж узброены лепей, чым МiГ-15, i савецкая машына збiтая...
  Але Мiрабела паспявае катапультавацца, упершыню ѓ лётнай кар'еры губляючы самалёт. Самае паскуднае, што яна апынулася на тэрыторыi ворага. А гэта дрэнна. Ды такiя вось непаѓторныя павароты лёсу. I 1 сакавiка 1956 гады, мiр змяняецца, а кiраванне фюрара ѓ кiбернетычнай гульнi застаецца.
 Ваша оценка:
Связаться с программистом сайта.

Новые книги авторов СИ, вышедшие из печати:
О.Болдырева "Крадуш. Чужие души" М.Николаев "Вторжение на Землю"

Как попасть в этoт список

Кожевенное мастерство | Сайт "Художники" | Доска об'явлений "Книги"